ΠΟΠΟΚΠ: Η κατάργηση της Κοινωνικής Ασφάλισης ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Από την Παρασκευή 22 Απριλίου, η πολύχρονη διαδικασία υπονόμευσης και κατάργησης του θεσμού της Κοινωνικής Ασφάλισης στη χώρα μας βρίσκεται πλέον στο τελικό στάδιο, με την κατάθεση στη Βουλή του σχετικού νομοσχεδίου.

Πριν προ­χω­ρή­σου­με στη συ­νο­πτι­κή του πα­ρου­σί­α­ση, αξί­ζει να ανα­φερ­θού­με σε κά­ποια απ’ τα «δια­μά­ντια» που στα­χυο­λο­γή­σα­με από τις συ­νο­δευ­τι­κές εκ­θέ­σεις, όπου πε­ρι­γρά­φε­ται ξε­κά­θα­ρα η βού­λη­ση και η σκο­πι­μό­τη­τα που ο νο­μο­θέ­της υπη­ρε­τεί.

Αι­τιο­λο­γι­κή Έκ­θε­ση : Οι ανα­φο­ρές είναι ξε­κά­θα­ρες και συ­γκε­κρι­μέ­νες. Από «την ελευ­θε­ρία επι­λο­γής του ύψους της κρα­τι­κής χρη­μα­το­δό­τη­σης» και το «ανα­λο­γι­κό μέρος της σύ­ντα­ξης που χρη­μα­το­δο­τεί­ται από τις τρέ­χου­σες ει­σφο­ρές των ασφα­λι­σμέ­νων»μέχρι την ερ­μη­νεία τους για το Σύ­νταγ­μα που «δεν εγ­γυά­ται το ύψος της σύ­ντα­ξης» και «δεν απο­κλεί­ει τη μεί­ω­ση ήδη απο­νε­μη­θει­σών πα­ρο­χών»!

Έκ­θε­ση Γ.Λ.Κ και Ει­δι­κή Έκ­θε­ση : To νέο υπερ­τα­μείο, ο ΕΦΚΑ, πε­ρι­γρά­φε­ται πα­ντού σαν «Ν.Π.Δ.Δ. μη επι­χο­ρη­γού­με­νο από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό».

Από τα πα­ρα­πά­νω εκτός των άλλων λοι­πόν προ­κύ­πτει, ότι η διά­τα­ξη του αρθ. 14 παρ. 3α του σχε­δί­ου νόμου που προ­βλέ­πει, ότι, «το συ­νο­λι­κό ποσό της σύ­ντα­ξης που εκ­δί­δε­ται μετά τη θέση σε ισχύ του νόμου αυ­ξά­νε­ται από την 1.1.2017 κατ’ έτος…» αφορά μόνο στην εθνι­κή και όχι στην αντα­πο­δο­τι­κή σύ­ντα­ξη, δη­λα­δή όχι στο «συ­νο­λι­κό ποσό της σύ­ντα­ξης». Αντί­στοι­χα, κενό γράμ­μα θα απο­τε­λεί για την αντα­πο­δο­τι­κή σύ­ντα­ξη και «ο εγ­γυ­η­τι­κός ρόλος του κρά­τους» που επα­να­λαμ­βά­νε­ται συχνά – πυκνά. Η αντα­πο­δο­τι­κή σύ­ντα­ξη λοι­πόν για νέους και πα­λαιούς, μετά τον επα­νυ­πο­λο­γι­σμό, συ­ντα­ξιού­χους θα στη­ρί­ζε­ται μόνο στις ει­σφο­ρές. Το ζή­τη­μα είναι τις ει­σφο­ρές ποιος θα της στη­ρί­ξει… Όσο τώρα για τη δια­μόρ­φω­ση του ύψους της εθνι­κής σύ­ντα­ξης που θα κα­τα­βάλ­λε­ται από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό υπάρ­χει η ρήτρα μη­δε­νι­κού ελ­λείμ­μα­τος της παρ. 4 του ίδιου άρ­θρου σε συν­δυα­σμό με τις υπό­λοι­πες δη­μο­σιο­νο­μι­κές ρή­τρες. Στις ίδιες συ­μπλη­γά­δες θα βρε­θούν προ­φα­νώς και οι δήθεν προ­σω­πι­κές δια­φο­ρές των αρθ. 14 & 33.

Έκ­θε­ση Αξιο­λό­γη­σης Συ­νε­πειών Ρυθ­μί­σε­ων

Με­τα­ξύ άλλων ανα­φέ­ρει :

«Οι προ­τει­νό­με­νες δια­τά­ξεις, απο­σκο­πούν :

  • Αφε­νός στην επί­τευ­ξη των με­σο­πρό­θε­σμων δη­μο­σιο­νο­μι­κών στό­χων της χώρας σύμ­φω­να με το ν. 4336/15 (πρω­το­γε­νές πλε­ό­να­σμα ύψους 3,5% του ΑΕΠ το 2019), συμ­βάλ­λο­ντας έως το 2019, με πρό­σθε­τα μέτρα της τάξης του 0,83% του ΑΕΠ (επί πλέον των ήδη λη­φθέ­ντων μέ­τρων της τάξης του 0,59% του ΑΕΠ).»

Πα­ρα­τή­ρη­ση : Στην πα­ρα­πά­νω έκ­θε­ση όπως κα­τα­τέ­θη­κε, ο ανω­τέ­ρω νόμος, δη­λα­δή το τρίτο μνη­μό­νιο, προ­φα­νώς εκ πα­ρα­δρο­μής ανα­φέ­ρε­ται σαν ν. 4336/12! Για τους λί­γους πά­ντως που ακόμη δεν το ‘χουν συ­νει­δη­το­ποι­ή­σει, ανα­φέ­ρου­με πως είναι πλέον η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – ΑΝΕΛ εκεί­νη που νο­μο­θε­τεί.

  • «Αφε­τέ­ρου στην εξα­σφά­λι­ση της βιω­σι­μό­τη­τας του ασφα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος της χώρας σε μα­κρο­πρό­θε­σμο ορί­ζο­ντα». Ποιο είναι το μέσο επί­πε­δο των συ­ντά­ξε­ων που αντι­στοι­χεί σ’ αυτή τη «βιω­σι­μό­τη­τα» απο­φεύ­γουν βε­βαί­ως να το ανα­φέ­ρουν.

Γνω­στή επί­σης είναι η από­φα­ση της Ολο­μέ­λειας του Ελεγ­κτι­κού Συ­νε­δρί­ου σχε­τι­κά με την αντι­συ­νταγ­μα­τι­κό­τη­τα αρ­κε­τών από τις βα­σι­κό­τε­ρες δια­τά­ξεις που πε­ρι­λαμ­βά­νει το νο­μο­σχέ­διο. Η απά­ντη­ση του αρ­μό­διου υπουρ­γού Κα­τρού­γκα­λου ήταν πως πρό­κει­ται για «πα­ρα­νό­η­ση» και αφορά μόνο στην έλ­λει­ψη ανα­λο­γι­στι­κών με­λε­τών τις οποί­ες και θα κα­τα­θέ­σει. Ου­σια­στι­κά υπο­νο­εί πως τη συ­γκε­κρι­μέ­νη από­φα­ση θα τη γρά­ψει στα παλιά του τα πα­πού­τσια…

Ότι αφορά τώρα στο σχέ­διο νόμου ου­σια­στι­κά εν­σαρ­κώ­νει την αντί­στοι­χη κυ­βερ­νη­τι­κή πρό­τα­ση του Ια­νουα­ρί­ου 2016, η οποία με τη σειρά της απο­τε­λεί ευ­θεία απει­κό­νι­ση των μνη­μο­νια­κών δε­σμεύ­σε­ων και των δια­χρο­νι­κών αντι­λαϊ­κών και αντια­σφα­λι­στι­κών νο­μο­θε­τη­μά­των. Ανα­φέ­ρου­με συ­νο­πτι­κά τα βα­σι­κό­τε­ρα ση­μεία :

  • Επι­βάλ­λει την άμεση εφαρ­μο­γή του ν. 3863/10 (Λο­βέρ­δου – Κου­τρου­μά­νη). Είναι το πρώτο ασφα­λι­στι­κό νο­μο­σχέ­διο στο οποίο δεν υπάρ­χει με­τα­βα­τι­κή διά­τα­ξη που να αφορά στα θε­με­λιω­μέ­να δι­καιώ­μα­τα. Ου­σια­στι­κά τι­μω­ρεί όσους επέ­λε­ξαν την πα­ρα­μο­νή στην ερ­γα­σία τους ενώ είχαν όλες τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις να συ­ντα­ξιο­δο­τη­θούν το προη­γού­με­νο χρο­νι­κό διά­στη­μα. Για τις αι­τή­σεις συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης μετά την ψή­φι­ση του νόμου ο τρό­πος υπο­λο­γι­σμού θα πε­ρι­λαμ­βά­νει το τμήμα της «εθνι­κής» και το τμήμα της «αντα­πο­δο­τι­κής» σύ­ντα­ξης. Η πρώτη θα κα­τα­βάλ­λε­ται από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό στις πε­ρι­πτώ­σεις πλή­ρους συ­ντα­ξιο­δο­τι­κού δι­καιώ­μα­τος (από 01/01/2022 με 40 χρό­νια και στην ηλι­κία των 62 ετών) ή στα 67 έτη και με του­λά­χι­στον 20 χρό­νια ασφά­λι­σης (στην αρ­χι­κή πρό­τα­ση ήταν 15 τα έτη ασφά­λι­σης που απαι­τού­νταν για την κα­τα­βο­λή ολό­κλη­ρου του ποσού). Αρ­χι­κά δια­μορ­φώ­νε­ται στο ποσό των 384 ευρώ μει­κτά και για τις πε­ρι­πτώ­σεις από 19 έως 15 χρό­νια ασφά­λι­σης προ­βλέ­πε­ται μεί­ω­ση κατά 2% ανά έτος. Στις πε­ρι­πτώ­σεις συ­ντά­ξε­ων ανα­πη­ρί­ας, για πο­σο­στά ανα­πη­ρί­ας από 50% έως 66,99% θα λαμ­βά­νει το 50%, από 67% έως 79,99% το 75% και από 80% και πάνω το 100% της εθνι­κής σύ­ντα­ξης. Όσο για τις εκ­κρε­μείς αι­τή­σεις συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης θα ισχύ­σουν οι κα­νό­νες υπο­λο­γι­σμού της σύ­ντα­ξης που ίσχυαν την 31/12/2014 (υπο­λο­γι­σμός δη­λα­δή χωρίς το δια­χω­ρι­σμό με­τα­ξύ εθνι­κής και αντα­πο­δο­τι­κής σύ­ντα­ξης ούτε για το διά­στη­μα από 01/01/2011 και μετά).

  • Το αντα­πο­δο­τι­κό τμήμα της σύ­ντα­ξης θα υπο­λο­γί­ζε­ται με πο­σο­στά ανα­πλή­ρω­σης που ξε­κι­νούν από 0,77% για τα πρώτα 15 χρό­νια ασφά­λι­σης και φτά­νουν το 2% από τα 39 χρό­νια και πάνω. (Τα πο­σο­στά αυτά δεν αθροί­ζο­νται στα αμέ­σως υψη­λό­τε­ρα όπως στο ν. 3863/10 ώστε ολό­κλη­ρος ο χρό­νος να υπο­λο­γι­στεί με το πο­σο­στό που αντι­στοι­χεί στο τε­λευ­ταίο έτος ασφά­λι­σης). Οι με­γά­λες απώ­λειες αρ­χί­ζουν μετά τα 25 έτη ασφά­λι­σης, όπου λαμ­βά­νο­ντας υπόψη και την εθνι­κή σύ­ντα­ξη, θα φτά­νουν με­σο­σταθ­μι­κά στο 25% σε σχέση με τον υπο­λο­γι­σμό με τις δια­τά­ξεις που ίσχυαν μέχρι 31/12/2014 ή ακόμη και με τον υπο­λο­γι­σμό του ν. 3863/10 του­λά­χι­στον για τα πρώτα χρό­νια εφαρ­μο­γής του. Στις πε­ρι­πτώ­σεις αυτές θα γί­νε­ται σύ­γκρι­ση και αν η δια­φο­ρά είναι με­γα­λύ­τε­ρη του 20% γι αυ­τούς που θα κα­τα­θέ­σουν το 2016 θα προ­στε­θεί το 1/2 της δια­φο­ράς που υπερ­βαί­νει το 20%, το 2017 το 1/3 και το 2018 το 1/4. (Υπάρ­χει και η προ­σέγ­γι­ση ότι αυτά τα πο­σο­στά θα αφο­ρούν στο σύ­νο­λο της δια­φο­ράς). Για τις συ­ντά­ξι­μες απο­δο­χές θα λαμ­βά­νε­ται υπόψη ο μέσος μη­νιαί­ος μι­σθός που προ­κύ­πτει από το έτος 2002 μέχρι την ημε­ρο­μη­νία έναρ­ξης της συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης και από το 2017 θα προ­στί­θε­ται ένα επι­πλέ­ον έτος. Πα­ρα­τή­ρη­ση : Μέχρι τα 25 έτη ασφά­λι­σης σε αρ­κε­τές πε­ρι­πτώ­σεις εμ­φα­νί­ζε­ται ορια­κά με­γα­λύ­τε­ρο το συ­νο­λι­κό ποσό εθνι­κής και αντα­πο­δο­τι­κής, με την προ­ϋ­πό­θε­ση βέ­βαια κα­τα­βο­λής ολό­κλη­ρης της εθνι­κής σύ­ντα­ξης. Υπάρ­χουν όμως και πε­ρι­πτώ­σεις όπου λόγω άμε­σης κα­τάρ­γη­σης του ΕΚΑΣ για όσους συ­ντα­ξιο­δο­τη­θούν με το νέο νόμο, το συ­νο­λι­κό ποσό υπο­λεί­πε­ται ακόμη και των πα­λαιών κα­τω­τά­των ορίων (π.χ. ση­με­ρι­νός συ­ντα­ξιού­χος με 15 χρό­νια ασφά­λι­σης και ΕΚΑΣ μπο­ρεί υπό προ­ϋ­πο­θέ­σεις να προ­σεγ­γί­σει ακόμη και τα 700 ευρώ. Με το νέο νόμο θα δι­καιού­ται στα 67 του χρό­νια 346 ευρώ εθνι­κής και πε­ρί­που 100 ευρώ αντα­πο­δο­τι­κής. Σύ­νο­λο 446 ευρώ, χωρίς να δι­καιού­ται πλέον κα­νε­νός εί­δους προ­σαύ­ξη­ση.)

  • Στα «εφά­παξ» ο υπο­λο­γι­σμός που αφορά στο χρόνο μέχρι 21/12/2013 δίνει μειώ­σεις γύρω στο 15%. Ο χρό­νος από 01/01/2014 θα υπο­λο­γί­ζε­ται με νέο μα­θη­μα­τι­κό τύπο ο οποί­ος θα φέρει πολύ με­γα­λύ­τε­ρες μειώ­σεις. Πρέ­πει επί­σης να λά­βου­με υπόψη μας ότι υπάρ­χει κίν­δυ­νος λόγω αδυ­να­μί­ας εφαρ­μο­γής του στα πε­ρισ­σό­τε­ρα τα­μεία πρό­νοιας, να πα­γιώ­σει τον εγκλω­βι­σμό των δι­καιού­χων από την 01/09/2013 και μετά. Άλ­λω­στε και μετά την ψή­φι­ση του νόμου θα εκ­κρε­μεί υπουρ­γι­κή από­φα­ση για την εφαρ­μο­γή της συ­γκε­κρι­μέ­νης διά­τα­ξης. Ανα­φέ­ρου­με επί­σης ότι οι φο­ρείς που χο­ρη­γούν «εφά­παξ» με το κα­θε­στώς του ν. 103/75 για χρό­νους ασφά­λι­σης έως 31/12/2005, θα εξα­κο­λου­θούν να το κα­τα­βάλ­λουν.

  • Στις επι­κου­ρι­κές συ­ντά­ξεις για τους ασφα­λι­σμέ­νους από 01/01/2014 και εφε­ξής αλλά και για τους ασφα­λι­σμέ­νους μέχρι 31/12/2013 που η αί­τη­ση συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης κα­τα­τέ­θη­κε μετά την 01/01/2015 το ποσό θα απο­τε­λεί­ται από δύο τμή­μα­τα : α) Από το τμήμα που αντι­στοι­χεί στο χρόνο μέχρι 31/12/2014 και θα υπο­λο­γί­ζε­ται με πο­σο­στό ανα­πλή­ρω­σης 0,45% για κάθε χρόνο (μεί­ω­ση πε­ρί­που 15% με­σο­σταθ­μι­κά) και β) Στο τμήμα που αντι­στοι­χεί στο χρόνο από 01/01/2015 και εφε­ξής και θα υπο­λο­γί­ζε­ται με βάση τη «ρήτρα βιω­σι­μό­τη­τας». (Υπάρ­χει κι εδώ ο ίδιος κίν­δυ­νος εγκλω­βι­σμού των νέων υπο­ψή­φιων συ­ντα­ξιού­χων μέχρι την έκ­δο­ση υπουρ­γι­κής από­φα­σης που θα κα­θο­ρί­ζει τις τε­χνι­κές λε­πτο­μέ­ρειες κ.λ.π). Οι εκ­κρε­μείς αι­τή­σεις συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης κρί­νο­νται με τις δια­τά­ξεις που ίσχυαν κατά την υπο­βο­λή της αί­τη­σης.

  • Επα­νυ­πο­λο­γι­σμός κύ­ριων συ­ντά­ξε­ων: Μέχρι την 31/12/2018 θα επα­νυ­πο­λο­γι­στούν όλες οι κύ­ριες συ­ντά­ξεις που έχουν εκ­δο­θεί με δια­τά­ξεις που ίσχυαν μέχρι την 31/12/2014. Ο επα­νυ­πο­λο­γι­σμός θα γίνει με τις δια­τά­ξεις του νέου νόμου και η σύ­ντα­ξη θα «δι­χο­το­μη­θεί» σε εθνι­κή και αντα­πο­δο­τι­κή όπως οι συ­ντά­ξεις των νέων συ­ντα­ξιού­χων. Για τον προσ­διο­ρι­σμό των συ­ντά­ξι­μων απο­δο­χών θα λη­φθεί υπόψη ο συ­ντά­ξι­μος μι­σθός επί του οποί­ου κα­νο­νί­στη­κε η ήδη χο­ρη­γη­θεί­σα σύ­ντα­ξη. Από 01/01/2019 θα κα­τα­βάλ­λε­ται υπο­τί­θε­ται ως προ­σω­πι­κή δια­φο­ρά το ποσό που υπο­λεί­πε­ται της πα­λαιάς σύ­ντα­ξης. (Εδώ στην ουσία οι άγριες πε­ρι­κο­πές βα­πτί­ζο­νται επα­νυ­πο­λο­γι­σμός επει­δή εκτός των άλλων θε­ω­ρούν πως θα πα­ρα­κάμ­ψουν ζη­τή­μα­τα αντι­συ­νταγ­μα­τι­κό­τη­τας καθώς και τις σχε­τι­κές απο­φά­σεις του ΣΤΕ).

  • Ενο­ποί­η­ση όλων των ασφα­λι­στι­κών τα­μεί­ων κύ­ριας ασφά­λι­σης στον ΕΦΚΑ (Ενιαί­ος Φο­ρέ­ας Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης). Ο σχε­δια­σμός είναι ανύ­παρ­κτος και με­λέ­τη βιω­σι­μό­τη­τας βε­βαί­ως δεν υπάρ­χει. Υπάρ­χει όμως «με­λέ­τη σκο­πι­μό­τη­τας» στις σε­λί­δες του μνη­μο­νί­ου που βα­φτί­ζει «ενιαίο πλαί­σιο αρχών και κα­νό­νων» την ισο­πέ­δω­ση των ασφα­λι­στι­κών δι­καιω­μά­των και των πα­ρο­χών. Αντί­στοι­χα όλα τα τα­μεία πρό­νοιας ενο­ποιού­νται με το ΕΤΕΑ που με­το­νο­μά­ζε­ται σε ΕΤΕ­Α­ΕΠ (Ενιαίο Τα­μείο Επι­κου­ρι­κής Ασφά­λι­σης και Εφά­παξ Πα­ρο­χών).

Προ­βλέ­πει επί­σης :

  • Tη μεί­ω­ση των δι­καιού­χων του ΕΚΑΣ για το 2016 κατά 120000 πε­ρί­που και τη στα­δια­κή του κα­τάρ­γη­ση μέχρι το 2019.

  • Την κα­τα­βο­λή επι­δό­μα­τος κοι­νω­νι­κής αλ­λη­λεγ­γύ­ης σε ανα­σφά­λι­στους υπε­ρή­λι­κες που ου­σια­στι­κά απο­τε­λεί «πα­ραλ­λα­γή» της αντί­στοι­χης πρό­βλε­ψης του ν.3863/10 για τη χο­ρή­γη­ση βα­σι­κής σύ­ντα­ξης. Τα ει­σο­δη­μα­τι­κά κρι­τή­ρια πα­ρα­μέ­νουν και αυ­στη­ρο­ποιού­νται.

  • Τη μεί­ω­ση του ανω­τά­του ορίου κα­τα­βο­λής σύ­ντα­ξης (2000 και 3000 ευρώ για μία ή πε­ρισ­σό­τε­ρες συ­ντά­ξεις αντί­στοι­χα).

  • Την εξο­μοί­ω­ση των αντι­συμ­βαλ­λο­μέ­νων στο σύμ­φω­νο συμ­βί­ω­σης με τους εγ­γά­μους.

  • Tον προ­σχη­μα­τι­κό και βίαιο επα­να­κα­θο­ρι­σμό του τρό­που υπο­λο­γι­σμού των ει­σφο­ρών για τους αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νους, τους ελεύ­θε­ρους επαγ­γελ­μα­τί­ες και τους αγρό­τες. Εδώ προ­κύ­πτει σο­βα­ρό­τα­το ζή­τη­μα που πα­ρα­πέ­μπει σε πε­ρι­πτώ­σεις αύ­ξη­σης ει­σφο­ρών ασφα­λι­σμέ­νων των κρί­σι­μων αυτών κλά­δων σε πο­σο­στό ακόμη και 300%! Με­γά­λη πα­γί­δα η ανα­φο­ρά σε συ­μπλη­ρω­μα­τι­κό σύ­στη­μα τεκ­μαρ­τού υπο­λο­γι­σμού επι­πλέ­ον ασφα­λι­στι­κών ει­σφο­ρών και βέ­βαια η πι­θα­νή αιφ­νι­δια­στι­κή με­τα­τρο­πή της βάσης προσ­διο­ρι­σμού του ει­σο­δή­μα­τος.

Οι νέες «εν­σω­μα­τώ­σεις» που σί­γου­ρα δεν θα είναι οι τε­λευ­ταί­ες αν το συ­γκε­κρι­μέ­νο σχέ­διο νόμου φτά­σει στην Ολο­μέ­λεια για ψή­φι­ση, έχουν ως εξής :

  • Από 01/01/2017 όλοι οι Δη­μό­σιοι Υπάλ­λη­λοι – και οι υπάλ­λη­λοι της Βου­λής – ασφα­λι­στι­κά και συ­ντα­ξιο­δο­τι­κά θα ανή­κουν στον ΕΦΚΑ και στο ΕΤΕ­Α­ΕΠ. Η έντα­ξή τους δη­λα­δή δεν θα γίνει με με­τα­γε­νέ­στε­ρο νόμο όπως έγινε με το ν. 3865/10.

  • Ει­σά­γε­ται ο θε­σμός της προ­αι­ρε­τι­κής ασφά­λι­σης στο δη­μό­σιο, υπο­τί­θε­ται στα πλαί­σια των «ενιαί­ων» κα­νό­νων, αλλά ταυ­τό­χρο­να μπο­ρεί να ερ­μη­νευ­τεί από την ανα­γκαιό­τη­τα κά­λυ­ψης ζη­τη­μά­των θε­με­λί­ω­σης συ­ντα­ξιο­δο­τι­κού δι­καιώ­μα­τος που θα προ­κύ­ψουν από την επέ­κτα­ση της ελα­στι­κο­ποί­η­σης των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων στο χώρο της δη­μό­σιας διοί­κη­σης.

  • Στις συ­ντά­ξεις θα­νά­του ο/η νέος δι­καιού­χος πρέ­πει πλέον να έχει συ­μπλη­ρώ­σει το 55ο έτος της ηλι­κί­ας του. Αυ­στη­ρο­ποιεί­ται γε­νι­κά το πλαί­σιο απο­νο­μής των συ­ντά­ξε­ων θα­νά­του ενώ για ηλι­κία μι­κρό­τε­ρη των 52 ετών η σύ­ντα­ξη κα­τα­βάλ­λε­ται μόνο για τρία χρό­νια και στη συ­νέ­χεια το δι­καί­ω­μα χά­νε­ται διά πα­ντός. Εξαι­ρού­νται οι πε­ρι­πτώ­σεις ανή­λι­κων ή ανί­κα­νων τέ­κνων (η δεύ­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση υπό προ­ϋ­πο­θέ­σεις). Πρό­βλε­ψη για την πε­ρί­πτω­ση που ο επι­ζών σύ­ζυ­γος έχει ακόμη και μη­δε­νι­κό ει­σό­δη­μα δεν υπάρ­χει.

  • Στις πε­ρι­πτώ­σεις απα­σχό­λη­σης συ­ντα­ξιού­χων η κύρια και η επι­κου­ρι­κή σύ­ντα­ξη πε­ρι­κό­πτε­ται κατά 60%, χωρίς καμιά πρό­βλε­ψη για μι­κρό­τε­ρο πο­σο­στό στις πε­ρι­πτώ­σεις χα­μη­λο­συ­ντα­ξιού­χων.

  • Στην πε­ρί­πτω­ση κα­τά­θε­σης συ­ντα­ξιο­δο­τι­κής αί­τη­σης με ανα­στο­λή αν μέχρι την ψή­φι­ση του νόμου δεν πλη­ρού­νται όλες οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις πλή­ρους θε­με­λί­ω­σης η σύ­ντα­ξη θα υπο­λο­γι­στεί με τις νέες δια­τά­ξεις.

  • «Ανα­προ­σαρ­μο­γή» των ήδη κα­τα­βαλ­λό­με­νων επι­κου­ρι­κών συ­ντά­ξε­ων : Οι επι­κου­ρι­κές συ­ντά­ξεις ου­σια­στι­κά θα πε­ρι­κο­πούν και αρ­χι­κά οι πε­ρι­κο­πές θα προ­έλ­θουν από συ­ντά­ξι­μες απο­δο­χές άνω των 1.300 ευρώ. Το πο­σο­στό τους δεν προσ­διο­ρί­ζε­ται αλλά είναι γνω­στό ότι οι μειώ­σεις που θα γί­νουν θα κυ­μαν­θούν από 2% έως 40%, στο­χευ­μέ­νες ανά ύψος επι­κου­ρι­κής σύ­ντα­ξης. Με δε­δο­μέ­νο όμως ότι το όριο αυτό πε­ρι­λαμ­βά­νει τόσο τις ει­σφο­ρές υπέρ υγεί­ας, όσο και την ει­σφο­ρά υπέρ ΑΚΑΓΕ, είναι πι­θα­νό οι μειώ­σεις να ξε­κι­νή­σουν από χα­μη­λό­τε­ρο όριο, ακόμη και          από τα 1170 ευρώ κα­θα­ρά. Αυ­ξά­νο­νται επί­σης οι ει­σφο­ρές ερ­γα­ζό­με­νου και ερ­γο­δό­τη κατά 0,5% αντί­στοι­χα από 01/06/2016 έως 31/05/2019 και κατά 0,25% από 01/06/2019 έως 31/05/2022.

  • Κα­ταρ­γεί­ται η διά­τα­ξη του ν. 2084/92 με την οποία οι νέοι ασφα­λι­σμέ­νοι (μετά το 1992) δια­τη­ρού­σαν το δι­καί­ω­μα ασφά­λι­σης σε ένα μόνο ασφα­λι­στι­κό τα­μείο ανε­ξάρ­τη­τα αν είχαν επί­σης πα­ράλ­λη­λα υπο­χρε­ω­τι­κά ασφα­λι­στέα δρα­στη­ριό­τη­τα. Εδώ οι «ενιαί­οι κα­νό­νες» αντί να απαλ­λά­ξουν προ­αι­ρε­τι­κά τους πα­λιούς ασφα­λι­σμέ­νους από την υπο­χρέ­ω­ση κα­τα­βο­λής δι­πλών ει­σφο­ρών, επι­βα­ρύ­νουν και τους 40000 πε­ρί­που νέους ερ­γα­ζό­με­νους τους οποί­ους οδη­γούν σε νέα αδιέ­ξο­δα. Τα τα­μεία θα ενο­ποι­η­θούν σε ένα αλλά οι ίδιοι θα πλη­ρώ­νουν πλέον για δύο.

  • Συ­στή­νε­ται Ν.Π.Ι.Δ. στην «καρ­διά» της Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης με την επω­νυ­μία ΤΜΕΔΕ και αντι­κεί­με­νο την Εγ­γυο­δο­σία και Πι­στο­δο­σία των ασφα­λι­σμέ­νων στον τομέα ΤΣΜΕ­ΔΕ του ΕΤΑΑ. Πρό­κει­ται για «φι­λέ­το» το οποίο ου­σια­στι­κά απο­κό­πτε­ται χωρίς καμιά αι­τιο­λο­γία στε­ρώ­ντας έσοδα από το συ­γκε­κρι­μέ­νο φορέα, απο­τε­λώ­ντας ταυ­τό­χρο­να το πρό­πλα­σμα για τη δη­μιουρ­γία επαγ­γελ­μα­τι­κού τα­μεί­ου. Προ­βλέ­ψι­μος κι εδώ ο αρ­μό­διος υπουρ­γός. (Βλέ­πε­τε δελ­τίο τύ­που-κα­ταγ­γε­λία της ΠΟ­ΠΟΚΠ 27/02/2016 με αφορ­μή τις δη­λώ­σεις του στο συ­νέ­δριο των Δελ­φών).
  • Κα­θιε­ρώ­νε­ται νέος τρό­πος υπο­λο­γι­σμού για το μέ­ρι­σμα του ΜΤΠΥ (με ανα­προ­σαρ­μο­γή και των πα­λαιών δι­καιού­με­νων με­ρι­σμά­των) με μειώ­σεις που ξε­περ­νούν το 35%.
Υπάρ­χουν επί­σης δε­κά­δες δια­τά­ξεις για τη δια­δο­χι­κή και την πα­ράλ­λη­λη ασφά­λι­ση, για τον τρόπο υπο­λο­γι­σμού των ασφα­λι­στι­κών ει­σφο­ρών ελευ­θέ­ρων επαγ­γελ­μα­τιών και αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νων, για τη βάση υπο­λο­γι­σμού των συ­ντά­ξε­ων των συ­γκε­κρι­μέ­νων κα­τη­γο­ριών ασφα­λι­σμέ­νων, για την κα­τάρ­γη­ση του αγ­γε­λιό­ση­μου, για το «ΤΑΙ­ΠΕΔ» της Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης (εξαι­ρέ­θη­κε προ­σω­ρι­νά), τις ρή­τρες μη­δε­νι­κού ελ­λείμ­μα­τος σε κύ­ριες και επι­κου­ρι­κές συ­ντά­ξεις, κ.λ.π. Χρή­ζουν ιδιαί­τε­ρης προ­σο­χής και κρύ­βουν με­γά­λες πα­γί­δες για ευ­ρύ­τε­ρες ή πιο ει­δι­κές ομά­δες ασφα­λι­σμέ­νων και συ­ντα­ξιού­χων.

Δεν υπάρ­χει λοι­πόν αμ­φι­βο­λία ότι αν το νο­μο­σχέ­διο αυτό γίνει νόμος του κρά­τους θα απο­τε­λέ­σει το ισχυ­ρό­τε­ρο και κα­θο­ρι­στι­κό­τε­ρο βήμα από τη μεριά των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και της με­γά­λης ερ­γο­δο­σί­ας για την τε­λι­κή δια­μόρ­φω­ση της συ­ντα­ξιο­δο­τι­κής πα­ρο­χής σ’ ένα εύρος με­τα­ξύ 200 και 700 ευρώ με πε­ριο­ρι­σμό της συμ­με­το­χής του κρά­τους στην κα­τα­βο­λή μιας εθνι­κής σύ­ντα­ξης. Είναι αυτό που θα ανοί­ξει το δρόμο για την κα­θο­λι­κή απαλ­λα­γή τους από την υπο­χρέ­ω­ση κα­τα­βο­λής ερ­γο­δο­τι­κών ει­σφο­ρών και την πλήρη κα­τάρ­γη­ση του θε­σμού της Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης. Για τα ντό­πια και ξένα πο­λι­τι­κά τους υπο­χεί­ρια δεν χρειά­ζε­ται καμιά ανα­φο­ρά…

Πα­νελ­λή­νια Ομο­σπον­δία Προ­σω­πι­κού Ορ­γα­νι­σμών Κοι­νω­νι­κής Πο­λι­τι­κής



popokp.gr


Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 27/04/2016 - 01:11