"Το Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων στον όμιλο επιχειρήσεων INTRACOM καταγγέλλει τη δικαστική απόφαση για βαριές ποινές 21 έως 23 μήνες φυλάκιση με αναστολή στους χαλυβουργούς που σήκωσαν αταλάντευτα κι ανυπότακτα τη σημαία του αγώνα για τα δικαιώματα των εργαζόμενων απέναντι στην εργοδοσία του Μάνεση στο εργοστάσιο ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ στον Ασπρόπυργο.

Για τους 9 μήνες που κράτησε ο αγώνας, ξεσήκωσαν οι χαλυβουργοί τους εργαζόμενους απ’ άκρο σ’ άκρο στην Ελλάδα, ακόμη και στο εξωτερικό σ’ ένα πρωτοφανές κύμα αλληλεγγύης, έγιναν ζωντανό σύμβολο περηφάνιας και πραγματικά ατσάλινης αποφασιστικότητας να μην κάνουν πίσω, να μη δεχτούν τις απολύσεις και μειώσεις μισθών που επέβαλε η εργοδοσία, αψηφώντας όλες τις απειλές από υπουργούς σε κυβερνήσεις μνημονιακές («πρόλαβαν» Παπανδρέου, Παπαδήμ(ι)ο, Πικραμένο και τελικά Σαμαρά), αστυνομίες, εισαγγελείς, παπαγάλους διαβολείς στα ΜΜΕ των διαπλεκόμενων εργολάβων, «αγανακτισμένους» απεργοσπάστες, τραμπούκους κ.ο.κ.

Το Σωματείο μας κι ο κόσμος που εργάζεται στον όμιλο INTRACOM βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των συναδέλφων χαλυβουργών ηθικά με αλλεπάλληλα ψηφίσματα αλλά και υλικά με χρηματική κι άλλη υλική ενίσχυση καθώς και με τη συχνή παρουσία μας στις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης ακόμη κι επισκέψεις στο εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο, ένα πραγματικό κάστρο της εργατικής τάξης στη μάχη για τα δικαιώματά της μέσα σε συνθήκες γενικής επίθεσης εργοδοσίας, δανειστών, κυβέρνησης.

Η μεγάλη Παναττική απεργία στις 17 Γενάρη 2012 που έγινε για να στηρίξει τον αγώνα των χαλυβουργών κι άλλων αγωνιζόμενων σε εργασιακούς χώρους, αποτέλεσε έμπνευση κι απαρχή για το σκληρό συνεχή απεργιακό αγώνα που έδωσαν για 18 μέρες κι οι εργαζόμενοι στην INTRACOM DEFENSE ενάντια στις μειώσεις κι εκ περιτροπής εργασία. Εδώ είχαμε και την φυσική παρουσία κι αλληλεγγύη των χαλυβουργών και στο δικό μας αγώνα, ξεσηκώνοντας με την παρουσία τους θύελλα ενθουσιασμού, χτίζοντας ακατάλυτους δεσμούς αλληλεγγύης μαζί μας. Βρεθήκαμε μαζί και στις πανεργατικές και κλαδικές (μέταλλο) απεργίες.

Οι χαλυβουργοί αγωνιστές αποτελούσαν φανερά μια άμεση απειλή όχι μόνο για το Μάνεση αλλά και για όλη την ολιγαρχία του κεφαλαίου και τα επιτελεία της στο κράτος στην προσπάθειά τους να ισοπεδώσουν και καθυποτάξουν όλους τους εργαζόμενους. Κι όταν η συγκυβέρνηση Σαμαρά με τους Μπαλτάκους και κάθε σκοτεινό, ακόμη και φασιστικό, κύκλωμα στην εφαρμογή με σιδερένια γροθιά «του νόμου και τάξης» για χατίρι των εργοδοτών σην Ελλάδα και του πολυεθνικού κεφάλαιου της ΕΕ χτύπησαν με τα ΜΑΤ και κατέλαβαν το εργοστάσιο τον Ιούλη του ’12, τότε και πάλι βρεθήκαμε στους δρόμους μαζί με τους χαλυβουργούς.

Έδωσαν όμως και δίνουν έμπνευση στους σκληρούς, μακρούς, δίκαιους κι ελπιδοφόρους αγώνες στο μετρό, στα λιμάνια, στην ΕΡΤ, στο δημόσιο, στα Τσιμέντα Χαλκίδας, στην COCA COLA, σε όλους τους αγώνες των εργαζόμενων που εργοδοσία και κυβέρνηση αντιμετωπίζουν πια συστηματικά με τα ΜΑΤ και δικαστικές διώξεις. Τώρα, στις 9 Απρίλη 2014, μέρα πανεργατικής απεργίας, η δικαιοσύνη συνέχισε από τη μεριά της την επίθεση στους χαλυβουργούς-σύμβολα και υιοθέτησε τους ισχυρισμούς της εργοδοσίας καταδικάζοντάς τους. Πίσω από τις ψεύτικες διαβεβαιώσεις της εισαγγελίας και της έδρας ότι δεν δικάζονται τα αιτήματα των απεργών, φάνηκε πως την απεργία την αντιμετωπίζουν ως δικαίωμα μόνο στα χαρτιά.

Κι εκεί, όμως, φροντίζουν να την ακυρώνουν με ένα σωρό «αστερίσκους». Στην πράξη, την παρουσιάζουν ως «βία», «παρανομία», «καταπάτηση των δικαιωμάτων των απεργοσπαστών», ακόμα και ως «άκρο», στο οποίο οι χαλυβουργοί δεν έπρεπε να καταφύγουν. Με την απόφασή αυτή του δικαστηρίου αποδεικνύεται για πολλοστή φορά ο ταξικός χαρακτήρας της δικαιοσύνης, που υιοθέτησε μονομερώς τους ισχυρισμούς της εργοδοσίας. Η εισαγγελέας Κ. Γνεσούλη και η πρόεδρος Κ. Πολυζωγοπούλου έδειξαν την αποστροφή στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων και του λαού για την υπεράσπιση και την περιφρούρηση των δικαιωμάτων τους. Άλλωστε, είναι πλέον φανεροί οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων για χτύπημα στο δικαίωμα της απεργίας, για παρέμβαση στη λειτουργία και τη ζωή των σωματείων.

Όμως ο μεγαλειώδης 9μηνος αγώνας των χαλυβουργών δεν αμαυρώνεται, είναι ψηλά στη συνείδηση της εργατικής τάξης, ψηλά στη συνείδηση της νεολαίας και του λαού, ακόμη κι έξω από τα όρια της χώρας. Οι χαλυβουργοί με το παράδειγμά τους, με τον αγώνα τους, με τη στάση τους στο δικαστήριο έδωσαν μαθήματα ήθους, αξιοπρέπειας, αγωνιστικότητας, επιβεβαίωσαν για μια ακόμα φορά το μεγαλείο της αγωνιζόμενης εργατικής τάξης. Αυτή είναι η νίκη των χαλυβουργών. Ανάγκασαν θεούς και δαίμονες να τους αντιμετωπίσουν σε στημένο γι’ αυτούς παιχνίδι από εργοδοσία, κυβέρνηση, ΜΜΕ, με απεργοσπάστες και ψευδομάρτυρες. Και δε λύγισαν. Και δε θα λυγίσουν!

Σαν εργαζόμενοι, αγωνιζόμενοι για τα δίκια των ανθρώπων του μόχθου αλλά και για την ουσιαστική δημοκρατία στην πολιτική, στη δουλειά, στη γειτονιά, είμαστε όλοι στο πλευρό σας, τιμημένοι συνάδελφοι χαλυβουργοί, μέχρι την πλήρη κι ουσιαστική δικαιωσή σας, μέσα από τον αγώνα σας που είναι και δικός μας! ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ οι εργαζόμενοι είμαστε ακαταμάχητοι, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!".