Μαύρο ρεκόρ σημειώθηκε στη χώρα μας τη χρονιά που έφυγε, σύμφωνα με ανεξάρτητη έρευνα. Τι προτείνει η ΟΣΕΤΕΕ

Στις 11 Δεκεμβρίου 2023 το υπουργείο Εργασίας διοργάνωσε εν χορδαίς και οργάνω άλλη μία φιέστα, αυτή τη φορά για τα εργατικά ατυχήματα και την προστασία των εργαζομένων, με μια βασική λεπτομέρεια: δεν είχαν προσκληθεί εκπρόσωποι των ίδιων των εργαζομένων.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν ο υπουργός Αδωνις Γεωργιάδης, ο υφυπουργός Βασίλης Σπανάκης, η γενική γραμματέας Εργασιακών Σχέσεων Αννα Στρατινάκη, ο γενικός διευθυντής Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας Χαράλαμπος Βούρτσης και ο γενικός διευθυντής Εργασιακών Σχέσεων, Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία και Ένταξης στην Εργασία Κωνσταντίνος Αγραπιδάς.

Εκπρόσωποι ΓΣΕΕ, ομοσπονδιών, σωματείων, εργατικών κέντρων; Ολοστρόγγυλο μηδέν! Τι δείχνει αυτό; Οτι πέρα από τις διάφορες γιορτές και τα πανηγύρια των κυβερνητικών στελεχών, όπου υπάρχει περίσσευμα εξαγγελιών, η πραγματικότητα για τους εργαζομένους είναι δυστοπική, καθώς η απόσχιση της Επιθεώρησης Εργασίας από το υπουργείο και η σύστασή της ως ανεξάρτητης Αρχής αποτέλεσε τη χαριστική βολή στην τήρηση των κανόνων για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι οι τεχνικοί επιθεωρητές του πρώην ΣΕΠΕ είναι σε ορισμένες περιοχές της χώρας μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, με αποτέλεσμα να μη γίνεται κανένας ουσιαστικός έλεγχος ούτε καν στα μεγάλα εργοστάσια της χώρας στις θεσμοθετημένες ΒΙ.ΠΕ.

Απουσία ελέγχων

Στην πατρίδα μας καταρρίφθηκε πέρυσι το 2023 άλλο ένα τραγικό, μαύρο ρεκόρ, με 182 ανθρώπους να έχουν χάσει τη ζωή τους και 286 να έχουν τραυματιστεί σοβαρά, σύμφωνα με τη μέχρι τώρα επικαιροποίηση της διαρκούς, ανεξάρτητης έρευνας της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδος, όταν για το 2022 είχαμε πολύ υψηλές καταγραφές με 104 νεκρούς και 140 σοβαρά τραυματίες. Και όλα αυτά δίχως κανείς να ακουμπά το ζήτημα των επαγγελματικών νόσων.

Οπως υπογραμμίζει με δήλωσή του ο δρ Ανδρέας Στοϊμενίδης, πρόεδρος ΟΣΕΤΕΕ και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, «η άμεση πολιτική προτεραιοποίηση του ζητήματος της Υγείας και της Ασφάλειας στην Εργασία, η έναρξη ουσιαστικής συνεργασίας (κοινωνικού διαλόγου) μεταξύ κυβέρνησης, συνδικάτων και εργοδοτών, η επαναλειτουργία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας σε αναβαθμισμένη μορφή ως Γενική Γραμματεία με στελεχιακή οργανωτική, τεχνολογική ενδυνάμωση, εντός του υπουργείου Εργασίας, η επαναφορά της ισορροπίας στο υφιστάμενο μνημονιακό εργασιακό δίκαιο με τη νομοθετική ενδυνάμωση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και η ίδρυση Φορέα Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου και Ασθενειών πρέπει να υλοποιηθούν στους πρώτους μήνες του 2024 ώστε να ανασχέσουμε τη ραγδαία κλιμάκωση των εργατικών δυστυχημάτων στη χώρα μας.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να φωτίσουμε το δράμα που κρύβεται πίσω από κάθε εργατικό δυστύχημα με την ανθρώπινη απώλεια και τον γολγοθά επιβίωσης που διανύουν οι οικογένειες των θυμάτων μέχρι την τελική δικαστική δικαίωση. Απαιτούνται άμεσα νομοθετικά μέτρα τόσο για τη γρήγορη επιδίκαση των υποθέσεων όσο για την καταβολή ενισχυμένου επιδόματος και προκαταβολής βοηθητικού ποσού, ώστε να καταφέρουν οι οικογένειες να ανταποκριθούν στις βασικές ανάγκες τους στο πρώτο πολύ δύσκολο διάστημα».

Με τρικ επικοινωνιακού χαρακτήρα αντί για μόνιμη νομοθέτηση για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στην εργασία, με νομοθετικό έργο το οποίο είναι κόντρα στον πολλαπλασιασμό των θυμάτων εν ώρα εργασίας στη χώρα μας κινείται η Ελλάδα παρά το γεγονός ότι οδεύει σε διπλασιασμό τόσο των νεκρών σε εργατικά δυστυχήματα όσο και των σοβαρά τραυματισμένων.

Και ενώ στο 10μηνο του 2023 έχουν ήδη καταγραφεί 147 νεκροί και 241 τραυματίες, τα εργασιακά ζητήματα στη χώρα μας εξακολουθούν να διέπονται από μνημονιακούς νόμους παρά τις διακηρύξεις του πολιτικού συστήματος ότι η Ελλάδα έχει εξέλθει των μνημονίων. Ως αποτέλεσμα, το μεγάλο ζήτημα στην Ελλάδα παραμένει η μη επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ) με τα μισθολογικά δεδομένα να καθορίζονται από κυβερνητικές αποφάσεις. Κι αυτό τη στιγμή που στην Ευρώπη η κάλυψη από ΣΣΕ στον ιδιωτικό τομέα είναι 83,5%, ενώ στην Ελλάδα μετά βίας φτάνει το 25%.

Την κατάσταση αυτή περιέγραψε ο επικεφαλής Ευρωπαϊκών Συνδικάτων στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Υγεία και Ασφάλεια (ΥΑΕ) στην Εργασία, Ανδρέας Στοϊμενίδης στο πλαίσιο συνέντευξης τύπου που παραχωρήθηκε πριν την έναρξη του σεμιναρίου των ευρωπαϊκών συνδικάτων για την Κλιματική αλλαγή και την ΥΑΕ.

Η «ανθρωποθυσία» στους χώρους εργασίας έχει θορυβήσει τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τους Συλλογικούς φορείς στην Ευρώπη, όπως επισημάνθηκε στη συνέντευξη τύπου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκεντρώνει η ΟΣΕΤΕΕ, το 2023 έως σήμερα έχασαν τη ζωή τους στη δουλειά 147 άνθρωποι και 241 τραυματίστηκαν. Το 2022 σε εργατικά δυστυχήματα είχαν σκοτωθεί 104 άτομα και 140 τραυματίστηκαν σοβαρά: «Οδεύουμε σε έναν διπλασιασμό των ανθρώπων που σκοτώθηκαν στη δουλειά και αν συνυπολογίσουμε τα στοιχεία που δίνει η ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα με τα οποία είχαμε 46 νεκρούς το 2018, 51 το 2019, 41 το 2020 και 31 το 2021, τότε μιλάμε για έναν πολλαπλασιασμό των ανθρώπων που χάνουν τη ζωή τους το χώρο της εργασίας», επεσήμανε ο κ. Στοϊμενίδης.

Συνέχισε λέγοντας πως στη χώρα μας κάθε μέρα ή μέρα πάρα μέρα καταγράφεται ένα εργατικό δυστύχημα «κι είναι κάτι που παλαιότερα δημιουργούσε ένα πολύ μεγάλο θέμα, αλλά σήμερα έφτασε να θεωρείται απολύτως φυσιολογικό. Δεν είναι όμως. Η υγεία και ασφάλεια στην εργασία έχει χαρακτηριστεί θεμελιώδες δικαίωμα».

Και ενώ η χώρα σπάει το ένα μαύρο ρεκόρ μετά το άλλο, προωθείται νομοθέτηση κόντρα σε αυτά τα δεδομένα, η οποία ουσιαστικά αυξάνει τους κινδύνους στην εργασία.

Όπως υπενθύμισε ο επικεφαλής των ευρωπαϊκών συνδικάτων, μετά το νόμο του 2021, ήρθε ο νόμος του ΄23, ο οποίος με αφορμή μια προσαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας στην ελληνική «δίνει το ...δικαίωμα» στον εργαζόμενο να δουλεύει 13 ώρες την ημέρα σε διαφορετικους εργοδότες. Την ίδια στιγμή εισάγει την ποινική δίωξη και τις ποινές στην ενεργή συμμετοχή στην απεργία και τις συμβάσεις μηδενικών ωρών: «Αυτά είναι αδιανόητα ζητήματα για τα ευρωπαικά δεδομένα την ώρα που στην ΕΕ έχει ξεκινήσει μια συζήτηση για το τι σκοπιμότητα έχουν οι μηδενικές συμβάσεις. Γνωρίζουμε ότι στο παρελθόν ήταν μια απαίτηση του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο πλέον είναι και εκτός ΕΕ, αλλά έρχεται η κυβέρνηση και ψηφίζει αυτό το νομοσχέδιο. Ψηφίζει ουσιαστικα κόντρα στην υγεία και ασφάλεια», είπε ο κ. Στοϊμενίδης.

Μεταξύ των νομοθετημάτων, στα οποία έκανε αναφορά ήταν η ψήφιση διάταξης πριν ένα χρόνο που δίνει τη δυνατότητα στην απασχόληση μη πιστοποιημένων εργατών στις ηλεκτρικές εργασίες με την αιτιολογία ότι θα είναι εργάτες εδάφους: «Γνωρίζουμε πολύ καλά όμως το εργασιακό περιβάλλον και μοτίβο που κινείται στη λογική <ανέβα>».

Σε μια αντίστοιχη υπουργική απόφαση, δόθηκε η δυνατότητα της χρήσης ανυψωτικών μηχανημάτων έως του βάρους των 2,5 τόνων σε ανειδίκευτους εργάτες: «Κι όλα αυτά την ώρα που σε αυτά τα έργα καταγράφονται πολύ υψηλοί δείκτες θανατηφόρων δυστυχημάτων».

Σύμφωνα με τον κ. Στοϊμενίδη μάλιστα, ενώ είχε δοθεί η διαβεβαίωση για πρόγραμμα εκπαίδευσης που θα οδηγήσει σε πιστοποίηση πριν ένα χρόνο, ακόμα δεν έχει ξεκινήσει.

Υπουργική απόφαση, αλλά μόνο για τον καύσωνα Κλέων

Ένα από τα ζητήματα που συζητείται στο σεμινάριο είναι οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στους εργασιακούς κινδύνους. Η Ελλάδα βρίσκεται εντός του κάδρου δεδομένου ότι το καλοκαίρι που πέρασε είχε σχεδόν επί δύο μήνες θερμοκρασίες που κυμαίνονταν μεταξύ 35 – 42 βαθμών Κελσίου. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΟΣΕΤΕΕ, οι νεκροί από τα συστήματα κλιματικής αλλαγής ανήλθαν σε 21: οι 14 από κλιματική καταπόνηση, οι 5 στις φωτιές (ενας πυροσβέστης, ένας μελισσοκόμος και τρεις κτηνοτρόφοι) και οι δύο στις πλημμύρες.

«Οι αριθμοί αυτοί αποδίδουν την εικόνα στο ελάχιστο καθώς δεν έχουμε το μηχανισμό ώστε να μαθαίνουμε ποια είναι η εξέλιξη των ανθρώπων που τραυματίζονται σοβαρά. Το υπουργείο Εργασίας δε δίνει στοιχεία για να μην υπάρχει εικόνα για τη χώρα», ανέφερε ο κ. Στοϊμενίδης.

Και ενώ η Πολιτεία φάνηκε να ακούει τις διεκδικήσεις για την αντικατάσταση της εγκυκλίου για τη θερμική καταπόνηση από υπουργική απόφαση, ήρθε ένας τίτλος στη ρύθμιση, ο οποίος φαίνεται ότι της έδωσε και ...ημερομηνία λήξης: «Κι εδώ υπήρξε το τρικ αντί να νομοθετήσουν κάτι σταθερά, στον τίτλο μπήκε ότι η ρύθμιση αφορά το φαινόμενο Κλέων. Αφού τελείωσε ο Κλέων δεν υπάρχει τίποτα. Οι εργαζόμενοι θα είναι απροστάτευτοι και θα παρουσιαστεί ως άλλη μια μεγάλη επιτυχία το να υπάρξει μια υπουργική απόφαση αποκλειστικά για ένα μελλοντικό φαινόμενο. Αυτό που θέλουμε και είναι κι ένα μεγάλο ζήτημa στην Ευρώπη είναι σταθερή νομοθεσία για τα ζητήματα προστασίας από τη θερμική καταπόνηση. Άλλωστε είμαστε έτοιμοι. Έχει γίνει δουλειά σε τριμερές επίπεδο κι έχει υπογραφεί ένα κείμενο από το υπουργείο, τα συνδικάτα και τους εργοδότες. Έχει αποσταλεί και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή προκειμένου να το υιοθετήσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Όμως εξακολουθεί να βρίσκεται σε ένα συρτάρι και δε νομοθετείται».

Αχαρτογράφητο τοπίο παραμένει και ο κλάδος της αγροτικής δραστηριότητας, για τον οποίο η Ομοσπονδία έχει προειδοποιήσει εδώ και τέσσερα χρόνια. Η πολιτεία δεν έχει προχωρήσει σε προσαρμογή στην αντίστοιχη διαθνή σύμβαση εργασίας με αποτέλεσμα πολλά από τα δυστυχήματα να καταγράφονται ως τροχαία και ουσιαστικά να μειώνεται ο αριθμός των απωλειών: «Το 2019 ο αγροτικός κλάδος κατέγραφε δύο νεκρούς το μήνα. Από τότε μέχρι σήμερα ξέρουμε ότι ο αριθμός αυξάνεται χωρίς το πρόβλημα να αντιμετωπίζεται».

Επιπροσθετως στην Ελλάδα δεν καταμετρώνται οι επαγγελματικές ασθένειες. Βάσει των μετρήσεων για το σύνολο της Ευρώπης σε περίπου 200.000 άτομα το χρόνο, η εκτίμηση για τη χώρα μας είναι πως μπορεί να έχει έως και 3.000 νεκρούς ετησίως από επαγγελματικές ασθένειες, τις οποίες ωστόσο δεν καταγράφει!

Και όλα αυτά την ώρα που ο μέσος όρος των εργαζομένων στην Επιθεωρηση Εργασίας είναι ήδη μεγάλος, με τους νεώτερους ηλικιακά επιθεωρητές να είναι είναι ήδη 50 ετών και να μην εκπαιδεύονται νέοι άνθρωποι. Οπως ανέφερε ο κ. Στοϊμενίδης, το 2022 παρουσιάστηκε ο συνολικός αριθμός ελέγχων ως μεγάλη επιτυχία και εξαγγέλθηκε ο ίδιος αριθμός ελέγχων για την επόμενη χρονιά, ο οποίος όμως αντιστοιχούσε σε πολλαπλάσιους θανάτους στην εργασία από τα προηγούμενα χρόνια.

O Βαγγέλης Σοφίου, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ηρακλείου και του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου με τη Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία (ΔΑΣ), καταγγέλλει σε δήλωσή του τα συνεχόμενα εργατικά ατυχήματα σε ξενοδοχεία του νομού και τις άθλιες συνθήκες εργασίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων.

Ακολουθεί η δήλωση του Β. Σοφίου:

«Το “θαύμα” του τουρισμού αποκαλύπτεται! Για άλλη μια χρονιά οι εργαζόμενοι στον τουρισμό μετράμε ρεκόρ σε λιποθυμίες και εργατικά ατυχήματα από την εντατικοποίηση. Την ίδια στιγμή οι ξενοδόχοι μετράνε ρεκόρ σε κέρδη. Για ακόμα μια φορά επιβεβαιώνεται το σύνθημα «ή οι ζωές μας ή τα κέρδη τους». Τα παραδείγματα είναι ανησυχητικά πολλά:

Πριν λίγες μέρες εργαζόμενη σε κουζίνα του ξενοδοχείου Lyttos Beach στη Χερσόνησο λιποθύμησε την ώρα της δουλειάς. Μάλιστα η εργοδοσία του ξενοδοχείου καθυστέρησε να καλέσει ασθενοφόρο, προσπαθώντας να αποκρύψει το γεγονός και να μην δηλωθεί ως εργατικό ατύχημα. Μόνο μετά τις αντιδράσεις των συναδέλφων της κάλεσαν ασθενοφόρο το οποίο την μετέφερε στο εφημερεύον νοσοκομείο.

Στο ξενοδοχείο Gouves Bay στις Γούβες μάγειρας εξαναγκάστηκε να δουλέψει με πυρετό. Αφού λιποθύμησε από την εξάντληση και η εργοδοσία προσπάθησε να το κουκουλώσει, αναγκάστηκε συνάδελφός του να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο, όπου αποδείχθηκε ότι έχει covid!

Στο ίδιο ξενοδοχείο την επόμενη μέρα μάγειρας λιποθύμησε και τον μετέφεραν σε «δροσερό μέρος» για να νιώσει καλύτερα. Παρά την προσπάθεια της εργοδοσίας να θάψει και το δεύτερο περιστατικό, με δική του πρωτοβουλία πήγε στο νοσοκομείο, όπου του έκαναν εισαγωγή, αφού είχε λοίμωξη του αναπνευστικού!

Στο ξενοδοχείο Agapi Beach στην Αμμουδάρα σερβιτόρα λιποθύμησε και αφού την άφησαν να «ξεκουραστεί λίγο» σε ένα δωμάτιο με ανεμιστήρα την ξαναέστειλαν στο πόστο, με αποτέλεσμα να λιποθυμήσει ξανά! Και σε αυτήν την περίπτωση πήγε στο νοσοκομείο με συνάδελφο και όχι με παρέμβαση της εργοδοσίας!

Σε ξενοδοχείο στην Αγία Πελαγία εργαζόμενος που έκανε εργασίες συντήρησης έπεσε από ύψος 3 μέτρων και τραυματίστηκε.

Πριν λίγες μέρες καταγγέλθηκε για άλλη μια φορά από ξενοδοχοϋπαλλήλους ότι στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλο στα λεωφορεία που τους μεταφέρουν στη δουλειά με κίνδυνο να προκληθούν σοβαρά ατυχήματα.

Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τότε που οι δυνάμεις της ΔΑΣ Ξενοδοχοϋπαλλήλων βρέθηκαν έξω από τις πύλες μιας σειράς ξενοδοχείων καταγγέλλοντας τις συνθήκες εργασίας, την εντατικοποίηση και εξουθένωση του προσωπικού σε συνθήκες καύσωνα.

Τα συγκεκριμένα περιστατικά δεν είναι ούτε τα πρώτα ούτε τα τελευταία. Οι εργαζόμενοι για ακόμα μια σεζόν δουλεύουν σε επικίνδυνες συνθήκες εργασίας για την ζωή και την ασφάλεια τους, για να βγάλουν τον όγκο της δουλειάς, τρέχοντας από πόστο σε πόστο, χωρίς να πάρουν ανάσα, την ίδια στιγμή που οι ξενοδόχοι απαιτούν να βγει η δουλειά κυριολεκτικά με κάθε κόστος.

Ήρθε η ώρα να ακουστεί η φωνή των εργαζομένων σε κάθε ξενοδοχείο. Η μόνη λύση απέναντι σε αυτή τη βαρβαρότητα που ζούμε, είναι να οργανωθούμε και να παλέψουμε για τις δικές μας ανάγκες. Γι’ αυτό απαιτούμε:

Να σταματήσει η εργοδοτική αυθαιρεσία, να αυξηθούν οι έλεγχοι του ΣΕΠΕ με ταυτόχρονη ενίσχυσή του σε αναγκαίο προσωπικό και υποδομή.

Να τηρηθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για την Υγεία και την Ασφάλεια μέσα στους χώρους δουλειάς με ευθύνη του υπουργείου Εργασίας.

Διακοπή εργασίας σε τμήματα των επιχειρήσεων που είναι εκτεθειμένα στον καύσωνα και στις ακραίες θερμοκρασίες για όσο χρειαστεί.

Να καθοριστεί η ελάχιστη σύνθεση προσωπικού και ο καθορισμός καθηκόντων για κάθε ειδικότητα στα ξενοδοχεία.

Να συνεδριάσει άμεσα η επιτροπή εξέτασης ΒΑΕ του υπουργείου Εργασίας, ώστε να ενταχτούν ξανά στα ΒΑΕ οι ειδικότητες του κλάδου που βγήκαν το 2012».

Συγκέντρωση στο δημαρχείο της Θεσσαλονίκης και πορεία μέχρι την Επιθεώρηση Εργασίας πραγματοποίησαν το πρωί εργαζόμενοι του κεντρικού δήμου, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα εργατικά ατυχήματα που σημειώθηκαν τα τελευταία χρόνια και τις ελλείψεις στα μέσα ατομικής προστασίας (ΜΑΠ).

Για 18 εργατικά ατυχήματα από την αρχή του 2023 και περισσότερα από 140 από το 2020 έως και σήμερα έκαναν λόγο οι εργαζόμενοι, σε ανοιχτή γενική συνέλευση που πραγματοποίησαν αρχικά στον αύλειο χώρο του δημαρχιακού μεγάρου, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Τα περισσότερα ατυχήματα, σύμφωνα με τους εργαζόμενους, συνέβησαν στην Υπηρεσία Καθαριότητας και ακολούθως στην Υπηρεσία Πρασίνου και στις άλλες διοικητικές και τεχνικές υπηρεσίες. «Έχει ξεφύγει η κατάσταση. Πολλές βλάβες, κανένας σωστός εξοπλισμός, δεν υπάρχει ενημέρωση για τους βασικούς κανόνες ασφαλείας. Στα εργοτάξια ήρθαν μποτάκια και πριν από λίγο καιρό μας δόθηκαν γάντια, ωστόσο υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στα υπόλοιπα ΜΑΠ, φόρμες, παντελόνια, αδιάβροχα, ανακλαστικά γιλέκα, μάσκες προστασίας, τα οποία μας υποσχέθηκαν από τον περασμένο Δεκέμβριο», είπε ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Δήμου Θεσσαλονίκης, Κώστας Φουντούκης.

Στη συνέχεια, αντιπροσωπεία των εργαζομένων συναντήθηκε με τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνο Ζέρβα, ο οποίος τους ενημέρωσε πως το θέμα της χορήγησης των ΜΑΠ θα συζητηθεί σε επόμενο δημοτικό συμβούλιο.

Ακολούθησε πορεία διαμαρτυρίας δια μέσου κεντρικών οδών της πόλης προς την Επιθεώρηση Εργασίας, όπου οι εργαζόμενοι επέδωσαν καταγγελία για τα εργατικά ατυχήματα. 

Την τελευταία του πνοή άφησε την περασμένη Τετάρτη (14/9) εργαζόμενος στο Αεροδρόμιο Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος» στα Σπάτα. O 50χρονος άνδρας πέθανε από ανακοπή εν ώρα εργασίας και ενώ δούλευε κάτω από αεροσκάφος, με το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου να καταγγέλλει εταιρεία και αεροδρόμιο για την εντατικοποίηση της δουλειάς των εργαζομένων.

Εντατικοποίηση και ανύπαρκτα μέτρα καταγγέλλει το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου

 

«Ο θάνατος του συναδέλφου μας στο αεροδρόμιο Αθηνών, δεν ήταν η κακιά στιγμή αλλά η μοιραία κατάληξη της εντατικοποίησης και των ανύπαρκτων μέτρων προστασίας της ζωής των εργαζομένων. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου-Αν.Αττικής, εκφράζει τα βαθιά και ειλικρινή συλλυπητήριά του στους οικείους του συναδέλφου που άφησε την τελευταία του πνοή την Τετάρτη το απόγευμα εν ώρα εργασίας στο Αεροδρόμιο Αθηνών.

Ο Συνάδελφος άφησε την τελευταία του πνοή από ανακοπή κατά τη διάρκεια της εργασίας του κάτω από αεροσκάφος όπου εργαζόταν μόνος του και είναι ερωτηματικό το πόση ώρα είχε πάθει το συμβάν μένοντας αβοήθητος.

Οι ευθύνες και της εταιρίας επίγειας εξυπηρέτησης που εργαζόταν ο συνάδελφος αλλά και του αεροδρομίου Αθηνών είναι τεράστιες μιας και ο συνάδελφος που έχασε την ζωή του ασκούσε τα καθήκοντά του μόνος του, σε πόστο που και παραπάνω άτομα χρειάζονταν, αλλά και η επικινδυνότητα της εργασίας του ήταν πάρα πολύ υψηλή.

Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου Ανατολικής Αττικής επανειλημμένα έχει κάνει παρεμβάσεις για τα ελλιπή μέτρα προστασίας των εργαζόμενων στο αεροδρόμιο Αθηνών και έχει συναντηθεί στο παρελθόν και με τον υπεύθυνο ασφαλείας του αεροδρομίου καταθέτοντας τις ανησυχίες του για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων, καθώς και μια σειρά προτάσεις προς αυτήν την κατεύθυνση, ενώ δεν πάνε μόνο λίγες μέρες που με πρωτοβουλία του ΕΚ Λαυρίου-Αν Αττικής πραγματοποιήθηκε σύσκεψη σωματείων στο χώρο του αεροδρομίου όπου κυριάρχησε η ανησυχία των εργαζομένων για την εντατικοποίηση της εργασίας, η μη επάνδρωση των πόστων και ο φόβος για πιθανά ατυχήματα από αυτήν την κατάσταση.

Μάλιστα μέσα από την συγκεκριμένη σύσκεψη έχει αποφασιστεί να γίνει κύκλος συναντήσεων των Διοικητικών Συμβουλίων των σωματείων του αεροδρομίου με αντιπροσωπεία του Δ.Σ του Εργατικού Κέντρου η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, καθώς και να γίνει κινητοποίηση προς τα τέλη του μήνα στο χώρο του αεροδρομίου Αθήνας.

Η εντατικοποίηση της εργασίας, τα κομμένα ρεπό, οι κόντρα βάρδιες, η ελλιπής στελέχωση των πόστων, τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας είναι η καθημερινότητα για τους εργαζόμενους του Αεροδρομίου Αθηνών. Είναι η καθημερινότητά τους, με τις ευλογίες και τις νομοθετικές ρυθμίσεις όλων των κυβερνήσεων μέχρι σήμερα, φυσικά με κορυφή όλων το έκτρωμα Χατζηδάκη.

Από το θάνατο του συναδέλφου αποδεικνύεται επίσης η πλήρης απουσία ενός σύγχρονου δικτύου Πρωτοβάθμιας Φροντίδας της υγείας των εργαζομένων στην περιοχή και στο ίδιο το αεροδρόμιο, καθώς και η απουσία σύγχρονου δικτύου γιατρών και τεχνικών ασφαλείας σε βιομηχανικές ζώνες και μεγάλους εργασιακούς χώρους. Το σημειώνουμε αυτό γιατί ο συνάδελφος που απεβίωσε, πριν λίγες ημέρες είχε μολυνθεί από κορονοϊό, γύρισε όμως στην εργασία του χωρίς τον απαραίτητο έλεγχο που θα έπρεπε να του παρείχε κράτος και εργοδοσία μετά από μια τέτοια επιβαρυντική ασθένεια και που δυνητικά μπορεί να είναι και ένας από τους λόγους που του στέρησε την ζωή μιας και οι επιπλοκές που αφήνει η ασθένεια είναι γνωστές. Επίσης την ίδια ώρα του συμβάντος όπως πληροφορηθήκαμε υπήρξε και άλλο σοβαρό συμβάν με επιβάτη χωρίς να μπορεί το ΕΚΑΒ να ανταποκριθεί λόγω της σοβαρότητας του συμβάντος του εργαζόμενου.

Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου Ανατολικής Αττικής καλεί όλα τα Σωματεία και τους εργαζόμενους του Αεροδρομίου να μην αποδέχονται άλλο η υγεία και η ζωή τους να γίνεται έρμαιο των κερδών των αεροπορικών εταιριών. Να μπουν μπροστά, να συμπορευτούν με το Εργατικό Κέντρο-Λαυρίου Ανατολικής Αττικής και το πλαίσιο πάλης για την προστασία της υγείας και της ζωής των εργαζομένων.

Ο αγώνας για σύγχρονους όρους στην ζωή και στην εργασία μας θα είναι και η καλύτερη κατάθεση στην μνήμη του συναδέλφου που έφυγε στην μάχη για το μεροκάματο με όλα τα προβλήματα που μας απασχολούν στην ζωή και στην δουλειά μας.

Καλούμε, τέλος, όλες τις αρμόδιες αρχές να κάνουν τις απαραίτητες ενέργειες για να διαλευκανθούν οι αιτίες και οι λόγοι που ευθύνονται για τον θάνατο του συναδέλφου μας στον χώρο εργασίας του».

Πηγή: ethnos.gr

Ούτε ένα ούτε δύο αλλά 17 εργατικά «ατυχήματα» καταγράφονται από τις αρχές του Ιούλη. Πριν ακόμα «βγει» ο μήνας, μέρα παρά μέρα ένας εργαζόμενος είτε τραυματίζεται είτε ακόμα και χάνει τη ζωή του στους χώρους δουλειάς, κι αυτό σε μια περίοδο που ταυτόχρονα το προσωπικό βγαίνει σταδιακά σε θερινή άδεια.

Από την 1η Ιούλη μάλιστα τρεις εργαζόμενοι δεν γύρισαν σπίτι τους από το μεροκάματο, με τελευταίο «κρούσμα» τον θανάσιμο τραυματισμό διανομέα της «e-food» σε τροχαίο στην Αθήνα, ο οποίος εργαζόταν ως freelancer.

Είχε προηγηθεί ο θάνατος του 68χρονου οικοδόμου στη Θεσσαλονίκη, που σε αυτήν την ηλικία, αντί να έχει βγει στη σύνταξη δούλευε σε συνθήκες καύσωνα πάνω στη σκαλωσιά και πέφτοντας από ύψος έχασε τη ζωή του. Ενώ στις 22 Ιούλη «έφυγε» από τη ζωή 47χρονος στον Βόλο, ο οποίος εργαζόταν σε έργο κατασκευής θερμοκηπίων, όταν έπαθε ηλεκτροπληξία.

Στο μεταξύ, άλλοι δύο εργάτες έπεσαν χτες Πέμπτη στο κενό, από ύψος τουλάχιστον 4 μέτρων, κατά τη διάρκεια εργασιών στον οικισμό Γέφυρα Θεσσαλονίκης. Οι δύο άνδρες εκτελούσαν εργασίες σε σούπερ μάρκετ και έπεσαν υπό άγνωστες συνθήκες με αποτέλεσμα να τραυματιστούν και να διακομισθούν σύμφωνα με ανακοίνωση της αστυνομίας σε εφημερεύον νοσοκομείο.

Τα εργατικά «ατυχήματα» «θερίζουν» και στους εργαζόμενους στους ΟΤΑ. Στις αρχές της βδομάδας, όπως καταγγέλλει ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ Πρέβεζας, εργαζόμενος με δίμηνη σύμβαση στην καθαριότητα του δήμου, τραυματίστηκε καθώς παρασύρθηκε από διερχόμενο όχημα, κατά τη διαδικασία της αποκομιδής απορριμμάτων στη Δημοτική Ενότητα Πάργας. Ο εργαζόμενος διακομίστηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Πρέβεζας, όπου και νοσηλεύεται, ενώ μόλις την περασμένη βδομάδα το Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Βύρωνα είχε καταγγείλει τα τρία εργατικά «ατυχήματα» που κατέγραψε σε μόλις 10 μέρες. Και στον Βύρωνα, δύο από τους τρεις εργαζόμενους που τραυματίστηκαν είναι συμβασιούχοι, από προγράμματα του ΟΑΕΔ.

Ενας εργάτης νεκρός κάθε τρεις μέρες!

Τα ίδια τα στοιχεία, τα συχνά τέτοια «ατυχήματα» δείχνουν ότι δεν πρόκειται ούτε για «συμπτώσεις» ούτε φταίει το «κακό το ριζικό» των θυμάτων. Με βάση μάλιστα τα διαθέσιμα στοιχεία, ένας εργάτης χάνει τη ζωή του κάθε τρεις μέρες!

Τι φταίει γι’ αυτό το μακελειό διαρκείας; Τα συνδικάτα καταγράφουν ως αιτίες τον ακατάλληλο εξοπλισμό και μηχανήματα, την ελλιπή συντήρηση, ακόμα και την απουσία στοιχειωδών μέτρων προστασίας της υγείας, την παραβίαση κανονισμών πρόληψης που με αγώνες έχουν κατακτηθεί από τους εργαζόμενους και είναι «κατοχυρωμένοι νομοθετικά». Για τη διασφάλιση φθηνής εργασίας οι εργοδότες αξιοποιούν ευρωενωσιακές κατευθύνσεις και το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που θεσπίζουν διαδοχικά οι κυβερνήσεις, επεκτείνοντας τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, τα ωράρια – λάστιχο, τις μειώσεις προσωπικού και την εντατικοποίηση της εργασίας. Αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και κλιμακώνεται η επίθεση στον θεσμό των ΒΑΕ, ενώ με τη γενίκευση της εργολαβικής εργασίας περισσότεροι εργαζόμενοι εκτίθενται σε πολυποίκιλους και πρωτόγνωρους γι’ αυτούς κινδύνους, αφού δεν προλαβαίνουν να εξοικειωθούν με τους χώρους δουλειάς.

Οι εργαζόμενοι «πληρώνουν» λοιπόν ακόμα και με τη ζωή τους ή τα σακατεμένα κορμιά τους την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των ομίλων, με τις επαγγελματικές ασθένειες, τα εργατικά «ατυχήματα», θανάτους και αναπηρίες που θα μπορούσαν να προληφθούν, δικαιολογώντας τον χαρακτηρισμό τους ως εργοδοτικά εγκλήματα.

«Θύτες» δεν είναι άλλοι από την ίδια την εργοδοσία και το κράτος, αφού η ουσιαστική προστασία των εργαζομένων, η αξιοποίηση όλων των σύγχρονων δυνατοτήτων για να ελαχιστοποιούνται οι κίνδυνοι στο μεροκάματο θεωρούνται «κόστος» με μικρό «όφελος». Ετσι η εργοδοσία στις περισσότερες περιπτώσεις προτιμά να «ρισκάρει» τη ζωή των εργαζομένων, και αν συμβεί το «κακό» να ξεμπερδέψει με καμιά ψευτοαποζημίωση παρά να θυσιάζει «χρόνο» και «χρήμα» ώστε να υπάρχει αποτελεσματική προστασία, που θα στηρίζεται στην πρόληψη, με βάση την εκτίμηση – μελέτη όλων των κινδύνων σε κάθε χώρο δουλειάς.

Ακόμα και η διεκδίκηση των αποζημιώσεων αποτελεί έναν «Γολγοθά» για τα θύματα και τις οικογένειές τους, όπως ανέδειξε και η πρόσφατη ολοκλήρωση της δίκης για το θανατηφόρο εργατικό δυστύχημα στο εργοστάσιο «Ηπειρος», με θύμα τον 29χρονο Χρήστο Ζορμπά. Η οικογένεια κατάφερε να δικαιωθεί δύο χρόνια μετά τον άδικο χαμό του, ενώ η ακροαματική διαδικασία έδειξε στην πράξη ότι πρόκειται για «εργοδοτικά εγκλήματα» και όχι απλά για «εργατικά ατυχήματα». Η εργοδοσία είχε αποφύγει να τοποθετήσει σύστημα προστασίας από ηλεκτροπληξία, αφού αυτό «κόστιζε», κάτι που οδήγησε στον θάνατο του Χρ. Ζορμπά, ενώ ως «μέσο προστασίας» για τον ηλεκτρολόγο παρουσίαζε κάτι γάντια καθαριότητας, τα οποία προφανώς «κοστίζουν» λιγότερο, αν και …σκοτώνουν.

Τα στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) έχουν καταγράψει χιλιάδες εργάτες και εργάτριες που τραυματίζονται και σακατεύονται κάθε χρόνο, ενώ δεκάδες πέφτουν νεκροί στους χώρους δουλειάς. Κι αυτό ενώ τα επίσημα στοιχεία είναι ελλιπή, λόγω και του ανύπαρκτου ουσιαστικά ελεγκτικού μηχανισμού, κατάσταση που θρέφει την εργοδοτική ασυδοσία, αλλά και των προσπαθειών της εργοδοσίας να συγκαλύπτει το τι συμβαίνει στους χώρους δουλειάς.

Το ΣΕΠΕ (που πλέον έχει μετατραπεί σε «Ανεξάρτητη Αρχή» από την κυβέρνηση της ΝΔ) είχε δημοσιοποιήσει ετήσιες Εκθέσεις Πεπραγμένων στις οποίες περιλαμβάνονται και τα στοιχεία για τα εργατικά «ατυχήματα» από το 1999 (πρώτος χρόνος λειτουργίας του) μέχρι και το 2017. Από εκεί και πέρα, με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ και της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουν δημοσιοποιηθεί οι επόμενες Εκθέσεις, αν και – υποτίθεται – τα στοιχεία υπάρχουν συγκεντρωμένα…

Τα στοιχεία λοιπόν της περιόδου 1999 – 2017 καταγράφουν συνολικά 107.617 εργατικά «ατυχήματα», από τα οποία τα 2.039 είναι θανατηφόρα! Με άλλα λόγια, την περίοδο αυτή συμβαίνουν περίπου 19 εργατικά «ατυχήματα» κάθε εργάσιμη μέρα και κάθε τρεις εργάσιμες μέρες ένας εργάτης χάνει τη ζωή του! Μάλιστα, το 2017 καταγράφηκαν 7.357 εργατικά «ατυχήματα», ο μεγαλύτερος αριθμός από το 1999!

Ανάλογη κατάσταση επικρατεί σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό και στα υπόλοιπα καπιταλιστικά κράτη. Σύμφωνα με την Eurostat, το 2018 στην ΕΕ των «27» σημειώθηκαν πάνω από 3,1 εκατομμύρια εργατικά «ατυχήματα» και 3.332 θάνατοι εργαζομένων.

Η εργοδοτική ασυδοσία που οδηγεί στα απανωτά εγκλήματα έχει και κρατική σφραγίδα, αφού όλες οι κυβερνήσεις έχουν φροντίσει να υπάρχει ασυλία στις μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτή η «ασυλία» υπηρετείται από το ξεδόντιασμα του ΣΕΠΕ, με το «κερασάκι στην τούρτα» να έρχεται από τη μετατροπή του σε «Ανεξάρτητη Αρχή» που δεν θα λογοδοτεί πουθενά.

Χαρακτηριστικό των ελλείψεων του Σώματος (επομένως και της «Ανεξάρτητης Αρχής») είναι το γεγονός ότι, με βάση τα τελευταία στοιχεία (σημειώνουμε ξανά ότι δεν έχουν δημοσιοποιηθεί ετήσιες Εκθέσεις Πεπραγμένων των ετών 2018 – 2020), το 2017 υπηρετούσαν μόλις 373 επιθεωρητές Εργασιακών Σχέσεων και 245 επιθεωρητές για την Υγιεινή και Ασφάλεια στην Εργασία!

Οι έλεγχοι λοιπόν μειώνονται χρόνο με τον χρόνο από το 2013, με το 2017 μάλιστα να είναι ο μικρότερος αριθμός από το 2001!

Μερικές εκατοντάδες εργαζόμενοι, δηλαδή, για να ελέγξουν, χωρίς μέσα, χωρίς κατάλληλα εργαλεία, περίπου 300.000 επιχειρήσεις! Οι όποιοι έλεγχοι γίνονται είναι σταγόνα στον ωκεανό, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι με βάση τον αριθμό ελέγχων που γίνονται για να ελεγχθούν όλες οι επιχειρήσεις για τις εργασιακές σχέσεις απαιτούνται τουλάχιστον 8 χρόνια και για μέτρα υγείας και ασφάλειας περίπου 17 χρόνια!

Πηγή: Ριζοσπάστης 

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Αγία Παρασκευή 10/05/2022

ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

ΣΤΟΥΣ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ COSCO

 

 

Οι λιμενεργάτες της Cosco ξεκίνησαν απεργία διαρκείας από την Πέμπτη 28 Απρίλη, διεκδικώντας να βάλουν φραγμό στην εργοδοτική αυθαιρεσία που δολοφονεί. Την Πέμπτη τα ξημερώματα, έγινε νέο εργατικό ατύχημα στις προβλήτες της Cosco εξαιτίας των ελλείψεων στα μέτρα ασφαλείας, που παραλίγο να κοστίσει τη ζωή στον 37 χρονο εργάτη Τάκη Π. που έπεσε από ύψος 12 μέτρων εξαιτίας σάπιων κιγκλιδωμάτων που υποτίθεται θα τον προστάτευε. Λίγες ώρες νωρίτερα είχε γίνει κι άλλο ατύχημα ευτυχώς χωρίς θύμα εργαζόμενο.

Τα αιτήματα της απεργίας των λιμενεργατών της Cosco είναι αυτά που διεκδικούν σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι. Να εφαρμοστούν όλα τα μέτρα υγείας κι ασφαλείας για την προστασία της ζωής των εργατών. Να υπογραφεί εδώ και τώρα ΣΣΕ που να συμπεριλαμβάνει τις προσαυξήσεις των νυχτερινών, αργιών και Σαββατοκύριακων. Να ενταχθούν όλοι οι εργαζόμενοι στα βαρέα και ανθυγιεινά. Να γίνουν όλοι οι εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης.

Η απεργία στην Cosco στραπατσάρει την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Δείχνει τον δρόμο για όλους τους εργάτες για να κερδίσουμε Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις ενάντια στην ακρίβεια που τσακίζει τα εργατικά νοικοκυριά. Θα δώσει τρανταχτή απόδειξη ότι οι απεργίες μας μπορούν να νικάνε κόντρα σε αφεντικά και κυβέρνηση, όπως έγινε με την Ε-food και τους εργαζόμενους στα Νοσοκομεία.

Είμαστε στο πλευρό τους με κάθε τρόπο και ενισχύουμε τον αγώνα τους.

 

 

 

 

 

Όποιος αγαπά το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να μείνει σιωπηλός για τους νεκρούς μετανάστες εργάτες στο Κατάρ. Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022 θα διεξαχθεί κυριολεκτικά πάνω στους τάφους τους.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΠΥΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Είμαι από αυτούς που λατρεύουν το ποδόσφαιρο.

Απ' αυτούς τους σπαστικούς που θα ακυρώσουν έξοδο "γιατί παίζει η Λίβερπουλ σήμερα" και θα κάτσουν σε μια παρέα να αναλύουν για το αν πρέπει ο Σαλάχ να ανανεώσει (πρέπει!).

Όταν, δε, έχει και κάποιο Euro ή Mundial, τότε είναι που με χάνουν όλοι και τα κινητά είναι κλειστά για έναν μήνα.

Φέτος όμως το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ δεν θα το δω! Και δεν πρέπει κανείς ποδοσφαιρόφιλος να το κάνει.

Αυτή τη χρονιά τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά και ο λόγος, προφανέστατος. Τα χρήματα πάνω απ' τις ανθρώπινες ζωές.

Το Mundial του 2022, θα γίνει για πρώτη φορά χειμώνα και πιο συγκεκριμένα από τα τέλη Νοεμβρίου μέχρι τα μέσα Δεκέμβρη, γιατί στο Κατάρ, τη χώρα που το "φιλοξενεί" η ζέστη είναι τεράστια. Βέβαια, ο λόγος για να μην το δει κανείς δεν είναι αυτός, αλλά άλλος: Η συγκεκριμένη διοργάνωση μετράει νεκρούς. Χιλιάδες νεκρούς.

Καταγγελίες για όλα αυτά έχουν γίνει, αλλά ποτέ δεν ακούστηκαν σοβαρά...

Αφού ο βρετανικός «Guardian» αποκάλυψε στις αρχές του περασμένου έτους ότι 6.500 εργαζόμενοι είχαν πεθάνει από υπερκόπωση, ξαφνική καρδιακή ανακοπή ή με συνθήκες που σχετίζοντσαι με τη ζέστη, νέα δημοσιεύματα δείχνουν ότι οι άθλιες συνθήκες εργασίας έχουν ανεβάσει τα "στατιστικά στοιχεία", σε αποτρόπαια επίπεδα .

«Τα τρέχοντα στοιχεία λένε ότι υπήρξαν 15.000 νεκροί φιλοξενούμενοι εργαζόμενοι στο Κατάρ από την απονομή του Παγκοσμίου Κυπέλλου», λέει ο Nicholas McGeehan, ερευνητής ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διευθυντής του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Fairsquare Research.

Εργάτες που κανείς δεν φωνάζει για αυτούς, ενώ η ίδια η FIFA θάβει την υπόθεση, κάτω απ’ το χαλί.

Και όσο το ξέπλυμα συνεχίζεται, τόσο ακούμε για όλο και πιο εξοργιστικά πράγματα. Αν κανείς σηκώσει, λέει, τη σημαία της LGBTQ+ κοινότητας στα γήπεδα του Κατάρ, θα του την κατάσχουν. Το 2022 όλα αυτά!

Και εμείς;

Θα δεχθούμε να δούμε κάτι τέτοιο στις οθόνες μας; Θα δεχθούμε να δούμε αγώνες σε γήπεδα που χτίστηκαν πάνω σε αίμα και πτώματα;

Θα γουστάρουμε τη φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και του ωραίου ποδοσφαίρου όταν ξέρουμε ότι για να γίνει αυτό περίπου 15.000 οικογένειες θρήνησαν δικούς τους ανθρώπους, εν καιρώ ειρήνης, επειδή εργάστηκαν ως σκλάβοι;

Συγγνώμη, αλλά αν το κάνουμε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας!

Γιατί ναι, πολύ σημαντικό το Mundial, είναι κάθε 4 χρόνια και όλοι το περιμένουμε, αλλά η ανθρώπινη ζωή έχει μεγαλύτερη αξία. Και όχι δεν λαϊκίζουμε.

Δεχθήκαμε ήδη να γίνουν οι ομάδες μας "προϊόν", να βάλουν μεγάλους χορηγούς στις φανέλες τους, να σκάνε εκατομμύρια για παικτές και να ανεχόμαστε τις "ιδιοτροπίες" των προέδρων κ.λπ.

Αυτό που δεν πρέπει να δεχθούμε ποτέ είναι αυτό που γίνεται μπροστά στα μάτια μας και δεν κουνιέται φύλλο. Να δούμε μια διοργάνωση που για να γίνει σκοτώθηκαν χιλιάδες εργάτες και η ίδια η FIFA σφυρίζει αδιάφορα.

Τον μήνα που θα έχει Παγκόσμιο Κύπελλο θα παίξουμε Manager, θα δούμε παλιά βιντεάκια από αγώνες ποδοσφαίρου, θα πάμε σε ένα 5Χ5...

Αυτό που δεν θα κάνουμε με τίποτα όμως, είναι να δούμε αυτό τον τρόμο που ονομάζεται "Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2022 στο Κατάρ"!

Γιατί; Γιατί αγαπάμε το ποδόσφαιρο!

---

Πηγή: 2020mag.gr

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Αγία Παρασκευή 03/11/2021

Το απάνθρωπο καθεστώς στην Ειδική Οικονομική Ζώνη της COSCO.

Το θανατηφόρο δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή ενός εργαζόμενου στο λιμάνι του Πειραιά αναδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες της εταιρείας, με τις πλάτες όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια. Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η μεγάλη επένδυση στον Πειραιά υπάγεται στο ιδιότυπο καθεστώς "Ελεύθερης Οικονομικής Ζώνης" (ΕΟΖ) που έχει εγκαθιδρύσει η κινέζικη Cosco στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας μας. Πρόκειται δηλαδή για κράτος εν κράτει, όπου χαίρει οικονομικής, διοικητικής εργασιακής και φορολογικής ασυλίας.

Οι ΕΟΖ είναι χώροι όπου εκχωρείται η εθνική κυριαρχία ενός λαού υπέρ των ιδιωτών επενδυτών. Είναι χώροι όπου κυριαρχεί η ανομία, το έγκλημα και η άγρια εκμετάλλευση της εργασίας, κυρίως των μεταναστών. Οι ΕΟΖ είναι οι «μαύρες τρύπες» της παγκόσμιας οικονομίας όπου με όρους πλήρους αδιαφάνειας και σε συνθήκες ανομίας κινούνται μαύρες επενδύσεις, μαύρα κεφάλαια, εμπορεύματα και εργασία, που καμιά πολιτισμένη κοινωνία δεν θα αποδεχόταν.

Πάνω σε αυτό το αντιδραστικό, ουσιαστικά αποικιοκρατικό καθεστώς οικοδομείται η συνεχής επιχειρηματική επέκταση και γιγάντωση της Cosco στον Πειραιά. Μεγάλη είναι η ευθύνη της κυβέρνησης και του Υπουργού Εργασίας, οι οποίοι το μόνο που κάνουν είναι να διαφημίζουν νυχθημερόν τις "εμβληματικές επενδύσεις" της COSCO να δίνουν "γη και ύδωρ" για να αυξάνονται και να μεγεθύνονται τα κέρδη των ξένων και εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων.

Ειδικά ο υπουργός Εργασίας, είναι ο ίδιος που ως υπουργός Ανάπτυξης στην κυβέρνηση Σαμαρά το 2012, θεσμοθέτησε τις ΕΟΖ στο πλαίσιο των μνημονιακών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και τις επιβαλλόμενες πολιτικές της τρόικας και της ΕΕ. Το νέο εργατικό έγκλημα φέρνει στο προσκήνιο την ανάγκη οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα να εντείνουν τον αγώνα τους για τη λήψη άμεσων ουσιαστικών και αποτελεσματικών μέτρων για την ασφάλεια και την υγιεινή στους χώρους δουλειάς και τον ουσιαστικό ρόλο των συνδικάτων στην τήρηση και εφαρμογή όλων των μέτρων για την προστασία της εργασίας και της ζωής των εργαζομένων.

Ακόμα να αναδείξουν ότι οι ΕΟΖ και οι επενδύσεις τύπου Cosco, δεν προσφέρουν κανένα όφελος για την χώρα και το λαό της όταν αυτές γίνονται υπό καθεστώς φορολογικής, εργασιακής και διοικητικής ασυλίας. Σε τι συνεισφέρει μια επένδυση όταν δεν πληρώνει φόρους, ούτε καν ΦΠΑ, απασχολεί και αμοίβει εργαζόμενους με όρους χειρότερους από τα ελάχιστα που προβλέπει η εθνική νομοθεσία και μπορεί ελεύθερα να εξάγει τα κέρδη της στο εξωτερικό; Για όλα αυτά: Να γίνει δεκτή η δίκαιη απαίτηση των εργαζομένων για μόνιμη σταθερή εργασία με πλήρη και κατοχυρωμένα δικαιώματα.

H ΠΟΣΠΕΡΤ στηρίζει τις κινητοποιήσεις που έχει εξαγγείλει η ΕΝΕΔΕΠ, με νέα 48ωρη απεργία, την Παρασκευή 5/11 και το Σάββατο 6/11 για τη λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων ασφαλείας στο χώρο δουλειάς για τη ζωή τους και για να μη θρηνήσουν άλλον συνάδελφό τους.

Θα είμαστε αλληλέγγυοι σε οποιαδήποτε κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων για να επιστρέψει το λιμάνι του Πειραιά σε ευνομούμενο εργασιακό και διοικητικό καθεστώς αλλά και την ανάγκη επιστροφής του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας σε δημόσιου χαρακτήρα επένδυσης.

Έχασε τη μάχη που έδινε για να κρατηθεί στη ζωή, εργαζόμενος που είχε πέσει θύμα εργατικού ατυχήματος.

Όπως αναφέρει η ΠΟΕ-ΟΤΑ: «Άλλος ένας εργαζόμενος στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, προστίθεται παραμονές μάλιστα Χριστουγέννων, στη «μαύρη λίστα» των εργατικών ατυχημάτων. Είναι ο 45ος που χάνει τη ζωή του τους τελευταίους μήνες. Πρόκειται για τον συμβασιούχο-εργαζόμενο στο Δήμο Καλύμνου, που έξι (6) μήνες τώρα έδινε μάχη να κρατηθεί στη ζωή.

Δυστυχώς, δεν τα κατάφερε. Το εργατικό ατύχημα είχε συμβεί όταν κατά τη διάρκεια εργασιών Συνεργείων της Δ.Ε.Υ.Α.Κ., ο άτυχος συμβασιούχος που χειριζόταν ηλεκτρική σέγα έπεσε σε φρεάτιο με νερό, με αποτέλεσμα να «χτυπηθεί» από το ρεύμα».

Συνεχίζοντας η ομοσπονδία, αναφέρει πως: «Πρόκειται για ένα ακόμη τραγικό περιστατικό που έρχεται να καταδείξει ότι δεν τηρείται η Εργατική Νομοθεσία για την Υγιεινή και Ασφάλεια των εργαζομένων. Δεν υπάρχει εκπαίδευση και εξειδίκευση στις εργασίες που πραγματοποιούνται, καθώς και κανένας ουσιαστικός έλεγχος ώστε να τιμωρούνται οι υπεύθυνοι.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του συναδέλφου και καλούμε όλους τους Συλλόγους-Μέλη μας να καταγγέλλουν την όποια εργασιακή αυθαιρεσία, καθώς επίσης και να ενημερώνουν την Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. για το αν υπάρχουν Ιατροί Εργασίας και Τεχνικοί Ασφαλείας, εάν έχουν δοθεί τα Μέσα Ατομικής Προστασίας (Μ.Α.Π.), αν έχουν γίνει οι απαραίτητες Ιατρικές Εξετάσεις και εκπαίδευση στο προσωπικό».




πηγή ΕΡΤ