Στο πλαίσιο της Εκπαιδευτικής Πλατφόρμας DRAMA LAB, το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας διοργανώνει κάθε χρόνο ένα εργαστήριο Pitching Lab και στη συνέχεια Pitching Forum, για την παροχή τεχνικών pitching σε σκηνοθέτες  και παραγωγούς.

Νέοι κινηματογραφιστές, σεναριογράφοι και παραγωγοί από όλον τον κόσμο θα συμμετάσχουν σε εκπαιδευτικά σεμινάρια και θα μάθουν πώς να παρουσιάζουν το έργο τους σε πιθανούς χρηματοδότες.

Επιπλέον, το εργαστήριο στοχεύει να παράσχει στους συμμετέχοντες τις βασικές γνώσεις και τα εργαλεία εργασίας που είναι ωφέλιμα για την ανάπτυξη μιας πρωτότυπης ιδέας  σε  ολοκληρωμένο σενάριο και περαιτέρω χρήσιμα για την υλοποίηση μιας ταινίας μικρού μήκους οποιουδήποτε είδους (μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ, animation κ.λπ.)

Στο τέλος του εργαστηρίου δίνεται η ευκαιρία στους συμμετέχοντες να παρουσιάσουν τις ιδέες τους κατά τη διάρκεια των παρουσιάσεων του Pitching Forum, σε μια ομάδα ειδικών του χώρου, παραγωγών και διευθυντών φεστιβάλ  (5΄ χρόνος για κάθε παρουσίαση).

Οι παρευρισκόμενοι στο Φόρουμ, στο τέλος κάθε παρουσίασης, μπορούν να θέσουν ερωτήσεις σε κάθε δημιουργό ξεχωριστά σχετικά με το έργο του (σύνολο ερωτήσεων- απαντήσεων 5΄ για κάθε σχέδιο).

Δίνεται επίσης η ευκαιρία στους συμμετέχοντες να οργανώσουν ατομικές συναντήσεις με πιθανούς χρηματοδότες  και  ενδιαφερόμενους για το έργο τους.

Στο παρακάτω βίντεο θα δείτε τη Βαρβάρα Δούκα και τους εκπαιδευτές του Pitching Lab Τζωρτζίνα Κακουδάκη, Στάθη  Παρασκευόπουλο και Jοhn Stephens να εξηγούν παραστατικά τι σημαίνει pitching μίας ιδέας για ταινία, ενώ δίνουν μια καλή γεύση της δουλειάς που γίνεται στο LAB του Φεστιβάλ Δράμας.

Καταθέσεις Σχεδίων

Κατάθεση των σχεδίων (αποκλειστικά στην Αγγλική γλώσσα) έως τη Δευτέρα 10 Απριλίου 2023 στο  mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.    

Φάκελος κατάθεσης

Απαιτούμενα:

• Σύνοψη έως 200 λέξεις
• Περιγραφή του σχεδίου έως 500 λέξεις (σε αυτήν πρέπει να περιλαμβάνεται logline έως 50 λέξεις)
• Βιογραφικά της δημιουργικής ομάδας (σεναριογράφου, σκηνοθέτη,  παραγωγού) έως 200 λέξεις έκαστο

Προαιρετικά:

• Οπτικοακουστικό υλικό (φωτογραφίες, ένα μικρό teaser, μουσική, χρωματική παλέτα, υλικό τοποθεσίας γυρισμάτων, πιθανό casting και γενικότερα οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση της ιδέας της πρότασης)

• Ολοκληρωμένο σενάριο δεν είναι απαραίτητο σε αυτό το στάδιο

Όλες οι πληροφορίες και τα απαιτούμενα πρέπει να περιλαμβάνονται σε ένα μόνο pdf που θα έχει τον τίτλο του σχεδίου.

Ποιος μπορεί να υποβάλει αίτηση;

Το εργαστήριο είναι ανοιχτό σε όλους τους επίδοξους σκηνοθέτες, παραγωγούς ή/και σεναριογράφους από όλο τον κόσμο. Το εργαστήριο θα διεξαχθεί εξ ολοκλήρου στα αγγλικά.

Επιλογή

Μια επιλεγμένη επιτροπή που αποτελείται από μέλη της Εκπαιδευτικής Ομάδας του DISFF θα επιλέξει δέκα έργα.

Επιπρόσθετη προσοχή θα λάβουν διεθνή σχέδια που σχετίζονται με την Ελλάδα ως μέρος της ιδέας του σεναρίου τους ή προτίθενται να την επιλέξουν ως τοποθεσία των γυρισμάτων τους.

Τα επιλεγμένα σχέδια θα ανακοινωθούν έως τη Δευτέρα 8 Μαίου. 

Πού και Πότε;

Το εργαστήριο περιλαμβάνει 3 διαδικτυακά μαθήματα (on line sessions) (υποχρεωτικά) κατά το διάστημα από 28 Aυγούστου έως 4 Σεπτεμβρίου, και τριήμερο εργαστήριο (in person) κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, από 6-8 Σεπτεμβρίου.

Η παρουσία των συμμετεχόντων στο εργαστήριο και το φόρουμ τις τέσσερις τελευταίες ημέρες του Φεστιβάλ είναι υποχρεωτική. 

Η συμμετοχή θα γίνει σύμφωνα με τα υγειονομικά πρωτόκολλα που ισχύουν την περίοδο του εργαστηρίου. Αυτά τα πρωτόκολλα θα κοινοποιηθούν στους συμμετέχοντες πριν από την έναρξη του εργαστηρίου.

Περισσότερες πληροφορίες  για τις προηγούμενες διοργανώσεις του Pitching Lab, βραβεία, όπως και βιβλιαράκια με προκριθέντα σχέδια από προηγούμενα έτη μπορείτε να βρείτε εδώ.

Στο Royal Albert Hall του Λονδίνου πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Κυριακής (19/2) η 76η απονομή των βραβείων BAFTA.

Στα «βρετανικά Oscars», όπως συνηθίζονται να χαρακτηρίζονται, έδωσαν το «παρών» διασημότητες από όλο τον κόσμο, με την Κέιτ Μίντλεντον και τον πρίγκιπα Ουίλιαμ να κλέβουν τις εντυπώσεις στο κόκκινο χαλί.

Η ταινία «Ουδέν νεότερον από το Δυτικό Μέτωπο» του Έντβαρντ Μπέργκερ σάρωσε κερδίζοντας επτά. Ακολούθησαν με τέσσερα η καθεμιά «Τα πνεύματα του Ινισέριν» και το «Έλβις».

Συγκεκριμένα, η ταινία του Έντβαρντ Μπέργκερ, που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Έριχ Μαρία Ρεμάρκ για τη φρίκη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου όπως τον βιώνει ένας νεαρός Γερμανός στρατιώτης, ήταν υποψήφια συνολικά για 14 βραβεία και κέρδισε τα μισά από αυτά.

Το βραβείο καλύτερης ταινίας, το βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης (μη αγγλόφωνης) ταινίας, το βραβείο φωτογραφίας, το βραβείο ήχου, το βραβείο πρωτότυπης μουσικής επένδυσης και το βραβείο καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου. Επίσης, ο δημιουργός της απέσπασε και το καλύτερης σκηνοθεσίας.

«Σ’ ευχαριστώ που μου χάρισες την αυτοπεποίθηση να μετατρέψω τις αμφιβολίες σε πίστη για να κάνω αυτήν την ταινία», είπε ο 53χρονος Έντβαρντ Μπέργκερ απευθυνόμενος στην κόρη του, παραλαμβάνοντας το βραβείο του. 

«Τα Πνεύματα του Ινισέριν» ήρθαν δεύτερα κερδίζοντας 4 BAFTA, αυτά των καλύτερης βρετανικής ταινίας, Β’ ανδρικού ρόλου για τον Μπάρι Κέογκαν, Β’ γυναικείου ρόλου για την Κέρι Κόντον και πρωτότυπου σεναρίου.

Επίσης, ο Οστιν Μπάτλερ κέρδισε το βραβείο του Α’ ανδρικού ρόλο για το «Elvis», και η Κέιτ Μπλάνσετ του A’ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στο «Tar».

Στην Εμα Μακί απονεμήθηκε το βραβείο για το ανερχόμενο αστέρι και στην Σάρλοτ Γουέλς αυτό για το καλύτερο ντεμπούτο από Βρετανό σεναριογράφο, σκηνοθέτη ή παραγωγό για την ταινία «Aftersun».

Ο μεγάλος χαμένος της βραδιάς ήταν η ταινία «Τα Πάντα Ολα»,  η οποία από τις 10 υποψηφιότητες, κέρδισε μόνο το βραβείο για το καλύτερο μοντάζ.

Οι μεγάλοι νικητές

• Καλύτερη ταινία: «Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο» του Έντβαρντ Μπέργκερ
• Καλύτερη Βρετανική ταινία: «Τα πνεύματα του Ινισέριν» του Μάρτιν ΜακΝτόνα
• Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία: «Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο» του Έντβαρντ Μπέργκερ
• Καλύτερη σκηνοθεσία: Έντβαρντ Μπέργκερ για το «Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο»
• Πρωτότυπο σενάριο: «Τα πνεύματα του Ινισέριν»
• Διασκευασμένο σενάριο: «Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο»
• Α’ γυναικείος ρόλος: Κέιτ Μπλάνσετ για το «Ταρ»
• Α’ ανδρικός ρόλος: Όστιν Μπάτλερ για το «Έλβις»
• Β’ γυναικείος ρόλος: Κέρι Κόντον για το «Τα πνεύματα του Ινισέριν»
• B’ ανδρικός ρόλος: Μπάρρυ Κιόγκαν για το «Τα πνεύματα του Ινισέριν»

«Έπεσε η αυλαία» για την αγαπημένη Ελληνίδα ηθοποιό Δέσποινα Νικολαΐδου, η οποία «έφυγε» σε ηλικία 89 ετών, όπως γνωστοποίησε ο πρόεδρος του ΣΕΗ Σπύρος Μπιμπίλας με ανάρτησή του στο Facebook. Όπως είπε, η εξόδιους ακολουθία έγινε σήμερα Σάββατο στις 12:30 στον Χολαργό.

Όπως αναφέρει ο Σπύρος Μπιμπίλας «Ακόμα ένα αντίο σήμερα και θλίψη στην οικογένεια των ηθοποιών.. Η τελευταία εν ζωή συμμαθήτρια της Αλίκης Βουγιουκλάκη πολυτάλαντη Δέσποινα Νικολαιδου και σύζυγος του αείμνηστου Γιώργου Μούτσιου δεν είναι πια κοντά μας.. μέσα από τόσους ωραίους ρόλους θα την θυμόμαστε! στον Χολαργό 12.30 το Σάββατο ή εξοδιος ακολουθία.. Καλό ταξίδι από όλους μας».

Η Δέσποινα Νικολαΐδου γεννήθηκε το 1934 και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου ενώ εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες αλλά και τηλεοπτικές σειρές.

Μάλιστα συμμετείχε στην σειρά Εκάτη, το πρώτο έγχρωμο πρόγραμμα που προβλήματα στην ελληνική τηλεόραση. Χαρακτηριστικός είναι επίσης ο ρόλος της «Ρούλας Γκραβάνη», κολλητής φίλης της «Λίζας Πετροβασίλη», που υποδυόταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη στην ταινία Χτυποκάρδια στο Θρανίο του 1963.

Ήταν παντρεμένη με τον ηθοποιό, Γιώργο Μούτσιο, με τον οποίο το 1977 συγκρότησαν το δικό τους θίασο.

Έφυγε από τη ζωή στα 82 της χρόνια Raquel Welch, Αμερικανίδα ηθοποιός και sex symbol της δεκαετίας του ’60.

Το πραγματικό της όνομα ήταν Jo-Raquel Tejada. Γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1940 στο Σικάγο από Βολιβιανό πατέρα και Αμερικανίδα μητέρα.

Το 2002 δήλωσε στους New York Times πως είναι περήφανη για τις λατινικές της ρίζες.

«Είμαι χαρούμενη που τις αναγνωρίζω και καθυστέρησα πολύ…υπήρχε κάπως ένα κενό στην καρδιά μου και στη δουλειά μου για πολύ, πολύ καιρό» είχε δηλώσει.

Η Raquel Welch, που πέθανε μετά από μια σύντομη ασθένεια έγινε γνωστή μέσα από τους ρόλους της στις ταινίες Fantastic Voyage και One Million Years B.C. το 1966.

Μάλιστα ανακηρύχθηκε μία από τις «100 πιο σέξι σταρ στην ιστορία του κινηματογράφου» σε ένα τεύχος του περιοδικού Empire το 1995. Επίσης το Playboy την τοποθέτησε στην 3η θέση των «100 πιο σέξι σταρ του 20ού αιώνα».

Η Raquel Welch μεσουράνησε τη δεκαετία του ’60 κατακτώντας επάξια τον τίτλο του sex symbol. Έγινε παγκόσμιο είδωλο όταν εμφανίστηκε με ένα μπικίνι από δέρμα ελαφιού στη βρετανική ταινία «One Million Years BC» του 1966.

Η Raquel Welch στην ταινία «One Million Years BC»

Τη στιγμή που η ταινία έλαβε μέτριες κριτικές, η εικόνα της Raquel Welch ως γυναίκα των σπηλαίων έγινε κομμάτι της ιστορίας του κινηματογράφου.

Η ίδια είχε δηλώσει πως δεν την πείραζε που έγινε ευρέως γνωστή λόγω της εμφάνισης αυτής. «Συχνά με ρωτούν αν βαριέμαι να μιλάω για αυτό το μπικίνι, αλλά η αλήθεια είναι πως όχι. Ήταν ένα σημαντικό γεγονός στη ζωή μου, οπότε γιατί να μην μιλήσω για αυτό;» είχε πει η ηθοποιός.

Μάλιστα, είχε αποκαλύψει πως ο εν λόγω ρόλος παραλίγο να της στοιχίσει τη ζωή. «Έπαιρνα τόση πενικιλίνη όταν φορούσα το μπικίνι (από δέρμα ελαφιού) που παραλίγο να πεθάνω», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.

Welch, βραβευμένη με Χρυσή Σφαίρα, πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 30 ταινίες, συμπεριλαμβανομένων των «Fantastic Voyage»  και «The Three Musketeers», καθώς και σε περίπου 50 τηλεοπτικές σειρές σε μια καριέρα πέντε δεκαετιών.

Σε μία πρόσφατη συνέντευξή της, στην Σκωτσέζικη Sunday Post, η Welch παραδέχτηκε πως οι δύο επιτυχίες της το 1966 «έκαναν τεράστια διαφορά στην καριέρα μου. Μέσα σε μια νύχτα, βρέθηκα σε ζήτηση. Πριν από αυτό δεν ήμουν κάτι παραπάνω από ‘ένας ακόμη’».

Σύμφωνα με δήλωση της ίδιας, πρώτη της φιλοδοξία ήταν να γίνει χορεύτρια μπαλέτου, ωστόσο στα 17 της συνειδητοποίησε ότι δεν είχε την απαραίτητη σιλουέτα.

Κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα Α’ γυναικείου ρόλου σε κωμωδία ή μιούζικαλ για την ταινία «The Three Musketeers», στην οποία υποδύθηκε τη μοδίστρα της βασίλισσας. Είχε προταθεί ξανά το 1987 για τον ρόλο της στην ταινία «Right to Die».

Ενώ γύριζε το «Cannery Row» το 1982, η Welch απολύθηκε επειδή επέμενε να φτιάχνει τα μαλλιά και το μακιγιάζ της στο σπίτι. Μήνυσε τα στούντιο της MGM για παραβίαση της σύμβασης, κερδίζοντας τελικά έναν διακανονισμό 15 εκατομμυρίων δολαρίων.

Λάτρης της γιόγκα, η Welch άνοιξε αργότερα ένα δικό της studio ευεξίας, ενώ δημοσίευσε και το πρόγραμμα «Total Beauty and Fitness» το 1984.

Το 2008 σε ηλικία 68 ετών χώρισε από τον 4ο σύζυγό της, Ρίτσαρντ Πάλμερ, ο οποίος ήταν κατά 14 χρόνια μικρότερός της. Τα επόμενα χρόνια, η Welch συνέχισε την υποκριτική περιστασιακά, αλλά ανέπτυξε επίσης τη δική της σειρά από περούκες και extensions.

Η Ράκελ Γουέλς (Raquel Welch, 5 Σεπτεμβρίου 1940 – 15 Φεβρουαρίου 2022) άρχισε την καριέρα της σε ηλικία 19 ετών, ενώ πρωταγωνίστησε σε μία σειρά περίπου 65 ταινιών και ήταν κάτοχος Χρυσής Σφαίρας για τη συμμετοχή της στο έργο «Ο Ντ’ Αρτανιάν και οι Τρεις Σωματοφύλακες».

Eκανε τέσσερις γάμους και απέκτησε δύο παιδιά.

Διάσημοι σταρ την αποχαιρετούν

Η είδηση θανάτου της σόκαρε και βύθισε στη θλίψη πολλούς θαυμαστές της ηθοποιού και αστέρες του Χόλιγουντ που είχαν την τύχη να συνεργαστούν μαζί της, οι οποίοι έσπευσαν να την αποχαιρετήσουν και να την τιμήσουν με τον δικό τους τρόπο.

Η Witherspoon, συνεργάστηκε με την Welch στην καλτ κλασική ταινία του 2001 Legally Blonde. Την αποχαιρέτησε, χαρακτηρίζοντάς την «απλά εκπληκτική».

Ο σκηνοθέτης του Bridesmaids, Paul Feig, περιέγραψε την Welch ως μία «αληθινή σούπερ σταρ» και πως ο κόσμος έχασε ένα «είδωλο».

Ο επίσημος λογαριασμός των Muppets στο Twitter, και αρκετά από τα μέλη του καστ, δημοσίευσαν τα δικά τους αφιερώματα στην ηθοποιό.

Έφυγε την Παρασκευή από τη ζωή, σε ηλικία 86 ετών, ο Βρετανός σκηνοθέτης Χιου Χάντσον, ο οποίος έγινε διάσημος με το βραβευμένο με Όσκαρ αριστούργημα «Δρόμοι της Φωτιάς» (Chariots of Fire).

O Χάντσον άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Λονδίνου, όπου νοσηλευόταν εξαιτίας πρόσφατης περιπέτειας της υγείας του, ανακοίνωσε η οικογένειά του.

Προτού ασχοληθεί με τον κινηματογράφο, ο Χάντσον σκηνοθετούσε τηλεοπτικές διαφημίσεις στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 σκηνοθέτησε ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στον Αργεντινό Χουάν Μανουέλ Φάντζιο, θρυλικό οδηγό αγώνων της Φόρμουλα 1.

Οι «Δρόμοι της Φωτιάς», η ιστορία των Βρετανών δρομέων που αγωνίστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924, σάρωσε τα Όσκαρ το 1981 - μεταξύ αυτών το βραβείο Καλύτερης Ταινίας και το βραβείο Καλύτερης Μουσικής, την οποία έγραψε ο Βαγγέλης Παπαθανασίου.

Μορφή του ευρωπαϊκού κινηματογράφου και σκηνοθέτης ταινιών όπως η «Cria cuervos» (Θρέψε κοράκια) του 1975, ο Ισπανός κινηματογραφιστής Κάρλος Σάουρα πέθανε σήμερα σε ηλικία 91 ετών, ανακοίνωσε η ισπανική Ακαδημία Κινηματογράφου.

Μαζί με τον Πέδρο Αλμοδόβαρ και τον Λούις Μπουνιουέλ θεωρείται ένας από τους κορυφαίους και πιο γνωστούς Ισπανούς κινηματογραφιστές.

«Η Ακαδημία κινηματογράφου ανακοινώνει με βαθύτατη λύπη τον θάνατο του Κάρλος Σάουρα, ενός από τους θεμελιωτές κινηματογραφιστές στην ιστορία του ισπανικού κινηματογράφου, που πέθανε σήμερα στο σπίτι του σε ηλικία 91 ετών, έχοντας δίπλα του τους αγαπημένους του», ανακοίνωσε η ακαδημία στο Twitter.

Ο Κάρλος Σάουρα είναι γνωστός για το κινηματογραφικό του ύφος και την αγάπη τουθ για τις τραγικές ιστορίες καθώς και για την δραματική του τριλογία του βασισμένο στον χορό του φλαμένγκο.

Κάποιες από τις κλασσικές του ταινίες είναι το «Raise Ravens» και η «Deprisa Deprisa» που του χάρισε τη Χρυσή Άρκτο στο φεστιβάλ Βερολίνου.

Το «Cria Cuervos» κέρδισε το βραβείο κριτικών στις Κάννες το 1976.

Η τελευταία του ταινία «Las paredes hablan» (Οι τοίχοι μιλούν), βγήκε στις αίθουσες την Παρασκευή, απόδειξη της ακούραστης δραστηριότητάς του και της αγάπης του για τη δουλειά του έως τις τελευταίες του στιγμές», σημείωσε η ισπανική Ακαδημία.

Ο κινηματογραφιστής επρόκειτο να λάβει ένα τιμητικό Goya αύριο, Σάββατο, κατά τη διάρκεια της τελετής απονομής των βραβείων του ισπανικού κινηματογράφου που διεξάγεται στη Σεβίλλη. Ασφαλώς ένας φόρος τιμής θα αποδοθεί εκεί στη «μνήμη ενός αναντικατάστατου δημιουργού», πρόσθεσε η Ακαδημία.

Η ζωή και το έργο του Κάρλος Σάουρα

Γεννημένος στις 4 Ιανουαρίου του 1932 στην Χουέσκα της βόρειας Ισπανίας από οικογένεια καλλιτεχνών, ο Σάουρα, ο οποίος γύρισε συνολικά σχεδόν 50 ταινίες, απέσπασε την πρώτη του διεθνή αναγνώριση το 1966 στο Βερολίνο (Χρυσή 'Αρκτος για το "Κυνήγι").

Με πλούσιο έργο, ο Σάουρα ήταν ένας κινηματογραφιστής του παιχνιδιού και της φαντασίας, με εκλεπτυσμένη αισθητική και ύφος ταυτόχρονα λυρικό και παραστατικό, εστιάζοντας στην τύχη των πλέον αδυνάτων. Συχνά σκιαγραφούσε χαρακτήρες, που προέρχονταν από την αστική τάξη, βασανισμένους από το παρελθόν τους, να επιπλέουν μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας.

Ωστόσο μετά τον θάνατο του Φράνκο (1975) και τη μετάβαση στη δημοκρατία που ακολούθησε, αυτός ο παθιασμένος με τη μουσική και τον χορό πέρασε σταδιακά σε κάτι άλλο: σε ύμνους αγάπης στο τάνγκο και το φάντο, στο αργεντίνικο φολκλόρ και τη χότα (jota), τον χορό της γενέτειράς του της Αραγονίας, στην όπερα και κυρίως στο αγαπημένο του φλαμένκο, με αποτέλεσμα να γίνει, άθελά του, ένας πρεσβευτής του ισπανικού πολιτισμού.

Παντρεύτηκε αρκετές φορές και έγινε αρκετές φορές πατέρας. Ήταν ζευγάρι κυρίως με την Τζεραλντίν Τσάμπλιν, τη μούσα του, με την οποία απέκτησε ένα παιδί..

Η Ημέρα Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων στάθηκε αφορμή για τη Finos Film να δημοσιεύσει ένα βίντεο με "άρωμα"... παρακολουθήσεων.

"Η διαχρονικότητα του... παρακολουθείν" αναφέρεται στη λεζάντα του βίντεο, με πρωταγωνιστή τον Θανάση Βέγγο, που δείχνει απόσπασμα από την ταινία "Η Λίζα και η άλλη" του 1961, με πρωταγωνιστές την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και τον Θανάση Βέγγο μεταξύ άλλων.

"Εγώ κύριε Γαβριήλογλου όχι πως θέλω να σας κολακέψω, αλλά έχω ανακαλύψει τον τρόπο του παρακολουθείν από το πολύ παρακολουθείν και έχω ένα σύστημα παρακολουθήσεως, ώστε ουδείς παρακολουθoύμενος, μπορεί να αντιληφθεί, ότι παρακολουθείται", αναφέρει στο απόσπασμα ο Θανάσης Βέγγος με τον χαρακτηριστικό τρόπο του.

Δείτε το βίντεο της Finos Film:

Η πρώτη ταινία του Ιούλιου - Καίσαρα Αθανασίου με τίτλο «Rawmantic View», μετά τις επιτυχημένες προβολές της στον θερινό κινηματογράφο «Άλεξ» της Θεσσαλονίκης, στον θερινό κινηματογράφο Αμαρουσίου «Μίμης Φωτόπουλος» και στο Σινέ Νίκαια τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο 2022, είναι πλέον διαθέσιμη στο YouTube.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την ταινία πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο: 

https://www.youtube.com/watch?v=yTHsrd369I8

Πλοκή

Ο Άλεξ, ένας νεαρός φοιτητής, προσπαθεί να βοηθήσει την κοπέλα του, τη Μαρίνα, να απομακρυνθεί από μια επικίνδυνη συμμορία κακοποιών. Η Μαρίνα τού εξηγεί πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να τερματίσει τη συνεργασία με τη συμμορία καθώς οι απολαβές της θα της δώσουν τη δυνατότητα να βοηθήσει τη μητέρα της να ξεπεράσει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει. Σύντομα, όμως, τα δεδομένα αλλάζουν και θα βρεθεί κι ο ίδιος αντιμέτωπος με τους ανθρώπους της σπείρας.

Συντελεστές

Σενάριο: Ιούλιος - Καίσαρ Αθανασίου

Σκηνοθεσία: Αθανάσιος Αθανασίου

Φωτισμοί: Thanos Zacks

Special effects: Βαγγέλης Κουμελάς

Make up artist: Olga Bsb

Ενδυματολόγος: Εύη Φλούσκου

Ήχος: Γιώργος Καραβούλιας

Οργάνωση παραγωγής: Κώστας Μπαδάνης

Βοηθός: Έφη Μπελεχρή

Αφίσες: Αναστάσης Σισμάνογλου

Επικοινωνία: Νατάσα Παππά

Βασικό Cast

Μπέσσυ Μάλφα, Σπύρος Μπιμπίλας, Ιούλιος - Καίσαρ Αθανασίου, Σταυρούλα Κωνσταντινίδη, Ανδρέας Πλεξίδας, Φάνης Τζεβελέκος, Olga Bisbikis, Απόστολος Μπαλαφούτης, Άγγελος Μπουρλάκης, Γιάννης Ζημιανίτης, Γιώργος Κόκκαλης, Αλέξανδρος Κωνσταντινίδης, Άκης Τσιβουράκης

Διάρκεια ταινίας: 90 λεπτά

Υπήρξε η προσωποποίηση της φτώχειας, του πόνου, της αδικίας αλλά και της δύναμης, της υπομονής και της τιμιότητας. Ήταν και θα παραμείνει ες αεί, το αγαπημένο «παιδί του λαού» που εξέφρασε μέσα από τους κινηματογραφικούς του ρόλους και τα τραγούδια του τα βάσανα εκατομμυρίων ανθρώπων που αναγνώρισαν στο πρόσωπό του έναν απ’ αυτούς. Γι’ αυτό και τον λάτρεψαν και τον έβαλαν στην καρδιά τους και κράτησαν ζωντανή την εικόνα του καθιερώνοντάς τον ως έναν από τους πλέον δημοφιλείς κινηματογραφικούς ήρωες όλων των εποχών.

Αυτός ήταν ο Νίκος Ξανθόπουλος, που «έφυγε» στα 89 του χρόνια, έχοντας διαγράψει μια ζωή γεμάτη που τού χάρισε την αίσθηση της πληρότητας. Και πως να μην ένιωθε πλήρης; Έγραψε ιστορία στον ελληνικό κινηματογράφο και το τραγούδι, αγαπήθηκε όσο λίγοι και όταν ήρθε η ώρα, αποσύρθηκε για ζήσει όπως εκείνος επιθυμούσε, μακριά από τα αδιάκριτα φώτα, σε ένα κτήμα στην ανατολική Αττική, μαζί με την οικογένειά του, την αγαπημένη του σύζυγο, τα παιδιά και τα εγγόνια του.

Πριν από λίγες ημέρες και μετά από έναν ολόκληρο μήνα νοσηλείας σε μονάδα εντατικής θεραπείας, λόγω σοβαρών καρδιολογικών προβλημάτων, ο αγαπημένος ηθοποιός έδειξε σημάδια βελτίωσης και μεταφέρθηκε σε απλή κλίνη συνεχίζοντας τη θεραπεία του. Ωστόσο, φάνηκε πως η καρδιά του δεν άντεξε και σήμερα, 22 Ιανουαρίου άφησε την τελευταία του πνοή σε ειδικό κέντρο αποκατάστασης όπου είχε προσφάτως μεταφερθεί.

Καθ΄ όλη τη διάρκεια των γιορτών βρισκόταν στην κλινική, έχοντας διαρκώς στο πλευρό του τα μέλη της οικογένειάς του.

«Στη ζωή μου έχω δει τέτοιες χαρές, τόση αγάπη από τον κόσμο, σαν να 'μουνα σπλάχνο από τα σπλάχνα τους, σα να 'μουνα παιδί τους. Ώρες ώρες βούρκωνα, λιώνανε τα μέσα μου, βουβαινόμουν, δεν μπορούσα να μιλήσω. Αναρωτιόμουν αν αξίζω αυτή την αγάπη και προσπαθούσα με τον καιρό να γίνομαι καλύτερος, πιο ταπεινός, πιο καταδεκτικός, αλληλέγγυος, πιο έντιμος, πιο εντάξει. Ένα με τον κόσμο, ένας με αυτούς. Δεν απέφευγα τους ανθρώπους, βρισκόμουν ανάμεσά τους, δίπλα τους, να τους νιώθω, να τους καταλαβαίνω, για να μπορώ και στα έργα μου να μιλάω για τους καημούς και τα προβλήματά τους, που ήταν και δικά μου παλιότερα. Δεν ξεχνούσα τον τσαγκάρη πατέρα μου, τη μητέρα μου στη φάμπρικα, τη μητριά μου παραδουλεύτρα» είχε εξομολογηθεί ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του με τίτλο «Όσα θυμάμαι και όσα αγάπησα», που κυκλοφόρησε, το 2005, από τις εκδόσεις «Άγκυρα».

Στις 400 σελίδες αυτούς του βιβλίου, διηγήθηκε τη ζωή του, έτσι όπως την έχτισε, «Πετραδάκι – πετραδάκι», από τη φτωχογειτονιά της Νέας Ιωνίας που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Ως παιδί προσφύγων που πάλευαν καθημερινά για το ψωμί τους, γνώρισε από πολύ νωρίς τί θα πει φτώχεια και στερήσεις. Παρόλα αυτά δεν το έβαλε κάτω και κυνήγησε τα όνειρά του. Έπαιξε ποδόσφαιρο με την ΑΕΚ στα εφηβικά του χρόνια, διάβαζε διαρκώς ενώ όταν ήρθε η ώρα να αποφασίσει ποιον δρόμο θέλει να ακολουθήσει στη ζωή του, τα βήματά του τον οδήγησαν στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Είχε μαγευτεί από τις ερμηνείες του Μάνου Κατράκη κι ήθελε να μπει κι ο ίδιος στον μαγικό αυτό κόσμο.

 
Μπορεί οι πρώτες του δουλειές να ήταν στο θέατρο έμελλε όμως να είναι ο κινηματογράφος εκείνος που θα τον κερδίσει και θα τον αναδείξει. Βγήκε για πρώτη φορά στο λευκό πανί το 1958, στην κωμωδία του Φίλιππα Φυλακτού «Το Εισπρακτοράκι», παίζοντας στο πλευρό δύο σπουδαίων κωμικών, του Βασίλη Αυλωνίτη και του Νίκου Ρίζου.

Κι όμως αποδείχτηκε τελικά πως προορισμός του ήταν οι δραματικοί ρόλοι. Σε αυτούς διακρίθηκε πρωταγωνιστώντας, επί χρόνια, σε μια σειρά επιτυχημένων ταινιών όπως οι «Αγάπησα και πόνεσα », «Είναι μεγάλος ο Καημός», «Ο Ζητιάνος μιας Αγάπης», «Απόκληροι της Κοινωνίας», «Καρδιά μου πάψε να πονάς», «Με Πόνο και με Δάκρυα», «Η Οδύσσεια ενός Ξεριζωμένου», «Γιακουμής μια Ρωμαίικη Καρδιά» κ.α.

 
Μέσα από τους κινηματογραφικούς του ρόλους, ωστόσο, κατάφερε να αναδείξει και ένα ακόμη ταλέντο του, αυτό του τραγουδιού. Ο ίδιος αναδείχτηκε ως ιδανικός ερμηνευτής των πονεμένων τραγουδιών που ηρώων που υποδυόταν. Γι’ αυτό και όταν στις αρχές της δεκαετίας του ‘70 έληξε η χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου έστρεψε εκεί το ενδιαφέρον του. Κυκλοφόρησε 9 δίσκους και 55 σίγκλς και ερμήνευσε συνολικά 300 τραγούδια με σημαντικές υπογραφές όπως αυτές του Απόστολου Καλδάρα, του ΄Ακη Πάνου, του Χρήστου Νικολόπουλου του Σταύρου Ξαρχάκου κ.α. Οι συναυλίες που έδινε εκείνη την περίοδο, εντός και εκτός Ελλάδας, γινόταν το αδιαχώρητο. Οι συναισθηματικές ερμηνείες του Ξανθόπουλου έκαναν τους απανταχού Έλληνες να δακρύζουν!

Κι όμως, παρά την μεγάλη, τη σαρωτική επιτυχία, παρέμεινε ταπεινός, προσγειωμένος στη γη. «Πολλές φορές έπαιρνα το λεωφορείο - αυτοκίνητο δεν είχα ακόμη- και πήγαινα στο Μαρούσι κι από τη στάση, με ψιλόβροχο, περπατούσα μέχρι το στούντιο για να μην ξεχνιέμαι, να είμαι κοντά στον κόσμο, μέσα στον κόσμο, να βλέπω τι τραβάει, πώς περνάει. Έλεγα στον εαυτό μου, περπάτα κερατά, για να μην παίρνουν τα μυαλά σου αέρα και να θυμάσαι πάντα ότι αξιώθηκες, εσύ, ο γιος του κυρ Παναγιώτη του τσαγκάρη, να δεις αγάπες και χαρές που δεν τις έβαζε ο νους σου, και που δεν ξέρουμε σε τελευταία ανάλυση αν τις άξιζες κιόλας» διηγούνταν ο ίδιος.

 Η αυτοβιογραφία του, τού έδωσε την ευκαιρία να αποκαλύψει το αληθινό του πρόσωπο, όλα όσα έκρυβε βαθιά μέσα στην ψυχή του, «σαν εξομολόγησε σε στον πνευματικό του», όπως χαρακτηριστικά έγραφε ο ίδιος. Γιατί, κακά τα ψέματα, ο πολύς κόσμος είχε ταυτίσει τον Ξανθόπουλο με τον βαρύ, μονίμως λυπημένο άνδρα που υποδυόταν στις ταινίες. Κι όμως, στην πραγματική του ζωή, δεν ήταν αυτός ο άνδρας: «Δεν με ξέρετε, κανένας δεν με ξέρει. Η εικόνα μου δεν είναι αυτή που δημιούργησαν, ίσως να φταίω κι εγώ που δεν αντιδρώ, δεν μιλάω. Η καλή μου η Ελένη Ζαφειρίου, που έκανε τη μάνα μου στις ταινίες, μου «λεγε, "Χαμογέλα, βρε. Ενώ είσαι τόσο καλό παιδί, έτσι που σε βλέπουν μουτρωμένο, βάζουν χίλια δυο στο μυαλό τους. Μην αδικείς ο ίδιος τον εαυτό σου».
 

Εφυγε από τη ζωή ξημερώματα Σαββάτου, ο σκηνοθέτης Ερρίκος Ανδρέου, σύζυγος της Νόρας Βαλσάμη και πατέρας του Ερρίκου Ανδρέου Τζούνιορ, μετά από πολύμηνη νοσηλεία του σε νοσοκομείο της Αθήνας με σοβαρά προβλήματα υγείας.

Γεννημένος στην Aθήνα στις 15 Δεκεμβρίου 1938, μεγάλωσε στο Γιοχάνεσμπουργκ της Nότιας Aφρικής. Εκεί, σπούδασε σε αγγλόφωνο πανεπιστήμιο Ιστορία της Τέχνης και Αγγλική Λογοτεχνία και συνέχισε τις σπουδές του στο σενάριο και την σκηνοθεσία στη Μεγάλη Ακαδημία Κινηματογράφου της Ρώμης.

Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάστηκε σαν βοηθός σκηνοθέτη σε διεθνείς παραγωγές, όπως, «Τα Κανόνια του Ναβαρόνε», και «Λέων της Σπάρτης». Το 1961 σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία «Ο Εφιάλτης» σε δικό του σενάριο και παραγωγή, η οποία κέρδισε διακρίσεις στο Φεστιβάλ του Νέου Δελχί και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το 1964 σκηνοθέτησε την ταινία «Επιστροφή», η οποία κέρδισε το βραβείο Α΄ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και το 1966 την ταινία «Διχασμός», η οποία κέρδισε το κρατικό βραβείο σκηνοθεσίας, αλλά και διεθνή διάκριση στο κινηματογραφικό φεστιβάλ του Σικάγο.

Το 1967 συνεργάστηκε με τη Φίνος Φιλμ στην ταινία «Εκείνος και Εκείνη». Στη συνέχεια σκηνοθέτησε και άλλες ταινίες, συνεργαζόμενος με Αμερικανούς και Ιταλούς παραγωγούς. Το 1970 σκηνοθέτησε, σε δικό του σενάριο και παραγωγή, την ταινία «Ανταρσία των 10» η οποία κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Το ίδιο βραβείο κέρδισε και τον επόμενο χρόνο, για την ταινία της Φίνος Φιλμ «Η Μεγάλη Στιγμή του ‘21 – Παπαφλέσσας». Το 1979 σκηνοθέτησε την αγγλόφωνη ταινία «Κραυγές στον Άνεμο», η οποία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στη Νέα Υόρκη. Σκηνοθέτησε επίσης και τις κοσμοπολίτικες ερωτικές περιπέτειες σε παραγωγή του Κλέαρχου Κονιτσιώτη “Αναζήτησις”, “Ψυχή και σάρκα (Εσύ κι εγώ), “Το αγκίστρι”. Τελευταία του ταινία ήταν η “Μοιραία σχέση” το 2009.

Από το 1977 και μετά στράφηκε στην τηλεόραση σκηνοθετώντας αρκετές επιτυχημένες σειρές. Αξέχαστες θα παραμείνουν οι θρυλικές σειρές βασισμένες στα μυθιστορήματα του Ξενόπουλου με ιδανική ερμηνεύτρια την Νόρα Βαλσάμη, όπως η “Αφροδίτη”, η “Αναδυομένη” και οι “Μυστικοί Αρραβώνες”. Μεγάλη επιτυχία ήταν και “Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα” με την Μιμή Ντενίση. Όλες οι σειρές που σκηνοθέτησε για την τηλεόραση -δημόσια και ιδιωτική- έγιναν μεγάλες επιτυχίες και κάποιες άφησαν εποχή, όπως “Το φως του Αυγερινού”, “Αξιόπιστοι”, “Λάουρα” , “Ο κόσμος κι ο Κοσμάς”, “Έλλη και Άννα”, “Στησιχόρου 73”, “Η εξαφάνιση του Τζον Αυλακιώτη”, “Μια γυναίκα από το παρελθόν”, “Ο χήρος, η χήρα και τα χειρότερα”, “Τυχεροί και άτυχοι” κ.α.

Στις 18 Ιουνίου 1973, παντρεύτηκε την ηθοποιό Νόρα Βαλσάμη μετά από 6 χρόνια σχέσης, την οποία είχε γνωρίσει κατά την διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «Τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι» της Φίνος Φιλμ. Έχουν αποκτήσει έναν γιο, τον Κωνσταντίνο-Ερρίκο Τζούνιορ.