ERTopen και η ελευθερία της έκφρασης
Συντάκτης: Γιώργος Σταματόπουλος
Αναδημοσίευση από efsyn
Πήγαν λοιπόν απροειδοποίητα στο κτίριο που στεγάζεται η Ertopen και αφαίρεσαν τα μηχανήματα ώστε να μη γίνονται εκπομπές - πλέον ο σταθμός συνεχίζει μεν να λειτουργεί αλλά μόνο στο διαδίκτυο.
Τέτοιες ενέργειες δυσφημίζουν τη δημοκρατία, μια και αφαιρούν το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης κατά απροκάλυπτο τρόπο. Ποιοι τις τολμάνε; Γιατί; Φοβούνται την απρόσκοπτη διακίνηση ιδεών; Θεωρούν ότι κινδυνεύουν από τις ιδέες;
Φαίνεται σαν μερικοί να θέλουν να φιμώσουν κάθε ελεύθερη φωνή που αποκαλύπτει τη νέα «φιλοσοφία» των κυβερνώντων ή που ασκεί δριμεία κριτική στην αντικοινωνική πολιτική τους.
Αυτό, όμως, είναι επικίνδυνο διότι οδηγεί στη λογική του αποκλεισμού, που με τη σειρά της ανοίγει τον δρόμο σε ολοκληρωτικού τύπου νοοτροπία. Δεν κάνουν κακό οι αντίθετες φωνές ούτε βεβαίως η κριτική, αντιθέτως συντελούν στην ανταλλαγή απόψεων, διευρύνουν τον πολιτικό διάλογο και δοξάζουν την πολιτιστική πολυπλοκότητα. Μόνο έτσι λειτουργεί η πολιτική ως τέχνη, όχι με φίμωση, τρομοκράτηση, απειλές, εκβιασμούς και λοιπά.
Αυτοί που λατρεύουν τα φίμωτρα όφειλαν να γνωρίζουν ότι μόνο δυσαρέσκεια προκαλούν, όχι στους φιμωμένους, αλλά σε αυτούς που παρακολουθούν άναυδοι (όσοι τελοσπάντων είναι αυτοί - είναι, όμως, ο κοινός νους) τη σκύλευση των δημοκρατικών ιδεών.
Η Εrtopen φιλοξενεί τους αδύναμους, αυτούς που κυρίως έχουν πληγεί από την καταστροφική εφαρμογή των διατάξεων των μνημονίων που έχουν συνυπογράψει οι κυβερνήσεις των τελευταίων πέντε-έξι ετών (όλες ανεξαιρέτως: φιλελεύθερες, δεξιές, «σοσιαλιστικές», «αριστερές» και πάει λέγοντας· εντάξει, ώς εκεί).
Η βίαιη εισβολή στα γραφεία της Εrtopen προκαλεί ανατριχίλα στους ελεύθερα σκεπτόμενους. Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα; Καλύτερα να μην το σκεφτόμαστε. Είναι κρίμα η εκάστοτε εξουσία να μετέρχεται απαράλλαχτα τις ίδιες μεθόδους όταν έχει απέναντί της ενοχλητικούς πολίτες που ενδιαφέρονται για την αντικειμενική αλήθεια και οι οποίοι ιχνηλατούν τρόπους και αντιστάσεις ώστε να βελτιωθεί η δυσχερής τους κατάσταση και θέση στο υπάρχον πολιτικό σύστημα.
Είναι αλήθεια ότι το ραδιόφωνο είναι ένα μαγικό μέσο, ενημερωτικό, ψυχαγωγικό, παιδαγωγικό, έχει πολλούς φίλους και συνεπείς ακροατές, οπότε για τα μυαλά των κυβερνώντων καθίσταται άμεσα επικίνδυνος αγωγός επιρροής και αντίστασης.
Επίσης αλήθεια είναι ότι -λόγω της ηπιότητάς του- το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει κρίνει, και ουδείς είχε αντίρρηση, ότι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί (όλοι) δεν λειτουργούν σε νομοθετικό πλαίσιο στήριξης. Αυτό αφαιρεί οποιαδήποτε δικαιολογία προσπαθήσουν να προσκομίσουν όσοι αποφάσισαν την «αρπαγή» των μηχανημάτων.
Τόσο μένος πια, τόση μικρότητα. Πού η μεγαλοθυμία και η επιείκεια όσων θέλουν να αποκαλούνται ακόμη αριστεροί ή έστω πολίτες με δημοκρατικό φρόνημα;
Ξέχασαν εύκολα τον σημαντικό ρόλο της Εrtopen κατά τα δίσεκτα χρόνια που ακολούθησαν το «μαύρο» της ΕΡΤ; Οτι υπήρξε πυρήνας αντίστασης στην ασυνάρτητη συγκυβέρνηση δεξιών και (πάλαι ποτέ) «σοσιαλιστών», ότι συνέτεινε στη διάνοιξη του δρόμου που περπάτησε ο ΣΥΡΙΖΑ για να συναντηθεί με την εξουσία; Ας επανορθώσουν οι «υπεύθυνοι»...
Αναδημοσίευση από efsyn
Πήγαν λοιπόν απροειδοποίητα στο κτίριο που στεγάζεται η Ertopen και αφαίρεσαν τα μηχανήματα ώστε να μη γίνονται εκπομπές - πλέον ο σταθμός συνεχίζει μεν να λειτουργεί αλλά μόνο στο διαδίκτυο.
Τέτοιες ενέργειες δυσφημίζουν τη δημοκρατία, μια και αφαιρούν το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης κατά απροκάλυπτο τρόπο. Ποιοι τις τολμάνε; Γιατί; Φοβούνται την απρόσκοπτη διακίνηση ιδεών; Θεωρούν ότι κινδυνεύουν από τις ιδέες;
Φαίνεται σαν μερικοί να θέλουν να φιμώσουν κάθε ελεύθερη φωνή που αποκαλύπτει τη νέα «φιλοσοφία» των κυβερνώντων ή που ασκεί δριμεία κριτική στην αντικοινωνική πολιτική τους.
Αυτό, όμως, είναι επικίνδυνο διότι οδηγεί στη λογική του αποκλεισμού, που με τη σειρά της ανοίγει τον δρόμο σε ολοκληρωτικού τύπου νοοτροπία. Δεν κάνουν κακό οι αντίθετες φωνές ούτε βεβαίως η κριτική, αντιθέτως συντελούν στην ανταλλαγή απόψεων, διευρύνουν τον πολιτικό διάλογο και δοξάζουν την πολιτιστική πολυπλοκότητα. Μόνο έτσι λειτουργεί η πολιτική ως τέχνη, όχι με φίμωση, τρομοκράτηση, απειλές, εκβιασμούς και λοιπά.
Αυτοί που λατρεύουν τα φίμωτρα όφειλαν να γνωρίζουν ότι μόνο δυσαρέσκεια προκαλούν, όχι στους φιμωμένους, αλλά σε αυτούς που παρακολουθούν άναυδοι (όσοι τελοσπάντων είναι αυτοί - είναι, όμως, ο κοινός νους) τη σκύλευση των δημοκρατικών ιδεών.
Η Εrtopen φιλοξενεί τους αδύναμους, αυτούς που κυρίως έχουν πληγεί από την καταστροφική εφαρμογή των διατάξεων των μνημονίων που έχουν συνυπογράψει οι κυβερνήσεις των τελευταίων πέντε-έξι ετών (όλες ανεξαιρέτως: φιλελεύθερες, δεξιές, «σοσιαλιστικές», «αριστερές» και πάει λέγοντας· εντάξει, ώς εκεί).
Η βίαιη εισβολή στα γραφεία της Εrtopen προκαλεί ανατριχίλα στους ελεύθερα σκεπτόμενους. Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα; Καλύτερα να μην το σκεφτόμαστε. Είναι κρίμα η εκάστοτε εξουσία να μετέρχεται απαράλλαχτα τις ίδιες μεθόδους όταν έχει απέναντί της ενοχλητικούς πολίτες που ενδιαφέρονται για την αντικειμενική αλήθεια και οι οποίοι ιχνηλατούν τρόπους και αντιστάσεις ώστε να βελτιωθεί η δυσχερής τους κατάσταση και θέση στο υπάρχον πολιτικό σύστημα.
Είναι αλήθεια ότι το ραδιόφωνο είναι ένα μαγικό μέσο, ενημερωτικό, ψυχαγωγικό, παιδαγωγικό, έχει πολλούς φίλους και συνεπείς ακροατές, οπότε για τα μυαλά των κυβερνώντων καθίσταται άμεσα επικίνδυνος αγωγός επιρροής και αντίστασης.
Επίσης αλήθεια είναι ότι -λόγω της ηπιότητάς του- το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει κρίνει, και ουδείς είχε αντίρρηση, ότι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί (όλοι) δεν λειτουργούν σε νομοθετικό πλαίσιο στήριξης. Αυτό αφαιρεί οποιαδήποτε δικαιολογία προσπαθήσουν να προσκομίσουν όσοι αποφάσισαν την «αρπαγή» των μηχανημάτων.
Τόσο μένος πια, τόση μικρότητα. Πού η μεγαλοθυμία και η επιείκεια όσων θέλουν να αποκαλούνται ακόμη αριστεροί ή έστω πολίτες με δημοκρατικό φρόνημα;
Ξέχασαν εύκολα τον σημαντικό ρόλο της Εrtopen κατά τα δίσεκτα χρόνια που ακολούθησαν το «μαύρο» της ΕΡΤ; Οτι υπήρξε πυρήνας αντίστασης στην ασυνάρτητη συγκυβέρνηση δεξιών και (πάλαι ποτέ) «σοσιαλιστών», ότι συνέτεινε στη διάνοιξη του δρόμου που περπάτησε ο ΣΥΡΙΖΑ για να συναντηθεί με την εξουσία; Ας επανορθώσουν οι «υπεύθυνοι»...