ΓρΝίκος Μόττας //

«Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό,τι μπορεί ποτέ να πληρώσει».
Στη φράση αυτή του Έρνεστ Χέμινγουέι περικλείεται ολόκληρος ο συμβολισμός της 9ης Μάη του 1945.
Της επετείου της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των λαών. Τότε που η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο υψώνονταν στο Ράιχσταγκ, σηματοδοτώντας το θρίαμβο του Κόκκινου Στρατού και της Σοβιετικής Ένωσης απέναντι στο τέρας του ναζισμού.

Στο πρόσωπο του στρατιώτη που σήκωσε την σημαία με το σφυροδρέπανο στο Βερολίνο αντικατοπτρίζεται ιστορικά όχι μονάχα ο ηρωικός αγώνας που έδωσε ο Κόκκινος Στρατός και η ηγεσία του, αλλά συνολικά ο λαός της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν άλλωστε η Σοβιετική Ένωση, που με την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, υπό την ηγεσία του Ι.Στάλιν, σήκωσε το κύριο βάρος του αγώνα ενάντια στο ναζιστικό-φασιστικό ιμπεριαλιστικό «Άξονα» και τους συμμάχους του.

Οι ίδιοι οι αριθμοί πιστοποιούν τις κολοσσιαίες απώλειες της ΕΣΣΔ σε έμψυχο και μη υλικό:

—Πάνω από 30.000.000 ήταν συνολικά οι ανθρώπινες θυσίες της Σοβιετικής Ένωσης, συνυπολογίζοντας τους ανάπηρους και τους τραυματίες.

— Σε 20.000.000 υπολογίζονται οι νεκροί, στρατιώτες και λαός, ανάμεσα τους και ο ανθός των κομμουνιστών (περίπου 2 εκατομμύρια μέλη του ΚΚΣΕ) οι οποίοι έδωσαν τη ζωή τους για την σωτηρία της σοσιαλιστικής πατρίδας και της ολόκληρης της ανθρωπότητας. Οι αντίστοιχες απώλειες των «συμμάχων» ανέρχονταν σε 405.000 για τις ΗΠΑ και 375.000 για τη Μ. Βρετανία.

— Περίπου 1.700 πόλεις και 70.000 χωριά της ΕΣΣΔ μετατράπηκαν σε κρανίου τόπος.

— Καταστράφηκαν ολοκληρωτικά ή εν μέρει 32.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις και 65.000 χιλιόμετρα σιδηροδρομικές γραμμές.

— Ληστεύτηκαν, καταστράφηκαν και ερημοποιήθηκαν σχεδόν 100.000 κολχόζ, 5.000 σοβχόζ, χιλιάδες νοσοκομειακές μονάδες, πανεπιστημιακά ιδρύματα, σχολεία και βιβλιοθήκες.

Ο θρίαμβος της 9ης Μάη 1945 δεν ήρθε ξαφνικά.
Υπήρξε το επιστέγασμα μιας σειρά νικηφόρων μαχών του Κόκκινου Στρατού: Στάλινγκραντ, Κουρσκ, Λένινγκραντ, Μόσχα, ακόμη και μέσα στο Βερολίνο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι συνολικά στο Ανατολικό Μέτωπο αιχμαλωτίστηκαν ή καταστράφηκαν 607 γερμανικές μεραρχίες, δηλαδή αριθμός τριπλάσιος και τετραπλάσιος από τις απώλειες των Ναζί σε όλα τα υπόλοιπα μέτωπα (Δυτ. Ευρώπη, Β.Αφρική κλπ.) μαζί.

«Το μεγαλείο της ηρωϊκής νίκης απέναντι στη φασιστική Γερμανία είναι το γεγονός ότι η Σοβιετική Ένωση δεν υπερασπίστηκε μόνο την σοσιαλιστική πατρίδα, αλλά ότι πολέμησε ανιδιοτελώς για την υπεράσπιση του στόχου του προλεταριακού διεθνισμού – να νικήσει τις ναζιστικές δυνάμεις και να απελευθερώσει τους λαούς της Ευρώπης από την κατοχή. Ο σοβιετικός λαός δεν έχει ξεχάσει την συμβολή των άλλων λαών στη νίκη ενάντια στον κοινό εχθρό. Ο στρατός και ο λαός μας θυμάται και εκτιμά το κουράγιο των αγωνιστών της Αντίστασης».

—Στρατάρχης Γκεόργκι Κ. Ζούκοφ, «Απομνημονεύματα και Αναμνήσεις», 1969. 

Στη νικηφόρα πορεία των στρατευμένων αντρών και γυναικών της Σοβιετικής Ένωσης βλέπουμε μια άλλη- ιδιαίτερα σημαντική- πτυχή της ανωτερότητας του σοσιαλιστικού συστήματος, δηλαδή της εργατικής εξουσίας και των πλεονεκτημάτων του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας και των μέσων παραγωγής. Σε αυτά τα πλεονεκτήματα άλλωστε οφείλεται η έγκαιρη αμυντική θωράκιση της ΕΣΣΔ και η δημιουργία του αξιόμαχου Κόκκινου Στρατού.

Η προσπάθεια να ξαναγραφτεί η Ιστορία

Οι παραπάνω διαπιστώσεις αποτελούν διαχρονικά «αγκάθι» στο λαιμό της αστικής εξουσίας και των επιτελείων της. Γι’ αυτό το λόγο συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες, ιδιαίτερα μετά τη νίκη της αντεπανάστασης στην ΕΣΣΔ και την ανατολική Ευρώπη στις αρχές της δεκαετίας του 1990, μια προσπάθεια να ξαναγραφτεί η Ιστορία. Στόχος τους είναι να «θολώσουν» το αντιφασιστικό νόημα της επετείου της 9ης Μάη, να συσκοτίσουν και να διαστρεβλώσουν τα συμπεράσματα από την ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η αντιδραστική επίθεση αναθεώρησης της ιστορίας στοχεύει πρωτίστως στις νεότερες γενιές, εκείνες που δεν έχουν άμεση ιστορική μνήμη ή γνώση για τα γεγονότα. Αποσιωπούν σκόπιμα τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου και το γεγονός ότι αυτός «γεννήθηκε» ως αποτέλεσμα του ανταγωνισμού των μονοπωλίων και των κρατών τους για το μοίρασμα των αγορών.

Αποκρύβουν ότι η ΕΣΣΔ υποχρεώθηκε να διεξάγει έναν πόλεμο που ούτε ήθελε, ούτε είχε συμφέρον απ’ αυτόν. Επιχειρούν να συγκαλύψουν ότι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δε διέπραξαν μόνο οι φασιστικές-ναζιστικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, αλλά και οι «δημοκράτες» ιμπεριαλιστές (ΗΠΑ-Βρετανία), όπως για παράδειγμα ο βομβαρδισμός της Δρέσδης τον Φλεβάρη του 1945 και τα πυρηνικά ολοκαυτώματα στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι τον Αύγουστο του ίδιου έτους.

Σε αυτήν τη φαιά προπαγάνδα, πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, που από κοινού με τις κυβερνήσεις της (κεντροδεξιές, κεντροαριστερές, φιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές κλπ) έχουν ανακηρύξει την 9η Μάη σε… «Ημέρα της Ευρώπης». Προς αυτήν την κατεύθυνση άλλωστε, η Ε.Ε. καλλιεργεί μεθοδικά τον αντικομμουνισμό (θυμίζουμε το ελεεϊνό αντικομμουνιστικό μνημόνιο του 2005), προωθεί την επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων στη βάση της ανιστόρητης εξίσωσης κομμουνισμού-ναζισμού, στήνει άθλιες φιέστες και συνέδρια περί «ολοκληρωτισμού», την ίδια στιγμή που σε μια σειρά χώρες-μέλη της σιγοντάρει την απαγόρευση κομμάτων και συμβολων, την ποινικοποίηση της δράσης των κομμουνιστών, κλπ.

Πρόκειται για την ίδια Ε.Ε που αποκαθιστά τους συνεργάτες των SS και των Ναζί στις Βαλτικές χώρες, που στήριξε και στηρίζει φασιστικές-ακροδεξιές κυβερνητικές δυνάμεις στην Ουκρανία, που «κλείνει το μάτι» στη βεβήλωση και το γκρέμισμα μνημείων της σοσιαλιστικής περιόδου (βλ. Πολωνία).

Όπως κάθε 9η Μάη, έτσι και φέτος οι βρικόλακες του αντικομμουνισμού θα βγάλουν από τα αραχνιασμένα σεντούκια της προπαγάνδας τα γνωστά, χιλιοειπωμένα παραμύθια τους: για το σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ, τη ναζιστική σφαγή στο Κατίν (που θα την ξαναβαφτίσουν «σοβιετική»), την Διάσκεψη της Γιάλτας, τη χαρτοπετσέτα του Τσώρτσιλ κλπ.

Μάταιος θα ‘ναι ο κόπος τους. Όσες ψευδεπίγραφες και κατασκευασμένες «Ημέρες της Ευρώπης» κι’ αν θεσπίσει η Ε.Ε., όση αντικομμουνιστική μελάνη κι’ αν χύσουν, όσα ψέματα κι’ αν γράψουν, ούτε την ιστορία μπορούν να αλλάξουν, μήτε την ιστορική μνήμη των λαών να σβήσουν.

Η 9η Μάη 1945 έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στις σελίδες της ιστορίας και είναι ποτισμένη με το αίμα εκατομμυρίων αντρών και γυναικών της Σοβιετικής Ένωσης που, μαζί με τα λαϊκά κινήματα των άλλων λαών, έδωσαν τη ζωή τους για να λευτερωθεί η Ευρώπη από τον χιτλεροφασισμό, καρφώνοντας την σημαία με το σφυροδρέπανο στην καρδιά του ναζιστικού κτήνους.

Αιώνια ευγνωμοσύνη στους απελευθερωτές της ανθρωπότητας!

Νίκος Μόττας

ΠΗΓΗ ://atexnos.gr/