Στα όρια της μέγιστης περιστροφής η μαύρη τρύπα του γαλαξία μας
Σχεδόν κάθε ουράνιο αντικείμενο στο Σύμπαν βρίσκεται σε κατάσταση περιστροφής. Οι αστεροειδείς κάνουν τούμπες στο διάστημα, οι πλανήτες και τα φεγγάρια περιστρέφονται γύρω από τους άξονές τους, ακόμα και οι αινιγματικές μαύρες τρύπες παρουσιάζουν αυτή την ιδιότητα.
Ωστόσο, υπάρχει ένα όριο στο πόσο γρήγορα μπορεί να περιστρέφεται ένα αντικείμενο. Στην περίπτωση της μαύρης τρύπας του γαλαξία μας, φαίνεται ότι περιστρέφεται επικίνδυνα κοντά στη μέγιστη ταχύτητα που θα μπορούσε να έχει.
Για πλανήτες όπως η Γη, αυτή η μέγιστη ταχύτητα περιστροφής καθορίζεται από την επιφανειακή βαρύτητα. Η αίσθηση του βάρους που βιώνουμε δεν οφείλεται αποκλειστικά στη βαρυτική έλξη της Γης. Η περιστροφή του πλανήτη ασκεί επίσης μια φυγόκεντρο δύναμη, μειώνοντας διακριτικά το βάρος μας στον ισημερινό σε σύγκριση με τους πόλους.
Σκεφτείτε τον Κρόνο, ο οποίος περιστρέφεται τόσο γρήγορα που η διαφορά βάρους μεταξύ του ισημερινού και των πόλων του είναι 19%, με αποτέλεσμα ο πλανήτης να διογκώνεται στον ισημερινό του.
Φανταστείτε έναν πλανήτη που περιστρέφεται τόσο γρήγορα ώστε αυτή η διαφορά βάρους να είναι 100%. Σε αυτό το σημείο, η βαρυτική έλξη και η φυγόκεντρος δύναμη προς τα έξω θα ισορροπούσαν τέλεια. Οποιαδήποτε ταχύτερη ταχύτητα θα είχε ως αποτέλεσμα ο πλανήτης να διαλυθεί. Είναι σαφές ότι αυτό σηματοδοτεί το απόλυτο όριο περιστροφής.
Οι μαύρες τρύπες, αν και δεν έχουν απτή επιφάνεια, έχουν επίσης ένα μέγιστο ρυθμό περιστροφής. Οριζόμενες από την τεράστια βαρύτητά τους που παραμορφώνει τον χωροχρόνο, οι μαύρες τρύπες διαθέτουν έναν ορίζοντα γεγονότων, πέρα από τον οποίο τίποτα δεν μπορεί να διαφύγει. Ωστόσο, αυτός ο ορίζοντας δεν είναι ένα φυσικό όριο.
Σε αντίθεση με τη Γη, η περιστροφή μιας μαύρης τρύπας δεν προέρχεται από τη φυσική κίνηση της ύλης αλλά από τη συστροφή του χωροχρόνου που προκαλείται από τις περιστροφές των αντικειμένων – ένα φαινόμενο που ονομάζεται σύρσιμο του πλαισίου.
Αυτή η περιστροφή μετριέται χρησιμοποιώντας μια παράμετρο, που συμβολίζεται ως “α”, στις εξισώσεις της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν. Η παράμετρος αυτή κυμαίνεται από 0 έως 1, όπου το 0 σημαίνει μηδενική περιστροφή και το 1 μέγιστη περιστροφή.
Μια πρόσφατη μελέτη εξέτασε την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα του γαλαξία μας μέσω ραδιοφωνικών παρατηρήσεων και παρατηρήσεων ακτίνων Χ. Αναλύοντας φάσματα φωτός κοντά στη μαύρη τρύπα, που παραμορφώνονται λόγω του φαινομένου της έλξης του χωροχρόνου, οι επιστήμονες υπολόγισαν την περιστροφή της.
Τα ευρήματα αποκάλυψαν μια αξιοσημείωτη τιμή περιστροφής μεταξύ 0.84 και 0.96, υποδεικνύοντας μια εξαιρετικά γρήγορη περιστροφή. Στο ανώτερο άκρο αυτής της εκτίμησης, η μαύρη τρύπα περιστρέφεται κοντά στο μέγιστο δυνατό ρυθμό της. Έτσι, ξεπερνά ακόμη και την παράμετρο περιστροφής της μαύρης τρύπας στο Μ87, καθιστώντας την ένα αξιοσημείωτο κοσμικό θέαμα.
Πηγή: techmaniacs.gr , Universe Today
