Ήταν Κυριακή 25 Ιουλίου του 1943, όταν τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, έπνιξαν στο αίμα τη Μουσιωτίτσα, χωριό του σημερινού Δήμου Δωδώνης.

Για αντίποινα στη συμμετοχή των κατοίκων της περιοχής σε δολιοφθορές, αλλά και για το θάνατο Γερμανού αξιωματικού σε κοντινή περιοχή, εκτελέστηκαν 152 άτομα, μεταξύ αυτών και γυναικόπαιδα, πολλοί εκ των οποίων υπέστησαν φριχτά βασανιστήρια.

Εκείνες τις μέρες, πάνω από τη Μουσιωτίτσα έκανε χαμηλές πτήσεις γερμανικό αεροπλάνο το οποίο πετούσε προκηρύξεις, γραμμένες στα ελληνικά. Καλούσαν τους κατοίκους να μην φύγουν από τα σπίτια τους.

Την Κυριακή 25 Ιουλίου, ξεκίνησε συντονισμένη επίθεση από τέσσερα περιφερειακά σημεία, με τέσσερις ομάδες στρατού και με στόχο να αποκλειστεί η έξοδος από το χωριό.

Εκτός από τις ετήσιες εκδηλώσεις τιμής και μνήμης, που οργανώνει ο Δήμος και ο Σύλλογος Νέων Μουσιωτίτσας, παραμένει ανοιχτό και το ζήτημα της διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων.

Το ολοκαύτωμα στο Ηπειρώτικο χωριό, αποτελεί ζωντανή μαρτυρία ιστορίας και τροφοδοτεί και τους αγώνες του σήμερα, τόσο για το θέμα των αποζημιώσεων, όσο και ευρύτερα ενάντια στο φασισμό – ναζισμό.

Σε μαρμάρινη στήλη στο χωριό έχουν γραφτεί τα παρακάτω:

Εδώ είναι τόπος ιερός
Χώρος αγιασμένος
Με κλάμα και με δάκρυα
Με αίμα ποτισμένος
Εδώ δεν κείτονται κορμιά
Μόνο ψυχές πετούνε
Αγνών αθώων άκακων
Ψυχές π’ ανθοβολούνε
Η Ελλάδα ολόρθη στέκεται
Δάφνο στεφανωμένη
Η ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Αιώνια πάντα μένει
«1943 Ιουλίου 25»
Χ.Α.