Η δολοφονία χαρακτήρα (και καλλιτεχνικής υπόστασης) που δέχεται εδώ και μέρες η Νατάσα Μποφίλιου από τους "Μένουμε Ευρώπη", δήθεν προοδευτικούς, φιλοκυβερνητικά Μέσα και τους "γνωστούς – άγνωστους", που οικειοποιούνται τη χρυσαυγίτικη ρητορική περί «θολοκουλτούρας», μας αφορά όλους.  

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΧΤΣΙΔΗΣ

Η δολοφονία χαρακτήρα της Νατάσας Μποφίλιου, έχει επίσης ως ηθικούς συναυτουργούς αυτούς που –ενώ καταδικάζουν τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται- κατηγορούν ως «ρωσόφιλους», «ναιμεναλλάδες» και «πουτινάκια», κάθε πολίτη που καταδικάζει απερίφραστα τη ρωσική εισβολή, αλλά διαπράττει το "έγκλημα" να εκφράσει τα αντιμιλιταριστικά του αισθήματα, να αναδείξει τον πόλεμο συμφερόντων με θύμα πρώτα απ’ όλα τον ουκρανικό λαό και να αμφισβητήσει κάθε προπαγάνδα… απ’ όπου και αν προέρχεται.

Κάθε πολίτη, που αρνείται πεισματικά να βγάλει εκτός πλαισίου δημοσίου διαλόγου, την ιστορική ανάλυση και μνήμη, αφήνοντας στο κάδρο μόνο τη συνέπεια χωρίς τις γενεσιουργούς αιτίες.

Κάθε πολίτη, που πιστεύει πως το αντιπολεμικό κίνημα είναι ένας καθημερινός, συμπεριληπτικός αγώνας.

Κάθε πολίτη, που πιστεύει πως οι απλοί άνθρωποι στην Ουκρανία βιώνουν τη φρίκη του πολέμου, πεθαίνουν και γίνονται πρόσφυγες, την ώρα που οι δύο πλευρές του ίδιου νεοφιλελεύθερου και ιμπεριαλιστικού νομίσματος ξαναμοιράζουν σφαίρες επιρροής.

Κάθε πολίτη που μάχεται και αυτός -σε προφανώς εντελώς διαφορετικές συνθήκες- για την επιβίωσή του.
Που απροστάτευτος «βομβαρδίζεται» από την ακρίβεια και τη λιτότητα για να κερδίζουν οι ολιγάρχες (ναι, υπάρχουν παντού, δεν είναι μόνο Ρώσοι).
Που αγωνιά για το αν θα μπορεί μετά τις 15 του μηνός να προσφέρει γάλα και ψωμί στα παιδιά του.

Κάθε πολίτη, με αχρωματοψία στο δέρμα των προσφύγων και των μεταναστών.

(Και είναι εύχομαι και ελπίζω κατανοητό, πως στους πολίτες αυτούς δεν ανήκουν οι ακροδεξιοί, οι "ψεκασμένοι", οι συνομωσιολόγοι, οι ρατσιστές και οι μισάνθρωποι. Πότε ανήκαν άλλωστε;).

Τέλος, κάθε πολίτη που σκέφτεται από μόνος του, όπως έκανε και ο Γρηγόρης Λαμπράκης, του οποίου τη μνήμη "σκυλεύει" σε σκίτσο του στην καθημερινή, ο Δημήτρης Χαντζόπουλος, επιστρατεύοντας το «τρίκυκλο», για να βάλει και αυτός τη δική του πινελιά στη δολοφονία χαρακτήρα της Νατάσας Μποφίλιου.

Μόνο που οι πραγματικά δημοκρατικοί και προοδευτικοί πολίτες αγωνίζονται –πολλές φορές εις βάρος τους- για να συνεχίσει ο κ. Χαντζόπουλος και οι ομοϊδεάτες του, να εκφράζονται όπως ακριβώς επιθυμούν. Χωρίς λογοκρισία, χωρίς απαγορεύσεις, χωρίς διώξεις.

Οι δημοκρατικοί και προοδευτικοί πολίτες είναι εναντίον της προτροπής ακραίων στοιχείων (που η ρητορική του κυβερνώντος κόμματος χαϊδεύει διαχρονικά), περί δίωξης κατά του κ. Χαντζόπουλου για προσβολή συμβόλου, όταν σε σκίτσο του έβαψε συμβολικά με τα χρώματα της Ουκρανίας την ελληνική σημαία. 

Και πολύ καλά έκανε.

Γιατί τι είναι ένα εθνικό σύμβολο όταν δεν χρησιμοποιείται -ακόμα και δημιουργικά- για την ελευθερία.

Πηγή: 2020mag.gr