Πoλεμικό ναυτικό σε ρόλο δολοφόνου που επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος!

Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες «στη φρεγάτα Σαλαμίνα μεταφέρθηκαν με πλήρη ασφάλεια 186 πολίτες. Από αυτούς οι 87 είναι Έλληνες και οι υπόλοιποι είναι 13 Κύπριοι, 12 Βρετανοί, 79 Κινέζοι, 1 Ρωσίδα και 1 Αλβανός. Η επιχείρηση που ξεκίνησε λίγο μετά τις 8 το βράδυ της Πέμπτης οπότε το πλοίο έφτασε ανοιχτά του λιμανιού Τρίπολης ενώ την ίδια ώρα η κινεζική κυβέρνηση ναύλωσε το πλοίο «Ελευθέριος Βενιζέλος» προκειμένου να απομακρύνει ακόμα περισσότερους πολίτες της από τη χώρα στην οποία η κατάσταση είναι έκρυθμη το τελευταίο διάστημα. Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της επιχείρησης ανακοινώθηκε ότι σταμάτησε η λειτουργία της ελληνικής πρεσβείας στη Λιβύη.

Η φρεγάτα κινείται προς το λιμάνι του Πειραιά, όπου αναμένεται να καταπλεύσει το πρωί του Σαββάτου 2 Αυγούστου 2014.Επίσης, ΓΕΕΘΑ και ΓΕΝ αναμένουν το πράσινο φως από την κινεζική κυβέρνηση ώστε να προχωρήσουν στον απεγκλωβισμό 1000 Κινέζων. Γι ΄ αυτό το λόγο έχει ναυλωθεί το πλοίο της ΑΝΕΚ Βενιζέλος, το οποίο βρίσκεται στη Σαρδηνία. Μόλις δοθεί η εντολή το πλοίο θα πλεύσει -συνοδεία πολεμικού- στην Λιβύη για να επιβιβαστούν οι Κινέζοι».

Και όμως οι περιγραφές των «ηρωικών στιγμών» του Πολεμικού Ναυτικού και της «μεγαλοψυχίας» της ελληνικής κυβέρνησης δε μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα ενός ολέθριου εμφυλίου που υποχρεώνει τις δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να αποχωρήσουν με τα πόδια στην πλάτη, βουτώντας όμως τον λαό  στην πλέον ολέθρια σύγκρουση. Στην Λιβύη επικρατεί κόλαση, καθώς η επέμβαση των πρόθυμων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που έπεσαν σαν ίαινες πάνω στον πλούτο της χώρας, είχε για μια ακόμη φορά ως πρόφαση την επιβολή δημοκρατίας, αλλά προκάλεσε ένα ακόμη εμφύλιο πόλεμο. Δείτε ποιες είναι οι δυνάμεις που αναμετρώνται σύμφωνα με την ιστοσελίδα ιστοσελίδα International Business Times, για να διαπιστώσετε τι γίνεται στη Λιβύη, αλλά κυρίως τι αύριο ξημερώνει για τον λαό.

1. Εθνικός Στρατός της Λιβύης (Libyan National Army): Ο αυτοαποκαλούμενος Εθνικός Στρατός της Λιβύης ήρθε στο προσκήνιο τον Φεβρουάριο του 2014, αλλά ξεκίνησε επιθετικές επιχειρήσεις λίγο αργότερα, τον Μάιο του 2014. Ο αποστάτης στρατηγός Χίφτερ είναι ο αρχηγός αυτής της ομάδας, που απαρτίζεται από 6.000 στρατιώτες. Ο Εθνικός Στρατός της Λιβύης δρα στα ανατολικά της χώρας, κυρίως στη Βεγγάζη. Ο Χίφτερ έχει στρατολογήσει και εκπαιδεύσει χιλιάδες νέους Λίβυους από την περιοχή αυτή, για να πολεμήσουν ενάντια στις κυβερνητικές δυνάμεις.  Στρατιωτικές δυνάμεις της ανατολικής Λιβύης, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων που εξακολουθούν να έχουν διασυνδέσεις εντός του κυβερνητικού Λιβυκού στρατού, έχουν ορκιστεί πίστη στον Χίφτερ από τον Μάιο του 2014. Ο Χίφτερ, μαζί με 300 άλλους άνδρες, είχε αιχμαλωτιστεί από το στρατιωτικές δυνάμεις του Τσαντ στη μάχη του Maatan al-Sarra στις 5 Σεπτέμβρη του1987, κατά τη διάρκεια του πολέμου που ο Καντάφι διεξήγαγε με τον νότιο γείτονά του. Μετά τη σύλληψη, ο δικτάτορας αρνήθηκε να παραδεχτεί ότι υπήρχαν Λίβυοι αιχμάλωτοι που κρατούνταν στο Τσαντ. Πολλοί από αυτούς τους αιχμαλώτους σχημάτισαν αργότερα μια αντάρτικη ομάδα κατά του Καντάφι, και όρισαν τον Χίφτερ ως ηγέτη τους. Ήταν ο χειρισμός της υπόθεσης αιχμαλωσίας στο Τσαντ, που η πίστη στον δικτάτορα άλλαξε και ο Χίφτερ άρχισε μια μεγάλη μάχη για να εκδιωχθεί ο Καντάφι και να καταλάβουν οι ίδιοι την εξουσία.

2. Ασπίδα της Λιβύης(Libya Shield): Η Ασπίδα της Λιβύης είναι μια παραστρατιωτική ομάδα που έχει βάση στη Βεγγάζη. Υπάγεται στο Υπουργείο Άμυνας και είναι συνδεδεμένη με την κυβέρνηση. Η ομάδα δέχθηκε επίθεση από τον Χίφτερ κατά τη διάρκεια των επιθέσεων του Μαΐου. Διαθέτει τέσσερις ταξιαρχίες σε όλη τη χώρα.

3. Στρατιωτικό Συμβούλιο Επαναστατών Αλ-Ζιντάν(Al-Zintan Revolutionaries’ Military Council): Το Στρατιωτικό Συμβούλιο Επαναστατών Αλ-Ζιντάν σχηματίστηκε το 2011. Η ομάδα συγκεντρώνει 23 πολιτοφυλακές στο Ζιντάν και στα βουνά Ναφούσα στη δυτική Λιβύη. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις πρόσφατες συγκρούσεις στο αεροδρόμιο της Τρίπολης . Οι Οι παραστρατιωτικοί Ζιντάν είναι από τους ισχυρότερους στη χώρα. Η ομάδα αυτή ελέγχει το αεροδρόμιο της Τρίπολης μετά την κατάληψη του κατά τη διάρκεια της πτώσης της πρωτεύουσας το 2011. Αντίπαλες ομάδες επιχείρησαν να καταλάβουν το αεροδρόμιο την περασμένη εβδομάδα, χωρίς επιτυχία.

4. Ταξιαρχία Αλ-Κάκα(Al-Qaqa Brigade): Η ομάδα δημιουργήθηκε από Λίβυους στο δυτικό τμήμα της χώρας, οι οποίοι εκπαιδεύτηκαν στην περιοχή Ζιντάν κατά τη διάρκεια της επανάστασης. Παλαιότερα ήταν σύμμαχη δύναμη με το Εθνικό Κογκρέσο και είναι γνωστό ότι διαθέτει βάσεις στο Ζιντάν και την Τρίπολη. Αυτή η ομάδα έχει αλλάξει στάση και έχει ανακοινώσει πλέον επίσημα την υποστήριξή της στον Χίφτερ.

5. Ταξιαρχία Αλ-Σαβίκ(Al-Sawiq Brigade): Η Ταξιαρχία Αλ-Σαβίκ έχει ισχυρές διασυνδέσεις με την Αλ-Κάκα και έχει επίσης υποσχεθεί πίστη στον Χίφτερ. Οι δύο ομάδες δήλωσαν από κοινού τον περασμένο Φεβρουάριο ότι θέλουν το κοινοβούλιο της Λιβύης να παραιτηθεί.

6. Ταξιαρχία Μισράτα (Misrata Brigades): Αυτή είναι μια ομάδα που σχηματίστηκε το 2011, με επαναστατικά χαρακτηριστικά και θεωρείται η βασική αντίπαλος της Ζιντάν. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης κατάσχεσε τον οπλισμό του στρατού του Καντάφι, τον οποίο χρησιμοποιεί σήμερα. Έχει κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου από την Επιτροπή του ΟΗΕ για τη Λιβύη.

7. Ταξιαρχία Μαρτύρων 17ης Φεβρουαρίου (17 February Martyrs Brigade): Βασισμένη στη Βεγγάζη, αυτή η ισλαμιστική παραστρατιωτική ομάδα πιστεύεται ότι διαθέτει περίπου 12 τάγματα. Πολέμησε ενάντια στον Καντάφι κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 2011 και μετρά λίγες χιλιάδες μέλη. Συνδέθηκε με τα γεγονότα στη Βεγγάζη το 2012, την επίθεση όπου σκοτώθηκε ο πρεσβευτής των ΗΠΑ, Κρις Στίβενς.

8. Ταξιαρχία Ανσάρ αλ-Σαρία (Ansar al-Sharia Brigade): Συνδέεται με την Αλ Κάιντα και σήμερα ελέγχει το Στρατόπεδο 27, επίσης γνωστό ως Στρατόπεδο Γιουνίς, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τις ΗΠΑ για μια εκπαιδευτική αποστολή αντιτρομοκρατικής δράσης. Η ομάδα είναι ισλαμική και υποστηρίζει τους νόμους της Σαρία. Θεωρείται ότι έχουν εμπλακεί επίσης στην επίθεση της Βεγγάζης το 2012. Η ομάδα δραστηριοποιείται στη Βεγγάζη και το Ντάρναχ.

Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις μοιάζουν με δολοφόνο που επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος

Πριν φτάσουμε όμως στην αποστολή του Πολεμικού Ναυτικού, που θυμίζει τηρουμένων των αναλογιών τις αντίστοιχες σκηνές στο Βιετνάμ που το προσωπικό των πρεσβειών αποχωρούσε με ελικόπτερα από τις ταράτσες, αξίζει να θυμηθούμε ποια η ελληνική πολεμική εμπλοκή στην επέμβαση ενάντια στο καθεστώς Καντάφι, που έφερε αυτά τα οδυνηρά αποτελέσματα.

Η Δολοφονική δράση της Πολεμικής Αεροπορίας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη

Και ενώ τώρα ο λαός εμπλέκεται σε ένα εμφύλιο πόλεμο φυλών και πολιτικών ομάδων, με επίδικο την εξουσία και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, στην σκιά της ιμπεριαλιστικής μοιρασιάς φυσικά, άλλοι, όπως το μιλιταριστικό defencenet.gr προχωρούν σε απολογισμό της συμμετοχής των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Ιμπεριαλιστικό Έγκλημα. Σε ένα κατάπτυστο άρθρο, αποκαλυπτικά ωμό για τους όρους άσκησης της αστικής πολιτικής, παινεύουν τους μισθοφόρους της Πολεμικής Αεροπορίας για την συμβολή τους. Το κείμενο έχει τίτλο «Οι ουρανοί και στο πόλεμο της Λιβύης, ήταν δικοί τους - Η άγνωστη εμπλοκή της ΠΑ» και μας αποκαλύπτει ότι:

Εντυπωσιακή απόδοση είχαν στην εξάμηνη πολεμική σύγκρουση στην Λιβύη τα ελληνικά αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου καθώς και τα πληρώματα της 380 Μοίρα ΑΣΕΠΕ. Όπως αναφέρουν απόλυτα ασφαλής πληροφορίες από το ΝΑΤΟ το ΑΣΕΠΕ EMB-145H Erieye κυριολεκτικά έβαλε τα «γυαλιά» στα ιπτάμενα ραντάρ Ε-3A Sentry του ΝΑΤΟ καθώς στοχοποιούσαν όχι απλά με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα τις θέσεις των λιβυκών Ενόπλων δυνάμεων από ότι τα Νατοϊκά αεροσκάφη αλλά «έβλεπαν» και στόχους πάνω από το λιβυκό έδαφος την θαλάσσια περιοχή του κόλπου της Σύρτης οι οποίοι ήταν «αόρατοι» για τα Ε-3Α Sentry του ΝΑΤΟ.

Υπολογίζεται ότι τα πληρώματα των ελληνικών EMB-145H Erieye πραγματοποίησαν κατά αναλογία εξόδου σε σχέση με τα Ε-3Α Sentry τουλάχιστον διπλάσιες στοχοποιήσεις από τα τελευταία. Σημειώνεται ότι η συμμετοχή των EMB-145H Erieye στις επιχειρήσεις στην Λιβύη αποτελεί την πρώτη εμπλοκή σε πολεμική επιχείρηση της ΠΑ μετά την Κύπρο το 1974, την πρώτη συμμετοχή του συγκεκριμένου αεροσκάφους σε πολεμική επιχείρηση και την δεύτερη μεγαλύτερη σε χρονική διάρκεια πολεμική εμπλοκή μετά τον πόλεμο στην Κορέα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αμερικανός Αντιπτέραρχος Ralph Jodice II Διοικητής του Νατοϊκού Αεροπορικού Στρατηγείου Σμύρνης, όταν επισκέφτηκε στις 17 Φεβρουαρίου την Αθήνα, μετέβη στην 112 Πτέρυγα Μάχης στην Αεροπορική Βάση Ελευσίνας, όπου επισκέφτηκε και έδωσε τα συγχαρητήριά του στις εγκαταστάσεις της 380 Μοίρας Αερομεταφερόμενου Συστήματος Εγκαίρου Προειδοποιήσεως και Ελέγχου (380 ΜΑΣΕΠΕ), σχετικά με τη συμμετοχή της Μοίρας στην Επιχείρηση "Unified Protector" του ΝΑΤΟ για την επιβολή Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων πάνω από τη Λιβύη.

Να θυμίσουμε ότι την ίδια περίοδο που η κυβέρνηση επέβαλε κοινωνικό και εργατικό μεσαίωνα, με πρόσχημα την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ξεπουλώντας τα πάντα, δαπανούσε 30 εκατ. ευρώ το μήνα για τους βομβαρδισμούς ενάντια στο καθεστώς Καντάφι, κόστος που υπερέβη τα 100 εκατ. ευρώ, παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις του πρώην ΥΠΕΘΑ Ευ.Βενιζέλου για ένα κόστος της τάξης των 25 εκατ. ευρώ!

Ας αναφέρουμε ορισμένα στοιχεία από την συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην επέμβαση:

Το αεροσκάφος έγκαιρης προειδοποίησης της Πολεμικής Αεροπορίας είχε ημερήσιο πρόγραμμα πτήσης 6 ώρες, καταναλώνοντας 33.000 ευρώ ανά ώρα πτήσης, άρα το κόστος του έφτανε τα 198.000 ευρώ τη μέρα.

Η Ελλάδα συμμετείχε επίσης με μια φρεγάτα, ένα ελικόπτερο έρευνας-διάσωσης, ενώ η Σούδα, το αεροδρόμιο του Αράξου και σειρά άλλων πολεμικών βάσεων βρίσκονταν σε 24ωρη επιφυλακή. Συμμετοχή Ελληνικού προσωπικού για την Πολεμική Αεροπορία περίπου 30 και για το Πολεμικό Ναυτικό περίπου 200 στελέχη. Το κόστος της φρεγάτας Λήμνου F451 που έλαβε μέρος στην επιχείρηση UNIFIED PROTECTOR, το διάστημα από 26 Μαρτίου έως 11 Μαΐου, με συνολικό αριθμό επιβαινόντων τα 175 άτομα (επιπλέον του πληρώματος ήταν 10 μέλη της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών και 15 στελέχη της Διοίκησης Ελικοπτέρων Ναυτικού) υπολογίζεται στα 4 εκατ. ευρώ.

Από το αεροδρόμιο της Σούδας, το πιο κοντινό προς την Λιβύη, επιχειρούσαν σε μόνιμη βάση 38 αεροσκάφη και ελικόπτερα: το ελληνικό EMBRAER EMB-145H και το ελικόπτερο PUMA, 2 αμερικανικά αεροπλάνα έγκαιρης προειδοποίησης BOEING RC-135, 2 ελικόπτερα SIKORSKY MH-60S, 3 μεταφορικά LOCKHEAD C-130 HERCULES και 250πεζοναύτες, 14 γαλλικά MIRAGE και 50 άτομα προσωπικό, 6 MIRAGE 2000-5 από το Κατάρ και 1 μεταφορικό BOEING C-17A με 200 άτομα προσωπικό εδάφους, αλλά και νορβηγικά F-16 με 20 άτομα προσωπικό εδάφους.  

Όμως η Ελλάδα κάλυπτε και το κόστος χιλιάδων γευμάτων των νατοϊκών στρατευμάτων που καταναλώνονται καθημερινά, αλλά και κόστος των καυσίμων των νατοϊκών αεροσκαφών που επιχειρούν από τα ελληνικά πολεμικά αεροδρόμια. Ένα κόστος που υπολογίζεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ μηνιαίως. Στρατιωτικοί αναλυτές αναφέρουν ότι τα τελευταία κόστη αφορούν τις χώρες που έστειλαν στην Ελλάδα τα πολεμικά τους μέσα και τους μισθοφόρους τους, αλλά προς το παρόν ούτε τα καλύπτουν, αλλά και ούτε έχουν υπογραφεί οι απαραίτητες διμερείς συμβάσεις ανάμεσα σε αυτές και την κυβέρνηση Γ.Παπανδρέου, για την καταβολή των χρημάτων. Ο μύθος των συμμαχικών υποχρεώσεων καταρρέει αν αναλογιστεί κανείς ότι στην Ελλάδα σταθμεύουν και πολεμικά μέσα του Κατάρ, που φυσικά αξιοποιεί τις ελληνικές πολεμικές εγκαταστάσεις χωρίς να είναι μέλος του ΝΑΤΟ!

Επίσης, ουσιαστικά η ελληνική κυβέρνηση, στο πλαίσιο των διευκολύνσεων, «παραχώρησε» τις αεροπορικές βάσεις Σούδας, Ανδραβίδας, Ακτίου και Αράξου και παροχή ευκολιών το αεροδρόμιο Καλαμάτας. Από τη Σούδα, την Ανδραβίδα και τον Άραξο, Βέλγοι και Νορβηγοί κυρίως έκαναν μερικές από τις πλέον σημαντικές επιχειρήσεις βομβαρδισμού εναντίον της Λιβύης και του καθεστώτος Καντάφι. Συνολικά στις 145 ημέρες αεροπορικών επιχειρήσεων έγιναν περίπου 7500 έξοδοι συμμαχικών αεροσκαφών. Στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν ένα ποσοστό που μπορεί και να προσεγγίζει το 40% έγιναν από ελληνικές βάσεις.

Για τα ανθρώπινα δικαιώματα ρε γαμώτο… Φυσικά η συμμετοχή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και βάσεων, έδωσε τη δυνατότητα στον πρώην Α/ΓΕΕΘΑ Αντιπτέραρχο Γιάγκο να διεκδικεί για τους Έλληνες επιχειρηματίες τμήμα από την ανοικοδόμηση της Λιβύης. Τα εγκλήματα των μισθοφόρων της Πολεμικής Αεροπορίας έπιασαν τόπο και ήδη Έλληνες ξενοδόχοι, εφοπλιστές, ιδιοκτήτες ιδιωτικών κλινικών, έμποροι όπλων και κατασκευαστές βλέπουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς να ανθίζουν αφού οι δουλειές πάνε μια χαρά!

Είναι ενδεικτική η τοποθέτηση του  Αρχηγού ΓΕΕΘΑ που παρουσιάστηκε ως ατζέντης του ελληνικού εφοπλιστικού και κατασκευαστικού κεφαλαίου. Αφού επισήμανε την σημαντική συμβολή της Ελλάδας με μέσα και ευκολίες στην επιχείρηση, δήλωσε την πρόθεση της κυβέρνησης «να συνεχίσει την υποστήριξή της στην κρίσιμη νέα φάση της μεταβατικής διαδικασίας, προς όφελος της Λιβύης και της ειρήνης και σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή». Υπογραμμίζοντας δε τη γεωγραφική σπουδαιότητα της νήσου Κρήτης, πρότεινε την ανάδειξή της ως κόμβου συγκέντρωσης και διακίνησης των προγραμμάτων ανθρωπιστικής βοήθειας και ανάπτυξης για την Λιβύη. Τέλος αναφέρθηκε «στην εξαιρετική τεχνογνωσία και τις δυνατότητες των κατασκευαστικών εταιριών της Χώρας και την σημασία του Πολυεθνικού Συντονιστικού Κέντρου Στρατηγικών Θαλασσίων Μεταφορών (ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ) στη διακίνηση μέσων και υλικών προς και από την Λιβύη».

Να ποιοί Έλληνες επιχειρηματίες και πώς κερδίζουν από τον πόλεμο

Περίπτωση 1η: η εφημερίδα ΙΣΟΤΙΜΙΑ στο άρθρο της το 2012 με τίτλο «Άνοιγμα του Θωμά Λιακουνάκου στην αμυντική αγορά της Λιβύης» μας περιγράφει το πώς κλείνονται οι δουλείες των Ελλήνων βιομήχανων και εμπόρων όπλων, με την μεσολάβηση των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.  «Μεγάλος παίκτης αναδεικνύεται ο Θωμάς Λιακουνάκος γνωστός και από την προμήθεια των LEOPARD- που άφησαν εποχή στον ελληνικό στρατό» (θυμίζουμε ότι τα τανκς που κατασκευάστηκαν με την συμμετοχή των εταιρειών Μυτιληναίου παρουσίασαν μεγάλα κατασκευαστικά προβλήματα π.χ. ρωγμές στον πύργο κλπ).[.] Κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ να αποκτήσει στενές σχέσεις με το νέο καθεστώς της Λιβύης, αναλαμβάνοντας τη μεταφορά στην Ελλάδα τραυματιών, που προέρχονταν αποκλειστικά από τους αντάρτες που πολέμησαν τον Καντάφι (δηλαδή η φιλανθρωπία της κυβέρνησης Γ.Παπανδρέου, αλλοτινού φίλου-συντρόφου του Καντάφι, δεν υπηρετεί ανθρωπιστικά κριτήρια, αλλά εμπορικά και πολιτικά!)[.]

Τους περισσότερους από αυτούς ο Λιακουνάκος τους έχει  παρκάρει σε  ξενοδοχεία της Αθήνας, γιατί η θεραπεία τους δεν απαιτεί καθημερινή νοσηλεία. Με δεδομένο ότι σε αυτούς περιλαμβάνονται υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί που πολέμησαν μαζί με τους αντάρτες το καθεστώς Καντάφι, ο Θωμάς Λιακουνάκος αποκτά άμεση πρόσβαση στην νεά τάξη πραγμάτων που διαμορφώνεται στο Λιβύη. Γι΄ αυτό μην εκπλαγείτε αν σε κάποιες από τις μελλοντικές παρελάσεις στην Τρίπολη, εμφανιστούν τα γερμανικά LEOPARD». Επίσης, θυμίζουμε ότι  "Χρυσές" δουλειές κάνουν ιδιωτικές κλινικές στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, την Ρόδο και τα Χανιά με τους χιλιάδες Λίβυους τραυματίες που έχουν εισαχθεί σε αυτές τους τελευταίους μήνες. Συνολικά πάνω από 2.300 Λίβυοι, τραυματίες και συνοδοί τους, έχουν σε ελληνικές κλινικές στις παραπάνω πόλεις. Για την ακρίβεια σε κλινικές της Αθήνας έχουν εισαχθεί 1.194 τραυματίες, στη Θεσσαλονίκη 950, στη Ρόδο 152 και στα Χανιά 11. Το Δεκέμβριο περίπου 600 Λίβυοι τραυματίες και ασθενείς αφίχθησαν στην Ελλάδα, ενώ για κάθε ασθενή το κοστολόγιο κινείται μέχρι και τα 650 ευρώ την ημέρα. Δηλαδή, περισσότερα από ένα εκατομμύριο ευρώ τη μέρα κέρδος για τους επιχειρηματίες στο χώρο της υγείας!!!

Και οι Έλληνες βιομήχανοι όμως δεν τα πάνε καθόλου άσχημα. Οι πολεμικέ προμήθειες δεκάδων δις ευρώ από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, που έγιναν στο όνομα των «εθνικών κινδύνων» και η μεταφορά τεχνογνωσίας αποτέλεσαν τη βάση δημιουργίας μιας σοβαρής και με διεθνείς βλέψεις ιδιωτικής ή μετοχοποιημένης «δημόσιας» πολεμικής βιομηχανίας με ισχυρές συνεργασίες με τις μεγαλύτερες αμερικανικές και ευρωπαϊκές. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

Η εφημερίδα ΒΗΜΑ με το άρθρο της «Συστήματα Sunlight: Τρίτο κατά σειρά συμβόλαιο με το Γερμανικό Ναυτικό» αναφέρεται στο«Συμβόλαιο με το υπουργείο Άμυνας της Γερμανίας (BWB) υπέγραψε η εταιρεία Συστήματα Sunlight, για την προμήθεια μιας συστοιχίας μπαταριών υποβρυχίου τύπου 212 του Γερμανικού Ναυτικού. Η εν λόγω συστοιχία μπαταριών θα παραδοθεί το καλοκαίρι του 2012 και αποτελεί την τρίτη κατά σειρά παραγγελία του Γερμανικού Ναυτικού τα τελευταία τρία χρόνια. Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, αποδεικνύει την εμπιστοσύνη του Γερμανικού Ναυτικού στη Sunlight και υπογραμμίζει την υψηλή ποιότητα των λύσεων που προσφέρει στον τομέα αποθήκευσης ενέργειας. Η Sunlight δραστηριοποιείται στις κατασκευές μπαταριών υποβρυχίων παγκοσμίως, έχοντας μακρόχρονη εμπειρία σε συστήματα αποθήκευσης και διάθεσης ενέργειας, προσφέρει ολοκληρωμένες λύσεις στο σχεδιασμό και την παραγωγή μπαταριών για όλους τους τύπους συμβατικών υποβρυχίων (ανατολικού και δυτικού τύπου), αξιοποιώντας όλες τις διαθέσιμες τεχνολογίες μολύβδου οξέως. Η εταιρεία έχει ήδη σχεδιάσει και αναπτύξει 25 διαφορετικούς τύπους στοιχείων μπαταριών για υποβρύχια, ενώ έχει προμηθεύσει περισσότερες από 50 συστοιχίες σε στόλους ανά τον κόσμο».

Όμως οι Έλληνες επιχειρηματίες, όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ στο άρθρο της «Το γαλλοϊνδικό deal των 15 δισ. ανοίγει δουλειές στην Ελλάδα» περιμένουν πολλά από την εν λόγω συμφωνία. Προοπτικές ανοίγουν για συμμετοχή και ελληνικών αμυντικών βιομηχανιών, όπως η ΕΑΒ και η Μiltech Hellas , ως υποκατασκευαστών στο deal του αιώνα που έκλεισε την περασμένη εβδομάδα η Γαλλία για πώληση στην Ινδία 126 μαχητικών αεροσκαφών Rafale, ύψους 15 δισ. ευρώ. Η ελληνική εταιρεία Μiltech , που εδρεύει στα Μεσόγεια, έχει αναλάβει τη διαχείριση του ηλεκτρικού συστήματος, την κατασκευή και την τοποθέτηση των 24 κουτιών από τα οποία περνούν όλες οι καλωδιώσεις του Rafale. Ως εκ τούτου, ανοίγονται οι προοπτικές ώστε η συγκεκριμένη εταιρεία να αναλάβει σημαντικό υποκατασκευαστικό έργο. Ανάλογες δυνατότητες υπάρχουν και για την κρατική ΕΑΒ, η οποία διατηρεί συνεργασία τόσο με τη γαλλική Dassault όσο και με την Ινδία.

Ουσιαστικά η επιλογή του γαλλικού μαχητικού δίνει μια βαθιά ανάσα πνοής και ανάπτυξης των γαλλικών αμυντικών βιομηχανιών με κυρίαρχες την Dassault που κατασκευάζει το αεροσκάφος, την Thales που κατασκευάζει τα ηλεκτρονικά και τη Snecma για τους κινητήρες. Στους υποκατασκευαστές της Dassault δεσπόζουσα θέση έχουν και οι ελληνικές εταιρείες ΕΑΒ και Μiltech.

Όμως η ίδια η Ε.Ε. συμβάλλει αποφασιστικά στην ανάπτυξη του συνόλου των ευρωπαϊκών πολεμικών βιομηχανιών προωθώντας σημαντικές συμπαραγωγές που διεκδικούν μερίδιο της παγκόσμιας αγοράς όπλων.

 Στο άρθρο «Stealth με γαλανόλευκη σφραγίδα» αποκαλύπτεται η ότι παράγεται  «με τη σφραγίδα και της ΕΑΒ το πρώτο ευρωπαϊκό μη επανδρωμένο Stealth αεροσκάφος UCAV. Αναπτύχθηκε από εθνική χρηματοδότηση των χωρών Γαλλίας, Σουηδίας, Ισπανίας, Ελβετίας, Ιταλίας και Ελλάδας με τη συμμετοχή των εταιρειών SAAB, ALENIA, EADS-CASA, RUAG και ΕΑΒ και της DASSAULT AVIATION σε ηγετικό ρόλο. Το UCAV παρουσιάστηκε στις 19 Ιανουαρίου 2012 σε μια επίσημη τελετή στη στρατιωτική βάση ISTRES της Γαλλίας.

Το UCAV έχει μοναδικά επιχειρησιακά χαρακτηριστικά, όπως να πετά με υψηλές ταχύτητες, λίγα μέτρα πάνω από το έδαφος, με απόλυτα stealth χαρακτηριστικά. Η ΕΑΒ ανέλαβε τη σχεδίαση και κατασκευή: Του Συστήματος Εξαγωγής Καυσαερίων (Exhaust Assembly) που αποτελεί κρίσιμο σημείο εντοπισμού του ίχνους του αεροσκάφους. Του οπισθίου μέρους της ατράκτου (Aft Fuselage). Του πίνακα ελέγχου των ηλεκτρονικών συστημάτων του αεροσκάφους πριν από την πτήση (VMS Avionics Test Rig). Η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία -με τη συμμετοχή της στην ανάπτυξη του αεροσκάφους UCAV από την αρχική φάση του σχεδιασμού- προέβαλε τη δυνατότητά της να παίξει διεθνώς πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάπτυξη τεχνολογιών αιχμής, δήλωσε σχετικά ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΑΒ Τάσος Φιλιππάκος.

Η αστική Ελλάδα του Πολέμου δείχνει τα δόντια της και συμμετέχει στα διεθνή Χρηματιστήρια του Αίματος.

Είναι σαφές ότι σύντομα θα εξαπολυθεί μια τεράστια προπαγανδιστική επίθεση για την αναγκαιότητα νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων, όπου οι Έλληνες επιχειρηματίες θα έχουν για μια ακόμη φορά την ευκαιρία να αποδείξουν ότι ξέρουν να καμουφλάρουν τη βουλιμία τους για κέρδη με την εθνικιστική έπαρση.

Έτσι όμως κλείνονται οι δουλειές στον καπιταλισμό. Τώρα όμως ο κίνδυνος αγκαλιάζει τα μέλη του διπλωματικού σώματος και τους στρατιωτικούς, σε ρόλο αναλώσιμου πιονιού των κυβερνητικών χειρισμών.

Οι όποιες ευθύνες όμως είναι δεδομένο ότι αφορούν τους Σαμαρά-Βενιζέλο-Αβραμόπουλο.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ