«Leve Palestina»: Το τραγούδι της δεκαετίας του ’70 που έγινε αντιπολεμικός ύμνος στη Σουηδία
Αφιέρωμα του ειδησεογραφικού πρακτορείου Al Zajeera, αναφέρεται στον George Totari, συναντώντας τον διάσημο μουσικό στο διαμέρισμά του στην Σουηδία.
Χριστιανός, γεννημένος το 1946 στη Ναζαρέτ, θυμάται ότι η γενέτειρά του μεταμορφώθηκε από παράνομους ισραηλινούς οικισμούς και σημεία ελέγχου όταν ήταν παιδί.
Μέχρι τη δεκαετία του 1960, η Ναζαρέτ είχε γίνει εστία παλαιστίνιων ακτιβιστών εν μέσω ενός αυξανόμενου αριθμού εσωτερικά εκτοπισμένων. Και η ζωντανή διαθρησκειακή κοινότητα των Παλαιστινίων Χριστιανών και Μουσουλμάνων, μαζί με τον πολιτικό τους ζήλο, αποτέλεσαν την έμπνευση για ένα ισχυρό τραγούδι διαμαρτυρίας από τον Totari, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στη Βόρεια Ευρώπη στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και αναβίωσε, δεκαετίες αργότερα, από το τελευταίο παγκόσμιο κίνημα κατά του συνεχιζόμενος πόλεμος στη Γάζα.
Το Leve Palestina, το τραγούδι του Totari το 1979 για την Παλαιστίνη, απέκτησε νέα ζωή από τότε που ξεκίνησε ο βάναυσος πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα στις 7 Οκτωβρίου του περασμένου έτους και έχει αφήσει περισσότερους από 39.000 Παλαιστίνιους νεκρούς – με πολλές χιλιάδες άλλους να χάνονται κάτω από τα ερείπια και να θεωρούνται νεκροί – και σχεδόν 90.000 τραυματίες .
Σε μια γκρίζα, βροχερή μέρα στα τέλη Οκτωβρίου στη Στοκχόλμη, διαδηλωτές ενάντια στον πόλεμο συγκεντρώθηκαν στη σουηδική πρωτεύουσα φωνάζοντας τους στίχους του τραγουδιού του Totari από τη δεκαετία του 1970, ζητώντας να σταματήσει ο βομβαρδισμός της Γάζας από το Ισραήλ:
Leve palestina och crossa sionismen. Leve leve leve Palestina… (Ζήτω η Παλαιστίνη που συντρίβει τον Σιωνισμό. Ζήτω, ζήτω η Παλαιστίνη…)
Ένα βίντεο της διαμαρτυρίας, που συνδυάστηκε με το ίδιο το τραγούδι Leve Palestina και ανέβηκε στο TikTok, έγινε αμέσως viral και έφτασε παραπάνω από πέντε εκατομμύρια προβολές από τον Οκτώβριο. Υποστηρικτές από όλο τον κόσμο εξέφρασαν την αγάπη τους για το παλαιστινιακό τραγούδι της Σουηδίας.
Από τότε, το Leve Palestina έγινε ο ύμνος της αντίστασης στους δρόμους στη Σουηδία και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Τον Απρίλιο, ακτιβιστές υπέρ της Παλαιστίνης στο μετρό της Στοκχόλμης στη Σουηδία τραγούδησαν το Leve Palestina. Σε ένα βίντεο αυτής της διαμαρτυρίας, η κάμερα κινείται σε πολλά βαγόνια γεμάτα Σουηδούς που φορούν keffiyeh, εδραιώνοντας το τραγούδι του Totari ως ύμνο για την Παλαιστινιακή αντίσταση σε όλο τον κόσμο.
Kofia: Μια ιστορία για τον διεθνισμό της τέχνης
Όλα ξεκίνησαν το 1972, με την εμφάνιση ενός συγκροτήματος με το όνομα Kofia, το οποίο αποτελούνταν από πέντε βασικούς καλλιτέχνες, τον Totari, τον Michel Kreitem του οποίου η οικογένεια έφυγε από την Ιερουσαλήμ το 1948 και το σουηδικό τρίο Carina Olsson, τραγουδίστρια, Bengt Carlsson που έπαιζε το φλάουτο και ο Mats Ludalv που έπαιζε κιθάρα, μαντολίνο και ούτι.
Το όνομα του συγκροτήματος παραπέμπει στο παρόμοιο ήχο keffiyeh, το μαντήλι που φοριέται συνήθως στην Παλαιστίνη και είναι γνωστό για τα υφαντά του σχέδια και τον συμβολισμό της αντίστασης.
Έπαιζαν μουσική σε διαδηλώσεις κατά του πολέμου του Βιετνάμ και του νοτιοαφρικανικού απαρτχάιντ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970. Εκείνη την εποχή, το Γκέτεμποργκ, παραδοσιακά μια πόλη της εργατικής τάξης, ήταν κεντρικό για τους ακτιβιστές που υποστήριζαν τα διεθνή κινήματα αλληλεγγύης που περιλάμβαναν διαδηλώσεις ενάντια στο νοτιοαφρικανικό απαρτχάιντ και τον πόλεμο του Βιετνάμ.
Το συγκρότημα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές στο πλήθος της αριστερής εναλλακτικής μουσικής που έζησε και ανέπνεε δυναμικά τον σοσιαλισμό και τον αντιιμπεριαλισμό στη Σουηδία της δεκαετίας του 1970. Ιδίως στο εξωτερικό δε, είχαν ακόμα μεγαλύτερη απήχηση.
Ο ήχος τους ήταν μοναδικός, συνδυάζοντας τις αραβικές λαϊκές παραδόσεις με τη Σκανδιναβική ακουστική», σύμφωνα με τον Louis Brehony, μελετητή Παλαιστινιακών μουσικών στην εξορία και σκηνοθέτη ενός μικρού ντοκιμαντέρ για την Kofia.
«Τα τραγούδια έχουν δημιουργηθεί για να ενώνουν οποιονδήποτε και όποιον θέλει να αγωνιστεί για την ελευθερία του», σκέφτεται ο ίδιος ο Totari. «Μου φαίνεται ότι το Leve Palestina είναι για όλους τους καταπιεσμένους ανθρώπους. δεν χρειάζεται να είναι μουσουλμάνοι ή Παλαιστίνιοι. Είναι για όλους τους ανθρώπους στον κόσμο. Και αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο», όπως δηλώνει στο AL Zazeera.