Αφιέρωμα της Corriere de la Sera στον Μοχάμαντ
Υπενθυμίζεται ότι σε ένα πρώτο βήμα η πρωτοβουλία, που υποστηρίζεται από ακόμη 14 ευρωβουλευτές και πάνω από 400 πολίτες και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, στόχευε στην επίσκεψη αντιπροσωπείας των μελών της στον Μοχαμάντ και προετοιμασία για την υποστήριξη του όταν εκδικαστεί η υπόθεσή του στο εφετείο. Αυτό πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο. Η υπόθεση έχει προκαλέσει αντιδράσεις στον διεθνή Τύπο.
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Στέλιος Κούλογλου στην Corriere: μια άδικη δίκη, καταδικάστηκε ως διακινητής αλλά πήρε το τιμόνι μόνο όταν ο πραγματικός διακινητής εγκατέλειψε το σκάφος.
«Θα το ξανά έκανα από την αρχή». Καταδικασμένος σε 142 χρόνια φυλακή γιατί έσωσε 33 ανθρώπινες ζωές. Όταν ο Μοχαμάντ Χανάντ Αμπντί, Σομαλός, τον Δεκέμβριο του 2020 επιβιβάστηκε στη βάρκα που θα τον περνούσε από τις τουρκικές ακτές στην Ελλάδα, δε φανταζόταν τι θα ακολουθήσει. «Φοβόμουν ότι θα πνιγώ, ότι θα πεθάνω. Ποτέ δε φανταζόμουν ότι θα καταλήξω σε ένα κελί». Στα ανοιχτά της Λέσβου, οι Τούρκοι διακινητές -όπως κάνουν συχνά- εγκατέλειψαν τη βάρκα και την άφησαν στους μετανάστες. Έτσι, ο Μοχαμάντ, χωρίς να το σκεφτεί δεύτερη φορά, έπιασε το πηδάλιο για να κυβερνήσει τη βάρκα. Ήταν φοβισμένος αλλά αποφασισμένος ταυτόχρονα να σώσει τον εαυτό του και τους υπόλοιπους συνταξιδιώτες του.
Επομένως, ο μηχανισμός είναι ξεκάθαρος. Κατηγορείτε τους μετανάστες σε μια προσπάθεια να σταματήσουν οι ροές. Ένα δόγμα που «εκτός από το ότι παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, δε λειτουργεί», τονίζουν οι ειδικοί. Η πρακτική να δικάζονται οι μετανάστες ως διακινητές μεταναστών ξεκίνησε την περίοδο της κρίσης του 2015-2016, όταν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες πέρασαν στην Ελλάδα. «Και πράγματι εντάθηκε από όταν η Τουρκία στις αρχές του 2019 σταμάτησε να σέβεται τις συμφωνίες με τις Βρυξέλλες του 2016 για να σταματά τις ροές και για τον επαναπατρισμό όλων όσων εισήλθαν παράνομα στη Ελλάδα και δε δικαιούνται προστασίας από την ΕΕ», λένε κάποιοι παρατηρητές. Συν τοις άλλοις, «είναι πολύ δύσκολο για την Ελλάδα, αλλά και για την ΕΕ, να συνεργαστούν με την Τουρκία για να καταστείλει τη δράση των διακινητών». Η Ελλάδα από πλευράς της, αμύνεται, λέγοντας ότι τα δικαστήριά της είναι δίκαια και ότι πρέπει να φυλάει τα σύνορά της.
Τα τελευταία δύο χρόνια, σύμφωνα με τον Δημήτρη Χούλη και τον Αλέξανδρο Γεωργούλη, τους δικηγόρους του Μοχαμάντ και άλλων σαν και αυτόν, οι κατηγορίες διατυπώνονται χωρίς πραγματικά στοιχεία, όπως στην περίπτωση ενός Αφγανού που δικάζεται ως διακινητής με μόνο στοιχείο εναντίον του ότι είχε ανοιχτό το GPS στο κινητό του τηλέφωνο κατά το ταξίδι. Εναντίον των πραγματικών διακινητών δε γίνεται τίποτα. Εν κατακλείδι, τίποτα δεν αλλάζει. Επειδή, όπως είχε συνοψίσει στους New York Times η Κλειώ Παπαπαντολέων, μια σημαντική δικηγόρος για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, «το να δικάζεις ένα μετανάστη ως διακινητή, είναι σαν να δικάζεις ένα βαποράκι σαν τον Εσκομπάρ. Ίσως και χειρότερα».