Το γενετικό υλικό που προέρχεται από ένα γράμμα που έγραψε ο Βλαντ ο «παλουκωτής» θα αποκαλύψει άγνωστες λεπτομέρειες για τον ιστορικό χαρακτήρα, ελπίζουν οι επιστήμονες.

Ο Βλαντ, γνωστός και ως Βλαντ Δράκουλας, ήταν τρεις φορές ηγεμόνας της Βλαχίας (μεταξύ του 1448 και του θανάτου του γύρω στο 1477 ) και αποτέλεσε αργότερα την έμπνευση για τον διάσημο κόμη βαμπίρ του Ιρλανδού συγγραφέα Μπραμ Στόκερ στο μυθιστόρημά του Δράκουλα του 1897.

Τώρα, περισσότερα από 500 χρόνια μετά το θάνατό του, οι επιστήμονες πήραν «βιομόρια» από επιστολές που έγραψε ο διαβόητος πολέμαρχος.

Ο Γκλεμπ και η Σβετλάνα Ζιλμπερστάιν ελπίζουν ότι το γενετικό υλικό που έχει μείνει στα γράμματα, όπως ο ιδρώτας, τα δακτυλικά αποτυπώματα και το σάλιο του, θα δώσουν νέες πληροφορίες για τη ζωή του άνδρα.

Το ζεύγος, που ονομάστηκε “ντετέκτιβ πρωτεϊνών”, λέει ότι μπορεί να δημιουργήσει μια εικόνα όχι μόνο της σωματικής διάπλασης της ιστορικής προσωπικότητας, αλλά και των περιβαλλοντικών συνθηκών – όπως η υγεία, ο τρόπος ζωής και η διατροφή του.

Αυτό, ελπίζουν, θα δώσει στον κόσμο μια καλύτερη ιδέα για το πώς ζούσε ο Βλαντ, που ήταν διάσημος για το σούβλισμα των εχθρών του με παλούκια, στη Ρουμανία του 15ου αιώνα.

Ο Γκλεμπ και η Σβετλάνα Ζιλμπερστάιν, οι οποίοι γεννήθηκαν στο Καζακστάν και οι οποίοι επιθυμούν να είναι γνωστοί ως «ιστορικοί χημικοί», δήλωσαν ότι εξήγαγαν το γενετικό αποτύπωμα τον Μάιο του τρέχοντος έτους, ακριβώς 125 χρόνια μετά τη δημοσίευση του Δράκουλα του Στόκερ. «Ήταν μυστηριώδες το γεγονός ότι εξάγουμε τα μόρια του Δράκουλα την ημέρα που το μυθιστόρημα του Μπραμ Στόκερ δημοσιεύτηκε πριν από 125 χρόνια», δήλωσε ο Γκλεμπ Ζιλμπερστάιν στην εφημερίδα The Guardian.

«Δεν σχεδιάσαμε συγκεκριμένα αυτή την ημερομηνία. Όλη τη νύχτα, μετά την εξαγωγή των μορίων του Δράκουλα, έβρεχε, τα σκυλιά ούρλιαζαν και οι αστραπές έπεφταν. Ήταν πραγματικά μια πολύ μαγευτική ατμόσφαιρα. Ο κόμης Δράκουλας ευλόγησε την απελευθέρωσή του από το ρουμανικό αρχείο».

Η επιστολή φέρει ημερομηνία 4 Αυγούστου 1475 και γράφτηκε στους πολίτες του Σιμπίου από έναν άνδρα που περιγράφεται στο κείμενο ως «πρίγκιπας των υπεραλπικών περιοχών». Ενημερώνει τους κατοίκους της πόλης ότι σύντομα θα ζούσε στο χωριό τους. Στο κάτω μέρος υπέγραφε με το τρομακτικό όνομά του: Βλαντ Δράκουλας.

Ο κ. Ζιλμπερστάιν δήλωσε στην εφημερίδα The Guardian ότι η πρώτη δουλειά του ίδιου και του επιστημονικού συνεργάτη του είναι να βρουν τυχόν βιοχημικά ίχνη που έχουν απομείνει από την εποχή που το γράμμα χειρίστηκε ο Βλαντ. «Όταν βρεθούν «ιστορικά βιομόρια», αρχίζουμε να τα αναλύουμε. Δηλαδή, να προσδιορίσουμε τη μοριακή σύνθεση και την ηλικία των ιστορικών μορίων. Προσδιορίζουμε κυρίως πρωτεΐνες και μεταβολίτες», δήλωσε στην εφημερίδα.

Ενώ το DNA το οποίο χρησιμοποιείται για την ταυτοποίηση ατόμων από ιστορικά λείψανα, παραμένει το ίδιο καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου και υποβαθμίζεται ελάχιστα με την πάροδο του χρόνου. Ως εκ τούτου, οι ερευνητές ενδιαφέρονται επίσης να βρουν πρωτεΐνες, οι οποίες είναι τα μόρια που κωδικοποιεί το DNA. Ενώ το DNA παρέχει μια στατική καταγραφή της καταγωγής ενός ατόμου, οι πρωτεΐνες παρέχουν ένα ιστορικό σχόλιο για την υγεία και τις συνήθειές του.

Τέτοια μόρια, που μεταβολίζουν την τροφή μας, για παράδειγμα, είναι πιο σταθερά από το DNA και παρέχουν καλύτερες πληροφορίες για πράγματα όπως «οι περιβαλλοντικές συνθήκες, η υγεία, ο τρόπος ζωής, η διατροφή του ιστορικού προσώπου στο οποίο ανήκαν τα ιστορικά μόρια», δήλωσε ο κ. Ζιλμπερστάιν στον Guardian.

Στο πρώτο τους πείραμα, εξήγαγαν γενετικό υλικό από ένα χειρόγραφο του βιβλίου «Ο αφέντης και η Μαργαρίτα» του Ρώσου συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ.

Οι επιστήμονες βρήκαν στις σελίδες του γράμματος ίχνη από πρωτεΐνες μορφίνης και παθολογίας των νεφρών, είπε, αποδεικνύοντας ότι το έγραψε ενώ έπαιρνε φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση του πόνου στα νεφρά.

Στην περίπτωση του Βλαντ, ο Ζιλμπερστάιν δήλωσε στην εφημερίδα εκεί ότι αναμένουν να «λάβουν ένα στιγμιότυπο ενός μοριακού πορτρέτου του όταν έγραφε ή υπέγραφε αυτές τις επιστολές».

Πηγή: www.dailymail.co.uk/news