"Ώρα Μηδέν" στο Αυτοδιαχειριζόμενο Σινεμά της ΕΡΤ3....(μέσω Σαν Φραντσίσκο)
Το Σαν Φρανσίσκο ώρα μηδέν (Vanishingpoint, ΗΠΑ 1971, έγχρωμο, διάρκεια 99΄ ), ένα έξοχο ρόουντ μούβι, θα προβάλει στο
αφιέρωμα Όταν ξέσπασε η βία η Ταινιοθήκη των τριών ραδιοφώνων της ΕΡΤ-3 τη Δευτέρα 28 Ιουλίου στις 21:00.
Πάντα, λοιπόν, με ελεύθερη είσοδο, με την
καλλιτεχνική επιμέλεια και τη συνεργασία του ΚΕΜΕΣ στη θερινή «αίθουσα» στην Αγγελάκη 14 θα παρουσιασθεί το φιλμ με πρόλογο Αλέξη Ν. Δερμεντζόγλου, του οποίου θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση στο κοινό, ενώ με το τέλος του φιλμ θα
ακολουθήσει μακρά συζήτηση.
Σ' αυτή τη δημιουργία η βία αφορά στη σιωπηρή πλειοψηφία και στους κανόνες του
συστήματος. Το Σαν Φρανσίσκο ώρα μηδέν
σκηνοθέτησε ο Ρίτσαρντ Σαραφιάν, ενώ στον πρωταγωνιστικό ρόλο βρίσκεται ο Μπάρι
Νούμαν.
Ένας έμπειρος οδηγός βάζει στοίχημα πως θα παραδώσει ένα αυτοκίνητο από το Κολοράντο
στο Σαν Φραντσίσκο σε λιγότερο από 15 ώρες. Στο δρόμο υποπίπτει σε διάφορα
παραπτώματα και η αστυνομία τον κυνηγάει. Φύλακας άγγελός του ένας τυφλός
μαύρος ντισκ τζόκεϊ ενός ραδιοφωνικού σταθμού.
Ακολουθούν καταδιώξεις και ένα συγκλονιστικό τέλος.
Εκπληκτικά τραγούδια, αγχωτικοί ρυθμοί σε μια παραλλαγή του Ξένοιαστου καβαλάρη
ανάγουν το κυνηγητό σε μια συμβολική σύγκρουση συστήματος και αντικομφορμισμού.
Έξοχη σκηνοθεσία, σπουδαία φωτογραφία.
Η κριτική που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:
«Από το '70, σε μια πανέμορφη από κάθε πλευρά κόπια, μας έρχεται ένα υπέροχο καλτ
φιλμ. Κοντά στη μυθολογία του Ξένοιαστου
καβαλάρη, είναι ρόουντ- μούβι εντιεξουσιαστικό για το υπερτροφικό εγώ όσων
δεν επιθυμούν να τιθασευθούν και για τη μεγάλη ελευθερία της μεταφοράς (transition).
Όταν ο Κοβαλάκι (Μπάρι Νιούμαν) αναλαμβάνει να παραδώσει μια Ντοτζ από το Κολοράντο
στο Σαν Φρανσίσκο, βάζει στοίχημα ότι θα το κάνει το πολύ σε 15 ώρες. Υποπίπτει
σε διάφορα παραπτώματα και τον κυνηγούν
πλέον αστυνομικοί
μοτοσικλετιστές, ενώ μπαίνουν και φράγματα στους δρόμους.
Πολλά και διάφορα συμβαίνουν, συναντάει μια πανέμορφη, γυμνή γυναίκα, τον καθοδηγεί ένας τυφλός μαύρος
ντισκ- τζόκεϊ ενός ραδιοφωνικού σταθμού, τον ενημερώνει και τον
προστατεύει. Φυσικά πάντα η ενθυμία του
ανέμελου έχει ένα τέλος, ιδίως όταν το μεμονωμένο άτομο αποφασίζει ότι θα
επιβιώσει ή το σύστημα ή αυτός.
«Καθαρή» εικόνα της Αμερικής του '70 με τη βαθύτατη συντήρηση να αντιπαρατίθεται με τον
ατομικό αντικομφορμισμό. Πανέμορφα τοπία με εξαιρετικές επιλογές φυσικών χώρων
και κυνηγητά σε ανώμαλους δρόμους αλλά
και άποψη.
Μια από τις πλέον αγαπημένες καλτ ταινίες με ένα soundtrack συλλεκτικό. Μοντάζ, φωτογραφία και
βασικοί ρόλοι υποδειγματικά.
Είναι ένα πικρό σχόλιο για την αδυναμία της μεμονωμένης δράσης να τσακίσει το
κατεστημένο. Ωστόσο, η αναγωγή στα όρια
του μύθου κομίζει την ελπίδα. Λευκός και μαύρος μαζί σ' έναν αγώνα δεξιοτήτων
κατά των μπάτσων με το Βιετνάμ να φλέγεται.
Ένα φιλμ με αγχωτικούς ρυθμούς και στιλ με συγκεκριμένες θέσεις, μια από τις
κορυφαίες ταινίες του Ρίτσαρντ Σαραφιάν. Αγαπημένη, διαχρονική και φυσικά και
γι' αυτό καλτ. Με όρους πολύ προωθημένης κριτικής η διαδικασία του transition με
καταιγιστικό τρόπο δείχνει και τις αφηγηματικές αλλά και τις εναλλακτικές
δεξιότητες του Σαραφιάν».
καλλιτεχνική επιμέλεια και τη συνεργασία του ΚΕΜΕΣ στη θερινή «αίθουσα» στην Αγγελάκη 14 θα παρουσιασθεί το φιλμ με πρόλογο Αλέξη Ν. Δερμεντζόγλου, του οποίου θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση στο κοινό, ενώ με το τέλος του φιλμ θα
ακολουθήσει μακρά συζήτηση.
Σ' αυτή τη δημιουργία η βία αφορά στη σιωπηρή πλειοψηφία και στους κανόνες του
συστήματος. Το Σαν Φρανσίσκο ώρα μηδέν
σκηνοθέτησε ο Ρίτσαρντ Σαραφιάν, ενώ στον πρωταγωνιστικό ρόλο βρίσκεται ο Μπάρι
Νούμαν.
Ένας έμπειρος οδηγός βάζει στοίχημα πως θα παραδώσει ένα αυτοκίνητο από το Κολοράντο
στο Σαν Φραντσίσκο σε λιγότερο από 15 ώρες. Στο δρόμο υποπίπτει σε διάφορα
παραπτώματα και η αστυνομία τον κυνηγάει. Φύλακας άγγελός του ένας τυφλός
μαύρος ντισκ τζόκεϊ ενός ραδιοφωνικού σταθμού.
Ακολουθούν καταδιώξεις και ένα συγκλονιστικό τέλος.
Εκπληκτικά τραγούδια, αγχωτικοί ρυθμοί σε μια παραλλαγή του Ξένοιαστου καβαλάρη
ανάγουν το κυνηγητό σε μια συμβολική σύγκρουση συστήματος και αντικομφορμισμού.
Έξοχη σκηνοθεσία, σπουδαία φωτογραφία.
Η κριτική που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:
«Από το '70, σε μια πανέμορφη από κάθε πλευρά κόπια, μας έρχεται ένα υπέροχο καλτ
φιλμ. Κοντά στη μυθολογία του Ξένοιαστου
καβαλάρη, είναι ρόουντ- μούβι εντιεξουσιαστικό για το υπερτροφικό εγώ όσων
δεν επιθυμούν να τιθασευθούν και για τη μεγάλη ελευθερία της μεταφοράς (transition).
Όταν ο Κοβαλάκι (Μπάρι Νιούμαν) αναλαμβάνει να παραδώσει μια Ντοτζ από το Κολοράντο
στο Σαν Φρανσίσκο, βάζει στοίχημα ότι θα το κάνει το πολύ σε 15 ώρες. Υποπίπτει
σε διάφορα παραπτώματα και τον κυνηγούν
πλέον αστυνομικοί
μοτοσικλετιστές, ενώ μπαίνουν και φράγματα στους δρόμους.
Πολλά και διάφορα συμβαίνουν, συναντάει μια πανέμορφη, γυμνή γυναίκα, τον καθοδηγεί ένας τυφλός μαύρος
ντισκ- τζόκεϊ ενός ραδιοφωνικού σταθμού, τον ενημερώνει και τον
προστατεύει. Φυσικά πάντα η ενθυμία του
ανέμελου έχει ένα τέλος, ιδίως όταν το μεμονωμένο άτομο αποφασίζει ότι θα
επιβιώσει ή το σύστημα ή αυτός.
«Καθαρή» εικόνα της Αμερικής του '70 με τη βαθύτατη συντήρηση να αντιπαρατίθεται με τον
ατομικό αντικομφορμισμό. Πανέμορφα τοπία με εξαιρετικές επιλογές φυσικών χώρων
και κυνηγητά σε ανώμαλους δρόμους αλλά
και άποψη.
Μια από τις πλέον αγαπημένες καλτ ταινίες με ένα soundtrack συλλεκτικό. Μοντάζ, φωτογραφία και
βασικοί ρόλοι υποδειγματικά.
Είναι ένα πικρό σχόλιο για την αδυναμία της μεμονωμένης δράσης να τσακίσει το
κατεστημένο. Ωστόσο, η αναγωγή στα όρια
του μύθου κομίζει την ελπίδα. Λευκός και μαύρος μαζί σ' έναν αγώνα δεξιοτήτων
κατά των μπάτσων με το Βιετνάμ να φλέγεται.
Ένα φιλμ με αγχωτικούς ρυθμούς και στιλ με συγκεκριμένες θέσεις, μια από τις
κορυφαίες ταινίες του Ρίτσαρντ Σαραφιάν. Αγαπημένη, διαχρονική και φυσικά και
γι' αυτό καλτ. Με όρους πολύ προωθημένης κριτικής η διαδικασία του transition με
καταιγιστικό τρόπο δείχνει και τις αφηγηματικές αλλά και τις εναλλακτικές
δεξιότητες του Σαραφιάν».
