Η απόφαση αφορά στην υπόθεση του δημοσιογράφου και συγγραφέα Μακάριου Δρουσιώτη ο οποίος προσέφυγε στο ΕΔΑΑ μετά από απόφαση που εκδόθηκε εναντίον του από την κυπριακή Δικαιοσύνη, για συκοφαντική δυσφήμιση. Ο Μ. Δρουσιώτης είχε γράψει άρθρο άποψης στη στήλη του «Εν-στάσεις» που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Πολίτης» της Κύπρου στις 10.3.2005, και συνιστά ουσιαστικά τη βάση της αγωγής με τίτλο: «Το καθεστώς (του νότου) προάγει την παράνοια».

Στο άρθρο του  αναφερόταν στην παράταση από την Κυβέρνηση της θητείας του τότε βοηθού γενικού εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας πέραν της ηλικίας υποχρεωτικής συνταξιοδότησης.

Τα κυπριακά δικαστήρια τον καταδίκασαν, σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, για δυσφήμιση επιδικάζοντας αποζημίωση 25.000 ευρώ.

Στον πρώτο βαθμό, το 2011, κρίθηκε πως το «Το επίδικο δημοσίευμα είναι πέρα από προφανές ότι είναι δυσφημιστικό».

Απόρριψη της έφεσης

Ωστόσο, η πλευρά του Μ. Δρουσιώτη άσκησε έφεση η οποία το 2015 απορρίφθηκε: «Με έξοδα σ΄ ότι αφορά την έφεση εναντίον των εφεσειόντων και χωρίς καμιά διαταγή για έξοδα σ΄ ότι αφορά την αντέφεση αφού αυτή συμπλέκεται με τον (ανεπιτυχή) πέμπτο λόγο της έφεσης», αναφέρεται στην απόφαση.

Προσφυγή και δικαίωση στο ΕΔΑΑ

Όμως, ο δημοσιογράφος δεν έμεινε εκεί, προσέφυγε στο ΕΔΑΑ και επικαλέστηκε το άρθρο 10 (ελευθερία της έκφρασης) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Και τελικά δικαιώθηκε καθώς με ημερομηνία κοινοποίησης 5 Ιουλίου του 2022 το δικαστήριο ομόφωνα κήρυξε παραδεκτή την καταγγελία σχετικά με το άρθρο 10 της Σύμβασης κρίνοντας πως υπάρχει παραβίαση του επίμαχου άρθρου.

Όπως επισημαίνει: «το εναγόμενο κράτος θα καταβάλει στον αιτούντα, εντός τριών μηνών από την ημερομηνία κατά την οποία η απόφαση καθίσταται τελεσίδικη σύμφωνα με το άρθρο 44 § 2 της Σύμβασης, τα ακόλουθα ποσά με το επιτόκιο που ισχύει κατά την ημερομηνία του διακανονισμού:

(i) 12.000 ευρώ (δώδεκα χιλιάδες ευρώ), πλέον τυχόν φόρου που μπορεί να χρεωθεί, για ηθική βλάβη·

(ii) 5.362,50 ευρώ (πέντε χιλιάδες τριακόσια εξήντα δύο ευρώ και πενήντα λεπτά), πλέον τυχόν φόρου που ενδέχεται να επιβαρύνει τον αιτούντα, για έξοδα και έξοδα.

β) ότι από τη λήξη του προαναφερόμενου τριμήνου μέχρι τον διακανονισμό θα καταβάλλονται απλοί τόκοι για τα ανωτέρω ποσά με επιτόκιο ίσο με το οριακό επιτόκιο δανεισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κατά την περίοδο αθέτησης υποχρέωσης συν τρεις ποσοστιαίες μονάδες».