Η αναδρομική έκθεση του θεσσαλονικιού εικαστικού Χρήστου Αλαβέρα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών παρουσιάζει τη πολυσήμαντη δημιουργική του πορεία, που μετρά περισσότερα από 40 χρόνια. Η έκθεση αποτελεί το επιστέγασμα μιας μακρόχρονης σχέσης του δημιουργού με το Τελλόγλειο που φέτος συμπληρώνει 25 χρόνια λειτουργίας.
Με κύριο μέσο το σχέδιο και την εξπρεσιονιστική αποτύπωση εκφράσεων και ανθρώπινων μορφών συχνά σε μεγάλες επιφάνειες, ο Χρήστος Αλαβέρας ως ευαίσθητος παρατηρητής της ανθρώπινης κατάστασης κινείται στα όρια του καλλιτεχνικού και του υπαρξιακού.
Μορφές που παίρνουν σάρκα και οστά μέσα από τις γραμμές του κάρβουνου και του μολυβιού αποδίδουν τα έντονα συναισθήματα και βιωματικά στοιχεία του δημιουργού σε έναν πηγαίο και ειλικρινή σχολιασμό στιγμών . Ο Χρήστος Αλαβέρας δε φοβάται να κοιτάξει την αλήθεια κατάματα, το έργο του γίνεται εργαλείο κριτικής του σύγχρονου παγκόσμιου γίγνεσθαι.
Ο Δήμος Θέρμης παρουσιάζει την έκθεση φωτογραφίας με τίτλο "Ο Αθέατος Ρόλος της Γυναίκας Μέσα στον Χρόνο", στο πλαίσιο του προγράμματος για την «Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά του Δήμου Θέρμης», σε καλλιτεχνική επιμέλεια Greek Instagramers Events.Η έκθεση αποτελεί μια μοναδική συλλογή οπτικών αφηγήσεων που φωτίζουν τη ζωή και τις εμπειρίες των γυναικών στις δεκατέσσερις κοινότητες του Δήμου.
Η έκθεση και το ομώνυμο φωτογραφικό λεύκωμα που την συνοδεύει, είναι αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας που υλοποιήθηκε μέσα από εργαστήρια δια βίου μάθησης και συλλογικές δράσεις, στις κοινότητες του Δήμου Θέρμης. Στο πλαίσιο αυτής της δράσης, "ζωντάνεψαν" και αποτυπώθηκαν φωτογραφικά εκφράσεις και παραδόσεις, ήθη, έθιμα, μουσικές, χοροί και στιγμιότυπα της καθημερινότητας, πολύτιμα στοιχεία που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά, αλλά συχνά δεν καταγράφονται. Οι αφηγήσεις των γυναικών ανέδειξαν πτυχές της ζωής τους που παραμένουν αθέατες, από τις καθημερινές τους δραστηριότητες μέχρι τους ρόλους τους σε σημαντικά τοπικά έθιμα και κοινωνικές δομές. Μέσα από την δράση αυτή, δημιουργήθηκε ένα περιβάλλον αλληλεπίδρασης και ενδυνάμωσης, όπου οι γυναίκες όλων των ηλικιών μοιράστηκαν βιώματα και ιστορίες, συμβάλλοντας στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Οι αφηγήσεις τους αποτυπώθηκαν σε φωτογραφικά ντοκουμέντα, αποδίδοντας το συναίσθημα, τη ζωντάνια και την ατμόσφαιρα μιας διαχρονικής πραγματικότητας, μέσα από τον φακό της Αθηνάς Ακώνη, του Παναγιώτη Μπατατόλη και του Θανάση Ράπτη.
Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στο Φουαγιέ του Βασιλικού Θεάτρου Θεσσαλονίκης, με τα εγκαίνια να πραγματοποιούνται την Παρασκευή 28 Μαρτίου, στις 19:00. Στο πλαίσιο των εγκαινίων, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος θα παρουσιάσει το θεατρικό δρώμενο "Σαν έρθω στο φως" από τους ηθοποιούς της παράστασης «Θελεστίνα», μια πρωτοβουλία του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ, Αστέριου Πελτέκη.
Η πρωτοβουλία της συλλογικής δράσης ανήκει στη Διεύθυνση Παιδείας, Νεολαίας, Δια Βίου Μάθησης και Απασχόλησης του Δήμου Θέρμης και τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας. Μέσα από τις φωτογραφίες, οι επισκέπτες θα ανακαλύψουν τον συχνά αόρατο, αλλά καθοριστικό ρόλο των γυναικών στην κοινωνία και την ιστορία του τόπου.
Ιδιαίτερη αναγνώριση αποδίδεται στα Τοπικά Συμβούλια, τους πολιτιστικούς συλλόγους, τα Κ.Α.Π.Η., τη Δημοτική Επιτροπή Ισότητας (ΔΕΠΙΣ) και όλους τους τοπικούς φορείς που συνέβαλαν στην υλοποίηση της έκθεσης, σε όλες τις γυναίκες που μοιράστηκαν τις ιστορίες τους, καθώς και στα μέλη του Συμβουλίου Νέων του Δήμου Θέρμης για τη βοήθειά τους.
Η δράση αυτή αποτελεί μέρος των συνεχών πρωτοβουλιών του Δήμου Θέρμης για την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και την ενίσχυση της τοπικής ταυτότητας.
Η καλλιτεχνική επιμέλεια της έκθεσης και του λευκώματος έγινε από την Έλλη Αγιαννίδη (www.elliagiannidi.com) και τον Γιώργο Βέργαδο (www.vergados.gr), ιδρυτές της φωτογραφικής και social media κοινότητας Greek Instagramers Events (www.grevents.gr).
Μετά από δύο χρόνια επιτυχίας, 350 παραστάσεις και 90.000 θεατές στην Αθήνα, η απολαυστική κωμωδία των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα, «Για μια ζωή» κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Κολοσσαίον, στη Θεσσαλονίκη, την Παρασκευή 25 Απριλίου!
Η ιστορία:
Πρόκειται για μία κωμωδία καταστάσεων που διαδραματίζεται το 1943 στο Αίγιο.
Μία νέα γυναίκα και δύο νέοι άντρες μοιράζονται μία απίστευτη περιπέτεια ζωής και μαζί τους τη μοιράζονται τα πεθερικά και οι φίλοι τους.
Η Ζωή (Δανάη Παππά) ήταν παντρεμένη με τον Γιάννη (Γιάννης Τσιμιτσέλης) μέχρι που εκείνος χάθηκε στο Αλβανικό μέτωπο. Έτσι εκείνη -μετά από 3 χρόνια – αποφασίζει να παντρευτεί τον Στράτο (Γιάννης Σίντος), έναν νεαρό χωροφύλακα. Οι δυο τους είναι τρελά ερωτευμένοι.
Η Μαρίκα, η μάνα της, (Σάρα Γανωτή) μένει μαζί με τη Ζωή, στο σπίτι του Γεράσιμου (Αλέξανδρος Αντωνόπουλος) του πεθερού της κόρης της και πατέρα του εκλιπόντος Γιάννη, που παρότι (κατά τα λεγόμενα της Μαρίκας), είναι «ξινός και ανάποδος» θέλει το νέο ζευγάρι να συνεχίσει να μένει μαζί του, στο σπίτι του.
Σ’ αυτό το σπίτι μπαινοβγαίνει η διπλανή γειτόνισσα Γαρυφαλλιά Ζάρλα (Μαρία Φιλίππου) που είναι παντρεμένη με έναν δωσίλογο και έχει κόρη τη Βούλα (Αναστασία Τσιλιμπίου), την πιο καλή φίλη της Ζωής.
Κι εκεί που όλοι βρίσκονται σε μία υπερδιέγερση λόγω του επερχόμενου γάμου, ο τέως νυμφίος, ο Γιάννης, εμφανίζεται εν τω μέσω της νυκτός! Και αυτή είναι η στιγμή που αρχίζει το μπέρδεμα.
Τι θα κάνει η Ζωή με τον Γιάννη που δεν ξέρει ότι υπάρχει ο Στράτος; Ο οποίος Στράτος δεν ξέρει ότι ο Γιάννης «αναστήθηκε» και επέστρεψε; Η Ζωή πρέπει να κάνει επιλογή; Και με ποιο κριτήριο; Ποιος απ’ τους δυο άντρες είναι πιο «σύζυγός» της απ’ τους δυο;
Ποια Ζωή θα αποφασίσει τελικά;
Η Ζωή η ίδια ή η Ζωή με τους δύο άντρες της ζωής της;
Μετά από δύο χρόνια επιτυχίας, 350 παραστάσεις και 90.000 θεατές στην Αθήνα, η απολαυστική κωμωδία των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα, «Για μια ζωή» κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Κολοσσαίον, στη Θεσσαλονίκη, την Παρασκευή 25 Απριλίου!
Η ιστορία:
Πρόκειται για μία κωμωδία καταστάσεων που διαδραματίζεται το 1943 στο Αίγιο.
Μία νέα γυναίκα και δύο νέοι άντρες μοιράζονται μία απίστευτη περιπέτεια ζωής και μαζί τους τη μοιράζονται τα πεθερικά και οι φίλοι τους.
Η Ζωή (Δανάη Παππά) ήταν παντρεμένη με τον Γιάννη (Γιάννης Τσιμιτσέλης) μέχρι που εκείνος χάθηκε στο Αλβανικό μέτωπο. Έτσι εκείνη -μετά από 3 χρόνια – αποφασίζει να παντρευτεί τον Στράτο (Γιάννης Σίντος), έναν νεαρό χωροφύλακα. Οι δυο τους είναι τρελά ερωτευμένοι.
Η Μαρίκα, η μάνα της, (Σάρα Γανωτή) μένει μαζί με τη Ζωή, στο σπίτι του Γεράσιμου (Αλέξανδρος Αντωνόπουλος) του πεθερού της κόρης της και πατέρα του εκλιπόντος Γιάννη, που παρότι (κατά τα λεγόμενα της Μαρίκας), είναι «ξινός και ανάποδος» θέλει το νέο ζευγάρι να συνεχίσει να μένει μαζί του, στο σπίτι του.
Σ’ αυτό το σπίτι μπαινοβγαίνει η διπλανή γειτόνισσα Γαρυφαλλιά Ζάρλα (Μαρία Φιλίππου) που είναι παντρεμένη με έναν δωσίλογο και έχει κόρη τη Βούλα (Αναστασία Τσιλιμπίου), την πιο καλή φίλη της Ζωής.
Κι εκεί που όλοι βρίσκονται σε μία υπερδιέγερση λόγω του επερχόμενου γάμου, ο τέως νυμφίος, ο Γιάννης, εμφανίζεται εν τω μέσω της νυκτός! Και αυτή είναι η στιγμή που αρχίζει το μπέρδεμα.
Τι θα κάνει η Ζωή με τον Γιάννη που δεν ξέρει ότι υπάρχει ο Στράτος; Ο οποίος Στράτος δεν ξέρει ότι ο Γιάννης «αναστήθηκε» και επέστρεψε; Η Ζωή πρέπει να κάνει επιλογή; Και με ποιο κριτήριο; Ποιος απ’ τους δυο άντρες είναι πιο «σύζυγός» της απ’ τους δυο;
Ποια Ζωή θα αποφασίσει τελικά;
Η Ζωή η ίδια ή η Ζωή με τους δύο άντρες της ζωής της;
E-mail τμήματος Ομαδικών κρατήσεων: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Πρωτοποριακή και καινοτόμα μέθοδος που αντικαθιστά τη μεταμόσχευση κερατοειδούς (κερατοπλαστική) σε ασθενείς με προχωρημένο κερατόκωνο, εφαρμόστηκε με μεγάλη επιτυχία για πρώτη φορά στη χώρα μας στο Ινστιτούτο Οφθαλμολογίας & Μικροχειρουργικής Ophthalmica, στη Θεσσαλονίκη.
Επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον οφθαλμίατρο χειρουργό δρ Μίλτο Μπαλίδη, MD, PhD, FEBOphth, ICOphth, ειδικό στη χειρουργική κερατοειδούς & προσθίων ημιμορίων, τοποθέτησε την ίδια μέρα σε έναν άνδρα και μία γυναίκα με κερατόκωνο 3ου σταδίου, το ενδοστρωματικό εμφύτευμα Xenia.
Ο κερατόκωνος είναι μία πάθηση του κερατοειδή χιτώνα (το παράθυρο του οφθαλμού προς τον κόσμο), η οποία χαρακτηρίζεται από μια σταδιακή παραμόρφωση της δομής (καμπυλότητάς) του, αποκτώντας τελικά κωνικό σχήμα. Στην περιοχή του κώνου, η λέπτυνση, ουλοποίηση και τελικά η μόνιμη θολερότητα του κερατοειδή, οδηγεί σε σημαντική μείωση της όρασης. Η διαταραχή συνήθως κάνει την εμφάνισή της σε νεαρά άτομα, επηρεάζει τα πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου και εξελίσσεται περίπου μέχρι τα 35 χρόνια της ζωής.
Στα αρχικά στάδια ο κερατόκωνος μπορεί να είναι ασυμπτωματικός και χαρακτηρίζεται σαν ένας προοδευτικώς εξελισσόμενος ανώμαλος αστιγματισμός που προσωρινά μπορεί να διορθωθεί με γυαλιά ή ειδικούς φακούς επαφής. Στη συνέχεια όμως η πάθηση μπορεί να συνοδεύεται από σοβαρή μείωση της όρασης και αν αφεθεί ανεξέλεγκτη τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα, αφού τότε οδηγούμαστε αναγκαστικά στη λύση της μεταμόσχευσης κερατοειδούς (επέμβαση κερατοπλαστικής).
Υπολογίζεται ότι η πάθηση έχει μεγάλη επίπτωση στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής (λεκάνη της Μεσογείου). Εκτιμάται ότι προσβάλλει το 1% έως 5% του γενικού πληθυσμού.
«Το κερατοειδικό ένθεμα Xenia είναι στην πραγματικότητα ένας κυκλικός δίσκος διασυνδεδεμένου κολλαγόνου, πάχους 40 μm και διαμέτρου 8 mm. Τοποθετείται σε μία ειδική "τσέπη" που δημιουργείται με τεχνολογία femtosecond laser σε προκαθορισμένο βάθος και με ακριβείς διαστάσεις στον κερατοειδή χιτώνα, ώστε να αυξήσει το πάχος του. Το συγκεκριμένο εμφύτευμα ενισχύει τη βιομηχανική σταθερότητα και αρχιτεκτονική του κερατοειδικού ιστού, ο οποίος στον κερατόκωνο εμφανίζει προχωρημένη χαλάρωση. Ταυτόχρονα το ένθεμα διαμορφώνει κατάλληλα την καμπυλότητα της πρόσθιας και της οπίσθιας επιφάνειας του κερατοειδούς, βελτιώνοντας έτσι την οπτική οξύτητα», αναφέρει ο δρ Μίλτος Μπαλίδης.
Η τοποθέτηση του Xenia πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία, χωρίς να απαιτηθεί νοσηλεία του ασθενούς. Η τομή που γίνεται στον κερατοειδή για να τοποθετηθεί το ένθεμα, δεν χρειάζεται ράμματα, καθώς υπάρχει επιταχυνόμενη επούλωση. Επιπλέον, η τεχνική μπορεί να συνδυαστεί με άλλες θεραπευτικές προσεγγίσεις, όπως η διασύνδεση κολλαγόνου κερατοειδούς (corneal cross linking - CXL), καθώς αυξάνει το κερατοειδικό πάχος και διευκολύνει τη θεραπεία CXL.
Η τοποθέτηση του ενδοστρωματικού ενθέματος Xenia διενεργείται σε λίγα, εξειδικευμένα κέντρα στον κόσμο, στα οποία πλέον συμπεριλαμβάνεται το Ινστιτούτο Οφθαλμολογίας & Μικροχειρουργικής Ophthalmica. Απαιτεί ειδικό επεμβατικό εξοπλισμό τελευταίας γενιάς και άριστη εκπαίδευση - εξειδίκευση του χειρουργού, ώστε να σχηματιστεί κατάλληλα ο διαχωρισμός του κερατοειδούς με μέγιστη ακρίβεια στο σωστό σημείο και να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα για την όραση.
«Αυτή τη χρονική περίοδο είναι περιορισμένη ακόμα και η παραγωγή των ενδοστρωματικών εμφυτευμάτων, καθώς προορίζονται προς το παρόν για ασθενείς με 3ου και 4ου σταδίου κερατόκωνο, που βρίσκονται σε λίστα αναμονής για μεταμόσχευση κερατοειδούς. Στόχος είναι στο εγγύς μέλλον να χρησιμοποιούνται περισσότερα ενθέματα, ακόμα και σε πρωιμότερα στάδια της οφθαλμοπάθειας», καταλήγει ο δρ. Μπαλίδης.
*Tο Ινστιτούτο Οφθαλμολογίας & Μικροχειρουργικής Ophthalmica αποτελεί μία ολοκληρωμένη οφθαλμολογική Μονάδα Ημερήσιας Νοσηλείας (ΜΗΝ) καλύπτοντας τη Βόρεια Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Σε έναν χώρο υψηλής αισθητικής και λειτουργικότητας με εύκολη πρόσβαση, υπερσύγχρονες υποδομές και τεχνολογία αιχμής, η άρτια εξειδικευμένη επιστημονική του ομάδα προσφέρει υψηλής ποιότητας οφθαλμολογική φροντίδα σε προληπτικό, κλινικό, διαγνωστικό και χειρουργικό επίπεδο, αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικά ολόκληρο το φάσμα των οφθαλμολογικών παθήσεων σε ασθενείς κάθε ηλικίας.
Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι στη Θεσσαλονίκη καλούν σε εκδήλωση την Τρίτη 18 Μαρτίου, στις 6 μ.μ., στο αμφιθέατρο Γ' της Γεωπονίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και σε συναυλία από κοινού με τα εργατικά σωματεία την Πέμπτη 20 Μαρτίου, στις 7 μ.μ., στον πεζόδρομο της Αγ. Σοφίας.
Ολόκληρη η ανακοίνωση των Φοιτητικών Συλλόγων:
«Οι ανεπανάληπτες διαδηλώσεις φωνάζουν “ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!” Συνεχίζουμε μέχρι τέλους!
Το πάνω από 1,5 εκατομμύριο λαού και νεολαίας, οι δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες που πλημμυρίσαμε τους δρόμους και τις πλατείες σε κάθε πόλη της χώρας ήταν οξυγόνο και πνοή αγώνα. Οι εικόνες από τους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, της Λάρισας και όλης της Ελλάδας είναι ανεπανάληπτες και συγκλονιστικές.
Όλων των νεκρών είμαστε φωνή.
Το δίκιο με αγώνες στο δρόμο θα κριθεί!
Μιλήσαμε όλοι εμείς, ο λαός και η νεολαία! Η μεγάλη επιτυχία της απεργίας και των διαδηλώσεων έδειξε την αστείρευτη δύναμη του συλλογικού αγώνα. Η μαζική μας συμμετοχή έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα.
Να αποδοθούν όλες οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες για το έγκλημα στα Τέμπη, να σταματήσει η συγκάλυψη.
Να ανατραπεί η πολιτική του κέρδους που μετράει τη ζωή μας, τις ανάγκες και την ασφάλεια μας ως κόστος.
Να σταματήσει η πολιτική που δεν μας αφήνει να ανασάνουμε τον 21ο αιώνα.
Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της ΝΔ και στα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα, στο κράτος, την ΕΕ, τους θεσμούς και την «δικαιοσύνη» που υπηρετεί το άδικο.
Το δείξαμε ξανά: Όταν η αδικία γίνεται νόμος, τότε η αντίσταση, η αμφισβήτηση και ο αγώνας γίνεται καθήκον! Αυτές οι μέρες έχουν την σφραγίδα του λαού και της νεολαίας!
Τίποτα δεν μπορεί να κρύψει και να «θολώσει» τις τεράστιες διαδηλώσεις. Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση και την αστυνομία που έπνιξε το λαό και την νεολαία με χημικά την ημέρα που όλοι μας ζητούσαμε οξυγόνο, στήνοντας σκηνικά επεισοδίων. Δεν κατάφεραν να επιβάλουν κλίμα τρομοκρατίας και δεν θα τα καταφέρουν, είμαστε αποφασισμένοι να δυναμώσουμε ακόμα περισσότερο τον αγώνα ενάντια σε αυτή τη πολιτική που εγκληματεί απέναντι στη ζωή και τα όνειρα μας.
Όλοι μαζί μια γροθιά στους φοιτητικούς μας συλλόγους. Το ποτάμι του αγώνα δεν γυρίζει πίσω μπορεί να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.
Συνεχίζουμε ακόμα πιο μαζικά και αποφασιστικά “μέχρι τέλους” για να δικαιωθούμε και για να μην ζήσουμε νέα Τέμπη.
Βρίσκουμε “οξυγόνο” στον αγώνα και δύναμη στην οργάνωση στους Φοιτητικούς Συλλόγους
Για το φοιτητικό κίνημα κάτι άλλαξε γιατί οι φοιτητικοί μας σύλλογοι απέκτησαν δύναμη, πνοή και και τώρα φαίνεται πιο καθαρά, γιατί σηκώσαμε ανάστημα, φωνάξαμε, διεκδικούμε και ήμασταν παρόν κάθε στιγμή. Τώρα φαίνεται ότι η δύναμη μας βρίσκεται στον οργανωμένο, πανελλαδικά συντονισμένο και σε συμπόρεση με τα Εργατικά Σωματεία, κίνημα, με αιτήματα προωθητικά που βγάζουν μπροστά τις δικές μας ανάγκες, πάνω από τα κέρδη τους.
Η δυναμική αυτή αποτυπώθηκε στη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων φοιτητών και φοιτητριών στις κινητοποιήσεις για τα Τέμπη και έδωσε απάντηση την πολιτική που μας τσακίζει την ζωή, τα όνειρά μας, που δημιουργεί τα “νέα Τέμπη” στις ζωές μας και στις σχολές μας. Για αυτό τώρα πρέπει να βάλουμε στο στόχαστρο τον πραγματικό μας αντίπαλο την πολιτικη του κέρδους, την ΕΕ, την κυβέρνηση και όσες άλλες κυβέρνησαν και θα κυβερνήσουν, το ίδιο το κράτος που κοιτάει μόνο πως θα βγάλουν κέρδη οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και όχι πως θα καλυφθούν οι δικές μας ανάγκες, βάζοντας το Πανεπιστήμιο σε επιχειρηματικές μπίζνες και στην πολεμική βιομηχανία, ενώ παράλληλα οι σπουδές μας βρίσκονται σε άθλιο επίπεδο.
Σήμερα γίνεται όλο και πιο κατανοητό ότι για να επιτεθούμε σε αυτούς που δημιουργούν και προδιαγράφουν τα «νέα Τέμπη» μέσα στις σχολές μας, πρέπει να βγάλουμε μπροστά τα προωθητικά αιτήματα μας για πραγματικά δημόσιες και δωρεάν σπουδές στο ύψος των αναγκών μας, να αμφισβητήσουμε την πολιτική της εμπορευματοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης, που διαμορφώνει ένα πανεπιστήμιο φθηνό για το κράτος, ακριβό για τους φοιτητές και κερδοφόρο για τις επιχειρήσεις. Για να έχουμε επιστήμη και έρευνα για τις λαϊκές ανάγκες, πρέπει να αμφισβητήσουμε της υποταγή της στις επιχειρηματικές μπίζνες και στην εμπλοκή των Πανεπιστημίων στους πολεμικούς σχεδιασμούς.
Για αυτό καλούμε όλους και όλες να συμμετέχουν:
Στην εκδήλωση με τον Γ. Τσακλίδη, συγγενή θύματος και τους σιδηροδρομικούς την Τρίτη 18/03 στις 18:00 στο αμφιθέατρο Γ Γεωπονίας
Στην συναυλία των φοιτητικών συλλόγων από κοινού με τα εργατικά σωματεία την Πέμπτη 20/03 στις 19:00 στον πεζόδρομο τις Αγ. Σοφίας»
Ο Αντώνης βρέθηκε την Τετάρτη (5/3) ανάμεσα στους χιλιάδες που διαδήλωσαν στη Θεσσαλονίκη, απαιτώντας να αποδοθεί δικαιοσύνη για τα θύματα.
Σε βίντεο που ανήρτησε ο ίδιος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποκάλυψε πως προσήχθη έπειτα από έναν τυπικό έλεγχο των αστυνομικών και κατέληξε να μεταφέρεται μέσα στην κλούβα στο αστυνομικό μέγαρο.
«Αποφάσισα να δοκιμάσω τα όρια της υπομονής μου…»
«Στη ΧΑΝΘ στο ύψος της Τσιμισκή μας σταματάνε για τυπικό έλεγχο. Εμένα και άλλα 20-22 άτομα, γυναικόπαιδα. Ο τυπικός έλεγχος έγινε όρεξη για προσαγωγή. Μας πήρε 5 λεπτά μέσα στα δακρυγόνα να περιμένουμε, όσο οι αστυνομικοί φορούσαν τα κράνη τους και δεν είχαν τα ίδια προβλήματα με εμάς. Ήρθε η κλούβα και μας πήγε στο αστυνομικό μέγαρο. Αποφάσισα να δοκιμάσω τα όρια της υπομονής μου και να τους εξηγήσω πώς έχουν τα πράγματα, για ποιο λόγο έχω αναπνευστικά προβλήματα και για ποιο λόγο πανικοβλήθηκα όταν έφαγα τα δακρυγόνα και άρχισα να χάνω τις αναπνοές μου», αναφέρει στα πρώτα λεπτά του βίντεο.
«Στη δεύτερη αναφορά στα Τέμπη… πήρα ένα πολύ ωραίο χαμόγελο»
«Η πρώτη αναφορά στα Τέμπη δεν είχε καν αντίδραση, η δεύτερη αναφορά στα Τέμπη, πάνω στην εξακρίβωση στοιχείων, όταν ρώτησα τον αστυνομικό εάν θέλει να του πω τη θέση μου στο τρένο εκείνο το βράδυ… πήρα ένα πολύ ωραίο χαμόγελο… μάλλον είχε πλάκα αυτό που είπα», συνεχίζει να περιγράφει ο Αντώνης.
«…τα ρούχα μου πότισαν δικτατορία»
«Θεωρώ πως το χθεσινό ήταν μια τραγική ειρωνεία και ήταν η τελευταία ελπίδα που είχα για να δω λίγη ανθρωπιά. Το αποτέλεσμα και το συμπέρασμα είναι απλό… ο φόβος είναι επιλογή και ο φόβος είναι μια λέξη που δεν βρίσκεται στο δικό μας λεξικό… οπότε για να μην τα πολυλογώ, ραντεβού στους δρόμους ξανά και πάω να κάνω μπανάκι γιατί τα ρούχα μου πότισαν δικτατορία», καταλήγει χαρακτηριστικά ο ίδιος.
Δείτε το βίντεο:
«Κάτω τα χέρια από τα παιδιά μας…»
Λίγη ώρα μετά την ανάρτηση του Αντώνη, θέση πήρε και η μητέρα του με μια μακροσκελή ανάρτηση στο Facebook.
Ολόκληρη η ανάρτηση:
«Είχα αποφασίσει ότι δεν θα ξανακάνω καμία ανάρτηση με προσωπικές σκέψεις που αφορούν τα ΤΈΜΠΗ γιατί η δική μου πλευρά της ιστορίας ήταν μέσα στο 4ο βαγόνι εκεί που βρισκόταν ο γιος μου εκείνο το βράδυ… Και από κει βγήκε χωρίς τις αισθήσεις του Χάρη στη φίλη του την Υρώ Παπαδημητρίου που τον έβγαλε πάνω στο δρόμο και περίμενε κάποιο ασθενοφόρο να τον παραλάβει.
Αφού ο Αντώνης έφυγε για το πανεπιστημιακό νοσοκομείο Λάρισας η Υρώ μας πήρε τηλέφωνο για να μας καθησυχάσει…
Υρώ που να ήξερες ότι 2 χρόνια μετά από όλο αυτό που ζήσατε, που βγήκατε ζωντανοί, με όλα αυτά που είδατε και που θα κουβαλάτε για μια ζωή, τον Αντώνη απόψε τον βάλανε μαζί με άλλα παιδιά μέσα στη κλούβα για να του κάνουν εξακρίβωση στοιχείων στο τμήμα. Αφού προηγουμένως έφαγαν και μερικά δακρυγόνα έτσι για να βοηθηθούν τα αναπνευστικά τους προβλήματα…
Η ερώτηση μου ήταν η εξής απλή…
Αντώνη είπες σε αυτούς που σε πήγανε στο τμήμα ποια ήταν η σχέση σου με το τρένο; Ναι ρε μάνα… Το είπα οι άνθρωποι έκαναν τη δουλειά τους.
Είπες ότι ήσουνα πολυτραυματίας με ένα μήνα νοσηλείας; Ναι ρε μάνα…. Δεν τρέχει κάτι.
Είπες ότι ρούφαγες τα γιουβαρλάκια για 6 μήνες με το καλαμάκι, γιατί η γνάθος σου είχε σπάσει σε τρία κομμάτια; Ναι ρε μάνα… Οι άνθρωποι είχαν δουλειά στη βουλή γινότανε της κολάσεως…
Είπες ότι το δεξί σου χέρι ήταν στο γύψο 50 μέρες; Ναι ρε μάνα οι άνθρωποι κάνουν τη δουλειά τους….
Είπες ότι το στέρνο σου είχε μπει μέσα γιατί όπως λες και συ έπαιξες ξύλο με το τρένο και τις αποσκευές που πέσανε πάνω σου’ Ναι ρε μάνα εκείνη την ώρα μίλαγε στη βουλή ο Μητσοτάκης και έλεγε ότι θα ανεβάσει τη χώρα πιο ψηλά… Είχαν δουλειά οι άνθρωποι.
Είπες ότι επειδή είχες σπασμένα πλευρά δεν μπορούσες να σηκωθείς χωρίς κάποιος να σε βοηθάει; Ναι ρε μάνα… Άσε έπρεπε να καθαρίσουν οι πλατείες από τον κόσμο, είχαν δουλειά οι άνθρωποι….
Είπες ότι έχασες 25 κιλά και κάθε εβδομάδα ήσουνα στη Λάρισα για επανεξέταση; Ναι ρε μάνα είχαν να κάνουν ταυτοποίηση στοιχείων σε πολύ κόσμο απέναντι είναι τα φιλαράκια μου, που ήταν μαζί μου στη πορεία… Είμαστε και κίνδυνος για τη δημοκρατία…. Είχαν δουλειά οι άνθρωποι….
Τους είπες ότι το τελευταίο χειρουργείο στη γνάθο το έκανες πριν 7 μήνες; Ναι ρε μάνα… Άσε δεν βλέπεις τι γίνεται στο σύνταγμα; Είχαν δουλειά οι άνθρωποι…
Τους είπες ότι κάθε φορά που δεν σηκώνεις το τηλέφωνο σου όταν σε παίρνουν οι δικοί σου το μυαλό τους πηγαίνει στο κακό; Ναι ρε μάνα… Εκείνη τη στιγμή μίλαγε ο Βορίδης στη βουλή και έλεγε ότι έξω βρίσκεται ο όχλος… Είχαν δουλειά οι άνθρωποι….
Τους ρώτησες αν έχουν παιδιά και τι θα έκαναν αν ήταν στη θέση αυτών που τα έχασαν; Ναι ρε μάνα στο είπα είχαν δουλειά οι άνθρωποι στο τέλος γέλαγαν με μένα που τους είπα ότι είμαι επιζών.. Είχαν δουλειά οι άνθρωποι….
Γέμισαν οι πλατείες και οι δρόμοι από ανθρώπους που βγήκαν να διαδηλώσουν ειρηνικά και να τιμήσουν τη μνήμη των 57 ψυχών. Η δουλειά τους είναι να μη βγαίνουμε στο δρόμο…. Και όπως λέει και ο Άδωνις ο όχλος βγαίνει στο δρόμο για να ρίξει τη κυβέρνηση…..
Ακούστε τώρα ρε μάγκες….
Κάτω τα χέρια από τα παιδιά μας.
Σεβαστείτε τη μνήμη όλων και μην πατάτε πάνω στα ονόματα τους.
Αν έχετε παιδιά και τσίπα γίνετε έστω λίγο άνθρωποι και αφήστε το λαό να βγαίνει ειρηνικά στο δρόμο γιατί αν ο λαός γίνει όχλος…. τότε τα πράγματα θα είναι δύσκολα….
Μην κουνάτε άλλο τα δάχτυλα σας εσείς εκεί στη βουλή όταν μιλάτε…. Αξιοποιήστε τα με άλλους τρόπους και να είστε σίγουροι ότι και οι 300 είστε για τα μπάζα… Δεν κάνετε για πουθενά και όπως πάτε δεν θα μπορείτε να κυκλοφορήσετε γιατί μόνο για φτύσιμο είστε…»
Μαζικό τάφο με ανθρώπινα οστά αποκάλυψαν οι εργάτες του δήμου Νεάπολης-Συκεών κατά τη διάρκεια εργασιών στο πάρκο Εθνικής Αντίστασης στις Συκιές, στη Θεσσαλονίκη.
«Είναι αποδεδειγμένο ιστορικά ότι το συγκεκριμένο σημείο ήταν τόπος εκτέλεσης κατά τη διάρκεια της κατοχής και του εμφυλίου», αναφέρει στη Voria.gr ο δήμαρχος Νεάπολης Συκεών Σίμος Δανιηλίδης.
Όπως αναφέρει ο ίδιος, οι πρώτες σοροί βρέθηκαν πριν τις γιορτές, ωστόσο τότε η αρχαιολογική υπηρεσία που κλήθηκε στο σημείο αποφάνθηκε ότι τα οστά δεν έχουν αρχαιολογικό ενδιαφέρον.
Όμως η εν λόγω υπηρεσία ανταποκρίθηκε άμεσα με προσωπικό και τεχνογνωσία ώστε να συνεχιστούν οι ανασκαφές, γιατί για το οποίο όπως λέει ο δήμαρχος Νεάπολης Συκεών «πρέπει να τους ευχαριστήσουμε θερμά».
Χθες βρέθηκαν τα οστά ακόμα 11 σορών και εκ νέου ειδοποιήθηκε η αστυνομία.
«Οι σοροί ήταν ευθυγραμμισμένοι κάτι που δείχνει ότι τοποθετήθηκαν στο σημείο μετά την εκτέλεση που είναι όπως δείχνουν όλα ομαδικός τάφος. Δεν έχουν ίχνη υφάσματος και παπουτσιών, που σημαίνει ότι πριν θάψουν τις σορούς αφαίρεσαν τα ρούχα και τα υποδήματα. Από τις οδοντοστοιχίες προκύπτει ότι κάποιες σοροί ανήκουν σε ανήλικα ή πολύ νεαρά άτομα», σημειώνει ο δήμαρχος Νεάπολης Συκεών.
Όπως λέει ο κ. Δανιηλίδης, οι πρώτοι σοροί έχουν αποσταλεί στην Αθήνα ώστε να μελετηθούν σε εγκληματολογικά εργαστήρια, κάτι που πρόκειται να γίνει και με τα οστά που βρέθηκαν. Παράλληλα έχει ενημερωθεί ο Μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας ώστε το επόμενο διάστημα να πραγματοποιηθεί ένα τρισάγιο για τους νεκρούς, καθώς πιθανότατα δεν είχε αποδοθεί καμία νεκρική τιμή κατά την ταφή τους.
Μετά από το 1984 του Τζωρτζ Όργουελ, η Εταιρεία Θεάτρου Ars Moriendi καταπιάνεται με το πολιτικό δράμα του Αυστρο-Ούγγρου θεατρικού συγγραφέα Έντεν φον Χόρβατ (Ödön von Horváth), Σλάντεκ (Sladek), το οποίο απεικονίζει την άνοδο του φασισμού στη Δημοκρατίατης Βαϊμάρης, όπως την απεργάζεται ο παραστρατιωτικός «Μαύρος Στρατός». Η νέα παραγωγή του καλλιτεχνικού σχήματος ανεβαίνει στο Goethe Institut Thessaloniki (αίθουσα SAL) από τις 20 Ιανουαρίου έως τις 12 Φεβρουαρίου, σε μετάφραση Γιώργου-Κωνσταντίνου Μιχαηλίδη και σκηνοθεσία Θάνου Νίκα.
Το έργο του φον Χόρβατ διαδραματίζεται στην περίοδο του Μεσοπολέμου και της Μεγάλης Ύφεσης, όταν ο πληθωρισμός, η ανεργία, η πείνα, η φτώχεια και η έλλειψη στέγης μαστίζουν τη Γερμανία και εξαθλιώνουν τους ανθρώπους, δίνοντας την ευκαιρία σε ακραίες πολιτικές ομάδες, όπως το Ναζιστικό Κόμμα, να κερδίσουν τις καρδιές των ηττημένων και φτωχών. Στο Σλάντεκ βλέπουμε πώς οι κοινωνικές συνθήκες οδηγούν τους «μικρούς» ανθρώπους σε απελπισμένη δράση και στυγερή βία, ανοίγοντας τον δρόμο σε δικτάτορες και φασίστες που εξοντώνουν όποιον στέκεται εμπόδιο στο διάβα τους: γυναίκες, ομοφυλόφιλους, Εβραίους, κομμουνιστές, δημοκρατικούς.
Το έργο προβλέπει με τρομακτική ακρίβεια τον κύκλο της βίας που επρόκειτο να εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη. Ο φασισμός της Γερμανίας της δεκαετίας του 1920 και του 1930 δεν υπάρχει πια, αλλά η Ιστορία σήμερα δημιουργεί ομοιότητες που μας καλούν να μην εφησυχάζουμε. Η ρητορική μίσους στο διαδίκτυο, η φτωχοποίηση της γλώσσας, οι γυναικοκτονίες, η ξενοφοβία, η ομοφοβία, ο τηλεοπτικός και ο ιντερνετικός λαϊκισμός συνθέτουν τον Αιώνιο Φασισμό, όπως τον ονομάζει ο Ουμπέρτο Έκο, ο οποίος τρέφεται από τον φυσικό φόβο για το διαφορετικό, από τα συναισθήματα ταπείνωσης των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και από την αρχέτυπη ανάγκη μας να είμαστε ήρωες στην πεζή μας ζωή.
«Ο ήρωας», όμως, «του Αιώνιου Φασισμού ανυπομονεί να πεθάνει» και «στην ανυπομονησία του αυτή συνήθως στέλνει στον θάνατο άλλους ανθρώπους» (Ουμπέρτο Έκο). Αυτή είναι η ιστορία του Σλάντεκ και των συντρόφων του.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Μετάφραση: Γιώργος-Κωνσταντίνος Μιχαηλίδης
Σκηνοθεσία: Θάνος Νίκας
Δραματουργία: Πηνελόπη Χατζηδημητρίου
Σκηνικός Χώρος - Κοστούμια: Ευαγγελία Κιρκινέ
Παίζουν:
Βύρων Αναγνωστόπουλος
Πάνος Αναγνωστόπουλος
Δανάη Κλάδη
Αλέξης Κότσυφας
Λυδία Μπουρτσάλα
Θέμης Σουφτάς
Γραφιστική Επιμέλεια: Χρύσα Νίκα
Επικοινωνία: Λία Κεσοπούλου
Παραγωγή: Ars Moriendi Theater Group 2024
Η παράσταση Σλάντεκ πραγματοποιείται υπό την αιγίδα και με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και του Goethe-Institut Thessaloniki.
Έπειτα από 4,5 χρόνια ταλαιπωρίας και σκληρών περιοριστικών όρων, την ερχόμενη Πέμπτη ξεκινά ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης επί της ουσίας η δίκη των δύο κατηγορουμένων για απόπειρα έκρηξης που, σύμφωνα με την κατάθεση αστυνομικού της Κρατικής Ασφάλειας, είχε στόχο το σπίτι του πρώην βουλευτή, υπουργού της Νέας Δημοκρατίας και προέδρου του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, Δημήτρη Σταμάτη, τον Μάιο του 2020.
Οι δύο κατηγορούμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι κατά περίπτωση με τις κατηγορίες της απόπειρας έκρηξης στο πλαίσιο συμμορίας (Π.Κ. 187), της κατοχής εκρηκτικών υλών, της απείθειας, της βίας κατά υπαλλήλων και της οπλοκατοχής. Η έλλειψη σοβαρών αποδεικτικών στοιχείων διαφαίνεται μεταξύ άλλων και από το ότι οι δύο δεν προφυλακίστηκαν αλλά τους επιβλήθηκαν εξοντωτικοί περιοριστικοί όροι: να δίνουν το «παρών» τρεις φορές τον μήνα σε Α.Τ., απαγόρευση εξόδου απ’ τη χώρα και εγγύηση 20.000 ευρώ, υπέρογκη για τέτοιες υποθέσεις.
Οπως καταγγέλλουν οι κατηγορούμενοι, η στοχοποίησή τους από την αστυνομία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με δολιοφθορές στα οχήματά τους, με κάμερες έξω από τα σπίτια τους και με διαρκή φυσική παρακολούθηση. Η υπόθεση προστίθεται στη στοίβα των υποθέσεων που σέρνονται χρονικά και κινούνται με βάση το πολιτικό φρόνημα, χωρίς επαρκή στοιχεία ενοχής, όπως η υπόθεση της –κατά την ΕΛ.ΑΣ.– οργάνωσης «Σύντροφοι και Συντρόφισσες» («Σε ομηρία τρία χρόνια και χωρίς δικαίωμα στη μόρφωση», «Εφ.Συν.», 17.10.23) ή εκείνη των δύο αντιφασιστών που διώκονται για επιθέσεις στα γραφεία της Χρυσής Αυγής («Στο εδώλιο για... τρομοκρατία με ανώνυμα τηλεφωνήματα», «Εφ.Συν.», 20.1.24).
Το χρονικό
Αργά το βράδυ της 26ης Μαΐου 2020 ο Δ.Σ. καταδιώχθηκε και συνελήφθη από αστυνομικούς της Κρατικής Ασφάλειας και της ΟΠΚΕ στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης. Ακολούθησε ο ξυλοδαρμός του, ενώ βρισκόταν πεσμένος στο οδόστρωμα δεμένος με χειροπέδες πισθάγκωνα. Τα ίδια συνεχίστηκαν και αργότερα, όταν μεταφέρθηκε στη ΓΑΔΘ, όπου επί 12 ώρες του αρνούνταν την επικοινωνία με δικηγόρο, ενώ προσπαθούσαν να τον κάνουν να ομολογήσει τις πράξεις που του απέδιδαν.
Αρκετές ώρες αργότερα, ενώ δεν είχε ανακοινωθεί η σύλληψή του ούτε είχε γίνει γνωστό περί τίνος πρόκειται επίσημα, του ανακοίνωσαν ότι θα πραγματοποιήσουν κατ’ οίκον έρευνα στην κοινότητα καταλήψεων της Ανω Πόλης, σε σπίτια που ουδέποτε δήλωσε ο ίδιος για κατοικία. Του είπαν όμως ότι σε αυτά τα σπίτια διέμενε αρκετό καιρό, σύμφωνα με τον... φάκελο της Ασφάλειας. Ο Δ.Σ. δεν είχε συλληφθεί ποτέ ξανά, γεγονός που φέρνει ακόμα μία φορά στην επιφάνεια το ζήτημα της ύπαρξης φακέλων πολιτικών φρονημάτων στα αρχηγεία της ΕΛ.ΑΣ.
Το επόμενο πρωί, ακολούθησε η σύλληψη του δεύτερου κατηγορούμενου, Ρ.Ζ., έξω από το σπίτι του. Τον μετέφεραν στο υπόγειο της ΓΑΔΘ απαγορεύοντας και σε αυτόν οποιαδήποτε επικοινωνία με δικηγόρο, ενώ σε έρευνα στο σπίτι του κατέσχεσαν πολλά προσωπικά αντικείμενα, άσχετα με την υπόθεση. Παράλληλα με τη σύλληψη του Ρ.Ζ., αστυνομικοί, έχοντας τοποθετήσει κουκούλα στο κεφάλι τού Δ.Σ. τον μετέφεραν στην κοινότητα καταλήψεων των Καστρόπληκτων στην Ανω Πόλη, στην οποία εισέβαλαν, σε μια προσπάθεια να του καταλογίσουν ότι μένει εκεί. Οπως καταγγέλλουν οι κατηγορούμενοι, μέσα στο κλίμα τρομοκρατίας που δημιουργήθηκε, αφού άνδρες των ΟΠΚΕ έσπαγαν πόρτες και παράθυρα και φώναζαν στους κατοίκους με προτεταμένα όπλα, η περιφορά του Δ.Σ. με κουκούλα στο κεφάλι συνέβη παρουσία εισαγγελικού λειτουργού.
Ο ρόλος των ΜΜΕ
Παρά το γεγονός ότι και οι δύο συλλήψεις έγιναν -σύμφωνα με τη δικογραφία- σε διαφορετικές ώρες και όχι στον τόπο που βρέθηκε ο εκρηκτικός μηχανισμός, τα ΜΜΕ επιδόθηκαν σε ρεσιτάλ τρομολαγνείας με τίτλους όπως «Πιάστηκαν επ’ αυτοφώρω» ή «τους έπιασαν στα πράσα», δημιουργώντας ενοχοποιητικό κλίμα που λειτούργησε σαν δούρειος ίππος για τη μετέπειτα προσπάθεια σύνδεσης των δύο κατηγορουμένων με την «οργανωμένη τρομοκρατία».
Δεκάδες ιστοσελίδες και τηλεοπτικά κανάλια μετέδωσαν πως ο πρώτος κατηγορούμενος συνελήφθη με τον εκρηκτικό μηχανισμό στα χέρια και ο δεύτερος σε κοντινή απόσταση να «εποπτεύει»!
Οι Δ.Σ. και Ρ.Ζ. μιλούν στην «Εφ.Συν»
Η υπόθεση βασίζεται αποκλειστικά στη στοχοποίησή μας από το κράτος για πολιτικούς λόγους. Μια σκευωρία που στόχο έχει την τρομοκράτηση των αγωνιστών.
Αντιλαμβανόμαστε ότι στην παρούσα συνθήκη, με το κράτος να έχει εξαπολύσει ένα νέο κυνήγι μαγισσών κατά πολιτικών του αντιπάλων και την αγωνιώδη του προσπάθεια να διατηρήσει το μονοπώλιο στη βία να βρίσκεται σε καμπή μετά από αρκετά χρόνια, είναι ιδιαίτερα σημαντικό κάθε υπόθεση να αντιμετωπίζεται ως συνολική επίθεση σε κάθε αγωνιζόμενο/η και στο ανταγωνιστικό κίνημα εν γένει.
Η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, σε αγαστή συνεργασία με τις δικαστικές και αστυνομικές αρχές, εφαρμόζει ένα πλάνο μηδενικής ανοχής απέναντι σε κάθε άνθρωπο που αντιστέκεται στη λαίλαπα της (ακρο)δεξιάς πολιτικής της.
Ως εργαλείο στα χέρια της αστικής Δικαιοσύνης η αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα αλλά και του Σωφρονιστικού καταδεικνύουν τη βαρβαρότητα που επιθυμεί να επιβάλει το επιτελικό κράτος πάνω στο κοινωνικό σώμα αλλά στοχευμένα και με μεγαλύτερη ένταση στα κομμάτια που αντιστέκονται.
Σκοπιμότητα ή νομιμότητα;
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΜΠΑΓΙΑΝΝΗΣ, ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ Δ.Σ
Το κρίσιμο ερώτημα για τους κατηγορούμενους στη δίκη που θα ξεκινήσει είναι αν θα επικρατήσει το κριτήριο της σκοπιμότητας ή το κριτήριο της νομιμότητας. Η πανηγυρική δημοσιοποίηση της σύλληψης δύο ατόμων τον Μάιο του 2020 από την Ασφάλεια Θεσσαλονίκης για φερόμενη τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού συνοδεύτηκε από την παρουσίασή τους ως «γνωστών» ατόμων του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου της πόλης.
Από όλα τα στοιχεία που διαθέτουμε προκύπτει ότι –άλλη μια φορά– η Αστυνομία διαχειρίστηκε την υπόθεση ως ευκαιρία στοχοποίησης του κατεξοχήν της πολιτικού αντιπάλου και θεωρούμενου ως «εσωτερικού εχθρού».
Ωστόσο, μια τέτοια αντιμετώπιση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή σε ένα ποινικό ακροατήριο, που καλείται να δικάσει εγκληματικές πράξεις. Εχουμε την πεποίθηση, η οποία βασίζεται στα στοιχεία της δικογραφίας αλλά και στην εμπειρία πολλών αντίστοιχω/ν «φουσκωμένων» κατηγορητηρίων στο παρελθόν, ότι οι σκοπιμότητες θα καταπέσουν στην ακροαματική διαδικασία και ότι η νομιμότητα θα επικρατήσει.
