"ΣΤΑ ΟΠΛΑ!"
Τώρα που συμπληρώνονται όπου να ‘ναι τα τρία χρόνια από το περίφημο «μαύρο», αλλά και ένας χρόνος από την επαναλειτουργία του οργανισμού, είναι η στιγμή να πούμε μερικά πραγματάκια που δεν είναι «γιορτινά» αλλά νομίζω χρήσιμα…
Για παράδειγμα, μόλις έμαθα και έφριξα, ότι στην ΕΡΤ λέει απασχολούνται καθημερινώς πλέον των 150 αστυνομικών και security.
Τους βλέπουμε διαρκώς, είχα την εντύπωση ότι ήταν πιο λίγοι , αλλά σε κάθε βάρδια είναι λέει καμιά σαρανταριά, οπότε κάντε τον λογαριασμό…
Αναρωτιέμαι… Για ποιο λόγο σε μια κοινωνία που μαστίζεται από εγκλήματα κάθε λογής, 150 άτομα κάθε μέρα να μην περιπολούν προστατεύοντας έστω τους πολίτες, αλλά να έχουν αποσπαστεί στην δημόσια ραδιοτηλεόραση; Και μην πει κανείς «για να μας προφυλάξουν», γιατί το αμέσως επόμενο ερώτημα θα είναι το προφανές : «Από ποιους»; Ποιους ακριβώς φοβόμαστε; Ποιους ακριβώς, ένα χρόνο μετά την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, πρέπει να φοβόμαστε; Και για ποιο λόγο ακριβώς;
Άθελα μου δεν μπορώ παρά να θυμηθώ την περίοδο της αυτοδιαχείρισης (αυτή που κάποιοι είπαν και … «κατάληψη»), μέχρι τον Νοέμβριο του 2013 δηλαδή οπότε ο Καψής και οι άλλοι έστειλαν τα ΜΑΤ με τα γνωστά αποτελέσματα. Τότε λοιπόν, καθημερινά 5-6 χιλιάδες πολίτες περνούσαν από το ραδιομέγαρο. Ενώ υπήρξαν βραδιές στις συναυλίες που οργανώναμε που ο αριθμός αυτός διπλασιαζόταν.
Προσέξτε. Για σχεδόν 4,5 μήνες! Και δεν συνέβη το παραμικρό. Δεν είχε ανοίξει ρουθούνι. Όλες οι δομές με την φροντίδα και περιφρούρηση των εργαζομένων και των αλληλέγγυων, λειτουργούσαν κανονικά.
Προκαλώ τον οιονδήποτε βρέθηκε στην ΕΡΤ εκείνη την εποχή να πει το αντίθετο για την καθαριότητα π.χ. των χώρων και την λειτουργία των υποδομών… Σήμερα, από τα 6 (έξι) ασανσέρ της εταιρείας, δουλεύουν κανονικά μόνο τα 2 ! Τα στούντιο ηχογραφήσεων υπολειτουργούν και μόνο με τις ηρωικές προσπάθειες των συναδέλφων τεχνικών.
Έχουμε όμως 150 ανθρώπους να μας «προστατεύουν», να ελέγχουν τις ταυτότητες, τις κάρτες κλπ
Το ερώτημα παραμένει.
Από ποιόν ή ποιους κινδυνεύει η ΕΡΤ αυτή τη στιγμή;
Τι ακριβώς φοβούνται οι διοικούντες;
Γιατί δεν μπορώ να πιστέψω αφελώς ότι απλώς ο κύριος Ταγματάρχης λειτουργεί ως πραγματικός «βαθμοφόρος» και χρειάζεται κοντά του κι έναν ολόκληρο …στρατό.
Εκτός κι αν θεωρούμε ότι το πρόγραμμα και η συμπεριφορά μας αντιβαίνει στα ζητούμενα της κοινωνίας και συγκρούεται με το κοινό αίσθημα. Εκτός κι αν θεωρούμε ότι υπάρχουν χώροι που δεν εκφράζονται μέσα από την δημόσια ραδιοτηλεόραση με τρόπο δημοκρατικό όπως θα έπρεπε και φοβόμαστε π.χ. κάποιες αντιδράσεις. Πιστέψτε με όμως, αν ισχύει αυτό και φρούριο να γίνεις κάποια στιγμή θα βρεθεί η κερκόπορτα σου. Και που να τρέχεις μετά; Μάλλον λοιπόν πιο εύκολο θα ήταν να γίνεις αληθινή δημόσια ραδιοτηλεόραση….
Στα σοβαρά τώρα, όλο αυτό είναι πρόκληση στην κοινωνία αλλά και στον κοινό νου. Αστυνομικοί με πλήρη οπλισμό να κυκλοφορούν στους χώρους εργασίας και να τους έχει διατεθεί ακόμα και φυλάκιο εντός του ραδιομεγάρου; Είναι δυνατόν;
Θα μου πείτε, τι να γίνει; Υπάρχει και ο φόβος των τρομοκρατών. Τέλος πάντων, ας υπάρχει αν θέλουν μια μικρή, διακριτική παρουσία ασφαλείας.
Αλλά όχι αυτό το πράγμα… Κι ας δοκιμάσουν αν θέλουν να εμπιστευτούν ξανά τους εργαζομένους για να περιφρουρήσουν τους χώρους δουλειάς τους. Αλήθεια τι φοβόμαστε; Ότι θα έρθει κάποιος απέξω να μας κάνει κακό; Δεν συνέβη ποτέ.
Ακόμα και ο «Ρουβίκωνας» όταν ήρθε δεν έγινε καμιά καταστροφή. Σε υλικοτεχνική υποδομή ή στο προσωπικό.
Εξαιρείται το κινητό μιας κυρίας…
Βλέπετε, ο έξω κόσμος μάλλον σέβεται περισσότερο την δημόσια ραδιοτηλεόραση από μερικούς που υποτίθεται ότι εκ των έσω την υπηρετούν…
Ή όχι;
πηγή facebook.com/panos.chrisostomou
Για παράδειγμα, μόλις έμαθα και έφριξα, ότι στην ΕΡΤ λέει απασχολούνται καθημερινώς πλέον των 150 αστυνομικών και security.
Τους βλέπουμε διαρκώς, είχα την εντύπωση ότι ήταν πιο λίγοι , αλλά σε κάθε βάρδια είναι λέει καμιά σαρανταριά, οπότε κάντε τον λογαριασμό…
Αναρωτιέμαι… Για ποιο λόγο σε μια κοινωνία που μαστίζεται από εγκλήματα κάθε λογής, 150 άτομα κάθε μέρα να μην περιπολούν προστατεύοντας έστω τους πολίτες, αλλά να έχουν αποσπαστεί στην δημόσια ραδιοτηλεόραση; Και μην πει κανείς «για να μας προφυλάξουν», γιατί το αμέσως επόμενο ερώτημα θα είναι το προφανές : «Από ποιους»; Ποιους ακριβώς φοβόμαστε; Ποιους ακριβώς, ένα χρόνο μετά την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, πρέπει να φοβόμαστε; Και για ποιο λόγο ακριβώς;
Άθελα μου δεν μπορώ παρά να θυμηθώ την περίοδο της αυτοδιαχείρισης (αυτή που κάποιοι είπαν και … «κατάληψη»), μέχρι τον Νοέμβριο του 2013 δηλαδή οπότε ο Καψής και οι άλλοι έστειλαν τα ΜΑΤ με τα γνωστά αποτελέσματα. Τότε λοιπόν, καθημερινά 5-6 χιλιάδες πολίτες περνούσαν από το ραδιομέγαρο. Ενώ υπήρξαν βραδιές στις συναυλίες που οργανώναμε που ο αριθμός αυτός διπλασιαζόταν.
Προσέξτε. Για σχεδόν 4,5 μήνες! Και δεν συνέβη το παραμικρό. Δεν είχε ανοίξει ρουθούνι. Όλες οι δομές με την φροντίδα και περιφρούρηση των εργαζομένων και των αλληλέγγυων, λειτουργούσαν κανονικά.
Προκαλώ τον οιονδήποτε βρέθηκε στην ΕΡΤ εκείνη την εποχή να πει το αντίθετο για την καθαριότητα π.χ. των χώρων και την λειτουργία των υποδομών… Σήμερα, από τα 6 (έξι) ασανσέρ της εταιρείας, δουλεύουν κανονικά μόνο τα 2 ! Τα στούντιο ηχογραφήσεων υπολειτουργούν και μόνο με τις ηρωικές προσπάθειες των συναδέλφων τεχνικών.
Έχουμε όμως 150 ανθρώπους να μας «προστατεύουν», να ελέγχουν τις ταυτότητες, τις κάρτες κλπ
Το ερώτημα παραμένει.
Από ποιόν ή ποιους κινδυνεύει η ΕΡΤ αυτή τη στιγμή;
Τι ακριβώς φοβούνται οι διοικούντες;
Γιατί δεν μπορώ να πιστέψω αφελώς ότι απλώς ο κύριος Ταγματάρχης λειτουργεί ως πραγματικός «βαθμοφόρος» και χρειάζεται κοντά του κι έναν ολόκληρο …στρατό.
Εκτός κι αν θεωρούμε ότι το πρόγραμμα και η συμπεριφορά μας αντιβαίνει στα ζητούμενα της κοινωνίας και συγκρούεται με το κοινό αίσθημα. Εκτός κι αν θεωρούμε ότι υπάρχουν χώροι που δεν εκφράζονται μέσα από την δημόσια ραδιοτηλεόραση με τρόπο δημοκρατικό όπως θα έπρεπε και φοβόμαστε π.χ. κάποιες αντιδράσεις. Πιστέψτε με όμως, αν ισχύει αυτό και φρούριο να γίνεις κάποια στιγμή θα βρεθεί η κερκόπορτα σου. Και που να τρέχεις μετά; Μάλλον λοιπόν πιο εύκολο θα ήταν να γίνεις αληθινή δημόσια ραδιοτηλεόραση….
Στα σοβαρά τώρα, όλο αυτό είναι πρόκληση στην κοινωνία αλλά και στον κοινό νου. Αστυνομικοί με πλήρη οπλισμό να κυκλοφορούν στους χώρους εργασίας και να τους έχει διατεθεί ακόμα και φυλάκιο εντός του ραδιομεγάρου; Είναι δυνατόν;
Θα μου πείτε, τι να γίνει; Υπάρχει και ο φόβος των τρομοκρατών. Τέλος πάντων, ας υπάρχει αν θέλουν μια μικρή, διακριτική παρουσία ασφαλείας.
Αλλά όχι αυτό το πράγμα… Κι ας δοκιμάσουν αν θέλουν να εμπιστευτούν ξανά τους εργαζομένους για να περιφρουρήσουν τους χώρους δουλειάς τους. Αλήθεια τι φοβόμαστε; Ότι θα έρθει κάποιος απέξω να μας κάνει κακό; Δεν συνέβη ποτέ.
Ακόμα και ο «Ρουβίκωνας» όταν ήρθε δεν έγινε καμιά καταστροφή. Σε υλικοτεχνική υποδομή ή στο προσωπικό.
Εξαιρείται το κινητό μιας κυρίας…
Βλέπετε, ο έξω κόσμος μάλλον σέβεται περισσότερο την δημόσια ραδιοτηλεόραση από μερικούς που υποτίθεται ότι εκ των έσω την υπηρετούν…
Ή όχι;
πηγή facebook.com/panos.chrisostomou