Είναι μερικές φορές που πραγματικά δεν ξέρεις πόσες πτυχές δύναται να έχει μια «είδηση». Τρίτη του Πάσχα με ηλιόλουστο πρωϊνό και βγαίνω σεργιάνι προς αλίευση ειδήσεων στο διαδίκτυο. Πέρα από τις περισπούδαστες τοποθετήσεις τρόμου για τα κλασικά θέματα της οικονομικής καταστροφής, του μεταναστευτικού, των καταλήψεων (εδώ θέλει πραγματικά κουβέντα και το ποιοι και πως;) τσούπ να και το λαβράκι της ημέρας. Ως άλλος ταύρος εν υαλοπωλείο, η Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων σε βενζινάδικο κοντά στην Αιδηψό.

Βάζω το εύρημα στη μηχανή αναζήτησης… πανδαιμόνιο. Αρχίζω λοιπόν την ανάγνωση από διάφορα σάιτ. Πάνω κάτω τα ίδια. Ο μυστήριος, η αλήθεια είναι, τρόπος λειτουργίας του μυαλού του δημοσιογράφου, λαμβάνει την αποστολή αξιολόγησης, προκειμένου να αποφασίσει για την αναπαραγωγή της «είδησης».

Η Πρόεδρος της Βουλής άλλα έχει δείξει μέχρι τώρα. Δυναμική μεν, με χιούμορ δε. Τόσο στο «γυαλί», όσο και στην πράξη. Όλοι όσοι έχουν παρακολουθήσει Βουλή τα τελευταία χρόνια αντιλαμβάνονται άριστα τι εννοώ. Συνάμα αποτέλεσε υπέρμαχο των παράνομα απολυμένων της ΕΡΤ, στάθηκε δίπλα στους σχολικούς φύλακες, τις καθαρίστριες, αλλά και στους απανταχού κατατρεγμένους και αδύναμους. Να απειλεί με απόλυση υπάλληλο βενζινάδικου ο ίδιος άνθρωπος, χλωμό έως κάτωχρο το κόβω…

Στο περιστατικό τώρα, βάσει πάντα όλων όσων έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Ο υπάλληλος του βενζινάδικου λέει ότι δεν έχει τα κατάλληλα εργαλεία για να αλλάξει το λάστιχο. Υπάρχει αυτοκίνητο πλέον που να μην έχει γρύλο και τα απαραίτητα εργαλεία για αλλαγή ελαστικού; Η πρόεδρος της Βουλής δεν συνοδεύεται από αστυνομικό, αλλά από ζευγάρι φίλων της (σ.σ. σε ορισμένα σάιτ έτσι παρουσιάζεται, η καταγγέλλουσα σε ηχητικό είναι σε σύγχυση, φίλοι- εχθροί έσονται εις σάρκαν μια).
Ένας άνθρωπος που έχει πει τέσσερις-πέντε φορές το «ξέρεις ποια είμαι εγώ» αν είχε τη δυνατότητα να έχει προσωπική ασφάλεια δεν θα την είχε και δίπλα της; Στην ψυχοσύνθεση ενός τέτοιου ατόμου αναφέρομαι.

Πάμε τώρα στην καταγγέλλουσα. Περνούσε από εκεί, είδε το περιστατικό, το τράβηξε σε βίντεο, το οποίο αναγκάστηκε, τόσο η ίδια, όσο και η φίλη της, να αφαιρέσουν από τη μνήμη του κινητού τους με παρέμβαση της προέδρου της Βουλής, η οποία μάλιστα έλεγξε ιδίοις όμμασι τα κινητά αποσπώντας τα από τα χέρια τους. Χωρίς παρουσία αστυνομικών, μόνο και μόνο με το φυσικό της τσαμπουκά. Εάν, λέω εγώ ο αφελής, βρισκόμουν σε τέτοια θέση, θα είχα γίνει… πουλί και άντε να με πιάσει. Όπου φύγει-φύγει. Εκτός πια και αν οι φήμες που θέλουν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να κρατά το σφυρί του Θωρ, ως άλλη κόρη του Όντιν, αληθεύουν;

Snap back to reality, oh, there goes gravity, τραγούδησε ο Eminen, θέλοντας να τονίσει την επιστροφή στη ζοφερή πραγματικότητα.
Στο ηχητικό που υπάρχει παντού πλέον στο διαδίκτυο, η καταγγέλλουσα δηλώνει στο δημοσιογράφο (που απεγνωσμένα και όχι άδικα για τα δικά του μέτρα, σταθμά και παραστάσεις, ψάχνει να βρει φουσκωτούς και προσωπικές ασφάλειες) ότι η Πρόεδρος της βουλής ήταν μόνη της στο αυτοκίνητο. Οι άλλοι δύο εμπλεκόμενοι, ήταν ο υπάλληλος του πρατηρίου και ένας περαστικός που με τη γυναίκα του έτρεχαν να προλάβουν το πλοίο. Ο περαστικός, μάλιστα, υποστήριζε σε όλη την ιστορία την Κωνσταντοπούλου. Η καταγγέλλουσα δεν είχε τη φυσική ρώμη και σθένος να αντισταθεί στο σβήσιμο της φωτογραφίας από το κινητό της αλλά από την άλλη διέθετε την πυγμή να της μιλήσει για απαράδεκτη συμπεριφορά και συνάμα να σηκώσει τον κακό χαμό σε όλα τα Μέσα…

Κάπου εδώ μου δημιουργήθηκε και η απορία για το ποιος προπηλάκισε ποιόν; Μήπως εν κατακλείδι, είναι μεμπτό οι πολιτικοί μας να κυκλοφορούν μόνοι τους, ενώ ταυτόχρονα είναι Δευτέρα του Πάσχα με λιακάδα όταν κάποιοι άλλοι για να συνευρεθούν με κόσμο χρειάζεται διμοιρία φουσκωτών;

Μήπως τελικά ο κάθε πικραμένος, κατά δήλωσή του κιόλας, δύναται δια μέσω των Μ.Μ.Ε. να προπηλακίσει (συμπτωματικό πάντα το γεγονός πως αυτό δεν συμβαίνει με τα αγαπημένα παιδιά του συστήματος, αλλά με όλους όσοι του εναντιώνονται) οιοδήποτε δημόσιο  πρόσωπο;  

Αυτό το μένος απέναντι στη Ζωή Κωνσταντοπούλου από πού πηγάζει;

Το βαρέλι έχει πάτο ή μήπως βρισκόμαστε ακόμα στην επιφάνειά του και τα χειρότερα έπονται;

Κατόπιν όλων τούτων αποφάσισα να μην αναδημοσιεύσω την είδηση απλώς να παρουσιάσω το σκεπτικό που με οδήγησε σε αυτή την απόφαση. Το αν είμαι λάθος ή σωστός θα κριθεί το εγγύς μέλλον. Μέχρι τότε, πάντως, επειδή και πολλά φράγκα δεν παίζουν, ένα καφέ το στοιχηματίζω με όποιον προλάβει.       

Υ.Γ.: Για όσους δεν κατάλαβαν ο πόλεμος της διαπλοκής με την κυβέρνηση ήδη ξεκίνησε. Και στο πλαίσιο αυτό θα δούμε πολλές «ειδήσεις φούιτ», με στόχευση σε πρόσωπα όπως στην προκειμένη της Ζωής Κωνσταντοπούλου που έχουν δηλώσει και με πράξεις προχωρούν στην ανένδοτη μάχη απέναντι στους «νταβατζήδες» της ενημέρωσης.

Υ.Γ.2: Η καταγγέλλουσα, που ήταν σε «mode» (ελληνιστί: σε διάθεση), χάνομαι γιατί ρεμβάζω, είδε την Κωνσταντοπούλου να τσακώνεται… γενικώς και το πρώτο πράγμα που έπραξε ήταν να σηκώσει το κινητό της να το καταγράψει; Για την προσωπική της συλλογή ή για να το μοσχοπουλήσει; Βολική η διαγραφή του, αλλά ταυτόχρονα μια αποκλειστική δήλωση αυτή την εποχή έχει και… το κόστος της, ενώ και το μέσον που την αναπαράγει είναι και κομματάκι τι ελεγχόμενο, όσον αφορά στους ιδιοκτήτες του.

Υ.Γ.3: Κοντά στο βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα. Οι υπόλοιποι, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ και έχοντες πάντοτε και πάνω από όλα διασταυρώσει την είδηση, αναμεταδότες της φοβερής και τρομερής ιστορίας, για να τσιμπήσουν μερικά χτυπήματα στις ιστοσελίδες τους, χρησιμοποιούσαν τίτλους με το «ηχητικό» και το «βίντεο» τονισμένα. Έμπαινες να ακούσεις την Κωνσταντοπούλου να τα χώνει, αλλά αυτό που τελικά έφτανε στα αυτιά σου ήταν η αφήγηση της καταγγέλλουσας. Πόσο εύκολα αλλάζει τελικά το Ε, στο Μ.Μ.Ε, από Ενημέρωσης σε… Εξόντωσης, κατά το δοκούν πάντα;

Y.Γ.4: Οι φίλοι της καταγγέλλουσας, αν ψάξει κανείς στο facebook θα δει, ότι παίζουν άνετα δεξιά …εξτρεμάκια.

Υ.Γ.5: Το tweet του Αδωνίδος κολλάει γάντι, κατά το κοινώς λεγόμενο στο: Δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι. Ένα παρεάκι όλοι, με IQ ραδικιού…

Υ.Γ.6: Μήπως κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουν άπαντες ότι ήρθε η ώρα να αφήσουμε το παρελθόν εκεί που ανήκει και να ασχοληθούμε πλέον με τα μελλούμενα που στην προκειμένη είναι και τα μείζονα; Μήπως πρέπει επιτέλους να αφήσουμε τους πολιτικούς να ασχοληθούν με την πολιτική και όχι απαντώντας σε τέτοιου είδους μυθεύματα προσπαθώντας να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες;

Εκτός και αν υπάρχουν ακόμα υποστηρικτές του Γίοζεφ Γκαίμπελς και του δόγματος: Πες, πες, κάτι θα μείνει.

Υ.Γ.7: Κλατάρισμα (Φούιτ) υπήρξε, αλλά ήταν διττό. Το πρώτο ήταν ελαστικού, το δεύτερο και ουσιαστικό της ενημέρωσης. 

Ν.Κ.

πηγή: nez.gr