Συνολικά οι 16.000 συνταξιούχοι του e-ΕΦΚΑ που διεκδικούσαν αναδρομικά διαφορές από επικουρικές συντάξεις και δώρα-επιδόματα (13η και 14η σύνταξη) από το 2016 και εφεξής, έχασαν τη δικαστική μάχη στο Συμβούλιο της Επικρατείας, καθώς κρίθηκε ότι «δεν υφίσταται αγώγιμη αξίωση» (δεν έχουν δικαίωμα να ασκήσουν αγωγές) για τις παροχές αυτές από 12.5.2016 και μετά, σύμφωνα με νέο ασφαλιστικό σύστημα του «νόμου Κατρούγκαλου» (νόμος 4387/2016).

Σύμφωνα με τους συμβούλους Επικρατείας ο «νόμος Κατρούγκαλου» δεν προβλέπει τίποτα για την αναδρομική καταβολή των επικουρικών συντάξεων και των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και θερινής άδειας.

Την 7μελη σύνθεση του Α΄ Τμήματος του ΣτΕ με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Σπυριδούλα Χρυσικοπούλου και εισηγητή τον σύμβουλο Επικρατείας Νικόλαο Σκαρβέλη, την απασχόλησε σχετικό προδικαστικό ερώτημα που στάλθηκε από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών. Έτσι, οι 16.000 συνταξιούχοι του e-ΕΦΚΑ (πρώην Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π.) είχαν ασκήσει παρεμβάσεις υπέρ των απομάχων της εργασίας που έχουν προσφύγει στα Διοικητικά Δικαστήρια.

Το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ εξέδωσε την υπ΄ αριθμ. 1342/2023 πιλοτική απόφασή του και έκρινε ότι «δεν καταβάλλονται, στο πλαίσιο των ρυθμίσεων του συνταξιοδοτικού συστήματος του ν. 4387/2016, τα δώρα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα αδείας που είχαν καταργηθεί με το άρθρο πρώτο του ν. 4093/2012 και των οποίων η κατάργηση κρίθηκε αντισυνταγματική με τις 2287-2288/2015 αποφάσεις της Ολομέλεια του Σ.τ.Ε.». Και δεν καταβάλλονται τα δώρα καθώς «δεν υφίσταται αγώγιμη αξίωση (σ.σ.: δεν υπόκειται σε άσκηση δικαστικής αγωγή) για τις παροχές αυτές για τον μετά την 12.5.2016 χρόνο», δηλαδή για τον μετά την ισχύ του ν. 4387/2016 χρόνο.

Διευκρινίζεται μάλιστα, από τους συμβούλους Επικρατείας, ότι «δεν προβλέπονται υπό το νέο ασφαλιστικό σύστημα του ν. 4387/2016 από 12.5.2016 και εφεξής ούτε καταβάλλονται κατά τον, κατά τις διατάξεις του νόμου αυτού, επανυπολογισμό των συντάξεων των παλαιών συνταξιούχων».

Περαιτέρω, επισημαίνεται στην απόφαση του ΣτΕ, ότι «το ακυρωτικό αποτέλεσμα των 1889-1891/2019 αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν επάγεται ως συνέπεια να καθίστανται αγώγιμες αξιώσεις κατά του Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π. (ήδη e-Ε.Φ.Κ.Α.) των παλαιών συνταξιούχων για την καταβολή αποζημίωσης ισόποσης με το επίδομα αδείας και τα δώρα εορτών για τον μετά την ισχύ του ν. 4387/2016 χρόνο, ανεξάρτητα αν οι αξιώσεις αυτές επιδιώκονται με αγωγές ασκηθείσες πριν ή μετά τις 4.10.2019».

Οι συνταξιούχοι υποστήριζαν ότι οι περικοπές κ.λπ. είναι αντίθετες σε πλειάδα συνταγματικών διατάξεων (άρθρα 2, 4, κ.ά.) και στο άρθρο 1 του πρόσθετου πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Ακόμη, υποστήριζαν ότι τα τρία δώρα-επιδόματα δεν έχουν καταργηθεί και παράνομα έγιναν οι περικοπές των επικουρικών συντάξεων τους.

Δε θα χρειαστεί να περιμένουν πολύ χρόνο οι καλλιτέχνες για την απόφαση του ΣτΕ σχετικά με την προσφυγή που κατέθεσαν για την ακύρωση του ΠΔ το οποίο υποβαθμίζει τα πτυχία τους σε απολυτήρια Λυκείου.

Η προσφυγή κατατέθηκε το πρωί και παράλληλα, κατατέθηκε αίτηση προσδιορισμού δικασίμου κατά προτίμηση, ώστε να προτεροποιηθεί η συζήτηση της προσφυγής και να μην καθυστερήσει η απόφαση. Ορίστηκε η 1η Ιουνίου.

Μέχρι και αυτή την ώρα, δεν έχει κατατεθεί η νομοθετική ρύθμιση που είχε εξαγγείλει ο πρωθυπουργός (έως το τέλος της εβδομάδας) και θα αποτελούσε λύση στα θέματα καλλιτεχνικής εκπαίδευσης. Εν αναμονή…

Δεκάδες δραματικές σχολές προσφεύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την ακύρωσή του προεδρικού διατάγματος που υποβαθμίζει τα πτυχία του καλλιτεχνικού κόσμου και τα εξισώνει με αυτά του απολυτηρίου Λυκείου.

«Οι δραματικές σχολές ουδέποτε έπαυσαν να είναι «ανώτερες»», αναφέρει ο καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών Πάνος Λαζαράτος, ο οποίος ανέλαβε την άσκηση αιτήσεως ακύρωσης του προεδρικού διατάγματος.

Σε ανακοίνωσή τους, αναφέρουν ότι ο καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, Πάνος Λαζαράτος, ανέλαβε την άσκηση αιτήσεως ακύρωσης του προεδρικού.

Η ανακοίνωση των Ανώτερων Ιδιωτικών Δραματικών Σχολών Ελλάδας

Οι Ανώτερες Ιδιωτικές Δραματικές Σχολές της Ελλάδας αποφάσισαν να αναθέσουν στον καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Πάνο Λαζαράτο την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως κατά του π.δ. 85/2022, κατά το μέρος που αυτό εξομοιώνει τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων τους με τα επαγγελματικά δικαιώματα των κατόχων απολυτηρίων τίτλων δευτεροβάθμιας εκπαιδεύσεως ως προς την πρόσληψη και σταδιοδρομία στον δημόσιο τομέα.

Οι σχετικές ρυθμίσεις του π.δ. 85/2022 αντιτίθενται προδήλως στο άρθρο 16 παράγραφος 7 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει τα αυξημένα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των κρατικών και των τελούντων υπό κρατική εποπτεία ιδιωτικών δραματικών σχολών. Οι Δραματικές Σχολές ουδέποτε έπαυσαν να είναι «Ανώτερες», υπό τις εγγυήσεις του άρθρου 16 παράγραφος 7 του Συντάγματος.

Οι ρυθμίσεις αυτές αντιτίθενται επίσης προδήλως στο ενωσιακό δίκαιο, όπως αυτό ερμηνεύθηκε πρόσφατα στο ζήτημα των επαγγελματικών δικαιωμάτων από την απόφαση 998/2021 του Δ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Οι ανώτερες ιδιωτικές δραματικές σχολές της Ελλάδας

ΑΙΣΔΤ Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου – Καλαμπόκη

ΑΙΣΔΤ Αθηνών Γιώργος Θεοδοσιάδης

ΑΙΣΔΤ Ανδρέας Βουτσινάς

ΑΙΣΔΤ Αρχή

ΑΙΣΔΤ Δήλος Δήμητρας Χατούπη

ΑΙΣΔΤ Έκτη Τέχνη

ΑΙΣΔΤ Θεάτρου Τέχνης

ΑΙΣΔΤ Μέλισσα Σχολή Τέχνης της Έλντας Πανοπούλου

ΑΙΣΔΤ Μοντέρνοι Καιροί

ΑΙΣΔΤ Νέο Ελληνικό Θέατρο

ΑΙΣΔΤ Νότος

ΑΙΣΔΤ Παναγιώτας Μουστάκη – Βεάκη

ΑΙΣΔΤ Πειραϊκού Συνδέσμου

ΑΙΣΔΤ Πράξη Επτά

ΑΙΣΔΤ Μαίρης Ραζή Η Πρόβα

ΑΙΣΔΤ Καλλιτεχνική Εταιρεία Προσκήνιο Γ. Ροντίδης

ΑΙΣΔΤ Τεχνών Εκατό

ΑΙΣΔΤ Ωδείου Αθηνών

Γιώργος Ρωμανός

Συγγραφέας Αναλυτής, Ιστορικός Ερευνητής

Στις 24/11/2022 έγινε γνωστό ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) έκρινε ως α ν τ ι σ υ ν τ α γ μ α τ ι κ ή την παράταση της «Υποχρεωτικότητας» του εμβολιασμού εργαζομένων στις δομές Υγείας μέχρι τις 31-12-2022, όπως προέβλεπε η υπουργική απόφαση Θ. Πλεύρη και της αναπληρώτριας υπουργού Υγείας: Γ4β/Γ.Π.οικ.21912/14-4-2022 (ΦΕΚ Β΄1995/20.4.2022). Μάλιστα το ΣτΕ επέβαλλε την δικαστική δαπάνη, 920 ευρώ, σε βάρος του Δημοσίου. Κύριος λόγος της α κ ύ ρ ω σ η ς ήταν ότι η εν λόγω υπουργική απόφαση ήταν α ν τ ί θ ε τ η προς την σ υ ν τ α γ μ α τ ι κ ή  αρχή της α ν α λ ο γ ι κ ό τ η τ α ς –(Άρθρο 25 § 1 του Συντάγματος).

Το αυξημένης σύνθεσης, επταμελές, Γ΄ Τμήμα του ΣτΕ εξέδωσε την απόφαση 2332/2022 με μεγάλη πλειοψηφία, και όπως αυτή αναφέρει στη σελίδα 17, σειρές7-9: «ΔΕΝ απαιτείται παραπομπή της υποθέσεως στην ολομέλεια του Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 100 παρ.5 του Συντάγματος.» Έτσι το χαστούκι του ΣτΕ στον υπουργό Πλεύρη και την κυβέρνηση είναι τριπλό καθώς 1. Ακυρώνει την όλως παράνομη υπουργική απόφαση, ως αντισυνταγματική, 2. Επιβάλει την δικαστική δαπάνη στο Δημόσιο το οποίο εκπροσωπεί η κυβέρνηση της ΝΔ, 3. ΔΕΝ επιτρέπει την αναπομπή της υπόθεσης στην ολομέλεια του ΣτΕ.

Η λεπτομερής ανάλυση εκ μέρους μας της απόφασης αποκαλύπτει και τα φτηνά μικροπολιτικά κομματικά παιχνίδια που θέλησαν να παίξουν κάποιοι εκμεταλλευόμενοι τον ν. 4917/2022 και το άρθρο 50, του ν. 4825/2021, βάσει των οποίων προσπάθησαν να διορίσουν προσωπικό ορισμένου χρόνου, με διάρκεια 3+3 μήνες, (μήπως με κομματικά κριτήρια;) σε αντικατάσταση των ουσιαστικά απολυμένων δια αναστολής και με πλήρη στέρηση μισθού, Υγειονομικών. Όμως το ΣτΕ απέρριψε και αυτά τα κυνικά κομματικά σχέδια της ΝΔ. Υπογραμμίζουμε, ότι ακόμη και οι φυλακισμένοι για κακούργημα λαμβάνουν ένα τμήμα του μισθού τους!

Ωστόσο ο αυτουργός του αντισυνταγματικού τερατουργήματος, υπουργός Πλεύρης, εμφάνισε πάραυτα το πολιτικά άνομο και δυσώδες προσωπείο του Ενιαίου Κυβερνητισμού, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, κ.λπ. κόμματα του δήθεν «δημοκρατικού τόξου» τα οποία διαχρονικά στηρίζουν όλες τις αντιλαϊκές και εθνικά επιζήμιες αποφάσεις των εκάστοτε «κυβερνήσεων». Και, στις 28/11/22, 09:43, στα Παραπολιτικά FM, εκπομπή του Π. Τζένου ο κ. Πλεύρης είπε τα εξής: α. «η απόφαση θα γίνει δεκτή υπό όρους» [!!!] β. «δεν θα επιτρέψουμε αυτή η απόφαση να γίνει επικίνδυνη», γ. «οι Ανεμβολίαστοι παραμένουν επικίνδυνοι» και δ. «αυτοί (οι Ανεμβολίαστοι) με τη στάση τους διακηρύσσουν την πίστη τους στο ‘‘Χάραγμα του Αντι-Χρίστου» κλπ. Σε αυτή την παραληρηματική δημόσια συκοφαντική δυσφήμιση, καθ’ όλα έντιμων Ελλήνων δημοκρατικών πολιτών, ξεχωρίζει η φράση: «η απόφαση θα γίνει δεκτή υπό όρους»!

Λίγες ώρες μετά δήλωσε ότι ΔΕΝ θα εκτελέσει αμέσως την απόφαση του ΣτΕ, όπως θα έκανε κάθε έντιμος πολιτικός, αλλά θα επιμείνει μέχρις εσχάτων υπερασπιζόμενος την αντισυνταγματική ανομία του και θα επαναφέρει τους Υγειονομικούς, που πολιτικώς καταδιώκει λυσσωδώς, μετά την 1/1/2023. Κι όμως από τις 25 Οκτωβρίου, (βλέπε την ΕΙΚΟΝΑ της τελευταίας σελίδας της απόφασης που δημοσιεύω) το αντισυνταγματικό του εξάμβλωμα είναι ΑΚΥΡΟ, με πιο δικαίωμα επιμένει να κουρελιάζει τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης;!

Από την άλλη, ο λαός γνωρίζει καλά ότι το ΣτΕ δεν είναι η κατά Χριστόν σύναξη αθώων αμνών. Όχι μόνο από το πρόσφατο βορβορώδες γεγονός του ανώτατου Δικαστικού, μέλους του, που όπως εγγράφει ευρέως στον Τύπο, παραιτήθηκε υπό το βάρος αποκαλύψεων της επιθετικής παιδολαγνείας του και της σχέσης του με ναρκωτικά, χωρίς καν να διωχθεί! Υπάρχει και κάτι που θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη μας. Η απόφαση του ΣτΕ, σχετικά με την εθνική τραγωδία της «Συμφωνίας των Πρεσπών», όταν τεχνηέντως αποφάνθηκε υπέρ… της νομιμότητάς της σε χρόνο ρεκόρ, 48 ωρών, ενώ τα υποβληθέντα κείμενα της δικογραφίας υπερέβαιναν τις 1.000 σελίδες. Τότε πρόεδρος ήταν η –παροδικώς ευχόμεθα– εδραζόμενη στο «προεδρικό» Μέγαρο, με την περιφερόμενη γάτα της επί του «προεδρικού» γραφείου, προφανώς σαν προτεινόμενο νέο εθνόσημο.

Ποιος δημιούργησε το σημερινό πρόβλημα, και ποιος είναι τελικά ο ρόλος του ΣτΕ;

Το ΣτΕ πήρε στις 26/11/21 μια χωρίς προηγούμενο απόφαση, με το βασικό τμήμα της επιχειρηματολογίας του να επαναλαμβάνεται και στην τελευταία απόφασή, την 2332/2022, σελίδα 8, σειρές 7-10, ως εξής: «…Τα μέτρα αυτά μπορεί να συνιστούν ακόμη και σοβαρή επέμβαση στην απόλαυση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, όπως η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, η ελευθερία κινήσεως και η ιδιωτική του ζωή…» [και πως] «το μέτρο των αναστολών εργασίας των υγειονομικών είναι συνταγματικά ανεκτό και θα πρέπει σε σύντομο χρονικό διάστημα να επαναξιολογηθεί, με βάση τα επιδημιολογικά δεδομένα…»

Σχετικά με τα «επιστημονικά δεδομένα», το ΣτΕ, τα απορρίπτει ως ξεπερασμένα και συνεπώς ακατάλληλα. Γράφει στην ίδια ως άνω απόφαση, σελίδα 15, σειρές 10-12: «… τα στοιχεία [Σ.σ.: του Υπουργού] που προσκομίσθηκαν δεν δικαιολογούν εν πάση περιπτώσει την παράταση της υποχρεώσεως προς εμβολιασμό.» Και, στην ίδια σελίδα, 15, στις σειρές 26-30, αναφέρεται: «ΔΕΝ λαμβάνει υπόψη της την μετάλλαξη Όμικρον[…]ΔΕΝ αξιολογεί την αποτελεσματικότητα των εμβολίων έναντι αυτής. Επομένως οι μελέτες των οποίων γίνεται επίκληση (από τον Υπουργό) ΔΕΝ είναι επίκαιρες εν σχέσει προς τον χρόνο δημοσιεύσεως του ν. 4917/2022». [Σ.σ. οι σημάνσεις δικές μου.]

Και ενώ οι Δικαστές αγνοούν την Ιατρική, το ΣτΕ προχώρησε σε «σοβαρή επέμβαση [Σ.σ.: κατάργηση στην ουσία] στην απόλαυση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, όπως η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, η ελευθερία κινήσεως και η ιδιωτική του ζωή» με μελέτες χειραγωγούμενες από την κυβέρνηση, πεπερασμένες και έτσι αμφιβόλου επιστημονικής αξίας.

Το δικαστήριο αναφέρεται σε μελέτη που έγινε στη Γαλλία, (σελίδα 18, 4η σειρά), ενώ ΔΕΝ έλαβε, π.χ., υπόψη του επιστημονικές μελέτες που αφθονούν σε όλο τον πλανήτη, όπως αυτές του Αυτοκρατορικού Ινστιτούτο Ιατρικής της Ιαπωνίας και οι οποίες ανατρέπουν βασικά στοιχεία της όλης υπόθεσης. Γίνεται, δηλαδή, επιλεκτική και όχι αντικειμενική παράθεση στοιχείων, με ό,τι αυτό σημαίνει.

Ωστόσο το μείζον είναι άλλο: από πού κι ως πού το ΣτΕ αντλεί το δικαίωμα και την νομιμοποίηση(!) για «σοβαρή επέμβαση στα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου»;

Οι αρμοδιότητες του ΣτΕ που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 95 του Συντάγματος και του ειδικού περί του ΣτΕ νόμου (Νομ. Δ/γμα 170/1973) διακρίνονται σε Διοικητικές και Δικαστικές. Άρα το ΣτΕ αποτελεί το έλασσον, ένα μικρό μέρος του όλου ελληνικού Συντάγματος. Και ΔΕΝ μπορεί το ελληνικό Σύνταγμα να γίνεται χειραγωγούμενο υποχείριο του ΣτΕ και μάλιστα σε βαθμό που το συγκεκριμένο Δικαστήριο να ακυρώνει το Σύνταγμα! Και, ναι μεν το ΣτΕ ΕΧΕΙ αρμοδιότητα επί κανονιστικών πράξεων ΑΛΛΑ αυτή η αρμοδιότητά του δεν μπορεί να έχει τέτοιο ΕΥΡΟΣ που να ακυρώνει και τα «θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου».

Είναι δυνατόν όποτε παραβιάζονται, καθ’ ομολογίαν(!), τα «θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα» να προσφεύγει ο Έλλην πολίτης στο Διεθνές Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων;! Μας είναι λεπτομερώς γνωστά τα όσα «γνωμάτευσαν» επ’ αυτού… οι διαβόητοι… 2-3 «Συνταγματολόγοι», που μετά το 1974 ακύρωσαν στην πράξη το ελληνικό Σύνταγμα. Εδώ φαίνεται, για μία ακόμη φορά, πως η μη ύπαρξη Συνταγματικού Δικαστηρίου στη χώρα μας επιβλήθηκε σκόπιμα από όλες τις κυβερνήσεις του Ενιαίου Κυβερνητισμού με άκρως ιδιοτελή κίνητρα ανεξέλεγκτου εξουσιασμού. Μήπως θα πρέπει να πάψουμε, προς στιγμήν λέω, να ασχολούμεθα με την κατάργηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα του Κιμ Γιονγκ Ουν;

Υπάρχει όμως και η κατ’ επανάληψη, και άρα από σκοπού, χρησιμοποίηση από τον αυτουργό υπουργό των παλαιών ξεπερασμένων μελετών, ΧΩΡΙΣ ΕΠΑΝΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ. Γράφει η απόφαση 2332/2022 του ΣτΕ, σελίδα 13, σειρές 1-3, ότι η υπουργική απόφαση για αναστολή εργασίας χωρίς μισθό επεκτάθηκε αυθαίρετα τρεις φορές, «αρχικώς έως 31-12-21 […κατόπιν] έως 31-3-2022 […]και τέλος έως 31-12-2022». Στην 14η σειρά γράφεται: «μεταθέτει για πολλοστή φορά την επαναξιολόγηση του μέτρου του υποχρεωτικού εμβολιασμού…». Και στις σειρές 21-23: «χωρίς ωστόσο να έχει διενεργηθεί επαναξιολόγηση του μέτρου βάσει επίκαιρων κατά τον χρόνο εκείνο επιστημονικών και επιδημιολογικών στοιχείων». Στη δε σελίδα 14, σειρές 11-14 γράφεται: «η επαναξιολόγηση […] θα έπρεπε να γίνεται ανά δύο ή τρεις μήνες». Αλλά ΔΕΝ έγινε ποτέ!

Κανονικά, σε μια ευνομούμενη χώρα, οι πολιτικοί που ενεργούν σκοπίμως αντισυνταγματικά και με παθολογικό μένος κατά των πολιτών θα έπρεπε να διώκονται και να υφίστανται τις νομικές συνέπειες των πράξεών τους, από μία «ανεξάρτητη Δικαιοσύνη».

Ευχής έργο είναι να «αποφυλακιστούν» ΑΜΕΣΩΣ οι Υγειονομικοί που παραμένουν έγκλειστοι στη Βαστίλη της παράνομης –αντισυνταγματικής κατά το ΣτΕ– υπουργικής απόφασης, καταδικασμένοι σε αργό κοινωνικό (μόνο;) θάνατο των ιδίων και των οικογένειών τους. Μακάρι οι μαρτυρικοί Υγειονομικοί να εξέλθουν ΟΛΟΙ ζώντες από τον λάκκο των λεόντων που τους έριξε με πρωτοφανή εκδικητική μανία –ανάλογη ρωμαϊκού πρωτοχριαστινικού διωγμού– η ΝΔ και οι Συνοδοιπόροι της, και να πάρουν εντόκως(!) όλα τα δεδουλευμένα που τους στέρησαν μαζί με την έγγραφη συγνώμη της Πολιτείας. Και τα ποσά να παρακρατηθούν από την προσωπική περιουσία των αυτουργών που ενήργησαν κατ’ επανάληψη και από σκοπού, αντισυνταγματικά.

Αυτό απαιτεί η αληθινή Δικαιοσύνη. Υπάρχει;!

Παράθυρο για επιστροφή στο ΕΣΥ των ανεμβολίαστων υγειονομικών ανοίγει απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. ((ΣτΕ), που έκρινε αντισυνταγματική την παράταση, που έχει δοθεί ως το τέλος του χρόνου για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των εργαζομένων σε δομές υγείας, λόγω ελλείψεως επαναξιολογήσεως του μέτρου.

Ειδικότερα, η αυξημένη (επταμελής) σύνθεσης του Γ΄ Τμήματος του ΣτΕ με την υπ΄ αριθμ. 2332/2022 απόφασή της (πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος Γιώργος Τσιμέκας και εισηγητής ο σύμβουλος Επικρατείας Βασίλης Ανδρουλάκης), έκρινε ότι η διάταξη του ν. 4917/2022, με την οποία παρατάθηκε η ισχύς της επαναξιολογήσεως της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού των εργαζομένων στις δομές υγείας μέχρι τις 31-12-2022, είναι αντίθετη προς την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας.

Παράλληλα, το ΣτΕ ακύρωσε την προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση που καθόριζε τη διαδικασίας πρόσληψης προσωπικού ορισμένου χρόνου σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 50 ν. 4825/2021.

Το Γ΄ Τμήμα του ΣτΕ αναφέρει ότι κατά τον χρόνο που δημοσιεύθηκε ο ν. 4917/2022 (31-3-2022) και εκδόθηκε η προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση (14-4-2022) είχε παρέλθει χρονικό διάστημα 8 και πλέον μηνών από τη λήψη του μέτρου του υποχρεωτικού εμβολιασμού των εργαζομένων σε δομές υγείας, δηλαδή «διάστημα που λόγω της φύσεως του μέτρου και των συνεπειών του, υπερβαίνει προδήλως το εύλογο, χωρίς, ωστόσο, να έχει διενεργηθεί επαναξιολόγησή του, βάσει επίκαιρων, κατά τον χρόνο εκείνο, επιστημονικών και επιδημιολογικών στοιχείων, για την αξία, την αποτελεσματικότητα και τις συνέπειες των εμβολίων κατά του κορωνοϊού και την πορεία και την εξέλιξη της πανδημίας».

Στο ΣτΕ είχε προσφύγει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων. 

Τρεις μήνες προθεσμία να κατεδαφίσει τους τελευταίους δύο ορόφους και το δώμα του ξενοδοχείου της εταιρείας Coco-Mat στου Μακρυγιάννη, που υπερβαίνουν το ανώτατο ύψος των κτιρίων στην περιοχή (33 έναντι 24 μέτρα) έδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας στο δήμο Αθηναίων.

Σύμφωνα με τη “Καθημερινή” , η απόφαση αυτή(αρ.11/2022) του Συμβουλίου Συμμόρφωσης πάρθηκε έπειτα από αίτημα των αρχικά προσφευγόντων πολιτών, καθώς μεσολάβησαν δυόμισι χρόνια από την απόφαση με την οποία το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο έκρινε ακυρωτέα την οικοδομική άδεια του κτιρίου.

Με βάση την απόφαση που εκδόθηκε σήμερα, η οικοδομική άδεια του 2017 και η αναθεώρηση της το 2019 κρίθηκαν παράνομες το 2019 (απόφαση 2102 της Ολομέλειας) επειδή δεν είχε προηγουμένως δοθεί άδεια του υπουργείου Πολιτισμού μετά από εισήγηση του ΚΑΣ. Στην απόφαση ανταποκρίθηκε το υπουργείο Πολιτισμού τον Ιούλιο του 2020, απορρίπτοντας μετά από εισήγηση του ΚΑΣ τη μελέτη του ξενοδοχείου ως προς το ανώτατο ύψος (33 μέτρα έναντι 24 μέτρα στην περιοχή), αλλά και το υπουργείο Περιβάλλοντος που τον Μάρτιο του 2022 θέσπισε νέο προεδρικό διάταγμα για την περιοχή, που επίσης ακολουθούσε το παλαιότερο, ισχύον στην περιοχή ανώτατο ύψος.

Ωστόσο, όπως επισημαίνει το ΣτΕ, ο δήμος Αθηναίων δεν ανακάλεσε την οικοδομική άδεια του κτιρίου, δεν χαρακτήρισε αυθαίρετους και κατεδαφιστέους τους τελευταίους δύο ορόφους και το δώμα του ξενοδοχείου, ούτε μερίμνησε για την κατεδάφισή τους. Σύμφωνα με το ΣτΕ, προχώρησε μόνο σε ανάκληση της αναθεώρησης του 2019, η οποία για το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο «δεν συνιστά συμμόρφωση».

Το ΣτΕ, στο πλαίσιο αυτό, έδωσε σήμερα προθεσμία τριών μηνών στο δήμο Αθηναίων, προκειμένου να προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες, ορίζοντας ότι θα επανεξετάσει το θέμα στις 14 Φεβρουαρίου του 2023.

Ηχηρή απάντηση των κατοίκων στα Εξάρχεια που κλιμακώνουν τον αγώνα τους ενάντια στην αλλοίωση της γειτονιάς τους.

Οι κάτοικοι που συμμετέχουν στην ανοιχτή συνέλευση «Όχι μετρό στην πλατεία Εξαρχείων» υπέβαλαν ενώπιον του ΣτΕ αίτηση ακύρωσης και αίτηση αναστολής εκτέλεσης της από 07.10.2022 απόφασης του Γενικού Διευθυντή Περιβαλλοντικής Πολιτικής του ΥΠΕΝ με την οποία εγκρίθηκε η τεχνική περιβαλλοντική μελέτη για τη διενέργεια εργοταξιακών εργασιών επί της πλατείας Εξαρχείων προς το σκοπό κατασκευής του σταθμού «Εξάρχεια» της γραμμής 4.

«Θεωρούμε ότι η επιλογή κατασκευής σταθμού μετρό στην πλατεία Εξαρχείων οδηγεί στην καταστροφή της μοναδικής πλατείας της γειτονιάς μας, έχει κυρίαρχα πολιτικά χαρακτηριστικά που στοχεύουν στην αλλαγή φυσιογνωμίας τόσο της γειτονιάς όσο και συνολικά του κέντρου της πόλης, για αυτό και ο σχεδιασμός φαίνεται ξεκάθαρα ότι δε σέβεται τις ανάγκες κατοίκων, εργαζομένων και θαμώνων της περιοχής σε επίπεδο οικιστικό, περιβαλλοντικό και συγκοινωνιολογικό», αναφέρει η συνέλευση, τονίζοντας ότι θα συνεχίσει τον αγώνα της «μέχρι να ξαναπάρουμε την πλατεία μας πίσω».

Η ανακοίνωση των κατοίκων

Την Τετάρτη, 26.10.2022, κάτοικοι των Εξαρχείων υπέβαλαν ενώπιον του ΣτΕ αίτηση ακύρωσης και αίτηση αναστολής εκτέλεσης της από 07.10.2022 απόφασης του Γενικού Διευθυντή Περιβαλλοντικής Πολιτικής του ΥΠΕΝ με την οποία εγκρίθηκε η τεχνική περιβαλλοντική μελέτη για τη διενέργεια εργοταξιακών εργασιών επί της πλατείας Εξαρχείων προς το σκοπό κατασκευής του σταθμού «Εξάρχεια» της γραμμής 4. Στα δικόγραφα προβάλλονται οι σοβαρές ελλείψεις της συγκεκριμένης περιβαλλοντικής άδειας και ζητείται από το δικαστήριο να ακυρώσει την ως άνω απόφαση, η οποία δε φαίνεται να έχει ισχυρά εχέγγυα προστασίας του πολιτιστικού και φυτικού κεφαλαίου της πλατείας Εξαρχείων. Τα 72 δέντρα της πλατείας Εξαρχείων είναι ανάσα ζωής για τη γύρω περιοχή, για το κέντρο μιας πόλης που στερείται πρασίνου ακόμα και με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές.

Ως ανοιχτή συνέλευση «Όχι μετρό στην πλατεία Εξαρχείων» στηρίζουμε τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία και την εντάσσουμε στα πλαίσια της συνολικής μας παρέμβασης ενάντια στον σταθμό μετρό στην πλατεία. Θεωρούμε ότι η επιλογή κατασκευής σταθμού μετρό στην πλατεία Εξαρχείων οδηγεί στην καταστροφή της μοναδικής πλατείας της γειτονιάς μας, έχει κυρίαρχα πολιτικά χαρακτηριστικά που στοχεύουν στην αλλαγή φυσιογνωμίας τόσο της γειτονιάς όσο και συνολικά του κέντρου της πόλης, για αυτό και ο σχεδιασμός φαίνεται ξεκάθαρα ότι δε σέβεται τις ανάγκες κατοίκων, εργαζομένων και θαμώνων της περιοχής σε επίπεδο οικιστικό, περιβαλλοντικό και συγκοινωνιολογικό.

Από τις 9 Αυγούστου που στήθηκαν οι λαμαρίνες είμαστε μάρτυρες μιας σειράς αυθαιρεσιών που αφορούν συνολικά το έργο. Μοναδική απάντηση στα ερωτήματα, τις διαμαρτυρίες και τις κινητοποιήσεις μας είναι η άγρια καταστολή, ισχυρή απόδειξη για εμάς ότι το έργο στερείται της αποδοχής και της νομιμοποίησης του κόσμου των Εξαρχείων και όχι μόνο.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι απέναντι μας έχουμε μια οργανωμένη και σκληρή επίθεση ενάντια στα δικαιώματά μας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο αγώνας αυτός θα κρατήσει καιρό, ότι είναι δύσκολος και επίπονος. Αφορά, όμως, τις ζωές όλων μας από όποιο μετερίζι κι αν βρισκόμαστε.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι στη Μυρτώ Παπαδομιχελάκη, η οποία στις 22 Ιουλίου του 2012, σε παραλία της Πάρου δέχθηκε άγρια επίθεση με βιασμό από τον παράνομα εισελθόντα στη χώρας μας Πακιστανό Αχμέτ Βακάς και έκτοτε παραμένει σε κατάσταση αναπηρίας (100%), πρέπει να καταβληθεί αποζημίωση από το Δημόσιο, παρά την αντίθετη εφετειακή απόφαση.

Ειδικότερα, το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ, με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Σπυριδούλα Χρυσικοπούλου και εισηγήτρια την σύμβουλο Επικρατείας Ταξιαρχία Κόμβου, έκρινε ότι η Μυρτώ δικαιούται αποζημίωση από το ελληνικό Δημόσιο, το ύψος της οποίας όμως θα καθοριστεί από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, που αναπέμφθηκε η υπόθεση και αναίρεσε την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών (468/2021) η οποία είχε κρίνει ότι δεν δικαιούται η Μυρτώ αποζημίωση από το Δημόσιο λόγω των πράξεων και παραλείψεων της Ελληνικής Αστυνομίας, οι οποίες αφορούν στην παράνομη είσοδο του Πακιστανού δράστη στη χώρα μας, που άφησε εφόρου ζωής καθηλωμένη την 23χρονη Μυρτώ.

Η κ. Κοτρώτσου, ως δικαστική συμπαραστάτρια της κόρης της διεκδικούσε να καταβληθεί στην κόρη της το ποσό των 200.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης για τη ζημία που υπέστη από τον βαρύτατο τραυματισμό της. Επίσης, διεκδίκησε την καταβολή ποσού 2.978 ευρώ κάθε μήνα για όσο διαρκεί ο βίος της.

Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, όπως και το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, απέρριψε την αγωγή κρίνοντας ότι δεν «υπάρχουν παραλείψεις των οργάνων του ελληνικού Δημοσίου που να βρίσκονται σε αιτιώδη συνάφεια» με τον βαρύτατο τραυματισμό της νεαρής κοπέλας.

Συγκεκριμένα, το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ, με την υπ΄ αριθμ. 1500/2022 απόφασή του έκρινε ότι υπάρχει «αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράνομης παραλείψεως των αστυνομικών οργάνων να άρουν την παράνομη κατάσταση που προκλήθηκε από την παράνομη είσοδο και παραμονή επί μακρόν στη χώρα υπηκόου τρίτης χώρας και του επιζήμιου αποτελέσματος (της προσβολής υγείας ή σώματος) τρίτου» και «δεν αίρεται ο αιτιώδης σύνδεσμος εκ του ότι παρεμβάλλεται η εγκληματική ενέργεια του αλλοδαπού».

Αναλυτικότερα, το ΣτΕ έκρινε ότι «η είσοδος στη χώρα αλλοδαπών/υπηκόων τρίτης χώρας και η περαιτέρω διαμονή τους -η οποία μπορεί να είναι και μακρά- δεν είναι ελεύθερη ούτε ανεξέλεγκτη, αλλά διέπεται από κανονιστικό καθεστώς (του ν. 3386/2005) που επιβάλλει σ’ αυτούς την υποχρέωση εφοδιασμού τους με διαβατήριο/ταξιδιωτικό έγγραφο, θεώρηση εισόδου και άδεια διαμονής για συγκεκριμένο σκοπό (για εργασία, ανεξάρτητη οικονομική δραστηριότητα, σπουδές ή άλλο νόμιμο σκοπό) και καθιδρύει δεσμία αρμοδιότητα των αστυνομικών οργάνων για την έκδοση πράξεως απελάσεως σε περίπτωση, μεταξύ άλλων, που ο αλλοδαπός έχει παραβιάσει τις σχετικές διατάξεις, μετά δε την έναρξη ισχύος του ν. 3907/2011 πράξεως επιστροφής για τους παρανόμως διαμένοντες».

Παράλληλα, οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι «οι ρυθμίσεις του ν. 3386/2005 αποσκοπούν όχι μόνον στην προστασία του γενικού (Δημόσιου) συμφέροντος (της διασφαλίσεως της δημόσιας τάξεως, ασφάλειας, κοινωνικής ειρήνης, δημόσιας υγείας), αλλά και στην προστασία του συμφέροντος των ιδιωτών με την αποτροπή της προσβολής των συνταγματικώς προστατευόμενων έννομων αγαθών (της ζωής, της υγείας, της σωματικής ακεραιότητας, της τιμής, της υπολήψεως, της προσωπικής ελευθερίας, της γενετήσιας ελευθερίας, της περιουσίας, της ιδιοκτησίας τους) από τη συμπεριφορά των παρανόμως εισελθόντων, διαμενόντων και εργαζόμενων στη χώρα αλλοδαπών».

Επίσης, συνεχίζει το ΣτΕ, «αποσκοπούν και στην προστασία του συμφέροντος των προσώπων αυτών», τα οποία, όπως επισημαίνεται στην οικεία αιτιολογική έκθεση, «παραμένουν στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής ορισμένες μάλιστα φορές σε συνθήκες κατώτερες του ελαχίστου που υπαγορεύει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, με αποτέλεσμα να εξωθούνται μοιραία σε ποικίλες μορφές παραβατικότητας, τροφοδοτώντας έτσι ακούσια, κατά καιρούς, τάσεις επιφυλακτικότητας εκ μέρους του ημεδαπού πληθυσμού».

Μάλιστα, υπογραμμίζουν οι σύμβουλοι: «Όσο τα αστυνομικά όργανα παραβιάζουν τις υποχρεώσεις τους και δεν εκδίδουν κατ’ ενάσκηση της δεσμίας αρμοδιότητάς τους πράξη απελάσεως ή μετά τις 26.1.2011 πράξη επιστροφής για τους παρανόμως διαμένοντες, δημιουργείται η βεβαιότητα σε όποιον αλλοδαπό εισήλθε λάθρα, διαμένει παρανόμως στη χώρα και επιθυμεί να συμπεριφερθεί παρανόμως και να προσβάλει κάποιο έννομο αγαθό ότι ποτέ δεν θα τιμωρηθεί, αφού η ταυτότητά του δεν είναι γνωστή στις ελληνικές αρχές ούτε έχουν ληφθεί τα δακτυλικά αποτυπώματά του».

Συνεπώς, «υπάρχει γενικώς και αφηρημένως αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράνομης αυτής παραλείψεως των οργάνων του Δημοσίου και της ζημίας (λχ βλάβης του σώματος ή της υγείας ή θανατώσεως) τρίτου προσώπου, η οποία προκαλείται όταν ο παρανόμως εισελθών και διαμένων στην Ελλάδα υπήκοος τρίτης χώρας προσβάλει απολύτως προστατευόμενο έννομο αγαθό».

Τέλος, καταλήγει το ΣτΕ ότι είναι «μη νόμιμη η κρίση του Διοικητικού Εφετείου για τη μη συνδρομή αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ των παραλείψεων των αστυνομικών οργάνων και του βαρύτατου τραυματισμού της εκπροσωπούμενης από την οριστική δικαστική συμπαραστάτριά της (μητέρας της) αναιρεσείουσας, ηλικίας τότε 15 ετών, συνεπεία εγκλημάτων (βιασμός, απόπειρα ανθρωποκτονίας) που διαπράχθηκαν εις βάρος της από υπήκοο τρίτης χώρας».

Δημοσιονομικό «πονοκέφαλο» στην κυβέρνηση προκαλούν πέντε αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας που δίνουν το δικαίωμα στους συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα να λάβουν αναδρομικά τις περικοπές για ένα 11μηνο από τις κύριες συντάξεις τους, αλλά και σε όσους είχαν προσφύγει δικαστικά, έως τις 31 Ιουλίου του 2020, να εισπράξουν τα χρήματα από τις περικοπές στις επικουρικές συντάξεις τους και στα επιδόματα Δώρων. 

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας εξέδωσε τις αποφάσεις που ανέμεναν με αγωνία χιλιάδες συνταξιούχοι του ιδιωτικού τομέα, ανοίγοντας τον δρόμο να εισπράξουν τις αναδρομικές περικοπές των κύριων συντάξεών τους για το 11μηνο από 11.6.2015 έως 11.5.2016 -που έγιναν με τον «νόμο Κατρούγκαλου»- ανεξάρτητα εάν έχουν προσφύγει στα δικαστήρια ή όχι. Ωστόσο, μόνο όσοι είχαν προσφύγει στα δικαστήρια μέχρι 31.7.2020, μπορούν να πάρουν πίσω περικοπές των επικουρικών συντάξεων και των τριών Δώρων (Χριστουγέννων, Πάσχα, θερινής άδειας).

Σύμφωνα με τις υπ' αριθμ. 1403-7/2022 /2022 αποφάσεις της, η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) η επιστροφή ποσών για περικοπές 11 μηνών (11.6.2015 έως 11.5.2016) σε κύριες συντάξεις (όχι σε επικουρικές συντάξεις και τα 3 Δώρα-επιδόματα) και η απόσβεση των λοιπών αξιώσεων των συνταξιούχων για όσους δεν άσκησαν αγωγή έως 31.7.2020.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΣτΕ, «απορρίφθηκαν αιτήσεις ακυρώσεως σωματείων και συνταξιούχων του ιδιωτικού τομέα κατά της Κοινής Υπουργικής Απόφασης Φ.11321/35005/1528/13.10.2020 "επιστροφή ποσών μειώσεων συντάξεων ιδιωτικού τομέα" κατά το σκέλος:

α) Προβλέπεται η επιστροφή σε όλους τους συνταξιούχους (ανεξαρτήτως αν είχαν ασκήσει ένδικα βοηθήματα ή όχι) ποσών που αντιστοιχούν σε μειώσεις μόνον των κύριων συντάξεων (μειώσεις των νόμων 4051/2012 και 4093/2012, που κρίθηκαν αντισυνταγματικές με τις 2287-2288/2015 αποφάσεις του ΣτΕ) για χρονικό διάστημα 11 μηνών, από 11.6.2015 έως τη δημοσίευση του ν. 4387/2016, ενώ δεν προβλέπεται η επιστροφή ποσών που αντιστοιχούν σε περικοπές των επικουρικών συντάξεων και των επιδομάτων αδείας και εορτών.

β) Προβλέπεται η καταβολή των ποσών που αντιστοιχούν σε περικοπές κύριων συντάξεων αποσβέννυνται, σύμφωνα με το άρθρο 114 παρ. 4 του ν. 4714/2020, όπως ισχύει, οι επιπλέον αξιώσεις των συνταξιούχων του ιδιωτικού τομέα για ποσά που αντιστοιχούν σε περικοπές, μειώσεις και καταργήσεις, δυνάμει του ν. 4051/2012 και του ν. 4093/2012, κύριων, επικουρικών συντάξεων, επιδομάτων αδείας και εορτών, κατά το χρονικό διάστημα από τις 11.6.2015 έως τη δημοσίευση του ν. 4387/2016, εφόσον, ως προς τις αξιώσεις αυτές, δεν υπήρχε εκκρεμής δίκη κατά τη δημοσίευση του εν λόγω ν. 4714/2020 (31.7.2020)».

Παράλληλα, οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι «οι διατάξεις του άρθρου 114 του ν. 4714/2020, με τις οποίες προβλέπεται η χορήγηση ποσών που αντιστοιχούν μόνον σε περικοπές κύριων συντάξεων για όλους τους συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα και απόσβεση των αξιώσεων για επιπλέον ποσά που αντιστοιχούν σε περικοπές επικουρικών συντάξεων και καταργήσεις επιδομάτων εορτών και αδείας μόνον όμως για όσους δεν είχαν προσφύγει στα δικαστήρια μέχρι τη δημοσίευση του ως άνω νόμου (31.7.2020), αφορώσες ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα αναγόμενο στο παρελθόν, δεν θεσπίζουν πάγιες περικοπές των συνταξιοδοτικών παροχών και, για τον λόγο αυτόν, δεν θίγουν τον πυρήνα του δικαιώματος στην κοινωνική ασφάλιση ούτε θέτουν σε διακινδύνευση το επίπεδο αξιοπρεπούς διαβιώσεως των συνταξιούχων, αλλά θεσπίζουν έκτακτο μέτρο δημοσιονομικού χαρακτήρα, το οποίο, ως εκ της φύσεώς του, δεν απαιτείται να συνοδεύεται από ειδική επιστημονική μελέτη».

Ακόμη, το ΣτΕ έκρινε ότι «η ρύθμιση του άρθρου 114 του ν. 4714/2020, με την οποία προβλέφθηκε η καταβολή στους συνταξιούχους των ποσών που αντιστοιχούν μόνο σε περικοπές κύριων συντάξεων (και όχι σε περικοπές επικουρικών συντάξεων ή καταργηθέντα επιδόματα εορτών και αδείας) δεν αντίκειται στην υποχρέωση συμμόρφωσης προς τις δικαστικές αποφάσεις, δεν συνιστά παράβαση του δεδικασμένου και δεν αντίκειται σε άλλες διατάξεις υπέρτερης τυπικής ισχύος τις οποίες επικαλούνται οι αιτούντες».

Σε άλλο σημείο, οι αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ υπογραμμίζουν: «Τηρείται, εν προκειμένω, η δίκαιη ισορροπία μεταξύ της προσβολής της περιουσίας των ανωτέρω συνταξιούχων (διά του περιορισμού των προβλεπομένων να χορηγηθούν σε αυτούς αναδρομικών ποσών) και του δημοσίου συμφέροντος και, ως εκ τούτου, οι διατάξεις του άρθρου 114 του ν. 4714/2020 δεν αντίκεινται στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α., ούτε στην κατοχυρωμένη από το άρθρο 25 παρ. 1 εδ. δ΄ του Συντάγματος αρχή της αναλογικότητας. Περαιτέρω, με τα ανωτέρω δεδομένα δεν συντρέχει περίπτωση παραβιάσεως ούτε του άρθρου 17 του Συντάγματος».

Την Τρίτη εκδικάζεται στο ΣτΕ η προσφυγή για την ακύρωση του διαγωνισμού ΣΔΙΤ, που παραχωρεί το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα της Αθήνας σε ιδιώτες

Με πολύτιμη παρακαταθήκη τις προγενέστερες εμβληματικές αποφάσεις του ΣτΕ, που κατοχυρώνουν τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού ως κοινωνικού αγαθού, εργαζόμενοι της EΥΔΑΠ και πολίτες αγωνίζονται να παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο η διαχείριση του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος της Αθήνας, που περιλαμβάνει όλους τους υδάτινους πόρους, υποδομές και εγκαταστάσεις για την τροφοδότηση της πρωτεύουσας με νερό, ώστε να μην πέσει στα νύχια των ιδιωτών, όπως έχει αποφασίσει η κυβέρνηση.

Ετσι, την Τρίτη 10 Μαΐου, εκδικάζεται στο Δ’ Τμήμα (επταμελής σύνθεση) του ΣτΕ η προσφυγή των Συλλόγων Επιστημονικού Προσωπικού ΕΥΔΑΠ, Μηχανικών και Εργαζομένων στον τομέα Αποχέτευσης και 17 πολιτών κατά τριών αποφάσεων με τις οποίες δόθηκε το πράσινο φως για τη διενέργεια του διαγωνισμού ΣΔΙΤ που προκηρύχθηκε στα τέλη Οκτωβρίου 2021, με προϋπολογισμό 291,2 εκατ. ευρώ, από το υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών, ζητώντας την ακύρωσή του.

Στην αίτηση ακύρωσης τεκμηριώνεται ότι η ανάθεση σε ιδιωτική εταιρεία για χρονικό διάστημα τουλάχιστον είκοσι ετών του συνόλου των υπηρεσιών που αφορούν στη λειτουργία, συντήρηση και αποκατάσταση παγίων του μεγαλύτερου υδροδοτικού συστήματος της χώρας -ήτοι υπηρεσιών ζωτικής σημασίας για την επιβίωση πέντε περίπου εκατομμυρίων πολιτών- καθιστά αβέβαιη την αδιάλειπτη, ασφαλή, προσιτή και ικανοποιητική, από κάθε άποψη, παροχή πόσιμου ύδατος στους πολίτες και δεν είναι συνταγματικώς ανεκτή, ως αντίθετη στα άρθρα 5 παράγραφος 5 και 21 παράγραφος 3 σε συνδυασμό με τα άρθρα 2 παράγραφος 1, 5 παράγραφος 1 και 106 παράγραφος 1-3 του συντάγματος. Άρθρα που κατοχυρώνουν το δικαίωμα στην προστασία της υγείας και ορίζουν ότι το κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών, όπως και ότι η διαχείριση των υδατικών πόρων αποτελεί δραστηριότητα αναπόσπαστη από τον πυρήνα του κράτους.

Επισημαίνεται δε, με παραπομπή σε επτά αποφάσεις του ΣτΕ, ότι οι επιφανειακοί και υπόγειοι υδατικοί πόροι αποτελούν, κατά το άρθρο 966 του Αστικού Κώδικα, πράγματα εκτός συναλλαγής και είναι προορισμένα για την εξυπηρέτηση ζωτικής σημασίας δημόσιου σκοπού, συνιστάμενου στην εξασφάλιση της παροχής του αναγκαίου για την επιβίωση του ανθρώπου πόσιμου ύδατος. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, η αποψίλωση της ΕΥΔΑΠ από τη διαχείριση του ΕΥΣ και η ανάθεσή της σε ιδιωτικό φορέα μέσω ΣΔΙΤ αποφασίστηκε χωρίς να έχει προηγηθεί οποιαδήποτε μελέτη περί της (δήθεν) καλύτερης εξυπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος από άλλον (ιδιωτικό) φορέα (και χωρίς ο ιδιωτικός φορέας να αναλαμβάνει κάποιον σοβαρό χρηματοοικονομικό κίνδυνο που θα μπορούσε να δικαιολογήσει, από οικονομικής έστω απόψεως, την υπαγωγή του ΕΥΣ σε ΣΔΙΤ)...

Οι προσφεύγοντες εντοπίζουν σειρά παρανομιών στις διαδικασίες της διαγωνιστικής διαδικασίας, όπως η πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση (15/1/2021) της Διυπουργικής Επιτροπής Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα, διότι, μεταξύ άλλων, κατά τον νόμο 2744/1999, η σχετική αρμοδιότητα ανήκει στην ΕΥΔΑΠ Παγίων και όχι στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Επιπρόσθετα επικαλούνται την οδηγία 2014/23 περί ανάθεσης των συμβάσεων παραχώρησης (άρθρο 12), που εξαιρεί από το πεδίο εφαρμογής τους τη διάθεση ή την εκμετάλλευση σταθερών δικτύων σχεδιασμένων να παρέχουν στο κοινό υπηρεσίες στον τομέα της παραγωγής, μεταφοράς ή διανομής πόσιμου ύδατος και την τροφοδότησή τους με πόσιμο ύδωρ...

Η ακτινονογραφία του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος

To Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα (ΕΥΣ) αποτελεί το μεγαλύτερο της χώρας και ένα από τα πιο πολύπλοκα υδροδοτικά συστήματα της Ευρώπης. Εκτείνεται σε τρία υδατικά διαμερίσματα, Αττικής, Ανατολικής Στερεάς και Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, τέσσερις νομούς, Αιτωλοακαρνανίας, Φωκίδας, Βοιωτίας και Αττικής, αναπτύσσεται σε έκταση 4.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, έχει δίκτυο μεταφοράς νερού σε ακτίνα 495 χλμ, εξυπηρετώντας περίπου πέντε εκατομμύρια πολίτες. Περιλαμβάνει τους επιφανειακούς υδατικούς πόρους (ποταμοί Μόρνος, Εύηνος, Βοιωτικός Κηφισός, Χάραδρος, Λίμνη Υλίκη ) και τους υπόγειους υδροφορείς μέσου ρου Β. Κηφισού, Υλίκης και ΒΑ Πάρνηθας, τα έργα αποθήκευσης επιφανειακού νερού (φράγματα και τις τεχνητές λίμνες του Μόρνου στη Φωκίδα, Ευήνου Αιτωλοακαρνανία, Μαραθώνα, τη φυσική λίμνη της Υλίκης στη Βοιωτία).

Τα έργα άντλησης υπόγειου ύδατος (70 γεωτρήσεις σε τρεις υδροφορείς, Βορειοανατολική Πάρνηθα, Υλίκη, Βοιωτικού Κάμπου), τα εξωτερικά υδραγωγεία (αγωγοί μεταφοράς νερού συνολικού μήκους 495 χλμ. διακρινόμενα σε κύρια, ενωτικά και βοηθητικά υδραγωγεία και αποτελούμενα από υπόγειες σήραγγες (π.χ. η σήραγγα Εύηνου - Μόρνου έχει συνολικό μήκος 29,4 χλμ.), σίφωνες, διώρυγες ( ενδεικτικά η διώρυγα Θηβών με μήκος 40 χλμ.) Τα έργα διαχείρισης υδραγωγείων (αντλιοστάσια, ρυθμιστές ροής), τις εγκαταστάσεις ηλεκτρονικής εποπτείας, τις βοηθητικές εγκαταστάσεις και υποδομές και εν γένει όλα τα αναγκαία φυσικά και τεχνητά ακίνητα και εγκαταστάσεις για την άντληση, συλλογή, αποθήκευση, εξισορρόπηση, έλεγχο και μεταφορά νερού έως την είσοδο των τεσσάρων Μονάδων Επεξεργασίας Νερού στην Αττική (Γαλάτσι, Αχαρνές, Πολυδένδρι και Μάνδρα). Εδώ το αδιύλιστο νερό μετατρέπεται σε πόσιμο και ακολουθεί η διανομή προς κατανάλωση...

Πηγή: avgi.gr