ΝΙΚΗ ΜΠΑΚΟΥΛΗ

Yπάρχουν πρωτόκολλα που θα ‘επιστρατευθούν’, στην περίπτωση που αστεροειδής απειλήσει την ύπαρξη μας. Πώς θα ενημερωθούμε.

Δεν είναι μυστικό ό,τι σε ετούτη εδώ τη γωνιά γίνονται ‘πράγματα’ που λέει μια ψυχή. Δηλαδή, θέματα που είναι μπροστά από την εποχή τους. Αν είσαι σταθερός/σταθερή φαν, διαβάζεις τακτικά στο NEWS 24/7 θέματα που δημοσιεύουν σε ύστερο χρόνο διεθνή media.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το εξής: την εποχή που έκανε πρεμιέρα η ταινία με τίτλο «Don’t Look Up», ο Σταύρος Διοσκουρίδης αναρωτήθηκε αν και πώς θα ενημερωνόμασταν οι πολίτες αυτού του πλανήτη για το τέλος μας.

Την απορία του Σταύρου έλυσε ο επικοινωνιολόγος Παναγιώτης Παπαχατζής, καθηγητής στρατηγική επικοινωνίας και διαχείρισης κρίσεων σε μεταπτυχιακά τμήματα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και διευθυντής της Redwolf Advertising, με εμπειρία στην πολιτική επικοινωνία και την διαχείριση κρίσεων.

Δυο και πλέον χρόνια αργότερα, απάντησε στο ίδιο ερώτημα ένα στέλεχος του Γραφείου Συντονισμού Πλανητικής Άμυνας της NASA.

Το Planetary Defense Coordination Office (PDCO) είναι κυβερνητική υπηρεσία των ΗΠΑ που δημιουργήθηκε για να ανακαλύψει τους τρόπους να μπορούμε να βλέπουμε τι κυκλοφορεί γύρω μας (στη Γη), να υπολογίζονται οι τροχιές προκειμένου να διακρίνονται οι απειλές και ιδανικά να εξουδετερώνονται.

Η ίδια υπηρεσία εν τω μεταξύ, είχε ανακοινώσει τον Γενάρη ότι δεν θα κινδυνέψουμε από σύγκρουση στις 3 Μαρτίου, καθώς η προβλεπόμενη πιθανότητα ήταν 1/10.000.000.

Ο επικεφαλής του Γραφείου αυτού, Lindley Johnson διευκρίνισε σε πρόσφατη συνέντευξη του πως «θέλουμε να βρούμε τα πάντα, πριν μας βρουν αυτά».

Έως τώρα έχουν καταγραφεί κοντά στους 34.000 αστεροειδείς (μικρά σώματα σαν βράχος -αποτελούνται από σκόνη, μέταλλο και πέτρωμα- του ηλιακού συστήματος, που είναι σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο) κοντά στη Γη.

Οι 2.300 είναι «δυνητικά επικίνδυνοι» μόνο οι 153 θα μπορούσαν να προκαλέσουν την εξαφάνιση μας, αν έπεφταν πάνω μας.

Ως «δυνητικά επικίνδυνοι» χαρακτηρίζονται οι αστεροειδείς που έχουν διάμετρο τουλάχιστον 140.208 μέτρων και τέμνουν την τροχιά της Γης, στη απόσταση μεταξύ Γης και Ήλιου.

Οι 153 απειλές έχουν διάμετρο κοντά στο 1 χιλιόμετρο.

Ό,τι μικρότερο -από τις διαστάσεις που δώσαμε- υπάρχει και πετά γύρω μας, καίγεται στην ατμόσφαιρα της Γης.

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝ ΑΠΕΙΛΗΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΗ

Βάσει των όσων είπε το ‘αφεντικό’ της πλανητικής άμυνας, εάν διαπιστωθεί πως κάποιος εκ των αστεροειδών που μπορούν να απειλήσουν την ύπαρξη μας, κατευθύνεται προς τα πάνω μας, θα ειδοποιηθεί το Διεθνές Δίκτυο Προειδοποίησης Αστεροειδών (International Asteroid Warning Network-IAWN).

Είναι ο παγκόσμιος συνασπισμός αστρονόμων που δημιουργήθηκε το 2013, κατόπιν σύστασης που ενέκρινε ο ΟΗΕ, για μια διεθνή απάντηση σε μια πιθανή ουσιαστική απειλή.

Το IAWN είναι επιφορτισμένο με την ανάπτυξη στρατηγικής, με τη χρήση καλά καθορισμένων σχεδίων επικοινωνίας και πρωτοκόλλων που θα βοηθήσουν τις κυβερνήσεις να αναλύσουν τις συνέπειες της πρόσκρουσης αστεροειδή και το σχεδιασμό των αντιδράσεων μετριασμού του αντίκτυπου.

Εάν ο συνασπισμός επιβεβαιώσει πως όντως υπάρχει απειλή, αποφασίζει για τη συνέχεια. Πιο συγκεκριμένα, εάν εκτιμάται πως θα πληγεί μια χώρα, ενημερώνεται και οφείλει να προχωρήσει σε δημόσια δήλωση.

Εάν ο διαστημικός βράχος αναμένεται να έχει διεθνή αντίκτυπο, μπαίνει στη μέση το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για Υποθέσεις του Διαστήματος.  Παρεμπιπτόντως, έχει διεθνές συνέδριο στη Βιέννη, στις 26 του Μάρτη.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΝΟ ΣΤΑ ΠΛΑΝΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Εν αντιθέσει με το «Don’t Look Up» που μια σειρά από αποφάσεις ανεπαρκών πολιτικών οδήγησαν στην συντέλεια, στην πραγματικότητα έχουμε στα ‘όπλα’ μας το DART (Double Asteroid Redirection Test) που παρουσιάστηκε σε μια δοκιμή εκτροπής υποτιθέμενης απειλής

Η NASA έχει ενημερώσει πως δουλεύει επί περισσότερων μεθόδων εκτροπής. Στη λίστα υπάρχει διαστημόπλοιο που θα βγάζει από την τροχιά του τον αστεροειδή, μέσω της βαρύτητας.

Όπως όμως, τονίστηκε σε άρθρο του Insider ό,τι μελετάται και αναπτύσσεται θα είναι άχρηστο (δεν θα μπορεί να κάνει τη δουλειά για την οποία δημιουργείται) στην περίπτωση που ο αστεροειδής δεν ανιχνευτεί το λιγότερο πέντε χρόνια πριν την επικείμενη πρόσκρουση.

Αυτό αποκαλύφθηκε σε προσομοίωση που έκανε η NASA για αντιμετώπιση απειλής, σε χρονική απόσταση έξι μηνών.

Για να μπορεί να δει τι έρχεται πέντε χρόνια νωρίτερα, χρειάζεται πιο εξελιγμένο τηλεσκόπιο που είναι στα σκαριά.

Βάσει μελέτης, η επόμενη πιθανή σοβαρή σύγκρουση αστεροειδούς και Γης θα γίνει το 2182. Για την ακρίβεια, ο διαστημικός βράχος που ονομάστηκε Bennu έχει 1/2700 πιθανότητες να συγκρουστεί με τον πλανήτη μας. Θα αυξηθούν αν περάσει από μια «βαρυτική κλειδαρότρυπα» το 2135.

O Bennu μπορεί να πυροδοτήσει έκρηξη, ίση με 24 πυρηνικές βόμβες.

Πηγή: news247.gr

Μία βλάβη σε υπολογιστή του διαστημικού σκάφους Voyager 1 της NASA προκάλεσε διακοπή της επικοινωνίας του κέντρου ελέγχου στη Γη με το γηρασμένο σκάφος που ταξιδεύει τα τελευταία 46 χρόνια στο Διάστημα. 

Μηχανικοί προσπαθούν επί του παρόντος να επιλύσουν το πρόβλημα κάνοντας «διαστρικό restart», καθώς το διαστημόπλοιο εξερευνά αχαρτογράφητη κοσμική περιοχή, πέρα από τις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος. 

Το Voyager 1 είναι το πιο απομακρυσμένο ανθρώπινο κατασκεύασμα, σε απόσταση περίπου 24 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. Το «δίδυμο» Voyager 2 έχει διανύσει περισσότερα από 20 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα.

Και τα δύο διαστημικά σκάφη ταξιδεύουν στο διαστρικό διάστημα και είναι τα μόνα διαστημόπλοια που λειτουργούν πέρα από την ηλιόσφαιρα, τα όρια, δηλαδή, των μαγνητικών πεδίων του ήλιου που εκτείνονται πολύ πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα.

Αν και ήταν σχεδιασμένα για να λειτουργήσουν μόλις πέντε χρόνια, τα σκάφη Voyager αποδείχτηκαν τα δύο μακροβιότερα διαστημόπλοια στην ιστορία, προσφέροντας επί δεκαετίες πολύτιμες πληροφορίες για το ηλιακό μας σύστημα και τον χώρο πέρα από αυτό, αφού έκαναν επιτυχείς διελεύσεις από τον Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα.

Το Voyager 1 διαθέτει τρεις υπολογιστές, συμπεριλαμβανομένου ενός συστήματος καταγραφής των δεδομένων πτήσης που συλλέγει πληροφορίες από τα επιστημονικά όργανα του διαστημικού σκάφους και τις συνδυάζει με μηχανολογικά δεδομένα που αντικατοπτρίζουν την τρέχουσα κατάσταση του Voyager 1.

Το σύστημα δεδομένων πτήσης του Voyager 1 φαίνεται τώρα να έχει «κολλήσει».

Μια δυσλειτουργία από μεγάλη απόσταση

Η επιστημονική ομάδα που χειρίζεται το Voyager παρατήρησε για πρώτη φορά το πρόβλημα στις 14 Νοεμβρίου, όταν η μονάδα τηλεπικοινωνιών του συστήματος δεδομένων πτήσης άρχισε να στέλνει πίσω ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο από μονάδες και μηδενικά. 

Ενώ το διαστημόπλοιο μπορεί να λαμβάνει και να εκτελεί εντολές που μεταδίδονται από την ομάδα αποστολής, το πρόβλημα με τη μονάδα τηλεπικοινωνιών σημαίνει ότι δεν επιστρέφονται στη Γη επιστημονικά ή μηχανολογικά δεδομένα από το Voyager 1.

Η ομάδα έστειλε εντολές, μέσα στο Σαββατοκύριακο, για να επανεκκινήσει το σύστημα δεδομένων πτήσης στο διαστημικό σκάφος, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν επιστρέψει αξιοποιήσιμα δεδομένα, σύμφωνα με τη NASA.

Αφού πέρασε από το πιο βασανισμένο φεγγάρι του Δία στις 3 Φεβρουαρίου, τo σκάφος Juno της NASA, έστειλε πίσω στην Γη, τις πιο κοντινές φωτογραφίες που έχουμε δει από την Ιώ. Το σκάφος πέρασε μόλις 1500 χιλιόμετρα μακτυά από το φεγγάρι, που είναι γεμάτο ηφαίστεια. Οι επιστήμονες της ομάδας τέτοια περάσματα από το φεγγάρι του Δία, θα μας δώσουν απαντήσεις σε θεμελιώδη ερωτήματα για το γεμάτο λάβα ουράνιο σώμα.

«Τα δίδυμα περάσματα έχουν σχεδιαστεί  για να παρέχουν νέα εικόνα για το πώς λειτουργεί ο ηφαιστειακός μηχανισμός της Iώ και εάν υπάρχει ωκεανός μάγματος κάτω από το βραχώδες, ορεινό έδαφος της Io», έγραψαν οι χειριστές της αποστολής μετά την επιστροφή των πρώτων εικόνων.

Η Ιώ έχει εκατοντάδες ηφαίστεια, με πολλά από αυτά να είναι ενεργά και αρκετά ζεστά, ώστε το Juno να ανιχνεύει την θερμότητα στην επιφάνεια του φεγγαριού. Κάποια από αυτά είναι αρκετά μεγάλα, για να φαίνονται σαν αναχώματα στις φωτογραφίες, όπως επίσης φαίνονται και οι σκοτεινές περιοχές που έχουν καεί από την λάβα που έρευσε.

Οι εντυπωσιακές φωτογραφίες, περνάνε από επεξεργασία για την μείωση του θορύβου και των παραμορφώσεων, από επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφου, με κάποιους από αυτούς να δουλεύουν για την NASA ή άλλες υπηρεσίες που έχουν να κάνουν με το διάστημα. Αυτές είναι οι κοντινότερες φωτογραφίες που έχουμε από την Ιώ, για πάνω από δύο δεκαετίες.

Η Ιώ είναι κλειδωμένη σε μια τροχιά μεταξύ κοντινών αντικειμένων, συμπεριλαμβανομένου και του τεράστιου Δία. Αυτό προκαλεί την έκρηξη των ηφαιστείων, λόγω της τεράστιας βαρύτητας που δέχεται. Δεν είναι μόνο ο Δίας, αλλά και η αδερφή της Ιώ, η Ευρώπη που είναι το μεγαλύτερο φεγγάρι του ηλιακού μας συστήματος. Παράλληλα βαρυτικές δυνάμεις δέχεται και από τον Γανυμήδη. Η NASA εξηγεί:

«Το αποτέλεσμα είναι ότι η Ιώ τεντώνεται και συμπιέζεται συνεχώς, ενέργειες που συνδέονται με τη δημιουργία της λάβας που φαίνεται να εκρήγνυται από τα πολλά ηφαίστειά της».

«Πανευτυχείς» δηλώνουν οι άνθρωποι του Johnson Space Center της NASA στο Χιούστον που «επιτέλους» κατάφεραν να ανοίξουν σφραγισμένο κάνιστρο με δείγματα αστεροειδούς, τέσσερις μήνες αφότου αυτό προσεδαφίστηκε στην έρημο της Γιούτα. 

Την Παρασκευή, η διαστημική υπηρεσία ανακοίνωσε πως κατάφερε να αφαιρέσει δύο εξαρτήματα που είχαν κολλήσει και μπλόκαραν το άνοιγμα του μεταλλικού δοχείου.

«Ανοιξε, άνοιξε!» πόσταρε το τμήμα πλανητικής επιστήμης της NASA στο X/Twitter, έπειτα από μήνες άκαρπων προσπαθειών να ξεμπλοκάρουν τους δύο μηχανισμούς, μαζί με μία φωτογραφία σκόνης και μικρών κομματιών πετρωμάτων μέσα στο δοχείο. 

Σύμφωνα με την εφημερίδα Los Angeles Times, η επιστημονική ομάδα σχεδίασε ειδικά εργαλεία κατασκευασμένα από χειρουργικό, μη μαγνητικό ανοξείδωτο ατσάλι προκειμένου να ανοίξουν το σφραγισμένο δοχείο, χωρίς να μολυνθούν τα δείγματα από τον γήινο αέρα.

Τα περισσότερα από τα δείγματα πετρωμάτων που συλλέχθηκαν από την αποστολή του Osiris-Rex της Nasa ανακτήθηκαν αμέσως μετά την προσεδάφιση του δοχείου τον Σεπτέμβριο. Ωστόσο, μια μικρότερη ποσότητα παρέμενε σφραγισμένη σε μια κεφαλή δειγματοληψίας που αποδείχτηκε αδύνατον να ανοίξει – έως τώρα. 

Τα δείγματα είχαν συλλεχθεί το 2020 από τον Bennu, έναν αστεροειδή διαμέτρου 500 μέτρων και ηλικίας 4,6 δισ. χρόνων, ο οποίος έχει καταχωρισθεί από τους επιστήμονες ως «δυνητικά επικίνδυνος», καθώς υπάρχει 0,057% κίνδυνος πρόσκρουσης στη Γη έως το 2300. 

Αφού η ομάδα επιμελητών κατάφερε να ανοίξει την κάψουλα και να ανακτήσει το υπόλοιπο υλικό, η Αϊλίν Στάνμπερι, επικεφαλής του τμήματος Ares (Astromaterials Research and Exploration Science) του Κέντρου Johnson, δήλωσε πως «όλοι είμαστε ενθουσιασμένοι που θα δούμε τον υπόλοιπο θησαυρό που κρύβει το Osiris-Rex». 

«Πρόκειται για μερικά από τα αρχαιότερα υλικά που σχηματίστηκαν στο ηλιακό μας σύστημα», είχε δηλώσει πέρυσι o Ασλεϊ Κινγκ από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου.

«Δείγματα από αστεροειδείς [όπως αυτό] μάς αποκαλύπτουν όλα αυτά τα υλικά της δημιουργίας ενός πλανήτη όπως η Γη, αλλά και τη συνταγή – πώς δηλαδή αυτά τα υλικά ενώθηκαν και άρχισαν να αναμειγνύονται μεταξύ τους για να καταλήξουν σε κατοικήσιμα περιβάλλοντα» πρόσθεσε ο ίδιος.

Σημειώνεται πως το σκάφος που συνέλεξε τα δείγματα πετρωμάτων από τον Bennu, ένα διαστημικό βράχο του πρώιμου ηλιακού συστήματος, και αποδέσμευσε το κάνιστρο στη Γη, κατευθύνεται τώρα σε έναν αστεροειδή σε σχήμα φιστικιού, ονόματι Αποφις (Apophis). 

Πηγή: Guardian

Δυόμισι μήνες αφότου μια κάψουλα με δείγματα από τον αστεροειδή Bennu έπεσε με αλεξίπτωτο στην έρημο της Γιούτα, η NASA ακόμα παλεύει να ανοίξει το κάνιστρο με το πολύτιμο εξωγήινο υλικό.

Δύο από τις 32 βίδες που κρατούσαν σφραγισμένα τα δείγματα της αποστολής OSIRIS-REx ήταν αδύνατο να αφαιρεθούν, και η υπηρεσία ανακοίνωσε ότι η προσπάθεια σταματά μέχρι να σχεδιαστούν νέα κατσαβίδια, πιθανώς στις αρχές του νέου έτους.

Στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον όπου φυλάσσεται τα δείγματα, οι τεχνικοί κατάφεραν να συλλέξουν μόνο τη μαύρη σκόνη που είχε συγκεντρωθεί έξω από το κάνιστρο, καθώς και λίγο από το περιεχόμενο που κατάφεραν να τραβήξουν με λαβίδες.

Χρησιμοποιώντας λαβίδες οι τεχνικοί κατάφεραν να βγάλουν ένα μέρος του υλικού (NASA)

Συνολικά συνέλεξαν και εξέτασαν κόκκο-κόκκο 70 γραμμάρια υλικού –σκόνη και πετραδάκια-  πιστεύουν όμως ότι άλλο τόσο περιμένει μέσα στον σφραγισμένο θάλαμο.

H κάψουλα του OSIRIS-Rex έπεσε με αλεξίπτωτο στη Γιούτα στις 24 Σεπτεμβρίου (NASA / Keegan Barber)

Οι αστεροειδείς μπορούν να δώσουν σημαντικές πληροφορίες για την εξέλιξη του Ηλιακού Συστήματος, καθώς δημιουργήθηκαν με το υλικό που περίσσεψε από τον σχηματισμό των πλανητών πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια.

Μέχρι σήμερα, μόνο η Ιαπωνία είχε φέρει στη Γη δείγματα ενός τέτοιου σώματος.

Ο Bennυ έχει διάμετρο περίπου 500 μέτρων (NASA)

Οι πρώτες αναλύσεις στο υλικό του Bennu, τον οποίο επισκέφθηκε το  OSIRIS-Rex το 2020, αποκάλυψαν σημαντικές ποσότητες νερού και οργανικών μορίων -ένα προκαταρκτικό εύρημα που δείχνει να ενισχύει τη θεωρία ότι ι προσκρούσεις αστεροειδών έφεραν στη Γη τα συστατικά της ζωής.

Τα νέα δεδομένα θα βοηθήσουν επίσης στην κατανόηση της φύσης αστεροειδών που θα μπορούσαν μια μέρα να απειλήσουν τη Γη, ελπίζουν οι ερευνητές.

Ο ίδιος ο Bennu θεωρείται «δυνητικά επικίνδυνος», με τη NASA να εκτιμά ότι υπάρχει 1 πιθανότητα στις 1.800 να χτυπήσει ο αστεροειδής τη Γη κάποια στιγμή τον 22ο αιώνα, με τον κίνδυνο να μεγιστοποιείται στις 24 Σεπτεμβρίου 2182.

Η Nasa έδωσε στη δημοσιότητα εικόνες από την ισχυρότερη, όπως λέει, ηλιακή έκλαμψη των τελευταίων έξι ετών, μια πύρινη λάμψη στην επιφάνεια του ήλιου σε απόσταση 93 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, η οποία έθεσε εκτός λειτουργίας κάποιες ραδιοεπικοινωνίες στη Γη για μικρό χρονικό διάστημα την Πέμπτη.

Ο οργανισμός κατέγραψε τις έντονα χρωματιστές εικόνες του φαινομένου που είναι γνωστό ως στεμματική εκτίναξη μάζας (CME) από το παρατηρητήριο ηλιακής δυναμικής, ένα διαστημικό σκάφος που εκτοξεύτηκε το 2010 και παρακολουθεί συνεχώς τη δραστηριότητα του ήλιου.

Ήταν, σύμφωνα με τη Nasa, μια έκλαμψη κλάσης Χ της υψηλότερης έντασης, με δυνατότητα να επηρεάσει τις ραδιοεπικοινωνίες, τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας, τα σήματα πλοήγησης και να θέσει σε κίνδυνο διαστημόπλοια και αστροναύτες.

Η έκρηξη ενέργειας της Πέμπτης προκάλεσε περίπου δύο ώρες ραδιοφωνικών παρεμβολών σε ορισμένα μέρη των ΗΠΑ και αλλού κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το κέντρο πρόβλεψης διαστημικού καιρού της Εθνικής Υπηρεσίας Ατμόσφαιρας και Ωκεανών έκανε λόγο για ένα «εκπληκτικό γεγονός ... πιθανότατα ένα από τα μεγαλύτερα ηλιακά ραδιοεπεισόδια που έχουν καταγραφεί ποτέ».

Το κέντρο ανέφερε ότι ο αντίκτυπός του στις ραδιοεπικοινωνίες έγινε αισθητός μεταξύ του μεσημεριού και των 14:00 ώρα Ελλάδας την Πέμπτη και ότι οι επιστήμονές του αναλύουν άλλες επιπτώσεις του CME «που βρίσκεται πάνω από την πολύ βορειοδυτική περιοχή του ήλιου».

Ήταν η ισχυρότερη ηλιακή έκλαμψη που έχει καταγραφεί από τις 10 Σεπτεμβρίου 2017, δήλωσε το κέντρο, και η ισχυρότερη του τρέχοντος ηλιακού κύκλου με κάποια απόσταση. Οι περισσότερες ηλιακές εκλάμψεις κατηγορίας Χ που επηρεάζουν τη Γη βαθμολογούνται μεταξύ ενός και εννέα, με το συμβάν της Πέμπτης να κατατάσσεται ως Χ8.

Πρωταγωνίστρια στο site της NASA ήταν η Αθήνα, στις 10 Δεκεμβρίου, με μία εντυπωσιακή φωτογραφία της από το Διάστημα να επιλέγεται ως  «φωτογραφία της ημέρας».

«Αthens at night» γράφει χαρακτηριστικά ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, αναφερόμενος στη σχετική αεροφωτογραφία που τράβηξε μέλος του πληρώματος Expedition 67 στις 17 Σεπτεμβρίου 2022, με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή Nikon D5 που χρησιμοποιεί εστιακή απόσταση 180 χιλιοστών.

Η φωτογραφία τραβήχτηκε πέρυσι τον Σεπτέμβριο

«Σε αυτή τη φωτογραφία, ο φωτισμός διακόπτεται απότομα στο νότιο άκρο της Αθήνας, όπου η πόλη συναντά τον Σαρωνικό κόλπο. Το βορειοδυτικό άκρο της πόλης εμφανίζει επίσης απότομη πτώση του φωτισμού λόγω της Πάρνηθας. Ομοίως, η έλλειψη φωτισμού μεταξύ της πόλης και του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών οφείλεται στο δύσβατο ανάγλυφο του Υμηττού. Η οροσειρά καλύπτεται από δάση που φιλοξενούν αρχαιολογικούς χώρους και περιοχές αναψυχής» σημειώνει η NASA.

«Τα αρχαία και τα σύγχρονα στοιχεία της Αθήνας έρχονται σε αντίθεση και τη νύχτα. Τα φώτα κίτρινου και πορτοκαλί χρώματος υποδηλώνουν παλαιότερο φωτισμό με νάτριο υψηλής πίεσης. Ο φωτεινός φωτισμός λευκού χρώματος υποδεικνύει περιοχές που φωτίζονται με την πιο πρόσφατη τεχνολογία LED. Μικρές σκοτεινές κηλίδες στην κεντρική περιοχή της πόλης περιβάλλουν ορισμένα από τα σημαντικότερα αρχαία μνημεία του πέμπτου αιώνα π.Χ., όπως η Ακρόπολη, ο Παρθενώνας και ο ναός του Ολυμπίου Διός» επισημαίνει.

Δείτε εδώ τη φωτογραφία σε μεγέθυνση.

Ο ταλαντούχος Γιάννης Πολονύφης μας εκπλήσσει ευχάριστα με το δεύτερο κατά χρονική σειρά τραγούδι του με τίτλο «Στου Φθινοπώρου τη βροχή».

Μετά το επιτυχημένο δισκογραφικό του ντεμπούτο μέσα από την DT Music Label με το τραγούδι «Έφυγες» επιστρέφει δισκογραφικά ξεδιπλώνοντας το καλλιτεχνικό του προφίλ τόσο ως ερμηνευτής όσο και σαν δημιουργός.

Πρόκειται για μία ρούμπα σε στίχους και μουσική του Γιάννη Πολονύφη και ενορχήστρωση του Βασίλη Μαντζοράκη.

Με πρόβλημα όρασης εκ γενετής αλλά με δύναμη ψυχής και με τα μάτια της ψυχής του ο Γιάννης Πολονύφης κάνει σπουδαία πράγματα σπουδάζοντας μουσική και συνθέτοντας τα τραγούδια του.

Από την ηλικία των 2.5 ετών ξεκίνησε να πηγαίνει στο  κέντρο εκπαίδευσης και αποκατάστασης τυφλών στην Καλλιθέα όπου εκεί έμεινε μέχρι τα 8 του έτη.

Εκεί οι καθηγητές μουσικής ξεχώρισαν το ταλέντο του και ενημέρωσαν του γονείς του γι’ αυτό.

Από την ηλικία των 5 ετών άρχισε να παίζει πιάνο ενώ παράλληλα συμμετείχε σε διάφορες χορωδίες.

Στο γυμνάσιο και αργότερα στο μουσικό λύκειο Αλίμου  όπου πέρασε με ιδιαίτερη επιτυχία τις εξετάσεις του άρχισε να ασχολείται εντατικότερα με την μουσική μαθαίνοντας και δεύτερο μουσικό όργανο το ακορντεόν αλλά και βυζαντινή μουσική.

Ανήσυχο πνεύμα ενώ η αναπηρία του δεν τον εμπόδισε να κάνει και άλλες σπουδαίες δραστηριότητες όπως η κολύμβηση αφού αγωνίζεται με την ομάδα κολύμβησης για άτομα με ειδικές ανάγκες Ιωνάς αλλά και η πληροφορική όπου το 2017 συμμετείχε σε ένα space camp το οποίο διοργάνωνε η NASA στο Χάντσβιλ στην Αλαμπάμα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής όπου εκεί κάνανε διάφορες προσομοιώσεις για πολλές δραστηριότητες τις οποίες κάνει η NASA, ενώ παράλληλα μελετήθηκαν διάφοροι τομείς στους οποίους η πληροφορική και η προσβασιμότητα είναι πολύ σημαντική, όχι μόνο για τους ανθρώπους με οποιαδήποτε μορφή αναπηρίας αλλά για όλη την κοινωνία γενικότερα.

Το 2015 συμμετείχε σε μία συναυλία αφιέρωμα στον Σωκράτη Μάλαμα για το σύλλογο Ελπίδα με την ορχήστρα των ονείρων και το 2016 σε ένα παρόμοιο αφιέρωμα στον σπουδαίο Μίμη Πλέσσα.

Πλέον πιο ώριμος από ποτέ κυκλοφορεί από την DT Music Label το νέο του digital single με τίτλο «Στου Φθινοπώρου τη βροχή» ελπίζοντας και εσείς πως θα γίνεται αρωγοί στην καλύτερη προώθησή του.

ΣΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ ΤΗ ΒΡΟΧΗ à https://youtu.be/GdP4_uNnC8A?si=H75PWwNpFgxOG8JR  

DT Music Label

• Fb: https://www.facebook.com/dtmusiclabelgr
• Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Σε ιστορικής σημασίας ανακοινώσεις προχώρησε το απόγευμα της Πέμπτης η NASA με τους επιστήμονες του οργανισμού να μιλούν και να απαντούν σε ερωτήσεις για τα ΑΤΙΑ και το ενδεχόμενο ύπαρξης εξωγήινης ζωής.

Η εν λόγω έρευνα που δημοσιεύθηκε μάλιστα μισή ώρα πριν από την έναρξη της συνέντευξης Τύπου, διαπίστωσε ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι οι εξωγήινοι βρίσκονται πίσω από τα ανεξήγητα φαινόμενα, αλλά η διαστημική υπηρεσία δεν μπορούσε επίσης να αποκλείσει αυτό το ενδεχόμενο. Αν η αλήθεια υπάρχει εκεί έξω, αυτή η πολυαναμενόμενη έκθεση δεν προσφέρει καμία πειστική απόδειξη, προς το παρόν τουλάχιστον. Περιγράφει ωστόσο τον τρόπο με τον οποίο η NASA θα διερευνήσει αυτό που αποκαλεί UAPs (Unidentified Anomalous Phenomena) με βελτιωμένη τεχνολογία και τεχνητή νοημοσύνη.

Διαβάστε τα ευρήματα της έρευνα ΕΔΩ

Σύμφωνα με τις πρώτες ανακοινώσεις, με τα όσα ειπώθηκαν εξ αρχής, «εάν μας ρωτάτε εάν στην απεραντοσύνη του σύμπαντος υπάρχουν κι άλλες μορφές ζωής, τότε η απάντηση είναι ναι», είπε χαρακτηριστικά ο Διοικητής της NSA και πρώην αστροναύτης, Μπιλ Νέλσον.

Ο διοικητής της NASA, Μπιλ Νέλσον, δήλωσε ότι η αμερικανική διαστημική υπηρεσία όχι μόνο θα αναλάβει ηγετικό ρόλο στην έρευνα πιθανών περιστατικών UAP, αλλά θα μοιράζεται τα δεδομένα με μεγαλύτερη διαφάνεια.

Δείτε τις ανακοινώσεις:
 

Αποδείξεις για εξωγήινους δεν υπάρχουν, αλλά μπορεί και να υπάρχουν

Στην τελευταία σελίδα της έκθεσης αναφέρεται ότι «δεν υπάρχει κανένας λόγος να συμπεράνουμε» ότι εξωγήινες πηγές βρίσκονται πίσω από τις εκατοντάδες θεάσεις UAP που έχει ερευνήσει η NASA. «Ωστόσο... τα αντικείμενα αυτά πρέπει να έχουν ταξιδέψει μέσω του ηλιακού μας συστήματος για να φτάσουν εδώ», ανέφερε η έκθεση. Αν και η έκθεση δεν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει εξωγήινη ζωή, η NASA δεν αρνήθηκε την πιθανότητα «πιθανής άγνωστης εξωγήινης τεχνολογίας που λειτουργεί στη γήινη ατμόσφαιρα».

Περιορισμένη ποσότητα δεδομένων για τα UFO

Η Nicola Fox, αναπληρώτρια διαχειρίστρια της Διεύθυνσης Επιστημονικών Αποστολών της NASA, δήλωσε: «Τα UAP είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του πλανήτη μας» και αυτό οφείλεται κυρίως στην έλλειψη δεδομένων υψηλής ποιότητας.

Παρά τις πολυάριθμες αναφερθείσες εμφανίσεις UAP, η κυρία Fox δήλωσε ότι συνήθως δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα που "μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εξαγωγή οριστικών επιστημονικών συμπερασμάτων σχετικά με τη φύση και την προέλευση των UAP". Η κ. Φοξ ανακοίνωσε ότι η Nasa θα διορίσει έναν νέο διευθυντή έρευνας UAP για να "δημιουργήσει μια ισχυρή βάση δεδομένων για την αξιολόγηση των μελλοντικών δεδομένων". Η διεύθυνση θα χρησιμοποιήσει τεχνητή νοημοσύνη και μηχανική μάθηση στη διαδικασία συλλογής και ανάλυσης δεδομένων.

Ο Νέλσον λέει ότι "είναι πολύ δύσκολο να εξαχθούν επιστημονικά συμπεράσματα σχετικά με τη φύση του UAP". Τόνισε την ανεξαρτησία της ομάδας που συγκρότησε η NASA και δήλωσε ότι οι πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένου του τηλεσκοπίου James Webb, το οποίο εκτοξεύτηκε το 2021, καθιστούν σχεδόν βέβαιο ότι θα βρούμε και άλλους πλανήτες που μοιάζουν με τη Γη στο διάστημα.

Το αν αυτό σημαίνει ότι μας έχουν επισκεφθεί εξωγήινοι είναι ένα άλλο θέμα. Ο Nelson λέει ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι οι UAPs προέρχονται από το διάστημα - αλλά απλά δεν ξέρουμε τι είναι. "Ξεκινάμε αυτό το εγχείρημα χωρίς προκαταλήψεις, αλλά κατανοώντας ότι βρισκόμαστε σε έναν κόσμο ανακάλυψης", λέει.

Η ταυτότητα του νέου διευθυντή του UFO παραμένει μυστήριο λόγω απειλών

Όπως είπε ο Μπιλ Νέλσον, η NASA τοποθετεί αρμόδιο διευθυντή για τον εντοπισμό των UFO στην ατμόσφαιρα και την ανάλυση των συγκεκριμένων φαινομένων, ενώ θα διοχετευτούν χρηματικοί πόροι για αυτόν τον σκοπό. Ο Νέλσον είπε ότι η NASA θα διορίσει έναν διευθυντή έρευνας UAP, του οποίου η δουλειά θα είναι "η ανάπτυξη και η επίβλεψη της εφαρμογής του οράματος της NASA για την έρευνα UAP".

Ενδιαφέρον ωστόσο προκαλεί ότι η ταυτότητά του εν λόγω στελέχους παραμένει μυστήριο. Οι λεπτομέρειες του ρόλου και το πόσο θα αμείβεται έμειναν περιέργως ασαφείς κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης της Πέμπτης, δεδομένου ότι η NASAέχει δεσμευτεί να είναι πιο διαφανής με την έρευνα UAP.

Ένας λόγος γι' αυτό θα μπορούσε να είναι η προστασία του νέου διευθυντή από κάθε πιθανή δημόσια παρενόχληση. Ο Δρ Ντάνιελ Έβανς, βοηθός αναπληρωτή αναπληρωτή διοικητή της Nasa για την έρευνα, δήλωσε ότι τα μέλη της ερευνητικής ομάδας UAP είχαν δεχθεί "πραγματικές απειλές".

Είπε ότι η NASA λαμβάνει την ασφάλεια και την προστασία της ομάδας "εξαιρετικά σοβαρά" και ότι οι απειλές έπαιξαν ρόλο στην απόφαση να μη δημοσιευθεί το όνομα του διευθυντή της έρευνας UAP.

Το πάνελ αντέδρασε στα «πτώματα εξωγήινων» ηλικίας 1.000 ετών

Η επιτροπή κλήθηκε να σχολιάσει δύο δήθεν "μη ανθρώπινα" πτώματα στο Μεξικό. Τα μουμιοποιημένα δείγματα εκτέθηκαν σε γυάλινες θήκες στο πλαίσιο επίσημων αποκαλυπτηρίων στο Κογκρέσο του Μεξικού, σε μια ακρόαση που προκάλεσε ενθουσιασμό στους λάτρεις των UFO.

Ο πρόεδρος της μελέτης David Spergel λέει ότι έχει δει μόνο αναφορές στο Twitter (X) και "δεν γνωρίζουμε τη φύση αυτών των δειγμάτων". Προέτρεψε τη μεξικανική κυβέρνηση να διαθέσει τα δείγματα στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.

"Ένα από τα κύρια πράγματα που προσπαθούμε να κάνουμε εδώ σήμερα είναι να μετακινήσουμε τις εικασίες και τις συνωμοσίες προς την επιστήμη και τη λογική και αυτό το κάνεις με δεδομένα", προσθέτει ο Νταν Έβανς, βοηθός αναπληρωτή διοικητή για την έρευνα.
Τι αναφέρει η έκθεση

Αυτή η έκθεση είναι το αποτέλεσμα της έρευνας μιας ανεξάρτητης επιτροπής, που απαρτίζεται από 16 επιστήμονες, αεροναυπηγούς και ειδικούς δεδομένων, με επικεφαλής τον αστροφυσικό David Spergel, και είχε την υποστήριξη της NASA από το 2022. Ο στόχος της ομάδας ήταν να μελετήσει τα UAP με βάση την επιστήμη και να δημιουργήσει οδηγίες για το πώς να ενσωματώνουμε τα επιστημονικά εργαλεία και δεδομένα για μεγαλύτερη κατανόηση των UAP. Ο Daniel Evans, ανώτερος αξιωματούχος της NASA, επισήμανε προηγουμένως ότι η έκθεση θα διατίθεται δημοσίως σύμφωνα με τις αρχές της διαφάνειας και επιστημονικής ακεραιότητας του οργανισμού, ενθαρρύνοντας τον καθένα να την εξετάσει και να τη μελετήσει.

Όπως αναφέρει το BBC μετά τη δημοσίευση της έκθεσης, με την πρώτη ματιά μάς λέει αυτό που ήδη γνωρίζουμε. Ότι πρόσφατα, «πολλοί αξιόπιστοι μάρτυρες, συχνά στρατιωτικοί αεροπόροι, ανέφεραν ότι είδαν αντικείμενα που δεν αναγνώρισαν πάνω από τον εναέριο χώρο των ΗΠΑ». Λέει ότι τα περισσότερα από αυτά έχουν από τότε εξηγηθεί «αλλά μια μικρή χούφτα δεν μπορεί να ταυτοποιηθεί άμεσα ως γνωστά ανθρωπογενή ή φυσικά φαινόμενα». Αυτά τα γεγονότα αναφέρονται πλέον συλλογικά ως Αγνώστου Ταυτότητας Ανωμαλά Φαινόμενα ή UAP, λέει.
 

Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Nasa είναι η έλλειψη δεδομένων για να καθορίσει αν ένα αντικείμενο είναι πράγματι UAP ή όχι. «Οι αναφορές των αυτοπτών μαρτύρων... δεν είναι προς αναπαραγωγή και συνήθως στερούνται των πληροφοριών που απαιτούνται για την εξαγωγή οριστικών συμπερασμάτων», αναφέρει η έκθεση.

Όπως αναμενόταν, η έκθεση τονίζει ότι δεν υπάρχει «κανένας λόγος να συμπεράνουμε» ότι οι υπάρχουσες θεάσεις ΑΤΙΑ είναι εξωγήινης προέλευσης. Αλλά παρόλα αυτά συνιστά να μην διαγραφούν τέτοιου είδους ισχυρισμοί, λέγοντας ότι ο γαλαξίας «δεν σταματάει στις παρυφές του ηλιακού συστήματος».

Ακριβώς όπως ερευνούμε το άγνωστο μέσα στο δικό μας Γαλαξία, έτσι θα πρέπει επίσης να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας την προοπτική της άγνωστης τεχνολογίας που θα μπορούσε να προέρχεται από άλλες γωνιές του γαλαξία.

«Πολλές από τις επιστημονικές αποστολές της NASA επικεντρώνονται, τουλάχιστον εν μέρει, στην απάντηση του ερωτήματος αν υπάρχει ζωή πέρα από τη Γη», αναφέρεται. «Αυτές οι έρευνες περιλαμβάνουν αποστολές που αναζητούν βιοϋπογραφές, ίσως στον Άρη ή στα παγωμένα φεγγάρια που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Δία και τον Κρόνο - καθώς και πιο μακριά, στις αναλογίες των μορίων που υπάρχουν στις ατμόσφαιρες των εξωπλανητών».

«Η αναζήτηση ενδείξεων εξωγήινης τεχνολογίας αποτελεί φυσική επέκταση αυτών των ερευνών». Προσθέτει: «Αν αναγνωρίσουμε την αληθοφάνεια οποιουδήποτε από αυτά, τότε θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι όλα είναι τουλάχιστον αληθοφανή.

Τα UFO "αποτελούν απειλή" για τον εναέριο χώρο των ΗΠΑ

"Η απειλή για την ασφάλεια του αμερικανικού εναέριου χώρου που συνιστούν τα UFO είναι αυταπόδεικτη", αναφέρει η επιτροπή στην έκθεση, προτού περιγράψει λεπτομερώς πώς τα μέλη της πιστεύουν ότι η απειλή αυτή μπορεί να μειωθεί.

Λέει ότι υπάρχει μια "ιδιαίτερα ελπιδοφόρα οδός για βαθύτερη ενσωμάτωση" που αφορά το Σύστημα Αναφοράς Ασφάλειας της Αεροπορίας (ASRS), το οποίο διαχειρίζεται η NASA για την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας των ΗΠΑ.

Το εμπιστευτικό και εθελοντικό σύστημα αναφοράς για πιλότους, ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας και άλλο επαγγελματικό προσωπικό της αεροπορίας, λαμβάνει περίπου 100.000 αναφορές ετησίως - αν και οι περισσότερες δεν αφορούν ΑΤΙΑ.

Ωστόσο, οι εκθέσεις αναφέρουν: "Αν και αρχικά δεν είχε σχεδιαστεί για τη συλλογή UAP, η καλύτερη αξιοποίησή του για την αναφορά UAP από εμπορικούς πιλότους θα παρείχε μια κρίσιμη βάση δεδομένων που θα ήταν πολύτιμη για την προσπάθεια ολόκληρης της κυβέρνησης [για την κατανόηση των UFO]".

Έκκληση στον Έλον Μασκ να βοηθήσει!

Η NASA υπαινίσσεται ότι οι δορυφόροι του Έλον Μασκ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αναζήτηση εξωγήινων. 
Ένα άλλο ενδιαφέρον απόσπασμα από την περίληψη επικεντρώνεται στον πιθανό ρόλο της «αμερικανικής εμπορικής βιομηχανίας τηλεπισκόπησης», η οποία λέει ότι «προσφέρει ένα ισχυρό μείγμα δορυφόρων παρατήρησης της Γης που προσφέρουν εικόνες με χωρική ανάλυση κάτω των μερικών μέτρων, η οποία ταιριάζει καλά με τις τυπικές χωρικές κλίμακες των γνωστών UAP [ΑΤΙΑ]».

Και σε παρατηρήσεις που θα είναι αξιοσημείωτες για όσους γνωρίζουν το δορυφορικό σύστημα Starlink που ανήκει στην εταιρεία SpaceX του Έλον Μασκ αναφέρει ότι «η επιτροπή διαπιστώνει ότι τέτοιοι σχηματισμοί θα μπορούσαν να προσφέρουν ένα ισχυρό συμπλήρωμα για την ανίχνευση και τη μελέτη των UAP, όταν συμβαίνει συμπτωματική συλλογή».

Δεδομένων των εκτεταμένων ανησυχιών που προκλήθηκαν από την προφανή εμπλοκή -και την εξάρτηση- του Μασκ στην πολεμική προσπάθεια της Ουκρανίας, το τμήμα αυτό θα προκαλέσει αναμφίβολα μια σειρά αντιδράσεων.

Άτυπη μετάφραση των συμπερασμάτων της έκθεσης:

«Συνιστούμε η NASA να διαδραματίσει εξέχοντα ρόλο στην προσπάθεια της κυβέρνησης να κατανοήσει την UAP, αξιοποιώντας την εκτεταμένη εμπειρογνωμοσύνη της για να συμβάλει σε μια ολοκληρωμένη, τεκμηριωμένη προσέγγιση που βασίζεται στην επιστημονική μέθοδο.

Συστήνουμε συγκεκριμένα στη NASA να χρησιμοποιήσει τα υπάρχοντα και σχεδιαζόμενα μέσα παρατήρησης της Γης για να διερευνήσει τις τοπικές περιβαλλοντικές συνθήκες που σχετίζονται με την UAP, οι οποίες ανιχνεύονται αρχικά με άλλα μέσα. Με τον τρόπο αυτό, η NASA μπορεί να διερευνήσει άμεσα κατά πόσον ορισμένοι περιβαλλοντικοί παράγοντες συμπίπτουν με γνωστούς UAP. Συνιστούμε επίσης στη NASA να διερευνήσει την ενίσχυση των συνεργασιών με την αμερικανική εμπορική βιομηχανία τηλεπισκόπησης, η οποία προσφέρει ισχυρούς αστερισμούς δορυφόρων υψηλής ανάλυσης για την παρατήρηση της Γης.

Επί του παρόντος, η ανίχνευση UAP είναι συχνά τυχαία, καταγράφεται από αισθητήρες που δεν έχουν σχεδιαστεί ή βαθμονομηθεί για το σκοπό αυτό και οι οποίοι δεν διαθέτουν ολοκληρωμένα μεταδεδομένα. Σε συνδυασμό με την ελλιπή αρχειοθέτηση και επιμέλεια των δεδομένων, αυτό σημαίνει ότι η προέλευση πολλών UAP παραμένει αβέβαιη. Η σημασία της ανίχνευσης UAP με πολλαπλούς, καλά βαθμονομημένους αισθητήρες είναι επομένως υψίστης σημασίας και, κατά συνέπεια, συνιστούμε στη NASA να αξιοποιήσει τη σημαντική της τεχνογνωσία στον τομέα αυτό για να χρησιμοποιήσει ενδεχομένως πολυφασματικά ή υπερφασματικά δεδομένα στο πλαίσιο μιας αυστηρής εκστρατείας συλλογής δεδομένων.

Με τη σειρά της, η ομάδα διαπιστώνει ότι εξελιγμένες τεχνικές ανάλυσης δεδομένων, συμπεριλαμβανομένης της τεχνητής νοημοσύνης και της μηχανικής μάθησης, πρέπει να χρησιμοποιούνται σε μια ολοκληρωμένη εκστρατεία ανίχνευσης UAP, όταν συνδυάζονται με συστηματική συλλογή δεδομένων και ισχυρή επιμέλεια. Στο σημείο αυτό, συνιστούμε να συνεισφέρει η εμπειρογνωμοσύνη της NASA σε αυτούς τους βασικούς τομείς στην προσπάθεια της κυβέρνησης στο σύνολό της για τον εντοπισμό UAP.

Η ομάδα διαπιστώνει ότι η συμμετοχή του κοινού στην προσπάθεια καλύτερης κατανόησης της UAP θα είναι ζωτικής σημασίας. Η NASA, δανείζοντας το όνομά της σε μελέτες UAP, συμβάλλει ήδη στη μείωση του στίγματος που συνδέεται με την αναφορά. Πέρα από αυτό, συνιστούμε στη NASA να διερευνήσει τη βιωσιμότητα της ανάπτυξης ή της απόκτησης ενός συστήματος crowdsourcing, όπως οι εφαρμογές ανοικτού κώδικα για smartphone, για τη συλλογή δεδομένων απεικόνισης και άλλων δεδομένων από αισθητήρες smartphone από πολλούς παρατηρητές πολίτες, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης προσπάθειας για τη συστηματικότερη συλλογή δημόσιων αναφορών UAP.

Τέλος, συνιστούμε να αξιοποιηθεί καλύτερα το σύστημα αναφοράς ασφάλειας της αεροπορίας (ASRS) για τις αναφορές UAP εμπορικών πιλότων, παρέχοντας μια κρίσιμη βάση δεδομένων για την προσπάθεια της κυβέρνησης να κατανοήσει την UAP. Θα πρέπει επίσης να αξιοποιηθεί η μακρά ιστορία συνεργασίας του οργανισμού με την FAA για τη διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο θα μπορούσαν να εφαρμοστούν προηγμένες τεχνικές ανάλυσης σε πραγματικό χρόνο σε μελλοντικές γενιές συστημάτων διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας (ATM).

Εν κατακλείδι, η NASA είναι σε μοναδική θέση να συμβάλει σε μια ισχυρή και συστηματική προσέγγιση για τη μελέτη της UAP, προωθώντας την αποστολή της για την προώθηση της επιστημονικής γνώσης, της τεχνικής εμπειρογνωμοσύνης και της εξερεύνησης. Κατά την εξέταση των ανωτέρω συστάσεων, και σύμφωνα με τις προτεραιότητες του προϋπολογισμού, η NASA θα πρέπει να αξιοποιήσει τις βασικές ικανότητες και την εμπειρογνωμοσύνη της για να καθορίσει αν θα πρέπει να αναλάβει ηγετικό ή υποστηρικτικό ρόλο στην υλοποίηση μιας συγκεκριμένης σύστασης. Η τοποθέτηση του ρόλου της NASA θα πρέπει επιπλέον να εντάσσεται στο πλαίσιο της ευρύτερης προσέγγισης του συνόλου της κυβέρνησης για την κατανόηση της UAP».

Ο Ιούλιος του 2023 πιθανόν θα είναι ο πιο θερμός που έχει καταγραφεί εδώ και «εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες χρόνια» στον πλανήτη Γη, εκτίμησε χθες Πέμπτη (20/7) ο επικεφαλής κλιματολόγος της NASA.

Έχουν ήδη καταρριφθεί πολλά ρεκόρ ζέστης τον Ιούλιο, σύμφωνα με εργαλεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του πανεπιστημίου Μέιν των ΗΠΑ, που συνδυάζουν δεδομένα από σταθμούς στη Γη και από δορυφόρους για να δημιουργήσουν μοντέλα που επιτρέπουν να γίνουν προκαταρκτικές εκτιμήσεις.

Αν και τα δύο εργαλεία έχουν κάποιες διαφορές το ένα από το άλλο, η τάση ανόδου των θερμοκρασιών είναι αναμφισβήτητη και πιθανόν θα αντανακλάται στις μηνιαίες εκθέσεις αμερικανικών υπηρεσιών που θα δημοσιοποιηθούν αργότερα, εξήγησε ο Γκάβιν Σμιτ, επικεφαλής κλιματολόγος της αμερικανικής υπηρεσίας διαστήματος, σε δημοσιογράφους.

Προχθές Τετάρτη (19/7) το ευρωπαϊκό παρατηρητήριο Κοπέρνικος προέβλεψε πως ο φετινός Ιούλιος θα είναι ο θερμότερος σε παγκόσμιο επίπεδο αφότου άρχισαν οι μετρήσεις, έπειτα από τον Ιούνιο που ήδη έσπασε κάθε ρεκόρ.

«Παρατηρούμε αλλαγές άνευ προηγουμένου σε όλο τον κόσμο», τόνισε ο κ. Σμιτ.

«Κύματα καύσωνα στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, στην Κίνα κατεδαφίζουν τα ρεκόρ», συνέχισε.

Και τα φαινόμενα αυτά δεν μπορούν να αποδοθούν μόνο στο φαινόμενο Ελ Νίνιο, που «μόλις ενέσκηψε».

Το Ελ Νίνιο είναι κυκλικό κλιματικό φαινόμενο, η πηγή του οποίου βρίσκεται στον Ειρηνικό Ωκεανό, και οδηγεί σε αύξηση των θερμοκρασιών παγκοσμίως, ξηρασίες σε κάποιες περιοχές του κόσμου και καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις σε άλλες.

Αν και το Ελ Νίνιο διαδραματίζει κάποιον μικρό ρόλο στις τρέχουσες παρατηρήσεις, «βλέπουμε ρεκόρ θερμοκρασιών στην επιφάνεια της θάλασσας να καταρρίπτονται ακόμα και πέρα από τους τροπικούς, πολλούς μήνες τώρα», σύμφωνα με τον κ. Σμιτ.

«Και προβλέπουμε πως αυτό θα συνεχιστεί», πρόσθεσε ο κλιματολόγος, «καθώς συνεχίζουμε να εκπέμπουμε αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα».

Τα φαινόμενα που παρατηρούνται το τρέχον διάστημα αυξάνουν την πιθανότητα το 2023 να είναι η πιο θερμή χρονιά που έχει καταγραφεί ποτέ. Η πιθανότητα αυτή είναι «50-50», κατά τους υπολογισμούς του Γκάβιν Σμιτ, άλλοι επιστήμονες όμως θεωρούν πως φθάνει ως ακόμα και το 80%, διευκρίνισε.

«Προβλέπουμε ότι το 2024 θα είναι χρονιά ακόμα πιο θερμή, καθώς θα αρχίσει με το φαινόμενο Ελ Νίνιο, που ενισχύεται αυτή τη στιγμή και θα φθάσει στην κορύφωση στα τέλη αυτής της χρονιάς», συμπλήρωσε ο κ. Σμιτ.

Οι διαδοχικοί καύσωνες απειλούν την ικανότητα της φύσης να μας παρέχει τροφή, λένε οι ερευνητές, καθώς προειδοποιούν για έναν «αόρατο, σιωπηλό θάνατο» στους ωκεανούς μας εν μέσω θερμοκρασιών ρεκόρ που καίνε τη Γη.

Οι καύσωνες σαρώνουν την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Κίνα, με την παγκόσμια θερμότερη ημέρα που έχει καταγραφεί ποτέ στις αρχές του φετινού Ιουλίου, θέτοντας σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή καθώς και τη γη και τη θάλασσα από την οποία εξαρτάται.

«Το διατροφικό μας σύστημα είναι παγκόσμιο», δήλωσε ο Τζον Μάρσαμ, καθηγητής ατμοσφαιρικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Leeds, επισημαίνοντας:

«Υπάρχουν αυξανόμενοι κίνδυνοι ταυτόχρονης μεγάλης απώλειας καλλιεργειών σε διάφορες περιοχές του κόσμου, γεγονός που θα επηρεάσει πραγματικά τη διαθεσιμότητα και τις τιμές των τροφίμων. Αυτό δεν το βλέπουμε αυτή τη στιγμή, αλλά τις επόμενες δεκαετίες αυτό είναι ένα από τα πράγματα για τα οποία πραγματικά φοβάμαι».

«Ως άνθρωπος, αν είσαι αρκετά πλούσιος, μπορείς να μπεις μέσα και να βάλεις τον κλιματισμό. Αλλά τα φυσικά οικοσυστήματα και τα καλλιεργούμενα οικοσυστήματα δεν μπορούν να το κάνουν αυτό» υπογράμμισε.

Ο ευρωπαϊκός καύσωνας του 2018 οδήγησε σε πολλαπλές «αποτυχίες» καλλιεργειών και απώλεια αποδόσεων έως και 50% στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Το 2022, θερμοκρασίες ρεκόρ στο Ηνωμένο Βασίλειο σκότωσαν φρούτα και λαχανικά στο αμπέλι.

Οι καύσωνες αναμένεται να γίνουν 12 φορές πιο συχνοί έως το 2040 σε σύγκριση με τα επίπεδα πριν από την αύξηση της θερμοκρασίας. Αν και ένας καύσωνας μπορεί να μην σκοτώσει ένα οικοσύστημα, τα μακρύτερα και συχνότερα φαινόμενα θα σημαίνουν ότι η φύση δεν θα έχει χρόνο να ανακάμψει.

«Οι άνθρωποι είναι γενικά απομονωμένοι από τις επιπτώσεις των καιρικών συνθηκών από τις οποίες εξαρτόμαστε όλοι. Πηγαίνουμε στα καταστήματα για να αγοράσουμε τρόφιμα – δεν τα καλλιεργούμε μόνοι μας. Αλλά αν μιλήσετε με αγρότες οπουδήποτε στον κόσμο, έχουν εξαιρετική επίγνωση του τι κάνει ο καιρός και των επιπτώσεων στη γεωργία τους» είπε ο Μάρσαμ.

O «αόρατος, σιωπηλός θάνατος» των ωκεανών

Η κλιματική κρίση δεν αυξάνει μόνο τους ατμοσφαιρικούς καύσωνες αλλά και τους ωκεάνιους, βλάπτοντας τις παράκτιες κοινότητες και απειλώντας μια άλλη βασική πηγή τροφής για τον άνθρωπο. Η θερμική καταπόνηση προκαλεί δραματικές εκλείψεις, όπως ο «θερμικός θόλος» του 2021 κατά μήκος της ακτής του Καναδά στον Ειρηνικό, ο οποίος σκότωσε περίπου ένα δισεκατομμύριο θαλάσσια ζώα.

Η Ντανιέλα Σμιτ, καθηγήτρια γεωεπιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, δήλωσε:

«Συχνά σκεφτόμαστε τις επιπτώσεις στα οικοσυστήματα της ξηράς επειδή είναι εύκολο να τις δούμε – τα φυτά μαραίνονται και τα ζώα ζεσταίνονται πολύ. Αλλά οι άνθρωποι γενικά δεν σκέφτονται τους θαλάσσιους καύσωνες. Αυτό είναι που πραγματικά με ανησυχεί – αυτός ο αόρατος, σιωπηλός θάνατος».

Μερικά από τα πιο ευάλωτα οικοσυστήματα είναι αυτά που έχουν συνηθίσει να έχουν σταθερή θερμοκρασία όλο το χρόνο, όπως τα είδη στους τροπικούς ωκεανούς. Η αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2 βαθμούς Κελσίου αναμένεται να αφανίσει ουσιαστικά τους τροπικούς υφάλους κοραλλιών. Έχουν τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα από κάθε άλλο οικοσύστημα παγκοσμίως και στηρίζουν περισσότερους από 500 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, οι περισσότεροι από τους οποίους βρίσκονται σε φτωχές χώρες.

«Έχω μικρά παιδιά», δήλωσε ο Μάρσαμ. «Κάθε φορά που βλέπεις το “Finding Nemo” ή διαβάζεις ένα βιβλίο για τους κοραλλιογενείς υφάλους, δεν μπορείς παρά να αισθάνεσαι ότι, σε κάποιο επίπεδο, τους πουλάς ένα ψέμα. Αν δεν δράσουμε γρήγορα, αυτά τα συστήματα θα εξαφανιστούν. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να μη νοιάζονται για τους κοραλλιογενείς υφάλους, αλλά δεν υπάρχει κανένα μέρος του πλανήτη που να είναι απρόσβλητο από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής», τόνισε.

«Δεν χρειάζεται τα πάντα να έχουν οικονομική αξία. Χρειάζεστε φυτά για κάθε αναπνοή που παίρνετε. Είναι το οξυγόνο που αναπνέετε – τείνουμε να το ξεχνάμε αυτό» πρόσθεσε.

Η έρευνα μόλις αρχίζει να ξύνει την επιφάνεια της κατανόησης του τρόπου με τον οποίο η θερμότητα επηρεάζει τα οικοσυστήματα. Σύμφωνα με ένα σενάριο υψηλών εκπομπών για αύξηση της θερμοκρασίας κατά 4,4 βαθμούς Κελσίου, το 41% των χερσαίων σπονδυλωτών θα αντιμετωπίσει ακραία θερμικά φαινόμενα μέχρι το 2099, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Nature. Οι πιέσεις που προκαλούνται από τις υψηλές θερμοκρασίες μπορούν να προκαλέσουν πολλά προβλήματα, επηρεάζοντας την ανάπτυξη, τη γονιμότητα, την ανοσία και τις αλλαγές στη συμπεριφορά.

Τα είδη μετακινούνται στα βουνά και προς τους πόλους για να αποφύγουν τη ζέστη. Τελικά, είναι πιθανό να οδηγήσει περισσότερα είδη προς εξαφάνιση.

Η φύση μπορεί, ωστόσο, να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο να κάνει την ακραία ζέστη πιο υποφερτή, λένε οι ειδικοί. Οι υδάτινες μάζες, όπως οι λίμνες και τα σιντριβάνια, καθιστούν τα τοπία πιο ανθεκτικά στα ζεστά, ξηρά καλοκαίρια, βοηθώντας στην πρόληψη των πυρκαγιών και μειώνοντας τις επιπτώσεις της ξηρασίας.

«Η παρουσία της βλάστησης και του νερού στο τοπίο μας μπορεί να χρησιμεύσει ως τρόπος παθητικής ψύξης του περιβάλλοντός μας. Τα δέντρα και τα φυτά παρέχουν σκίαση και έχουν επίσης τον μηχανισμό της εξατμισοδιαπνοής. Τα υδάτινα σώματα, όπως οι λίμνες και τα σιντριβάνια, δεσμεύουν τη θερμότητα γύρω τους με την εξάτμιση του νερού» δήλωσε η Νικόλ Μιράντα, ερευνήτρια στο πρόγραμμα Oxford Martin για το μέλλον της ψύξης.

Ένα παράδειγμα είναι οι πράσινοι διάδρομοι μεγάλης κλίμακας στο Μεντεγίν της Κολομβίας, οι οποίοι φέρεται να έχουν μειώσει τη θερμότητα των πόλεων κατά 2 βαθμούς Κελσίου

*Πηγή: Guardian