ΟΚΔΕ: Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2008, ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΑΠΟ ΠΟΤΕ —- 6/12, όλοι στις διαδηλώσεις Μνήμης και Αγώνα

Πέμπτη, 06/12/2018 - 09:30

OΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΠΕΜΠΤΗ 6/12 – Συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις της νεολαίας το πρωί

Διαδηλώνουμε: Αθήνα, 5:30μμ, από τα Προπύλαια

Δέκα χρόνια έχουν περάσει από την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από τους ειδικούς φρουρούς Ε. Κορκονέα και Β. Σαραλιώτη στα Εξάρχεια. Αυτή η δολοφονία στάθηκε αφορμή για μια από τις πιο δυναμικές εκρήξεις της νεολαίας που γνώρισε η Ελλάδα μετά τη Μεταπολίτευση. Χιλιάδες νέοι, ειδικά μαθητές, έκαναν καταλήψεις, επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και δημόσια κτήρια και παρέλυσαν τα κέντρα των μεγάλων πόλεων.

Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 προανήγγειλε τις κινητοποιήσεις που θα γίνονταν τα επόμενα μνημονιακά χρόνια. Το υπόβαθρό της ήταν η κρίση και οι επιπτώσεις της, που μόλις είχαν αρχίσει να διαφαίνονται, καθώς και μια τεράστια επίθεση στα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Το μίσος της ντόπιας αστικής ελίτ εναντίον της νεολαίας είχε φτάσει στο έπακρο (βασικό ρόλο έπαιξε και το φοιτητικό κίνημα του 2006-2007). Αυτό φάνηκε με διάφορα «μεμονωμένα περιστατικά», όπως παρουσιάζονταν από τα δελτία ειδήσεων (π.χ. υπόθεση ζαρντινιέρα), μέχρις ότου μία κρατική δολοφονία ήρθε να πυροδοτήσει την κοινωνική έκρηξη. Η βιτρίνα της υποτιθέμενης παθητικότητας της νεολαίας, του καθαγιασμένου ρόλου της αστυνομίας και της απόκρυψης όλων των κοινωνικών προβλημάτων έσπασε με την έκρηξη του Δεκέμβρη του 2008.

Η τότε κυβέρνηση της ΝΔ, σε αγαστή συνεργασία με τα ΜΜΕξαπάτησης, προσπάθησε με κάθε τρόπο να αποτρέψει όλη την κοινωνία από το να βγει στο δρόμο. Πέρα από την πολύ άγρια καταστολή (εμφάνιση διμοιρίας ΕΚΑΜ, σχέδια για επέμβαση του στρατού κ.λπ.), η εξέγερση συκοφαντούνταν καθημερινά. Οι αγωνιστές ονομάστηκαν «μπαχαλάκηδες» και οι μαχητικές κινητοποιήσεις «τυφλή βία». Δε δίστασαν ακόμη και να παραποιήσουν το βίντεο της δολοφονίας, προσθέτοντας ήχους από επεισόδια, ώστε να δικαιολογήσουν τους ένστολους-δολοφόνους. Αντίστοιχη ήταν και η στάση του αστικού δικαστηρίου καθώς οι δύο δολοφόνοι αφέθηκαν ελεύθεροι μετά από 18 μήνες λόγω παρέλευσης του ορίου προφυλάκισης. Σήμερα, παρά την καταδίκη τους σε πρώτο βαθμό η δίκη δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη λόγω συνεχών αναβολών και εσκεμμένων καθυστερήσεων. Αποτέλεσμα, ο Σαραλιώτης, ενώ έχει καταδικαστεί σε 10 χρόνια φυλάκισης, αποφυλακίστηκε μόλις ένα χρόνο μετά την καταδίκη του!

Όσο αφορά τη στάση των υπολοίπων κομμάτων, το ΠΑΣΟΚ κατηγορούσε την κυβέρνηση, καταδίκασε όμως τις κινητοποιήσεις, καθώς δεν επιθυμούσε με τίποτα την πτώση της κυβέρνησης από μια γενικευμένη εξέγερση. Ο ΣΥΡΙΖΑ τότε, παρόλο που προσπάθησε να υποστηρίξει τις κινητοποιήσεις, φρόντιζε σε κάθε περίπτωση να «καταδικάζει τη βία από όπου και αν προέρχεται». Το ΚΚΕ από την άλλη, βάφτισε ορθά-κοφτά όλους τους διαδηλωτές και τους μαθητές ως πράκτορες και προβοκάτορες.

Δέκα χρόνια μετά, τα αίτια της εξέγερσης του Δεκέμβρη 2008 παραμένουν και οξύνονται. Η νεολαία, οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα έχουν δεχτεί πολύ σκληρά χτυπήματα από τα μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις ακολουθώντας τις επιταγές της Ε.Ε. Η σημερινή κυβέρνηση έχει βάλει στόχο την οριστική διάλυση της Δημόσιας και Δωρεάν Εκπαίδευσης. Με το νόμο Γαβρόγλου, έρχονται καταργήσεις και συγχωνεύσεις δεκάδων σχολών ΑΕΙ και ΤΕΙ, όπως και νέα μείωση της ήδη πετσοκομμένης χρηματοδότησης. Μαζί και το Νέο Λύκειο που μετατρέπει τα σχολεία σε εξεταστικά κέντρα.

Για να πετύχουν την μνημονιακή προσαρμογή της ελληνικής κοινωνίας, για να επιβάλλουν ένα Νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης, χτυπούν με λύσσα τα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες και προσπαθούν με κάθε τρόπο να καταργήσουν οποιαδήποτε μορφή μαχητικού συνδικαλισμού. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο χτυπούν το δικαίωμα στην απεργία και έχουν ανοίξει το δρόμο για την οριστική κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου (πόρισμα Παρασκευόπουλου). Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, οικοδομεί ένα τερατώδες Κράτος Έκτακτης Ανάγκης για να τσακιστεί κάθε μορφή αντίστασης απέναντι σε όλη αυτή την επίθεση. Ακολουθώντας πιστά το δόγμα «Νόμος και Τάξη» των προηγούμενων κυβερνήσεων επιχειρεί να καταστείλει κάθε αγώνα, να ποινικοποιεί κάθε αγωνιστή, να τρομοκρατεί όλους τους καταπιεσμένους ώστε να μην διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.

Τον Δεκέμβρη του 2008, η νεολαία δεν πάλεψε μόνο για να καταδικαστεί ο Κορκονέας. Πάλεψε απέναντι στην «κυβέρνηση των δολοφόνων», απέναντι στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και την κρίση του. Σήμερα, είναι χρέος μας να κάνουμε κάτι αντίστοιχο. Η νίκη όμως απέναντι στα μνημόνια και τους υποτακτικούς, στον εθνικισμό και τον πόλεμο δεν θα μας προσφερθεί έτσι απλά. Για να σωθούμε από τη σαπίλα του καπιταλισμού χρειάζεται να πάμε μέχρι το τέλος τους αγώνες μας με μαχητικές μορφές πάλης, οργανωμένες από τους ίδιους τους εργαζόμενους, με επαναστατικό σχέδιο. Να προχωρήσουμε πιο δυναμικά και πιο οργανωμένα με νέες εξεγέρσεις στον δρόμο του Δεκέμβρη για μια κοινωνία χωρίς καταστολή, πολέμους και εκμετάλλευση. Δεν ξεχνάμε τον Δεκέμβρη του 2008, δεν συγχωρούμε αυτούς που δολοφονούν το παρόν και το μέλλον μας. Ή αυτοί με την βαρβαρότητα ή εμείς με τον Σοσιαλισμό.

OΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΟΚΔΕ: 51 χρόνια από τον Θάνατο του Ernesto CHE Guevara

Τετάρτη, 10/10/2018 - 09:00

Τρίτη, 9 Οκτώβριος, 2018
ΟΚΔΕ - Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελ:


Σήμερα 9 Οκτωβρίου, συμπληρώνονται 51 χρόνια από την εκτέλεση του μεγάλου επαναστάτη Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα, του θρυλικού Τσε.

Ο Τσε Γκεβάρα γεννήθηκε τον Ιούνη του 1928 στο Ροσάριο της Αργεντινής και ανήκε σε μεσοαστική οικογένεια, η οποία όμως ήταν αρκετά προοδευτική για τα δεδομένα της εποχής και της κοινωνικής τους τάξης. Σε αρκετά μικρή ηλικία εμφάνισε άσθμα (θα τον συνοδέψει μέχρι το τέλος της ζωής του), που ήταν βασικός παράγοντας για τη διαμόρφωση του δυναμικού και επίμονου χαρακτήρα του και συνέβαλε αρκετά στην απόφασή του να σπουδάσει Ιατρική. Όπως πολλοί φοιτητές στις αρχές της δεκαετίας του 1950, επηρεάστηκε απ’ τη φρικτή καθυστέρηση της Λατινικής Αμερικής και την εξάρτησή της απ’ τον ιμπεριαλισμό και προσπάθησε να βρει μια επαναστατική διέξοδο.

Ταξίδεψε και γνώρισε μια Λατινική Αμερική όπου η εξαθλίωση, η φτώχεια και η ταξική πάλη ήταν οξυμένες, ενώ οι επαναστάσεις, τα πραξικοπήματα, οι γενικές απεργίες και ο ανταρτοπόλεμος βρίσκονταν διαρκώς στην ημερήσια διάταξη. Στα τέλη του 1953, ο Τσε ταξίδεψε στη Γουατεμάλα, όπου ήρθε σε επαφή με την περουβιανή μαρξίστρια οικονομολόγο Ίλδα Γκαδέα, που ήταν εξόριστη εξαιτίας της δράσης της στη Λαϊκή Επαναστατική Αμερικανική Συμμαχία (APRA) του Περού. Με τη βοήθειά της, ο Γκεβάρα συνδέθηκε με έναν ευρύ κύκλο εξόριστων αριστερών διανοουμένων. Το 1954, συμμετείχε στη Γουατεμάλα στο κίνημα υποστηρικτών της προοδευτικής κυβέρνησης Άρμπενς. Το πραξικόπημα του συνταγματάρχη Άρμας (καθοδηγούμενο απ’ τη CIA) κατέπνιξε το κίνημα, παρά την ηρωική συμμετοχή των εργατών και αλλοδαπών εθελοντών στις ταξιαρχίες υποστήριξης. Οι πολιτικές εξελίξεις στη Γουατεμάλα σημάδεψαν βαθιά τον Γκεβάρα και η εμπειρία που αποκόμισε εκεί ήταν σημείο πολιτικής καμπής για τον ίδιο. 

Η έλλειψη μιας γνήσιας επαναστατικής πολιτικής απ’ τα ντόπια σταλινοποιημένα ΚΚ (δορυφόροι του Κρεμλίνου), η ανυπαρξία πλατιών εργατικών μαζών και επαναστατικών οργανώσεων ώθησαν τους πιο ριζοσπάστες διανοούμενους ν’ αναζητήσουν έναν πιο «άμεσο» δρόμο απ’ αυτόν του μαζικού εργατικού κινήματος: τον αντάρτικο αγώνα, στηριγμένο στους αγρότες, την ένοπλη περικύκλωση των πόλεων, που θα μετουσιωθεί αργότερα στη θεωρία του «εστιασμού».

Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1954, ο Γκεβάρα ταξίδεψε στο Μεξικό, που αποτελούσε κοινό προορισμό εξόριστων Λατινοαμερικανών. Εκεί γνώρισε τον Φιντέλ Κάστρο, με τον οποίο συμφώνησε για την οργάνωση αντάρτικου αγώνα στην Κούβα, με στόχο την ανατροπή του διεφθαρμένου, δικτατορικού και αμερικανόφιλου καθεστώτος του Μπατίστα.

Το 1956, ο Τσε και 82 άλλοι αντάρτες υπό τον Κάστρο έκαναν την περίφημη απόβαση με το πλοιάριο Γκράνμα. Οι αντάρτες όμως έπεσαν σε ενέδρα του στρατού του Μπατίστα και αποδεκατίστηκαν. Μόλις 22 από τους 83 επιβίωσαν, κατέφυγαν στην οροσειρά Σιέρρα Μαέστρα, ανασυγκροτήθηκαν και μετά από δύο χρόνια σκληρών αγώνων, η δικτατορία του Μπατίστα κατέρρευσε, όταν το αντάρτικο συνδυάστηκε με την αποφασιστική κινητοποίηση της εργατικής τάξης. Την Πρωτοχρονιά του 1959, ύστερα από μια μεγάλη γενική απεργία, οι αντάρτες μπήκαν στην Αβάνα και η επικράτηση της Κουβανέζικης Επανάστασης ήταν γεγονός.

Η νεαρή επανάσταση προχώρησε, μετεξελισσόμενη σε σοσιαλιστική, τσάκισε την εισβολή που οργάνωσαν οι ΗΠΑ στον Κόλπο των Χοίρων και σημείωσε σημαντικές επιτυχίες (εξάλειψη πείνας, ασθενειών, αναλφαβητισμού κ.α.). Πήρε ιδιάζουσα μορφή, με το προλεταριάτο και τις οργανώσεις του να παίζουν ρόλο «συμπληρωματικής δύναμης» στο αντάρτικο κίνημα (λάθος που θα πληρώσει με τη ζωή του ο Τσε στη Βολιβία, καθώς υποτίμησε τη σημασία του οργανωμένου προλεταριάτου), ενώ ταυτόχρονα η Κούβα προσδενόταν όλο και περισσότερο στο άρμα της γραφειοκρατίας της Σοβιετικής Ένωσης. Απ’ την άλλη, η Κούβα ενίσχυε αντάρτικα κινήματα διεθνώς, ενώ ο ίδιος ο Τσε ως υπουργός Βιομηχανίας προσκάλεσε στην Κούβα τον ηγέτη της 4ης Διεθνούς και επιφανή μαρξιστή Ερνέστ Μαντέλ για να συνδράμει στην προσπάθεια σοσιαλιστικής οικοδόμησης – μια κίνηση κατάφωρα αντίθετη με τη μονολιθικότητα και τον συντηρητισμό της σοβιετικής γραφειοκρατίας. Ο Τσε άρχισε να έρχεται σε αυξανόμενη αντίθεση με τη Μόσχα, πάνω στα θέματα των κρατικοποιήσεων, της έλλειψης υποστήριξης απ’ την ΕΣΣΔ στις εξαρτημένες χώρες και τις πελατειακές σχέσεις που επεδίωκε μ’ αυτές (γεγονός που καταγγέλθηκε απ’ τον Τσε στο 2ο αφροαμερικάνικο συνέδριο του 1965) και πρωτίστως της πολιτικής της «ειρηνικής συνύπαρξης» με τον ιμπεριαλισμό. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η επανάσταση πρέπει να επεκταθεί, εξού και το περίφημο σύνθημα «1,2,3, πολλά Βιετνάμ».

Η πνιγηρή ατμόσφαιρα που δημιουργούσε για τον γενναίο επαναστάτη ο σταδιακός θανάσιμος εναγκαλισμός της Κούβας με τη σοβιετική γραφειοκρατία τον ώθησε ν’ αφήσει το «νησί της επανάστασης», προσπαθώντας να οργανώσει εξεγέρσεις στο Κονγκό και τη Βολιβία. Ένα λάθος του ήταν μάλλον η απολυτοποίηση της «αντάρτικης συνταγής» της Κούβας, η μη ακριβής κατανόηση του ρόλου του μαζικού εργατικού και λαϊκού κινήματος. Με 12 μόνο μαχητές, μπήκε στη Βολιβία οργανώνοντας σαμποτάζ στα κυβερνητικά στρατεύματα. Αποτυγχάνοντας να ξεσηκώσει τους φτωχούς αγρότες, απομονωμένος απ’ την ντόπια εργατική τάξη και αντιμέτωπος με την εχθρότητα του βολιβιανού ΚΚ (ελεγχόμενου απ’ το Κρεμλίνο), αιχμαλωτίστηκε σε ενέδρα του στρατού. Όλοι οι άνδρες του σκοτώθηκαν, ενώ ο ίδιος εκτελέστηκε από τον υπαξιωματικό του βολιβιανού στρατού Μάριο Τεράν στις 9 Οκτωβρίου 1967.

Ο Αργεντινός επαναστάτης έγινε συνώνυμο του επαναστατικού ηρωισμού, ενέπνευσε γενιές και γενιές αγωνιστών, έγινε τραγούδι και σύμβολο εδώ και 50 χρόνια. Το άστρο του Τσε μας φωτίζει ακόμα τον δρόμο, ένα απ’ τα πιο κρυστάλλινα παραδείγματα αυτοθυσίας, ηρωισμού και εντιμότητας.

 

Ανακοίνωση κάλεσμα της ΟΚΔΕ σε συγκέντρωση στα δικαστήρια στα Χανιά την Παρασκευή 28/9 ώρα 9:00

Τετάρτη, 26/09/2018 - 15:00

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΤΗΣ ΟΚΔΕ

Όλοι στα δικαστήρια στα Χανιά Παρασκευή 28/9 ώρα 9:00

Στις 27η Απρίλη 2014 κατά την προεκλογική καμπάνια  της Ο.Κ.Δ.Ε.  στα Χανιά, δύο αστυνομικοί της ασφάλειας  επιτέθηκαν αναίτια σε μέλος της οργάνωσης. Οι αστυνομικοί επιτέθηκαν σχεδιασμένα  στον σύντροφο (πιθανότητα ενημερώθηκαν από κάποιο καλοθελητή/χαφιεδάκο) χωρίς να επιδείξουν αστυνομική ταυτότητα και χωρίς καν να ανακοινώσουν την ιδιότητα  τους. Μάλιστα η αναίτια και βίαιη επίθεση αυτή στην οδό Τζανακάκη (λίγα μέτρα κάτω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής) προκάλεσε και την έντονη διαμαρτυρία αρκετών περαστικών που σοκαρίστηκαν από το περιστατικό. Παρότι ο σύντροφος αιμορραγούσε ύστερα από χτυπήματα από τους αστυνομικούς στο κεφάλι κρατήθηκε για ώρες στο αστυνομικό τμήμα κατηγορώντας τον για αντίσταση κατά της αρχής. για απρόκλητη επίθεση, για ξυλοδαρμό,  ακόμα και για την κλοπή του πορτοφολιού του ενός αστυνομικού ζητώντας να ομολογήσει τις κατηγορίες και να καταδώσει κάποιο  «συνεργό»! Πρόκειται για τη γνωστή τακτική της αστυνομίας που για να «τυλίξει» τους αγωνιστές σε μια κόλλα χαρτί διαστρεβλώνει τα πραγματικά γεγονότα, αποκρύπτει την αλήθεια  και δημιουργεί φανταστικά γεγονότα για να στηρίξει το κατηγορητήριο! Ύστερα από την παρέμβαση και την πίεση τοπικών πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων η αστυνομία αναγκάστηκε να οδηγήσει τον σύντροφο σε εξέταση από ιατροδικαστή και σε εισαγωγή του για εξετάσεις σε νοσοκομείο, όμως  από την πίσω πόρτα για να μην γίνει αντιληπτός από κανένα. Ταυτόχρονα, όπως φαίνεται από το κλητήριο θέσπισμα  ο ιατροδικαστής ανακάλυψε μώλωπες, αμυχές, εκχυμώσεις…στα όργανα της αστυνομίας για να κάνει το παραμύθι αληθοφανές. Ο σύντροφός πέρασε την διαδικασία του αυτοφώρου και πέρασε την επόμενη ημέρα από την εισαγγελέα, ταυτόχρονα οι αστυνομικοί τροποποίησαν την κατάθεση τους και «υποσχέθηκαν» ότι το περιστατικό έχει λήξει.
Τρία χρόνια μετά η Αστυνομία Χανίων με την συνενοχή της κυβέρνησης ξεθάβει και επαναφέρει το περιστατικό με ακόμα περισσότερα ψέματα, οδηγώντας τους δύο συντρόφους μας στα δικαστήρια και κατηγορεί:
  • τον ένα σύντροφο που συνελήφθη, για αντίσταση κατά της αρχής και πρόκληση σωματικής βλάβης στους δύο αστυνομικούς
  • τον δεύτερο σύντροφο που δεν ήταν καν στην Κρήτη και δεν συνελήφθη ποτέ για κλοπή πορτοφολιού αστυνομικού
  • και τους δυο μαζί για φθορά ξένης ιδιοκτησίας στο υποκατάστημα του Ο.Τ.Ε. !

Στης 28 Σεπτέμβριου υπάρχει εκ νέου το νέο δικαστήριο (έχει πάρει ήδη δύο αναβολές λόγω φόρτου του πινακίου) και πρέπει οι δύο σύντροφοι να απαλλαγούν από τις χαλκευμένες κατηγορίες. Αντί να βρίσκονται μέσα στις φυλακές δολοφόνοι σαν το χρυσαυγίτη Ρουπακιά που σκότωσε τον Παύλο Φύσσα, τους υπεύθυνους της Κυβέρνησης για τις μαζικές δολοφονίες στην Μάτι και στην Μάντρα Αττικής, τους εργοδότες που ευθύνονται για τις δολοφονίες από τα εργατικά δυστυχήματα σέρνονται στα δικαστήρια και φυλακίζονται αγωνιστές των εργατικών και κοινωνικών κινημάτων. Οι διώξεις αυτές είναι καθαρά πολιτικές και η κατασκευή αυτών των περιστατικών έχει σαν σκοπό να τρομοκρατήσει όσους θέλουν να αγωνιστούν για το τσάκισμα των μνημονίων, την διάλυση της αντιδραστικής και ιμπεριαλιστικής Ε.Ε.  Καλούμε όλους τους αγωνιστές και τις οργανώσεις κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων στα δικαστήρια στα Χανιά την Παρασκευή 28 Σεπτέμβριου ώρα 9.00 να εκφράσουν την στήριξη και την αλληλεγγύη στους δύο συντρόφους και να πέσουν οι χαλκευμένες κατηγορίες της αστυνομίας και τις αστικής δικαιοσύνης.
OΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΟΚΔΕ: Όλοι στη διαδήλωση της ΔΕΘ – Σάββατο 8/9. Συγκέντρωση 6μμ, Εγνατία με Αγ. Σοφίας

Πέμπτη, 30/08/2018 - 14:00

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ


Το «τέλος των Μνημονίων» σημαίνει Μνημόνια για πάντα!

Καμία λύση δεν υπάρχει με οποιαδήποτε μνημονιακή κυβερνητική εναλλαγή

Μόνη διέξοδος οι αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας

Ενάντια σε Ανεργία, Φτώχεια, Εθνικισμό, Πόλεμο, Ιμπεριαλισμό

ΟΛΟΙ στη διαδήλωση της ΔΕΘ – Σάββατο 8/9, 6μμ, Εγνατία με Αγ. Σοφίας


Η αθλιότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ ξεπέρασε κάθε όριο με το διάγγελμα Τσίπρα στην Ιθάκη. Η «έξοδος από τα Μνημόνια», που με τυμπανοκρουσίες ανήγγειλε, είναι ακόμα ένα μνημείο πολιτικού ψεύδους. Τα μνημόνια αποτελούν μια ακραία αντεργατική πολιτική, που αν και έχει αποτύχει σε όλους τους διακηρυγμένους στόχους (μείωση χρέους, αύξηση επενδύσεων, ανάπτυξη κ.λπ.), ισοπέδωσε τα δικαιώματα των εργαζομένων. Μέσα σε μια 8ετία, η μείωση του ΑΕΠ κατά 25% θυμίζει περίοδο πολέμου, η παραγωγική βάση φθίνει διαρκώς, η οικονομία «παράγει» χρέη (δημόσια και ιδιωτικά). Η ανεργία εκτινάχθηκε στο 27,5 %, το ίδιο η γενικευμένη υποαπασχόληση (μερική, ελαστική, «μαύρη» απασχόληση κ.λπ.). Το βιοτικό επίπεδο και τα στάνταρτ ζωής ισοπεδώθηκαν, η φτωχοποίηση και περιθωριοποίηση αυξάνονται ραγδαία. Το χρέος (για το οποίο υποτίθεται μπήκαμε σε μνημόνια και επιτήρηση) εκτοξεύτηκε στο 179% του ΑΕΠ (129% πριν τα μνημόνια)! Όλη η δημόσια περιουσία έχει υποθηκευτεί, σε ειδικό λογαριασμό, απ’ όπου οι δανειστές θα αρπάζουν αυτόματα, αν δεν εξυπηρετείται το χρέος. Τα εργατικά, συνδικαλιστικά, κοινωνικά δικαιώματα, οι δημοκρατικές ελευθερίες έχουν μπει «στο γύψο». Όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις, στην υπηρεσία του κεφαλαίου και με την καθοδήγηση των ΕΕ/ΔΝΤ, χτίζουν ένα νέο καθεστώς εκμετάλλευσης της εργασίας: αγορά εργασίας–ζούγκλα, εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα, στα όρια του δουλοπάροικου. Που δουλεύουν και πληρώνονται αν, όσο και όποτε επιθυμεί κάθε εργοδότης, που το κέρδος του είναι το μόνο δίκιο που αναγνωρίζεται. Οι πληγές της κοινωνίας είναι αμέτρητες: μετανάστευση, φονικά εργατικά δυστυχήματα, αυτοκτονίες, δημογραφική συρρίκνωση, οικολογικές καταστροφές και μνημονιακά εγκλήματα (πυρκαγιές, πλημμύρες κ.ά.).

Πάνω στον ενθουσιασμό του, ο Τσίπρας «ξέχασε» πως η «έξοδός» του σημαίνει:

– Δεν καταργείται κανένα μνημονιακό μέτρο που ψηφίστηκε από το 2010. Με βάση τα κυβερνητικά συμφωνηθέντα, διατηρούνται τα κατώτατα μισθολογικά όρια (586,08 ευρώ και 510,15 για νέους κάτω των 25). Παρά τα φούμαρα περί επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των ΣΣΕ, εδραιώνεται η Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου που τις κατάργησε. Σειρά νομοθετημάτων κάνουν πρακτικά αδύνατη την υπογραφή ΣΣΕ και την καθιστούν ανίσχυρη (ακόμα κι αν γίνει κατορθωτή). Δεν καταργούνται τα μέτρα ενάντια στο δικαίωμα στον συνδικαλισμό και στην απεργία (άπιαστες «νόμιμες προϋποθέσεις», λοκ άουτ, φακέλωμα κ.λπ.). Αντίθετα, έρχεται νέο κύμα αντιδραστικών «Μεταρρυθμίσεων»: «εργασιακά» (νέο χτύπημα στο δικαίωμα σε απεργία–συνδικαλισμό), στη φορολογία (ουσιαστικά κατάργηση αφορολόγητου), μείωση συντάξεων, χειροτέρευση καθεστώτος για «κόκκινα» δάνεια και πλειστηριασμούς–κατασχέσεις, εφαρμογή «κόφτη» κ.λπ.

– Η επιτήρηση δεν σταματάει, επεκτείνεται μέχρι τουλάχιστον το 2060. Εμπεδώνονται πλήρως τα χαρακτηριστικά μιας αποικίας χρέους: αξιολογήσεις 4 φορές το χρόνο, ενισχυμένη εποπτεία (μέχρι την εξόφληση του 75% των δανείων προς την ΕΕ), αυτόματη επιβολή επιπλέον «διαρθρωτικών» μέτρων από την Κομισιόν όταν «δεν βγαίνουν τα νούμερα».

Τα πρωτογενή πλεονάσματα που έχουν συμφωνηθεί είναι εξωφρενικά: από 3,56% μέχρι 5,19% του ΑΕΠ το 2019–22 και μετά 2,22% (μέσος όρος) ετησίως μέχρι το 2060. Δεσμεύσεις παντελώς αδύνατο να επιτευχθούν, ειδικά στον ημιθανή ελληνικό καπιταλισμό. Θα σημάνουν όμως νέα αιματοβαμμένα μέτρα: μειώσεις μισθών–συντάξεων, απολύσεις, διάλυση υγείας, εκπαίδευσης κ.λπ. και αυτή τη φορά με προμετωπίδα τη «μείωση του κράτους».

Η μόνη διαφορά είναι ότι πλέον τα μνημόνια δεν έχουν αριθμό και ημερομηνία λήξης! Για τους εργαζόμενους και νέους τα δύσκολα δεν πέρασαν, είναι μπροστά μας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ γίνεται ολοένα πιο άθλια και επικίνδυνη, όπως δείχνουν και οι νέες απάτες της περί ανασχηματισμών, «παροχών» ελεημοσύνης, «προοδευτικού μετώπου». Εξίσου άθλια και επικίνδυνη θα γίνεται η ΝΔ (υπόσχεται κατάργηση του ν. Κατρούγκαλου κ.λπ.), όσο ο ΣΥΡΙΖΑ τη φέρνει κοντύτερα στην εξουσία. Καθώς και κάθε άλλη «τσόντα» του αστικού πολιτικού σκηνικού (ΚινΑλλ κ.ά.), που βουλιάζει σε πρωτοφανή σήψη.

Όσο κυριαρχούν αυτές οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τα φτωχά λαϊκά στρώματα θα οδηγούμαστε σε πιο βαθύ αδιέξοδο. Το πολιτικό σκηνικό θα γίνεται όλο και πιο αντιδραστικό και αποκρουστικό. Οι πρόσφατες αποφάσεις του Αρείου Πάγου (απαλλαγή εργοδοτών για μη καταβολή δεδουλευμένων, συνυπαιτιότητα εργαζομένων στα εργατικά ατυχήματα κ.ά.), η όλο και πιο αντιδραστική λειτουργία της αστικής δικαιοσύνης (που καταργεί κάθε δικαίωμα για τους «από κάτω»), δείχνουν γοργή επαναφορά ενός Κράτους Έκτακτης Ανάγκης, που θα χειροτερεύσει με το δόγμα «νόμος και τάξη». Η κατάσταση αυτή είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, ειδικά όσο αντιδραστικές ή ακροδεξιές δυνάμεις (ντυμένες με το μανδύα του Μακεδονικού και των «εθνικών θεμάτων») επιχειρούν να παίξουν πιο κεντρικό ρόλο. Και κυρίως όσο εκρήγνυται η αστάθεια σε Βαλκάνια και ΝΑ Μεσόγειο λόγω των σχεδίων ΗΠΑ–ΝΑΤΟ, των ανταγωνισμών των ιμπεριαλιστών και των πολυεθνικών. Όσο έρχεται κοντά η απειλή ακόμα μεγαλύτερων συγκρούσεων και πολέμων.

Μέτωπο ενάντια σε Πόλεμο, Εθνικισμό, Ιμπεριαλισμό! Για την Ενότητα και Αντεπίθεση του εργατικού κινήματος!

Στη φετινή ΔΕΘ, τιμώμενη χώρα είναι οι ΗΠΑ. Η αμερικάνικη σημαία που θα κυματίζει στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, πρέπει να υπενθυμίζει στους εργαζόμενους και τη νεολαία τον επικίνδυνο τυχοδιωκτισμό της κυβέρνησης και του ελληνικού καπιταλισμού. Που στοιχίζεται πλήρως με τους ιμπεριαλιστές ΗΠΑ–ΝΑΤΟ , που έχουν αιματοκυλίσει τον πλανήτη και την περιοχή (Συρία κ.ά.). Τους προσφέρουν γη και ύδωρ με τις βάσεις (Σούδα, Ανδραβίδα, Καλαμάτα, Αλεξανδρούπολη), εμπλεκόμενοι ενεργητικά στους πολεμικούς σχεδιασμούς. Βαθαίνουν τις συμμαχίες με τα αιματοβαμμένα καθεστώτα Ισραήλ και Αιγύπτου. Δαπανούν δις για νέους υπερσύγχρονους εξοπλισμούς, την ίδια ώρα που ο ελληνικός λαός στενάζει. Οξύνουν την αντιπαράθεση με την Τουρκία, παίζοντας ξανά το παιχνίδι των ΗΠΑ, ρισκάροντας μια σύγκρουση. Τέλος, με τη Συμφωνία των Πρεσπών, από τη μία εξυπηρετούν και πάλι τα συμφέροντα των ΗΠΑ–ΝΑΤΟ–ΕΕ, από την άλλη βοηθάνε τους εθνικιστές και αποπροσανατολίζουν τους εργαζόμενους, τόσο στην Ελλάδα όσο και στη γειτονική Μακεδονία.

Η αντιπαράθεση του εργατικού κινήματος με ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ, ΝΔ, όλα τα τυχοδιωτικά, επικίνδυνα επιτελεία του ελληνικού καπιταλισμού, με την ΕΕ και τις ΗΠΑ–ΝΑΤΟ, που θέλουν τα Βαλκάνια μια τεράστια στρατιωτική βάση, είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου. Κανένας εργαζόμενος και νέος να μην πέσει στην παγίδα του εθνικισμού και των «εθνικών συμφερόντων». Δεν έχουμε κανένα συμφέρον από καμία τυχοδιωκτική «αναβάθμιση» του ελληνικού καπιταλισμού, από τα συμφέροντα των καπιταλιστών στους αγωγούς της ενέργειας, που γι’ αυτά μας θέλουν κρέας για τα κανόνια.

Μόνο πραγματικό συμφέρον μας είναι η υπεράσπιση και επέκταση των εργατικών, κοινωνικών, συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων μας. Για να γίνει αυτό, πρέπει να βάλουμε τέλος στην αδράνεια και αναμονή, στην απόγνωση και ματαιότητα όπου μας θέλουν να βουλιάξουμε για να συνεχιστούν ανεμπόδιστα τα μνημόνια. Να επιλέξουμε το μόνο ρεαλιστικό δρόμο: ανασυγκρότηση–ανασύνθεση του εργατικού κινήματος, Ενότητα στους Αγώνες και Αγώνας για την Ενότητα. Ενάντια σε κάθε ξεπούλημα και διαίρεση της αστικοποιημένης γραφειοκρατίας ΓΣΕΕ–ΑΔΕΔΥ, που έχει ταχθεί υπέρ των Μνημονίων και «Μένουμε Ευρώπη». Στα παχιά «ταξικά» λόγια χωρίς αντίκρισμα, στον καταστροφικό σεχταρισμό του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ. Για ένα νέο γύρο αγώνων, που θα γκρεμίσει το καθεστώς των Μνημονίων και όλες τις δυνάμεις που τα εφάρμοσαν. Που θα βάλει τις βάσεις για μια Κυβέρνηση των Εργαζομένων, τη μόνη δύναμη που μπορεί να εφαρμόσει ένα «αντίστροφο μνημόνιο» σε όλους αυτούς που μας οδήγησαν στην καταστροφή. Ώστε να αρχίσουν να επουλώνονται οι πληγές, να ανοίξει ο δρόμος για μια κοινωνία χωρίς ανεργία, φτώχεια, εκμετάλλευση, οικολογικές καταστροφές πόλεμο. Μία κοινωνία σοσιαλιστική.

  • Κάτω τα Μνημόνια Διαρκείας – Κάτω παλιοί και νέοι μνημονιακοί!

  • Διαγραφή του χρέους. Έξω από Ευρώ/ΕΕ. Κοινή πάλη των εργαζόμενων στην Ευρώπη.

  • Εθνικοποίηση των τομέων–κλειδιά της οικονομίας, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό έλεγχο.

  • Ενάντια σε πόλεμο και εθνικισμό – Διεθνισμός των εργατών και των λαών. Έξω το ΝΑΤΟ και οι βάσεις. Όχι στους εξοπλισμούς. Καμιά εμπλοκή σε πολεμικές επιχειρήσεις. Κάτω ο αντιδραστικός άξονας με Ισραήλ–Αίγυπτο–Κύπρο.

  • Ενάντια στον ρατσισμό. Ανοιχτά σύνορα, με ασφαλή και οργανωμένη διέλευση, ενάντια στις ρατσιστικές συμφωνίες της ΕΕ. Άσυλο στους πρόσφυγες, χαρτιά στους μετανάστες.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ




Πληροφορίες για συμμετοχή-μετακίνηση:
 
Αθήνα: 6949937522, Ιωάννινα: 6972728101

ΟΚΔΕ: Τα μνημόνια τέλειωσαν – Ζήτω τα μνημόνια!

Πέμπτη, 23/08/2018 - 12:00
Ανακοίνωση της ΟΚΔΕ για το διάγγελμα Τσίπρα:
Τα μνημόνια τέλειωσαν – Ζήτω τα μνημόνια!


Στις 21/8 ο Τσίπρας, ξεπερνώντας κάθε όριο υποκρισίας, γελοιότητας και αμοραλισμού, απηύθυνε προς τον ελληνικό λαό ένα διάγγελμα πραγματική κοροϊδία για την «έξοδο» της χώρας από τα μνημόνια, στο οποίο είναι δύσκολο να βρει κανείς έστω καιμία πρόταση που να μην έρχεται σε κραυγαλέα αντίφαση με την πραγματικότητα.

1) «Τα μνημόνια της λιτότητας, της ύφεσης και της κοινωνικής ερήμωσης επιτέλους τελείωσαν.»

Όμως η πρόσφατη συμφωνία στο Γιούρογκρουπ διαψεύδει τον Τσίπρα αφού διαιωνίζει και βαθαίνει τα μνημόνια. Για τα Μνημόνια που ήδη εφαρμόζονται στο νέο καθεστώς «ενισχυμένης επιτήρησης» προβλέπεται «ρήτρα μη αντιστρεψιμότητας», ενώ έρχεται ο Αρμαγεδώνας από τα ψηφισμένα μέτρα που δεν έχουν ακόμη εφαρμοστεί (μείωση αφορολόγητου και συντάξεων, χειροτέρευση καθεστώτος για «κόκκινα» δάνεια, πλειστηριασμούς, κατασχέσεις κ.ά.). Ακόμη χειρότερα η ίδια συμφωνία διαιωνίζει και βαθαίνει το καθεστώς της Αποικίας Χρέους. Το τεράστιο δημόσιο χρέος -το 2009, το δημόσιο χρέος ήταν 129% του ΑΕΠ, σήμερα, μετά από 8 χρόνια βάρβαρων αντεργατικών μέτρων βρίσκεται στο 179%- δεν υπέστη καμία ελάφρυνση και η «βιωσιμότητά» του απειλείται διαρκώς με κατάρρευση, η εξυπηρέτησή του τις επόμενες δεκαετίες θα είναι τοκογλυφική (επιτόκια μεταξύ 4,5–6% ή και παραπάνω λόγω της αστάθειας στην περιοχή) και καταστροφική για τον ελληνικό λαό.

2) «Η χώρα μας ανακτά το δικαίωμα της, να ορίζει αυτή τις τύχες και το μέλλον της. (…) Χωρίς εξωτερικούς καταναγκασμούς. Χωρίς άλλους εκβιασμούς.»

Και πάλι τα συμφωνηθέντα του Τσίπρα και της κυβερνησής του τον διαψεύδουν. Η «ενισχυμένη εποπτεία» των θεσμών θα είναι δρακόντεια: i) Εποπτεία μέχρι την εξόφληση του 75% των δανείων προς την ΕΕ. ii) Αυτόματη επιβολή επιπλέον «διαρθρωτικών» μέτρων από την Κομισιόν στο κηδεμονευόμενο κράτος. iii) Αξιολογήσεις τέσσερις φορές τον χρόνο. Ταυτόχρονα έχει δρομολογηθεί δημιουργία νέων «Ανεξάρτητων Αρχών», που ελέγχονται άμεσα από την ΕΕ, αποσπούν σχεδόν κάθε οικονομικό έλεγχο από το ελληνικό κράτος και ενισχύουν το καθεστώς επιτροπείας/αποικίας χρέους.

3) «Χωρίς άλλες θυσίες του λαού μας.»

Το ψέμα αυτό είναι προφανές με βάση το 3ο Μνημόνιο και τις επικαιροποιήσεις του που προβλέπουν μέχρι το 2022 εξωφρενικά πλεονάσματα (σε αντίθετη περίπτωση ενεργοποιείται ο «αυτόματος κόφτης»): 3,56% του ΑΕΠ το 2018, 3,96% το 2019, 4,15% το 2020, 4,53% το 2021 και 5,19% το 2022. ενώ έχει υπογραφεί η διατήρηση των πλεονασμάτων μετά το 2022 στο 2,2% κατά μέσο όρο μέχρι το 2060 (!), πράγμα που δεν έχει πετύχει ποτέ καμία οικονομία στην ιστορία του καπιταλισμού.Αυτά θα «πιαστούν» από την τρομακτική αφαίμαξη πόρων από την οικονομία, την παραγωγή και κυρίως τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, με επιπλέον περικοπές– κατάρρευση των κοινωνικών υπηρεσιών και εξοντωτική υπερφορολόγηση.

Το ψέμα είναι επίσης προφανές όσο συνεχίζεται η ιδιωτικοποίηση σε οτιδήποτε είχε απομείνει (μεταφορές, ενέργεια, ύδρευση κ.λπ.) και η διάλυση του δημόσιου τομέα, της υγείας και της εκπαίδευσης.

Το ψέμα γίνεται ακόμη πιο προφανές και προκαλεί οργή αν αναλογιστούμε τα μέτρα για τα εργασιακά. Θα πρέπει καταρχήν να αναφέρουμε ότι το πραγματικό ποσοστό ανεργίας το 2017 ήταν 27,5% (1,5 εκ.) και η υποαπασχόληση ανέρχεται στις 350.000 άτομα. Στους παραπάνω δεν προσμετρούνται όσοι μετανάστευσαν κατά την μνημονιακή 8ετία (500.000 περίπου). Ο αριθμός των εργαζομένων που λαμβάνει καθαρές μηνιαίες αποδοχές κάτω από 700 ευρώ ανέρχεται σε 37,5% το 2017 (13% το 2009), εκ των οποίων πολλοί με μισθούς των 100–400 ευρώ. Με βάση τα συμφωνηθέντα της κυβέρνησης, διατηρείται το καθεστώς των κατώτατων νομοθετημένων μισθολογικών ορίων (586,08 ευρώ και το ρατσιστικό 510,15 ευρώ για τους νέους κάτω των 25), οι τριετίες παραμένουν «παγωμένες» και με την μείωση του αφορολόγητου θα έχουμε μείωση 1 ως 3 μισθούς στο έτος.

Δηλαδή παρά τα φούμαρα που μας πουλάνε οι υπουργοί του Τσίπρα, ότι δήθεν παλεύουν για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των ΣΣΕ, έχουμε την εδραίωση της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου, που τις κατάργησε. Την ίδια στιγμή μία σειρά νομοθετημάτων κάνουν πρακτικά αδύνατη την υπογραφή ΣΣΕ και την καθιστούν άνευ ισχύος αν αυτή γίνει κατορθωτή, ενώ τα μέτρα ενάντια στο δικαίωμα στον συνδικαλισμό και στην απεργία (άπιαστες «νόμιμες προϋποθέσεις», λοκ άουτ, φακέλωμα κ.λπ.) βρίσκονται μόνο στην αρχή τους.

Από εκεί και πέρα το διάγγελμα είναι ένας απέραντος τραγέλαφος. Οι αναφορές για μάχες ενάντια σε συμφέροντα και διαπλοκή, ενάντια στον κυνισμό της πολιτικής ελίτ, από τον άνθρωπο που μετέτρεψε το «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού σε 3ο μνημόνιο, που ψήφισε και εφαρμόζει τα μνημόνια τα οποία εκλέχθηκε να καταργήσει, είναι ανεκδιήγητες. Η προσπάθεια να παρουσιάσει τον εαυτό του και την κυβέρνηση του ως εκπρόσωπο της θέλησης και των πόθων του λαού, ενώ ισορροπεί στην εξουσία ακριβώς λόγω της υποχώρησης των αγώνων που οι προδοσίες του προκάλεσαν, είναι αχαρακτήριστες. Μόνο σαν τραγέλαφος μπορούν να σχολιαστούν και τα ψελλίσματα της άλλης όψης του μνημονιακού νομίσματος, της ΝΔ και του Κιν.Αλ. που από την μία διαψεύδουν την «έξοδο» του Τσίπρα και από την άλλη η μόνη εναλλακτική που έχουν να παρουσιάσουν είναι η πιο πιστή εφαρμογή των μνημονίων.

Η κυβερνητική προπαγάνδα για «σταθεροποίηση», «ανάκαμψη», «δίκαιη ανάπτυξη» κ.λπ, όπως και το διάγγελμα του Τσίπρα δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη και η αλήθεια βρίσκεται στην εξάντληση των δυνατοτήτων του ελληνικού καπιταλισμού με την διάλυση των βάσεων και του ιστού της οικονομίας, ειδικά στα μνημονιακά χρόνια. Η όποια άνοδος των κερδών στην βάση του Νέου Συστήματος Εκμετάλλευσης της εργασίας που επέβαλλαν τα μνημόνια, δεν αναπληρώνει την παραγωγική βάση που φθίνει ασταμάτητα, ενώ οι επενδύσεις που γίνονται είναι μηδαμινές σε σχέση με ότι θα απαιτούνταν για να αντιστραφεί η αποεπένδυση και η μείωση της παραγωγικότητας που μεταφράζονται σε εξάπλωση της ανεργίας, της μετανάστευσης, της παιδικής θνησιμότητας, της φτωχοποίησης και εξαθλίωσης των εργαζομένων και λαϊκών μαζών. Αυτή η κατάσταση του χρεοκοπημένου ελληνικού καπιταλισμού δεν διορθώνεται με αλλαγή κυβερνήσεων. Όσες κυβερνήσεις και αν αλλάξουν, αν υπηρετούν το καπιταλιστικό σύστημα, τα πράγματα για μας τους εργαζόμενους θα γίνονται διαρκώς χειρότερα.

Το μόνο σημείο από το διάγγελμα το οποίο αξίζει να συγκρατήσουν οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι το: «Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις αιτίες και τα πρόσωπα που οδήγησαν τη χώρα στα μνημόνια» και πρέπει να απαλλαγούν από αυτά το συντομότερο δυνατό. Η μόνη διέξοδος είναι να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις, στην ενότητα και την οργάνωσή μας. Με τους αγώνες μας να απαλλαγούμε μια και καλή από τα Μνημόνια και όλους αυτούς που τα υπηρετούν. Με μια πολιτική που θα βάλει στο κέντρο της τα συμφέροντα των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών μαζών, θα καταργήσει όλα τα βάρβαρα μέτρα, θα διαγράψει το χρέος, θα απελευθερώσει την οικονομία από το ζουρλομανδύα του ευρώ, θα οικοδομήσει μια κοινωνία αλληλεγγύης και ισότητας, μια Κοινωνία Σοσιαλιστική.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΟΚΔΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΝΑΡ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΠΡΙΝ

Πέμπτη, 09/08/2018 - 17:00
Επίθεση από «αγνώστους” δέχτηκε η εφημερίδα Πριν και τα γραφεία της στον 4ο όροφο της οδού Κλεισόβης 9, στην πλατεία Κάνιγγος το Σάββατο βράδυ 28 Ιουλίου.

Μπήκαν στα γραφεία της εφημερίδας σπάζοντας τις πόρτες στο κτίριο που φιλοξενεί τα γραφεία του Πριν, καθώς και του ΝΑΡ και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Η επίθεση είχε όλα τα χαρακτηριστικά ασφαλίτικης ενέργειας, οι άγνωστοι δράστες δεν έκλεψαν τίποτα, δεν προκάλεσαν καταστροφές, αλλά έκαναν «φύλλο και φτερό» τα γραφεία του Πριν καθώς και τα γραφεία των πολιτικής οργάνωσης ΝΑΡ και της νεολαίας νΚΑ.


Το περιστατικό μόνο τυχαίο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αφού την Κυριακή 8 Ιούλη, «άγνωστοι” διαρρήκτες παραβίασαν την πόρτα της εισόδου του σπιτιού μέλους του Κ.Σ. του ΝΑΡ που δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη, και αφαίρεσαν αποκλειστικά πολιτικά κείμενα, σημειώσεις πολιτικών τοποθετήσεων, προσωπικές φωτογραφίες και κλειδιά.

Η ΟΚΔΕ. εκφράζει την αλληλεγγύη της και καταδικάζει την επίθεση στα γραφεία της εφημερίδας και της πολιτικής  οργάνωσης ΝΑΡ. Τα μνημόνια και όλες οι πολιτικές  δυνάμεις που τα εφαρμόζουν με μπροστάρη την άθλια Κυβέρνηση Τσίπρα έχουν δημιουργήσει το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης που επιτίθεται σε αγωνιστές, οργανώσεις της Άκρας και Επαναστατικής Αριστεράς και στο Εργατικό Κίνημα. Η ενότητα μέσα από τους αγώνες της Άκρας και Επαναστατικής Αριστεράς και το ρίζωμα της στο Εργατικό Κίνημα είναι η διασφάλιση για το τσάκισμα του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης και των μνημονίων.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΟΚΔΕ: Τετάρτη 30/5 όλοι στην απεργία!

Κυριακή, 27/05/2018 - 16:30
Ανακοίνωση της ΟΚΔΕ:

Να σπάσουμε την αντεργατική «Κοινωνική Συμμαχία» των ΓΣΕΕ–ΑΔΕΔΥ-Να ανασυγκροτήσουμε τους αγώνες μας



ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!
ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΩΝ ΣΕ ΤΑΞΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ


Δεν έχει πάτο ο κατήφορος και η αθλιότητα της κυβέρνησης Τσίπρα. Για να κρατηθεί στην εξουσία, εκτελεί πειθήνια και πρόθυμα τις κανιβαλικές νεοφιλελεύθερες ορέξεις των ιμπεριαλιστών δανειστών, ψηφίζοντας συνεχώς μέτρα που μας μετατρέπουν από εργαζόμενους σε δουλοπάροικους. Οχτώ χρόνια έχουν περάσει από το 1ο Μνημόνιο και το σύνολο των εργαζομένων βλέπουν έναν οδοστρωτήρα να περνά από πάνω τους, με μπαράζ απολύσεων, μειώσεων μισθών και συντάξεων, φόρων και με την εργοδοτική τρομοκρατία να μετατρέπει τους εργασιακούς χώρους σε κάτεργα. Την κατάσταση αυτή, που επέβαλαν σε συνεργασία με ΕΕ–ΔΝΤ όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ολοκληρώνει η μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ. Μετατρέποντας το μαζικό λαϊκό ΟΧΙ σε ΝΑΙ, υπέγραψαν το 3ο μνημόνιο ένα Διαρκές Μνημόνιο, έχοντας ψηφίσει αμέτρητα μέτρα: αντιασφαλιστικό έκτρωμα, διαρκείς μειώσεις συντάξεων, φορολογικός νόμος, «κόφτης», πλειστηριασμοί, πλήρες ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (ΔΕΚΟ, υποδομές, εκτάσεις κ.λπ.), εκχώρηση των κόκκινων δανείων στα κοράκια, αύξηση ΕΝΦΙΑ, το σοβαρό χτύπημα του δικαιώματος της απεργίας (που η εργατική τάξη έχει κατακτήσει με τίμημα ακόμα και το ίδιο το αίμα της) και των συνδικαλιστικών ελευθεριών.

Τώρα, με το κλείσιμο τις 4ης αξιολόγησης, ετοιμάζουν νέα μέτρα, ένα επικαιροποιημένο Μνημόνιο, που θα βυθίσει ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους, νεολαία και φτωχά λαϊκά στρώματα στα τάρταρα. Ο Τσίπρας και η συμμορία του έχει το θράσος να μιλάει για καθαρή έξοδο από τα Μνημόνια, την στιγμή που είναι ολοφάνερο ότι η θηλιά του χρέους και η σκληρή «μεταμνημονιακή» εποπτεία παγιώνονται για δεκαετίες. Το προσχέδιο της συμφωνίας για την 4η αξιολόγηση προβλέπει μεταξύ άλλων:

  • Δέσμευση για αιματοβαμμένα πλεονάσματα ύψους 3,5% έως το 2022.

  • Εφαρμογή των συμφωνημένων μεταρρυθμίσεων και όλων τω μνημονιακών νόμων για «πολλά χρόνια».

  • Να παραμείνει η ρήτρα για μείωση του αφορολόγητου πριν από το 2020.

  • Νέα μείωση συντάξεων έως και 18% με τον λεγόμενο επαναϋπολογισμό και την κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς» που θα αφορά όλους τους συνταξιούχους. Πλήρης κατάργηση του ΕΚΑΣ από 1/1/2019.

  • Αλλαγή στο αφορολόγητο από το 2020 (ίσως και το 2019 αν δεν πιαστούν οι στόχοι) που σημαίνει αφαίρεση περίπου έναν με ενάμισι μισθό από όλους τους εργαζόμενους και συνταξιούχους Εξίσωση αντικειμενικών και εμπορικών αξιών και διατήρηση του ΕΝΦΙΑ.

  • Κατάργηση (από τον Ιούνιο του 2018) του χαμηλού ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου (όπου δεν έχει εφαρμοστεί ακόμη).

  • Αυτοματοποιημένες ηλεκτρονικές κατασχέσεις για χρέη και στην εφορία.

  • Περαιτέρω διάλυση του Δημόσιου τομέα, με την εφαρμογή της αξιολόγησης, των μετατάξεων/απολύσεων και τω ιδιωτικοποιήσεων.


Η κυβέρνηση υπόσχεται να καταθέσει και να ψηφίσει πολυνομοσχέδιο πριν από το Eurogroup στις 21 Ιουνίου, που θα κλείνει οριστικά τουλάχιστον 78 από τα τουλάχιστον 88 προαπαιτούμενα της τετάρτης αξιολόγησης. Μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται: το ξήλωμα του νόμου Κατσέλη, τα «εργασιακά» με στόχο την κατάργηση της δυνατότητας των εργατικών συνδικάτων να προσφεύγουν μονομερώς στη Διαιτησία, η μονιμοποίηση της υπονόμευσης/κατάργησης των σσε (μέσω των «μηχανισμών ελέγχου» για την εφαρμογή τους κ.ά.) – και οιπροκλητικά χαριστικές φοροαπαλλαγές και η νομική ασυλία, που ζητάνε τα κερδοσκοπικάfundsγια να προβούν σε αγορές δανείων από τις τράπεζες αλλά και ακινήτων στους διενεργούμενους μαζικά πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας και περιουσίας. Την ίδια στιγμή, οι Συριζαίοι εμπαίζουν και επιχειρούν να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό με το «ολιστικό σχέδιο ανάπτυξης»!

Τα μέτρα που εφαρμόζει και τα νέα μέτρα που ετοιμάζεται να περάσει η κυβέρνηση είναι πολεμικού χαρακτήρα ενάντια σε όλους τους εργαζόμενους. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ και όλη η συμμορία του «ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ», όλη η αστική τάξη μας εμπλέκουν όλο και περισσότερο στη δίνη των τεράστιων ανταγωνισμών και του πολέμου στην περιοχή μας. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε γέφυρα των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ–ΝΑΤΟ–Ισραήλ για τις επεμβάσεις στη Συρία και τα σχέδια ενάντια στο Ιράν. Συμμαχούν με το Ισραήλ (τον σφαγέα των Παλαιστινίων, Λιβανέζων, Σύριων) και την αιματοβαμμένη δικτατορία της Αίγυπτου. Η ελληνική αστική τάξη και τα άθλια επιτελεία της για μια ακόμα φορά προσδοκούν οφέλη από τους Δυτικούς ιμπεριαλιστές, μη διστάζοντας να θυσιάσουν τον ελληνικό λαό, ως κρέας για τα κανόνια, συμμετέχοντας σε ιμπεριαλιστικές εκστρατείες, ως θεματοφύλακας των ιμπεριαλιστών στην περιοχή (ιδιαίτερα απέναντι στην Τουρκία).



Να σπάσουμε την αντεργατική «Κοινωνική Συμμαχία» των ΓΣΕΕ–ΑΔΕΔΥ

Να ανασυγκροτήσουμε τους αγώνες μας

Η άθλια, επί της ουσίας μνημονιακή γραφειοκρατία σε ΓΣΕΕ–ΑΔΕΔΥ δημιουργεί την λεγόμενη «Κοινωνική Συμμαχία», μαζί με εργοδοτικές οργανώσεις (Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας, Τεχνικό Επιμελητήριο κ.λπ.). Έχει διπλό στόχο: α) Να ενισχύσει την προσπάθεια των «παλιών» μνημονιακών (ΝΔ, απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ κ.λπ.) να επανέλθουν στην εξουσία. β) Να εκφυλίσει κάθε έννοια ανεξάρτητης οργάνωσης και δράσης της εργατικής τάξης, ακόμα και των ίδιων των συνδικάτων ως οργανώσεων για τα συμφέροντα των μισθωτών. Στα πλαίσια των δράσεων της χρησιμοποιήσει και την Γενική Απεργία. Μόνο και μόνο για να διασώσουν την παρουσία τους στο πολιτικό σκηνικό και τις καρέκλες του μηχανισμού τους, οδηγούν τα ίδια τα συνδικάτα σε πλήρη παρακμή και αποσύνθεση. Μας παραδίδουν κρέας για τα κανόνια κάθε μαυραγορίτη επιχειρηματία, έχουν διαλέξει το στρατόπεδο των Μνημονίων, της δικής μας υπερεκμετάλλευσης, φτώχειας και εξαθλίωσης. Η προδοσία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη, γιατί συντελείται σε μια περίοδο που το ελληνικό κεφαλαίο και τα επιτελεία του προσπαθούν να επιβάλλουν μια βίαιη προσαρμογή της εργατικής τάξης σε ένα νέο καθεστώς εκμετάλλευσης όπου κυριολεκτικά δεν θα υπάρχει εργατικό δικαίωμα και πραγματικός μισθός.

Είναι εντελώς αδιέξοδη και καταστροφική η πολιτική του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, που μόνο σχέδιο έχει να σπείρει την ηττοπάθεια και μοιρολατρία (αποδεχόμενο ότι υπάρχει… ανάπτυξη!), να αποπροσανατολίσει και να διασπάσει τους εργαζόμενους, να επιτεθεί με τον πιο χυδαίο τρόπο σε οτιδήποτε δεν ελέγχει – την ίδια στιγμή που το ΚΚΕ πρωτοστατεί στα αστικά συνθήματα για «υπεράσπιση των συνόρων», «εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα» κ.λπ. καλώντας τους εργαζόμενους να αφήσουν ουσιαστικά στην άκρη τα ταξικά συμφέροντά τους, να πολεμήσουν για να προστατέψουν την ελληνική αστική τάξη και τον ίδιο τον καπιταλισμό.

Αυτή η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται με «ανεξάρτητες ταξικές» ασυναρτησίες ή εκλογικίστικες συμμαχίες, όπως κάνει ένα μεγάλο μέρος της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Χρειάζεται ένα σχέδιο αγώνων, για την αντεπίθεσή μας. Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, και τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να υπερασπίσουμε το δικαίωμά μας στην Απεργία, ως δικό μας όπλο και μορφή πάλης. Να ξεπεράσουμε έμπρακτα και να τσακίσουμε την συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα για να υπερασπίσει τα συμφέροντά της.

Τα μέτρα είναι δεδομένο ότι θα τα στηρίξουν όλοι οι παλιοί και νέοι μνημονιακοί που για άλλη μια φορά μας στέλνουν πρόβατα στην σφαγή. Οι εργαζόμενοι, οι νέοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να εξεγερθούμε άμεσα. Όλοι οι από πάνω και οι γραφειοκράτες έχουν διαλέξει το στρατόπεδο των μνημονιών της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Η μόνη διέξοδος είναι να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις, στην ενότητα και αυτοοοργάνωσή μας, με γενικές συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα. Πρέπει να βγούμε όλοι στους δρόμους και να οργανώσουμε Γενική Απεργία Διαρκείας, για να απαλλαγούμε μια και καλή από τα Μνημόνια και όλους αυτούς που τα υπηρετούν. Η οργάνωσή μας είναι ο μόνος τρόπος για να μην γίνουμε κρέας για τα κανόνια του κεφαλαίου και να αποφύγουμε την εμπλοκή μας στον πόλεμο. Να αναπτύξουμε την αλληλεγγύη και συνεργασία με τους γειτονικούς λαούς, για να διώξουμε τους ιμπεριαλιστές, να ανατρέψουμε τις αντιδραστικές άρχουσες τάξεις. Σε μια διεθνή προοπτική ενάντια στην κρίση του κεφαλαίου και τους πολέμους του ιμπεριαλισμού, να αντιτάξουμε μια διεθνή εξέγερση για την ανατροπή του καπιταλισμού. Το σύνθημα Σοσιαλισμός ή Θάνατος είναι πιο επίκαιρο παρά ποτέ.



  • Να μην περάσουν τα νέα μέτρα. Ενότητα, Οργάνωση, Αγώνας παντού, για να φύγουν παλιοί και νέοι Μνημονιακοί. Να επιβάλλουμε μια Κυβέρνηση των Εργαζομένων.
  • Έξω τώρα από τη δικτατορία του Ευρώ και της ΕΕ. Κοινός αγώνας με τους εργαζόμενους και νέους σε όλη την Ευρώπη.
  • ΕΞΩ ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ και το ΝΑΤΟ του Θανάτου. Όχι σε Εξοπλισμούς και συμμαχίες με Αίγυπτο–Ισραήλ.
  • Ενάντια σε εθνικισμό και πόλεμο – Διεθνισμός των Εργατών και των Λαών



ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ


ΟΚΔΕ: Εκδηλώσεις για τα 50 χρόνια του Μάη 1968

Πέμπτη, 17/05/2018 - 14:20

50 χρόνια από τον Μάη του 1968. Με τη δύναμη της Εξέγερσης εργαζομένων & νεολαίας, για ένα νέο επαναστατικό Μάη! Κύκλος εκδηλώσεων της ΟΚΔΕ


Διαβάστε εδώ το 4-σέλιδο της ΟΚΔΕ



ΑΘΗΝΑ: Σάββατο 19/5, Πολυτεχνείο Πατησίων (κτ. Γκίνη)

10:30 πμ, «Ο μεταπολεμικός κόσμος και το υπόβαθρο του Γαλλικού Μάη»

Ομιλητές:

  • Νίκος Στραβελάκης (οικονομολόγος ΕΚΠΑ)
  • Αντώνης Νταβανέλος (ΔΕΑ)
  • Ηρακλής Χριστοφορίδης (ΟΚΔΕ)

6:30 μμ, «Η άνοδος της παγκόσμιας επανάστασης, η άκρα αριστερά, οι επαναστάστες μαρξιστές»

Ομιλητές:

  • Νίκος Γιαννόπουλος (Δίκτυο για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα)
  • Παναγιώτης Μαυροειδής (ΠΕ ΝΑΡ)
  • Σταύρος Σκεύος (ΟΚΔΕ)



ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Κυριακή 20/5, 7:00μμ, ΕΔΟΘ (πρ. Κορομηλά 51)

Ομιλητές:

  • Κώστας Παλούκης (ιστορικός)
  • Χρήστος Λάσκος (Δικτύωση Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
  • Ηρακλής Χριστοφορίδης (ΟΚΔΕ)

ΙΩΑΝΝΙΝΑ: Σάββατο 26/5, 6:00μμ, καφέ «Θυμωμένο Πορτραίτο» (Καποδιστρίου 20)

Ομιλητές:

  • Σωφρόνης Παπαδόπουλος (ΟΚΔΕ)



ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ: Σάββατο 9/6