Παναγιώτης Παπαδομανωλάκης

Ρεπορτάζ: Παναγιώτης Παπαδομανωλάκης

Στις 20 Αυγούστου, η δημοσιογράφος Ντάρια Ντουγκίνα, κόρη του Ρώσου εθνικιστή φιλοσόφου Αλεξάντερ Ντούγκιν, δολοφονήθηκε μέσω παγιδευμένου εκρηκτικού μηχανισμού στο αυτοκίνητό της, αφού είχαν μόλις παρακολουθήσει το ετήσιο φεστιβάλ «Παράδοση», στα περίχωρα της Μόσχας. Η εθνικιστική-αντιδραστική ιδεολογία του πατέρα της, δεν εμπόδισε τη διεθνή καταδίκη της τρομοκρατικής ενέργειας, με το πάπα Φραγκίσκο να κάνει λόγο για ένα αθώο θύμα της τρέλας του πολέμου και τον επίσημο εκπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ να ζητά διαλεύκανση της δολοφονίας.

Την ευθύνη του τρομοκρατικού χτυπήματος ανέλαβε μία νεοσύστατη οργάνωση ονόματι «Εθνικός Ρεπουμπλικανικός Στράτος της Ρωσίας», σύμφωνα με το μανιφέστο που δημοσιοποίησε ο εξόριστος Ιλία Πονομάρεφ. Πρόκειται για έναν πρώην βουλευτή της ρωσικής Δούμας, υπήρξε ο μοναδικός βουλευτής που καταψήφισε την ενσωμάτωση της Κριμαίας το 2014, ενώ από το 2019 φέρεται να έχει ουκρανική υπηκοότητα και να πολεμάει μάλιστα στο πλευρό των δυνάμεων εδαφικής άμυνας της Ουκρανίας. Αν και ο ίδιος ισχυρίζεται ότι δεν είναι μέλος, παρά μόνο έμπιστος της τρομοκρατικής οργάνωσης, η οποία καλεί μέσω του μανιφέστου της σε «εξόντωση» του Ρώσου προέδρου, είναι χαρακτηριστικό πώς έχει γράψει βιβλίο με τίτλο «Πρέπει ο Πούτιν να πεθάνει; Η ιστορία για το πώς η Ρωσία θα γίνει η δημοκρατία αφού χάσει στην Ουκρανία».

Η ρώσικη ομοσπονδιακή υπηρεσία πληροφοριών κατηγόρησε για τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες πως σχεδίασαν το χτύπημα, ενώ δημοσίευσε οπτικοακουστικό υλικό που υποδεικνύει ως φερόμενη δράστρια την Ναταλία Βοφκ, Ουκρανή υπήκοο και μέλος του νεοναζιστικού τάγματος Αζόφ, η οποία φέρεται να διέφυγε στην Εσθονία. Η ουκρανική κυβέρνηση αρνήθηκε οποιαδήποτε ανάμειξη, κάνοντας λόγο για εσωτερικό ξεκαθάρισμα των ρωσικών υπηρεσιών. Ωστόσο, η Ντουγκίνα, όπως και ο πατέρας της, βρίσκονται στα κατάστιχα της λίστας θανάτου Myrotvorets («Ειρηνοποιός») και δεν είναι η μόνη που δολοφονείται μετά την προγραφή της. Το περιστατικό είναι μόνο το πιο πρόσφατο, που πήρε δημοσιότητα, και ενδεχομένως το πιο «βολικό» από μια σειρά στόχους (και ορισμένες φορές θύματα), μεταξύ των οποίων πολιτικοί, δημοσιογράφοι και ακτιβιστές, συχνά μάλιστα από την αριστερά, αλλά και κάποιοι υπεράνω κάθε υποψίας.

«Ειρηνοποιός»: Μια ιστοσελίδα προγραφών, που συνεργάζεται με τις ουκρανικές υπηρεσίες

Το Κέντρο «Ειρηνοποιός» αποτελεί μια βάση δεδομένων, που δημοσιεύει προσωπικές πληροφορίες, ατόμων που θεωρούνται από τους συντάκτες της ιστοσελίδας «εχθροί της Ουκρανίας». Η ίδρυση ανακοινώθηκε το 2014, από τον Γκέοργκι Τούκα, ιδρυτή του Εθνικού Μετώπου Πατρίδας, το οποίο συνεργάζεται με τον στρατό των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας και τα τάγματα εθελοντών, για την προμήθεια πολεμικού εξοπλισμού. Ο Τούκα έχει διατελέσει επίσης κυβερνήτης της περιφέρειας Λουγκάνσκ, αφού διορίστηκε από την πραξικοπηματική κυβέρνηση του Ποροσένκο, και στη συνέχεια αναπληρωτής υπουργός επί Γκρόισμαν. Συνιδρυτής είναι ο Ρόμαν Ζάιτσεφ, πρώην υπάλληλος της Υπηρεσίας Ασφαλείας του Λουγκάνσκ, ο οποίος έχει παραδεχθεί ότι το τρίτο πρόσωπο πίσω από την ίδρυση του «Ειρηνοποιού» ήταν ο τότε σύμβουλος και μετέπειτα αναπληρωτής υπουργός του υπ. Εσωτερικών της Ουκρανίας, Αντόν Γεραστσένκο.

Ο «Ειρηνοποιός» ισχυρίζεται ότι «ασκεί τις δραστηριότητές του σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της Ουκρανίας και τις διεθνείς νομικές πράξεις που επικυρώθηκαν από το κράτος μας», ενώ αναφέρει ανοιχτά ότι «δεν αντιτίθεται στη χρήση πληροφοριών και στοιχείων που περιέχονται στον ομώνυμο ιστότοπο από υπαλλήλους του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ουκρανίας, του Υπουργείου Εσωτερικών της Ουκρανίας, της Κρατικής Υπηρεσίας Συνοριοφυλακής της Ουκρανίας, των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας σε επιχειρησιακές και ερευνητικές δραστηριότητες». Μάλιστα, ο Γερασένκο είχε διαφημίσει τον «Ειρηνοποιό» σε ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παραδεχόμενος ότι «οι πληροφορίες από τον ιστότοπο του κέντρου Ειρηνοποιός χρησιμοποιούνται από το Υπουργείο Εσωτερικών, την Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας, τις υπηρεσίες πληροφοριών και τη συνοριακή υπηρεσία για τη συλλογή πληροφοριών για το άνοιγμα ποινικών υποθέσεων και τη λήψη δικαστικών αποφάσεων σχετικά με την κράτηση και τη σύλληψη αυτονομιστών και τρομοκρατών». Ακόμη, κάλεσε τους «συνείδητους πολίτες» να καταδώσουν προσωπικά δεδομένα για «τρομοκράτες», στους διαχειριστές του ιστοτόπου.

Το υπουργείο Εσωτερικών της Ουκρανίας, η Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας και άλλες δομές εξουσίας της χώρας αναφέρονταν ανοιχτά στους συνεργάτες του ιστοτόπου, μέχρι τις 13 Μαρτίου του 2016, οπότε αφαιρέθηκαν, στον απόηχο ενός διεθνούς σκανδάλου, αφού δημοσιεύθηκαν τα προσωπικά δεδομένα περίπου 5.000 δημοσιογράφων διαπιστευμένων από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ. Μεταξύ αυτών, υπήρχαν ρεπόρτερς από παγκόσμια μέσα ενημέρωσης όπως AFP, Al Jazeera , Le Monde, BBC, Reuters , Forbes. Η ανακοίνωση της δημοσίευσης των προσωπικών δεδομένων των δημοσιογράφων έγινε ξανά από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του πρώην αναπλ. υπ. Εσωτερικών, Γερασένκο. Στις αντιδράσεις συγκαταλέγονται ο Γιαν Τομπίνσκι, τότε πρεσβης της ΕΕ στην Ουκρανία, η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (IFJ), η Επιτροπή Προστασίας των Δημοσιογράφων (CPJ) και οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα, οι οποίοι μάλιστα κάλεσαν σε τιμωρία του Γεραστσένκο.

Παρά το γεγονός ότι είχε προηγηθεί η ανάρτηση των προσωπικών δεδομένων Ρώσων ρεπόρτερς και του Ουκρανού δημοσιογράφου Όλες Μπουζίνα, ο οποίος δολοφονήθηκε λίγες ημέρες μετά, δεν υπήρξε καμία αντίδραση, μέχρι τη διαρροή των προσωπικών στοιχείων των δυτικών δημοσιογράφων, οπότε η εισαγγελία του Κιέβου κίνησε ποινική δίωξη. Αλλά, ο Γεραστσένκο υποστήριξε τον «Ειρηνοποιό», κάνοντας λόγο για «εθελοντες δημοσιογράφους», που όπως «και κάθε [Ουκρανός] πολίτης και δημοσιογράφος, έχουν το δικαίωμα να διανέμουν οποιαδήποτε πληροφορία δεν απαγορεύεται από το νόμο». Ο Ζοριάν Σκίριακ, τότε σύμβουλος του επικεφαλής του Υπουργείου Εσωτερικών, Άρσεν Αβάκοφ, ανακοίνωσε μια πολιτική συνέχισης της αποκάλυψης προσωπικών δεδομένων και την προγραμματισμένη δημιουργία νέων ιστοτόπων όπως ο «Ειρηνοποιός». 

Πως λειτουργεί το «καθαρτήριο» – Ερωτηματικά για τον βαθμό εμπλοκής δυτικών υπηρεσιών

Η λίστα προγραφών του «Ειρηνοποιού» έχει την «εύηχη» ονομασία «Καθαρτήριο». Πρακτικά, πρόκειται για μια βάση δεδομένων, όπου οι χρήστες καταχωρούν σε μορφή excel τα προσωπικά στοιχεία των «εχθρών της Ουκρανίας», όπως ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο, περιγραφή κα. Τα στοιχεία είναι ανοιχτά στον επισκέπτη που μπορεί να τα εντοπίσει μέσω της ενσωματωμένης μηχανής αναζήτησης. Επιπλέον, οι υποψήφιοι στόχοι κατηγοριοποιούνται με ετικέτες, όπως «καταπάτηση της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας», «προδότης της πατρίδας», «εκπρόσωπος της ρωσικής κατοχικής διοίκησης», «συμμετοχή σε εκδηλώσεις προπαγάνδας κατά της Ουκρανίας», «διάδοση της προπαγάνδας του Κρεμλίνου», «πράκτορας επιρροής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (ROC) στην Ουκρανία», «αντίπαλος της ανεξαρτησίας της Ουκρανικής Ορθοδοξίας» κα.

Η ιστοσελίδα αναφέρει πως η ταξινόμηση γίνεται για τη διευκόλυνση των υπαλλήλων των υπηρεσιών επιβολής του νόμου και των ειδικών υπηρεσιών της Ουκρανίας και άλλων χωρών (εκτός της Ρωσικής Ομοσπονδίας), ενώ το τι θα θα πράξουν εξαρτάται …από τους ίδιους. Ερωτηματικά για το βαθμό εμπλοκής ευρωατλαντικών οργάνων και μυστικών υπηρεσιών, δημιουργούν ορισμένα ονόματα χρηστών, που προβαίνουν σε καταχωρήσεις, σε τακτική βάση, όπως «ΝΑΤΟ», «FBI», «ΜΙ5»,,«CIA «NSA», «SBU» κα.

Το ρωσικό Ιδρυμα για την καταπολέμηση της καταστολής ανέλυσε το πρωτόκολλο δικτύου του τομέα του ιστότοπου «Myrotvorets», διαπιστώνοντας ότι η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες μιας εταιρείας τεχνολογίας από την Καλιφόρνια. Παρά το γεγονός πως μια έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, που δημοσιεύθηκε του 2020 και αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ουκρανία, έχει επιβεβαιώσει ότι το ουκρανικό Υπουργείο Εσωτερικών σχετίζεται με τον «Ειρηνοποιό», η αμερικάνικη κυβέρνηση δεν έχει προβεί σε καμία ενέργεια για να μπλοκάρει την λειτουργία του ιστοτόπου, που απειλεί ευθέως πολίτες των δυτικών κρατών, την ώρα που τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης έχουν απαγορευτεί για το δυτικό κοίνο. 

«Εκκαθαρίστηκε»: Στοχοποίηση και δολοφονίες σε ένα νεομακαρθικό «κυνήγι μαγισσών»

Όταν ένας «εχθρός της Ουκρανίας» εξοντώνεται, η φωτογραφία που τον συνοδεύει στη λίστα προγραφών διαγράφεται με τη λέξη «εκκαθαρίστηκε». Τα θύματα των εξωδικαστικών εκκαθαρίσεων δεν περιλαμβάνουν μόνο στρατιωτικούς στόχους. Ο Ουκρανός δημοσιογράφος Όλες Μπουζίνα και ο πρώην βουλευτής του Κόμματος των Περιφερειών Όλεγκ Καλάσνικοφ είχαν καταχωρηθεί στα κατάστοιχα του «Ειρηνοποιού», με τα προσωπικά τους δεδομένα να δημοσιεύονται την προηγούμενη των δολοφονιών τους. Μετά τη δολοφονία του Καλάσνικοφ και του Μπουζίνα, δύο μηνύματα φέρεται να εμφανίστηκαν στο επίσημο Twitter του «Ειρηνοποιού» σχετικά με την «επιτυχή ολοκλήρωση μιας μαχητικής αποστολής από τον πράκτορα 404». Ο Ιταλός φωτορεπόρτερ Αντρέα Ροτσέλι δολοφονήθηκε, ενώ ταξίδευε με τον ακτιβιστή ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διερμηνέα Αντρέι Μιρόνοφ (ο οποίος επίσης σκοτώθηκε στην επίθεση), έναν Γάλλο φωτορεπόρτερ και έναν ντόπιο οδηγό. Στη συνέχεια, η στάμπα «εκκαθαρίστηκε» προστέθηκε στην καταχώρηση των προσωπικών του στοιχείων στο «Καθαρτήριο».

Ο Γάλλος δημοσιογράφος, που έκανε λόγο για εγκλήματα πολέμου του ουκρανικού στρατού, Αντριέν Μποκέ, επιβιώσε από δολοφονική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη. Τα προσωπικά του στοιχεία βρίσκονται επίσης στο «Καθαρτήριο». Η στοχοποίηση μέσω της ουκρανικής λίστας θανάτους δεν γνωρίζει όρια σε ηλικία, αφού το «Καθαρτήριο» περιέχει το όνομα της 14χρονης Φάινα Βλαντιμίροβνα. Η Φάινα είχε λάβει διεθνή αναγνώριση ως «παιδί θαύμα», ως συγγραφέας, δοκιμιογράφος, θεατρικός συγγραφέας. Παρά το νεαρό της ηλικίας της, έχει λάβει σειρά βραβεύσεων, ενώ είναι μέλος της της Ένωσης Συγγραφέων της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ. Ο Αλεξάντερ Γκριτσένκο, πρόεδρος του Διεθνούς Συμβουλίου της Διεθνούς Ένωσης Συγγραφέων, έχει χαρακτηρίσει την Φάινα ως την ανακάλυψη της χρονιάς και σημείωσε ότι σε ηλικία 11 ετών, το κορίτσι έγραψε ένα έργο σε επίπεδο επαγγελματία θεατρικού συγγραφέα. Το «έγκλημα» της είναι πως τον Μαΐο του 2021 ηχογράφησε ένα μήνυμα στα Ηνωμένα Έθνη, στο οποίο κάλεσε τον διεθνη οργανισμό να θυμάται ότι τα παιδιά του Ντονμπάς αξίζουν επίσης μια πραγματική παιδική ηλικία. Λίγους μήνες μενά καταχωρήθηκε στη λίστα προγραφών για «συμμετοχή σε εκδηλώσεις προπαγάνδας κατά της Ουκρανίας».

Στο «Καθαρτήριο» βρίσκεται ακόμα ο κινηματογραφιστής Ιγκόρ Λοπατόνοκ, λόγω μιας ταινίας που δούλεψε με τον Όλιβερ Στόουν, καθώς και ο παγκοσμίου φήμης τραγουδιστής των Pink Floyd, Ρότζερ Γουότερς, ο οποίος είναι γνωστός για τις αντιπολεμικές του θέσεις. Επίσης, συναντάμε τον πρόεδρο της Λευκορωσίας, Αλεξάντρ Λουκασένκο, τον γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, τα απαχθέντα από τις ουκρανικές αρχές αδέρφια και ηγετικά στελέχη της νεολαίας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας, Μιχαήλ και Αλεξάντερ Κονόνοβιτς, αλλά και πρόσωπα «υπεράνω πάσης υποψίας», όπως ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσσιγκερ, καθώς και ο Αμερικάνος δισεκατομυριούχος Έλον Μασκ, ο οποίος μέχρι τότε παρείχε κρίσιμες δορυφορικές υπηρεσίες στον ουκρανικό στρατό, μέσω του SpaceX. Στα τέλη του Απρίλη 2019 καταχωρήθηκε και η Ζελένσκαγια Έλενα Βλαντιμίροβνα, σύζυγος του σημερινού Ουκρανού προέδρου. Λίγες μέρες πριν, η Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας (SBU) είχε λάβει ειδοποίηση από το Κέντρο Έρευνας Σημείων Εγκλημάτων κατά της Εθνικής Ασφάλειας της Ουκρανίας, το οποίο ισχυριζόταν ότι η προεκλογική εκστρατεία του τότε υποψηφίου για την προεδρία της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, θα μπορούσε να χρηματοδοτείται… από τη Ρωσία.

Τον Μάρτιο του 2022, ο Βλαντιμίρ Στροκ δήμαρχος της ανατολικής πόλης της Κρεμίννα στην ελεγχόμενη από την Ουκρανία πλευρά του Λούγκανσκ, απήχθη από άνδρες με στρατιωτική στολή, σύμφωνα με τη σύζυγό του και πυροβολήθηκε στην καρδιά. Ο Στροκ φέρεται να είχε προτρέψει τους Ουκρανούς συναδέλφους του να διαπραγματευτούν με φιλορώσους αξιωματούχους. Ο Γεραστσένκο, ο οποίος πλέον διατελεί σύμβουλος του υπουργού Εσωτερικών της κυβέρνησης Ζελένσκι, πανηγύρισε τη δολοφονία του δημάρχου, δηλώνοντας «επιτέλους ένας προδότης λιγότερος», αφού ανήρτησε τη φωτογραφία με το πτώμα στη σελίδα του στο Telegram. Πρόκεται για μια από τις πολλές περιπτώσεις αξιωματούχων, που βρέθηκαν δολοφονημένοι, ενώ διαπραγματεύονταν με τις ρωσικές δυνάμεις. Ανάμεσά τους, ο Γιούρι Πρύλυπκο, δήμαρχος του Γκόστομε, ο οποίος φέρεται να είχε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις, για να οργανώσει έναν ανθρωπιστικό διάδρομο για την εκκένωση των κατοίκων της πόλης του, καθώς και ο Ντένις Κιρέεφ, μέρος της ουκρανικής διαπραγματευτικής ομάδας, ο οποίος είχε κατηγορηθεί από τα ουκρανικά ΜΜΕ για «προδοσία». Ο Γενάντι Ματσεγόρα, δήμαρχος στο Κουπιάνσκ, δημοσίευσε ένα βίντεο έκκληση στον Βολοντίμιρ Ζελένσκι για την απελευθέρωση της κόρης του, η οποία κρατήθηκε όμηρος από πράκτορες της ουκρανικής υπηρεσίας πληροφοριών. Ο Ζελένσκι είχε δηλώσει πως «θα υπάρξουν συνέπειες για τους συνεργάτες».

Έλληνες στόχοι του «Ειρηνοποιού» μιλούν στο TPP

Το TPP συνέλεξε πλήθος αναφορών σε Έλληνες πολίτες, που στοχοποιούνται μέσω της ουκρανικής λίστας θανάτου, ανάμεσα στους οποίους βρίσκουμε τα ονόματα πολιτικών, με κάποιους μάλιστα να έχουν διατελέσει πρώην υπουργοί, βουλευτές και ευρωβουλευτές, δημοσιογράφων, νομικών, καθηγητών, καλλιτεχνών και ακτιβιστών. Στη πλειοψηφία τους, πρόκειται για άτομα προερχόμενα από την αριστερά, με κοινό χαρακτηριστικό ότι ασκούν κριτική στο ΝΑΤΟ και το σημερινό καθεστώς στην Ουκρανία.

Η πρώην αναπλ. υπ. Οικονομικών, Νάντια Βαλαβάνη, προγραμμένη στη λίστα του «Ειρηνοποιού», περιέγραψε αναλυτικά στο TPP το χρονικό της στοχοποίησης της:

-Πιστεύω ότι πρωτομπήκα στο στόχαστρο των ουκρανικών αρχών, όταν το καλοκαίρι του 2014, ως μέλος της Ελληνικής Κοινοβουλευτικής Αντιπροσωπείας και της Ομάδας της Αριστεράς στη Διακοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, μίλησα και ψήφισα ενάντια στην αποβολή της ρωσικής αντιπροσωπείας ως αντίποινα στην προσάρτηση της Κριμαίας – θεωρώντας τις κυρώσεις γενικότερα απαράδεκτες και μια τέτοια απόφαση ακόμα περισσότερο, καθώς θα έκλεινε οριστικά τη δυνατότητα οποιουδήποτε διακοινοβουλευτικού διαλόγου. Η Ομάδα της Αριστεράς είχε χωριστεί στα δύο και είχε αποφασιστεί να ψηφίσουμε «κατά συνείδηση». Ήμουν η μόνη ανάμεσα στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισα «Όχι». Κι ήμασταν ελάχιστοι – αν θυμάμαι καλά, μόλις 41-42 από διάφορα κράτη και ομάδες σε σύνολο εκατοντάδων βουλευτών – όσοι κρατήσαμε μια τέτοια στάση, με τα ονόματα μας σε δημόσια έκθεση στην ιστοσελίδα της ψηφοφορίας. Το δεύτερο «επεισόδιο» σημειώθηκε όταν, τέλος Σεπτεμβρίου 2015, αμέσως μετά τις εκλογές, ταξιδέψαμε μια τριμελής ελληνική αντιπροσωπεία στην Οδησσό, με στόχο να συμμετάσχουμε την επόμενη σε ημερίδα για τα δικαιώματα των δεκάδων μειονοτήτων που ζουν στην περιοχή. Ανάμεσα τους η ελληνική είναι από τις σημαντικότερες. Θα είχαμε επίσης συνάντηση με το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης, που βρισκόταν σε σύγκρουση με το νέο Κυβερνήτη της Οδησσού, που είχε διορίσει τρεις μήνες πριν ο Ποροσένκο: Τον πρώην Πρόεδρο της Γεωργίας, που είχε δραπετεύσει νύχτα από τη χώρα του στέλνοντας το χρυσό της στην Ελβετία και καταζητούνταν επίσημα. Στην αντιπροσωπεία συμμετείχαν επίσης ο πρώην αν. υπουργός Εθνικής Άμυνας Κώστας Ήσυχος και ο πρώην Πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Διεθνών Σχέσεων της Βουλής κατά την πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, Βασίλης Χατζηλάμπρου. Μας συνόδευαν οι δημοσιογράφοι Αρης Χατζηστεφάνου και Άρης Χιωτέλης. Απόγευμα, λίγο μετά την άφιξη μας, κάναμε μια άτυπη «συνάντηση γνωριμίας» με τον Πρόεδρο και το Διοικητικό Συμβούλιο των Ελληνικών Κοινοτήτων της Οδησσού – σε μια πιτσαρία. Η ατμόσφαιρα στο δείπνο ήταν περίεργη – επί ώρα προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι δεν είχε κανένα λόγο το ταξίδι μας, καθώς οι ελληνικής καταγωγής πολίτες της Οδησού δεν έχουν κανένα πρόβλημα, «μας τα έχει λύσει όλα η κυβέρνηση». Μόνο προ το τέλος «έσπασε» η επιφυλακτικότητα και ξεπεράστηκαν τα προσχήματα, με αποτέλεσμα να καταλήξουμε να δεσμευτούμε ότι θα κάνουμε ότι μπορούμε ώστε να να πιέσει η (δεύτερη) κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ (από τον οποίο είχαμε αποχωρήσει) για να λυθούν τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στην Οδησσό. Στο αίτημα τους να ζητήσουμε από την ελληνική κυβέρνηση να κάνει ότι έκανε η ισραηλινή για τους Εβραίους της Οδησσού, δηλ. κατ’ αντιστοιχία ν’ αγοράσει τη νεοκλασσική κτιριακή κληρονομιά του Μαρασλή, που η Προεδρία Ποροσένκο έβγαζε στο σφυρί ιδιωτικοποιώντας την και πετώντας εκτός τις Ελληνικές Κοινότητες, προσπαθήσαμε να τους εξηγήσουμε ότι αυτό ήταν αδύνατο, καθώς η ελληνική κυβέρνηση είχε μόλις υπογράψει μνημόνιο αναλαμβάνοντας να ιδιωτικοποιήσει τη δική μας δημόσια κληρονομιά. Θα μπορούσε ωστόσο να κάνει διάβημα στην ουκρανική κυβέρνηση για διακοπή της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης και απόδοσης της χρήσης των κτιρίων πίσω στις Ελληνικές Κοινότητες ως πολιτιστικά κέντρα, κέντρα διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας κλπ. Φεύγοντας κάποιοι απ’ το ΔΣ μας ψιθύρισαν μια εξήγηση για τη συμπεριφορά τους: Οι μοναδικοί άλλοι δύο πελάτες της πιτσαρίας ανήκαν στις μυστικές υπηρεσίες της Ουκρανίας…Την επόμενη μέρα η ημερίδα ξεκινούσε στις 12.00 το μεσημέρι και έτσι μέχρι τότε θα μας ξεναγούσαν στις ελληνικές αρχαιότητες της περιοχής. Μάταια ωστόσο περιμέναμε μετά το πρωϊνό, οι «ξεναγοί» μας δεν εμφανίστηκαν και παρέμεναν με κλειστά τηλέφωνα. Αντίθετα σιγά-σιγά το ξενοδοχείο περικύκλωσαν παραστρατιωτικοί με στρατιωτικές στολές και μπαλακλάβες στα πρόσωπα – κάποιες απ’ αυτές και με νεκροκεφαλές – κι άνοιξαν ένα πανό που έγραφε στα ρώσικα (στην Οδησσό και οι Ναζί ακόμα τότε ήξεραν μόνο ρώσικα) «Έξω οι διασπαστές της Ουκρανίας». Έγιναν προσπάθειες παραβίασης της κεντρικής πόρτας του ξενοδοχείου, που στο μεταξύ είχε κλειδωθεί. Ειδοποιήσαμε το Ελληνικό ΥΠΕΞ, το οποίο έστειλε ομάδα υπαλλήλων του Ελληνικού Προξενείου της Οδησσού, που διαπραγματεύτηκε επί δύο ώρες για να μας επιτρέψουν να φύγουμε. Η αστυνομία ήταν παρούσα χωρίς να παρεμβαίνει. Μας είχαν ήδη ενημερώσει πως υπό το νέο Κυβερνήτη είχε συγκροτηθεί μια νέα αστυνομική δύναμη, την οποία εκπαίδευε ομάδα Αμερικανών που έμεναν στο ξενοδοχείο μας. Αργά το μεσημέρι συμφωνήθηκε να βγούμε σε τρεις ομάδες – υπήρχε μόνο ένα αυτοκίνητο του Προξενείου για να μας μεταφέρει σε τρεις δόσεις και με προξενική συνοδεία στο ξενοδοχείο της ημερίδας. Ήμουν στην πρώτη «ομάδα», ο Κώστας στη δεύτερη και ο Βασίλης στην τρίτη, κι έτσι βγήκα έξω πρώτη απ’ όλους και πέρασα βαδίζοντας ανάμεσα από τους συγκεντρωμένους παρακρατικούς, που μας έφτυναν. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο της ημερίδας, μάθαμε ότι είχε ακυρωθεί. Από την Ελλάδα ενημερωθήκαμε ότι το πρωί είχαν συλλάβει και όλες τις επαφές μας στην πόλη. Αποχαιρετήσαμε λοιπόν τους προξενικούς υπαλλήλους ευχαριστώντας τους και αφού δεν είχαμε πια δουλειά μέχρι την επιστροφή μας στην Αθήνα την επόμενη τα ξημερώματα, αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στην πόλη μέχρι την Πλατεία Ελλήνων, έξω απ’ το σπίτι όπου ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία και μέχρι την περίφημη σκάλα, που αποθανάτισε ο Αϊζενστάιν στο «Θωρηκτό Ποτέμκιν». Δεν είχαμε προλάβει ωστόσο να κάνουμε τα πρώτα βήματα, όταν πρόβαλλαν από κάθε στενό και μας περικύκλωσαν περίπου 100 απ’ τους παρακρατικούς που μας πολιορκούσαν στο ξενοδοχείο. Έτσι παγιδευμένοι ανάμεσα τους σουλατσάραμε όλοι μαζί για κάποια ώρα καταμεσίς σ’ έναν απ’ τους κεντρικότερους δρόμους της Οδησσού. Κρίμα που δεν μπορούσαμε ν’ αποθανατίσουμε το θέαμα! Κάποια στιγμή περάσαμε μπροστά από τη χθεσινή πιτσαρία και αποφασίσαμε να κάτσουμε να φάμε, μπας και τους ξεφορτωνόμασταν. Κάτσαμε στο ίδιο χθεσινό τραπέζι, ενώ οι πελάτες παρατούσαν τα δικά τους τραπέζια κι εξαφανίζονταν. Από τους παραστρατιωτικούς, οι «φαντάροι» κάθισαν στα τραπέζια έξω, ενώ οι διοικητές τους – που αυτοαποκαλούνταν «Κομμαντάντε», σαν να βρισκόμασταν στη Λατινική Αμερική – κάθισαν απέναντί μας, στο τραπέζι που χθες κάθονταν οι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών. Κι ενώ εμείς τρώγαμε, έρχονταν και σκύβανε από πάνω μας «ανακρίνοντας» μας, ρωτώντας επίμονα ποιοι είμαστε και τι ήρθαμε να κάνουμε, ενώ ένας απ’ τους καθισμένους στο τραπέζι τους μας φωτογράφιζε έναν-έναν από απόσταση αναπνοής. Από το τραπέζι μας κάναμε δηλώσεις – ο Κώστας Ήσυχος σε δυο κοπέλες, δημοσιογράφους ρωσόφωνου τηλεοπτικού σταθμού της Οδησσού που είχαν στο μεταξύ εμφανιστεί στην πιτσαρία, και εγώ στα βασικά ελληνικά κανάλια, που άρχισαν ήδη να μεταδίδουν τα περί πολιορκίας μας. Σε όλο το διάστημα των δηλώσεων του Ήσυχου, που μεταδίδονταν live, ένας «Κομαντάντε» στεκόταν πίσω του κάνοντας με τα χέρια του «κερατάκια» πίσω απ’ το κεφάλι του Κώστα: Όπως μάθαμε αργότερα, στις περιοχές αυτές τα «κερατάκια» είναι αντίστοιχα του γνωστού ναζιστικού χαιρετισμού. Με άλλα λόγια, στο διάστημα της συνέντευξης με τον Ήσυχο κάποιος με στρατιωτική στολή παραλλαγής και μπαλακλάβα στο πρόσωπο μοιραζόταν μαζί του τον φακό χαιρετώντας ναζιστικά. Κάπως έτσι εμφανίστηκε και η αστυνομία στην πιτσαρία. Τους ζητήσαμε να κάνει ο Κώστας εκ μέρους όλων μας επίσημη καταγγελία της κατάστασης που εξελισσόταν μπροστά στα μάτια τους, αλλά μας είπαν ότι γι’ αυτό θα έπρεπε να τους ακολουθήσει στο αστυνομικό τμήμα. Φυσικά αρνηθήκαμε. Τελικά επέστρεψαν και παραδέχθηκαν ότι η καταγγελία θα μπορούσε να γίνει και επιτόπου. Οι αστυνομικοί, ο Κώστας και η διερμηνέας μας έκατσαν σ’ ένα άδειο τραπέζι κι ο Κώστας υπαγόρευσε την καταγγελία – με τους παραστρατιωτικούς «διοικητές» όρθιους και σκυμμένους από πάνω τους ν’ ακούνε κάθε του λέξη! Στις 7.30 μμ, όταν είχε πέσει πια το σκοτάδι, αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε έξοδο με την ελπίδα ότι δε θα μας ακολουθήσουν – κι έτσι κι έγινε. Για να βγούμε έξω, περάσαμε υποχρεωτικά ανάμεσα στους παραταγμένους μπροστά στην πόρτα “διοικητές”, που μας αποχαιρέτησαν έναν – ένα υποκλινόμενοι ειρωνικά, σαν γιγάντια έντομα, κθώς φορούσαν πάνω απ’ τις μάσκες τους στρατιωτικές διόπτρες νυχτερινής όρασης. Την ώρα που πετούσαμε με το αεροπλάνο το επόμενο πρωί, η «Χρυσή Αυγή» μας χαρακτήρισε σε ανακοίνωση που εξέδωσε στην Αθήνα «ψεύτες»: Αν, όπως έλεγα στις συνεντεύξεις μου από την πιτσαρία, μας είχε όντως πολιορκήσει ο «Δεξιός Τομέας», τώρα θα ήμασταν όλοι νεκροί. (Κάτι ήξερε η «ΧΑ»: Τον Μάη της προηγούμενης χρονιάς ο «Δεξιός Τομέας» στην Οδησσό είχε καταδιώξει άοπλους διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν για το πραξικόπημα της Πλατείας Μεϊντάν εγκλωβίζοντας τους στο Μέγαρο των Συνδικάτων, για να βάλει στη συνέχεια φωτιά – και μοιράζοντας τη χαριστική βολή με έναν πυροβολισμό στο κεφάλι, όπως είδαμε και σε βίντεο των ειδήσεων της ΕΡΤ, αποτελείωσε ανθρώπους που κείτονταν τσακισμένοι στο έδαφος έχοντας πηδήσει από φλεγόμενα παράθυρα. Απολογισμός: 34 νεκροί.) Την ίδια ώρα ο «Δεξιός Τομέας» έβγαζε στο Κίεβο δική του ανακοίνωση για «ειρηνική εκδήλωση που έγινε χθες στην Οδησσό ενάντια στους διαμελιστές της Ουκρανίας». Έτσι μάθαμε και για συμμετοχή δεύτερης ναζιστικής οργάνωσης, της άγνωστη μας «Αυτοάμυνας της Πλατείας Μεϊντάν». Ένας ακόμα λόγος στοχοποίησης μας είναι πως το 2017 συγκροτήσαμε το Ελληνικό Τμήμα της «Λέσχης Φίλων της Κριμαίας» και στο εξής συμμετείχαμε κάθε χρόνο μέχρι την πανδημία στο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Γιάλτας με στόχο τον τερματισμό αλλά και το «σπάσιμο» των εξοντωτικών κυρώσεων εναντίον της Κριμαίας, συμπεριλαμβανόμενης και της απαγόρευσης χορήγησης βίζας επίσκεψης στην Ελλάδα στους χιλιάδες ελληνικής καταγωγής κατοίκους της. Το 2019, μάλιστα, ο Κώστας Ήσυχος διάβασε στην ειδική συνεδρίαση στο αρχοντικό του Λάμπρου Κατσώνη, τα «Λιβάδια» (παραφθορά του ονόματος της γενέτειρας του Λειβαδιάς), στην αίθουσα που κλείστηκε η Συμφωνία της Γιάλτας, μήνυμα αλληλεγγύης του Μανώλη Γλέζου προς τον (ελληνικής καταγωγής) Πρωθυπουργό της Κριμαίας και τους μετέχοντες στο Φόρουμ ενάντια στις κυρώσεις. Το κύριο όμως που μας χάρισε το Φόρουμ ήταν η ευκαιρία μετά τις συνεδριάσεις του, τριγυρίζοντας στους δρόμους της Σεβαστούπολης και της Γιάλτας και παρατηρώντας τη ζωή γύρω μας, να πιάνουμε κουβέντα με κατοίκους τους, κυρίως Ρώσους και Ταρτάρους, που από άποψη καταγωγής συνιστούν και τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού. Οι άνθρωποι ήταν πραγματικά ευχαριστημένοι από τη ζωή τους και μας έλεγαν πόσο καλύτερη είχε γίνει μετά την προσάρτηση: Ανέβηκαν δραστικά συντάξεις και μισθοί στα επίπεδα των ρωσικών και η ρωσική κυβέρνηση είχε χρηματοδοτήσει νέες υποδομές σε μια «ξεχασμένη» και υποβαθμισμένη περιοχή, όπου δεν είχε τίποτα συντηρηθεί ή ανανεωθεί από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Έτσι δημιουργήθηκε μεταξύ 2015-2019 το Διεθνές Αεροδρόμιο της Κριμαίας στη Σεβαστούπολη και η Γέφυρα του Κερτς (τμήμα της ανατινάχθηκε πρόσφατα, ξεκινώντας τα ρωσικά αντίποινα ενάντια στις υποδομές) – συνδέοντας οδικά και σιδηροδρομικά την Κριμαία με τη Μόσχα και λύνοντας τα προβλήματα μεταφορών μιας Κριμαίας ασφυκτικά πολιορκημένης από την Ουκρανία (που πέρυσι είχε κόψει όλο το καλοκαίρι και την τροφοδοσία της σε νερό), και προπαντός από τις ευρωπαϊκές και αμερικάνικες κυρώσεις. Όσο για τα χρόνια της πανδημίας, μεταξύ 2019-2021 κατασκευάστηκε ένα καταπληκτικό δίκτυο εθνικών αυτοκινητόδρομων στην τεράστια πεδιάδα όπου δόθηκε η μεγαλύτερη μάχη με τανκς του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ώστε να μπορείς πλέον μέσα σε μερικές ώρες να διασχίζεις ολόκληρη την Κριμαία απ’ οποιαδήποτε σημείο της. Όπως το έζησα και η ίδια, όταν μετά από δυόμιση χρόνια ξαναβρέθηκα εκεί το Νοέμβριο του 2021, εκπροσωπώντας μόνη μου, λόγω ασθένειας του Κώστα και του Γιάννη Ραχιώτη, το Ελληνικό Τμήμα σε συνεδρίαση της Γραμματείας της Διεθνούς Λέσχης Φίλων της Κριμαίας, ενώ ήδη απειλή πολέμου κρεμόταν πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα. Η κορυφαία ωστόσο τέτοια ευκαιρία μας είχε δοθεί το 2018 όταν, ενώ περπατούσαμε με τον Κώστα σε δρόμο της Γιάλτας μιλώντας στα ελληνικά, μας πλησίασε, μας ρώτησε αν είμαστε Έλληνες και μας συστήθηκε μιλώντας άψογα τη γλώσσα μια, ποντιακής καταγωγής, καθηγήτρια Γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο της Σεβαστούπολης, η οποία διδάσκει εθελοντικά δυο φορές τη βδομάδα σε τάξη για την εκμάθηση της γλώσσας που δημιουργήθηκε με δική της πρωτοβουλία το 2015 στο Β’ Σχολείο της Γιάλτας. Κι επειδή «τα παιδιά μου δεν έχουν δει ποτέ πραγματικούς Έλληνες», μας προσκάλεσε στο μάθημα της. Πήγαμε όντως το επόμενο πρωί οι δυο μας και βρεθήκαμε μπροστά σ’ ένα μικρό «θαύμα»: Μια τάξη περίπου 60 παιδιών όλων των ηλικιών από Τρίτη Δημοτικού έως Τρίτη Γυμνασίου, με καταγωγή από μια γκάμα μειονοτήτων πέρα από Ρωσσάκια, Ταρταράκια και Γερμανάκια. Δεν υπήρχε κανένα ελληνικής καταγωγής, όλα όμως ενδιαφέρονταν για τον ελληνικό πολιτισμό. Το μάθημα γινόταν χωρίς βιβλία, αποκλειστικά με δικές της σημειώσεις. Μας τραγούδησαν άψογα σύγχρονα ελληνικά τραγούδια και απάντησαν στα ελληνικά και στα ρωσικά σε λεπτομερείς ερωτήσεις για τη γεωγραφία και την αρχαία ιστορία και μυθολογία της Ελλάδας, αλλά και για την αρχαιοελληνική αποικία της Ταυρίδας (Κριμαίας), ξέροντας μάλλον περισσότερα από μας! Στη συνέχεια τα συνοδέψαμε στην τραπεζαρία, όπου έπαιρναν το «δεκατιανό» τους (κανονικό μεσημεριανό φαγητό) όλες οι τάξεις του δημοτικού και οι πρώτες του γυμνάσιου, εξυπηρετούμενες από τραπεζοκόμους κι επιτηρούμενες από μεγαλύτερα παιδιά με κόκκινα περιβραχιόνια. Μ’ αυτά τα μεγαλύτερα πιάσαμε κουβέντα: Τα ρωτήσαμε τι ήθελαν να γίνουν όταν αποφοιτούσαν. Η πλειοψηφία ήθελαν να σπουδάσουν γεωπόνοι και ν’ αναλάβουν τα κοπάδια βοδιών ή τις καλλιέργειες των γονιών τους. Κάποια λιγότερα, θα σπούδαζαν οικονομία για ν’ αναλάβουν την οικογενειακή «επιχείρηση». Mέχρι που η καθηγήτρια μας σύστησε ένα αγόρι με περιβραχιόνιο ως «το αστέρι μας»: Τελειώνοντας το 2ο Σχολείο Γιάλτας θα συνέχιζε με σπουδές κλασσικού χορού. Η Πόντια καθηγήτρια μας είπε αποχαιρετώντας μας ότι, ακολουθώντας το παράδειγμα της, είχαν πρόσφατα σχηματιστεί τέτοιες εθελοντικές τάξεις εκμάθησης ελληνικών σε άλλα τρία σχολεία της Γιάλτας. Στην Κριμαία που έχω γνωρίσει οι εργαζόμενοι άνθρωποι, παρ’ όλη την πολιορκία τους από Ουκρανία και Δύση, ζούσαν ήρεμα και ειρηνικά. Ο πόλεμος στην Ουκρανία πρέπει να τερματιστεί, ωστόσο αλλοίμονο αν δεν τελειώσει με αναγνώριση του δικαιώματος αυτοδιάθεσης του λαού του Ντονμπάς, όπως εκφράστηκε πριν απ’ όλα μετά την έναρξη πογκρόμ ενάντια στους ρωσσόφωνους και την απαγόρευση διδασκαλίας της ρωσικής (και της ελληνικής) γλώσσας το 2014: Mε τη συγκρότηση Λαϊκών Δημοκρατιών και τη διενέργεια καθολικής συμμετοχής δημοψηφισμάτων σε όλες τις πόλεις του, συμπεριλαμβανομένης και της Μαριούπολης όπου, όπως μου είπαν κάτοικοι της πρόσφατα στην Αθήνα, είχαν ψηφίσει τότε «περισσότεροι απ’ ότι σε οποιεσδήποτε εκλογές στη σύγχρονη ιστορία μας» – με συντριπτική υπερψήφιση του αιτήματος συνένωσης με τη Ρωσική Ομοσπονδία. Η Ρωσία είχε τότε αρνηθεί, προτάσσοντας τις Συμφωνίες του Μινσκ, που θα τους επέτρεπαν να επιβιώσουν ως αυτόνομες Δημοκρατίες στο πλαίσιο της Ουκρανίας και θα τους προστάτευαν από τη ρατσιστική πολιτική του Κιέβου απέναντι τους. Οι ουκρανικές κυβερνήσεις επί Ποροσένκο και Ζελένσκι έκαναν ότι μπορούσαν διαχρονικά για να τινάξουν στον αέρα το Μινσκ. Δεν τολμώ ούτε να σκεφτώ τι θα είχαν να υποστούν τα εκατομμύρια των κατοίκων του Ντονμπάς, αν όρος για τον τερματισμό του πολέμου ήταν η επιστροφή των Δημοκρατιών τους στην Ουκρανία.

Ο πρώην αναπλ. υπ. Άμυνας, Κώστας Ήσυχος, είναι ένα από τα πρόσωπα, που στοχοποιούνται μέσω του «Ειρηνοποιού», με τον ίδιο να αναφέρει στο TPP:

-Η λίστα προγραφών που έχει δημιουργηθεί τουλάχιστόν από το 2014, μετά τα γεγονότα της δολοφονίας των συνδικαλιστών της Οδησσού, αλλά και κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος της πλατείας του Μεϊντάν, περιλαμβάνει εκατοντάδες ξένους πολίτες, μεταξύ αυτών πολλούς Έλληνες, μεταξύ των οποίων και εμένα. Είναι γεγονός ότι κατά την επίσκεψή μας, το 2015, τον Οκτώβρη, με την Νάντια Βαλαβάνη, τον Άρη Χατζηστεφάνου, τον Χατζηλάμπρου, είχαμε βρεθεί προσκεκλημένοι των μειονοτήτων της Οδησσού, μεταξύ αυτών και της ελληνικής κοινότητας, η παρουσία μας θεωρήθηκε εχθρική προς το καθεστώς, χωρίς ποτέ να μας γνωστοποιηθεί τίποτα επίσημα ή θεσμικά. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως ένας ιδιότυπος νεομακαρθισμός έχει ριζώσει για τα καλά στην Ευρώπη και με ευθύνη των Βρυξελλών, αλλά και της Αθήνας και των κρατών της ΕΕ, αυτή η λίστα προγραφών, όχι απλά υπάρχει, αλλά δυναμιτίζει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, αλλά και των ανθρώπων στην Ουκρανία. Θεωρώ απαράδεκτο ότι η παρούσα και οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν ασχοληθεί με το θέμα αυτό με σοβαρότητα και συνέπεια, προκειμένου η λίστα να εξαφανιστεί και όλοι οι Έλληνες πολίτες, που μπορούν και θέλουν να ταξιδεύσουν στην Ουκρανία, προκειμένου να ταξιδεύσουν στην Ουκρανία, προκειμένου να συναντηθούν με προσωπικότητες, πολιτικά πρόσωπα και πολίτες αντίθετους προς το καθεστώς και μια δημοκρατική κοινωνία είναι ζητούμενο αν μπορούν να πράττουν τα αυτονόητα, πόσο μάλλον εμείς που δεν μπορούμε να επισκεφτούμε πλέον την Ουκρανία, ενώ έχει ακουστεί πως έχουν υπάρξει ακόμα και δολοφονίες ανθρώπων που βρίσκονται στη λίστα. Δεν θέλω να διανοηθώ πως οι ελληνικές κυβερνήσεις θα συνεχίσουν να αγνοούν αυτό το θέμα. Τα ζητήματα αυτά έχουν φτάσει στο ευρωκοινοβούλιο, στο κοινοβούλιο και μένει πια στην ελληνική κοινωνία, στις πολιτικές οργανώσεις και φορείς να πράξουν τα αυτονόητα και να υπερασπιστούν το δικαίωμα του λόγου, της διακίνησης των ιδεών και των ανθρώπων στην Ουκρανία. Μια Ουκρανία που βασανίζεται από ένα ιδιότυπο ακροδεξιό καθεστώς, όπου οι μειονότητες, μεταξύ αυτών και η ελληνική, δεν έχουν το δικαίωμα να επιβιώνουν στη βάση των συναγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων τους, που ίσχυαν μέχρι το 2014

Ο πρώην υπ. Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Παναγιώτης Λαφαζάνης, μας έστειλε σχόλιο για τη συμπερίληψη του στην ουκρανική λίστα, στο οποίο αναφέρει:

-Δεν υπάρχει ίσως πιο χαρακτηριστικό δείγμα για τη ναζιστική φύση του ουκρανικού καθεστώτος από τη δημόσια λίστα της κρατικής ουκρανικής ασφάλειας «Μιρόβορετς». Είμαι επικίνδυνος τρομοκράτης υπό στενή παρακολούθηση, άξιος πιθανόν και αντιποιίνων, που μπορεί να φτάσουν μέχρι δολοφονικών ενεργειών, διότι συμμετείχα στην ειρηνική προάσπιση δικαιωμάτων των Ρώσων της Ουκρανίας και επέκρινα τη στάση του καθεστώτος του Κιέβου. Το τραγικό είναι ότι η Ευρώπη έχει αγκαλιάσει και εκτρέφει το ουκρανικό αυγό του φιδιού, ενώ η Ελλάδα σφυρίζει αδιάφορα και χειροκροτεί τις ουκρανικές φασιστικές μεθόδους. Ετοιμαστείτε να υποδεχθείτε τους επωαζούμενους Ευρωπαίους χιτλερίσκους. Ήδη ορισμένοι κυβερνούν κιόλας.

Στη λίστα βρίσκονται ονόματα και προσωπικά στοιχεία τριών στελεχών του ΚΚΕ, του Γιώργου Λαμπρούλη, βουλευτή και αντιπροέδρου της Βουλής, του Σωτήρη Ζαριανόπουλου, πρώην ευρωβουλευτή, και του Γιώργου Μαγγανά, στελέχους του ΚΚΕ. Σε κοινή τους δήλωση στο TPP αναφέρουν:

-H «καταχώρηση» των ονομάτων μας στην ουκρανική «μαύρη λίστα» με τον ψευδεπίγραφο τίτλο ‘Ειρηνοποιός’ αποδεικνύει το γεγονός πως το ουκρανικό αστικό κράτος επέλεξε το δρόμο της απροκάλυπτης στοχοποίησής μας, όπως και της στοχοποίησης του Κόμματός μας, του ΚΚΕ, που ανταποκρίθηκε σε πρόσκληση -το Νοέμβρη 2014- για μετάβαση στην περιοχή του Ντονμπάς, για να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στο λαό της περιοχής και συνολικά της Ουκρανίας. Η προσπάθεια να μας προσάψουν διάφορες ανυπόστατες κατηγορίες, όπως «εχθροί της Ουκρανίας», συνεργάτες «τρομοκρατικών οργανώσεων», δείχνει τον αντιδημοκρατικό «κατήφορο» που έχει λάβει ένα καθεστώς το οποίο έχει «εντρυφήσει» στον αντικομμουνισμό και στην απαγόρευση κάθε αντιπολιτευτικής φωνής στην Ουκρανία και το οποίο επικράτησε μετά το αντισυνταγματικό πραξικόπημα του 2014, με τη στήριξη ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, αξιοποιώντας και φασιστικές δυνάμεις για τους σκοπούς του. Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που επί της ουσίας «νίπτει τα χείρας της», στηρίζοντας τους ισχυρισμούς της ουκρανικής κυβέρνησης, πως η συγκεκριμένη ιστοσελίδα ελέγχεται από «ακραίους κύκλους», είναι «στάχτη στα μάτια». Οι «ακραίοι κύκλοι» έχουν ενσωματωθεί στο ουκρανικό αστικό κράτος, όπως φάνηκε και από την παρέμβαση του ναζί των ταγμάτων Αζόφ στην ελληνική βουλή, κατά τη διάρκεια του σόου της τηλεοπτικής εμφάνισης του Ζελένσκι, στο οποίο το ΚΚΕ αρνήθηκε να λάβει μέρος και δικαιώθηκε από την εξέλιξη. Όπως «σάρκα από τη σάρκα» του ρωσικού αστικού κράτους έχουν γίνει και εκείνοι οι ρωσικοί «ακραίοι κύκλοι» που αμφισβητούν την ύπαρξη του Ουκρανικού έθνους, που προσπαθούν να επιρρίψουν ευθύνες στον Λένιν και στους μπολσεβίκους για την απαράδεκτη ρωσική στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία, αυτοί που «δοξολογούν» τον Ρώσο φασίστα φιλόσοφο Ι. Ιλίν και απαιτούν να γίνει χρήση όπλων μαζικής καταστροφής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που διεξάγεται στην Ουκρανία για τα συμφέροντα των μονοπωλίων κι όχι για το λαό του Ντονμπάς ή για την κάλπικη «πάλη με το φασισμό». Εμείς δεν επιλέγουμε «ληστή» στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, είμαστε σταθερά στο πλευρό των λαών και ο ρώσικος με τον ουκρανικό λαό μεγαλούργησαν από κοινού στα πλαίσια της Σοβιετικής Ένωσης, που σε λίγες μέρες θα τιμήσουμε τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της, όταν τα τελευταία 30 χρόνια της καπιταλιστικής παλινόρθωσης έφεραν και στους δύο λαούς φτώχεια, ταξική εκμετάλλευση και ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Ο ανταποκριτής από τη Μόσχα, Θανάσης Αυγερινός, ο οποίος επίσης στοχοποιείται μέσω της λίστας, αναφέρει:

-Η ιστορία με τη λίστα προγραφών «Μιροτβόρετς» και τη διεθνή αποσιώπησή της επιβεβαιώνει τη ρήση ότι αλίμονο στην πραγματικότητα, αν τολμήσει να μην ταιριάζει με τα επίσημα αφηγήματα. Το ΝΑΤΟ και οι χώρες-μέλη του έχουν προφανώς αποφασίσει να κλείσουν στο όνομα της σύγκρουσης με τη Ρωσία τα μάτια σε κάθε παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εντέλει σε κάθε βαρβαρότητα, που προέρχεται από ακραίους εθνικιστές και νεοναζί στο Κίεβο (θεσμικούς ή εξωθεσμικούς, λίγο απασχολεί). Μισόκλειναν τα μάτια και τα προηγούμενα χρόνια αφήνοντας απλώς κάποιες χαραμάδες αλήθειας στα ΜΜΕ, τα έχουν κυριολεκτικά σφραγίσει μετά τις 24 Φεβρουαρίου, λες και οι κοινωνικές αξίες ή τα δικαιώματα, που επικαλούμαστε ως Δύση έχουν περιστασιακή ισχύ, αναλόγως των συνθηκών ή αναλόγως των κοινωνικών ομάδων, που απειλούνται. Από τη λίστα «εχθρών» του σημερινού Κιέβου, διαγράφονται επιδεικτικά και με αίμα με τη φράση «εξοντώθηκε» όσοι δολοφονήθηκαν από φανατικούς ή όργανα των εθνικιστών, Ουκρανοί ή ξένοι. Λίγο ενδιαφέρει αν είναι επισήμως ή ανεπισήμως το υπουργείο Εσωτερικών της Ουκρανίας ή άλλες υπηρεσίες, αμιγώς ουκρανικές ή ξένες, πίσω από την εν λόγω λίστα, σημασία έχει ότι την καλύπτουν και δεν κάνουν το παραμικρό για να συσχετίσουν τις δολοφονίες και τις εξαφανίσεις με τους δημιουργούς και τους χειριστές της. Επομένως η απειλή δεν είναι αόριστη, αλλά πολύ συγκεκριμένη. Από τον Φλεβάρη και μετά δέχομαι εξαιτίας της δουλειάς μου πολλές έμμεσες ή άμεσες απειλές, γραπτές ή τηλεφωνικές, για τις οποίες έχω ενημερώσει τις ρωσικές Αρχές και σκοπεύω να κάνω το ίδιο και με τις ελληνικές, το μεγάλο ερώτημα είναι, όμως, αν όντως υπάρχει κάποια πραγματική διάθεση στη δική μας κυβέρνηση ή στις κυβερνήσεις της ΕΕ να ασχοληθούν με την προστασία της ασφάλειας και της ζωής των πολιτών της Ένωσης και αν υπάρχουν ακτιβιστές, κινήματα, κόμματα, κοινωνικές δυνάμεις, που επιθυμούν να συγκροτήσουν μέτωπο προστασίας κόντρα στον νεομακαρθισμό για την ελεύθερη και ανεμπόδιστη διακίνηση ειδήσεων και απόψεων, όσο ενοχλητικές κι αν είναι για κάποιους φανατικούς, γιατί μόνο από τη διαδικασία αυτή μπορεί να προκύψει η αλήθεια και να ικανοποιηθεί το δικαίωμα όλων μας στην ενημέρωση. Θα ήμουν ευτυχής αν οι δημοσιογραφικές και άλλες ιστορικές Ενώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα συμμετείχαν στο αυτονόητο αίτημα να απαιτηθεί από την κυβέρνηση του Κιέβου η δημόσια καταδίκη και το οριστικό σφράγισμα της λίστας της ντροπής.

Ο Δημήτρης Πατέλης, διδάκτορας φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Λομονόσοφ της Μόσχας και καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης, με αντικείμενο τη Φιλοσοφία και την Ιστορία της Επιστήμης, είχε επίσης εντοπίσει στο παρελθόν το όνομά του στην ουκρανική λίστα προγραφών. Μιλώντας στο TPP, αναφέρει:

-Η βάση δεδομένων «Миротворец» (укр. «Миротворець»), είναι ένας επίσημος ουκρανικός ιστότοπος που ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 2014 από τις μυστικές υπηρεσίες της ελεγχόμενης από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ μυστικές υπηρεσίες της ναζιστικής χούντας του Κιέβου. Πρόκειται για ναζιστικής κοπής λίστα προγραφών. Λειτουργεί ως μηχανισμός περισυλλογής πληροφορίας, στρατολόγησης καταδοτών στην υπηρεσία του ναζιστικού καθεστώτος ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στην Ουκρανία, κατασυκοφάντησης, κατατρομοκράτησης και εξόντωσης αντιφρονούντων εντός και εκτός της Ουκρανίας. Ως φορέας κάποιου «Κέντρου Έρευνας Εγκλημάτων κατά των Θεμελιωδών Στοιχείων της Εθνικής Ασφάλειας της Ουκρανίας, της Ειρήνης και της Ασφάλειας των Πολιτών», ο ιστότοπος συντηρεί και ενημερώνει μια ανοικτή βάση δεδομένων με προσωπικά στοιχεία ανθρώπων, τα οποία συλλέχθηκαν με παράνομο τρόπο (hacking, phishing), χωρίς τη συγκατάθεση των ανθρώπων των οποίων τα δεδομένα δημοσιεύονται και τους οποίους οι συντάκτες αποκαλούν αυτονομιστές, «εχθρούς της Ουκρανίας» ή «πράκτορες του Κρεμλίνου». Ο εν λόγω διαδικτυακός πόρος με συμπεριέλαβε μαζί με άλλους αντιφασίστες, μετά την επίσκεψή μας στην εμπόλεμη ζώνη του Ντονμπάς, στο Κομμουνάρσκ (Αλττσέφσκ), όπου μας φιλοξένησε η πρωτοπόρος στην ένοπλη αντιφασιστική-αντιιμπεριαλιστική εξέγερση ταξιαρχία πολιτοφυλάκων «Πρίζρακ» («Φάντασμα») υπό τον κόκκινο καπετάνιο Αλεξέι Μοζγκοβόι, ο οποίος δολοφονήθηκε άγρια μερικές μέρες μετά την αναχώρησή μας. Θεωρώ τιμή μου την στοχοποίησή μου από τον №1 εχθρό της ανθρωπότητας και του κινήματος για την επιστημονική, παιδαγωγική και πολιτική μου δράση και στάση ζωής. Τέτοιοι χειρισμοί δεν μπορούν να κάμψουν τον αντιιμπεριαλιστικό, αντιφασιστικό και διεθνιστικό αγώνα. Θεωρώ άκρως ατιμωτική την έμμεση ή άμεση στήριξη αυτού του καθεστώτος και των μεθόδων του από επίσημους φορείς των ευρωατλαντικών κυβερνήσεων και ‘αντιπολιτευτικών’ δυνάμεων με διάφορα προσχήματα, των «ίσων αποστάσεων» συμπεριλαμβανομένων, ιδιαίτερα στις συνθήκες του εν εξελίξει Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου. Απαιτείται συνεπής διεθνιστικός και αντιιμπεριαλιστικός αγώνας για τη οριστική και αμετάκλητη ήττα και συντριβή του Ευρωατλαντικού άξονα, ο οποίος για την εδραίωση και διαιώνιση της κυριαρχία του εργαλειοποιεί τον φασισμό/ναζισμό και τις μεθόδους του (βλ. και Διακήρυξη του Παρισιού: Η ανερχόμενη παλίρροια του παγκόσμιου πολέμου και τα καθήκοντα των αντιιμπεριαλιστών).

Ο δικηγόρος Γιάννης Ραχιώτης, ο οποίος πρόσφατα κατήγγειλε πως δέχθηκε απειλητικό email από άγνωστο αποστολέα, που υπογράφει ως «HARBRINGERS OF FREEDOM», το οποίο είδε το TPP, εξηγεί:

-Η δημόσια λίστα προγραφών με το οργουελικό όνομα «Ειρηνοποιός» είναι δημιούργημα του καθεστώτος που επέβαλαν οι ΗΠΑ στην Ουκρανία το 2014. Άσχετα με το ποιος μπορεί να φέρεται ‘ιδιοκτήτης’ της είναι πλέον βέβαιο ότι διαχειριστής της είναι η υπηρεσία ασφαλείας του καθεστώτος. Τα δικαστήρια του καθεστώτος τη χρησιμοποιούν επίσημα σαν αποδεικτικό μέσο «αντι-ουκρανικής δράσης». Δυτικές πηγές αναφέρουν χρήση της από την αστυνομία στους συνοριακούς σταθμούς. Είδαμε όλοι τις φωτογραφίες από την καταχώρηση στη λίστα της 29χρονης διανοούμενης Ντάριας Πλατόνοβα-Ντούγκινα με την ένδειξη «ρευστοποιήθηκε», μετά την άνανδρη δολοφονία της από τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες . Μόνο τα πιο βάρβαρα νεοαποικιακά καθεστώτα όπως αυτά των ΗΠΑ και του Ισραήλ μας είχαν συνηθίσει να πανηγυρίζουν δημόσια τις δολοφονίες που διαπράττουν οι υπηρεσίες τους. Πρόκειται για μια λίστα που υποδεικνύει σε κάθε κρατικό ή παρακρατικό πράκτορα ποιοι πρέπει να εξοντωθούν και παρέχει για το σκοπό αυτό το αναγκαίο πληροφοριακό υλικό. Δεν έχω υπ’ όψη μου άλλο κράτος στον κόσμο που να τηρεί δημόσια λίστα χιλιάδων ανθρώπων που τους βαφτίζει εχθρούς του, με τα πλήρη στοιχεία τους. Και τα πιο αιμοβόρα καθεστώτα απέφυγαν να ενεργοποιήσουν ένα τέτοιο αυτοματισμό. Η κυβέρνηση κάθε ανεξάρτητου κράτους που έχει πολίτες του καταχωρημένους στην Ουκρανική λίστα προγραφών έχει δικαίωμα να απαιτήσει από το Ουκρανικό καθεστώς και τους προστάτες του να την καταργήσει και να πάρει κάθε αναγκαίο μέτρο για να το εξαναγκάσει να σταματήσει να απειλεί τους πολίτες του. Δύσκολα όμως μπορεί κάποιος να φαντασθεί κράτη όπως η Ελλάδα, απολύτως υποτελή στη Δύση, να ασκούν τα νόμιμα δικαιώματά τους και να προστατεύουν τη ζωή και την ελευθερία των πολιτών τους.

Η δημοσιογράφος Μαρία Καλύβα θυμάται σχετικά με την συμπερίληψή της στον «Ειρηνοποιό»:

-Τον Νοέμβριο του 2016 βρέθηκα στη Γκόρλαφκα του Ντονέτσκ, η οποία αποκαλούνταν από τους κατοίκους του Ντομπάς μαρτυρική, καθώς δέχονταν μεγάλους και εκτεταμένους βομβαρδισμούς, ακόμα και σε αμιγώς κατοικημένες περιοχές, ως καλεσμένη του τοπικού Πανεπιστημίου, για να μιλήσω με τους φοιτητές για την αρχαία ελληνική μυθολογία. Εκατσα εκεί 3 μέρες, όπου επισκέφτηκα τα μουσεία και την πινακοθήκη της πόλης, φιλοξενήθηκα στη φοιτητική εστία και έκανα μια μεγάλη βόλτα με τα πόδια στο κέντρο της πόλης, συνοδεία πάντα μιας καθηγήτριας. Από εκεί πήγα οδικά στην πόλη Ντονέτσκ, μια πανέμορφη πόλη που θα ευχόμουν να δω κάποια στιγμή σε ειρηνικές συνθήκες να ανθίζει σε όλο της το μεγαλείο, όπου συναντήθηκα με τον σύλλογο των ομογενών που διατηρούσαν και λειτουργούσαν σχολή εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας για τα παιδιά των ομογενών, αλλά και για όποιον ήθελε να μάθει ελληνικά. Επισκέφτηκα τον πρόσφατο, τότε, τάφο του ήρωα της περιοχής Μοτορόλα, όπου άφησα λίγο χώμα από τη Σπάρτη ανταποδίδοντας την τιμή να ονομάσουν Σπάρτα την ταξιαρχία του και τιμώντας τον αντιφασιστικό τους αγώνα εν γένει. Παρά τους κινδύνους, η επίσκεψη έγινε με σκοπό την επικοινωνία με έναν κόσμο που αναγκάζονταν να ζει αποκλεισμένος και σε έναν διαρκή πόλεμο, άγνωστο στους περισσότερους. Δεν πίστεψα ποτέ στις πολιορκίες (ή κυρώσεις και αποκλεισμούς όπως τις ονομάζουμε στις μέρες μας), που όσο πιο μακρόχρονες είναι τόσο πιο πολύ ξεφεύγουν από κάθε στρατιωτική έννοια της λέξης και μετατρέπονται σε εργαλεία πολιτικής, με σκοπό την επιβολή μέσω της μαζικής εξόντωσης, αλλά ήθελα να γνωρίσω τους ανθρώπους που αποφάσισαν, ακόμα και με τόσο βαρύ τίμημα, να παλέψουν ενάντια στον φασισμό. Λίγες μέρες αφού γύρισα στην Ελλάδα, δέχτηκα τηλεφώνημα φίλου που μιλάει πολύ καλά τα ρωσικά, καθώς είχε σπουδάσει στη Σ. Ένωση, ο οποίος με πληροφόρησε με ένα λινκ ότι είχα περάσει κι εγώ στη μαύρη λίστα των καταζητούμενων από τους νεοναζί της Ουκρανίας, όπου ήταν αναρτημένη η φωτογραφία μου από το facebook μαζί με όλα μου τα στοιχεία, χαρακτηρισμένη σαν «συνεργός τρομοκρατών». Αυτό σήμαινε ότι αν ποτέ πατούσα το πόδι μου στην Ουκρανία, κινδύνευα από την οργή των οργανωμένων ναζί, αλλά και από δίωξη των αρχών, αφού στην Ουκρανία ίσχυε ήδη νόμος που τιμωρούσε με ποινή φυλάκισης όσους πολεμούσαν στο πλευρό των αυτονομιστών, αν και η μόνη επαφή με μάχη που είχα στο ταξίδι μου ήταν οι εκρήξεις που ακούγονταν καθαρά τόσο στην Γκόρλαφκα, αλλά ακόμα και στην πόλη του Ντονέτσκ, ιδίως τις νύχτες. Βέβαια έχοντας μεγαλώσει στην Ελλάδα, με το πρόσφατο ακόμα ιστορικό παρελθόν της του μεταμφυλιακού κράτους, που το φασιστικό παρακράτος διαφέντευε με παρόμοιες τακτικές, το γεγονός δεν με εξέπληξε, με έκανε ωστόσο να καταλάβω ότι ακόμα και η αρχαία ελληνική μυθολογία θα μπορούσε να θεωρηθεί επικίνδυνο όπλο στους απίστευτους καιρούς που ζούμε.

Νομικοί καλούν τις ελληνικές αρχές να παρέμβουν για τις ευθείες απειλές εναντίον πολιτών της χώρας

Σε σχέση με τα νομικά ζητήματα, που προκύπτουν από τη στοχοποίηση πολιτών της χώρας από μια λίστα θανάτου, που φέρεται να σχετίζεται με τις αρχές ενός ξένου κράτους, ζητήσαμε ένα σχόλιο από τον Θέμη Τζήμα, δικηγόρο και διδάκτορα δημοσίου δικαίου και πολιτικής επιστήμης του ΑΠΘ, ο οποίος αναφέρει στο TPP:

-Η συμπερίληψη ονομάτων Ελλήνων πολιτών σε μια λίστα, αρχικώς επισήμως και πλέον ανεπισήμως, ξένου κράτους, με στόχο την εξόντωσή τους αποτελεί πρωτοφανή πρακτική, την οποία από όσο γνωρίζουμε δεν εφαρμόζει κανένα άλλο κράτος. Εν προκειμένω, η ιστοσελίδα αυτή αποτελεί ανοιχτό προσκλητήριο και χώρο υλοποίησης, σειράς εγκληματικών πράξεων. Είναι εντυπωσιακό ότι τόσο διεθνώς, όσο και στην πατρίδα μας εξακολουθεί να λειτουργεί κανονικότατα και ότι η ελληνική κυβέρνηση αρνείται να προστατεύσει τους πολίτες της. Με βάση τη θεμελιώδη αρχή ότι η κυριαρχία κάθε κράτους υπάρχει και ασκείται προς όφελος των πολιτών του και με δεδομένο ότι εν προκειμένω έχουμε ευθείες απειλές εναντίον Ελλήνων πολιτών, η κυβέρνησή μας έχει υποχρέωση όχι μόνο διαβήματος προς την πλευρά της Ουκρανίας αλλά και λήψης κάθε πρόσφορου μέσου προκειμένου η απειλή προς τους πολίτες της να παύσει. Για παράδειγμα έλεγχο των δράσεων της πρεσβείας της Ουκρανίας, των μυστικών υπηρεσιών της τελευταίας στην Ελλάδα και διακοπή της πολύπλευρης υποστήριξης προς την Ουκρανία. Είναι αδιανόητο να στέλνουμε όπλα σε μια χώρα η οποία απειλεί πολίτες μας. Η αδράνεια της ελληνικής κυβέρνησης αποτελεί συνενοχή τόσο σήμερα, όσο ακόμα χειρότερα αν οποιοσδήποτε από τους στοχοποιημένους πολίτες μας υποστεί το οτιδήποτε από την ουκρανική πλευρά. Σε κάθε περίπτωση η λειτουργία αυτής της ιστοσελίδας, με αναφορές βάσει διεύθυνσης στην έδρα της CIA, μας δίνει μια εικόνα για τον τρόπο δράσης και τις κυρίαρχες αντιλήψεις στο Κίεβο, με την εξόντωση και των ιδεολογικώς διαφωνούντων να βρίσκεται σε πρώτη γραμμμή αλλά και μια εικόνα για το ανεξέλεγκτο της δράσης τέτοιων μηχανισμών στην Ουκρανία, οι οποίοι δε νοιάζονται καν να κρυφτούν.

Ο καθηγητής Θεωρίας Κράτους και Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Δημήτρης Καλτσώνης, αναφέρει, με τη σειρά του:

-Η αντιδημοκρατική αυτή λίστα επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά την ανάγκη αποστασιοποίησης της Ελλάδας από τα τεκταινόμενα στον πόλεμο στην Ουκρανία. Πρέπει άμεσα:
1. να σταματήσει κάθε είδους μεταφορά οπλικών συστημάτων στο αντιδημοκρατικό καθεστώς του Κιέβου καθώς και κάθε είδους εμπλοκή της χώρας μας, άμεση ή έμμεση στον πόλεμο αυτό.
2. Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να διαμαρτυρηθεί για τη συμπερίληψη Ελλήνων πολιτών στη λίστα.
3. Να σταματήσει η Ελλάδα να συμμετέχει στις κυρώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ σε βάρος της Ρωσίας, να αναπτύξει πολυδιάσταση εξωτερική πολιτική, να διασφαλίσει προμήθεια φθηνής ρωσικής ενέργειας.
4. Να συμβάλλει η Ελλάδα με διπλωματικές πρωτοβουλίες στον τερματισμό του πολέμου με την επαναφορά των συνόρων στο status quo ante και με μέτρα υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για την οικοδόμηση μιας δημοκρατικής, ουδέτερης Ουκρανίας εκτός στρατιωτικών συνασπισμών.

«Κανένα σχόλιο» από το ελληνικό ΥΠΕΞ – Άφαντη η ουκρανική πρεσβεία

Το TPP επικοινώνησε με την υπηρεσία ενημέρωσης του ελληνικού υπουργείο Εξωτερικών, ζητώντας ένα σχόλιο σχετικά με τις ενέργειες, που έχει προβεί για τη προστασία των προσωπικών δεδομένων, αλλά και της ακεραιότητας πολιτών της χώρας. Μας παρέπεμψαν να στείλουμε το αίτημά μας μέσω μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μετά από μέρες, όπου δεν αντακοκρίθηκαν, επικοινωνήσαμε ξανά με την υπηρεσία ενημέρωσης του ελληνικού υπουργείο Εξωτερικών, εξηγώντας τη σοβαρότητα της υπόθεσης, αφού στοχοποιούνται πολίτες, δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί και πολιτικοί της χώρας, σε μια λίστα που έχει συνδεθεί με θανάτους. «Δεν έχουμε κάποιο σχόλιο» μας απάντησαν.

Στη συνέχεια, επιχειρήσαμε να επικοινωνήσουμε με την ουκρανική πρεσβεία στην Αθήνα, αλλά παρά τις επαναλαμβανόμενες κλήσεις μας, το τηλέφωνο απλά καλούσε. Τότε, στείλαμε μήνυμα και στις δύο διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, που αναφέρονται στην ιστοσελίδα της πρεσβείας, ενημερώνοντας πως έχουμε λάβει καταγγελίες από Έλληνες πολίτες, ακαδημαϊκούς, πολιτικούς και δημοσιογράφους, πως τα προσωπικά τους στοιχεία έχουν δημοσιευθεί μέσω της ιστοσελίδας «Ειρηνοποιός» (Μyrotvorets), η οποία τους στιγματίζει ως «εχθρούς της Ουκρανίας», με ορισμένους εξ αυτών να καταγγέλλουν απειλές εναντίον τους. Στο μήνυμά μας ζητήσαμε ένα σχόλιο εκ μέρους της πρεσβείας της Ουκρανίας για τις παραπανω καταγγελίες, καθώς και μια ενημέρωση αν έχουν κινηθεί ή προβλέπεται να κινηθούν διαδικασίες κατά των υπευθύνων της ιστοσελίδας «Ειρηνοποιός» στην Ουκρανία. Παρότι οι προσπάθειες επικοινωνίας συνεχίστηκαν μέχρι τη στιγμή της δημοσίευσης του ρεπορτάζ, δεν έχει υπάρξει ανταπόκριση, ενώ ο Γερασένκο εξακολουθεί να διατελεί σύμβουλος του υπουργείου Εσωτερικών της Ουκρανίας.