"Πόρισμα" και νέα Αντεργατικά Μέτρα

Η Απάντηση των Εργαζομένων

Τρίτη 25/10, 18:30 Πολυτεχνείο (Πατησίων)


Ομιλητές:

Βαγγέλης Κιτσώνης (Αντεπίθεση των Εργαζομένων)

Παύλος Αντωνόπουλος (συνδικαλιστής - Ε' ΕΛΜΕ)


ΕΝΩΤΙΚΟΙ - ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ, ενάντια σε:

- μειώσεις μισθών και απολύσεις

- κατάργηση σσε και διαίρεση των εργαζομένων

- λοκ άουτ και αντισυνδικαλιστική μέτρα

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ από τη δολοφονία του Π. ΦΥΣΣΑ από τη φασιστική συμμορία ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΝΕΑ–ΠΑΛΙΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

–

 Όλοι στις Διαδηλώσεις μνήμης και αγώνα

Σάββατο 17/9

Κερατσίνι:  18:00 , Παύλου Φύσσα (πρώην Παναγή Τσαλδάρη) και Σαλαμίνος 

Θεσσαλονίκη: 12:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου

Ιωάννινα: 18:00 στη Νομαρχία

–

Κυριακή 18/9

Στηρίζουμε την αντιφασιστική κινητοποίηση στον Αγ. Παντελεήμονα. Συγκέντρωση 17:00 Αλκιβιάδου και Υγείας (πίσω από την πλατεία Αγ. Παντελεήμονα)

–

Τρία χρόνια συμπληρώνονται από τη δολοφονία του αντιφασίστα, εργάτη, μουσικού Παύλου Φύσσα από την ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Ο Φύσσας δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τον μαχαιροβγάλτη Χρυσαυγίτη Ρουπακιά και το τάγμα εφόδου της Νίκαιας, παρουσία της αστυνομίας και κάτω από την καθοδήγηση της ηγεσίας της ΧΑ.

Η θρασύδειλη συμμορία των πολιτικών απογόνων των Ναζί–ταγματασφαλιτών και βασανιστών της χούντας, αναζητούσε μια πιο αναβαθμισμένη δράση και ρόλο ενάντια στο εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα, δίπλα στην τότε συγκυβέρνηση ΝΔ–ΠΑΣΟΚ και το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης.  Προσπαθούσε και προσπαθεί με όλα τα μέσα να πείσει την αστική τάξη ότι εκείνη μπορεί να διαχειριστεί την κρίση καλύτερα και να επιβάλλει ένα μόνιμο και ισχυρό κράτος έκτακτης ανάγκης. Βρίσκεται μέσα και όχι απέναντι στο πολιτικό σύστημα, το οποίο υποτίθεται ότι εχθρεύεται.

Η δολοφονία του Φύσσα πυροδότησε μια άμεση κινητοποίηση εργαζομένων, ανέργων, νέων, του αντιφασιστικού κινήματος και έβαλε τότε ένα φρένο στα σχέδια των φασιστοειδών για ένα «θερμό φθινόπωρο» ενάντια στο εργατικό κίνημα. Ωστόσο η εμφάνιση της φασιστικής συμμορίας της ΧΑ στο πολιτικό σκηνικό δεν ήταν μια τυχαία εξέλιξη: ακολουθεί λίγο πολύ την εξέλιξη και άλλων αντίστοιχων μορφωμάτων στην Ευρώπη. Είναι μια τερατογένεση της κρίσης, των μνημονίων, του νεοφιλελευθερισμού, της κατάρρευσης του πολιτικού σκηνικού και του πολιτικού κενού που σχηματίζεται δίπλα στα παραδοσιακά αστικά κόμματα.

Η άνοδος της ΧΑ πάτησε και στην συγκάλυψη και ατιμωρησία του πολιτικού αστικού συστήματος, των κομμάτων του, του κρατικού μηχανισμού, ιδιαίτερα του κατασταλτικού (αστυνομία, δικαστές). Η χρόνια ασυλία αυτής της –αποδεδειγμένα– συμμορίας τραμπούκων και δολοφόνων, που σχεδόν πάντα αντιμετωπίζονται με επιείκεια από τα δικαστήρια, όταν δεν υποστηρίζονται ανοιχτά από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, είναι αξιοσημείωτη. Ακόμα και ο Ρουπακιάς, που έχει ομολογήσει την ενοχή του, ρεμβάζει ανενόχλητος σε κατ’ οίκον περιορισμό, ενώ τα ηγετικά στελέχη δεν παρευρίσκονται καν στη δίκη. Από την άλλη, σαν βροχή πέφτουν οι δίκες και καταδίκες όλων εκείνων που προσπαθούν να αντισταθούν απέναντι στα μέτρα των κυβερνήσεων και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, των εργαζομένων που απεργούν, που συλλαμβάνονται επειδή διαδηλώνουν, των ανθρώπων που χάνουν με δικαστικές αποφάσεις τα σπίτια τους.

Η ΧΑ είναι μια εγκληματική συμμορία, επειδή κίνητρό της είναι ο ναζισμός και ο φασισμός, η τρομοκράτηση και ανοιχτή βία ενάντια στο εργατικό κίνημα, τις οργανώσεις και τους αγωνιστές του, το χτύπημα των μεταναστών και των πιο αδύναμων στρωμάτων των εργαζομένων. Χτυπούν το εργατικό κίνημα και τους μετανάστες για να επικρατήσει μια κοινωνική «ειρήνη» που θα μοιάζει με νεκροταφείο. Δίπλα στις ορδές των ΜΑΤ που χτυπούν διαδηλωτές και δίπλα στα δικαστήρια που καταδικάζουν εργαζόμενους και αγωνιστές, βρίσκεται και η ΧΑ για να χτυπά πισώπλατα και στο σκοτάδι όσους αγωνίζονται ή αναζητούν μια καλύτερη ζωή.

Συστημική ως το μεδούλι

Παρά τα παχιά ψευτο-αντιμνημονιακά και ψευτο-αντισυστημικά λόγια, η ΧΑ είναι απόλυτα συστημική και υπηρετεί σθεναρά τα συμφέροντα του αστικού–μνημονιακού μπλοκ εξουσίας και των «Μένουμε Ευρώπη».

Πάντα στέκονται στο πλευρό των εργοδοτών/καπιταλιστών λέγοντας ότι «φορολογούνται πολύ και πληρώνουν μεγάλες ασφαλιστικές εισφορές», ενώ στέκονται ενάντια σε κάθε αντι-μνημονιακό αγώνα. Τα δουλεμπορικά γραφεία ευρέσεως εργασίας «μόνο για Έλληνες», τα εργοδοτικά σωματεία, η ψήφιση τροπολογιών στη βουλή που βγάζανε λάδι πολιτικούς και επιχειρηματίες (άρνηση στην πρόταση για την σύγκληση της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων ώστε να διερευνηθεί το σκάνδαλο της παραχώρησης της Αγροτικής Τράπεζας, καταψήφιση στη Βουλή για τη λίστας Λαγκάρντ κ.ά.), είναι μόνο μερικά παραδείγματα.

Οργανώνουν πογκρόμ ενάντια στους πρόσφυγες και μετανάστες (Αγ. Παντελεήμονας, 2012 στο κέντρο της Αθήνας, δολοφονία Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα, επίθεση σε Αιγύπτιους αλιεργάτες κ.ά.). Για να διαιρέσουν και τρομοκρατήσουν την εργατική τάξη. Μαζί με τους νέους και παλιούς μνημονιακούς και την Ε.Ε., θέλουν να στέλνουν όλους τους πρόσφυγες να αργοπεθαίνουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή να πνίγονται στο Αιγαίο.

Είναι μια απόλυτα φιλοευρωπαϊκή και φιλομνημονιακή δύναμη, ενάντια στους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας. Η σύγχρονη εκδοχή των Χίτλερ και Παπαδόπουλου, δεν διστάζει να ταχθεί στο πλευρό των υπόλοιπων «Μένουμε Ευρώπη» κομμάτων, δια στόματος του αρχηγού της Μιχαλολιάκου (λίγο πριν το δημοψήφισμα, καλοκαίρι 2015):  «Η Ελλάδα δεν έχει επιλογή αυτή την στιγμή. Για την Ελλάδα υπάρχει μόνο ευρώ και με σκληρούς όρους». Και για να εμπεδωθεί το μήνυμα, ξανατονίζει λίγο μετά το δημοψήφισμα ότι: «Δεν πρέπει να φύγουμε από την Ε.Ε. Δεν μπορείς να φύγεις έτσι εύκολα, από τη στιγμή που βρίσκεσαι 34 ακριβώς χρόνια, και η ελληνική οικονομία έχει σήμερα διάρθρωση σύμφωνα με την Ε.Ε.. Ούτε από το ευρώ μπορούμε να φύγουμε αυτή τη στιγμή».

Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι ο αρχηγός του κόμματος, είναι ο πλουσιότερος βουλευτής με 10 ακίνητα, 2 επιχειρήσεις, πόθεν έσχες 271.050 ευρώ. Είναι σίγουρο ότι η επιχείρηση προστασίας σε καταστήματα, μπαρ και οι διάφορες κρυφές και φανερές χρηματοδοτήσεις έπιασαν τόπο.

Μαχητικοί Αγώνες για να τσακίσουμε τον Φασισμό

Ο φασισμός δεν ξεριζώνεται με δικαστικές αποφάσεις και διαμέσου των «δημοκρατικών» θεσμών. Η καταδίκη και η φυλάκιση των χρυσαυγιτών μπορεί να είναι απαραίτητη και πρέπει να παλέψουμε γι’ αυτό, αλλά δεν αρκεί. Μόνο με  μαχητικούς αγώνες και τη δημιουργία ενός ταξικού εργατικού μετώπου μπορούμε να ξεριζώσουμε τον φασιστικό κίνδυνο και αυτούς που τον θρέφουν. Να διώξουμε παλιούς και νέους μνημονιακούς, μαζί με το συμπλήρωμά τους, τη ΧΑ. Να αποκρούσουμε τα νέα σκληρά αντεργατικά μέτρα και το κράτος έκτακτης ανάγκης.

–

– Να τσακίσουμε τον φασισμό, χρυσαυγίτικο και μνημονιακό. Να τιμωρηθούν οι χρυσαυγίτες δολοφόνοι, οι φυσικοί και οι ηθικοί αυτουργοί.

– Ενωτική – Μαζική – Μαχητική υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών, με ένα ταξικό εργατικό μέτωπο. Κάτω το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης.

–

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ!

Με αγώνες να καταργήσουμε νέα & παλιά μνημόνια

Να διώξουμε την κυβέρνηση του Τσίπρα

Όλοι/ες στη Διαδήλωση της ΔΕΘ

Συγκέντρωση Σάββατο 10/9, 17:30 Εγνατία με Αγίας Σοφίας 

–

Η μνημονιακή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για να κρατηθεί στην εξουσία, εκτελεί πειθήνια τις κανιβαλικές νεοφιλελεύθερες ορέξεις των λεγόμενων δανειστών ψηφίζοντας συνεχώς αντεργατικά-αντιλαϊκά μέτρα. Έτσι μετά την ψήφιση του 3ου μνημονίου, του ασφαλιστικού, του φορολογικού νόμου, του «κόφτη» κτλ, προχωράει σε ένα ακόμη σημαντικότερο χτύπημα. Στόχος δανειστών/κερδοσκόπων και συγκυβέρνησης είναι η πλήρης κατεδάφιση των εργατικών δικαιωμάτων μας, με την ψήφιση των μέτρων για τα «εργασιακά», τα οποία είναι προαπαιτούμενα της λεγόμενης 2ης αξιολόγησης και πρέπει να ψηφιστούν μέσα στο Φθινόπωρο, για να πάρει η κυβέρνηση τη υποδόση των 2,8 δις.

Παρά τις καθησυχαστικές δηλώσεις υπουργών και βουλευτών τα μέτρα θα είναι ισοπεδωτικά. Ήδη από τις 18/6 βρίσκονται στην Αθήνα η διεθνής 8μελής Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων για τα εργασιακά η οποία έχει συσταθεί από κοινού από τους δανειστές/κερδοσκόπους και το υπουργείο Εργασίας και θα εκδώσει πόρισμα, το οποίο θα παραδώσει στις 12 Σεπτέμβρη. Χαρακτηριστικό της 8μελής Επιτροπής αυτής είναι ότι υπάρχει μόλις ένας έλληνας (γνωστός αντιδραστικός), ενώ κανείς εργατολόγος της χώρας δεν δέχθηκε να συμμετέχει σε αυτήν!

Μειώνουν μισθούς, καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα στην απεργία!

Τα μέτρα που προετοιμάζονται αφορούν την άμεση μείωση του μισθολογικού κόστους,(για ακόμη μια φορά) τις σχέσεις εργασίας (για πολλοστή φορά) και και το πετσόκομμα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και του συνδικαλισμού! Συγκεκριμένα:

– Νέα μείωση του κατώτατου μισθού από 1-1-2017 (σήμερα είναι 586 ευρώ μικτά για τους πάνω από 25 ετών, 511 ευρώ μικτά για τους κάτω των 25 ετών). Ήδη ξεκίνησε η υπογραφή επιχειρησιακών «συλλογικών συμβάσεων», κάτω από και από τα 586 Ευρώ από τις εργοδοτικές «Ενώσεις Προσώπων».

– Κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού (δώρα Πάσχα, Χριστουγέννων και επίδομα αδείας) στον ιδιωτικό τομέα, αρχικά ίσως με την τακτική της «συγχώνευσης» στους 12 μισθούς για τους παλιούς εργαζομένους και η πλήρης κατάργηση για τους νέους.

– Κατάργηση όλων των επιδομάτων (επιδομάτων γάμου, τέκνων, σπουδών, ανθυγιεινής εργασίας και οι προσαυξήσεις λόγω τριετιών! –θα επιφέρει άμεση μείωση έως 30% του μισθού σε αρκετούς εργαζόμενους).

– Αμετάβλητο μισθό (ίδιο) για όλον τον εργασιακό βίο («σύστημα “καθαρού” μισθού»)

– Ακόμη μεγαλύτερη ελαστικοποίηση της εργασίας: Καθιέρωση συμβάσεων εργασίας όπως τα συμβόλαια μηδενικών ωρών απασχόλησης (zero hour contracts) και τις λευκές συμβάσεις (white contracts) δηλαδή της απασχόλησης όταν θέλει ο εργοδότης και με αμοιβή που ορίζει ο ίδιος ή έστω λίγων ωρών χωρίς ασφαλιστική κάλυψη κ.λπ.

Ακόμη χειρότερα είναι τα παρακάτω που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις, και όχι μόνο άμεσα το μισθολογικό κόστος.

– Κατάργηση, αρχικά ίσως μόνο στην πράξη, των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων(ακόμη και αυτές που υπογράφουν οι Ομοσπονδίες ή και η ΓΣΕΕ. Υπογραφή «συλλογικών συμβάσεων» από εργοδοτικές «Ενώσεις Προσώπων».

– Πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων (χωρίς όρια και χωρίς διοικητικό βέτο).Πρόσφατη απόφαση του γενικού εισαγγελέα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου έκρινε ασύμβατη με το κοινοτικό δίκαιο τη δυνατότητα που παρέχει η ελληνική νομοθεσία στον εκάστοτε υπ. Εργασίας να αρνείται σε επιχειρήσεις τη διενέργεια ομαδικών απολύσεων! (προσφυγή της ΑΓΕΤ Ηρακλής η οποία μετά το κλείσιμο του εργοστασίου της Χαλκίδας, είχε ζητήσει έγκριση από τον υπ. Εργασίας για ομαδικές απολύσεις των 236 εργαζομένων, η οποία απορρίφθηκε).

– Τη μείωση της αποζημίωσης για απολύσεις εργαζόμενων, η οποία θεωρείται ακόμη υψηλή με βάση τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

– Περιορισμό ή και κατάργηση της προστασίας των μελών του Σωματείου που προβλέπεται από το Ν. 1264/82. Μείωση των ημερών συνδικαλιστικής άδειας, περιορισμό των αμειβόμενων αδειών στις απολύτως απαραίτητες, καθώς και περιορισμό των προσώπων που δικαιούνται άδειες. Δραστική μείωση των ημερών απουσίας συνδικαλιστή και ευθυγράμμιση με τα ισχύοντα για κάθε εργαζόμενο.

– Ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυση του «Διευθυντικού Δικαιώματος» και παράλληλη μείωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

– Αλλαγή του τρόπου λήψης αποφάσεων για την πραγματοποίηση απεργιών.

– Επαναφορά του lock out (ανταπεργίας) που είχε καταργηθεί με το Ν.1264/82.

–

Μας μετατρέπουν σε συγχρόνους δουλοπάροικους – Να τους σταματήσουμε!

Όλες οι παραπάνω «μεταρρυθμίσεις» καταργούν ουσιαστικά το συνδικαλιστικό νόμο (Ν. 1264/82) και κάθε άλλο νόμο που κατοχυρώνει κάποια, έστω και περιορισμένα, δικαιώματα των εργαζομένων, των εκπροσώπων τους, της συνδικαλιστικής δράσης και των Συνδικάτων κι έχουν στόχο να κάνουν αδύνατη την απεργία, να καταργήσουν επί της ουσίας τα Σωματεία, τη συνδικαλιστική δράση και ιδιαίτερα το μαχητικό συνδικαλισμό, να ποινικοποιούν και να απαγορεύουν την οποιαδήποτε αγωνιστική διεκδίκηση ή κινητοποίηση και τις απεργίες, να μένουν οι εργαζόμενοι έρμαιο στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες κτλ, με λίγα λόγια να ατομικοποιήσουν τους εργαζόμενους και να περιθωριοποιήσουν το συνδικαλιστικό κίνημα. Έτσι ανοίγει ο δρόμος σε ένα αυταρχικό καθεστώς: όπου τα συνδικάτα θα είναι μισοπαράνομα και σε κάθε περίπτωση παντελώς ανίσχυρα, όπου ο ρόλος τους δεν θα αναγνωρίζεται καθόλου, παρά μόνο του «υπεύθυνου» ή κυβερνητικού συνδικαλισμού των ελεγχόμενων συνδικάτων, των συνδικάτων «σφραγίδων», των εργοδοτικών ή «κίτρινων» σωματείων.

Για να επιβιώσει έστω και διασωληνωμένος ο ελληνικός καπιταλισμός χρειάζεται ένα συντριπτικό χτύπημα στην εργατική τάξη, στο βιοτικό της επίπεδο και κυρίως να την αφοπλίσει από τα εργαλεία της ώστε να μη μπορέσει να αντιμετωπίσει και τις επόμενες επιθέσεις που θα ακολουθήσουν.

Άλλωστε το ίδιο σχέδιο επιχειρείται λίγο πολύ και σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες (αντεργατικοί νόμοι σε Γαλλία, Βέλγιο κτλ), λόγω της όξυνσης της οικονομικής κρίσης στην ΕΕ.

–

Μαχητικοί αγώνες – Αυτοοργάνωση- Πολιτική Γενική Απεργία Διαρκείας!

Απέναντι σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση πρέπει να προετοιμαστούμε από τώρα για την σύγκρουση του Φθινοπώρου. Είναι μια σκληρή μάχη στην οποία πρέπει να μπούμε αποφασισμένοι και να τη φτάσουμε μέχρι το τέλος. Πιάνοντας το νήμα από το 2010-12, με τον παρατεταμένο κοινωνικό πόλεμο, τις δεκάδες μαζικές απεργίες και τις μαχητικές διαδηλώσεις. Ακολουθώντας το παράδειγμα των γάλλων(και βέλγων) εργαζομένων όπου για αρκετούς μήνες αγωνίστηκαν ενάντια στο «νόμο Κομρί», με μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, μεταξύ άλλων σε ορισμένους από τους πιο σημαντικούς κλάδους της οικονομίας. Διαδηλώσεις με τη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων –όπως και της μαζικής συμμετοχής μαθητών και φοιτητών-έγιναν σε πολλές γαλλικές πόλεις, σπάζοντας παράλληλα και το νόμο «έκτακτης ανάγκης» που έχει επιβάλλει η κυβέρνηση Ολάντ-Βαλς και αντιμετωπίζοντας τη βία των κατασταλτικών μηχανισμών. Παρά την πραξικοπηματική ψήφιση του νομοσχεδίου, οι εργαζόμενοι έχουν προαναγγείλει νέα αντεπίθεση και κινητοποιήσεις από το Σεπτέμβρη.

Να βάλουμε τέλος στα σχέδια κυβέρνησης-δανειστών για το εργασιακό νομοσχέδιο που ετοιμάζουν. Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Να ξεκινήσουμε μια μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης και δράσεων για τις δραματικές επιπτώσεις που θα επιφέρει η πιθανή ψήφιση ενός τέτοιου νόμου. Να θυμηθούμε τις καλύτερες παραδόσεις του εργατικού κινήματος. Να οργανωθούμε με συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιάς για να σταματήσουμε συντονισμένα και με ενότητα τη νέα επίθεση, να αντιμετωπίσουμε το κράτος «έκτακτης ανάγκης» του Τσίπρα και της παρέας του που επιστρέφει δριμύτερο για να καταστείλει το κίνημα. Στηριζόμενοι στην αυτοοργάνωση μας θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε και τα εμπόδια που βάζουν οι ξεπουλημένοι γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ, καθώς και τον ύπουλο και διασπαστικό ρόλο που παίζει το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ. Να προετοιμάσουμε μια Πολιτική Γενική Απεργία Διαρκείας που θα τσακίσει στην πράξη τα μνημόνια και όσους τα εφαρμόζουν, νέους και παλιούς μνημονιακούς.

Σε αυτή τη μάχη σημαντικό ρόλο πρέπει να έχει η νεολαία, μαθητές και φοιτητές, που δέχονται διπλό χτύπημα: τη διάλυση της παιδείας και τα εργασιακά που χτυπούν πρώτα τα δικά τους δικαιώματα, επιφυλάσσοντας τους ένα κατάμαυρο μέλλον (η χαμένη γενιά όπως οι ίδιοι οι αστοί την αποκαλούν).

Εργαζόμενοι, Άνεργοι, Νέοι, να επιβάλλουμε ένα πρόγραμμα σωτηρίας

Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύει ότι δεν υπάρχουν μεσοβέζικες λύσεις. Οι υποχωρήσεις στον ταξικό εχθρό οδηγούν σε ιστορικές προδοσίες. Τίποτα δε θα μας χαριστεί από τους ντόπιους και ευρωπαίους καπιταλιστές που θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να διατηρήσουν την παραπαίουσα αντιδραστική Ευρωπαϊκή Ένωση –ειδικά μετά την τεράστιας σημασίας νίκη τουBREXIT. Απαιτείται να επιβάλλουμε ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα σωτηρίας:

• ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΠΑΛΙΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ.
• ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ.
• ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΕΥΡΩ – Ε.Ε.
• ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.

Αυτό το πρόγραμμα μπορεί να επιβληθεί μόνο μέσα από ένα νέο κύμα αγώνων, που θα αποτελέσει τις βάσεις για μια επαναστατική Κυβέρνηση των Εργαζομένων, τη μόνη δύναμη που μπορεί να το εγγυηθεί. Να στηριχτούμε στην αλληλεγγύη και τον διεθνισμό μεταξύ των ευρωπαίων εργαζομένων. Να διαλύσουμε την ΕΕ των πολέμων, του ρατσισμού, της ανεργίας και της φτώχειας. Απέναντι στη βαρβαρότητα που οδηγεί η καπιταλιστική κρίση, ν’ ανοίξουμε τον δρόμο για τη μοναδική ρεαλιστική εναλλακτική λύση, τον Σοσιαλισμό.


ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
antepithesitonergazomenon.blogspot.gr

Πατήστε πάνω εικόνα:

http://www.okde.gr/wp-content/uploads/2016/09/4sel-143x200.jpg 143w, http://www.okde.gr/wp-content/uploads/2016/09/4sel-768x1076.jpg 768w, http://www.okde.gr/wp-content/uploads/2016/09/4sel-214x300.jpg 214w" sizes="(max-width: 544px) 100vw, 544px" style="margin: 0px auto 10px; padding: 1px; border: 1px solid rgb(102, 102, 102); outline: 0px; vertical-align: baseline; display: block; background-image: initial; background-attachment: initial; background-size: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-position: initial; background-repeat: initial;">

Οι έγχρωμοι και οι μειονότητες στις ΗΠΑ βρίσκονται στο μόνιμο στόχαστρο των μηχανισμών καταστολής, που μάλιστα έχουν στρατιωτικοποιηθεί σε αφάνταστο βαθμό. Μέσα σε λιγότερο από εικοσιτέσσερις ώρες, την Τρίτη 6 Ιουλίου και την Τετάρτη 7 Ιουλίου δολοφονήθηκαν ο αφροαμερικανός Alton Sterling, ηλικίας 37 ετών και ο Philando Castile, 32 έτών.

Ο Άλτον Στέρλινγκ, πλανόδιος μικροπωλητής, δολοφονήθηκε έξω από το πάρκινγκ ενός καταστήματος στη Λουιζιάνα. Ενώ οι αστυνομικοί τον είχαν ήδη ακινητοποιήσει, άδειασαν με μανία τις κάννες των όπλων τους πάνω του. Με διαφορά λίγων ωρών, στο Mπάτον Ρουζ της Μινεσότα , ο  Καστίλ πυροβολήθηκε εν ψυχρώ μέσα στο αμάξι του, μπροστά στα έντρομα μάτια της 4χρονης κόρης του και της συντρόφου του.

Η συνέχεια του «πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία» και του δόγματος «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας», είναι ο ταξικός πόλεμος που έχει κηρύξει το αμερικάνικο κράτος ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό» και έχει σαν αποτέλεσμα 956 δολοφονίες από αστυνομικούς μέσα στο 2015, ενώ μόνο φέτος έχουν δολοφονηθεί 506 άνθρωποι. Ο Καστίλ ήταν ο 123ος μαύρος. Η ατιμωρησία των αστυνομικών είναι κοινή σε όλες τις περιπτώσεις εδώ και χρόνια. Ο ίδιος ο Ομπάμα παραδέχθηκε ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, για να σπεύσει αμέσως να δηλώσει τον σεβασμό απέναντι στους αστυνομικούς «που μας προστατεύουν καθημερινά».

Η στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας στο εσωτερικό των ΗΠΑ, οι δολοφονίες και τα βασανιστήρια, η καταστολή στις διαδηλώσεις, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης κ.ά. είναι η άλλη όψη του νεοφιλελευθερισμού, των Μνημονίων, των επιθέσεων στα δικαιώματα των εργαζομένων,  της νεολαίας, των φτωχών και των μεταναστών σε όλο τον κόσμο. Γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι για να συνεχίσει να επιβιώνει το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, οι φτωχοί, οι άνεργοι, η νεολαία, οι εργαζόμενοι, οι μετανάστες «περισσεύουν», ότι δεν θα έχουν δικαιώματα – ή και ότι πολλοί απ’ αυτούς πρέπει να πεθάνουν.

Εδώ και αρκετό καιρό έχει δημιουργηθεί ένα σημαντικό κίνημα ενάντια στις δολοφονίες στις ΗΠΑ, που επικεντρώνεται κυρίως στην υπεράσπιση των αφροαμερικανών απέναντι στην αστυνομική κτηνωδία. Συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις έγιναν και αυτή τη φορά, στη Μινεσότα και τη Λουιζιάνα, ενώ γρήγορα επεκτάθηκαν και σε άλλες πόλεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετοί διαδηλωτές περικύκλωσαν το σπίτι του κυβερνήτη της Μινεσότα απαιτώντας δικαιοσύνη για τη δολοφονία του Καστίλ.

Ταυτόχρονα, υπάρχει μια άνοδος των εργατικών και κοινωνικών αγώνων στις ΗΠΑ (κίνημα Occupy, αγώνας για την αύξηση του μεροκάματου στην εστίαση κ.ά.). Η σύνδεση και ανάπτυξη αυτών των αντιστάσεων και κινημάτων, η διεθνιστική αλληλεγγύη προς αυτούς, είναι σημαντική για το εργατικό κίνημα όλου του πλανήτη, για την αντιμετώπιση των δεινών της καπιταλιστικής κρίσης μέσα στην καρδιά της πιο ισχυρής ιμπεριαλιστικής δύναμης.

8.7.2016

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

5 Ιουλίου 2016

Ένας χρόνος από το ΟΧΙ του ελληνικού λαού

Όλοι/ες στη Συγκέντρωση στο Σύνταγμα Τρίτη 5 Ιουλίου στις 19:00

Ένα χρόνο πριν, το εκκωφαντικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου έδωσε ένα σαφές μήνυμα στην ΕΕ και στους ντόπιους μνημονιακούς του “Mένουμε Ευρώπη”. Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, φτωχά λαϊκά στρώματα σε όλη τη χώρα δηλώσαμε καθαρά προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν θέλουμε άλλα μνημόνια. Ότι τόσα χρόνια οργανωμένης διάλυσης της οικονομίας, κατάργησης της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας, καταστροφής θέσεων εργασίας, συλλογικών συμβάσεων, μισθών, συντάξεων, υγείας, ασφάλισης, παιδείας, δικαιωμάτων και ελευθεριών, είναι αρκετά. Δείξαμε ότι αναζητούμε ένα άλλο μέλλον, που θα βάζει μπροστά τα συμφέροντά μας και όχι των δανειστών τοκογλύφων!

Ένα χρόνο πριν νικήσαμε με την ψήφο μας και την αντίστασή μας την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς, όχι μόνο από τους Ευρωπαίους τοκογλύφους της ΕΕ, που μας απειλούσαν με κάθε τρόπο, αλλά και την μνημονιακή 5η Φάλλαγγα των ΝΔ–ΠΑΣΟΚ–Ποτάμι, ΜΜΕξαπάτησης, εργοδοτών, «μαυραγοριτών», βιομηχάνων, επιμελητηρίων, «επιστημόνων» και «ειδικών», συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ. Όλων αυτών που το μόνο μέλλον που βλέπουν είναι η ολοκλήρωση της μετατροπής μας σε αποικία χρέους, με τους ίδιους σε ρόλο επιστάτη της εξόντωσης του ελληνικού λαού. Αποτρέψαμε ένα μεθοδικά οργανωμένο πραξικόπημα, που βρισκόταν και βρίσκεται σε εξέλιξη (προς το παρόν κυρίως με οικονομικά μέσα), που είχε στόχο να μετατρέψει τους αγώνες μας σε «παρένθεση».

Οι μόνοι που δεν πήραν στα σοβαρά τα μηνύματα του δημοψηφίσματος ήταν οι κυβερνώντες ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ, που πρόδωσαν το ΟΧΙ του ελληνικού και έφεραν μια συμφωνία πολύ χειρότερη από αυτή που απέρριψε ο ελληνικός λαός, το 3ο μνημόνιο. Σήμερα συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο, πιο μνημονιακοί από τους παλιούς μνημονιακούς, υπερασπίζονται τα εξοντωτικά μέτρα του μνημονίου ως δικό τους πρόγραμμα. Ήδη ψήφισαν τη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, νέα βαριά φορολογικά μέτρα, απελευθέρωση των πλειστηριασμών, ξεπούλημα του συνόλου της δημόσιας περιουσίας (νέο ταμείο ιδιωτικοποιήσεων) και τον περίφημο “κόφτη”, που σημαίνει ότι για κάθε παρέκκλιση από τους στόχους θα κόβονται αυτόματα δημόσιες δαπάνες και θα αυξάνονται οι φόροι. Από τον Σεπτέμβρη ετοιμάζουν νέα σκληρότερα μέτρα, με πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και νέο αντισυνδικαλιστικό νόμο, που θα απαγορεύει οποιαδήποτε αντίσταση των εργαζομένων.

Για να επιβιώσει έστω και διασωληνωμένος ο ελληνικός καπιταλισμός χρειάζεται ένα συντριπτικό χτύπημα στην εργατική τάξη, στο βιοτικό της επίπεδο και κυρίως να την αφοπλίσει από τα εργαλεία της, ώστε να μη μπορέσει να αντιμετωπίσει και τις επόμενες επιθέσεις που θα ακολουθήσουν. Άλλωστε το ίδιο σχέδιο επιχειρείται λίγο πολύ και σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες (αντεργατικοί νόμοι σε Γαλλία, Βέλγιο  κτλ), λόγω της όξυνσης της οικονομικής κρίσης στην ΕΕ.

Όλοι στους δρόμους! Με τους αγώνες μας να τους ανατρέψουμε!

Η επικίνδυνη κλίκα των ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ ολοκληρώνει με τον πιο άγριο τρόπο το μνημονιακό έγκλημα των ΝΔ–ΠΑΣΟΚ, τη μετατροπή των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων σε κολίγους. Πλήρως υποταγμένη στους αδίστακτους “δολοφόνους με τις γραβάτες” των ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ εξοντώνει εργαζόμενους, νεολαία και φτωχά λαϊκά στρώματα για να αποπληρώσει το χρέος που δημιούργησαν οι τράπεζες, η οικονομία της “αγοράς”, το χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα, όλες οι κυβερνήσεις και πολιτικές δυνάμεις που το υπηρετούν τα τελευταία 40 χρόνια.

Απέναντι σ’ αυτή την ολομέτωπη επίθεση πρέπει να προετοιμαστούμε από τώρα, για τη σύγκρουση του Φθινοπώρου. Είναι μια σκληρή μάχη, όπου πρέπει να μπούμε αποφασισμένοι και να τη φτάσουμε μέχρι το τέλος. Πιάνοντας το νήμα από το 2010-12, με τον παρατεταμένο κοινωνικό πόλεμο, τις δεκάδες μαζικές απεργίες και τις μαχητικές διαδηλώσεις. Ακολουθώντας το παράδειγμα των γάλλων (και βέλγων) εργαζομένων, όπου εδώ και αρκετούς μήνες αγωνίζονται ενάντια στο «νόμο Κομρί», με μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, μεταξύ άλλων σε ορισμένους από τους πιο σημαντικούς κλάδους της οικονομίας. Μαχητικές απεργίες –με απεργιακές φρουρές– πραγματοποιούνται σε διυλιστήρια, εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας, σιδηρόδρομους/μεταφορές και αλλού. Διαδηλώσεις με τη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων –όπως και της μαζικής συμμετοχής μαθητών και φοιτητών– γίνονται σε πολλές γαλλικές πόλεις, σπάζοντας παράλληλα και το νόμο «έκτακτης ανάγκης» που έχει επιβάλλει η κυβέρνηση Ολάντ–Βαλς και αντιμετωπίζοντας τη βία των κατασταλτικών μηχανισμών.

Να βάλουμε τέλος στα σχέδια κυβέρνησης–δανειστών για το «εργασιακό» νομοσχέδιο που ετοιμάζουν, που είναι στην πραγματικότητα τα πιο σκληρά μνημονιακά μέτρα όλων αυτών των χρόνων. Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Να ξεκινήσουμε μια μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης και δράσεων για τις δραματικές επιπτώσεις που θα επιφέρει η πιθανή ψήφιση ενός τέτοιου νόμου. Να θυμηθούμε τις καλύτερες παραδόσεις του εργατικού κινήματος. Να οργανωθούμε με συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιάς, για να σταματήσουμε συντονισμένα και με ενότητα τη νέα επίθεση, να αντιμετωπίσουμε το κράτος «έκτακτης ανάγκης» του Τσίπρα και της παρέας του, που επιστρέφει δριμύτερο για να καταστείλει το κίνημα. Στηριζόμενοι στην αυτοοργάνωσή μας, θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε και τα εμπόδια που βάζουν οι ξεπουλημένοι γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ, καθώς και τον ύπουλο και διασπαστικό ρόλο που παίζει το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ. Να προετοιμάσουμε μια Πολιτική Γενική Απεργία Διαρκείας, που θα τσακίσει στην πράξη τα μνημόνια και αυτούς που τα εφαρμόζουν, νέους και παλιούς μνημονιακούς.

Σε αυτή τη μάχη σημαντικό ρόλο πρέπει να έχει η νεολαία, μαθητές και φοιτητές, που δέχονται διπλό χτύπημα: τη διάλυση της παιδείας και τα «εργασιακά» που χτυπούν πρώτα τα δικά τους δικαιώματα, επιφυλάσσοντας τους ένα κατάμαυρο μέλλον (η «χαμένη γενιά», όπως οι ίδιοι οι αστοί την αποκαλούν).

Εργαζόμενοι, Άνεργοι, Νέοι, να επιβάλλουμε ένα πρόγραμμα σωτηρίας

Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύει ότι δεν υπάρχουν μεσοβέζικες λύσεις. Οι υποχωρήσεις στον ταξικό εχθρό οδηγούν σε ιστορικές προδοσίες. Τίποτα δε θα μας χαριστεί από τους ντόπιους και Ευρωπαίους καπιταλιστές, που θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να διατηρήσουν την παραπαίουσα αντιδραστική Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτά ειδικά μετά την τεράστιας σημασίας νίκη στο δημοψήφισμα της Βρετανίας και την επικράτηση της εξόδου της από την ΕΕ (BREXIT).

Απαιτείται να επιβάλλουμε ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα σωτηρίας. Αυτό το πρόγραμμα μπορεί να επιβληθεί μόνο μέσα από ένα νέο κύμα αγώνων, που θα αποτελέσει τις βάσεις για μια επαναστατική Κυβέρνηση των Εργαζομένων, τη μόνη δύναμη που μπορεί να το εγγυηθεί. Να στηριχτούμε στην αλληλεγγύη και τον διεθνισμό μεταξύ των ευρωπαίων εργαζομένων. Να διαλύσουμε την ΕΕ των πολέμων, του ρατσισμού, της ανεργίας και της φτώχειας, εμπρός για μια Ευρώπη των Εργαζομένων, δημοκρατική και ριζοσπαστική, ενωμένη και σοσιαλιστική. Απέναντι στη βαρβαρότητα που οδηγεί η καπιταλιστική κρίση, ν’ ανοίξουμε τον δρόμο για τη μοναδική ρεαλιστική εναλλακτική λύση, τον Σοσιαλισμό.

 

Το “Brexit” του βρετανικού λαού

Γροθιά στην ελίτ της Ε.Ε.

Νίκη για τους εργαζόμενους και λαούς της Ευρώπης

–

ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΙΟΥΛΙΟΥ, 18:30

Αγ. Κωνσταντίνου 57, α΄ όροφος (μετρό Μεταξουργείο)

–

Η επικράτηση της εξόδου απ’ την ΕΕ στο δημοψήφισμα της Πέμπτης 23/6 στην Βρετανία, μάλιστα σε συνθήκες υψηλής συμμετοχής (72%), είναι ένα γεγονός ιστορικής σημασίας. Ανοίγει την πόρτα σε ραγδαίες εξελίξεις στην Ευρώπη και παγκόσμια – και μια νέα σελίδα για τους αγώνες της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Ό,τι κι αν λένε τα φερέφωνα του συστήματος, ο βρετανικός λαός δεν ψήφισε επειδή παρασύρθηκε από αδίστακτους «λαϊκιστές». Ούτε η αντίθεση στην ΕΕ ταυτίζεται με την εθνικιστική, ξενοφοβική, ρατσιστική ρητορεία των Φάρατζ, Λεπέν κ.ά. – όπως σκόπιμα θέλουν να παρουσιάζουν τα διεθνή ΜΜΕ και «Μένουμε Ευρώπη», οι λυσσασμένοι υπερασπιστές της αντιδραστικής ΕΕ, των κερδών, της εξουσίας και των προνομίων που τους διασφαλίζει.

Η ψήφος υπέρ του “Brexit” ήταν μια συνειδητή επιλογή εκατομμυρίων εργαζόμενων, άνεργων και φτωχών λαϊκών μαζών (ειδικά στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Βρετανίας), που έχουν πληγεί βάναυσα από την αποβιομηχάνιση, την ανεργία, την υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών, τις ασύλληπτες κοινωνικές ανισότητες κ.λπ. Από όλες αυτές τις επιθέσεις του κεφαλαίου, την οικονομική και κοινωνική καταστροφή που φέρουν την αδιάψευστη σφραγίδα της ΕΕ, των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ενορχηστρώνει μαζί με τους ντόπιους υποστηρικτές της. Μια τέτοια ταξική πόλωση επεκτείνεται σήμερα σε όλη την Ευρώπη: η αντίθεση στην ΕΕ (με διάφορες μορφές και αφορμές) εκδηλώνεται από όλο και μεγαλύτερες μάζες της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων – αφήνοντας στο στρατόπεδο των υποστηρικτών της ΕΕ όλο και πιο μόνους το μεγάλο κεφάλαιο, την οικονομικοπολιτική ελίτ και ένα στρώμα καλοχορτασμένων υπηρετών τους. Αυτή η αντίθεση κυριάρχησε στο βρετανικό δημοψήφισμα.

Η ελίτ της ΕΕ, των πολυεθνικών, των πλουσίων και των τοκογλύφων του «χρηματοπιστωτικού τομέα», της παχυλά αμειβόμενης γραφειοκρατίας των Βρυξελών, των παραδοσιακών αστικών φιλοΕΕ κομμάτων,βρίσκονται σήμερα σε τεράστια κρίση. Στιγματισμένοι με τις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές/Μνημόνια, που εξαπλώνουν σ’ όλη την Ευρώπη. Τον αποκρουστικό ρατσισμό της Ευρώπης Φρούριο, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους τους. Την καταπάτηση κάθε έννοιας λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας. Τη διαρκή περιθωριοποίηση όλων των «από κάτω» σε σύγχρονους δουλοπάροικους. Τα κοινοβουλευτικά και πολιτικά πραξικοπήματα με τα οποία κυβερνούν, το διαρκές χτύπημα των δημοκρατικών ελευθεριών, τις καταστάσεις «έκτακτης ανάγκης». Δεν έχουν κανένα σχέδιο «ανανέωσης» και «μεταρρύθμισης» της ΕΕ, παρά θέλουν να κερδίσουν χρόνο, να ξεγελάσουν τους λαούς, μήπως και σώσουν το οικοδόμημά τους, που τρίζει από παντού.

Το “Brexit” του βρετανικού λαού, ο πολύμηνος, σκληρός αγώνας εργαζόμενων και νεολαίας στη Γαλλία, οι εργατικές κινητοποιήσεις σε Βέλγιο, Ιταλία κ.ά. – αλλά και το βροντερό ΟΧΙ του ελληνικού λαού στις 5.7.2015 και οι αγώνες ενάντια στα Μνημόνια, δείχνουν ότι αυτή η ΕΕ του ζόφου μπορεί και πρέπει να ηττηθεί!

Οι άθλιοι ντόπιοι «Μένουμε Ευρώπη» (ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι κ.λπ.) ξέρουν πολύ καλά ότι και στη χώρα μας η απόρριψη της ΕΕ και του Ευρώ μεγαλώνει. Εργαζόμενοι, άνεργοι, φτωχά λαϊκά στρώματα, νεολαία πρέπει να πάρουμε δύναμη απ’ τη νίκη του “Brexit”: να εντείνουμε τους αγώνες μας, για την ανατροπή των Μνημονίων και όλων των υπηρετών τους, παλιών και νέων – να επιβάλλουμε την έξοδο από Ευρώ/ΕΕ όσο το δυνατόν πιο σύντομα.

Σε όλη την Ευρώπη, το κενό που δημιουργείται δεν πρέπει να επιτρέψουμε να καλυφθεί από ρεύματα ενός αδιέξοδου αστικού «ευρωσκεπτικισμού», ακροδεξιά ή/και φασιστικά ή μιας ανύπαρκτης «ανανέωσης» της ΕΕ. Αλλά να παλέψουμε για να καλυφθεί από την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων και τον διεθνιστικό συντονισμό τους, από τις δυνάμεις ενός εργατικού κινήματος σε ανασυγκρότηση–ανασύνθεση, από την οικοδόμηση επαναστατικών δυνάμεων, σε κάθε χώρα και σ’ όλη την Ευρώπη. Αυτός είναι ο δρόμος μας: να διαλύσουμε την αντιδραστική ΕΕ του κεφαλαίου, του ιμπεριαλισμού, του πολέμου και του ρατσισμού – για τη μόνη πραγματική εναλλακτική, μια Ευρώπη των Εργαζομενων, δημοκρατική και ριζοσπαστική, ενωμένη και σοσιαλιστική.

–

 ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ανακοίνωση της Ο.Κ.Δ.Ε.

Πρώτες εκτιμήσεις μετά την επικράτηση

του “Brexit” στο βρετανικό δημοψήφισμα

–

Η επιλογή της εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση επικράτησε με ποσοστό περίπου 52% (σχεδόν 17,5 εκ. ψήφοι) στο δημοψήφισμα της Πέμπτης 23/6 στην Βρετανία, μάλιστα σε συνθήκες υψηλής συμμετοχής (72%). Πρόκειται για εξέλιξη ιστορικής σημασίας, που ανοίγει την πόρτα σε ραγδαίες εξελίξεις στην Ευρώπη και παγκόσμια.

 –

1. Για ακόμα μια φορά, τα διεθνή αστικά/ιμπεριαλιστικά επιτελεία και ΜΜΕ επιχείρησαν και επιχειρούν να ταυτίσουν το “Brexit” με μια αντιδραστική, εθνικιστική, ξενοφοβική ρητορεία (κυρίως από το UKIP (Kόμμα Ανεξαρτησίας) του Φάρατζ). Πρόκειται για σύνηθεςτέχνασμα, επανειλημμένα επιστρατευμένο και σε άλλες χώρες (π.χ. στο πρόσφατο δημοψήφισμα στην Ολλανδία, όπου απορρίφθηκε η συμφωνία σύνδεσης ΕΕ–Ουκρανίας).Ταυτίζουν σκόπιμα την αντίθεση στην ΕΕ με την ακροδεξιά, το ρατσισμό, τον εθνικισμό και ακόμα τον φασισμό, με την απειλή της αποσταθεροποίησης και των πολέμων – ενώ οι ίδιοι και τα κόμματά τους εμφανίζονται ως δημοκράτες, προοδευτικοί, υπερασπιστές της ειρήνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της «ανοιχτής κοινωνίας», των… μεταναστών (που δολοφονούν στα σύνορα της Ευρώπης Φρούριο)! Τελευταία ανακάλυψή τους ο λεγόμενος «λαϊκισμός»: μια ταμπέλα που κολλάνε περιφρονητικά σε ό,τι θυμίζει (ας είναι κι από μακριά) εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, εθνική και λαϊκή κυριαρχία, μια αντίσταση ή απλά διαφορετική άποψη απέναντι στις πολιτικές τους, στον απόλυτο έλεγχο της εξουσίας απ’ τους εκλεκτούς τους. Μ’ αυτό το προπέτασμα καπνού προσπαθούν (όλο και πιο μάταια) να δικαιολογούν τη λυσσασμένη υπεράσπισή τους στην αντιδραστική ΕΕ. Και μόνο το γεγονός ότι οι ψήφοι υπέρ του “Brexit” έφτασαν τις 17,5 εκ. ενώ αυτές του UKIP στις τελευταίες εκλογές ήταν 3,5 εκ., αρκεί για να γελοιοποιήσει αυτούς τους αδίστακτους προπαγανδιστές.
2. Η ψήφος υπέρ του “Brexit” είχε πολύ έντονα ταξικά χαρακτηριστικά. Ήταν επιλογή εκατομμυρίων εργαζόμενων, άνεργων και φτωχών λαϊκών μαζών (ειδικά στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Βρετανίας), που έχουν πληγεί βάναυσα από την αποβιομηχάνιση, την ανεργία, την υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών κ.λπ. Από όλες αυτές τις επιθέσεις του κεφαλαίου, την οικονομική και κοινωνική καταστροφή που φέρουν την αδιάψευστη σφραγίδα της ΕΕ, των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ενορχηστρώνει μαζί με τους ντόπιους υποστηρικτές της. Μια τέτοια πόλωση επεκτείνεται σήμερα σε όλη την Ευρώπη: η αντίθεση στην ΕΕ (με διάφορες μορφές και αφορμές) εκδηλώνεται από όλο και μεγαλύτερες μάζες της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων – αφήνοντας στο στρατόπεδο των υποστηρικτών της ΕΕ όλο και πιο μόνους το μεγάλο κεφάλαιο, την οικονομικοπολιτική ελίτ και ένα στρώμα καλοχορτασμένων υπηρετών τους.
3. Σίγουρα η περίπτωση της Βρετανίας έχει ιδιομορφίες, δεν είναι ταυτόσημη μ’ αυτή πολλών άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Η Βρετανία είναι μια μεγάλη οικονομία και μια ιμπεριαλιστική δύναμη (παρά την πολύ σοβαρή κρίση και υποχώρησή της), δεν ήταν στο Ευρώ (όπως π.χ. οι δύο μεγαλύτερες ευρωπαϊκές οικονομίες, Γερμανία και Γαλλία), έχει το διεθνές χρηματοπιστωτικό κέντρο του Σίτι, είχε παραδοσιακά μια «ειδική» σχέση με την ΕΕ – ενώ σημαντικά τμήματα του βρετανικού ιμπεριαλισμού έχουν τη δυνατότητα αναζήτησης πιο «αυτόνομων» εναλλακτικών προσανατολισμών (π.χ. ενός ενδιάμεσου ρόλου ανάμεσα στις ΗΠΑ και την υπόλοιπη Ευρώπη). Ωστόσο, δεν μπορεί να υπάρχει αμφιβολία ή θόλωμα του αποτελέσματος: το στοιχείο που κυριάρχησε στο “Brexit” δεν ήταν η τάδε ιδιαιτερότητα ή η δείνα ενδοαστική αντίθεση – ήταν η απόρριψη της ΕΕ, των πολιτικών της, του πολιτικού προσωπικού που την οικοδομεί και την υπερασπίζεται.
4. Η ψήφος υπέρ του “Brexit” είναι επίσης αποτέλεσμα:

α) Της πολιτικής κρίσης, που εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη (και όχι μόνο) και εκφράστηκε έντονα στην Βρετανία με αφορμή και το δημοψήφισμα. Τα παραδοσιακά κόμματα και πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης (στην Βρετανία, Συντηρητικοί και Εργατικοί) όχι μόνο έχουν στιγματιστεί ανεπανόρθωτα από την εφαρμογή των σκληρών νεοφιλελεύθερων πολιτικών, αλλά και αποδεικνύονται ανίκανα να προσφέρουν οποιοδήποτε θετικό σχέδιο διεξόδου απ’ την κρίση (η εκστρατεία φόβου υπέρ του “Bremain” (της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ) είναι ένα ακόμα παράδειγμα). Με αποτέλεσμα να χάνουν την επαφή τους με τις λαϊκές μάζες, να οδηγούνται σε κρίση, θρυμματισμό και αποσύνθεση. Κλεισμένα σ’ έναν γυάλινο πύργο με την επιγραφή «Μένουμε Ευρώπη», θέλουν τίποτα να μη διαταράξει τη «χρυσή βροχή» των κερδών και της εξουσίας τους – γι’ αυτό δεν βλέπουν, δεν ακούνε, δεν καταλαβαίνουν τίποτα, αυταπατώμενοι ότι μπορούν εσαεί να ποδηγετούν τους λαούς με στημένες δημοσκοπήσεις, άθλια τεχνάσματα και ιταμά τελεσίγραφα. Χθες οι «δικοί μας» Παπανδρέου, Σαμαράς, Βενιζέλος (ο Τσίπρας έχει πάρει σειρά), τώρα οι Ολάντ, Κάμερον κ.ά. Αυτός ο ξεπεσμός των παραδοσιακών εκπροσώπων της αστικής τάξης προχωράει πλέον και στις πιο κύριες ιμπεριαλιστικές χώρες – και αφήνει ένα τεράστιο πολιτικό και στρατηγικό κενό, που δυσκολεύει εξαιρετικά τη διαχείριση της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος.

β) Των εργατικών και λαϊκών αγώνων. Στην ίδια την Βρετανία, που τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια αναζωογόνηση των απεργιών, κινητοποιήσεων κ.λπ. Στην υπόλοιπη Ευρώπη (Βέλγιο, Ιταλία κ.ά.) με προφυλακή τον σκληρό αγώνα εργαζόμενων και νέων στη Γαλλία ενάντια στην κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων – και ο οποίος φαίνεται ότι επέδρασε σημαντικά υπέρ του “Βrexit”. Ο ελληνικός λαός έχει κι αυτός το δικό του, σημαντικό μερίδιο σ’ αυτούς τους αγώνες. Aγώνες που ανέδειξαν την αντιδραστικότητα και βαρβαρότητα της ΕΕ, έκαναν όλο και πιο μισητούς τους υπηρέτες της. Η ψήφος υπέρ του “Brexit” είναι –μεταξύ άλλων– και ένα απτό αποτέλεσμα αυτών των αγώνων, μια απάντηση στη μοιρολατρία και ηττοπάθεια όπου αστοί και ρεφορμιστές προσπαθούν να ρίξουν την εργατική τάξη και τη νεολαία, λιβανίζοντας τη δήθεν «ματαιότητα» κάθε προσπάθειας αντίστασης, αναζήτησης μιας εναλλακτικής πορείας.

5. Ο βρετανικός λαός έζησε την αθλιότητα των δικών του «Μένουμε Ευρώπη», των –τόσο γνωστών στον ελληνικό λαό– εκβιασμών και απειλών, με τους οποίους οι ηγέτες της ΕΕ, τα αστικά/ιμπεριαλιστικά επιτελεία παγκόσμια, τα διεθνή ΜΜΕ προσπαθούν να συγκρατήσουν τις ραφές της, που ξεσκίζονται από παντού. Και τι δεν ακούστηκε, για οικονομική καταστροφή, καταστροφή του δυτικού πολιτικού πολιτισμού, 3ο παγκόσμιο πόλεμο κ.λπ. Επιχείρησαν να χρησιμοποιήσουν και την (αρκετά ύποπτη) δολοφονία της βουλευτού Κοξ των Εργατικών (ήταν από τους επικεφαλής της υποστήριξης της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ). Υπέρ της παραμονής στην ΕΕ είχαν ταχθεί οι διευθυντές των 50 μεγάλων πολυεθνικών της Ευρώπης, η αυτοαποκαλούμενη Στρογγυλή Τράπεζα των Βιομηχάνων της Ευρώπης (συ­μπεριλαμβάνονται αρκετές μεγάλες βρετανικές πο­λυεθνικές, που έστειλαν και επιστολή στους εργαζόμενούς τους να ψηφίσουν υπέρ της παραμονής), τα πέντε μεγά­λα κόμματα της Βρετανίας – και βέβαια η κλίκα των Γιούνκερ, Μέρκελ, Ολάντ κ.λπ. καθώς και ο Ομπάμα. Όλοι αυτοί δέχτηκαν ένα ισχυρό ράπισμα, ένα σοκ – και σήμερα βρίσκονται σε εμφανή αμηχανία, σύγχυση, εκνευρισμό ή και πανικό. Μέχρι και την τελευταία στιγμή (καθησυχάζοντας τον ίδιο τον εαυτό τους) εμφανίζονταν σίγουροι ότι θα επικρατήσει η παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ, λοιδορούσαν αλαζονικά τους «ηττημένους της παγκοσμιοποίησης» εργάτες, άνεργους και φτωχούς της Βρετανίας ως αμόρφωτους κακομοίρηδες που πέφτουν θύμα των «λαϊκιστών», θεωρώντας ότι τους έχουν στο χέρι. Έχει αποδειχτεί αμετάκλητα –το δημοψήφισμα στην Βρετανία το έδειξε ξανά– ότι η «δημοκρατική» ΕΕ δεν μπορεί να ανεχτεί στο παραμικρό ακόμα και τη φωνή ή την ψήφο των «από κάτω», ότι γι’ αυτή κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας είναι ασυμβίβαστη με τη δικτατορία των αγορών και της παχυλής γραφειοκρατίας των Βρυξελών.
6. Η διαχείριση της «επόμενης μέρας» δεν είναι καθόλου εύκολη για την ελίτ της ΕΕ. Είναι ένα ερωτηματικό αν είναι καν εφικτή – ή αν μπήκαμε σε μια φάση μη αναστρέψιμης διάλυσης της ΕΕ. Στην ίδια την Βρετανία, καταρχάς, ανοίγει το θέμα της απόσχισης της Βόρειας Ιρλανδίας και ξανά της Σκωτίας (με το σκεπτικό ότι θέλουν να παραμείνουν συνδεμένες με την ΕΕ). Σε όλη την Ευρώπη, επικρέμεται ντόμινο εξελίξεων (αίτημα για δημοψήφισμα στην Ολλανδία, διεκδίκηση της Ισπανίας του Γιβραλτάρ από την Βρετανία, ανεξαρτησία της Καταλονίας, αποσχιστικές τάσεις στη Βόρεια Ιταλία, πολιτική αποσταθεροποίηση από την καθίζηση των παραδοσιακών αστικών φιλοΕΕ κομμάτων κ.ά.). Ακόμα κι αν υπάρξει κάποια εντελώς πρόσκαιρη διευθέτηση αυτών των μετώπων, το γεωπολιτικό βάρος της ΕΕ (ήδη υπό αίρεση από την άνοδο των «αναδυόμενων» Κίνα, Ρωσία κ.ά.) μάλλον δέχεται ένα αγιάτρευτο πλήγμα – που σημαίνει ένα οριστικό στρατηγικό ρήγμα στην «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση».
7. Το ιερατείο των Βρυξελών, οι Γιούνκερ, Τουσκ, Μέρκελ κ.λπ. μετά το αποτέλεσμα προσπαθούν να εμφανιστούν «ψύχραιμοι», να πείσουν τους λαούς –και κυρίως τις «αγορές»!– ότι «η Ευρώπη θα προχωρήσει», να δείξουν φραστική «πυγμή» απέναντι στην Βρετανία (ιδίως στον βρετανικό λαό). Στην πραγματικότητα έτσι δείχνουν μόνο πόσο ευάλωτοι είναι: στις «τρύπες» της ΕΕ που χάσκουν παντού, στο ότι δεν έχουν κανένα σοβαρό «σχέδιο Β΄» για την «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση», στο ότι είναι αμετακίνητα καρφωμένοι στις βάρβαρες πολιτικές των «Συμφώνων για το Ευρώ», των Μνημονίων, του ακραίου νεοφιλελευθερισμού. Στο ότι τρέμουν, εντέλει, μην και το οικοδόμημά τους, σαρακοφαγωμένο από παντού, καταρρεύσει σαν ντόμινο.
8. Για την παγκόσμια οικονομία (είναι σε εξαιρετικά οριακή και εύθραυστη κατάσταση, όπως δείχνουν και τα μικρά και μεγάλα κραχ των τελευταίων μηνών), η ψήφος υπέρ του “Brexit” είναι πολύ πιθανό να πυροδοτήσει το ξέσπασμα μιας νέας, ακόμα μεγαλύτερης και πιο καταστροφικής κρίσης. Όχι τόσο επειδή υπάρχει ένα άμεσο κραχ στα χρηματιστήρια κ.ά. (σε κάποιο βαθμό ήταν αναμενόμενο) – όσο γιατί έχουν συσσωρευτεί όλες οι «εκρηκτικές ύλες» γι’ αυτό, από το βάθεμα της δομικής κρίσης του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος. Ακόμα πιο επισφαλής είναι η κατάσταση της οικονομίας σε ΕΕ/Ευρωζώνη – που έτσι κι αλλιώς ήταν στο επίκεντρο της παγκόσμιας κρίσης. Μάλλον θα επιχειρηθεί αυτή η νέα όξυνση της κρίσης να αποσοβηθεί με νέα κύματα «ποσοτικής χαλάρωσης», δηλαδή ταΐσματος του κεφαλαίου και πρώτα απ’ όλα των τραπεζών και των «αγορών» με χρήμα από τις κεντρικές τράπεζες. Δεν είναι όμως καθόλου σίγουρο ότι έστω κι έτσι θα καταφέρουν να ελέγξουν την κατάσταση.
9. Το “Brexit” ήδη οδήγησε στην παραίτηση του Κάμερον και φέρνει το κυβερνητικό κόμμα, τους Συντηρητικούς (είχαν διαιρεθεί πάνω στην στάση τους στο δημοψήφισμα) σε μια βαθύτατη κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες. Όμως το αποτέλεσμα είναι κόλαφος και για την ηγεσία των Εργατικών. Ο επικεφαλής τους Κόρμπιν (πρόσφατα εκλεγμένος στη βάση μιας μαζικής προσδοκίας για μια εναλλακτική πολιτική, μετά από δεκαετίες σκληρών νεοφιλελεύθερων επιθέσεων) πολύ γρήγορα εγκατέλειψε τις κριτικές του στην ΕΕ και συνθηκολόγησε στην υπεράσπισή της. Μια στάση που δεν απέχει πολύ από την ελεεινή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ. Συνολικά, η ψήφος του βρετανικού λαού είναι ένα ηχηρό μήνυμα για παρόμοιες απόψεις στην Αριστερά όλης της Ευρώπης, η οποία στην πλειοψηφία της –αν μη τι άλλο– δεν αποτολμά να μιλήσει για την ανάγκη πάλης ενάντια στην ΕΕ, με «επιχειρήματα» δανεισμένα απευθείας από το αστικό στρατόπεδο (μεταρρύθμιση της ΕΕ για μια «άλλη Ευρώπη», κίνδυνος εθνικισμού από μια διάλυση της ΕΕ κ.λπ.), αφήνοντας ανεπίτρεπτα πολιτικό χώρο σε διάφορα ακροδεξιά ρεύματα.
10. Ο εσμός των ελλήνων «Μένουμε Ευρώπη» (ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, αργυρώνητοι δημοσιογράφοι κ.λπ.) έδωσε ένα ακόμα δείγμα της αθλιότητάς του, θρηνώντας για «μαύρη μέρα», βλέποντας παντού λαϊκιστές, ακροδεξιούς κ.λπ., ανακαλύπτοντας που και που καμιά ατάκα για τις… ευθύνες μιας Ευρώπης που έχει παρεκκλίνει απ’ την πορεία και τις αξίες της! Βιάζονται να κλείσουν κάθε συζήτηση που θα αμφισβητεί την «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας». Θυμούνται κάθιδροι το βροντερό ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα της 5 Ιουλίου 2015 και τι εκφράζει, ότι η δυναμική του είναι ζωντανή, όσο κι αν κατάφεραν να το πλήξουν με τη βοήθεια του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρουν πολύ καλά ότι και στη χώρα μας η απόρριψη της ΕΕ και του Ευρώ μεγαλώνει (φαίνεται και σε διάφορες δημοσκοπήσεις, όπως και σ’ όλη την Ευρώπη). Γι’ αυτό άλλωστε δεν έχουν ποτέ αποτολμήσει ένα πραγματικό δημοψήφισμα γι’ αυτό το θέμα, παρά μόνο κακαρίζουν ότι ο ελληνικός λαός θέλει «πάση θυσία» το Ευρώ και την ΕΕ (δηλαδή την καταστροφή των Μνημονίων). Και πετάνε και καμιά κοτσάνα, ότι τάχα… δεν άλλαξαν και τόσα πολλά, γιατί η Βρετανία ανέκαθεν είχε μια «ειδική σχέση» με την ΕΕ!

Μ’ αυτό το μπλοκ ήρθε –ύπουλα– να στοιχηθεί αντικειμενικά και το ΚΚΕ, που αρχικά παρουσίασε το θέμα της παραμονής ή όχι της Βρετανίας στην ΕΕ ως «ψευτοδίλημμα» για τις εργατικές και λαϊκές μάζες (αν και μετά το αποτέλεσμα θέλει να εμφανίζεται… «δικαιωμένο»).

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, η νεολαία στη χώρα μας πρέπει να πάρουμε δύναμη απ’ τη νίκη του “Brexit”, για να εντείνουμε τους αγώνες μας, για την ανατροπή των Μνημονίων και όλων των υπηρετών τους, παλιών και νέων – και για να επιβάλλουμε την έξοδο από Ευρώ/ΕΕ όσο το δυνατόν πιο σύντομα.

Μια νέα κατάσταση διαμορφώνεται σε όλη την Ευρώπη, πολύπλοκη και σύνθετη. Η κρίση των αστικών/ιμπεριαλιστικών σχεδίων, η αποσύνθεση της ΕΕ, η οικονομική και πολιτική κρίση κ.λπ. δημιουργούν προϋποθέσεις για την άνοδο των εργατικών και κοινωνικών αγώνων – και έχουμε τέτοια σημάδια σε πολλές χώρες. Λείπει όμως σχεδόν παντού μια ικανή, αποφασιστική και αξιόπιστη ηγεσία: μια κρίση του εργατικού κινήματος που ασφαλώς εγκυμονεί και σοβαρούς κινδύνους. Σε όλη την Ευρώπη, το κενό που δημιουργείται δεν πρέπει να επιτρέψουμε να καλυφθεί από ρεύματα ενός αδιέξοδου αστικού «ευρωσκεπτικισμού», ακροδεξιά ή/και φασιστικά ή μιας ανύπαρκτης «ανανέωσης» της ΕΕ. Αλλά να παλέψουμε για να καλυφθεί από την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων και τον διεθνιστικό συντονισμό τους, από τις δυνάμεις ενός εργατικού κινήματος σε ανασυγκρότηση–ανασύνθεση, από την οικοδόμηση επαναστατικών δυνάμεων, σε κάθε χώρα και σ’ όλη την Ευρώπη. Αυτός είναι ο δρόμος για να νικήσουμε, να διαλύσουμε την αντιδραστική ΕΕ του κεφαλαίου, του ιμπεριαλισμού, του πολέμου και του ρατσισμού, ν’ ανοίξουμε τον δρόμο στη μόνη πραγματική εναλλακτική, σε μια Ευρώπη των Εργαζομενων, δημοκρατική και ριζοσπαστική, ενωμένη και σοσιαλιστική.


ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

Όχι στην στοχοποίηση των αγωνιστών και των οργανώσεων του κινήματος

Κάτω τα χέρια από την σ. Κατερίνα Πατρικίου

–

Συγκέντρωση – Διαμαρτυρία

Πέμπτη 23/6, 13:00 στα Δικαστήρια Ευελπίδων (κτίριο 9)

 –

Στις 23/6 καλείται σε απολογία η σ. Κατερίνα Πατρικίου, πρώην δημοτική σύμβουλος της «Ανυπόταχτης Πετρούπολης», μέλος του ΣΕΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μετά από μήνυση που υπέβαλε εναντίον της ο υποψήφιος βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Αθανάσιος Κουράκος.

Πρόκειται για απροκάλυπτη στοχοποίηση, όπου οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής δρουν –ξανά– ως παράρτημα της ίδιας της ΕΛΑΣ. Σύμφωνα με τη δικογραφία, ασκήθηκε ποινική δίωξη «για αδικήματα ηθικής αυτουργίας σε ληστεία και επικίνδυνης σωματικής βλάβης», τα οποία η συντρόφισσα φέρεται ότι τέλεσε στις 25/1/2015. Εκείνη την Κυριακή των εκλογών, οι χρυσαυγίτες προσπαθούσαν να κάνουν επίδειξη δύναμης, προπηλακίζοντας και τρομοκρατώντας στελέχη, συναγωνιστές και φίλους οργανώσεων της Αριστεράς και στην Πετρούπολη έσπασαν το περίπτερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ–ΜΑΡΣ. Την ίδια μέρα, το ΑΤ Πετρούπολης έστελνε υπηρεσιακό σημείωμα στο εγκληματολογικό της Ασφάλειας, όπου αναφέρει:«Παρακαλούμε επιδείξατε φωτογραφίες σεσημασμένων ατόμων, μελών του κόμματος ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στον Κουράκο Αθανάσιο, κατά του οποίου επιτέθηκαν εξυβρίζοντας, απειλώντας και χτυπώντας τον, περί τους 12 άγνωστοι δράστες, μέλη του ανωτέρου κόμματος τους οποίους προέτρεπε η Πατρικίου Αικατερίνη την 11.45 της 25/01/2015 στην Πετρούπολη Αττικής. Εκτός των φωτογραφιών σεσημασμένων ατόμων παρακαλούμε όπως του επιδείξετε και φωτογραφίες της Πατρικίου Αικατερίνης την οποία κατονόμασε στην κατάθεσή του». Ομολογώντας έτσι στην πράξη το φακέλωμα οργανώσεων και αγωνιστών!

Σε απάντησή του το εγκληματολογικό στις 27/1/15 ενημέρωσε ότι «προσήλθε στην υπηρεσία μας ο Κουράκος Αθανάσιος προκειμένου να του επιδειχθούν φωτογραφίες καθ’ έξη και κατ’ επάγγελμα εγκληματιών»(!) αλλά «δεν αναγνώρισε» κάποιον από τους επιδειχθέντες.

Πάγια τακτική της ΧΑ είναι, με τις πλάτες της αστυνομίας και της αστικής δικαιοσύνης, να υποβάλλουν μηνύσεις στα θύματά τους, οι οποίες προχωράνε με γοργούς ρυθμούς, ενώ υπάρχει οργανωμένη κωλυσιεργία για τις καταγγελίες των δικών τους εγκλημάτων.

Ο φασισμός, χρυσαυγίτικος και μνημονιακός, έχει φωλιάσει για τα καλά στους κρατικούς μηχανισμούς – και ειδικά στον σκληρό πυρήνα, στις δυνάμεις καταστολής. Τρέφεται από την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, τη σαπίλα των Μνημονίων και όλων των δυνάμεων που τα υπηρετούν, παλιών και νέων, το μαύρο Κράτος Έκτακτης Ανάγκης ενάντια στους αγώνες, στους αγωνιστές και τις οργανώσεις του κινήματος – με πρωτεργάτη τώρα την άθλια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ.

Ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται με «δημοκρατικά/συνταγματικά τόξα», δηλ. αυταπάτες για τους θεσμούς της σαπισμένης αστικής δημοκρατίας – αλλά μόνο με ένα ενιαίο ταξικό μέτωπο, με τη μαζική, ενωτική, μαχητική περιφρούρηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

 

Απαιτούμε: Άμεση παύση της απαράδεκτης δίωξης της σ. Πατρικίου – Να παυθεί ο διοικητής του ΑΤ Πετρούπολης, που υπέγραψε το χαφιέδικο «υπηρεσιακό σημείωμα»

–

ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΜΕ ΜΑΧΗΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Να τσακίσουμε τον φασισμό, χρυσαυγίτικο και μνημονιακό

Να κουρελιάσουμε τις νέες λίστες «φακελώματος» των κρατικών μηχανισμών

Να ανατρέψουμε τα Μνημόνια και όλους τους υπηρέτες τους.

–

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η Ανακοίνωση της ΟΚΔΕ για το Γιούρογκρουπ στις 24/5:

Μετά την ελεεινή προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ στο συντριπτικό «ΟΧΙ» του Δημοψηφίσματος και την υφαρπαγή της ψήφου του ελληνικού λαού, η κυβέρνησή του προχώρησε στην εφαρμογή του 3ου Μνημονίου, ξεπερνώντας και τις προσδοκίες των δανειστών και του άθλιου συρφετού των παλαιομνημονιακών. Μα ο μνημονιακός κατήφορος αυτής της άθλιας κυβέρνησης δεν έχει τέλος. Ψήφισαν και το 4ο Μνημόνιο, δηλαδή τον γνωστό «κόφτη», που δεν αποτελεί τίποτε άλλο από την αιώνια καθιέρωση των μνημονίων, που από τώρα και στο εξής θα εφαρμόζονται αυτόματα, χωρίς καν να ψηφίζονται στην Βουλή. Αυτόματη κατεδάφιση των δαπανών για την παιδεία, υγεία, ασφάλιση, των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και συνεχείς απολύσεις και ξεζούμισμά τους, κ.ά. και από την άλλη, αυτόματη αύξηση των φόρων, των κατασχέσεων κ.ά.

Στο Γιούρογκρουπ της 24ης Μαΐου, οι δανειστές εμφανίστηκαν «πεινασμένοι», ζητώντας και άλλα μέτρα. Προτού δώσουν τη 2η δόση (των 10,3 δις) που είχαν «υποσχεθεί» στην κυβέρνηση, ζητούν να δοθούν επιπλέον στους «γύπες» και τα στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια με εγγύηση του δημοσίου (συνολικά 5 δις), να πωληθεί ο ΑΔΜΗΕ και να ιδιωτικοποιηθεί πλήρως η ΔΕΗ, να μπουν «κόφτες» στα προνοιακά επιδόματα όπου κατέντησαν οι «συντάξεις», να επιστραφεί αναδρομικά το ΕΚΑΣ που δόθηκε φέτος στους συνταξιούχους (και που ο Τσίπρας ανήγγειλε ότι δεν θα επιστραφεί), να πωληθεί μέσα στον Ιούνιο το Ελληνικό, να ενταχθούν τα διόδια της Εγνατίας Οδού (πάνω από 65 εκ. ευρώ τον χρόνο) στο Υπερταμείο… Ζητούν, απαιτούν και η κυβέρνηση δίνει, δίνει και δίνει.

Σε αντάλλαγμα, οι «αγνώμονες» δανειστές θα δώσουν τη 2η δόση σε δύο υποδόσεις: μία στα μέσα Ιούνη (7,5 δις) και μία τον Σεπτέμβρη (2,8 δις), που θα πάνε κατά 8 δις για την αποπληρωμή χρεών που λήγουν μέσα στο 2016. Με άλλα λόγια, οι δανειστές από τη μια τσέπη τους θα βγάλουν τα λεφτά και στην άλλη τσέπη τους θα τα βάλουν. Κι αυτά μόνο αν εκπληρωθούν οι επιθυμίες τους ή οι όποιες άλλες επιθυμίες ή ορέξεις τους προκύψουν μέχρι τον Σεπτέμβρη.

Και από τον Σεπτέμβρη θα ξεκινήσει η δεύτερη αξιολόγηση, που θα περιλαμβάνει την κατάργηση των εργασιακών σχέσεων (ωράρια, συλλογικές συμβάσεις κ.ά.) και την ουσιαστική απαγόρευση των απεργιών και του συνδικαλισμού. Αυτή η κατάργηση των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων (της βάσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων) θα οδηγήσει στην κατάρρευση κάθε πολιτικού, δημοκρατικού δικαιώματος και ελευθερίας. Οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν θα εξαθλιωθούν απλώς αλλά θα μετατραπούν σε δουλοπάροικους.

Αυτή η μετατροπή της χώρας σε αποικία και των εργαζομένων σε δουλοπάροικους, αυτή καταβαράθρωση της ελληνικής κοινωνίας στις πιο ζοφερές στιγμές της ιστορίας της, πρέπει να συγκαλυφθεί πίσω από ένα φύλλο συκής, που θα το ανεμίζει η κυβέρνηση για να κρύψει την άνευ προηγουμένου προδοσία της. Αυτό είναι η υποτιθέμενη «ελάφρυνση του χρέους» που η άθλια κυβέρνηση δεν έχασε χρόνο και με απίστευτη υποκρισία διατρανώνει ότι πέτυχε: «οι εταίροι για πρώτη φορά αναγνωρίζουν ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο», «για πρώτη φορά ανοίγει ο δρόμος για την ελάφρυνσή του» και έτσι «για πρώτη φορά φαίνεται η διέξοδος από την κρίση και το άνοιγμα στις αγορές», η «επαναφορά της εμπιστοσύνης των διεθνών επενδυτών» κ.ο.κ.

Πρόκειται για βρωμερά ψέματα ανθρώπων που έχουν αποτρελαθεί βουτηγμένοι στην προδοσία τους. Στο Γιούρογκρουπ της 24ης Μάη δεν αποφασίστηκε καμία ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Το μόνο που αποφασίστηκε είναι μια τακτοποίηση στην πληρωμή των χρεών του ελληνικού δημοσίου μέχρι το 2018. Δηλαδή, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης (και οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης που βρίσκονται από πίσω του) θα δανείζει, αν χρειαστεί, τις ελληνικές κυβερνήσεις ώστε να ξεπληρώνουν προς το ΔΝΤ, τα ευρωπαϊκά κράτη, τους Eυρωπαίους τραπεζίτες, τους τοκογλύφους, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όσα χρέη θα λήγουν μέχρι το τέλος του 2018.

Αυτή είναι η συμφωνία στην οποία κατέληξαν όλοι οι δανειστές. Και όπως δήλωσε και ο Ομπάμα: «είναι μια καλή λύση, αλλά λύνει το πρόβλημα μόνο προσωρινά». Το ΔΝΤ, δηλαδή οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ που το διευθύνουν, μένουν ικανοποιημένοι γιατί τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του 2018, ο χρεοκοπημένος ελληνικός καπιταλισμός δεν θα κινδυνεύει να πυροδοτήσει μια παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, ειδικά σήμερα που το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι ευάλωτο και το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα είναι στα πρόθυρα μιας γενικευμένης και ανείπωτης κρίσης. Επίσης, οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ μένουν ικανοποιημένοι γιατί προσβλέπουν η κυβέρνηση Τσίπρα (ή όποια διάδοχή της) και η ελληνική αστική τάξη, ευγνωμονώντας τους έστω και γι’ αυτήν την προσωρινή λύση, θα τους ανταμείψουν με κάθε τρόπο, ώστε οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές να συνεχίσουν την ασφυκτική περικύκλωση της Ρωσίας (και ειδικά στο Αιγαίο), τις επεμβάσεις τους στη Συρία και τη Λιβύη κ.ο.κ.

Από την άλλη, και οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές μένουν ικανοποιημένοι, όχι μόνο για τους παραπάνω λόγους αλλά και γιατί δεν θα κινδυνεύουν με «ατυχήματα» σε μια δύσκολη διετία γι’ αυτούς. Έχοντας μπροστά τους το βρετανικό δημοψήφισμα τον Ιούνη, τις συνεχώς διογκούμενες κινητοποιήσεις των Γάλλων και Βέλγων εργαζομένων, τις εκλογές στην Ισπανία τον Ιούνη, τις εκλογές στη Γερμανία το 2017 κ.ά., θα είναι σίγουροι (ειδικά οι Μέρκελ και Σόιμπλε) ότι μέχρι το 2018 δεν θα αποκαλυφθεί ότι η πολιτική τους απέναντι στην ελληνική χρεοκοπία (όπως και στις άλλες) δεν ήταν τίποτε άλλο από μια προσπάθεια να σώσουν τις χρεοκοπημένες γερμανικές, γαλλικές, ιταλικές κ.ά. τράπεζες από τα δάνεια που δώσανε στο ελληνικό δημόσιο – και ότι οι πολιτικές τους δεν στοχεύουν σε έξοδο από την κρίση αλλά, αντιθέτως, στοχεύουν να βγάλουν από την κρίση το ευρωπαϊκό κεφάλαιο βυθίζοντας τη γερμανική, γαλλική, ελληνική κ.ά. εργατική τάξη, στην απύθμενη βαρβαρότητα των μνημονίων και των πολέμων.

Ταυτόχρονα, οι Ευρωπαίοι δανειστές είναι ικανοποιημένοι γιατί δεν χαρίζουν τίποτε από το ελληνικό χρέος, όπως απαιτούσαν οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές. Απλώς υπόσχονται ότι μετά το 2018, και αφού εφαρμοστεί το 3ο και 4ο Μνημόνιο επιτυχώς, θα ξεκινήσουν τη συζήτηση για το ελληνικό χρέος. Έχοντας κανείς υπόψη πώς διαχειρίζονται χρεοκοπημένες χώρες οι ιμπεριαλιστές τους τελευταίους δύο αιώνες, και ειδικά με το ΔΝΤ τα τελευταία 50 χρόνια, μπορούμε με ακρίβεια να προδιαγράψουμε τι θα αποφασίσουν το 2018. Αφενός δεν πρόκειται να σβήσουν κανένα χρέος, δεν πρόκειται να χαρίσουν λεφτά. Αυτό αναφέρεται ρητά και κατηγορηματικά και στην απόφαση του Γιούρογκρουπ της 24ης Μάη. Είναι παράλογο να περιμένει κανένας ένα πεινασμένο θηρίο να εγκαταλείψει τη λεία του, που έχει γραπώσει με τα νύχια του για τα επόμενα 99 χρόνια. Αφετέρου, θα επιμηκύνουν την αποπληρωμή των δανείων, στον όποιο βαθμό χρειαστεί, όχι μόνο για να παραμένει διασωληνωμένος ο ελληνικός καπιταλισμός, αλλά για να μπορούν να τον απομυζούν για τα επόμενα 99 χρόνια χωρίς να τους μείνει στα χέρια.

Και παρά τις φωνασκίες της κυβέρνησης, δεν πρόκειται να έρθει καμία ανάκαμψη. Αυτό είναι εξάλλου και το πιο κακόγουστο αστείο. Πώς είναι δυνατόν να έρθει η όποια ανάκαμψη, έστω και μια απλή σταθεροποίηση της οικονομίας, όταν η εφαρμογή του 3ου Μνημονίου θα αφαιρέσει 5,4 δις, όταν τράπεζες, δημόσιες επιχειρήσεις και περιουσία περνούν στα χέρια των δανειστών και των Έλλήνων καπιταλιστών, όταν οι Έλληνες εργαζόμενοι, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα θα χάσουν μισθούς, συντάξεις, εισοδήματα, σπίτια, καταθέσεις, παιδεία, υγεία, ασφάλιση, πολιτικά, δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες, όταν δηλαδή αποσυντίθεται η κοινωνία;

Το 3ο και 4ο Μνημόνιο, και όλα τα επιπλέον μέτρα που θα τα συνοδεύουν, μπορεί να είναι μια τεράστια προδοσία από τους ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ, προδοσία που ζηλεύουν και όλες οι παλιές μνημονιακές δυνάμεις, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια «υπηρεσία» του ΣΥΡΙΖΑ, στον να συνειδητοποιήσουμε σαν εργαζόμενοι ποιο είναι το μέλλον μας με τον χρεοκοπημένο ελληνικό καπιταλισμό και ποιο είναι από τώρα και στο εξής το καθήκον μας. Από τη μια οι παλιές (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΛΑΟΣ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ κ.ά.) και νέες (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ κ.ά.) μνημονιακές δυνάμεις, η ξεπουλημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, οι κρατικοί αξιωματούχοι και δικαστές, όλος ο συρφετός των «Μένουμε Ευρώπη», ετοιμάζονται μαζί με τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές για το μεγάλο φαγοπότι: τράπεζες, επιχειρήσεις, καταθέσεις, σπίτια, εισοδήματα εργαζομένων κ.ά. Από την άλλη, όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, έχουμε μπροστά μας το τεράστιο αλλά όχι αδύνατον καθήκον να ξεμπερδέψουμε μια και καλή με όλους αυτούς.

Κάτω η Μνημονιακή Χούντα Διαρκείας!

Με μαχητικούς αγώνες παντού και Γενική Πολιτική Απεργία

να τους ανατρέψουμε!

 –

Όλοι στις συγκεντρώσεις την Κυριακή 22/5

Αθήνα: 18:00 στο Σύνταγμα

Θεσσαλονίκη: 18:00 Αγ. Βενιζέλου

–

            Η άθλια μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ, αφού ψήφισε το αντιασφαλιστικό τερατούργημα μαζί με το φορολογικό νομοσχέδιο, συνεχίζει το μνημονιακό παραλήρημα φέρνοντας στη Βουλή νέα φορολογικά χαράτσια 1,84 δις, την παράδοση στους “γύπες” όλων των δανείων (“κόκκινων” και “πράσινων”!), το ξεπούλημα–εξπρές της δημόσιας περιουσίας υποθηκεύοντας τη χώρα για τα επόμενα 100 χρόνια, αλλά και τον “δημοσιονομικό κόφτη” που αυτοματοποιεί την μνημονιακή αιωνιότητα! Σαν καρικατούρα Βοναπάρτη, ο ψεύτης και πλήρως υποταγμένος στην ΕΕ Τσίπρας φέρνει μέτρα όπως δεν είχαν τολμήσει ακόμα και οι πιο ακραίες μνημονιακές κυβερνήσεις Σαμαρά–Βενιζέλου.Ξεχωρίζει η δημιουργία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (αντικαθιστά τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων), που θα έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και δεν θα υπόκειται σε κανένα απολύτως κυβερνητικό έλεγχο παρά μόνο από εντεταλμένους της Κομισιόν. Aλλά και η άμεση κατάργηση του ΕΚΑΣ και τα αναδρομικά πρόστιμα/επιστροφές του, ρίχνοντας χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχος στην εξαθλίωση και απόγνωση! Η “διαπραγμάτευση” του ΣΥΡΙΖΑ επισημοποιεί τη μετατροπή της χώρας σε “μπανανία”, φέρνοντας ολοκληρωτική εξόντωση για τους εργαζόμενους και τις φτωχές λαϊκές μάζες.

Φορομπηχτική λαίλαπα

            Η αύξηση του ΦΠΑ στο 24% από 23% θα επιβαρύνει δραματικά το λαϊκό εισόδημα, με το κύριο βάρος να πέφτει στα βασικά τυποποιημένα είδη διατροφής (μακαρόνια, ρύζι, αλεύρι, αλλαντικά κ.λπ. – είναι ήδη απ’ τα πιο ακριβά στην ΕΕ) και στις μετακινήσεις, με άμεσες αυξήσεις στα εισιτήρια των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Επίσης, από 1η Οκτωβρίου 2016 αυξάνεται ο ειδικός φόρος κατανάλωσης σε υγραέριο, πετρέλαιο θέρμανσης και κηροζίνη χτυπώντας τα λαϊκά νοικοκυριά που ήδη πολλά δεν έχουν καθόλου θέρμανση! Αυξήσεις επίσης προκύπτουν σε πετρέλαιο κίνησης και αμόλυβδη βενζίνη, τσιγάρα, μπίρα, τυχερά παιχνίδια, τέλη ταξινόμησης αυτοκινήτων κ.λπ.

            Για το 2017 επιβάλλονται νέοι φόροι (εισπρακτικός στόχος 1,072 δις) σε εταιρικά αυτοκίνητα, ηλεκτρονικό τσιγάρο, καφέ, συνδρομητική τηλεόραση, σταθερή τηλεφωνία και Ίντερνετ. Για το 2018 επιβάλλεται στο Δημόσιο πάγωμα των ειδικών μισθολογίων – ενώ με τον «κόφτη» απειλούνται νέα κύματα απολύσεων/μείωσης των εργαζομένων στη δημόσιο, ολοκληρώνοντας την δραματική συρρίκνωση του. Τέλος, οι μεγαλύτεροι φόροι στην ακίνητη περιουσία (οικόπεδα, αγροτεμάχια κ.λπ.) ολοκληρώνουν την εικόνα της μνημονιακής καταστροφής.

Η χώρα στο σφυρί για έναν αιώνα!

            Το πολυνομοσχέδιο έκτρωμα δημιουργεί με έξοδα του ελληνικού δημοσίου (40 εκ.) “ανεξάρτητη εταιρεία” με 5μελές Εποπτικό Συμβούλιο: δύο (εκ των οποίων και ο πρόεδρος) θα είναι “φυτευτοί” από την Κομισιόν και τον ESM, ενώ οι άλλοι τρεις που θα “προτείνει” η κυβέρνηση θα εγκρίνονται πρώτα από τους “θεσμούς”. H “ανεξάρτητη εταιρεία” που “θα λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς και με καμιά δημόσια παρέμβαση” με ελάχιστο χρόνο ζωής 100 χρόνων… θα έχει αποκλειστικό σκοπό το ξεπούλημα όλης της δημόσιας περιουσίας! Έτσι συγκεντρώνει άμεσα όλα τα ταμεία και οργανισμούς που διαχειρίζονται δημόσια περιουσία (ΤΧΣ, ΤΑΙΠΕΔ,  Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου, την υπό δημιουργία ΑΔΗΣ–Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών ΑΕ), χωρίς να υπόκειται σε κανένα απολύτως έλεγχο ! Μάλιστα μέσω της ΑΔΗΣ (συγκεντρώνει και θα διαχειρίζεται το σύνολο των συμμετοχών του κράτους στις ΔΕΚΟ) αρχίζει το ξεπούλημα όλων των ΔΕΚΟ. Πρόκειται για ανεπανάληπτη αποικιοκρατική σύμβαση !

Έρχονται λοιπόν άμεσα ιδιωτικοποιήσεις εξπρές σε ΟΑΣΑ, ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ, ΟΑΚΑ, ΕΛΤΑ – ενώ σύντομα σε ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, ΕΛΒΟ, Αττικό Μετρό, Κτιριακές Υποδομές ΑΕ. ΔΕΗ, αλλά και μια λίστα με 91 ακίνητα που “ανήκουν” στο ΤΑΙΠΕΔ.

Όλοι στους δρόμους! Να φύγουν τώρα! Με τους αγώνες μας να τους ανατρέψουμε!

            Η επικίνδυνη κλίκα των ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ ολοκληρώνει με τον πιο άγριο τρόπο το μνημονιακό έγκλημα των ΝΔ–ΠΑΣΟΚ, τη μετατροπή των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων σε κολίγους. Πλήρως υποταγμένη στους αδίστακτους “δολοφόνους με τις γραβάτες” των ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ εξοντώνει εργαζόμενους, νεολαία και φτωχά λαϊκά στρώματα για να αποπληρώσει το χρέος που δημιούργησαν οι τράπεζες, η οικονομία της “αγοράς”, το χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα, όλες οι κυβερνήσεις και πολιτικές δυνάμεις που το υπηρετούν τα τελευταία 40 χρόνια.

            Δεν μπορούμε να τους ανεχτούμε άλλο ούτε στιγμή! Να βγούμε στους δρόμους και τις πλατείες όπως κάναμε το 2010–2012, όπως οι εργαζόμενοι και νέοι στη Γαλλία, παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια μας! Να παλέψουμε παντού, σε χώρους δουλειάς, σωματεία, σχολεία και σχολές, με συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα. Να απαιτήσουμε και να επιβάλλουμε την κήρυξη νέας 48ωρης Γενικής Απεργίας – όχι για τα μάτια του κόσμου την τελευταία στιγμή, αλλά για να ενώσουμε και να κλιμακώσουμε τις κινητοποιήσεις, με στόχο να πέσει αυτή η άθλια κυβέρνηση και να μπουν στις τρύπες τους οι επίδοξοι μνημονιακοί συνεχιστές που ετοιμάζονται να πέσει στα χέρια τους η εξουσία σαν ώριμο φρούτο.

            Για να τα καταφέρουμε χρειαζόμαστε πίστη στις δικές μας δυνάμεις, μακριά από αναθέσεις και εύκολες λύσεις ενός “αυθεντικού” ΣΥΡΙΖΑ (που ευαγγελίζεται η ΛΑΕ) ή της διάσπασης του κινήματος και μιας νεφελώδους “Λαϊκής Εξουσίας” χωρίς σύγκρουση με ΕΕ/Ευρώ και ριζικά αντικαπιταλιστικά μέτρα (που πρακτικά είναι η πολιτική του ΚΚΕ). Χρειαζόμαστε μια καθαρή πολιτική που θα επιβάλει τη Διαγραφή του Χρέους, άμεση έξοδο από Ευρώ και ΕΕ, άμεση υιοθέτηση εθνικού νομίσματος, εθνικοποίηση των τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων κάτω από εργατικό έλεγχο, απαλλοτρίωση όλων των μεγάλων περιουσιών και του μεγάλου κεφαλαίου – για την εξυπηρέτηση των αναγκών της κοινωνίας και των εργαζομένων, με έργα υποδομής, ανάπτυξη της Παιδείας, Υγείας, Κοινωνικής Ασφάλισης. Για έναν τέτοιο σχέδιο χρειαζόμαστε μια δική μας  εξουσία, μακριά από το σάπιο και διεφθαρμένο κοινοβουλευτικό σύστημα, που κατήντησε. Χρειαζόμαστε μια επαναστατική Κυβέρνηση των Εργαζομένων που θα προκύψει από τους αγώνες μας, θα παλέψει για την επιβολή των λύσεων μας, θα ανοίξει το δρόμο για τη μόνη πραγματική διέξοδο, το Σοσιαλισμό.

–

– ΚΑΤΩ Η ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΧΟΥΝΤΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ!

– ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ – ΕΞΩ Η ΤΡΟΪΚΑ

– ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ!

– ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ – ΕΞΩ ΑΠΟ ΕΕ & ΕΥΡΩ

– ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ

–