Χρόνος χαμένος και κερδισμένος
Κάτι έχει αλλάξει στη χώρα και αυτό το «κάτι» απ’ όσο δείχνουν οι δημοσκοπήσεις αλλά και η γενική αίσθηση που την οσμίζεσαι – καθώς λένε – στον αέρα, διαρκώς διευρύνεται.
Με άλλα λόγια ο χρόνος πάντοτε είναι μια επιβεβαίωση αντιφάσεων, μια οδυνηρή σύγκρουση ανάμεσα στην ταχύτητα και την βραδύτητα, μοιάζει εν τέλει να ευνοεί την ελληνική κυβέρνηση. Από τη μια δηλαδή ο χρόνος σχετικά με τις διαπραγματεύσεις, επειδή το πρόβλημα επείγει να λυθεί, μοιάζει να είναι τραγικά αργός ώστε κάποια στιγμή να μπούμε επιτέλους στην διαδικασία της πραγματικής οικονομίας, αλλά και στην παραγωγή πραγματικής πολιτικής. Από την άλλη όμως αυτή ακριβώς η βραδύτητα επειδή εδράζεται στην επιμονή, στην εξαιρετικά δύσκολη και πολύπλοκη προσπάθεια απεμπλοκής από την σημερινή κατάσταση, λειτουργεί επιταχυντικά ως προς την αποδοχή της κυβέρνησης μέσα στην κοινωνία.
Φυσικά πρόκειται για ακροβασία σε τεντωμένο σκοινί χωρίς δίχτυ ασφαλείας από κάτω. Ωστόσο κάθε στιγμή που περνάει, με το κάθε βασανιστικό βήμα προς τα εμπρός το κέρδος μεγαλώνει: μεγαλώνει δηλαδή το κοινωνικό απόθεμα της κυβέρνησης. Μεγαλώνουν πάει να πει, οι δυνατότητες της για περισσότερους ελιγμούς στις διαπραγματεύσεις με τους σκληρότατους ανακριτές (και όχι απλώς δανειστές) της πορείας της ελληνικής οικονομίας. Επειδή λοιπόν το παιχνίδι ανάμεσα στο χαμένο και στον κερδισμένο χρόνο είναι μια αέναη μετατόπιση βάρους, χρειάζεται το κάθε κερδισμένο γραμμάριο, δηλαδή η κάθε κερδισμένη στιγμή, η κάθε πανάκριβα κερδισμένη στιγμή, να μην σπαταλιέται χωρίς περίσκεψη και μερικές (επικίνδυνες) φορές χωρίς αιδώ.
Η κυβέρνηση διαρκώς κεφαλαιοποιεί χρόνο. Και αφού ο χρόνος είναι χρήμα, μ’ αυτό το χρήμα θα «πληρώσει» τη λύση του προβλήματος. Αυτό το κεφάλαιο το γνωρίζει καλύτερα από κάθε συνιστώσα το ίδιο το σύστημα. Που δημιουργεί κλίμα καταστροφής όλο και πιο κραυγαλέο, ακριβώς επειδή βλέπει ότι όσο κι αν ανεβαίνει το ποτενσιόμετρο των Κορυβάντων, το κοινωνικό κεφαλαίο μεγαλώνει. Όλο έρχεται η καταστροφή και όλο μεγαλώνει η διαφορά μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ. Στις 25 μονάδες – σε εκτίμηση ψήφου – έφτασε στην τελευταία δημοσκόπηση της Metron Analysis. Και επειδή οι ποσότητες δημιουργούν ποιότητες, μοιάζει να πλησιάζει η στιγμή που το κοινωνικό κεφάλαιο θα μετατραπεί σε πολιτικό. Εδώ λοιπόν πρέπει να επικεντρωθεί η προσπάθεια. Τα υπόλοιπα – από τις γυμναστικές επιδείξεις αριστεροσύνης μέχρι της κυβερνητικές παραχορδίες – είναι απλώς χάσιμο χρόνου. Επικίνδυνο.