ΣΧΕΔΙΟ Β - Για τον Νίκο Ρωμανό. Έσχατη προειδοποίηση για την ανθρωπιά μας και το αίσθημα δικαίου
Υποτίθεται ότι ζούμε σε μια χώρα που όλοι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο.
Υποτίθεται ότι ζούμε σε έναν κόσμο, που βάζει πολύ ψηλά τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Υποτίθεται.
Ένας νέος είναι μέσα στη φυλακή. Διάβασε. Έδωσε επιτυχώς τις εξετάσεις του. Και απαιτεί να εφαρμοστεί το νόμιμο δικαίωμά του για εκπαιδευτική άδεια. Η χώρα που υποτίθεται ότι υπάρχει ισονομία και δικαιοσύνη του το αρνείται.
Το παιδί αυτό υπερασπίζεται με τη ζωή του αυτό το δικαίωμα. Είναι αποφασισμένο να δώσει τη ζωή του γι' αυτή τη μικρή ελευθερία, γι' αυτό το δικαίωμα που οι αρχές του τόπου επαίρονται ότι το εξασφαλίζουν. Του το αρνούνται και στην ουσία το σκοτώνουν.
Χωρίς σφαίρες. Χωρίς αίμα. Χωρίς έναν φυσικό αυτουργό που θα μπορούσε να τραβήξει το ανάθεμα.
Αναδεικνύεται γυμνό το σύστημα που οδηγεί στο θάνατο έναν νέο, αρνούμενο, αυθαίρετα και κυνικά , να εφαρμοστεί ένα νόμιμο δικαίωμα.
Ο Νίκος Ρωμανός , 22 χρονών, κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του επειδή εξαναγκάζεται να διεκδικήσει με απεργία πείνας, τον μόνο τρόπο που διαθέτει μέσα στη φυλακή, αυτό το ελάχιστο δικαίωμα στην ισονομία.
Ας ακούσει όλη η κοινωνία αυτή την τρομερή καταγγελία που εκπέμπει. Σαν έσχατη προειδοποίηση. Όχι για τους κυβερνώντες. Αυτούς τους ξέρουμε. Τους έχουμε γνωρίσει με διάφορα πρόσωπα και σε πολλές χώρες.
Για τη δική της ανθρωπιά και το αίσθημα δικαίου.
Η υπεράσπιση του Νίκου Ρωμανού αυτό ακριβώς αφορά μαζί με την υπεράσπιση του υπέρτατου αγαθού της ζωής ενός νέου ανθρώπου.
Υποτίθεται ότι ζούμε σε έναν κόσμο, που βάζει πολύ ψηλά τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Υποτίθεται.
Ένας νέος είναι μέσα στη φυλακή. Διάβασε. Έδωσε επιτυχώς τις εξετάσεις του. Και απαιτεί να εφαρμοστεί το νόμιμο δικαίωμά του για εκπαιδευτική άδεια. Η χώρα που υποτίθεται ότι υπάρχει ισονομία και δικαιοσύνη του το αρνείται.
Το παιδί αυτό υπερασπίζεται με τη ζωή του αυτό το δικαίωμα. Είναι αποφασισμένο να δώσει τη ζωή του γι' αυτή τη μικρή ελευθερία, γι' αυτό το δικαίωμα που οι αρχές του τόπου επαίρονται ότι το εξασφαλίζουν. Του το αρνούνται και στην ουσία το σκοτώνουν.
Χωρίς σφαίρες. Χωρίς αίμα. Χωρίς έναν φυσικό αυτουργό που θα μπορούσε να τραβήξει το ανάθεμα.
Αναδεικνύεται γυμνό το σύστημα που οδηγεί στο θάνατο έναν νέο, αρνούμενο, αυθαίρετα και κυνικά , να εφαρμοστεί ένα νόμιμο δικαίωμα.
Ο Νίκος Ρωμανός , 22 χρονών, κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του επειδή εξαναγκάζεται να διεκδικήσει με απεργία πείνας, τον μόνο τρόπο που διαθέτει μέσα στη φυλακή, αυτό το ελάχιστο δικαίωμα στην ισονομία.
Ας ακούσει όλη η κοινωνία αυτή την τρομερή καταγγελία που εκπέμπει. Σαν έσχατη προειδοποίηση. Όχι για τους κυβερνώντες. Αυτούς τους ξέρουμε. Τους έχουμε γνωρίσει με διάφορα πρόσωπα και σε πολλές χώρες.
Για τη δική της ανθρωπιά και το αίσθημα δικαίου.
Η υπεράσπιση του Νίκου Ρωμανού αυτό ακριβώς αφορά μαζί με την υπεράσπιση του υπέρτατου αγαθού της ζωής ενός νέου ανθρώπου.