Αγώνας – Αξιοπρέπεια – Αλληλεγγύη!

Οι Δάσκαλοι διδάσκουν με το παράδειγμά τους!

 

1. Το κυβερνητικό σχέδιο, που υπαγορεύεται από την ΕΕ και τα διεθνή κέντρα του ιμπεριαλισμού και το οποίο στοχεύει στη διάλυση του Δημόσιου Σχολείου, στη μαζική έξοδο από τη γενική εκπαίδευση μεγάλης μερίδας της νέας γενιάς και την απόλυση χιλιάδων εκπαιδευτικών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Η επιχείρηση εξωραϊσμού του χαρακτήρα της αξιολόγησης που στήθηκε από το υπουργείο Παιδείας, για να μετατρέψει τους εκπαιδευτικούς σε συνένοχους στο έγκλημα της καταστροφής του Δημόσιου Σχολείου, κατέρρευσε. Τώρα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, επαναφέρει τη γνώριμη τακτική της, με την επιβολή –για μια ακόμα φορά– του ακραίου αυταρχισμού, στη λογική του «εντέλλεσθε», για να υποτάξει τις αντιστάσεις του κλάδου και ταυτόχρονα να προχωρήσει στην υλοποίηση του καταστροφικού της έργου με την εφαρμογή της αξιολόγησης.

 

2. Απέναντι στην πολιτική αυτή, χιλιάδες δάσκαλοι και καθηγητές, εκατοντάδες σχολεία και σύλλογοι διδασκόντων, έδωσαν μια πρώτη συντριπτική απάντηση. Η άρνηση συγκρότησης και συμμετοχής στις ομάδες αξιολόγησης αποτελεί πράξη συλλογικής αντίστασης. Ένα πρώτο σημαντικό βήμα αντιπαράθεσης με την πολιτική κυβέρνησης–υπουργείου Παιδείας, έχει πραγματοποιηθεί. Κατοχυρώνεται στη συνείδηση των εκπαιδευτικών ο αντιδραστικός χαρακτήρας της αξιολόγησης. Η «κουλτούρα της αξιολόγησης» την οποία επιχειρεί να επιβάλει το υπουργείο στον κόσμο της εκπαίδευσης είναι στην πραγματικότητα οι όροι της σφαγής τους. Δάσκαλοι–καθηγητές οφείλουν να συνεχίσουν με πυγμή και αποφασιστικότητα στο δρόμο της αντίστασης και του κοινού αγώνα απέναντι στην πολιτική αυτή.

 

3. Για μια ακόμα φορά οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΟΛΜΕ – ΔΟΕ, βρέθηκαν σε αναντιστοιχία με τις αγωνίες και τις διαθέσεις της βάσης. Αρκέστηκαν σε «φόρμουλες» νομικού χαρακτήρα, αντί να ξεδιπλώσουν την πολιτική αντιπαράθεση προς την πολιτική κυβέρνησης–υπουργείου. Δεν επιδίωξαν να χαράξουν μια κατεύθυνσης αγωνιστικής συνεννόησης και κοινού βηματισμού στην κατεύθυνση της αντιπαράθεσης με την αντιδραστική πολιτική, κόντρα στον αυταρχισμό και την καταστολή. Απέναντι στην πολιτική αυτή, που με ενιαίο τρόπο τσακίζει τα μορφωτικά δικαιώματα του λαού και της νέας γενιάς, καταδικάζει τους εκπαιδευτικούς στη φτώχεια, την υποταγή και την ανεργία, ενιαία και αποφασιστική πρέπει να είναι και η αγωνιστική μας απάντηση.

 

4. Οι δυνάμεις των ΣΥΝΕΚ – ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση, «ανέκρουσαν πρύμναν» προς τις επερχόμενες εκλογές και με την ελπίδα να … πέσει γρήγορα ο Σαμαράς! Μπροστά στην κυβερνητική επέλαση, κήρυξαν την υποταγή, το συμβιβασμό και την άτακτη υποχώρηση, καλώντας τον κλάδο να περιμένει «καρτερικά» τις εκλογές του Μαΐου. Δεν μας προξενεί καμία εντύπωση η στάση τους. Έχουμε πλέον συσσωρευμένη πείρα. Τα γεγονότα του περασμένου Μαΐου, η διαρκής υποχωρητικότητα στο όνομα της επερχόμενης κυβερνητικής εναλλαγής και της «κυβέρνησης της Αριστεράς», δείχνουν πλέον ξεκάθαρα τα όρια και τις αντοχές αυτού του χώρου. Υπογραμμίζουμε μόνο ότι όποιος σπέρνει εκλογικές αυταπάτες, θερίζει απογοήτευση και υποταγή.

 

5. Για άλλη μια φορά απόντες από τους αγώνες οι δυνάμεις του ΚΚΕ – ΠΑΜΕ, οι οποίες διακήρυξαν ότι «επιφυλάσσονται» για το αν θα μπουν στη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση, που βρίσκεται σε εξέλιξη. Προκαλεί κατάπληξη, δυνάμεις σαν το ΠΑΜΕ που υποτίθεται πως έχουν σημείο αναφοράς το κομμουνιστικό κίνημα, που καλούν το λαό σε «απειθαρχία», «ανυπακοή» και πάλη για τη «λαϊκή εξουσία», να απαντούν στην πολιτική κυβέρνησης–υπουργείου με όρους αστικού δικαίου, καλώντας τους εκπαιδευτικούς να καταθέσουν δήλωση(!) επιφύλαξης «επί παντός νομίμου δικαιώματός τους». Μπροστά στη νέα κυβερνητική επιδρομή, η «ανυπακοή» και η «απειθαρχία» για την οποία πολλά μας έλεγαν, μετατράπηκε τώρα σε νομική «διέξοδο διαφυγής». Στην πραγματικότητα έχουν από καιρό κηρύξει την υποταγή και τον αναχωρητισμό από το πεδίο των λαϊκών αγώνων. Αρκούνται στο να παρατηρούν από μακριά τα γεγονότα και τα επεισόδια της ταξικής πάλης, περιμένοντας το βήμα της υποχώρησης, ώστε να εμφανιστούν διθυραμβικά να δηλώσουν ότι «έγκαιρα το είχαν προβλέψει»!

 

6. Ως Εκπαιδευτικός Όμιλος, συνιστώσα των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, λέμε πως ο αγώνας δεν τελείωσε, αντίθετα τώρα μπαίνει σε νέα φάση. Η υλοποίηση των κυβερνητικών σχεδίων προχωρά με «αναβαθμισμένους» όρους, με την τρομοκρατία και τον αυταρχισμό να μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη. Απέναντι στην πολιτική αυτή, η απάντηση δεν μπορεί να είναι οι ελιγμοί και η επίκληση στην «προστασία που μας παρέχει το ισχύον νομικό πλαίσιο», όπως μας καλούν διάφορες δυνάμεις., αλλά η άρνησή μας να συμμετάσχουμε στις ομάδες αυτοαξιολόγησης, η συνέχιση της πάλης για την ολοκληρωτική αποκάλυψη και το μπλοκάρισμά της. Υπογραμμίζουμε ότι όσο οργανωμένη είναι η πλευρά της άρχουσας τάξης, άλλο τόσο «λάμπει» δια της απουσίας του το ταξικό επαναστατικό κέντρο που να συντονίζει και να «ανεβάζει» το επίπεδο συνείδησης των μαζών. Ο κύριος ρόλος πέφτει τώρα στα σωματεία (ΕΛΜΕ – Διδασκαλικοί Σύλλογοι), στις Γενικές Συνελεύσεις, στις Επιτροπές Αγώνα. Όλα εκείνα τα εργαλεία που διαθέτει και ανέδειξε ο κλάδος, τα οποία λάβωσαν την πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά, πέταξαν τη «δημοκρατική μάσκα» του, αποκάλυψαν το ακραία αυταρχικό και αντιδημοκρατικό πρόσωπό του, και τα οποία έβαλαν παρακαταθήκη για την επόμενη ημέρα. Είναι ανάγκη τώρα να μετατραπούν σε πραγματικές εστίες συσπείρωσης δασκάλων – καθηγητών και μαζικής αντίστασης, ενάντια στην πολιτική που τσακίζει το Δημόσιο Σχολείο, υποθηκεύει το μέλλον της νέας γενιάς και τον εργασιακό βίο χιλιάδων εκπαιδευτικών.

 

7. Η πραγματική απάντηση δεν βρίσκεται στους μύθους της «αριστερής» διακυβέρνησης και στις εκλογικές αυταπάτες, ούτε στις θολές μεγαλοστομίες για τη «λαϊκή εξουσία», παρά μόνο στους μαζικούς αγώνες ενάντια στη βάρβαρη αυτή πολιτική. Καλούμε όλο τον κόσμο της εκπαίδευσης, τις χιλιάδες δασκάλων και καθηγητών που εκδήλωσαν την αντιπαράθεση και την αντίστασή τους απέναντι στην κυβερνητική επίθεση να συνεχίσουν αποφασιστικά και μαχητικά στον ίδιο δρόμο του αγώνα, ενάντια στην αυτοαξιολόγηση-αξιολόγηση και στις ομάδες που συγκροτούν οι διευθυντές των σχολείων, ενάντια στο λύκειο-σφαγείο των μαθητών, ιδιαίτερα ενάντια στις πανελλαδικού τύπου εξετάσεις της Α’ Λυκείου, ενάντια στις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις των εκπαιδευτικών, ενάντια στο κλείσιμο των 1650 σχολείων που ετοιμάζεται. Παλεύουμε και υπερασπιζόμαστε

 

 την αξιοπρέπεια του εκπαιδευτικού

 το δικαίωμα στη δουλειά για όλους

 τα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς

 το Δημόσιο και Δωρεάν Σχολείο για όλα τα παιδιά

 

 

Όλοι στον αγώνα!