Πρόκειται για επιστολές που στάλθηκαν στις 7, 8 και 9 Απριλίου του 2005 από τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή στον καγκελάριο της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ, τον πρωθυπουργό της Ισπανίας Χοσέ Λουίς Ροδρίγκεθ Θαπατέρο και τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου και πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Πανομοιότυπες επιστολές απέστειλε ο υπουργός Εξωτερικών Πέτρος Μολυβιάτης προς τον Ολι Ρεν, επίτροπο της Ε.Ε. αρμόδιο για τη διεύρυνση, τον Ζαν Ασελμπορν, υπουργό Εξωτερικών του Λουξεμβούργου που είχε τότε την προεδρία της Ε.Ε., και τον Χαβιέ Σολάνα, ύπατο εκπρόσωπο για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας.

Οι αποκαλύψεις της εφημερίδας «Documento» και της «Εφημερίδας των Συντακτών» αποτελούν πλήγμα στο αφήγημα περί μακεδονικού αγώνα που έχει στήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ, αφού αποδεικνύουν ότι η Συμφωνία των Πρεσπών  πέτυχε όλα εκείνα που δεν είχε πετύχει η διαπραγμάτευση που είχε κάνει η γαλάζια παράταξη. Έτσι εξηγείται άλλωστε και η σιωπή της ΝΔ, που επέλεξε να απαντήσει εμμέσως και μόνο μέσω κύκλων του Κώστα Καραμανλή, που επιχείρησαν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις κάνοντας λόγο για «τακτικούς» χειρισμούς.

Ολες αυτές οι επιστολές έχουν τα εξής κοινά στοιχεία με την επιστολή προς τον πρόεδρο Μπους, όπως σημειώνει ο Δημήτρης Ψαρράς στο ρεπορτάζ του:

1) Υιοθετούν την ονομασία «Makedonija-Skopje»

2) Στη συμφωνία που κατέληγε η κυβέρνηση της ΝΔ δεν προβλεπόταν να ισχύει το όνομα erga omnes, αλλά μόνο στον ΟΗΕ και οι χώρες του οργανισμού απλώς ενθαρρύνονταν να χρησιμοποιούν το νέο όνομα.

3) Στις επιστολές αναφέρεται ρητά ότι δεν ζητείται αλλαγή στο Σύνταγμα της ΠΓΔΜ, εφόσον «το συνταγματικό όνομα Republika Makedonija θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ, κάτι το οποίο σημαίνει ότι δεν απαιτείται καμιά συνταγματική αλλαγή». Με άλλα λόγια, δεν θα άλλαζε τίποτα ως προς τον αλυτρωτισμό αλλά και την ιθαγένεια καθώς και την ονομασία της γλώσσας.

4) Στην επιστολή προς τον Μπους επισημαίνεται ότι η συμφωνία «θα άρει ένα μείζον εμπόδιο που βρίσκεται στον δρόμο της ενσωμάτωσης της ΠΓΔΜ στις ευρωατλαντικές δομές». Στις επιστολές του προς τους Σρέντερ και Γιούνκερ η φράση μεταβάλλεται ως εξής: «[Η συμφωνία] θα άρει ένα μείζον εμπόδιο για την ΠΓΔΜ στη σταδιακή ένταξή της στην Ε.Ε.» με την επισήμανση, «όπως γνωρίζετε η Εκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναμένεται το φθινόπωρο». Από τις διατυπώσεις αυτές του κ. Καραμανλή προκύπτει σαφώς ότι με μια λύση σε αυτή τη βάση (διπλή ονομασία «Μακεδονία-Σκόπια» στον ΟΗΕ και παντού αλλού «Μακεδονία») η Ελλάδα θα δώσει το πράσινο φως για την ένταξη της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε. Ακόμα πιο σαφής είναι η διατύπωση της επιστολής Καραμανλή προς τον Θαπατέρο: «Για δεκαπέντε χρόνια πολιτικοί λόγοι είχαν αποτρέψει μια λύση μεταξύ των δύο χωρών. Προσωπικά, είμαι έτοιμος να αναλάβω το πολιτικό κόστος και να επιλύσω το θέμα τώρα». Και πιο κάτω: «Είναι κρίσιμο σε αυτή τη φάση η Ισπανία να στηρίξει την πρόταση του ΟΗΕ, η οποία, πρέπει να τονίσω, αποτελεί ισορροπημένο συμβιβασμό μεταξύ των θέσεων των δύο πλευρών. Αυτό που χρειάζεται είναι η άλλη πλευρά να αποδεχτεί την πρόταση του ΟΗΕ. Ο Πρόεδρος Τσερβένκοφσκι είναι το πρόσωπο κλειδί για να λάβει τις απαιτούμενες τελικές αποφάσεις».

«Η ύπαρξη όλων αυτών των επιστολών προς Ευρωπαίους ηγέτες αποδεικνύει ότι είναι προφάσεις εν αμαρτίαις οι όψιμοι ισχυρισμοί των κύκλων Καραμανλή, καθώς και ορισμένων στελεχών της ΝΔ, που χαρακτηρίζουν τακτικό ελιγμό την υιοθέτηση αυτής της δυσμενούς θέσης για την ονομασία της ΠΓΔΜ», σημειώνει η «Εφημερίδα των Συντακτών».

Το επιχείρημα περι ελιγμών καταρρέει άλλωστε από την αποκάλυψη επίσημων αμερικανικών εγγράφων που αποδεικνύουν ότι η συγκεκριμένη γραμμή αποτελούσε και την επίσημη της ΝΔ. Λίγο πριν από τη σύνοδο του Βουκουρεστίου έχει καταγραφεί από τον πρέσβη Ντάνιελ Σπέκχαρντ η επίσημη αποδοχή της διπλής ονομασίας: «Μετά από τις προτάσεις του Νίμιτς η κυβέρνηση Καραμανλή αποφάσισε το “τολμηρό βήμα” της αποδοχής τους ως βάσης διαπραγμάτευσης. [...] Ή Ελλάδα είναι ανοιχτή σε ένα σύνθετο όνομα, “Νέα, Βόρεια, Ανω, οποιαδήποτε Μακεδονία”, υποστήριξε ο Καραμανλής. [...] Ως προς την πρόταση του
Νίμιτς για μια λύση διπλής ονομασίας (Δημοκρατία της Μακεδονίας για εσωτερική χρήση και ένα σύνθετο όνομα για τον ΟΉΕ, το ΝΑΤΟ και διεθνή χρήση), ο Καραμανλής είπε ότι θα μπορούσε να το
αποδεχτεί, αλλά το σύνθετο όνομα θα έπρεπε να χρησιμοποιείται σε όλα τα διεθνή φόρα και η Ελλάδα περιμένει να χρησιμοποιούν και οι ΉΠΑ το σύνθετο όνομα»