O ιστορικός του μέλλοντος, ο ιστορικός των κοινωνικών-ταξικών αγώνων και της ελληνικής εκδοχής της «βιωμένης πράξης της αυτοδιαχείρισης», είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ενσωματώσει σε ένα ξεχωριστό κεφάλαιο την ιστορία που γράφεται τούτες τις ώρες και αφορά το «πάντρεμα» των αγωνιζόμενων εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ. και των κοινωνικών κινημάτων με τους αγωνιζόμενους απολυμένους/εργαζόμενους της ΕΡΤ. Η ανακοίνωση αλληλεγγύης της ΒΙΟ.ΜΕ., είναι συγκλονιστική (παρατίθεται στο τέλος του κειμένου). Διαφορετικά εγχειρήματα, διαφοροποιημένη παραγωγή προϊόντων, υλικών και άυλων, διαφορετικές αφετηρίες, ιδιαίτερα γνωρίσματα της ιδιωτικής και της δημόσιας σφαίρας των μονάδων παραγωγής, όμως, με ένα κοινό όπλο στα χέρια των αγωνιζόμενων: το όπλο της αυτοδιαχείρισης. Η όσμωση έγινε στους δρόμους του αγώνα και στους απελευθερωμένους χώρους εργασίας τα τελευταία «πέτρινα» μνημονιακά χρόνια. Ένα πλατύ αλληλέγγυο κίνημα βάσης, αδιαμεσολάβητο, αντι-γραφειοκρατικό και αυτοδιευθυνόμενο, λειτούργησε σαν συγκολλητική ουσία και «αδελφοποίησε» τα ανυπόταχτα στοιχεία του κοινωνικού ανταγωνισμού.
Κόντρα στην παραλυτική ιδεολογία της πολιτικής ανάθεσης και του «τέλους της ιστορίας», η σχέση εμπιστοσύνης που αναπτύχθηκε ανάμεσα στα αγωνιζόμενα τμήματα της κοινωνίας, επαναπροσδιόρισε τους όρους και τις προϋποθέσεις μιας ειλικρινούς και ανυπόκριτης αλληλοϋποστήριξης, πέρα και έξω από τις στενές συντεχνιακές διεκδικήσεις. Προέταξε την αξιοπρέπεια και την αυτενέργεια, πορεύτηκε χωρίς κηδεμόνες, αφέντες και «ηγετίσκους» και άνοιξε νέους δρόμους για τη διεκδίκηση ενός δικαιότερου κόσμου. Πρότεινε και εφάρμοσε νέα μοντέλα παραγωγής και οριζόντιας αμεσοδημοκρατικής οργάνωσης. Ορισμένοι αγώνες οδεύουν προς τη δικαίωση και τη νίκη, άλλοι είναι σε εξέλιξη, άλλοι γεννιούνται τώρα. Τίποτα δεν χαρίστηκε. Όλα κατακτήθηκαν ή μένει να κατακτηθούν από τους ανθρώπους που έμειναν απροσκύνητοι, παρά την καταστολή, τους άνισους συσχετισμούς δυνάμεων, την απόπειρα επιβολής τετελεσμένων καταστάσεων και τον πρωτοφανή πόλεμο της (γκρεμισμένης πρώην, πλέον) κυβερνητικής και (ακόμα ζωντανής) φιλομνημονιακής μηντιακής προπαγάνδας.

Όταν οι περήφανοι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. απευθύνονται σε αυτούς που έμειναν όρθιοι μέχρι σήμερα, «στους συναδέλφους» τους της ΕΡΤ και δηλώνουν πως «θα σταθούν στο πλευρό τους» και μάλιστα «θα σταθούν και μπροστά αν χρειαστεί σαν τοίχος, μαζί με όλη την κοινωνία με την δύναμη του κορμιού τους» για να τους υπερασπίσουν, τότε ήδη έχει συντελεστεί μία ριζική τομή στον τρόπο που μέχρι σήμερα αντιλαμβανόμασταν τον κόσμο, έναν κόσμο κατακερματισμένο, με διαχωρισμένους αγώνες, στενούς ορίζοντες μερικών διεκδικήσεων, ξεχωρισμένη υπεράσπιση εργασιακών μικρο-χώρων όπου κυριαρχούν οι ανέξοδες και προσχηματικές «ανακοινώσεις συμπαράστασης» από το μεγαλοσυνδικαλιστικό γραφειοκρατικό κατεστημένο.

Αντιθέτως, στην ανακοίνωση της ΒΙΟΜΕ, οσμίζεται κανείς τον ιδρώτα της δουλειάς και του αγώνα. Οσμίζεται την αλήθεια της. Αναγνωρίζεται ως δεδομένος ο αγώνας των εργαζομένων της ΕΡΤ που επί 20 μήνες αντιστάθηκαν εμπράκτως στο «μαύρο» και δεν υπακούει σε καμία ακυρωτική (του αγώνα τους) γραμμή «αξιολόγησης» από «μηδενική βάση». Όμως, στην ανακοίνωση ξεκαθαρίζεται επίσης ότι η υποστήριξη δεν είναι γενική και αφηρημένη αλλά αφορά την πρόταση των εργαζομένων της ΕΡΤ3 και άλλων αγωνιζόμενων συναδέλφων τους σε όλη τη χώρα για μια «άλλη» ΕΡΤ, βασισμένη στην πολύτιμη εμπειρία της μακρόχρονης αυτοδιαχείρισης και της αυτοδιεύθυνσης.

Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο μετάβασης προς τη δικαίωση του αγώνα των εργαζομένων και το άνοιγμα της ΕΡΤ (όπως έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ), το μήνυμα που εκπέμπεται προς την εξουσία από την ανακοίνωση της ΒΙΟΜΕ και άλλων αλληλέγγυων χώρων και κινημάτων, είναι ένα: Ανοίξτε την ΕΡΤ ΤΩΡΑ, ενσωματώνοντας τις κατακτήσεις των εργαζομένων στην «επόμενη ημέρα». Άλλωστε, το αίτημα «Ανοίξτε την ΕΡΤ, ΤΩΡΑ!», ήταν ήδη από τον Σεπτέμβρη του 2014 (συλλαλητήριο ΔΕΘ) το βασικό σύνθημα στο πανό της ΠΟΕΣΥ.

Το έχουν πει με σαφήνεια και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ3 σε ανακοίνωσή τους πριν αρκετούς μήνες: «Ένα πράγμα κάνουμε ξεκάθαρο: Δεν θα κάνουμε καμία έκπτωση στην ατομική, κοινωνική και εργασιακή μας αξιοπρέπεια».

Έτσι, όποιος επιχειρήσει αυθαίρετα, στο όνομα των ίδιων των εργαζομένων, να διαπραγματευτεί την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά τους, πέρα κι έξω από τις αποφάσεις των γενικών τους συνελεύσεων, θα πρέπει να ξέρει πως μία τέτοια ενέργεια δεν θα μείνει στο σκοτάδι. Άλλωστε... «η δημοσιότητα είναι η ψυχή της δικαιοσύνης». Υπενθυμίζεται ότι οι θέσεις των εργαζομένων της ΕΡΤ για την επόμενη ημέρα είναι δημοσιοποιημένες και σύμφωνα με σχετική πανελλαδική τους απόφαση, αυτές θα τις μεταφέρει προς την εξουσία η πανελλαδική επιτροπή με εκπροσώπηση από κάθε μονάδα της ΕΡΤ στη χώρα και με τη συμμετοχή των θεσμικών συνδικαλιστικών τους εκπροσώπων.

Μια «κυβέρνηση της αριστεράς» που επικαλείται συνεχώς τη στήριξη και τη δύναμη που αντλεί από την ίδια την κοινωνία, οφείλει και πρέπει να ακούσει αδιαμεσολάβητα τους ίδιους τους εργαζόμενους και τα κοινωνικά κινήματα που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της σύγκρουσης με μια βάρβαρη συγκυβέρνηση και να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους προς όφελος της δημόσιας, ανεξάρτητης ενημέρωσης της ίδιας της κοινωνίας. Πολύ περισσότερο τώρα που τα «κοράκια» των αγορών επιχειρούν να «μικρύνουν» τις προοπτικές αυτού του τόπου για ζωή.

Προς το παρόν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, βρίσκονται στον «θάλαμο δημιουργικής αναμονής» περιμένοντας την κατάθεση ενός νομοσχεδίου που θα έπρεπε να συγκαταλέγεται στις «πρώτες προτεραιότητες» της νέας κυβέρνησης για 2 βασικούς λόγους: Πρώτον, η 20μηνη ανεργία των αγωνιζόμενων της ΕΡΤ δεν εξαιρείται πια από το σκέλος της ανθρωπιστικής κρίσης και, δεύτερον, όταν υπάρχει η δημόσια κυβερνητική παραδοχή ότι το «μαύρο» αποτελεί «μια πληγή στη Δημοκρατία», η όποια καθυστέρηση στην «επούλωσή» της, συνιστά μια αδιανόητη «πολυτέλεια». Το μόρφωμα δε που έστησε η προηγούμενη κυβέρνηση συνεχίζει να εκπέμπει, ενώ οι συχνότητες και οι πομποί της ΕΡΤ καθώς και το Ραδιομέγαρο στην Αγία Παρασκευή, παραμένουν ουσιαστικά στα χέρια της... απελθούσας εξουσίας, γεγονός που έχει εξοργίσει χιλιάδες ακροατές/τηλεθεατές της χώρας (όπως φαίνεται από τα μηνύματα που καταφτάνουν στην Ελεύθερη Αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ και από τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης). Από την άλλη, η ΕΡΤ δεν πρέπει να αποτελέσει λάφυρο οποιασδήποτε κυβέρνησης. Η πολιτεία όμως, οφείλει να άρει ΤΩΡΑ χωρίς άλλη χρονοτριβή την πολύμηνη αδικία, να καλύψει πλήρως, ασφαλιστικά και μισθολογικά το διάστημα των 20 μηνών που οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι παρέμειναν στα κτίρια της ΕΡΤ (Θεσσαλονίκη και περιφερειακές ΕΡΑ) περιφρουρώντας την περιουσία του ελληνικού λαού καθώς και των εργαζομένων στην ertopen στην Αθήνα, να αποδώσει τις κατειλημμένες συχνότητες στα Ραδιόφωνα της ΕΡΤ, να απελευθερώσει το Ραδιομέγαρο από τους καταληψίες του μορφώματος, να διώξει το «μαύρο».

Ο αγώνας, έτσι κι αλλιώς, συνεχίζεται... Και συνεχίζεται, μαζί με τα αδέλφια μας από τη ΒΙΟ.ΜΕ, τους απολυμένους της κοκα-κόλα, τους σχολικούς φύλακες, τις αγωνιζόμενες καθαρίστριες του υπουργείου οικονομικών, τους εργαζόμενους στην ΕΛΒΟ, στα Τσιμέντα Χαλκίδας, τους εκπαιδευτικούς και τους απασχολούμενους στον χώρο Υγείας, τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους και όλους τους ανθρώπους που αποφασίζουν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.

Δεν πρέπει κανείς να μας υποτιμήσει σαν «αμελητέα» δύναμη... Οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ, αποτελούν οργανικό της μέρος. Και η φωνή μας είναι δυνατή!

Η υπόσχεσή μας είναι: VENCEREMOS!

Ακολουθεί η ανακοίνωση των αγωνιζόμενων εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ.

13/02/2015

Εμείς οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι στη ΒΙΟ.ΜΕ.

Στα πλαίσια του συνεχούς αγώνα για το πέρασμα της διαχείρισης του πλούτου που παράγουμε και την διαχείριση και το πέρασμα των ζωών μας στα δικά μας χέρια, στον διαρκή αγώνα που δίνουμε στο δρόμο, έχουμε βρει πολλούς συμμάχους μέσα από την κοινωνία , αλλά και παράλληλους άλλους αγώνες που βρίσκονται σε εξέλιξη αυτή την εποχή.

Ένας από αυτούς τους αγώνες είναι των εργαζομένων της ΕΡΤ σε ολόκληρη τη χώρα, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη της ΕΡΤ3, τις περιφερειακές ΕΡΑ, ένας αγώνας που, τώρα που κλείνουμε εμείς τα δύο χρόνια λειτουργίας, οι συνάδελφοι-ισσες εργαζόμενοι της αυτό/διαχειριζόμενης ΕΡΤ και ο αυτό/διευθυνόμενος αγώνας τους κλείνει 20 μήνες συνεχούς προσπάθειας για την επαναλειτουργία, και φυσικά σε διαφορετικό πλαίσιο από αυτό που λειτουργούσε στο διάστημα πριν τον Ιούνιο του 2013.

Με τους συναδέλφους έχουμε βρεθεί πολλές φορές στο δρόμο του αγώνα και έχουμε μια κοινή στάση όσον αφορά το δικαίωμά μας στην ζωή και στην αξιοπρέπεια, μα και ένα κοινό πλαίσιο που αφορά την επαναλειτουργία της δημόσιας ραδιοφωνίας τηλεόρασης στην υπηρεσία του λαού και των αναγκών του, έτσι όπως το όρισε η γενική συνέλευση των εργαζομένων της Ελεύθερης Αυτό/διαχειριζόμενης ΕΡΤ3, μέσα από το κείμενό τους ΠΟΙΑ ΕΡΤ ΘΕΛΟΥΜΕ. Μια επαναλειτουργία χωρίς διευθυντές και ανώτατα όργανα εξουσίας που αναγνωρίζει πως το δίκιο βρίσκεται στην πλευρά εκείνων που αγωνίστηκαν στην ΕΡΤ για 20 μήνες και όχι εκείνων που τάχτηκαν στο πλευρό μιας αντιλαϊκής εξουσίας.

Εμείς τασσόμαστε δίπλα στους συναδέλφους της ΕΡΤ και δηλώνουμε πως θα σταθούμε στο πλευρό τους. Θα σταθούμε και μπροστά αν χρειαστεί σαν τοίχος, μαζί με όλη την κοινωνία με την δύναμη του κορμιού μας. Για να στηριχτεί αυτή η προσπάθεια και να βρεθούν λύσεις για την πλήρη επαναλειτουργία της ΕΡΤ και για την υπεράσπιση ενός πλαισίου που αγκαλιάζει την αγωνιζόμενη κοινωνία.

Ευχόμαστε στους συναδέλφους την ΕΡΤ κάθε επιτυχία στον αγώνα τους, που λέμε πως είναι κοινός μας αγώνας. Είναι αγώνας όλων των εργαζομένων σε όποιο σημείο του πλανήτη και αν βρίσκεται και με το δίκτυο αλληλεγγύης που έχουμε όλοι μαζί χτίσει δηλώνουμε πως είμαστε όλοι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ, στην ΕΛΒΟ, στην εκπαίδευση, σχολικοί φύλακες, στην κόκα κόλα, στα τσιμέντα Χαλκίδος. Μαζί με τους κοινωνικούς αγωνιστές της βόρειας Χαλκιδικής, στη διαχείριση των απορριμμάτων , στη διαχείριση του νερού και όπου υπάρχει κοινωνικός ή εργατικός αγώνας που βάζει ως πλαίσιο τη ζωή και την αξιοπρέπεια μας.

Και λέμε πως δεν ευχόμαστε απλώς, αλλά υποσχόμαστε να νικήσουμε γιατί είμαστε καταδικασμένοι να το κάνουμε. Γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή.

Αγωνιστικά οι συνάδελφοι από τη ΒΙΟ.ΜΕ