Ο χαιρετισμός της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην παρουσίαση της μελέτης του ΕΔΕΚΟΠ «Σχεδιάζοντας τη Λύση»:

Καλησπέρα σε όλες και σε όλους.

Καλησπέρα στον Κώστα Λαπαβίτσα και στους εκλεκτούς συμμετέχοντες στο αποψινό πάνελ.

Είναι ιδιαίτερη χαρά μου να χαιρετίζω την εκδήλωση αυτή, που αποτελεί μια τεκμηριωμένη και έμπρακτη απάντηση σε εκείνους που επί 7 χρόνια συμπράττουν για να υποδουλώσουν το λαό και τη χώρα μας και να πείσουν τους πολίτες ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική παρά μόνον η παράδοση και η υποταγή.

Επί 7 χρόνια η χώρα μας διαλύεται, κατακερματίζεται και διανέμεται στους δανειστές και στα κοράκια.

Η κοινωνία δολοφονείται.

Οι νέες γενιές καταστρέφονται, εκδιώκονται από την πατρίδα, όπου θέλουν αλλά δεν μπορούν να ζήσουν. Και τα παιδιά, τα γεννημένα και τα αγέννητα, καλούνται να πληρώσουν ένα Χρέος που δεν δημιούργησαν και δεν οφείλουν. Ένα Χρέος που χρησιμοποιείται ως εργαλείο επιβολής και καταδυνάστευσης.

Ένα Χρέος που δεν αποπληρώνεται με οποιοδήποτε νόμισμα, αλλά με το αίμα των ανθρώπων και τη γη και το ύδωρ της πατρίδας μας.

Ένα Χρέος που για την αποπληρωμή του η χώρα φορτώνεται διαρκώς νέα δάνεια, νέα Χρέη, που για να τα ξεπληρώσει εκβιάζεται με όργανο την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα -το τραπεζικό σύστημα συνολικά- και όπλο το ευρώ και την άρνηση ρευστότητας.

Επί 7 χρόνια ακούμε ότι δεν πρέπει και δεν πρέπει να θέλουμε να φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη, την ώρα που η παραμονή μας ισοδυναμεί με θανατική ποινή.

Επί 7 χρόνια ακούμε ότι η τυχόν έξοδος από την Ευρωζώνη σημαίνει μύρια δεινά, μεγάλη καταστροφή. Και επί 7 χρόνια υλοποιούνται στο πετσί των πολιτών, στο πετσί του ελληνικού λαού, τα πιο εφιαλτικά σενάρια καταστροφής, αυτά που δήθεν αποφεύγουμε.

Και ανερυθρίαστα, θρασύτατα, κάποιοι που διαπράττουν και ομολογούν το ένα λάθος μετά το άλλο, το ένα έγκλημα μετά το άλλο -γιατί λάθος που ομολογείται και επαναλαμβάνεται δεν είναι πια λάθος, είναι έγκλημα- με θύματα ανθρώπινες ζωές, εξακολουθούν να συμπεριφέρονται ως γνώστες και σωτήρες, εξακολουθούν να υποδεικνύουν το δρόμο της διάσωσης, που δεν είναι παρά ο δρόμος της υποδούλωσης και της καταστροφής.

Οι λεγόμενοι τεχνοκράτες δεν είναι επιστήμονες ούτε ειδικοί. Είναι υπάλληλοι ενός Συστήματος που στόχο έχει την πλήρη αντικατάσταση της Δημοκρατίας από τη Μνημονιακή Δεσποτεία, σε ολόκληρη την Ευρώπη, με πρώτο πεδίο πειραματισμού τη χώρα μας, την Ελλάδα, με ό,τι συμβολίζει η Ιστορία της, ο λαός της και η Αντίστασή του – η παρακαταθήκη Αντίστασης και δημοκρατικών αγώνων.

Η συμμετοχή μας στην Ευρωζώνη και συνολικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση -αυτό είναι που πρέπει να πούμε θαρρετά και καθαρά- δεν έχει πια κανένα χαρακτηριστικό ισότιμης συμμετοχής ανεξάρτητου κράτους-μέλους σε διεθνή οργανισμό.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωζώνη δεν έχουν πια τα χαρακτηριστικά διεθνούς οργανισμού αλλά μιας δεσποτείας, ενός απολυταρχικού συστήματος νέου ολοκληρωτισμού, που επιβάλλει πολιτικές σε ένα λαό, ο οποίος όχι απλώς δεν τις έχει νομιμοποιήσει, όχι απλώς δεν τις έχει αποδεχθεί, αλλά τις έχει πανηγυρικά και περίτρανα απορρίψει.

Το ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου 2015, το ΟΧΙ του Δημοψηφίσματος, αποτελεί απαραβίαστη και απερίφραστη λαϊκή ετυμηγορία. Η κατάλυσή του, η κατάλυση του ΟΧΙ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ελληνική Κυβέρνηση συνιστά κατάλυση της Δημοκρατίας, που ενεργοποιεί το καθήκον Αντίστασης των πολιτών, το καθήκον Αντίστασης όλων μας.

Η Αντίσταση δεν μπορεί παρά να έχει ως στόχο την κατακρήμνιση του Καθεστώτος με κάθε πρόσφορο μέσο, όπως επιτάσσει το άρθρο 120 του Συντάγματος.

Δεν μπορεί παρά να σκοπεύει να ρίξει αυτήν την απολυταρχία.

Και για την κατακρήμνιση του Καθεστώτος απαιτείται παλλαϊκή συμμετοχή, με αυταπάρνηση και αυτοθυσία.

Απαιτείται Καθολική Ανυπακοή, για την οποίαη Πλεύση Ελευθερίας την προηγούμενη εβδομάδα, στις 6 Φλεβάρη, ανέλαβε πρωτοβουλία προκειμένου να οργανωθεί και να συγκροτηθεί αυτή η Καθολική Ανυπακοή, να αποτελέσει το κύμα εκείνο και τη δύναμη που θα ρίξει το Καθεστώς, που θα δώσει τέλος στα μέτρα, που αλλιώς δεν θα τελειώσουν ποτέ.

Παράλληλα με την κατακρήμνιση του Καθεστώτος, απαιτείται και σχέδιο. Σχέδιο για την επόμενη ημέρα. Σχέδιο για την ανοικοδόμηση της χώρας μας από την αρχή.

Χωρίς ευρώ. Γιατί το ευρώ σήμερα είναι το όπλο που σκοτώνει το λαό μας. Και, απέναντι στο όπλο αυτό, πρέπει να αμυνθούμε. Δεν είναι νόμισμα. Είναι ένα εργαλείο υποταγής και επιβολής. Γι’ αυτό παίρνουμε θέση εναντίον του ευρώ.

Και παίρνουμε θέση απέναντι στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που αποτελούν αυτή τη στιγμή μηχανισμούς επιβολής.

Λένε κάποιοι ότι μπορεί και πρέπει η χώρα να σωθεί εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εντός του ευρώ.

Λέει ο Κώστας Λαπαβίτσας και η ομάδα του ΕΔΕΚΟΠ σε αυτή τη μελέτη, που είναι και ενδιαφέρουσα και εμπεριστατωμένη: «Δεν μπορεί και δεν πρέπει».

Λέμε εμείς: Δεν έχει καμμία σημασία αν μπορεί. Δεν πρέπει.

Πρέπει και οφείλουμε να αναζητήσουμε εκείνα τα μέσα άμυνας, εκείνους τους τρόπους απεμπλοκής από αυτόν τον μηχανισμό επιβολής και υποταγής, γιατί είναι υπόθεση, όχι οικονομίας, είναι υπόθεση δημοκρατίας, είναι υπόθεση συλλογικής και προσωπικής αξιοπρέπειας, είναι υπόθεση δημοκρατικής και κοινωνικής άμυνας.

Η σημασία της σημερινής εκδήλωσης και η σημασία της μελέτης που παρουσιάζει το ΕΔΕΚΟΠ είναι τεράστια.

Γιατί;

Γιατί αποτελεί γροθιά στην προπαγάνδα της έλλειψης εναλλακτικής.

Γιατί αποτελεί γροθιά και ευθεία διάψευση στον ισχυρισμό ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

Γιατί αποτελείγροθιά στον σκοταδισμό, που επί 7 χρόνια δεν θέλει να συζητιούνται άλλοι τρόποι, άλλοι δρόμοι, άλλα σχέδια, ώστε να απελπίζεται ο πολίτης, να παραιτείται και να περιθωριοποιείται.

Γιατί αποτελεί γροθιά στον φασισμό που λέει «θα υποταχθείτε στο δρόμο που υποδεικνύουμε εμείς».

Για το λόγο αυτό, η Πλεύση Ελευθερίας κι εγώ προσωπικά, υποδεχόμαστε με πολύ μεγάλη χαρά αυτή την πρωτοβουλία, που έχει σημασία ότι προέρχεται από ανθρώπους του πνεύματος, από ανθρώπους ακαδημαϊκούς, από επιστήμονες με λαμπρή διαδρομή, σε αντιδιαστολή με τους γιαλαντζί πτυχιούχους του Eurogroup και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Γιατί προέρχεται επίσης από μια θέση ανεξαρτησίας και χειραφετημένης αμφισβήτησης. Αυτή είναι που κίνησε την ανθρώπινη πρόοδο διαχρονικά στην Ιστορία.

Γιατί πρεσβεύει την ανεξαρτησία του πνεύματος απέναντι στην υπαλληλία της ευρωμνημονιακής πειθαρχίας.

Είμαι πολύ χαρούμενη, γιατί με αρκετούς από τους συμμετέχοντες στο πάνελ συνεργαζόμαστε και σε αυτή την προσπάθεια, συνεργαζόμαστε σε αρκετά πεδία. Με τον StefanoFassina και με τον SergiCutillas συνεργαζόμαστε και στο PlanB, όπου βρισκόμαστε συχνά και με τον Κώστα Λαπαβίτσα – είναι ένα πανευρωπαϊκό forum που προτείνει ακριβώς το σχέδιο και τη λύση για τους λαούς της Ευρώπης, και, βέβαια, ο Sergi, αυτός ο νέος και λαμπρός οικονομολόγος, συμμετέχει και στην Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους.

Φίλες και φίλοι, ξέρω ότι όλοι ανυπομονείτε να ξεκινήσει η εκδήλωση.

Επομένως, εκφράζω την πραγματική ικανοποίηση γι’ αυτή την ιστορική στιγμή και ευχαριστώ για την πρόσκληση για τον χαιρετισμό.

Καλή μας συνέχεια.