Η Ευρώπη εισέρχεται σε μια καθοριστική εβδομάδα για το μέλλον της ασφάλειάς της, μετά από μια σύνοδο στο Λονδίνο που προσέφερε πολλές υποσχέσεις αλλά λίγες συγκεκριμένες απαντήσεις.

Μια ομάδα παγκόσμιων ηγετών – συμπεριλαμβανομένου του Βολοντίμιρ Ζελένσκι της Ουκρανίας, αλλά όχι του Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ – πέρασε το απόγευμα της Κυριακής (02/03) στις πολυτελείς αίθουσες του Lancaster House στην πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου, συζητώντας το ιστορικής σημασίας ερώτημα: παραμένουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στον πυρήνα της δυτικής αμυντικής συμμαχίας;

«Υπήρχε μια ανανεωμένη αίσθηση επείγοντος» για τη διασφάλιση της συλλογικής ασφάλειας της Ευρώπης μετά τις σοκαριστικές σκηνές που εκτυλίχθηκαν στην Ουάσινγκτον την Παρασκευή, αναφέρει στο Politico ευρωπαίος διπλωμάτης που συμμετείχε στις συζητήσεις.

Η σφοδρή λεκτική επίθεση του Τραμπ εναντίον του Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο, άφησε τους Ευρωπαίους ηγέτες να αναρωτιούνται αν οι ΗΠΑ εξακολουθούν να θεωρούν τον εαυτό τους σύμμαχο. Λίγο μετά το συγκλονιστικό δεκαπεντάλεπτο δημόσιο “κατσάδιασμα”, η επικεφαλής της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, Κάγια Κάλας, υπαινίχθηκε ότι η Αμερική δεν ηγείται πλέον του «ελεύθερου κόσμου». Παρότι η ένταση υποχώρησε μέσα στο Σαββατοκύριακο, οι αμφιβολίες και η ενόχληση δεν έχουν εξαφανιστεί.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ, ο οποίος είχε οργανώσει τη σύνοδο της 2ας Μαρτίου πριν από τη διαμάχη Τραμπ-Ζελένσκι, δήλωσε την Κυριακή ότι η Ευρώπη «πρέπει να σηκώσει το βάρος» της προστασίας της Ουκρανίας από τη ρωσική επεκτατικότητα, σηματοδοτώντας τη νέα πραγματικότητα μιας μειωμένης αμερικανικής παρουσίας στη διεθνή σκηνή.

Έχοντας προηγουμένως επιδιώξει να διατηρήσει καλές σχέσεις με τον Αμερικανό πρόεδρο, ο Στάρμερ βλέπει τον εαυτό του ως διαμεσολαβητή. Το Ηνωμένο Βασίλειο, μαζί με τη Γαλλία και την Ουκρανία, σχεδιάζουν πλέον μια ειρηνευτική πρόταση, την οποία θα παρουσιάσουν στον Τραμπ, μια αξιοσημείωτη αλλαγή από την προηγούμενη υπόθεση ότι οι ΗΠΑ θα ηγούνταν των διαπραγματεύσεων.

Το προτεινόμενο σχέδιο περιλαμβάνει μια ειρηνευτική δύναμη υπό την ηγεσία του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας, την οποία ο Στάρμερ αποκάλεσε «συμμαχία των προθύμων»—μια αναφορά στη συμμαχία που είχε ηγηθεί από τις ΗΠΑ κατά την εισβολή στο Ιράκ το 2003. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε ότι πρότεινε μια εκεχειρία διάρκειας ενός μήνα, η οποία θα εφαρμοζόταν στον αέρα, στη θάλασσα και στις ενεργειακές υποδομές.

Ωστόσο, το ποιοι άλλοι θα συμμετάσχουν σε αυτή τη συμμαχία παραμένει ασαφές. Ο Στάρμερ ανέφερε ότι «αρκετές» χώρες συμφώνησαν παρασκηνιακά στη σύνοδο να συμμετάσχουν στην ειρηνευτική δύναμη, αλλά τόνισε ότι η επιτυχία της εξαρτάται από την υποστήριξη των ΗΠΑ. Απέφυγε να αποκαλύψει ποιες κυβερνήσεις έχουν δεσμευτεί.

Ο ίδιος δήλωσε ότι οι ΗΠΑ παραμένουν «αξιόπιστος σύμμαχος» και ότι «συμφωνούμε με τον πρόεδρο για την επείγουσα ανάγκη μιας διαρκούς ειρήνης—τώρα πρέπει να την υλοποιήσουμε μαζί».

Όλα τα βλέμματα στραμμένα στη συνάντηση των ηγετών της ΕΕ την Πέμπτη

Οι κυβερνήσεις φαίνεται να συγκλίνουν ολοένα και περισσότερο στο ότι ο αυξημένος ρόλος τους στην ασφάλεια της Ουκρανίας συνεπάγεται μεγαλύτερη στρατιωτική ικανότητα – και, κατ’ επέκταση, τη χρηματοδότηση που απαιτείται για αυτήν. Αυτό το ζήτημα αναμένεται να βρεθεί στο επίκεντρο της συνάντησης των 27 ηγετών της ΕΕ στις Βρυξέλλες την Πέμπτη. Παρά τον πρωταγωνιστικό ρόλο του στη σύνοδο της Κυριακής, ο Στάρμερ και το Ηνωμένο Βασίλειο, φυσικά, δεν θα δώσουν το «παρών».

Μιλώντας στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro μετά τη σύνοδο, ο Μακρόν ζήτησε από τις χώρες του ΝΑΤΟ να επενδύσουν περισσότερα στις ένοπλες δυνάμεις τους.

«Τα τελευταία τρία χρόνια, οι Ρώσοι δαπανούν το 10% του ΑΕΠ τους για την άμυνα», δήλωσε. «Πρέπει να προετοιμαστούμε για το μέλλον, με στόχο το 3% έως 3,5% του ΑΕΠ».

Ο τρέχων στόχος δαπανών του ΝΑΤΟ ανέρχεται στο 2% του ΑΕΠ ετησίως, αλλά πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν καταφέρνουν να τον επιτύχουν, γεγονός που προκαλεί την έντονη δυσαρέσκεια του Τραμπ. Η Γαλλία μόλις που ξεπερνά το όριο, φτάνοντας στο 2,1%.

Για να δώσει μια ισχυρή ώθηση στους αμυντικούς προϋπολογισμούς της Ευρώπης, ο Γάλλος πρόεδρος κάλεσε την ΕΕ να αξιοποιήσει κεντρικά ευρωπαϊκά προγράμματα «που παραμένουν αναξιοποίητα».

«Πρέπει να δώσουμε εντολή στην [Ευρωπαϊκή] Επιτροπή να χρησιμοποιήσει καινοτόμες μεθόδους χρηματοδότησης», δήλωσε. «Αυτό σημαίνει είτε κοινό δανεισμό είτε τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας [το ταμείο διάσωσης που δημιουργήθηκε μετά την κρίση χρέους της ευρωζώνης] … Στην πρώτη φάση, χρειαζόμαστε 200 δισεκατομμύρια ευρώ για να μπορέσουμε να επενδύσουμε».

Καθώς αποχωρούσε από τη σύνοδο, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, δήλωσε ότι τώρα είναι η στιγμή να «επαναεξοπλίσουμε επειγόντως την Ευρώπη».

Όλα δείχνουν ότι η σύνοδος της Πέμπτης θα αποτελέσει μια κρίσιμη στιγμή. Σύμφωνα με Ευρωπαίο διπλωμάτη, που μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας, δεν αποκλείεται μια ιστορική ανακοίνωση σχετικά με τους αμυντικούς προϋπολογισμούς.

Ωστόσο, αυτό δεν θα είναι εύκολο, δεδομένου ότι ορισμένοι ηγέτες, όπως ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν, στηρίζουν περισσότερο τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν παρά οποιοδήποτε σχέδιο για την αμυντική θωράκιση της Ευρώπης απέναντί του.

Ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, που επίσης συμμετείχε στη σύνοδο του Λονδίνου, ανέφερε ότι κάποιες χώρες δεσμεύτηκαν να «ενισχύσουν» τις αμυντικές τους δαπάνες – ωστόσο, παραμένει ασαφές ποιες είναι αυτές και σε ποιο βαθμό θα αυξήσουν τη χρηματοδότηση.

Τα αναπάντητα ερωτήματα

Η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία έχει ήδη περιορισμένη παραγωγική ικανότητα, πράγμα που σημαίνει ότι οποιαδήποτε αύξηση των στρατιωτικών δαπανών ενδέχεται να αργήσει να αποφέρει ουσιαστικά αποτελέσματα.

Πέρα από τη ρητορική κλιμάκωση από την πλευρά των Ευρωπαίων ηγετών, η έλλειψη συγκεκριμένων στοιχείων είναι εμφανής.

Το πιο κρίσιμο: δεν υπάρχουν λεπτομέρειες για το τι ακριβώς θα περιλαμβάνει το ειρηνευτικό σχέδιο ή πώς ο Στάρμερ και ο Μακρόν θα καταφέρουν να εξασφαλίσουν τη στήριξη του Λευκού Οίκου.

Ένας δεύτερος Ευρωπαίος διπλωμάτης σημείωσε ότι ο Ζελένσκι χρειάζεται απεγνωσμένα να βρει τρόπο να δημιουργήσει μια σχέση με τον Τραμπ και να υπογράψει τη συμφωνία ΗΠΑ-Ουκρανίας για τα ορυκτά, η οποία επρόκειτο να οριστικοποιηθεί την περασμένη εβδομάδα.

Ο διπλωμάτης ανέφερε ότι η τρέχουσα κατάσταση «περιλαμβάνει το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία να αναλαμβάνουν ηγετικό ρόλο», αλλά πρόσθεσε πως «η λογική πίσω από τη συμφωνία για τα ορυκτά είναι ότι θα δώσει στις ΗΠΑ εμπορικό συμφέρον και φυσική επιχειρηματική παρουσία στην περιοχή, παρέχοντας έτσι έναν βαθμό προστασίας».

Όλα αυτά βέβαια, δεν απαντούν στο βασικό ερώτημα: πώς η Ευρώπη σκοπεύει να πείσει τον Πούτιν να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το προτεινόμενο ειρηνευτικό σχέδιο.

Το Κρεμλίνο έχει ήδη αποκλείσει το ενδεχόμενο παρουσίας μιας ειρηνευτικής δύναμης του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.

Με δεδομένους τους δημόσιους πανηγυρισμούς των συμμάχων του Πούτιν για τις αλλεπάλληλες προσβολές του Τραμπ προς τον Ζελένσκι, ο Ρώσος πρόεδρος ενδέχεται να περιμένει μια προσέγγιση υπό την ηγεσία του Λευκού Οίκου.

Μετά τη σύνοδο της Κυριακής, ο Ζελένσκι δήλωσε στο Sky News ότι υπήρξε επικοινωνία μεταξύ του Λευκού Οίκου και της κυβέρνησής του από την Παρασκευή, μετά τη δημόσια αντιπαράθεσή του με τον Τραμπ, αλλά «όχι στο δικό μου επίπεδο».

Η απαγόρευση των νέων έργων πετρελαίου, αερίου και λιγνίτη στην ΕΕ θα ήταν απολύτως εφικτή, σύμφωνα με μια νέα νομική ανάλυση που δημοσίευσε σήμερα το ευρωπαϊκό γραφείο της Greenpeace. Με τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία να ξεπερνά τον 1,5 βαθμό Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα για πρώτη φορά το 2024, η επείγουσα ανάγκη για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης αυξάνεται κατακόρυφα.

Τα ορυκτά καύσιμα είναι μακράν ο κύριος παράγων για την παγκόσμια κλιματική κρίση, καθώς αναλογούν σε περισσότερο από το 75% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και σχεδόν στο 90% όλων των εκπομπών CO2. Αυξανόμενος αριθμός κυβερνήσεων αναγνωρίζει την ανάγκη σταδιακής κατάργησης του πετρελαίου, του αερίου και του λιγνίτη, ενώ ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας και το Διεθνές Κέντρο για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη[1] λένε ότι η ανάπτυξη νέων έργων ορυκτών καυσίμων πρέπει να σταματήσει, αν θέλουμε να μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στο μηδέν μέχρι το 2050, ώστε να αποφύγουμε τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης.

Ο Thomas Gelin, υπεύθυνος για την εκστρατεία για το κλίμα στο ευρωπαϊκό γραφείο της Greenpeace, δήλωσε: “Τα ορυκτά καύσιμα είναι μακράν η μεγαλύτερη αιτία για τις καταστροφές που βιώνουμε λόγω κλιματικής αλλαγής, αλλά ακόμη και τώρα η ΕΕ και οι εθνικές κυβερνήσεις εγκρίνουν και χρηματοδοτούν νέες εξορύξεις, αγωγούς και τερματικούς σταθμούς εισαγωγής. Η ΕΕ πρέπει να λάβει σοβαρά μέτρα για έναν κόσμο χωρίς πετρέλαιο, αέριο και λιγνίτη – για ασφαλές κλίμα, καθαρό αέρα και νερό, και οικονομικά προσιτή ενέργεια για όλους. Είναι καιρός να απαγορευτούν τα νέα έργα ορυκτών καυσίμων, που διαιωνίζουν αυτή την κρίση”. 

Ο Κώστας Καλούδης, υπεύθυνος εκστρατείας του ελληνικού γραφείου της Greenpeace για το κλίμα και την ενέργεια, συμπληρώνει: “Αν θέλουμε να προστατεύσουμε τη χώρα μας, πρέπει να “κλείσουμε τη στρόφιγγα” για τα ορυκτά καύσιμα. Ας εγκαταλείψουμε την ουτοπία για υποτιθέμενα οφέλη από εξορύξεις, εγκαταστάσεις και κόμβους για το ορυκτό αέριο και ας εστιάσουμε στις ρεαλιστικές επιλογές που θα παράξουν πραγματικά οφέλη και ευημερία για τους ανθρώπους στη χώρα μας.” 

Η νομική ανάλυση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ΕΕ μπορεί να προτείνει και να εγκρίνει νομοθετική απαγόρευση νέων έργων ορυκτών καυσίμων στην επικράτειά της. Η ανάλυση δείχνει ότι μια τέτοια απαγόρευση είναι υποχρεωτική, ώστε η ΕΕ να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της για το κλίμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και ότι η ΕΕ έχει την αρμοδιότητα και τη νομική βάση να το πράξει, καθώς θα αποτελέσει ενιαία απάντηση στην κλιματική κρίση που αντιμετωπίζει η ΕΕ στο σύνολό της.

Μόνο για το ορυκτό αέριο, τα νέα έργα στην ΕΕ θα μπορούσαν να κοστίσουν έως και 84,1 δισ. ευρώ και οι πρόσθετες ετήσιες εκπομπές θα μπορούσαν να ισοδυναμούν με σχεδόν 300 μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση λιγνίτη (ή το ένα τέταρτο των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της Ευρώπης το 2020), επιβαρύνοντας τους προϋπολογισμούς των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και των πολιτών και απομακρύνοντας την περιοχή από τους κλιματικούς της στόχους, σύμφωνα με την Global Energy Monitor[2]. Στην Ελλάδα, τα σχέδια επέκτασης του δικτύου φυσικού αερίου στην ηπειρωτική χώρα και η δημιουργία πολλών εγκαταστάσεων αποθήκευσης και υγροποίησης με διάφορα συνοδά έργα προβλέπεται να απαιτήσουν δαπάνες της τάξεως των €1,3 δισεκατομμυρίων ευρώ σε χρονικό ορίζοντα μίας δεκαετίας[3]. Εκτός των άλλων προβλημάτων, οι επενδύσεις αυτές είναι επισφαλείς με οικονομικούς όρους και όχι αρκετά αποδοτικές σε βάθος χρόνου. Αυτοί οι δημόσιοι πόροι που έχουν δεσμευθεί για αυτά τα σχέδια μπορούν και πρέπει να ανακατευθυνθούν σε βιώσιμες και κοινωνικά επωφελείς ενεργειακές επενδύσεις.

Δείτε την περίληψη της νομικής ανάλυσης στα ελληνικά εδώ

Δείτε ολόκληρη τη νομική ανάλυση στα αγγλικά εδώ

Σημειώσεις προς συντάκτες:

[1] Μελέτες Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας και Διεθνούς Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη:
https://www.iea.org/reports/net-zero-by-2050 

https://www.iisd.org/articles/insight/no-new-fossil-fuel-projects-logical-first-step-transition-clean-energy

[2] Europe Gas Tracker της Global Energy Monitor: https://globalenergymonitor.org/wp-content/uploads/2024/02/GEM_Europe_Gas_Tracker_2024.pdf 

[3] https://www.desfa.gr/userfiles/consultations/DRAFT_TYDP2024-2033.pdf  

Πηγή: greenpeace.org

Οι PFAS, ή υπερφθοριωμένες αλκυλιωμένες ενώσεις, είναι μια ομάδα βιομηχανικών χημικών που χρησιμοποιούνται λόγω της αντοχής τους σε χιλιάδες προϊόντα, από καλλυντικά και αντικολλητικά σκεύη μέχρι συσκευασίες τροφίμων και ανεμογεννήτριες.

Οι ενώσεις αυτές αποτελούνται από αλυσίδες ατόμων άνθρακα και φθορίου που έχουν ενωθεί με εξαιρετικά ισχυρούς δεσμούς και δεν διασπώνται στο περιβάλλον.

H αύξηση των μελετών που συνδέουν τις PFAS με επιπτώσεις στην υγεία ανοίγουν το δρόμο για «κύμα» προσφυγών

Έπειτα από δεκαετίες ευρείας χρήσης, ανιχνεύονται σήμερα σε όλους τους οργανισμούς του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων πρακτικά όλων των ανθρώπων, καθώς και στο έδαφος, τα υπόγεια ύδατα, ακόμα και το νερό της βροχής.

Καρκίνος, διατάραξη των ορμονικών επιπέδων, αναπτυξιακές διαταραχές σε παιδιά και προβλήματα γονιμότητας είναι μερικές από πιθανές παρενέργειες αυτών των ουσιών, αν και μέχρι σήμερα δεν έχει αποδειχθεί αιτιακή σχέση.

Στις ΗΠΑ, πάντως, όπου οι PFAS ανιχνεύονται ευρέως στο πόσιμο νερό, γίγαντες της πετροχημικής βιομηχανίας όπως οι DuPont και 3M υποχρεώθηκαν να καταβάλουν αποζημιώσεις συνολικού ύψους άνω των 11 δισ. δολαρίων, μετά την αποκάλυψη εγγράφων που απέδειξαν ότι ο κίνδυνος ήταν γνωστός αλλά αποκρύφθηκε.

Τα αντικολλητικά σκεύη είναι μια κατηγορία προϊόντων που συχνά περιέχουν PFAS (George Redgrave / CC BY-ND 2.0)

Εξαιρέσεις

Η ανακοίνωση της Κομισιόν έρχεται δύο χρόνια μετά το αίτημα απαγόρευσης που υπέβαλαν η Δανία, η Γερμανία, η Ολλανδία και η Σουηδία.

Όπως δήλωσε στο Reuters η ευρωπαία επίτροπος Περιβάλλοντος Τζέσικα Ρόσγουελ, στο στόχαστρο μπαίνουν οι PFAS στα καταναλωτικά προϊόντα, ενώ εξαιρέσεις θα προβλέπονται για τη χρήση τους σε ορισμένες εφαρμογές.

Τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να είναι τα εισπνεόμενα φάρμακα για το άσθμα και οι  ημιαγωγοί που χρησιμοποιούνται σε πράσινες τεχνολογίες όπως τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ανέφερε η επίτροπος. Η πρόταση είναι απίθανο να κατατεθεί πριν από τα τέλη του 2026, είπε.

Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Χημικών, η οποία εξετάζει το εύρος μιας πιθανής απαγόρευσης από το 2023, έχει δεχτεί χιλιάδες σχόλια από συνδέσμους που εκπροσωπούν τους κλάδους αυτοκινήτου, καθαρής ενέργειας και πλαστικών.

Οι εταιρείες ζητούν εξαιρέσεις για ορισμένα PFAS όπως τα φθοροπολυμερή, τα οποία χρησιμοποιούνται σε αδιάβροχα ρούχα και επιστρώσεις για φωτοβολταϊκά πάνελ.

Στο μεταξύ, η αλυσίδα επενδυτικών τραπεζών Jefferies Group εκτίμησε αυτό τον μήνα ότι η αύξηση των μελετών που συνδέουν τις PFAS με επιπτώσεις στην υγεία ανοίγουν το δρόμο για «κύμα» προσφυγών και στην Ευρώπη.

Η περιβαλλοντική οργάνωση Client Earth απειλεί ήδη με νομικά μέτρα τις εταιρείες που «υποβαθμίζουν» τις επιπτώσεις των PFAS στο περιβάλλον και την υγεία.

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ

Η 2α Φεβρουαρίου πέφτει Κυριακή. Από εκείνη τη μέρα, το δικαίωμά μας να χανόμαστε στο πλήθος θα καταργηθεί. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα έχουν, και με τη βούλα του νόμου, τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν τεχνολογίες Τεχνητής Νοημοσύνης (AI) για να παρακολουθούν και να αναλύουν τη συμπεριφορά πολιτών σε δημόσιους χώρους, χρησιμοποιώντας τεχνολογίες αναγνώρισης προσώπων αλλά και συναισθημάτων, τόσο σε πραγματικό χρόνο όσο και εκ των υστέρων.

Αυτό το δυστοπικό –κυριολεκτικά και μεταφορικά– αύριο είναι επίτευγμα (και) της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Για δύο λόγους:

Πρώτον, με παρέμβασή της ζήτησε –και πέτυχε– να επεκταθεί η χρήση της AI στις φυλακές και τις συνοριακές ζώνες, απλώνοντας ένα δίχτυ μαζικής και αδιάκριτης παρακολούθησης των πολιτών σε εκτεταμένες περιοχές της χώρας.

Δεύτερον, ενώ πολλές άλλες κυβερνήσεις ζήτησαν να θεσμοθετηθούν δικλίδες ασφαλείας, η ελληνική κυβέρνηση ήταν η μόνη από τα κράτη-μέλη που τις απέρριψε όλες (και τις πέντε!). Μάλιστα σε δύο από τις πέντε ήταν μόνη της απέναντι στα άλλα κράτη-μέλη!

Η πολύχρονη διαπραγμάτευση για τον νέο ευρωπαϊκό νόμο για την Τεχνητή Νοημοσύνη (AI Act) είχε ως διακύβευμα την απαγόρευση της χρήσης ΑΙ στον δημόσιο χώρο – εκτός εξαιρέσεων. Ομως η έρευνα των Investigate Europe - Reporters United - «Εφ.Συν.» [διαβάστε το δημοσίευμα των Reporters United ΕΔΩ] δείχνει ότι καθολική απαγόρευση στην πραγματικότητα δεν θα υπάρξει. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις όρισαν ποιες θα μπορούσαν να είναι οι χρήσεις της Τεχνητής Νοημοσύνης που εγκυμονούν κινδύνους και στη συνέχεια, με μια σειρά εξαιρέσεων, αναίρεσαν τον εαυτό τους επιτρέποντας τη χρήση τους από τις αρχές ασφαλείας – αλλά και από κάθε ιδιωτική εταιρεία που συνεργάζεται με αυτές.

Αποκτήσαμε πρόσβαση σε 100 εμπιστευτικά έγγραφα που περιγράφουν τις διαπραγματεύσεις για τον νέο ευρωπαϊκό νόμο, οι οποίες ολοκληρώθηκαν στα τέλη του 2023. Το συμπέρασμα: Κάθε φορά που μία κυβέρνηση, συνήθως η γαλλική, ζητούσε να διευρυνθεί η χρήση της ΑΙ, παραδείγματος χάριν για να κατηγοριοποιούν οι Αρχές τους πολίτες ανάλογα με τις πεποιθήσεις τους, για να συντάσσουν καταλόγους με πιθανούς μελλοντικά παραβάτες ή για να αναλύουν σε πραγματικό χρόνο ποιοι είναι οι πιο θυμωμένοι σε ένα πλήθος, η ελληνική κυβέρνηση παρακολουθούσε χωρίς να διαφωνεί.

Στις 29 Νοεμβρίου 2023, ο εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης ζήτησε να μην ισχύει κανένας περιορισμός στη χρήση των εργαλείων Τεχνητής Νοημοσύνης σε πραγματικό χρόνο όταν πρόκειται για συνοριακές περιοχές και φυλακές.

Αυτό προκύπτει από αναφορά της γερμανικής διπλωματικής αποστολής που περιγράφει τη συνεδρίαση. Το έγγραφο περιλαμβάνεται σε αυτά που ήρθαν στην κατοχή μας. Η Ελλάδα «ζήτησε να εξαιρεθούν ρητά οι συνοριακές περιοχές και οι φυλακές από τον ορισμό του “δημόσια προσβάσιμου χώρου”, σε ό,τι αφορά τη χρήση RBI σε πραγματικό χρόνο» (RBI, δηλαδή Remote Biometric Identification, είναι η ταυτοποίηση βιομετρικών στοιχείων μέσω καμερών από τις αρχές ασφαλείας). Αν οι συνοριακές περιοχές και οι φυλακές δεν θεωρούνται «δημόσιος χώρος», τότε όποιοι περιορισμοί κι αν τεθούν στη χρήση βιομετρικών εργαλείων στον δημόσιο χώρο δεν θα τις αφορούν. Τα συστήματα ταυτοποίησης σε πραγματικό χρόνο περιλαμβάνονται στον κατάλογο των «εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης υψηλού κινδύνου» για τα θεμελιώδη δικαιώματα. Οι καθηγήτριες του Πανεπιστημίου του Μάαστριχτ, Αλις Τζανίνι και Σάρα Τας, εξηγούν: «Τα συστήματα RBI ταυτοποιούν άτομα που μπορεί να μην αποτελούν επισήμως αντικείμενο αστυνομικής έρευνας, να μην είναι ύποπτοι, αλλά απλά στοχοποιούνται. Ο όρος είναι εγγενώς ασαφής και άρα επιδέχεται πολλές ερμηνείες».

Παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα ζήτησε την εξαίρεση και αυτή εγκρίθηκε. Στη συνέχεια, «χάθηκε» στο κείμενο μιας πολύ ευρύτερης διατύπωσης, που επιτρέπει ακόμα περισσότερα. «Ενα κράτος-μέλος μπορεί να επιτρέψει την πλήρη ή μερική χρήση συστημάτων RBI σε πραγματικό χρόνο στον δημόσιο χώρο για λόγους τήρησης της τάξης», αναφέρει το άρθρο 5 του νέου ευρωπαϊκού νόμου για την Τεχνητή Νοημοσύνη.

Τίθενται κάποιες προϋποθέσεις, παραδείγματος χάριν να υπάρχει αντίστοιχη πρόβλεψη στην εθνική νομοθεσία ή να ενημερώνεται για τη χρήση των συστημάτων η Κομισιόν, αλλά ούτε κι αυτές ισχύουν αν ένα κράτος επικαλεστεί λόγους εθνικής ασφαλείας.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προσπάθησε μάταια να αποτρέψει την εξέλιξη αυτή. «Ηταν μια από τις πιο σκληρές μάχες», μας είπε πηγή του Ευρωκοινοβουλίου που μετείχε στις διαπραγματεύσεις με τις κυβερνήσεις. «Χάσαμε».

Στη συνεδρίαση της 24ης Νοεμβρίου 2023, η Ελλάδα ζήτησε να καταργηθεί και κάθε δικλίδα ασφαλείας στη χρήση RBI εκ των υστέρων – ουσιαστικά να μην υπάρχουν όρια στην αναδρομική αξιοποίηση οπτικοακουστικού υλικού με χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης.

Βιομετρική επιτήρηση στα σύνορα

Ζητήσαμε από τη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες περισσότερες λεπτομέρειες για τη στάση της κυβέρνησης, αλλά δεν λάβαμε απάντηση.

Το σίγουρο είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν περιμένει την εφαρμογή του AI Act για να αξιοποιήσει τα καινούργια της εργαλεία. Οταν πραγματοποίησε την παρέμβαση υπέρ της βιομετρικής επιτήρησης στα σύνορα, τον Νοέμβριο του 2023, είχε μόλις κάνει χρήση των τεχνολογιών αυτών, στη δομή αιτούντων άσυλο της Σάμου. Αυτό αποκάλυψε διεθνής έρευνα του Solomon στα μέσα Ιανουαρίου του 2025. Η έρευνα περιγράφει τα συμβάντα του Οκτωβρίου του 2023, όταν στη δομή επικράτησε αναβρασμός λόγω των επιθέσεων της Χαμάς στο Ισραήλ και του Ισραήλ στη Γάζα. Με τη βοήθεια εικόνων από ντρόουν, που αναμεταδίδονταν στην Αθήνα, οι πύλες που χώριζαν τα διάφορα τμήματα του χρηματοδοτούμενου από την Ε.Ε. καμπ σφραγίστηκαν και πέντε αιτούντες άσυλο συνελήφθησαν.

«Οι κάμερες διαθέτουν έναν αλγόριθμο Τεχνητής Νοημοσύνης που τους επιτρέπει να εστιάζουν όπου υπάρχει αναταραχή, στέλνοντας ειδοποιήσεις τόσο στο υπουργείο Μετανάστευσης όσο και στον κόμβο καμερών της δομής», εξήγησε αρμόδιος στο Solomon.

Μια αναστάτωση σε κλειστή δομή προσφύγων για την Ελλάδα, μια διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων για τη Γαλλία – κάθε χώρα βρίσκει αφορμές να δοκιμάσει και να νομιμοποιήσει τη χρήση εργαλείων τα οποία μπορεί να αποβούν πολύ επικίνδυνα για απλούς ανθρώπους που έτυχε να μοιάζουν με υπόπτους ή να έχουν καταχωριστεί σε βάση δεδομένων με πιθανούς μελλοντικά παραβάτες.

Τι αποκαλύπτει το γερμανικό έγγραφο

Ακολουθεί αυτούσιο το απόσπασμα από το γερμανικό διπλωματικό έγγραφο που αναφέρεται στην επίμαχη συνεδρίαση:

Εκ των υστέρων εξ αποστάσεως βιομετρική ταυτοποίηση (Post RBI)

1η Δικλίδα Ασφάλειας (ενημέρωση της εποπτικής αρχής): Υποστήριξη από Ιταλία, Δανία, Ιρλανδία, Πολωνία, Σλοβενία, Ολλανδία, Μάλτα. Απόρριψη: Ελλάδα.

2η Δικλίδα Ασφαλείας (ενημέρωση της αρχής προστασίας δεδομένων): Υποστήριξη από Ιταλία, Δανία, Ιρλανδία, Πολωνία, Σλοβενία, Ολλανδία, Μάλτα. Απόρριψη: Ελλάδα.

3η Δικλίδα Ασφαλείας (διευρυμένες υποχρεώσεις εγγραφής σε μητρώα): Υποστήριξη: Ιταλία, Δανία, Ιρλανδία, Πολωνία, Μάλτα. Απόρριψη: Γερμανία, Ελλάδα.

4η Δικλίδα Ασφαλείας (δυνατότητα για τα κράτη-μέλη να υιοθετήσουν πιο περιοριστικούς εθνικούς κανόνες): Υποστήριξη από Ιρλανδία, Πολωνία, Σλοβενία, Ολλανδία, Μάλτα. Απόρριψη: Ιταλία, Δανία, Ελλάδα.

5η Δικλίδα Ασφαλείας (υποχρέωση ενημέρωσης της Κομισιόν): Υποστήριξη από Ιρλανδία, Πολωνία, Σλοβενία, Ολλανδία, Μάλτα. Απόρριψη: Ιταλία, Δανία, Γερμανία, Ελλάδα.

Είναι χαρακτηριστική η έμμονη ιδέα της Αθήνας να αποφευχθούν με κάθε τρόπο οι θεσμικές εγγυήσεις που θα ανέμενε κανείς σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου. Οπως φαίνεται από το διπλωματικό έγγραφο, η κυβέρνηση Μητσοτάκη απέρριψε «την ενημέρωση της εποπτικής αρχής» και «της Αρχής Προστασίας Δεδομένων» (ΑΠΔ), αλλά και τη διεύρυνση της «υποχρέωσης εγγραφής σε μητρώα». Πρόκειται ακριβώς για ανάλογες πρακτικές με αυτές που η κυβέρνηση Μητσοτάκη χρησιμοποίησε στην υπόθεση των υποκλοπών, προκειμένου να εξουδετερώσει τα θεσμικά αντίβαρα της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) και της ΑΠΔ.

«Η εκ των υστέρων βιομετρική ταυτοποίηση, καθώς βασίζεται σε μεγαλύτερα σετ δεδομένων και έχει περισσότερο χρόνο στη διάθεσή της για την επεξεργασία δεδομένων, μπορεί να έχει ακόμη μεγαλύτερες επιπτώσεις στα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες από την ταυτοποίηση σε πραγματικό χρόνο», σημειώνουν οι καθηγήτριες Τζανίνι και Τας.

Αναγνώριση συναισθημάτων

Τα έγγραφα στα οποία είχαμε πρόσβαση δείχνουν τον ενθουσιασμό των κυβερνήσεων για τη χρήση εργαλείων προληπτικής αστυνόμευσης. Τα εργαλεία αυτά πράγματι επιτρέπονται στην τελική εκδοχή του νόμου, όπως επιτρέπονται και τα εργαλεία αναγνώρισης συναισθημάτων από τις Αρχές – ακόμα και μέσα σε σχολεία, πανεπιστήμια ή εργασιακούς χώρους, αρκεί να θεωρείται ότι συντρέχουν λόγοι ασφαλείας.

«Απαγορεύεται», γράφει το ΑΙ Αct, «η χρήση συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης για να συναχθούν συμπεράσματα για τα συναισθήματα ενός ατόμου στον χώρο εργασίας ή σε εκπαιδευτικά ιδρύματα, εκτός αν συντρέχουν ιατρικοί λόγοι ή λόγοι ασφαλείας».

Επίσης, επιτρέπεται στις κρατικές υπηρεσίες να συλλέγουν και να επεξεργάζονται οποιοδήποτε στοιχείο μπορεί να συναχθεί από την εμφάνιση και την παρουσία του καθενός στον δημόσιο χώρο. «Είναι πολύ σημαντικό να διατηρήσουμε τη δυνατότητα να αναζητούμε ένα άτομο που έχει εκφράσει μια θρησκευτική πεποίθηση ή μια πολιτική άποψη, όπως είναι το να φοράει μια κονκάρδα ή ένα αξεσουάρ», είπε ο αντιπρόσωπος της Γαλλίας στο Συμβούλιο της 24ης Νοεμβρίου 2023. Ολα αυτά «όταν πρόκειται για άτομο που εμπλέκεται σε βίαιο εξτρεμισμό ή θεωρείται ότι υπάρχει κίνδυνος να εμπλακεί σε τρομοκρατία». Ετσι, αν θεωρείται απαραίτητο για «την επιβολή του νόμου» το ΑΙ Αct επιτρέπει να χρησιμοποιείται η Τεχνητή Νοημοσύνη «για να προσδιοριστούν η φυλή, οι πολιτικές απόψεις, η συμμετοχή σε συνδικαλιστικούς φορείς, οι θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις, η σεξουαλική ζωή ή ο σεξουαλικός προσανατολισμός».

«Οι κυβερνήσεις μας αναζητούν φορτικά όλο και περισσότερους πόρους, νόμους και τεχνολογικές δυνατότητες για την παρακολούθηση, τον έλεγχο και την τιμωρία καθημερινών ανθρώπων», υποστήριξε η Σάρα Τσάντερ της οργάνωσης για την προστασία των ατομικών ελευθεριών Equinox.

Και στις ιδιωτικές εταιρείες

Στην πράξη τα δεδομένα των πολιτών δεν μένουν καν στις κρατικές υπηρεσίες, συγκεντρώνονται νομίμως από τις ιδιωτικές εταιρείες ή τις τρίτες χώρες που παρέχουν τεχνολογία Τεχνητής Νοημοσύνης στις αστυνομικές αρχές. O νόμος δίνει ακόμα μία καταπληκτική δυνατότητα στις ιδιωτικές εταιρείες που αναπτύσσουν εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης: μπορούν μόνες τους να αποφασίσουν αν οι εφαρμογές χαρακτηρίζονται υψηλού ρίσκου και άρα αν θέλουν ή όχι να υποβληθούν σε απαγορεύσεις ή αυξημένους ελέγχους. Εσωτερικό έγγραφο της νομικής υπηρεσίας του Ευρωκοινοβουλίου, στο οποίο απέκτησε πρόσβαση η έρευνά μας, τονίζει ότι αυτό «αφήνει πολλά περιθώρια υποκειμενικών κρίσεων στις εταιρείες, σε αντίθεση με τους στόχους του AI Act, που είναι να ελαχιστοποιήσει τους κινδύνους από τη χρήση AI».

Αν όμως οι στόχοι δεν ήταν αυτοί; «Στην πραγματικότητα, η νομοθεσία είναι ένα εργαλείο υπέρ της βιομηχανίας, που είχε στόχο να ενισχύσει τις εταιρείες Τεχνητής Νοημοσύνης στην Ευρώπη», θεωρεί η Τσάντερ.

● Η έρευνα της διασυνοριακής ομάδας δημοσιογράφων Investigate Europe δημοσιεύεται από τα μέσα ενημέρωσης Diclose (Γαλλία), EU Observer (Bελγιο), Ιl Fatto Quotidiano (Ιταλία), InfoLibre (Ισπανία), Netzpolitik (Γερμανία), Publico (Πορτογαλία) και «Εφ.Συν.» / Reporters United (Ελλάδα). 

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

ΘΩΜΑΣ ΤΣΑΛΑΠΑΤΗΣ

Το να μιλάς για την Ευρώπη με θετικούς ή αξιακούς όρους στη συγκεκριμένη συγκυρία (και ειδικότερα στην Ελλάδα) μοιάζει με κακοχωνεμένο αστείο. Πολιτικά ανεπαρκής (για να μιλήσουμε διακριτικά) σε όλες τις κρίσιμες συγκυρίες, σε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις, η γηραιά ήπειρος μοιάζει σήμερα περισσότερο γηραιά παρά ήπειρος (υπό την έννοια ενός κοινού πολιτικού βηματισμού). Κατακερματισμένη περισσότερο σε επιμέρους ενσαρκωμένα προβλήματα παρά σε κράτη, αμήχανη και φοβισμένη, μοιάζει να ορίζεται περισσότερο από ποτέ από τις ελλείψεις της. Από την πολιτική της ανεπάρκεια, από την παντελή έλλειψη ενοποιητικού πολιτικού αφηγήματος, πολιτικών που μπορούν να πείσουν τους λαούς της. Διαλυμένη και εξαφανισμένη ανάμεσα στους οικονομικούς και γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς και τις εξελίξεις, ξεχασμένη στη σταφιδιασμένη της όψη, περιμένει να διαμελιστεί από την ίδια αυτή πείνα που τόσο καιρό έτρεφε με τις σάρκες της. Από τον ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία και τα τύμπανα του πολέμου.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Ασχετα με την όποια κριτική μας, άσχετα με τα λάθη και τα εγκλήματά της, η Ευρώπη πέρα απ’ όλα τα άλλα υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα ειρηνευτικά εγχειρήματα (τουλάχιστον για τα μέλη που την αποτέλεσαν) στην Ιστορία. Το εγχείρημα αυτό μοιάζει να ξεφτίζει. Οχι μόνο από την προτεραιότητα της φιλοπόλεμης ρητορικής, αλλά και από το αίσθημα ταπείνωσης που η Ενωση επέβαλε σε μια σειρά από χώρες, σε μεγάλα κομμάτια της συνολικής εργατικής τάξης, τους φοιτητές, τους αγρότες κτλ.

Ταυτόχρονα ο ρατσισμός έγινε κυρίαρχη ατζέντα από το Κέντρο μέχρι την Ακρα Δεξιά. Ορίστηκε ως πολιτισμικός πόλεμος ενάντια στους μουσουλμάνους πολίτες της Ενωσης, τους πρόσφυγες, τους μετανάστες, τους αραβικούς πληθυσμούς, αυτό το αυθαίρετα ομογενοποιημένο σύνολο των «Επάρατων Αλλων». Ο ρατσισμός στη δεδομένη συγκυρία υπήρξε ο τρόπος της άρχουσας τάξης να στρέψει την εργατική τάξη ενάντια στον εαυτό της. Κατασκευάζοντας έναν κοινό εχθρό κατάφεραν να δικαιολογήσουν πολιτικές καταστολής, διάλυσης των εργασιακών σχέσεων και τελικά θανατοπολιτικής με τη σύμφωνη γνώμη ενός μέρους των θυμάτων της. Και όμως, ο συστημικός αυτός ρατσισμός μοιάζει τώρα να αυτονομείται σε κόμματα που βγήκαν ακριβώς από αυτό το μισαλλόδοξο ρήγμα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ηπείρου. Και ο μουσουλμάνος δεν μοιάζει αρκετός για να καλύψει μια τυφλή κυνική οργή που αναζητά εναγωνίως ένα σημείο για να στραφεί. Οργανωμένα, συστηματικά, βαδίζοντας σαν χήνα.

Αν η Ευρώπη δεν βρει ένα διαφορετικό αφήγημα ανάμεσα στις διαφορετικές εκδοχές του αυταρχισμού που αναδύονται σε όλα τα μήκη του πλανήτη δεν πρόκειται να επιβιώσει. Και για να είμαστε ειλικρινείς δεν έχει νόημα να επιβιώσει (με ό,τι μπορεί αυτό αν σημαίνει για εμάς τους ίδιους). Αν η απάντηση στον ρατσισμό και τον πόλεμο δεν είναι άλλη από μια κυνική αποδοχή, η Ευρώπη θα βουλιάξει και μάλιστα με ρυθμούς πιο γρήγορους απ’ όσο κανείς μπορεί να φανταστεί. Η αξιακή διαφοροποίηση δεν προκύπτει ως μια ηθική υποχρέωση ή μια ιδεολογική μεταστροφή. Αλλά ως μια επείγουσα στρατηγική επιβίωσης. Αλλά ας μη γελιόμαστε. Αν για κάτι μας έχει πείσει η Ευρώπη, αυτό είναι πως μπορεί, με συνέπεια, στις δύσκολες στιγμές να παίρνει πάντοτε τις λάθος αποφάσεις. Και όπως ήδη μοιάζει να αχνοφαίνεται και στη συγκεκριμένη συγκυρία θα είναι συνεπής προς αυτή της την παράδοση.

Για να παραφράσουμε λοιπόν τον τίτλο του άρθρου προς μια πιο ρεαλιστική προοπτική, η Ευρώπη θα πεθάνει ακριβώς επειδή δεν θα επανεφευρεθεί.

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ενδέχεται να παρουσιάσει μια πρόταση ακόμη και αυτόν τον Μάρτιο για τη δημιουργία των αποκαλούμενων «κέντρων κράτησης και επιστροφής» (return hub), ώστε να επισπεύσει των επαναπατρισμό των παράτυπων μεταναστών, δήλωσε σήμερα ο πρωθυπουργός της Σουηδίας Ουλφ Κρίστερσον.

Ο Κρίστερσον έδωσε ένα πρόχειρο χρονοδιάγραμμα κατά τη συνάντηση που είχε στη Βιέννη με τον Αυστριακό, συντηρητικό καγκελάριο Καρλ Νεχάμερ. Και οι δύο ηγέτες προέτρεψαν την ΕΕ να εντείνει τις προσπάθειές της για την αντιμετώπιση της παράτυπης μετανάστευσης.

 Ψηλά στην ατζέντα των ακροδεξιών το μεταναστευτικό

Η αυξανόμενη δημοτικότητα των σκληροπυρηνικών και ακροδεξιών κομμάτων σε όλη την Ευρώπη έχει ωθήσει το μεταναστευτικό ζήτημα ψηλά στην ατζέντα των κυβερνήσεων. Οι ηγέτες της ΕΕ είπαν τον Οκτώβριο ότι μελετούν ένα σχέδιο με βάση το οποίο οι μετανάστες οι οποίοι δε δικαιούνται να λάβουν άδεια παραμονής στην Ένωση θα στέλνονται σε κέντρα κράτησης και επαναπατρισμού σε τρίτες χώρες, που θεωρούνται ασφαλείς.

Ο Κρίστερσον είπε ότι συζήτησε αυτό το σχέδιο με τον Επίτροπο Μετανάστευσης, τον Αυστριακό Μάγκνους Μπρούνερ, ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι μια πρόταση ενδέχεται να υποβληθεί την άνοιξη. Αυτό, είπε ο Σουηδός πρωθυπουργός, σημαίνει πιθανώς κάποια στιγμή τον Μάρτιο, σύμφωνα με τη μετάφραση των δηλώσεών του από τον διερμηνέα, στην κοινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε με τον Νεχάμερ.

Ο Αυστριακός καγκελάριος επαίνεσε τον Κρίστερσον επειδή συντήρησε το θέμα της μετανάστευσης στην πολιτική ατζέντα της ΕΕ και υποστήριξε ότι σήμερα υπάρχουν 18 χώρες στη ζώνη Σένγκεν, συμπεριλαμβανομένης της Ελβετίας και της Νορβηγίας, τα συμφέροντα των οποίων ευθυγραμμίζονται σε ό,τι αφορά τη μείωση των μεταναστευτικών ροών. Σημείωσε ότι οι κυβερνήσεις τους κατάφεραν να «αλλάξουν εντελώς» τη συζήτηση για το μεταναστευτικό και πλέον, χώρες που δεν έχουν εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, όπως η Αυστρία, εμπλέκονται τώρα περισσότερο στην επίλυση του ζητήματος. «Μόνο όταν αναγνωρίσουμε ότι πρέπει να επιλύσουμε από κοινού το πρόβλημα θα έχουμε μια πιθανότητα να επιτύχουμε πρόοδο», είπε.

Όλες οι φορητές συσκευές στην ΕΕ, από αύριο Σάββατο, θα φορτίζουν με τον ίδιο φορτιστή, καθώς τίθεται σε ισχύ η νέα νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).

Έτσι, οι καταναλωτές στην ΕΕ δεν θα χρειάζονται πλέον διαφορετικό φορτιστή για τα smartphones, τα tablet, τις φωτογραφικές μηχανές, τα ακουστικά και τις κονσόλες βιντεοπαιχνιδιών τους, αφού όλες οι θύρες φόρτισης θα είναι USB Type-C για όλες τις φορητές συσκευές.

Το 2022, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα κράτη μέλη ψήφισαν με συντριπτική πλειοψηφία υπέρ της κατάργησης των εναλλακτικών μεθόδων φόρτισης, και πλέον ο νόμος τίθεται σε ισχύ. Όλες οι μικρές και μεσαίες φορητές ηλεκτρονικές συσκευές που πωλούνται στις χώρες της ΕΕ θα πρέπει να είναι συμβατές με θύρες USB-C, ενώ οι καταναλωτές θα μπορούν να επιλέγουν αν θέλουν να αγοράσουν φορτιστή μαζί με κάθε νέα συσκευή ή όχι.

Αυτό είναι «ένα αποφασιστικό βήμα προς την κατεύθυνση της διευκόλυνσης των καταναλωτών και της ενίσχυσης της περιβαλλοντικής ευθύνης», ανέφερε σε δήλωσή της η Anna Cavazzini, πρόεδρος της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

«Αυτοί οι κανόνες αφορούν την αντιμετώπιση των τόνων αποβλήτων που παράγονται από τους απορριπτόμενους φορτιστές κάθε χρόνο και την εξοικονόμηση περίπου 250 εκατομμυρίων ευρώ για τα νοικοκυριά της ΕΕ με την εξάλειψη των περιττών αγορών φορτιστών κάθε χρόνο», πρόσθεσε η Cavazzini.

Η απόφαση θα επηρεάσει όλους τους παρόχους, αλλά κυρίως την Apple, η οποία αρχικά αμφισβήτησε τους κανόνες επικαλούμενη κινδύνους για την καινοτομία. Ωστόσο ακόμη και αυτός ο τεχνολογικός κολοσσός ξεκίνησε τελικά να συμμορφώνεται με την οδηγία, εισάγοντας θύρες USB-C στις συσκευές του.

Επιπλέον, οι κατασκευαστές φορητών υπολογιστών θα κληθούν να ακολουθήσουν τους ίδιους κανόνες από τις 28 Απριλίου 2026.

“Τι μου κάνατε;” ρώτησε η γυναίκα βλέποντας τη φρέσκια τομή. “Γιατί μου το κάνατε αυτό;” “Γιατί εσύ μπορεί να έκανες δέκα παιδιά. Τώρα όμως δεν θα κάνεις κανένα" απάντησε ο γιατρός. Ένα άγνωστο “νόμιμο έγκλημα” κατά της ανθρωπότητας, που έρχεται από σκοτεινές εποχές της Ιστορίας, συμβαίνει ακόμα και σήμερα σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ηυπηρεσία πληροφοριών της Ουγγαρίας κατασκόπευε αξιωματούχους της ΕΕ που επισκέπτονταν τη χώρα, ερευνώντας τα δωμάτια των ξενοδοχείων τους και καταγράφοντας τις τηλεφωνικές τους συνομιλίες, σύμφωνα με έκθεση-βόμβα που βλέπει το φως της δημοσιότητας.

Όπως αναφέρει το Politico, κοινή έρευνα των Direkt36 και De Tijd διαπίστωσε ότι η Υπηρεσία Πληροφοριών (IH) της Ουγγαρίας, το αντίστοιχο της CIA στη Βουδαπέστη, στόχευε τους ερευνητές της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF), η οποία κάποια στιγμή εξέταζε μια ουγγρική εταιρεία που ανήκε στον γαμπρό του πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν.

Η έκθεση του ουγγρικού ερευνητικού κέντρου μέσων ενημέρωσης Direkt36 και της βελγικής εφημερίδας De Tijd αναφέρει διάφορες περιπτώσεις μεταξύ 2015 και 2017, όταν αξιωματούχοι της ΕΕ που εργάζονταν για την OLAF και είχαν ταξιδέψει στην Ουγγαρία παρακολουθούνταν κατά τη διάρκεια των διαδρομών με αυτοκίνητο, ενώ παρακολουθούνταν και τα τηλέφωνά τους.

Η έκθεση προσθέτει πως είναι κοινή πρακτική της ουγγρικής υπηρεσίας κατασκοπείας να ερευνά τα δωμάτια των ξενοδοχείων των αντιπροσωπειών της ΕΕ που επισκέπτονται την χώρα και να «κατεβάζει» πληροφορίες από τους φορητούς υπολογιστές τους.

Σε επικοινωνία με το Politico, ο Bertalan Havasi, επικεφαλής Τύπου του γραφείου του Orbán, δήλωσε: «Δεν ασχολούμαστε με ψεύτικες ειδήσεις».

Η Βουδαπέστη έχει κατηγορηθεί εδώ και καιρό για παραβίαση των τηλεφώνων δημοσιογράφων, ακτιβιστών και στελεχών της αντιπολίτευσης, με έναν Ούγγρο νομοθέτη να αναγνωρίζει το 2021 ότι η κυβέρνηση είχε αγοράσει ισραηλινό κατασκοπευτικό λογισμικό. Νωρίτερα φέτος, ένας ευρωβουλευτής που ασκούσε κριτική στην Ουγγαρία έγινε επίσης στόχος κυβερνοεπίθεσης.

Μαίνονται οι πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές στη Γεωργία μετά την απόφαση της κυβέρνησης να αναστείλει για τέσσερα χρόνια την προσπάθεια έναρξης των συνομιλιών για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Συγκρούσεις, που σημειώθηκαν χθες, Δευτέρα, το βράδυ στη Γεωργία, προκάλεσαν τον τραυματισμό 26 ανθρώπων, στην πλειονότητά τους διαδηλωτών, ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Υγείας της χώρας του Καυκάσου, στην οποία πραγματοποιούνται από την περασμένη εβδομάδα φιλοευρωπαϊκές διαδηλώσεις.

Οι διασώστες «μετέφεραν 26 ανθρώπους σε ιατρικές δομές», οι 23 από τους οποίους ήταν διαδηλωτές και οι τρεις αστυνομικοί, ανέφερε το υπουργείο σε ανακοίνωσή του.

Χθες, Δευτέρα, χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν και πάλι στο Τμπιλίσι, την πρωτεύουσα, για την πέμπτη ημέρα μιας εκτεταμένης κινητοποίησης εναντίον της πολιτικής της κυβέρνησης, που κατηγορείται για αυταρχική παράκκλιση και ότι είναι φιλορωσική.

Η αστυνομία έκανε χρήση ισχυρών εκτοξευτήρων νερού και δακρυγόνων για να διαλύσει το πλήθος, το οποίο απάντησε εκτοξεύοντας πυροτεχνήματα εναντίον των αστυνομικών.

Δεκάδες διαδηλωτές, δημοσιογράφοι και αστυνομικοί έχουν τραυματιστεί στη διάρκεια συγκρούσεων στο περιθώριο αυτών των συγκεντρώσεων, μολονότι δεν υπάρχει ακριβής αριθμός.

Το κόμμα Γεωργιανό Όνειρο, που βρίσκεται στην εξουσία από το 2012, προκάλεσε την αυτές τις διαμαρτυρίες αναβάλλοντας για το 2028 τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση - ένας στόχος που είναι ωστόσο εγγεγραμμένος στο Σύνταγμα αυτής της πρώην σοβιετικής δημοκρατίας.