ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ

Σήμερα ο ηθοποιός Δημήτρης Πιατάς διαβάζει ένα από τους καταπληκτικούς μονολόγους του Βαρώνου Μινχάουζεν από την σοβιετική ταινία Εκείνος ο Μινχάουζεν, που γυρίστηκε 40 χρόνια πριν, το 1979. Το σενάριο της ταινίας ανήκει σε έναν από τους καλύτερους σοβιετικούς δραματουργούς, Γριγκορι Γκόριν, που έφυγε από τη ζωή μόλις στα 60 του χρόνια (1940-2000). Τα κείμενά του ξεχωρίζει ένα λεπτό και πικρό χιούμορ, στα όρια της σάτιρας, χαρακτηριστικό για τον Τσέχωφ, τον Μπουλγκάκοφ, δηλαδή, τους γιατρούς της ρωσικής λογοτεχνίας: ο Γριγκόρι Γκόριν επίσης ξεκίνησε τη ενήλικη ζωή του ως γιατρός του ΕΚΑΒ. Η ιστορία του Μινχάουζεν είναι η ιστορία ενός ξεχωριστού ανθρώπου με φαντασία, για τον οποίον τα όρια της συνηθισμένης ζωής και της κοινωνίας της μετριότητας είναι υπερβολικά στενά. Υπάρχει αυτή η λεπτή διαφορά ανάμεσα στην φαντασία και το ψέμα: ο Μινχάουζεν δεν ψεύδεται ποτέ, ακόμα κι όταν μόνο με το ψέμα μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του και τους δικούς του. Έτσι, πεπεισμένος, ότι το έτος έχει ακόμα μια μέρα, υπογράφει στο δικαστήριο με την ημερομηνία 32^η Μαίου, χάνοντας τη μοναδική ευκαιρία να πάρει το διαζύγιο και να παντρευτεί την αγαπημένη του. Αλλά έτσι είναι οι κοινωνίες: η εξουσία προτιμάει τους ανθρώπους με φαντασία… νεκρούς, και, υπογράφοντας την καταδίκη τους, υπογράφει και τη δική της καταδίκη…