13 έως 15 Μαρτίου 2020 | Κεντρική Σκηνή | 20:30

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΑ

«Πριν πάρω τη στερνή μου ανάσα

Του θανάτου οι σάλπιγγες μου ‘κάναν σερενάτα

Στις πύλες μιας αιμάτινης θάλασσας αποκεφαλισμένη

Κι από ένα κόσμο ολόκληρο λευκό κυνηγημένη

Όνειρο μέσα στ’ όνειρο αυτή είναι η ζωή

Κι ο θάνατος σήμερα κι αύριο είναι ο ίδιος»

Ένα ροκ μιούζικαλ όπου ταριχευμένα ζώα καταλαμβάνουν τη σκηνή και τραγουδούν για τη μακρά ιστορία θανάτων και φόνων στη Μεσόγειο. Μπορεί το παράλογο τραγούδι τους να αποκαλύψει κάτι για τον κόσμο γύρω μας;

Ένα ροκ μιούζικαλ μαύρου χιούμορ και παραλογισμού αφηγείται ιστορίες της  Μεσογείου, προκειμένου να στοχαστούμε πάνω στο σύγχρονο «εδώ και τώρα». Ποιος είναι πιο κατάλληλος να μιλήσει για τον θάνατο πέρα από κάποιον που έχει ήδη πεθάνει; Ζώα που ταριχεύθηκαν –μετά από τον φυσικό θάνατό τους–  αφηγούνται σε ρόλο ερμηνευτών την ιστορία τους, στο The Sea between My Soul (Η θάλασσα ανάμεσα στην ψυχή μου) του Ράεντ Γιασίν. Μια πολυαισθητηριακή θεατρική παράσταση που υπόσχεται να υπερβεί τα όρια μεταξύ εγκατάστασης και θεάτρου, μουσικής, ζωής και θανάτου, κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στην Κεντρική Σκηνή σε ανάθεση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση από τις 13 έως τις 15 Μαρτίου. Τα ταριχευμένα ζώα, που εμφανίζονται να τραγουδούν επί σκηνής εμψυχωμένα από τη φωνή του Άλαν Μπίσοπ, δρουν ως μάρτυρες του θανάτου τους και ως αφηγητές της αδιάκοπα βίαιης πραγματικότητας. Τα ψεύτικα μαρμάρινα μάτια τους και η άψυχή τους γούνα μετουσιώνουν ένα δραματικό όραμα για την περιοχή της Μεσογείου.

Το έργο αποτελεί έναν νοσηρό στοχασμό πάνω στην πολυετή ιστορία θανάτων στη Μεσόγειο Θάλασσα. H νευρική φωνή του Alan Bishop (από τους Sun City Girls) προσθέτει μια πνοή παραλογισμού στο εσχατολογικό σενάριο για τον σημερινό κόσμο.

Συντελεστές

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Raed Yassin

Μουσική & Στίχοι: Alan Bishop

Σκηνικά: Hussein Baydoun

Σχεδιασμός Φωτισμών: Charlie Astrom

Μετάφραση στίχων: Λένια Ζαφειροπούλου

Σχεδιασμός Παραγωγής: Κωνσταντίνος Σακκάς

Τεχνική Επίβλεψη: Βασίλης Σάλτας

Βοηθός σκηνοθέτη: Raisa Hagiu

Βοηθός Εκτέλεσης Παραγωγής: Αγγέλικα Σταυροπούλου

Τρισδιάστατα Μοντέλα & Κατασκευή Κτιρίων: Γιώργος Λουκρέζης

Κατασκευή & Εγκατάσταση Σκηνικών: Παναγιώτης Λαζαρίδης

Ηλεκτρολογικός Εξοπλισμός & Εγκατάσταση Φωτιστικών: Νίκος Παπαθανάσης

Διεύθυνση Παραγωγής: Delta Pi

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Σημείωμα Ραέντ Γιασίν

Όπως ακριβώς τα ζώα έχουν απωθηθεί από το κάδρο μας στη σύγχρονη εποχή, το ίδιο ισχύει και για τον ίδιο τον θάνατο. Μας προκαλεί δυσφορία να βλέπουμε κατάματα τον θάνατο, παρότι ο άνθρωπος είναι αυτός που ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους στον κόσμο. Όλο και περισσότερο αποκρύπτεται από εμάς η όψη του θανάτου, καθώς αποφεύγουμε με κάθε δυνατό τρόπο να τον αντικρίσουμε. Όσο ενοχλητικό κι αν είναι, τα συγκεκριμένα ζώα ενσωματώνουν μια αληθινή αναπαράσταση του θανάτου, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Προκειμένου να αφηγηθεί κανείς μια ιστορία για τον θάνατο, δεν υπάρχει καλύτερος αφηγητής από τους ίδιους τους αποθανόντες. Σαν να έχουν αναστηθεί από ένα άγνωστο παρελθόν, αυτά τα ζώα εξιστορούν το μοιραίο ταξίδι τους μιλώντας από μια διάσταση πέρα από αυτήν που ξέρουμε. Απομακρυσμένα από το φυσικό ενδιαίτημά τους και εκτοπισμένα σε ένα αστικό τοπίο, κάπου κοντά στη θάλασσα, η εμφάνισή τους κατ’ αυτό τον τρόπο προφητεύει τρόπον τινά την τρέχουσα σκοτεινή στιγμή των καιρών μας.

Ραέντ Γιασίν

Ο Ράεντ Γιασίν (γενν. 1979, Βηρυτό Λιβάνου) ζει και εργάζεται στη Βηρυτό και το Βερολίνο. Αποφοίτησε από το Θεατρικό Τμήμα του Ινστιτούτου Καλών Τεχνών της Βηρυτού το 2003 και το 2015 έλαβε μια ερευνητική υποτροφία από την Akademie der Künste der Welt της Κολονίας. Από τους οργανωτές του Irtijal Festival –φεστιβάλ πειραματικής σύγχρονης μουσικής στη Βηρυτό–, ο Γιασίν έχει κυκλοφορήσει επίσης αρκετά μουσικά άλμπουμ, ενώ το 2009 ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής Annihaya.

Το έργο του Ραέντ Γιασίν, ως εικαστικού καλλιτέχνη και μουσικού, πηγάζει από μια εξέταση των προσωπικών του αφηγήσεων και της θέσης τους στη συλλογική ιστορία, μέσα από τον φακό της καταναλωτικής κουλτούρας και της μαζικής παραγωγής.

Έχει παρουσιάσει εκθέσεις και περφόρμανς του σε αναρίθμητα μουσεία, φεστιβάλ και καλλιτεχνικές αίθουσες, ανάμεσά τους στα: Borderline Festival (Στέγη, Αθήνα, 2019), MaerzMusik (Βερολίνο, 2018), Nottingham Contemporary (Νότιγχαμ Αγγλίας, 2017), Solomon R. Guggenheim Museum (Νέα Υόρκη, 2016), Leighton House Museum (Λονδίνο, 2015), Akademie der Künste der Welt (Κολονία, 2015), Stedelijk Museum (Άμστερνταμ, 2014), Kunsthalle (Βιέννη, 2015), ICA (Λονδίνο, 2014), Gwangju Museum of Art (Νότια Κορέα, 2014), Castello di Rivoli (Τορίνο, 2014), Fondation Boghossian – Villa Empain (Βρυξέλλες, 2013), Mori Art Museum (Τόκιο, 2012), New Museum (Νέα Υόρκη, 2012), Sharjah Biennial 9 & 10 (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, 2009 & 2011), Centre Georges Pompidou (Παρίσι, 2011) και Delfina Foundation (Λονδίνο, residency 2014 & 2010-11). Ο Γιασίν έχει λάβει επίσης διάφορες υποτροφίες και τιμητικές διακρίσεις: Sharjah Art Foundation Project Fund (2014), Abraaj Group Art Prize (2012), Fidus Prize (2009), AFAC grant for production (2010-2018), YATF grant for production (2008 & 2012) και Cultural Resource grant for production (2008). Εκπροσωπείται από την Kalfayan Galleries (Αθήνα), την γκαλερί Isabelle van den Eynde (Ντουμπάι) και τη Marfa’ projects (Βηρυτός).

Alan Bishop

Ο Άλαν Μπίσοπ (γνωστός και με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Alvarius B.) είναι ιδρυτικό μέλος του πειραματικού και πρωτοποριακού συγκροτήματος Sun City Girls, από το Σηάτλ των ΗΠΑ, οι οποίοι διέγραψαν μια πορεία 27 ετών με περισσότερες από πενήντα δισκογραφικές κυκλοφορίες. Η δουλειά του στους Sun City Girls, από κοινού με τον αδελφό του, Richard Bishop, και τον Charles Gocher,επαρκεί από μόνη της ως απόδειξη για την ατρόμητη εξερεύνησή του στις εσχατιές του αυτοσχεδιασμού και της σύνθεσης.

Ο Μπίσοπ, ωστόσο, και κάτω από την καλλιτεχνική περσόνα του Alvarius B. έχει γράψει εκατοντάδες δικά του πρωτότυπα φολκ τραγούδια, σε ένα πρωτόγονο «απόκοσμο» ύφος, το οποίο είναι εξαιρετικά μοναδικό. Αλλά και ως ερμηνευτής της δουλειάς άλλων καλλιτεχνών, έχει ένα ρεπερτόριο που περιλαμβάνει εκατοντάδες διασκευές τραγουδιών, από τα πιο δυσεύρετα έως τα πιο γνωστά. Όλος αυτός ο όγκος έργου θεμελιώνεται πάνω στην εμμονική αγάπη του για το ιδίωμα των τραγουδοποιών, τη λαϊκή μουσική πέρα και πάνω από σύνορα και τα σάουντρακ του ιταλικού κινηματογράφου, καθώς και στην εξαιρετική του αίσθηση του χιούμορ. Τα τελευταία εννιά χρόνια, ο Μπίσοπ ζει ως επί το πλείστον στο Κάιρο, συνθέτοντας και ηχογραφώντας νέο υλικό, ως Alvarius B., ενώ συγχρόνως μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στη νέα μπάντα που δημιούργησε στην Αίγυπτο, τους The Invisible Hands, και στη συνεργασία του με τους Sam Shalabi και Maurice Louca στο τρίο Dwarfs of East Agouza. Η πιο πρόσφατη σόλο δισκογραφική του δουλειά κυκλοφόρησε τον περασμένο Οκτώβριο και πρόκειται για ένα τριπλό άλμπουμ-δυναμίτη, με τίτλο “With a Beaker on the Burner and an Otter in the Oven.”

Πληροφορίες

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

Κεντρική Σκηνή

Παρασκευή έως Κυριακή | 20:00 & 22:00

Διάρκεια: 60 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Εισιτήρια

Κανονικό: 8 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 7 €

Παρέα 10+ άτομα: 6 €

Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €

Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 €

Συνοδός ΑμεΑ: 5 €

Ομαδικές κρατήσεις στο groupsales@onassis.org

https://www.onassis.org/el/whats-on/sea-between-my-soul

Παρασκευή 6 – Κυριακή 8 Μαρτίου 2020

Εκθεσιακός χώρος -1| 16:45, 18:00, 19:15, 20:30, 22:45

Η Λιβανέζα live artist Τάνια Ελ Χούρυ διαβάζει, μέσα από ένα οικογενειακό ημερολόγιο συνόρων, την πανανθρώπινη και αέναη ιστορία της μετανάστευσης.

Στα βορειανατολικά σύνορα του Λιβάνου με τη Συρία βρίσκεται η περιφέρεια του Άκαρ. Εκεί γεννήθηκε και μεγάλωσε η Τάνια Ελ Χούρυ. Εκεί επιστρέφει, τώρα, μέσα από τη νέα της περφόρμανς, Cultural Exchange Rate. Η πολυβραβευμένη Λιβανέζα live artist επανέρχεται από τις 6 έως τις 8 Μαρτίου στη Στέγη, για να μοιραστεί τις αναμνήσεις της οικογένειάς της από ένα απομακρυσμένο συνοριακό χωριό της πατρίδας της.

Αντλώντας υλικό από ηχογραφημένες συνομιλίες με την εκλιπούσα γιαγιά της, από μαρτυρίες της προφορικής παράδοσης του Άκαρ, αλλά και από την αναπάντεχη ανακάλυψη χαμένων συγγενών της στο Μεξικό, η Τάνια Ελ Χούρυ συνθέτει τη συνταρακτική αφήγηση ενός αιώνα πολεμικών συγκρούσεων και μετανάστευσης.

Όπως σε όλα τα σκηνικά της πρότζεκτ, έτσι κι εδώ οι θεατές έρχονται να διαδραματίσουν δυναμικό ρόλο. Το Cultural Exchange Rate μοιάζει με μια απόπειρα καταβύθισης του κοινού στα βιώματα, στα ίχνη, στους ήχους της οικογένειας των Ελ Χούρυ, που δεν έπαψαν να μετακινούνται, να διασχίζουν σύνορα και να επιβιώνουν.

H Τάνια Ελ Χούρι δημιουργεί διαδραστικές εγκαταστάσεις και περφόρμανς. Από το Λονδίνο ως τη Βυρηττό, από το Βρετανικό μουσείο μέχρι τους ναούς του Λιβάνου που χρησιμοποιούνταν ως στρατιωτικές βάσεις στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, από μουσεία έως τελεφερίκ, μέχρι και στη Μεσόγειο θάλασσα. Το έργο της έχει μεταφραστεί και παρουσιαστεί σε πολλές γλώσσες, σε 32 χώρες ανά τις έξι ηπείρους. Τοποθετεί σταθερά το κοινό στο κέντρο της δράσης τους. Αφού «είναι πολύ σημαντικό για μένα να φροντίζω το κοινό, να το κάνω να αισθάνεται ασφάλεια∙ αλλά να μην αισθάνεται και φόβο να εμβαθύνει σε δύσκολα ζητήματα». 

Στη συγκεκριμένη live performance για τη βάναυση κουλτούρα των συνόρων σε συνανάθεση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, το κοινό καλείται να καταβυθιστεί στα μυστικά κουτιά μιας οικογένειας για να εξερευνήσει τους ήχους, τις εικόνες και τα ίχνη που άφησε πίσω του ένας αιώνας ασταμάτητης διέλευσης συνόρων.

Συντελεστές

Σχεδιασμός Παραγωγής: Petra Abusleiman

Έρευνα: Ziad Abu-Rish, May Haider, Mariam Saada, Alexander Mayagoitia

Σχεδιασμός Ήχου: Fadi Tabbal

Σχεδιασμός Γραφικών: Jana Traboulsi

Ζωντανή Επεξεργασία Βίντεο: Ali Beidoun

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Luke Bryant & Tania El Khoury

Αρχεία: Έγγραφα της οικογένειας Ελ Χούρυ (Λίβανος και Μεξικό), Archivo General de la Nación [Γενικά Αρχεία του Κράτους] (Μεξικό), SRE - Acervo Histórico Diplomático [Ιστορικό Διπλωματικό Αρχείο] (Μεξικό

Συν-ανάθεση των Bard Fisher Center (Νέα Υόρκη), Spielart Festival (Μόναχο) και Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση

Η παράσταση είναι στα αγγλικά

Διαβάστε περισσότερα

Η Τάνια Ελ Χούρυ εργάζεται πάνω στο πρότζεκτ του Cultural Exchange Rate εδώ και μια δεκαετία. Αφορμή για την αρχική ιδέα του εγχειρήματος αποτέλεσε η συγκινητική προσπάθεια του πατέρα της να τη στηρίξει οικονομικά κατά τη φυγή της στην Αγγλία. Γι’ αυτό τον σκοπό, της είχε παραχωρήσει τη συλλογή του από νομίσματα του Λιβάνου.

Με το Cultural Exchange Rate η Ελ Χούρυ συνεργάζεται για τρίτη φορά με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Έχουν προηγηθεί το Gardens Speak (2016), μια καταγραφή ιστοριών Σύριων πολιτών που σκοτώθηκαν στις πρώτες μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, και το The Search for Power (2019), μια εγκατάσταση-περφόρμανς για το σκανδαλώδες ζήτημα της ηλεκτροδότησης στον Λίβανο. Και τα δύο έργα της παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του Fast Forward Festival.

Το κεφάλαιο της μετανάστευσης έχει απασχολήσει την πλειονότητα των περφόρμανς της Τάνια Ελ Χούρυ. Είναι χαρακτηριστικό πως, από το 2011 έως σήμερα, επτά από τα έντεκα πρότζεκτ της σχολιάζουν πτυχές του προσφυγικού προβλήματος, καθώς και του ζητήματος των συνόρων.

Τάνια Ελ Χούρι

H Τάνια Ελ Χούρι είναι καλλιτέχνης που δημιουργεί ζωντανές εγκαταστάσεις και περφόρμανς, οι οποίες εστιάζουν στην αλληλεπίδραση με το κοινό και ασχολούνται με την ηθική και πολιτική δυναμική τέτοιων συναντήσεων. Υπήρξε Soros Art Fellow το 2019 και έχει τιμηθεί με τα Bessie Outstanding Production Award, International Live Art Prize, Total Theatre Innovation Award, Arches Brick Award και με το ANTI Festival International Prize for Live Art, «αναδεικνύοντας μερικά από τα πιο καυτά ζητήματα των καιρών μας», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά η πρόεδρος της κριτικής επιτροπής στο ANTI Festival, Fiona Winning. Η Τάνια έχει διδακτορικό στις Παραστατικές Σπουδές από το Royal Holloway, University of London. Πρόσφατα, υπήρξε προσκεκλημένη επιμελήτρια στο φεστιβάλ που οργανώθηκε στο Fisher Center for Performing Arts του Bard College, στη Νέα Υόρκη. Το 2018, πραγματοποιήθηκε στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ μια επισκόπηση του συνολικού έργου της, με τίτλο “ear-whispered: works by Tania El Khoury”. Γεννημένη στον ταραγμένο Λίβανο, εμπνέεται συχνά από τις εγχώριες πολιτικές κρίσεις. Έχει συνιδρύσει εκεί το Dictaphone Group, μια κολεκτίβα έρευνας και περφόρμανς με σκοπό τη διερεύνηση της σχέσης των κατοίκων της Βηρυτού με την πόλη και τον επαναπροσδιορισμό του δημόσιου χώρου. Επίσης, είναι συνδεδεμένη με τη βρετανική καλλιτεχνική συλλογικότητα Forest Fringe.

Πληροφορίες

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

Παρασκευή 6 – Κυριακή 8 Μαρτίου 2020

Εκθεσιακός χώρος -1| 16:45, 18:00, 19:15, 20:30, 22:45

Διάρκεια παράστασης:  45 λεπτά

Εισιτήρια

Κανονικό: 12 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 10 €

Παρέα 10+ άτομα: 9 €

Κάτοικος Γειτονιάς, Συνοδός ΑμεΑ: 7 €

Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 €

Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Οι παραστάσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο με συμπληρωμένο συγκεκριμένο αριθμό θεατών.

ΓΛΩΣΣΑ: αγγλικά

6 Φεβρουαρίου 2020 | Σε διάφορους χώρους της Στέγης | 16:00 – 22:30

Δράσεις με ελεύθερη είσοδο σε όλους τους χώρους της Στέγης

Μουσική και περιβάλλον, μουσική και χώρος, μουσική και εμείς. Οι ήχοι του φετινού Open Day αντανακλούν ένα αέναο δίκτυο σχέσεων με τον κόσμο που μας περιβάλλει και με τον εαυτό μας.

Ακούστε τη φύση, το λιώσιμο των πάγων, ακούστε ήχους από την Παταγονία μέχρι την έρημο Σαχάρα. 100 συντελεστές, 60 έργα, από τον εμβληματικό Jοhn Cage έως τον βραβευμένο με Pulitzer, John Luther Adams, από τον σπουδαίο François-Bernard Mâche έως το μουσικό ιδίωμα του Toru Takemitsu. Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τις καλλιτεχνικές δράσεις της, πυροδοτεί συζητήσεις γύρω από την κλιματική αλλαγή και τις περιβαλλοντικές απώλειες, διαμορφώνοντας μια συλλογική οικολογική συνείδηση, με στόχο τη βιωσιμότητα και την αειφορία.

Το φετινό Open Day στις 16 Φεβρουαρίου, το φεστιβάλ της Στέγης που εκτείνεται σε όλους τους χώρους, αφιερώνεται στις Μουσικές Οικολογίες: μια σύνθετη αλληλεπίδραση δημιουργών, εκτελεστών, ακροατών. Μια μουσική πρόταση που συνδιαλέγεται με σημαντικά ρεύματα της σκέψης του 20ού αιώνα, μεταξύ άλλων την οικολογία του νου, όπως την διατύπωσε ο Gregory Βateson στο βιβλίο του, «Βήματα για μια οικολογία του νου», και την οικοσοφία που εισήγαγε ο Félix Guattari.

Στον σημερινό μας κόσμο τίποτα δεν είναι δεδομένο· όροι όπως ήχος, θόρυβος, μουσική χρειάζεται να εξεταστούν και να επαναπροσδιοριστούν προκειμένου να περιγράψουν την πολλαπλότητα της σύγχρονης κατάστασης. Η φύση του μουσικού υλικού, η έννοια και η πρακτική της εκτέλεσης, η ατομική και συλλογική εμπειρία της ακρόασης βρίσκονται στο υπόβαθρο των καλλιτεχνικών αναζητήσεων. Σχέσεις ετερογενείς και διαφοροποιημένες, συνυπάρξεις που με τη σειρά τους εμπνέουν νέα, γοητευτικά μουσικά ιδιώματα, έργα που προτείνουν μία άλλη ματιά για την ηχητική τέχνη.

Για άλλη μία χρονιά, το Open Day εισβάλλει σε όλους τους χώρους και προσκαλεί μικρούς και μεγάλους να περιπλανηθούν ελεύθερα στους χώρους της και να δημιουργήσουν τις προσωπικές διαδρομές τους μέσα από απρόσμενες ηχητικές συναντήσεις.

Συντελεστές:

Σύλληψη, Σύνθεση, Μουσικολογική & Σκηνοθετική Επιμέλεια, Realisations, Ενορχηστρώσεις, Οργάνωση: Ανάργυρος Δενιόζος

Μουσική Διεύθυνση:  Ανδρέας Λεβισιάνος

Οργανωτική Επιμέλεια: Βάλια Ρασσά

Επιμέλεια: Σέργιος Σινάνης

Φωτισμός: Ελίνα Σφουντούρη, Θάλεια Βελεγρακη

Προγραμματισμός & Electronics: Νίκος Παλαμάρης

Οργάνωση Παραγωγής:  Χριστίνα Πιτούλη

Συμμετέχουν: Ensemble Continuum (@Athens), Σύνολο Φεστιβάλ Ιονίων, Ergon Ensemble

Πρόγραμμα

Κεντρική Σκηνή

16:30-17:30

Hans Abrahamsen (*1952)
“Schnee” (2008)

Δέκα Κανόνες για Εννέα όργανα

ERGON ENSEMBLE
Νίκος Νικόπουλος (φλάουτο), Χριστίνα Παντελίδου (όμποε), Κώστας Τζέκος (κλαρινέτο), Μπάμπης Ταλιαδούρος (κρουστά), Beata Pincetic (πιάνο), Στέφανος Νάσος (πιάνο), Κώστας Παναγιωτίδης (βιολί), Μάριος Δαπέργολας (βιόλα), Δημήτρης Τραυλός (τσέλο)

Ανδρέας Λεβισιανός: Διεύθυνση

17:30-18:00

Michael Pisaro (*1961)
“fields have ears (4)” (2009)

6daEXIt Improvisation Ensemble
Ιωάννα Βαλσαμάρα, Γιάννης Δημητρούδης, Στέλλα Δίπλη, Στέφανος Κιορίδης, Λίνα Κουκούλη, Φώτης Λαζίδης, Χρυσή Παρπαρά, Δήμητρα Παύλου, Αλέξης Πορφυριάδης, Μυρτώ Σιώχου, Γιώργος Χωλόπουλος

18:00-19:00

Tristan Murail (*1947)
από τον κύκλο “Portulan”: “Une Lettre De Vincent” (2018), για φλάουτο και τσέλο

“Les Ruines Circulaires” (2006), για κλαρινέτο και βιολί

Kaija Saariaho (*1952)
”Sept Papillons” (2002), για σόλο τσέλο

John Luther Adams (*1953)
“Four Songs”:
“magic song for one who wishes to live” (1990),
Κείμενο των Εσκιμώων Thule

“the dead who climb up to the sky” (1990)
Κείμενο των Εσκιμώων Ammassalik

“Little Cosmic Dust Poem” (2007)
Kείμενο John Haines

“poem of the forgotten” (2004)
κείμενο John Haines

Tristan Murail (*1947)
από τον κύκλο “Portulan”:
“Feuilles à travers les cloches” (1998), για φλάουτο, βιολί, τσέλο και πιάνο
“Paludes” (2011), για άλτο φλάουτο, κλαρινέτο, βιολί, βιόλα και τσέλο
“Dernières Nouvelles Du Vent D' Ouest” (2011), για βιόλα, κόρνο, πιάνο και κρουστά
“Garrigue” (2007), για μπάσο φλάουτο, βιόλα, τσέλο και κρουστά

Σύνολο Φεστιβάλ Ιονίων
Αγγελική Καθαρίου (φωνή), Ναυσικά Τσάρα (φλάουτο), Σπύρος Τζέκος (κλαρινέτο), Μάνος Βεντούρας (κόρνο), Παναγιώτης Ζιάβρας (κρουστά), Αντρέας Φαρμάκης (κρουστά),Μαριλένα Σουρή (πιάνο), Μπάμπης Καρασαββίδης (βιολί), Ελευθερία Τόγια (βιόλα), Μαρίνα Κολοβού (τσέλο)

Ανδρέας Λεβισιανός: Διεύθυνση

19:00-19:15

Gérard Grisey (1946-1998)
“Anubis”, “Nout” (1983/90), για μπάσο σαξόφωνο

Guido DeFlaviis, σαξόφωνο

19:15-20:00

Χρήστος Χατζής (*1953)
“String Quartet No. 1 (The Awakening)” (1994), για κουαρτέτο εγχόρδων και μαγνητοταινία

Kaija Saariaho (*1952)
“Nymphéa” (1987), για κουαρτέτο εγχόρδων και live electronics

Κουαρτέτο Εγχόρδων του Ensemble Continuum (@Athens)
Ηρώ Σειρά (βιολί Ι), Franc Shestani (βιολί ΙΙ), Patrick Evans (βιόλα), Αλέξανδρος Μποτίνης (τσέλο), Νίκος Παλαμάρης, (live electronics), Σέργιος Σινάνης (live electronics)

20:00-20:30

Kevin Volans (*1949)
“Cicada” (1994)

Beata Pincetic & Χρήστος Σακελλαρίδης, πιάνο ντουέτο

21:00 Βραδινή Συναυλία

John Cage (1912-1992)
“Atlas Eclipticalis” (1961) with “Winter Music” (1957)

“Atlas Eclipticalis”: Στέλλα Καρυτινού (βιολί), Χρύσα Κουτσαυτάκη (βιολί), Μπάμπης Καρασαββίδης (βιολί), Ντόριαν Ιντρίζι (βιολί), Ευγένιος Ζιμπάι (βιολί), Γιώργος Παναγιωτόπουλος (βιολί), Ηλίας Σδούκος (βιόλα), Ελευθερία Τόγια (βιόλα), Αλέξανδρος Μποτίνης (τσέλο), Μαρίνα Κολοβού (τσέλο), Χάρης Παζαρούλας (κοντραμπάσο), Ana Chifu (φλάουτο), Ζαχαρίας Ταρπάγκος (φλάουτο), Ναυσικά Τσάρα (φλάουτο), Κώστας Γιοβάνης (όμποε), Κώστας Τζέκος (κλαρινέτο), Σπύρος Τζέκος (κλαρινέτο), Δημήτρης Ντακοβάνος (φαγκότο), Μάνος Βεντούρας (κόρνο), Φάνης Βερνίκος (τρομπέτα), Δημήτρης Γκόγκας (τρομπέτα), Ανδρέας Ρολάνδος Θεοδώρου (τρομπόνι), Σπύρος Βέργης (τρομπόνι), Μενέλαος Μωραΐτης (τούμπα)

“Winter Music”: Γιώργος Κωνσταντίνου (πιάνο)

Anna Thorvaldsdottir (*1977)
“RÓ” (2013)

Ana Chifu (φλάουτο), Σπύρος Τζέκος (κλαρινέτο), Δήμητρα Κοκκινοπούλου (πιάνο), Ανδρέας Φαρμάκης (κρουστά), Ηρώ Σειρά (βιολί 1), Στέλλα Καρυτινού (βιολί 2), Patrick Evans (βιόλα), Μαρίνα Κολοβού (τσέλο)

Alvin Lucier (*1931)
“Copied Lines (Panorama II)” (2011)

Ανδρέας Ρολάνδος Θεοδώρου (τρομπόνι), Ηρώ Σειρά (βιολί 1), Γιώργος Παναγιωτόπουλος (βιολί 2), Franc Shestani (βιολί 3), Στέλλα Καρυτινού (βιολί 4), Μπάμπης Καρασαββίδης (βιολί 5), Χρύσα Κουτσαυτάκη (βιολί 6), Ντόριαν Ιντρίζι (βιολί 7), Ευγένιος Ζιμπάι (βιολί 8), Ηλίας Σδούκος (βιόλα 1), Ελευθερία Τόγια (βιόλα 2), Patrick Evans (βιόλα 3), Αλέξανδρος Μποτίνης (τσέλο 1), Μαρίνα Κολοβού (τσέλο 2)

Kaija Saariaho (*1952)
“Lichtbogen” (1986)

Ζαχαρίας Ταρπάγκος (φλάουτο), Μαριλένα Σουρή (πιάνο), Maria Bildea (άρπα), Παναγιώτης Ζιάβρας (κρουστά), Franc Shestani (βιολί 1), Χρύσα Κουτσαυτάκη (βιολί 2), Ηλίας Σδούκος (βιόλα), Αλέξανδρος Μποτίνης (τσέλο), Χάρης Παζαρούλας (κοντραμπάσο), Νίκος Παλαμάρης (live electronics), Σέργιος Σινάνης (live electronics)

Διεύθυνση: Ανδρέας Λεβισιανός

Μικρή Σκηνή

16:30-17:00

Jez Riley French (*1965)
'moments' (2010) από το έργο “...until now photographic scores” (2007-2011)

Σύνολο Πειραματικής Μουσικής του Μουσικού Σχολείου Παλλήνης
Μαρία Θωίδη (πιάνο), Ειρήνη Κεφαλά (πιάνο), Νίκη Κεφαλλωνίτη (ηλεκτρική κιθάρα, κρουστά), Ίριδα Κοβού (μελόντικα, κρουστά), Δέσποινα Παρλαβάντζα (κρητική λύρα), Σωτήρης Παρλαβάντζας (τρομπέτα), Βαρβάρα Τυρανοπούλου (κρουστά), Βάλια Χριστοπούλου (επιμέλεια, προετοιμασία)

17:00-17:30

Sarah Hennies (*1979)
“Loss and/or music for cello and humming”
Judith Hamann, τσέλο

17:30-17:45

Alvin Lucier (*1931)
“Panorama” (1993), για τρομπόνι και πιάνο

Ανδρέας-Ρολάνδος Θεοδώρου (τρομπόνι), Δήμητρα Κοκκινοπούλου (πιάνο)

17:45-19:00

Wil Offermans (*1957)
“Honami” (1994), για σόλο φλάουτο

Olivier Messiaen (1908-1912)
“Le Merle noir” (1952), για φλάουτο και πιάνο

György Ligeti (1923-2006)
“Arc-en-ciel, etude no. 5” (1985), για σόλο πιάνο

Salvatore Sciarrino (*1947)
“Fauno Che Fischia a un Merlo” (1980), για φλάουτο και άρπα

François-Bernard Mâche (*1935)
“Sopiana” (1980), για φλάουτο, πιάνο και προηχογραφημένους ήχους

Luciano Berio (1925-2003)
“Wasserklavier” (1965) και “Leaf” (1990), για σόλο πιάνο

Anne LeBaron (*1953)
“Solar Music” (1997), για φλάουτο και άρπα

Doina Rotaru (*1981)
“Japanese Garden” (2013), εκδοχή για 2 φλάουτα και μαγνητοταινία

Toru Takemitsu (1930-1996)
“Toward the Sea III” (1989), για άλτο φλάουτο και άρπα

Ana Chifu (φλάουτο), Ζαχαρίας Ταρπάγκος (φλάουτο), Maria Bildea (άρπα), Χρήστος Σακελλαρίδης (πιάνο)

19:00-19:30

Judith Hamann (1983)
“Shaking Studies” (2017-σήμερα), για τσέλο και τσελίστα

Judith Hamann, τσέλο

19:30-20:30

Γιώργος Κουμεντάκης (*1959)
«Μεσόγειος Έρημος»

Λορέντα Ράμου, πιάνο

Φουαγιέ

16:00-16:30

Φουαγιέ Ισογείου
Jamey Tenney (1934-2006)
“In A Reverberant Space” (1994)

Ventus Ensemble
Κώστας Γιοβάνης (όμποε), Guido De Flaviis (σαξόφωνο), Κώστας Τζέκος (κλαρινέτο), Σπύρος Τζέκος (κλαρινέτο), Δημήτρης Ντακοβάνος (φαγκότο), Μάνος Βεντούρας (κόρνο), Γιάννης Γούναρης (κόρνο), Φάνης Βερνίκος (τρομπέτα), Δημήτρης Γκόγκας (τρομπέτα), Σπύρος Βέργης (τρομπόνι), Μενέλαος Μωραΐτης (τούμπα)

16:30-17:10

Φουαγιέ 2ου & 3ου ορόφου
John Luther Adams (*1953)
“Songbirdsongs” (1983)

Ana Chifu (φλάουτο), Ζαχαρίας Ταρπάγκος (φλάουτο), Παναγιώτης Ζιάβρας (κρουστά), Αντρέας Φαρμάκης (κρουστά)

17:10-17:30

Φουαγιέ Ισογείου
John Cage (1912-1992)
“Litany for The Whale” (1980)

Άννα Παγκάλου & Αναστασία Κότσαλη, mezzo-sopranos

17:30-18:00

Φουαγιέ 3ου ορόφου
Robert Ashley (1930-2014)
“In Memoriam Esteban Gomez” (1963)

Roland Dahinden (*1962)
“Talking with Charlie” (2018)

Gareth Davis (μπάσο κλαρινέτο), Guido DeFlaviis (σαξόφωνα), Αλέξανδρος Δρυμωνίτης (ηλεκτρική κιθάρα), Χάρης Παζαρούλας (κοντραμπάσο)

18:00-18:20

Φουαγιέ 2ου ορόφου
Performance βασισμένη στο έργο του Michael Pisaro (*1961)
“Cosmological Plants” (2016)

Δέσποινα Παπαχριστοπούλου (ηθοποιός/performer), Χριστίνα Πλατανιώτη (ηθοποιός)

18:20-18:30

Φουαγιέ 2ου ορόφου
Jennifer Walshe (*1974)
“A Folksong Collection” (2011, 2016)

Μαρία-Ηλιάνα Κατσούρα, σοπράνο

18:30-19:00

Φουαγιέ 3ου ορόφου
Pauline Oliveros (1932-2016)
“Earth Ears” (1989)

WHI ensemble
Οδυσσέας Γκάλλιος, Ορφέας Καρανάσιος, Αναστασία Κουκιόγλου, Μαργαρίτα Λάμπου, Βασιλική Νικολάου, Νίκος Παναγιωτάκης, Δημήτρης Παπαβασιλείου, Αλέξης Πορφυριάδης, Κωνσταντίνα Σαμακοβλή

19:00-19:20

Φουαγιέ 5ου ορόφου
“The Ising Project”

Φωνητική περφόρμανς: Άννα Παγκάλου

19:20-19:30

Φουαγιέ 2ου ορόφου
Jennifer Walshe (*1974)
“A Folksong Collection” (2011, 2016)

Μαρία-Ηλιάνα Κατσούρα, σοπράνο

19:30-20:00

Φουαγιέ 3ου ορόφου
Christian Marclay (*1955)
“To be continued” (2016)

Alvin Lucier (*1931)
“Carbon Copies” (1989)

Gareth Davis (μπάσο κλαρινέτο), Guido DeFlaviis (σαξόφωνα), Αλέξανδρος Δρυμωνίτης (ηλεκτρική κιθάρα), Χάρης Παζαρούλας (κοντραμπάσο)

20:00-20:15

Christian Marclay (*1955)
“chalkboard” (2010)

20:15-20:30

John Luther Adams (*1953)
“The Light That Fills The World” (2001)

Γιώργος Παναγιωτόπουλος (βιολί), Μενέλαος Μωραΐτης (τούμπα), Παναγιώτης Ζιάβρας, Αντρέας Φαρμάκης (κρουστά), Δήμητρα Κοκκινοπούλου (keyboards)

Παράλληλες Δράσεις

Εξωτερικοί Χώροι

Peter Ablinger (*1959)
“WEISS/WEISSLICH 14 (White/Whitish 14), Sitting and Hearing” (1995-σήμερα)

Φουαγιέ Ισογείου

“Α Dip in the OCEAN” (2020)
Installation/live streaming βασισμένο στο έργο “A Dip in the Lake” (1978) του John Cage (1912-1992)

Γιγαντοοθονη

John Cage: “49 Waltzes for the Five Boroughs” (1977), ολοκληρωμένη υλοποίηση βίντεο από τους Don Gillespie, Roberta Friedman και Gene Caprioglio

Έξοδος

Max Neuhaus (1939-2009)
(LISTEN), δράση

Φουαγιέ 2ου ορόφου

Installation για το έργο “Cosmological Plants” (2016) του Michael Pisaro (*1961)
Τα κείμενα που ακούγονται είναι βασισμένα στο δοκίμιο του Felix Guattari, Οι τρεις οικολογίες (1989).
Ο αλγόριθμος μετατροπής/παραλλαγής είναι του Nick Didkovsky/Dr. Nerve.
Διαβάζει η ηθοποιός Δέσποινα Παπαχριστοπούλου.
Ηλεκτρονικά Ανάργυρος Δενιόζος & Ορέστης Παπαδόπουλος

Φουαγιέ 3ου ορόφου

“Blackboards”, για την εκτέλεση του έργου “chalkboard” (2010) του Christian Marclay (*1955)

Φουαγιέ 5ου ορόφου

“ΙCE/The Ising Project” (2019-)

Θα προβάλλονται σε συνεχή ροή τα φιλμ:
Ron Fricke: “Baraka” (1992)
John Grzinich: “Sound Aspects Of Material Elements” (2010)
John Grzinich: “Minema” (2010)
Phil Niblock: “Brazil 84” (2004)
Godfrey Reggio: “Koyaanisqatsi: Life Out of Balance” (1982)
Andrej Zdravič: “Riverglass (V steklu reke)” (1997)
Bill Fontana: “SoundSculptures” (2018)

Φουαγιέ 4ου ορόφου

“BlackBox”
Sound Works

Alison Knowles (*1933)
“Frijoles Canyon” (1992)

Annea Lockwood (*1939)
“A Sound Map of the Hudson River” (1982)

Νίκος Παλαμάρης (*1982)
“Forêt Animé” (2008)

Σπύρος Πολυχρονόπουλος (*1980)
“ante” (2010)

Σέργιος Σινάνης (*1995)
“Deux Cigarettes” (2018)

Κατερίνα Τζεδάκη (*1964)
«τσίου» (2019)

Maggi Payne (*1945)
“Moiré” (1996)

Hildegard Westerkamp (*1946)
“Transformations” (1996)

Chris Watson (*1952)
“Vatnajokull” (2003)

Luc Ferrari (1929-2005)
“Presque rien No.1 – le lever du jour au bord de la mer” (1967–70)

Luc Ferrari (1929-2005)
“Presque rien No.2 – ainsi continue la nuit dans ma tête multiple” (1977)

Πληροφορίες

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

16 Φεβρουαρίου 2020, 16:00 – 22.30

Σε διάφορους χώρους της Στέγης

Όλες οι δράσεις του Open Day είναι δωρεάν με δελτία εισόδου

https://www.onassis.org/el/whats-on/open-day-2020

Κονγκό. Αφήγηση, τραγούδι και χορός συνθέτουν ένα πολύμορφο παζλ, με αφορμή τη βίαιη αποικιοκρατία, ένα οδοιπορικό στους δρόμους της Παγκόσμιας Ιστορίας από τον Kονγκολέζο χορογράφο Φωσταίν Λινυεκουλά.

Η τέχνη του Φωσταίν Λινυεκουλά είναι αδύνατο να μην αγγίζει θέματα πολιτικής. Άλλωστε, η πορεία του Kονγκολέζου χορογράφου έχει χαραχτεί μέσα από αναρίθμητες ιστορίες της γενέτειράς του, ιστορίες που θα έλεγε κανείς πως αποκτούν φωνή μέσα από το σώμα. Στην τελευταία του δουλειά, το Congo, που παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης από τις 12 έως τις 14 Φεβρουαρίου, μας προτείνει να ακολουθήσουμε ξανά τους δρόμους της Ιστορίας, μέσα από τις αφηγήσεις του συγγραφέα και κινηματογραφιστή Éric Vuiilard για τη βίαιη αποικιοκρατία στο Κονγκό.

Σε έναν πολιτισμό όπου η προφορική αφήγηση, το τραγούδι και ο χορός είναι αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής, ο Λινυεκουλά παντρεύει τα στοιχεία αυτά στο έργο του, προτείνοντας έτσι μια ιστορία από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο. Ένας αφηγητής, μια τραγουδίστρια και ο ίδιος ο χορογράφος ζωντανεύουν επί σκηνής μνήμες και επαγρυπνούν πάνω από όλες τις αλήθειες που αποσιωπήθηκαν για την αιματηρή αυτοκρατορία του Λεοπόλδου Β΄, ο οποίος μετέτρεψε μια επίγεια Εδέμ σε «γη των κολασμένων».

Ο Φωσταίν Λινυεκουλά εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Στέγη το 2013 με το έργο “Le Cargo”, το πρώτο του σόλο, με το οποίο θέλησε να θίξει ζητήματα ιστορίας, βίας και εκτοπισμού. Θα έλεγε κανείς πως, για τον χορογράφο, το σώμα είναι ένα ζωντανό αρχείο μνήμης, μια επιφάνεια στην οποία καταγράφονται, αλλά και αναβιώνουν, πτυχές της ιστορίας που δεν συμπίπτουν απαραιτήτως με τις επίσημες αφηγήσεις για τα γεγονότα.

Ο Λινυεκουλά είχε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή του πως «η μόνη μου πατρίδα είναι το σώμα μου», ορμώμενος από τους εξής στίχους: «Πώς μπορώ να βαδίσω προς εμένα, προς τους ανθρώπους μου, με το αίμα μου εν βρασμώ και την ιστορία μου συντρίμμια;» Πράγματι, η ματιά του χορογράφου φέρει έντονα τέτοιου είδους προβληματισμούς, όπως το σώμα ως επικράτεια και η αίσθηση του ανήκειν.

«Χορεύουμε για να θυμόμαστε;» Μερικές φορές, ισχυρίζεται ο χορογράφος, ο χορός γίνεται ένας τρόπος να θέσεις ερωτήματα στο ίδιο σου το σώμα, ένας μνημοτεχνικός μηχανισμός για να διαπιστώνουμε τη σχέση μας με τον χρόνο.

Συντελεστές

Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Faustin Linyekula

Κείμενα: Éric Vuillard, με τους Daddy Moanda Kamono, Faustin Linyekula, Pasco Losanganya 

Μουσική: Franck Moka, Faustin Linyekula 

Υπεύθυνος Φωτισμών: Koceila Aduabed 

Παραγωγή: Studios Kabako – Virginie Dupray 

Συμπαραγωγή: Kunstenfestivadesarts (Βρυξέλλες), Théâtre de la Ville / Festival d’Automne (Παρίσι), Le Manège, Scène nationale de Reims (Ρενς), HAU / Hebbel am Ufer (Βερολίνο), Ruhrtriennale (Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία), Vidy-Lausanne Theatre (Λοζάνη), Holland festival (Άμστερνταμ) 

Με υποστήριξη από το Centre National de la Danse – Pantin, το Centre Dramatique National de Normandie-Rouen και το KVS (Βρυξέλλες)

Faustin Linyekula

Χορευτής και χορογράφος, ο Faustin Linyekula ίδρυσε το 1997 την πρώτη ομάδασύγχρονου χορού της Κένυας, την Gàara company, μαζί με τους Opiyo Okach καιAfrah Tenambergen.
Με σπουδές λογοτεχνίας και θεάτρου, ο Φωσταίν Λινυεκουλά δημιούργησε το 2001, στην Κινσάσα του Κονγκό, τα Studios Kabako, έναν χώρο αφιερωμένο στις παραστατικές τέχνες, παρέχοντας έτσι στους ντόπιους καλλιτέχνες προγράμματα εκπαίδευσης, έρευνας και δημιουργίας. Το 2007, η έδρα των Kabako μεταφέρθηκε στο Κισανγκάνι ―στο βορειοανατολικό Κονγκό―, ενώ παράλληλα ανοίχτηκε και σε άλλα καλλιτεχνικά πεδία, όπως στον κινηματογράφο, το βίντεο και τη μουσική.

Πιστός στις αναζητήσεις του, ο χορογράφος ερευνά μέσα από τα έργα του τις λειτουργίες της μνήμης και της λήθης, ειδικότερα όταν αυτές αφορούν την τραυματική ιστορία του τόπου του. Η τέχνη του Λινιεκουλά δεν είναι στρατευμένη, αλλά επιφορτισμένη με το καθήκον της μνήμης ή, σε άλλες περιπτώσεις, με ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον και τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Έργα του έχουν περιοδεύσει ανά τον κόσμο, σε θέατρα και μουσεία. Επίσης, έχει συνεργαστεί και με χορογράφους, όπως ο Raimund Hoghe (“Sans-titre”, 2009), αλλά και με τα Μπαλέτα της Λορένης για την αναβίωση του έργου «Η δημιουργία του κόσμου». Το καλοκαίρι του 2019 συνεργάστηκε με τον WilliamKentridge στην καλλιτεχνική διεύθυνση του Holland Festival – αμφότεροι ως προσκεκλημένοι καλλιτέχνες.

Πληροφορίες 

Συγγρού 107

12 – 14 Φεβρουαρίου 2020

Κεντρική Σκηνή | 20:30

Εισιτήρια

Κανονικό: 7, 15, 18, 22 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 12, 14, 18 €

Παρέα 10+ άτομα: 11, 13, 16 €

Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €

Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 €

Συνοδός ΑμεΑ: 10 €

Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στην παράσταση γίνεται χρήση καπνού και στροβοσκοπικών φωτισμών (strobe lights) 

Με την υποστήριξη:
http://admin.ertopen.com/7a05b90a-1a74-4c20-8999-6ea83c744bca" class="s32" style="width: 120px; height: 36px;">

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Η υπηρεσία e-ticket / print@home είναι διαθέσιμη για τις online αγορές εισιτηρίων. Ανοίξτε το pdfστη smart συσκευή σας ή τυπώστε το εισιτήριό σας από όπου κι αν βρίσκεστε και μπείτε με αυτό απευθείας στην αίθουσα.

ΓΡΑΜΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ 
2109005800 Καθημερινά, 09:00 – 21:00

ΓΡΑΜΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ

2130178200 – Τετάρτη-Παρασκευή 13:30-21:30, Σάββατο-Κυριακή 9:30-21:30

ΕΚΔΟΤΗΡΙΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ (Συγγρού 107)
Ωράριο λειτουργίας: Τα ταμεία της Στέγης θα λειτουργούν τις ημέρες των παραστάσεων 18:30-21:30
Γίνονται δεκτές πιστωτικές - χρεωστικές κάρτες Amex,Visa, MasterCard & Diners.

ΣΗΜΕΙΑ ΠΩΛΗΣΗΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟΥΣ
Σημεία πώλησης εκτός Στέγης
Στο δίκτυο καταστημάτων Public
Στο κατάστημα IANOS της οδού Σταδίου (η αγορά εισιτηρίων πραγματοποιείται μόνο με μετρητά)

https://www.onassis.org/el/whats-on/congo

Παράλληλες δράσεις: 27 Ιανουαρίου έως 2 Φεβρουαρίου 2020

https://youtu.be/F623yHM-Yec

Χορέψτε όσο αντέχετε. Το 7ο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων έρχεται στη Στέγη. Δύο μέρες, οκτώ πρωτότυπα έργα, δύο έργα-έκπληξη πριν από την επίσημη έναρξη, δύο εργαστήρια, μια συζήτηση, έντεκα νέοι δημιουργοί. Από τις 5 το απόγευμα έως τις 11 το βράδυ.

Οχτώ νέες χορογραφίες σε διεθνή πρεμιέρα. Το 7ο φεστιβάλ Νέων Χορογράφων στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση περιλαμβάνει παραστάσεις, εργαστήρια και παράλληλες δράσεις που εκτείνονται από τις 27 Ιανουαρίου έως τις 2 Φεβρουαρίου. Ένα πυκνό πρόγραμμα που μας αποκαλύπτει τάσεις και αναζητήσεις που διατρέχουν τη σύγχρονη χορευτική σκηνή και τη νέα σκέψη, τόσο για την τέχνη όσο για και τη ζωή.

Δυνατά beats trance μουσικής μάς υποδέχονται στο Becoming With Animal της Ηρώς Βασάλου και, μαζί, ένα σχοινί που δαμάζει ή/και απελευθερώνει πρωταρχικά ένστικτα. Στο manoeuvre_ των Κάντυ Καρρά και Χαρά Κότσαλη, το βασικό στοιχείο είναι ένα οικοδομικό υλικό: το άκαμπτο ξύλινο μαδέρι. Στο Reverie των Γεωργία Τέγου & Μιχάλη Θεοφάνους, η σκηνή αντιμετωπίζεται ως μαγική κουνελότρυπα, χωροχρόνος ονειροπόλησης και ρεμβασμού. Πολυμορφικό ον που διέφυγε από κάποια sci-fi δυστοπία θυμίζει το πλάσμα που συνθέτουν οι Δάφνη Αντωνιάδου και Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου στο Vanishing Point. Η απόπειρα σύνδεσης και αποσύνδεσης είναι διάχυτη στα μοτίβα που αναπτύσσουν οι τρεις χορευτές του DisJoint της Αναστασίας Βαλσαμάκη, ενώ στο A Little More Than Nothing του Χρήστου Μούχα οι θεατές είναι εκείνοι που καλούνται να γίνουν για λίγο χορευτές.

«Οι χορευτές είναι ανθρώπινα όντα, όπως εσείς κι εγώ», για να χρησιμοποιήσουμε τη φράση του Βρετανού κριτικού χορού Sanjoy Roy. Ο ίδιος, μαζί με τους Vallejo Gantner, Ásgerður Gunnarsdóttir, Λίντα Καπετανέα, Ανδρονίκη Μαραθάκη και Alexander Graham Roberts αποτέλεσαν την κριτική επιτροπή που επέλεξε τον βασικό κορμό των έξι παραστάσεων του φετινού φεστιβάλ, βάσει σχετικού open call. Συναντήσεις και εργαστήρια των προκριθέντων με καλλιτέχνες-συνεργάτες της Στέγης, όπως τον Δημήτρη Παπαϊωάννου και τον Ευριπίδη Λασκαρίδη, έδωσαν τον χαρακτήρα άτυπου lab και, μαζί, την αίσθηση μιας σκυτάλης που περνάει από τη μια γενιά στην επόμενη σε συνθήκες αμοιβαιότητας όσο και γόνιμης ρήξης.

Δύο άλλα έργα προήλθαν μετά από απευθείας ανάθεση και εντάχθηκαν στο φετινό φεστιβάλ. Το Zeppelin Bend, το οποίο θα δούμε ως work-in-progress πριν από την ευρωπαϊκή του πρεμιέρα, ανατέθηκε από την πρώην καλλιτεχνική επιμελήτρια της Στέγης, Κάτια Αρφαρά, στην –ήδη καταξιωμένη στη Γαλλία– χορογράφο Κατερίνα Ανδρέου, γνώριμη από το 5ο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων της Στέγης. Θέμα του; Οι fitness πρακτικές ευεξίας, όπως η aerial yoga, ως ένα αμφιλεγόμενο new-age ελιξίριο ευζωίας. Το Re-call της Βενετσιάνας Καλαμπαλίκη, στο οποίο η ισχύς της προσωπικότητας αναγορεύεται σε συνώνυμο της χειραφέτησης, προέκυψε επίσης από ανάθεση της Στέγης, στο πλαίσιο του δικτύου Europe Beyond Access, που έχει ως στόχο την ανάδειξη καλλιτεχνών των παραστατικών τεχνών με αναπηρία.

Όμως, το φεστιβάλ δεν σταματά εδώ. Καλεί τον Ευριπίδη Λασκαρίδη, τον διεθνώς ανερχόμενο δημιουργό, που εντυπωσίασε τον Νοέμβριο στη Στέγη με την παγκόσμια πρεμιέρα του Elenit, να προλογίσει το 7ο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων, με τις δύο πρώτες χορογραφίες του: RELIC (στις 28/1) και ΤΙΤΑΝΕΣ (στις 31/1), αποκλειστικά για Φίλους της Στέγης, επαγγελματίες και ειδικούς του χορού. «Δεν είμαι χορογράφος» επισημαίνει ο Λασκαρίδης. Πιο υβριδικός και μεταβαλλόμενος από ποτέ, κάποτε στις παρυφές της περφόρμανς ή και πέρα από αυτές, ανοίγει για το κοινό τα στάδια της διαδικασίας που δεν βλέπουμε ποτέ με το εργαστήριο RELIC & TITANΕΣ: Ξαναστήνοντας δύο παραστάσεις. Πώς ξαναστήνεται μια παράσταση σε δύο ημέρες; Η διαδικασία στησίματος μιας περιοδεύουσας παράστασης προσβάσιμη σε φοιτητές και αποφοίτους επαγγελματικών σχολών Καλών Τεχνών, Χορού και Θεατρικών Σπουδών.

Ακολουθεί το εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τον Sanjoy Roy, τον φημισμένο κριτικό χορού της Guardian και αρχισυντάκτη του Springback Magazine ένα πρόγραμμα σε 2 μέρη, εμπνευσμένο από τη Springback Academy του ευρωπαϊκού δικτύου χορού Aerowaves. Πώς γράφει κανείς για τον χορό; Τι χρειάζεται να αναζητήσεις σε μια παράσταση; Πώς να το μεταδώσεις στους αναγνώστες σου; Απευθύνεται σε όσους ενδιαφέρονται για τα θεωρητικά κείμενα χορού, σε όσους θα ήθελαν να εξασκήσουν, να καλλιεργήσουν, να συζητήσουν και να δημοσιεύσουν τα κείμενά τους.

Τέλος, μη χάσετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε τη συζήτηση με τον Alexander Roberts και την Ásgerður G. Gunnarsdóttir, τους καλλιτεχνικούς διευθυντές του διεθνούς φεστιβάλ παραστατικών τεχνών Reykjavík Dance Festival, στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας γύρω από επιμελητικές προοπτικές συνεπιμέλειας με την πόλη και όσους κατοικούν σε αυτήν. Η συζήτηση απευθύνεται σε Χορευτές, χορογράφους, καλλιτεχνικούς επιμελητές, παραγωγούς, εργαζόμενους στις τέχνες.

Πρόγραμμα

Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη: “Re-call”

The Workspace (Χώρος Δημιουργίας) +5 | 17:00 | 1 - 2 Φεβρουαρίου

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-7/re-call

Αναστασία Βαλσαμάκη: “DisJoint”

Μικρή Σκηνή | 18:00 | 1 - 2 Φεβρουαρίου

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-7/disjoint

Χρήστος Μούχας: “A Little More Than Nothing”

Εκθεσιακός Χώρος -1 (Small Room) | 18:30 - 21:00 | 1 - 2 Φεβρουαρίου

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-7/little-more-nothing

Γεωργία Τέγου & Μιχάλης Θεοφάνους: “Reverie”

Κεντρική Σκηνή | 19:00 | 1 - 2 Φεβρουαρίου

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-7/reverie

Ηρώ Βασάλου: “Becoming With Animal”

The Workspace (Χώρος Δημιουργίας) +5 | 20:00 | 1 - 2 Φεβρουαρίου

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-7/becoming-animal

Δάφνη Αντωνιάδου & Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου: “Vanishing Point”

Μικρή Σκηνή | 21:00 | 1 - 2 Φεβρουαρίου

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-7/vanishing-point

Κατερίνα Ανδρέου : “Zeppelin Bend”

Κεντρική Σκηνή | 22:00 | 1 - 2 Φεβρουαρίου

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-7/zeppelin-bend

Κάντυ Καρρά & Χαρά Κότσαλη: “manoeuvre_”

Εκθεσιακός Χώρος -1 | 23:00 | 1 - 2 Φεβρουαρίου

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-7/manoeuvre_

Αποκλειστικά για Φίλους της Στέγης, επαγγελματίες και ειδικούς του χορού

Ευριπίδης Λασκαρίδης: “RELIC”

Εκθεσιακός Χώρος -1 | 21:00 | 28 Ιανουαρίου

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-7/relic

Ευριπίδης Λασκαρίδης: «ΤΙΤΑΝΕΣ»

Εκθεσιακός Χώρος -1 | 21:00 | 31 Ιανουαρίου

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-7/titans

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ

RELIC & TITANΕΣ: Ξαναστήνοντας δύο παραστάσεις
Εργαστήριο με τον Ευριπίδη Λασκαρίδη

27 Ιανουαρίου, 15:00-18:00, 30 Ιανουαρίου, 19:00-22:45, και 1 Φεβρουαρίου, 14:00-16:30

(Galaxy Space)

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-7/relic-titans-setting-two-stage-works

Νέα κείμενα για χορό στο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων
Εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τον Sanjoy Roy
31 Ιανουαρίου – 3 Φεβρουαρίου 2020, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Galaxy Space (Παρασκευή 31 Ιανουαρίου και Κυριακή 2 Φεβρουαρίου) | Galaxy Corner (Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου)

https://www.onassis.org/el/open-calls/open-call-new-dance-writing-onassis-new-choreographers-festival-7

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Συζήτηση με τον Alexander Roberts και την Ásgerður G. Gunnarsdóttir

Curating with the City // Συνεπιμέλεια με την πόλη

2 Φεβρουαρίου 2020, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση – Galaxy Studio

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-7/curating-city

Πληροφορίες

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

Κυρίως πρόγραμμα: 1 έως 2 Φεβρουαρίου 2020

Παράλληλες δράσεις: 28 Ιανουαρίου έως 2 Φεβρουαρίου 2020

Δωρεάν δράσεις

Η είσοδος στις δωρεάν δράσεις λειτουργεί με αυστηρή σειρά προτεραιότητας, καθώς υπάρχει δυνατότητα για περιορισμένο αριθμό θεατών.

Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά μία (1) ώρα πριν την κάθε παράσταση.

Εισιτή

Κανονικό: 7 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 6 €

Ανεργίας, ΑμεΑ, Συνοδός ΑμεΑ, Παρέα 10+ άτομα: 5 €

Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-7

Παρακαλούμε όπως παραμείνει ή προστεθεί το αντίστοιχο link προς τη σελίδα που δίνεται στο σχετικό Δ.Τ, έτσι ώστε να μπορούν να ενημερωθούν οι χρήστες με όλες τις σωστές πληροφορίες στην επίσημη πηγή του onassis.org

16-26 Ιανουαρίου 2020 | ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | 20:30

Μετά το Γκιάκ, ο βραβευμένος ιστορικός και συγγραφέας Δημοσθένης Παπαμάρκος και η σκηνοθέτις Γεωργία Μαυραγάνη αναλαμβάνουν τη συγγραφή και τη σκηνοθεσία, αντίστοιχα, της Εξημέρωσης, μιας σύγχρονης παραβολής για το πώς ο λόγος εξημερώνει και υποτάσσει την πραγματικότητα.

Πώς γίνεται μέσα σε μια στιγμή να ξεχνάμε αυτό που λίγο πριν συγκλόνιζε την ψυχή μας; Μήπως με την αφήγηση των δεινών το μόνο που μένει είναι μια «εξημερωμένη» -εκλεπτυσμένη εκδοχή τους; Αρκεί ο παρηγορητικός λόγος για να απαλύνει τον πόνο; Και τι είναι αυτό που εκπίπτει από την πραγματικότητα όταν αυτή γίνεται ιστορία;

Ο ιστορικός και συγγραφέας Δημοσθένης Παπαμάρκος, στην πρώτη του συνεργασία με τη Στέγη, γράφει την Εξημέρωση (2019), μια παραβολή για το πώς ο λόγος εξημερώνει και υποτάσσει την πραγματικότητα, που παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση από 16 έως 26 Ιανουαρίου 2020. Η Γεωργία Μαυραγάνη σκηνοθετεί ένα έργο που ταλαντεύεται ανάμεσα στη μνήμη του παρελθόντος και τη μαρτυρία του παρόντος, με τους Νίκο Γιαλελή, Μάνο Πετράκη, Κωνσταντίνα Τάκαλου και τη συμμετοχή των Ξένια Καλογεροπούλου, Ηλία Κατέβα, Ελίνα Ρίζου.

Μίλητος και Σύβαρις. Η μία εκεί που είναι για τους Έλληνες η Ανατολή, η άλλη εκεί που είναι η Δύση. Κι ανάμεσά τους; Οι τρεις εκδοχές ενός «Πιστού» και οι νεκροί του. Στάχυα, άμμος, νερό της θάλασσας, πέτρες –χαλάσματα της αλλοτινής του Πατρίδας, ένα σκοινί αιώρησης, λίγο ψεύτικο αίμα, το φως ενός προτζέκτορα, φωτογραφίες και βίντεο - ντοκουμέντα της σύγχρονης Ιστορίας είναι τα υλικά αυτής της παράστασης που ανακαλεί αφηγήσεις από τα βάθη της Ελληνικής Ιστορίας. Αντλώντας στοιχεία από τον ποιητικό λόγο της τραγωδίας και τη χορική της λειτουργία, αυτή η ιστορική παραβολή επιχειρεί να αναδείξει μέσα από την κυριολεξία της ότι η ιστορία όσο κι αν επαναλαμβάνεται καταφέρνει πάντα να μας πνίγει και να μας ξεπερνά.

Η καταστροφή της Μιλήτου. Η σιωπή των Συβαριτών. Το απαγορευμένο έργο του Φρυνίχου και ο έντεχνος θρήνος των Αθηναίων συνομιλούν με ντοκουμέντα της σύγχρονης Ιστορίας. Το παρελθόν συνομιλεί με το παρόν. Οι ζωντανοί συνομιλούν με τους νεκρούς τους. Η μνήμη, όμως, είναι κατασκεύασμα των ζωντανών. Οι νεκροί αναγκάζονται πάντα να παίρνουν το σχήμα που εμείς, οι ζωντανοί, τους δίνουμε. Η βία, η απώλεια και

Η φρίκη εξημερώνεται, τακτοποιείται. Το αποτρόπαιο μετατρέπεται σε θέαμα. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται.

Τελικά, όμως, τι μπορεί να μας φανερώσει το πένθος για τη φύση του ανθρώπου;

«…χωρίς την ψευδαίσθηση της γνώσης, μακριά από τον πειρασμό της εξημέρωσης, όπως όταν νομίζουμε ότι κατανοούμε τα βάσανα των άλλων, επιδίωξα την απλή - εκ των υστέρων πάντα - διάσωση από την αφάνεια..»                                                                                                                          

Ρίκα Μπενβενίστε    

Συντελεστές

Κείμενο: Δημοσθένης Παπαμάρκος

Σκηνοθεσία: Γεωργία Μαυραγάνη

Δραματουργία-Βοηθός Σκηνοθέτης: Ράνια Κελαϊδίτη

Πρωτότυπη Μουσική-Σχεδιασμός Ήχου: Χάρης Νείλας

Σκηνικά-Κοστούμια: Άρτεμις Φλέσσα

Φωτισμοί: Εβίνα Βασιλακοπούλου

Κίνηση: Αλεξία Νικολάου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ναζίκ Αϊδινιάν

Βοηθός Σκηνογράφου-Ενδυματολόγου: Λίλη Κυριλή

Επεξεργασία Οπτικού Υλικού: Στάθης Γαλαζούλας

Οργάνωση & Εκτέλεση Παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη, Ζωή Μουσχή

Ερμηνεύουν: Νίκος Γιαλελής, Μάνος Πετράκης, Κωνσταντίνα Τάκαλου

Συμμετέχουν: Ξένια Καλογεροπούλου, Ηλίας Κατέβας, Ελίνα Ρίζου

Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση

Διαβάστε περισσότερα

Η Εξημέρωση ξεκίνησε ως μια σύντομη σκηνή, διάρκειας 24 λεπτών, σε κείμενο του Δημοσθένη Παπαμάρκου και σκηνοθεσία της Γεωργίας Μαυραγάνη, που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου “The Future of Europe”, το οποίο διοργάνωσε το Θέατρο της Στουτγάρδης, το 2018. Αυτή ήταν και η επίσημη συμμετοχή της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου στο εν λόγω φεστιβάλ.

Η Εξημέρωση είναι η τρίτη συνεργασία της Γεωργίας Μαυραγάνη και του Δημοσθένη Παπαμάρκου. Η πιο πρόσφατη συνεργασία τους υλοποιήθηκε στην παράσταση Ευμενίδες του Αισχύλου, στο πλαίσιο της Ορέστειας του Εθνικού Θεάτρου (Φεστιβάλ Επιδαύρου, 2019).

Παραστάσεις: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 20:30

Εισιτήρια

Κανονικό: 7€, 10€, 12€, 15€

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 8€, 10€, 12€,

Παρέα 10+ άτομα: 7€, 9€, 11€

Κάτοικος Γειτονιάς: 7€

Ανεργίας, ΑμεΑ: 5€

Συνοδός ΑμεΑ: 5€, 7€, 10€

https://www.onassis.org/el/whats-on/taming

ΜΙΚΡΗ ΣΚΗΝΗ | Τετάρτη – Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ 2 – 5 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ψυχολογικό θρίλερ, σπουδή στο πένθος ή, μήπως, ανατομία μιας κλειστής κοινωνίας; Ο ανερχόμενος σκηνοθέτης Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος μας παρασέρνει σε μια τραγικοκωμική αποκάλυψη ψέματος, απώθησης και βίας με φόντο την Ελλάδα του σήμερα.

«Ο ομοφυλόφιλος, πριν γνωρίσει τον έρωτα, γνωρίζει το ψέμα.»

- Michel Marc Bouchard

Μετά από μεγάλη ανταπόκριση, το Tom in Greece παίρνει παράταση από τις 2 έως τις 5 Ιανουαρίου 2020. Πώς είναι να χάνεις τον συνεργάτη, συνάδελφο και σύντροφό σου; Πώς αλλάζει η ζωή ενός ανθρώπου, όταν περνά χρόνο με την οικογένεια του αποθανόντα συντρόφου του; Πώς διαχειρίζεται κανείς το πένθος, την απώλεια, τα πάθη που πρέπει να κρατηθούν μυστικά σε μια κλειστή κοινωνία; Και τελικά, πόσα μυστικά μπορεί κανείς να κρατήσει στο όνομα της αγάπης; Ο ανήσυχος σκηνοθέτης Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος, στην πρώτη του συνεργασία με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μεταφέρει το επιτυχημένο έργο του Μισέλ Μαρκ Μπουσάρ, Tom à la ferme (2011), σε μια διασκευή εμπνευσμένη και από την ελληνική πραγματικότητα, στη Μικρή Σκηνή της Στέγης, από 12 έως 29 Δεκεμβρίου.

Ο Ζερβουλάκος, που το 2012 ψηφίστηκε από τους Γερμανούς κριτικούς θεάτρου του περιοδικού Theater Heute ως ο καλύτερος ανερχόμενος καλλιτέχνης, επιστρατεύει μια ομάδα νέων και καθιερωμένων ηθοποιών (Ρένια Λουιζίδου, Αντώνης Πριμηκύρης, Λευτέρης Πολυχρόνης, Eva Maria Sommersberg), οι οποίοι, υπό τους ήχους των Amateurboyz, μας συστήνουν ένα ψυχολογικό θρίλερ, σπουδή στο πένθος και, παράλληλα, ανατομία μιας κλειστής κοινωνίας. Ένα επιτυχημένο θεατρικό έργο, που έγινε και ταινία από το τρομερό παιδί του καναδικού κινηματογράφου, Xavier Dolan, διασκευάζεται και παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Ο Τομ, κοσμοπολίτης, πετυχημένος και γκέι, ταξιδεύει στην ελληνική επαρχία για να παραστεί στην κηδεία του εραστή του. Συντετριμμένος από το πένθος του, γνωρίζει για πρώτη φορά την οικογένεια του εκλιπόντα: τη μητέρα του, που δεν έχει ιδέα ποιος είναι ο Τομ και τι έχει ζήσει με τον γιο της, καθώς και τον πανομοιότυπο αδερφό του, που θέλει να κρύψει την αλήθεια με κάθε κόστος. Παρά το τοξικό περιβάλλον, ο Τομ μοιάζει να αδυνατεί να φύγει, ενώ παθολογικές δυναμικές αναπτύσσονται μεταξύ των προσώπων που ταλανίζονται από παιχνίδια εξουσίας και καταπιεσμένες ορμές. Σταδιακά, τα όρια μεταξύ βίας, φόβου και λαγνείας θολώνουν, οδηγώντας σε μια τραγικοκωμική αποκάλυψη ψέματος, απώθησης και βίας.

Συντελεστές

Μετάφραση: Αμαλία Κοντογιάννη

Σκηνοθεσία: Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος

Σκηνικά & Κοστούμια: Τίνα Τζόκα

Μουσική: Amateurboyz

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Στέλλα Ράπτη

Σύμβουλος Δραματουργίας: Lisiane Durand

Οργάνωση Παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη

Μια ιδέα της Eteria Filon

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Ερμηνεύουν:

Τομ: Αντώνης Πριμηκύρης

Αγαθή: Ρένια Λουιζίδου

Φράγκος: Λευτέρης Πολυχρόνης

Σάρα: Eva Maria Sommersberg

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

12-29 Δεκεμβρίου 2019

Μικρή Σκηνή

Παραστάσεις: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ: 2 – 5 Ιανουαρίου 2020

Διάρκεια παράστασης: 125 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Εισιτήρια

Κανονικό: 7€, 15€

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 12€

Παρέα 10+ άτομα: 11€

Κάτοικος Γειτονιάς: 7€

Ανεργίας, ΑμεΑ: 5€

Συνοδός ΑμεΑ: 7€, 8€

Ομαδικές κρατήσεις στο groupsales@onassis.org

https://www.onassis.org/el/whats-on/tom-in-greece-tom-à-la-ferme

ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΓΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ | Μικρή Σκηνή | 13 & 14 Νοεμβρίου 2019 | 10:00

ΣΥΖΗΤΗΣΗ | Κεντρική Σκηνή | 14 Νοεμβρίου 2019 | 20:00

Οι θετικές φωνές ακούγονται δυνατότερα στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Το Ίδρυμα Ωνάση και ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή» προτάσσουν την παιδεία, παίρνουν θέση, αμφισβητούν τα στερεότυπα, φέρνουν στο φως κοινωνικές ομάδες που ωθούνται στο περιθώριο, μέσα από τη διήμερη διοργάνωση “I’m Positive”, στις 13 και 14 Νοεμβρίου, στη Στέγη.

Γνωρίζετε ότι o HIV είναι πλέον μια χρόνια πάθηση; Γνωρίζετε ότι τα οροθετικά άτομα που παίρνουν σωστά τη θεραπεία τους είναι αδύνατο να μεταδώσουν τον ιό; Ότι υπάρχει μια προφυλακτική θεραπεία που προστατεύει από τον HIV; Η επιστήμη έχει προχωρήσει, ας ακολουθήσει και η κοινωνία.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα AIDS, την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου στις 20:00, η Κεντρική Σκηνή της Στέγης φιλοξενεί για δεύτερη χρονιά τρεις αληθινές ιστορίες που σχετίζονται με τον HIV, αλλά πραγματεύονται ευρύτερες έννοιες και αξίες, όπως η παιδεία, ο σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων και η ορατότητα των ευάλωτων ομάδων.

Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων και αποκτά φέτος διεθνή εμβέλεια. Στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης θα φιλοξενηθούν ο Dr Demetre Daskalakis, Αναπληρωτής Επίτροπος για τον έλεγχο των λοιμώξεων στο Τμήμα Υγείας της Νέας Υόρκης, και ο Bruce Richman, Ιδρυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής της Παγκόσμιας Εκστρατείας “Prevention Access Campaign”.

Μαζί τους, οι πρωταγωνιστές των ιστοριών: ο σύζυγος του Demetre, Michael Macneal, o Ραφαήλ Μπιλίδας (υπεύθυνος επικοινωνίας του Athens Pride) και η μητέρα του, Κωνσταντίνα Παλυβού, η Άννα Κουρουπού (διευθύντρια του Red Umbrella Athens) και ο Νίκος Φιτσιάλος (υπεύθυνος street-work της «Θετικής Φωνής»).

Όπως και στο “I’m Positive 2018”, η δράση περιλαμβάνει ένα διήμερο κινηματογραφικών προβολών και συζήτησης για σχολεία, στις 13 και 14 Νοεμβρίου στη Μικρή Σκηνή. Κατά τη διάρκεια των σχολικών εκδηλώσεων, παιδιά και έφηβοι έχουν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με εκπροσώπους της κοινότητας των οροθετικών για θέματα σεξουαλικής υγείας, για τις προκλήσεις και προκαταλήψεις με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι, αλλά και τη σημαντικότητα της ορατότητας και την αποδοχής για αυτό που είσαι.

στις 14 Νοεμβρίου, στην Κεντρική Σκηνή, συμμετέχουν οι:

Dr. Demetre Daskalakis, Michael Macneal, Bruce Richman, Άννα Κουρουπού, Ραφαήλ Μπιλίδας, Κωνσταντίνα Παλυβού

Συντονισμός: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος, Λυδία Παπαϊωάννου

Μετά τη συζήτηση, ακολουθεί πάρτι στο φουαγιέ του ισογείου

Η συζήτηση θα έχει παράλληλη διερμηνεία και στην ελληνική νοηματική γλώσσα από τη Σοφία Ρομπόλη.

Μετά τις πρωινές προβολές, στις 13 και 14 Νοεμβρίου, ακολουθεί συζήτηση με τους μαθητές.

Ομιλητές: Ραφαήλ Μπιλίδας, Έλενα Σκαρπίδου.

Συντονισμός: Μαίρη Συνατσάκη

Διοργάνωση: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή»

Υπό την Αιγίδα του Δήμου Αθηναίων

Διαβάστε περισσότερα για τους συμμετέχοντες στη συζήτηση και την καμπάνια

O Dr. Demetre Daskalakis είναι αναπληρωτής επίτροπος για τον έλεγχο των λοιμώξεων στο Τμήμα Υγείας της Νέας Υόρκης. Υπήρξε ο πρώτος κρατικός αξιωματούχος στον κόσμο που συνυπέγραψε την Παγκόσμια Διακήρυξη η οποία αναφέρει ότι οι άνθρωποι με HIV λοίμωξη που παίρνουν σωστά την αγωγή τους δεν μπορούν να μεταδώσουν τον ιό στους συντρόφους τους, ακόμη και με σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλάξεις. Ο Demetre είναι παντρεμένος με τον Michael τα τελευταία 7 χρόνια.

Ο Bruce Richman είναι ο ιδρυτικός διευθυντής της Prevention Access Campaign (Εκστρατεία Πρόσβασης στην Πρόληψη), που είναι ένα παγκόσμιο κίνημα με περισσότερους από 930 επίσημους εταίρους σε 99 χώρες.

Ο Ραφαήλ Μπιλίδας είναι 29 ετών και διαγνώστηκε με HIV πριν από 5 χρόνια. Εργάζεται στον Σύλλογο Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή» και είναι υπεύθυνος επικοινωνίας του Athens Pride. Η μητέρα του, Κωνσταντίνα Παλυβού, είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός και ζει στην Τρίπολη.

Η Άννα Κουρουπού είναι sex worker και διευθύντρια του Red Umbrella Athens, του πρώτου κέντρου στην Ελλάδα για την υποστήριξη των ατόμων που εργάζονται στο σεξ.

Ο Νίκος Φιτσιάλος είναι υπεύθυνος του προγράμματος εργασίας στον δρόμο της «Θετικής Φωνής». Με την ομάδα του επισκέπτονται κάθε εβδομάδα μέρη όπου συχνάζουν ευάλωτες ομάδες.

Πρόγραμμα για σχολεία

ετάρτη 13 & Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2019
Προβολές | Μικρή Σκηνή | 10:00

Hippo

Θεοφύλακτος Αργυρού, Ελλάδα, 2018, 24΄

Προσευχή

Θανάσης Νεοφώτιστος, Ελλάδα, 2014, 20΄

Ανοιξιάτικος Πυρετός / Spring Fever

Anna Snowball, Ηνωμένο Βασίλειο/Ολλανδία, 2019, 9΄

Σαν + Μένα / Jus+ Like Me

Samuel Douek, Ηνωμένο Βασίλειο, 2018, 15΄

Συζήτηση | Μικρή Σκηνή | 11:15

Οι μαθητές συζητούν με τον Ραφαήλ Μπιλίδα, που ζει με HIV, και μία εκπαιδευτικό, για την πρόληψη, τη θεραπεία και τη ζωή με HIV, για τη σημασία της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και για θέματα διακρίσεων βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου.

Ομιλητές: Ραφαήλ Μπιλίδας, Έλενα Σκαρπίδου

Συντονίζει η Μαίρη Συνατσάκη

Απευθύνεται σε μαθητές σχολείων | Οι συμμετοχές έχουν κλείσει

Πληροφορίες

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

13 & 14 Νοεμβρίου 2019

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΓΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Μικρή Σκηνή | 13 & 14 Νοεμβρίου 2019 | 10:00

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Κεντρική Σκηνή | 14 Νοεμβρίου 2019 | 20:00

Είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας

https://www.onassis.org/el/whats-on/im-positive-2019

3-20 Οκτωβρίου 2019 | ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | 20:30

Η Δευτέρα Παρουσία, οι Τέσσερις Καβαλάρηδες, οι Επτά Σφραγίδες, ο Αμνός του Θεού, ο 666. Ένα από τα πιο επιδραστικά και δυσερμήνευτα κείμενα στην ιστορία της ανθρωπότητας γίνεται υλικό για μια σύγχρονη σκηνική τελετουργία του βιβλίου της Αποκάλυψης του Ιωάννη.

Προφητεία, όραμα ή, μήπως, μανιφέστο εξέγερσης; Η Αποκάλυψη του Ιωάννη εξάπτει τη φαντασία των ανθρώπων από τον 1ο αιώνα μ.Χ. Έδωσε πνοή σε ουτοπίες, δυστοπίες και επαναστατικά κινήματα. Ιερή προφητεία; Εσχατολογικό κήρυγμα; Μήνυμα προσμονής, πίστης και ελπίδας σε ένα καλύτερο μέλλον; Οπωσδήποτε, πάντως, μια κοσμογονική κατάθεση και μια δυσοίωνη φαντασμαγορία που αποτελεί πηγή έμπνευσης για τον Θάνο Παπακωνσταντίνου, τον σκηνοθέτη της νεότερης γενιάς, ο οποίος με ιδιοσυγκρασιακή εικαστική ματιά σκύβει πάνω σε ένα από τα πιο επιδραστικά κείμενα στην ιστορία της ανθρωπότητας. 

Στην πρώτη συνεργασία του με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, ο σκηνοθέτης αντλεί έμπνευση για μια σύγχρονη τελετουργία και επισημαίνει: «Ο μύθος τηςΑποκάλυψης είναι σαν μια παραβολή των αέναων μεταμορφώσεων της πίστης των ανθρώπων σε έναν καλύτερο κόσμο που έρχεται».

http://admin.ertopen.com/dad48ba1-c0de-44a2-b3a2-e31753d4ac64" width="144" height="1369" />Από τις 3 έως τις 20 Οκτωβρίου το όραμα του Ιωάννη στοιχειώνει την Κεντρική Σκηνή της Στέγης. Μια ομάδα σημαντικών συντελεστών και ερμηνευτών μάς μεταφέρει σε μια σκηνική αλληγορία για τη Δευτέρα Παρουσία, τους Τέσσερις Καβαλάρηδες, τις Επτά Σφραγίδες, τον Αμνό του Θεού, τον 666. Ποιος αξίζει την αιώνια ζωή; 

Συντελεστές

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου

Μετάφραση: Μιχαήλα Πλιαπλιά

Σκηνικά & Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού

Μουσική Σύνθεση & Προγραμματισμός Ηλεκτρονικών: Πάνος Ηλιόπουλος

Μουσική Επιμέλεια & Διεύθυνση, εκκλησιαστικό όργανο: Μάρκελλος Χρυσικόπουλος

Σχεδιασμός Κίνησης: Νάντη Γώγουλου

http://admin.ertopen.com/d9c53e0b-32b6-4968-a5f0-f033eeb2f116" width="59" height="1359" />Σχεδιασμός Φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα 

Γλυπτική: Αλέκος Μπουρελιάς

Βοηθός Σκηνοθέτη: Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου

Ερμηνεύουν: Αλεξία Καλτσίκη, Μαριάννα Δημητρίου, Καλλιόπη Σίμου, Ελένη Μολέσκη, Κλεοπάτρα Μάρκου, Θανάσης Δόβρης, Σωτήρης Τσακομίδης, Μάριος Παναγιώτου, Μιλτιάδης Φιορέντζης, Γιώργος Δικαίος

Συμμετέχουν οι μουσικοί: Θοδωρής Βαζάκας (κρουστά), Κώστας Γάτσιος (κλαρινέτο, μπάσο κλαρινέτο), Αλέξης Καραϊσκάκης (τσέλο), Σπύρος Μοσχονάς (τρομπόνι), Ελευθερία Τόγια (βιόλα), Δημήτρης Τίγκας (κοντραμπάσο), Κώστας Τσιώλης (ηλεκτρονικά)

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2019: Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

Σάββατο 12, Κυριακή 13, Παρασκευή 18, Σάββατο 19 και Κυριακή 20 Οκτωβρίουμε αγγλικούς υπέρτιτλους

Διαβάστε περισσότερα

Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, δημιουργός της Αποκάλυψης (95-96 μ.Χ.) είναι ο ευαγγελιστής Ιωάννης, εξόριστος από την Έφεσο στην Πάτμο.

Η Αποκάλυψη είναι το μόνο από τα αποκαλυπτικά κείμενα που περιλαμβάνεται στον Κανόνα της Αγίας Γραφής. 

Για την Αποκάλυψη έχουν γραφτεί, μεταξύ άλλων, τα εξής: 

«Κείμενο όχι ενός καιρού και μιας γενεάς ανθρώπων, αλλά όλων των καιρών και όλων των γενεών.» (Γιώργος Σεφέρης)

«Βιβλίο παρηγοριάς και ελπίδας.» (Jean Delumeau, ιστορικός)

«Τρομοκρατικό κείμενο-μετεωρίτης που ξέφυγε από την έλξη της Παλαιάς Διαθήκης και έπεσε στο περιβόλι των Ευαγγελίων.» (Ηλίας Πετρόπουλος)

«Δεν είναι απλώς μια βιβλική περιγραφή, αλλά ένα πολύ πραγματικό ενδεχόμενο.» (Javier Pérez de Cuéllar, πρώην Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών)

«Πηγή από την οποία ξεκινάνε διάφορες προσμονές και ανταρσίες. Μόνιμο πρότυπο της αναμονής μιας καταστροφής και μιας ελπίδας για μεταμόρφωση. Όργανο αμφισβήτησης οποιουδήποτε καθιερωμένου νοήματος.» (Umberto Eco)

Μέρος της έρευνας για την παράσταση υποστηρίχθηκε από τη 12ωρη δράση “Hack the Drama” του Τμήματος Δραματουργίας της Στέγης, που πραγματοποιήθηκε στις 9 & 16 Ιουλίου 2019, με υπεύθυνες τις Ιλειάνα Δημάδη και Εστέλ Παπαδημητρίου, στην οποία είχαν πολύτιμη συμβολή οι: Σάββας Μιχαήλ (γιατρός, θεολόγος, πολιτικός ακτιβιστής), Γιώργος Κουτσοδιάκος (θεολόγος, βιβλιοϋπάλληλος), Ευρυδίκη Κραββαρίτη (παθολόγος-γηρίατρος), Ηλίας Στουραΐτης (ιστορικός και δημιουργός εκπαιδευτικών ψηφιακών παιχνιδιών), Χριστίνα Χρυσανθοπούλου (VR artist), Χρήστος Βρεττός (οικοανθρωπολόγος) και Τίνα Μανδηλαρά (δημοσιογράφος και κριτικός βιβλίου).

Σημείωμα του Θάνου Παπακωνσταντίνου

«Πίσω από κάθε εξέγερση, υπάρχει η επιθυμία ριζικής αναμόρφωσης του ανθρώπου και του κόσμου.

Πίσω από κάθε κίνηση αναμόρφωσης του ανθρώπου και του κόσμου, υπάρχει η βία του θερισμού.

Πίσω απ’ τη βία του θερισμού, υπάρχει η ελπίδα της αναγέννησης.

Πίσω απ’ την ελπίδα της αναγέννησης, υπάρχει η χαρά της καταστροφής.

Πίσω απ’ τη χαρά της καταστροφής, υπάρχει ο τρόμος του θανάτου.

Πίσω απ’ τον τρόμο του θανάτου, υπάρχει η πίστη στην ομορφιά.

Πίσω απ’ την πίστη στην ομορφιά, υπάρχει το φως.

Ο μύθος της Αποκάλυψης είναι σαν μια παραβολή των αέναων μεταμορφώσεων της πίστης των ανθρώπων σε έναν καλύτερο κόσμο που έρχεται.»

Βιογραφικό Θάνου Παπακωνσταντίνου

Σκηνοθέτης και ηθοποιός. Πτυχιούχος της δραματικής σχολής «Εμπρός – Θέατρο Εργαστήριο» (2009) και της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. (2007).

Έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: Οι Στοιχειωμένοι του Δημήτρη Μαραμή (σε μουσική διεύθυνση Δημήτρη Μαραμή, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2019),Ηλέκτρα του Σοφοκλή (Εθνικό Θέατρο, Επίδαυρος, 2018), L’Orfeo του Claudio Monteverdi (σε μουσική διεύθυνση Μάρκελλου Χρυσικόπουλου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2018), Colossus (βασισμένο στον Αγαμέμνονα του Αισχύλου, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, 2017), Μετατόπιση προς το Ερυθρό του Γιάννη Μαυριτσάκη (Φεστιβάλ Αθηνών, 2014 και σε επανάληψη το 2015), Μάκβεθ του Σαίξπηρ (Από Μηχανής Θέατρο, 2015), Pedestal (βασισμένο στις Χοηφόρες του Αισχύλου, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, 2013), Venison (βασισμένο στιςΕυμενίδες του Αισχύλου, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, 2012), Άμλετ, ο Πρίγκηπας της Δανίας του Σαίξπηρ (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, 2011).

Πληροφορίες

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

3-20 Οκτωβρίου 2019

Κεντρική Σκηνή

Παραστάσεις: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 20:30

Εισιτήρια

Κανονικό: 7, 12, 15, 20 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 10, 12, 16 €

Παρέα 10+ άτομα: 9, 11, 14 €

Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €

Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 € | Συνοδός ΑμεΑ: 10 €

Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

WEIGHTLESS

ANDREJ BOLESLAVSKÝ

—

4 -5 Ιουλίου 2019 | Εκθεσιακός Χώρος

Συγχρονισμός, συνάντηση, προορισμός: μια χορευτική εμπειρία εικονικής πραγματικότητας ανεπηρέαστη από τη βαρύτητα, μας προσκαλεί στη Στέγη για να μεταφράσουμε γήινες έννοιες, σε έναν ελαφρύτερο κόσμο.

Αν έλειπε αυτή η αόρατη δύναμη που κρατάει τα πάντα πάνω στο έδαφος, πώς θα έμοιαζε η ίδια η ζωή; Πώς θα έμοιαζε ο κόσμος αν ήταν ελαφρύτερος; Χωρίς βαρύτητα, θα ήταν δυνατό να μεταφέρουμε σπίτια ή ολόκληρες κοινωνίες σε έναν άλλο πλανήτη; Κι αν αυτό προκαλούσε χάος, πώς θα επέστρεφε η αρμονία;

Το έργο Weightless του καλλιτέχνη Andrej Boleslavský, παρουσιάζεται στις 4 και 5 Ιουλίου στον Εκθεσιακό Χώρο της Στέγης, μέσα από ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας και μάς μεταφέρει για λίγο σε ένα τέτοιο μέρος, αναπτύσσοντας μία κινηματογραφική εμπειρία σύγχρονου χορού. Ως μια τέχνη άμεσα συνδεδεμένη με τη βαρύτητα- είτε έχει στόχο να την ακολουθήσει, είτε να την υπερνικήσει- ο χορός αποκτά διαφορετική υπόσταση όταν η δύναμη εκείνη αλλάζει.

Ανοίγοντας ένα παράθυρο σε έναν πιθανό μελλοντικό τόπο, ο καλλιτέχνης μας καλεί να παρατηρήσουμε τους χορευτές όταν το σώμα τους αποχωρίζεται τη Γη, και να ξανασκεφτούμε «από ψηλά» τι σημαίνουν γήινες έννοιες όπως ο συγχρονισμός, η συνάντηση και ο προορισμός.

Το έργο αυτό, το οποίο βρίσκεται υπό εξέλιξη, αναπτύχθηκε κατά τη φιλοξενία του Αντρέ Μπολεσλάβσκι στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση το καλοκαίρι του 2019, στο πλαίσιο του European Media Artists in Residence Exchange (EMARE) της Ευρωπαϊκής Πλατφόρμας για την Τέχνη των Νέων Μέσων (EMAP), που συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Καλλιτέχνης: Αντρέ Μπολεσλάβσκυ

Χορογράφος: Χρυσάνθη Μπαδέκα

Εκπαιδευτής Καταδύσεων και Υποβρύχιος Συντονιστής: Μάριος Ζέρβας

Ενδυματολόγος: Χριστίνα Σωτηροπούλου

Χορευτές: Εμμανουέλα Κορκή, Ανθή Θεοφιλίδη, Δήμητρα Βλάχου

Δύτες Ασφαλείας: Μάριος Ζέρβας, Κώστας Μπαρλής, Χρυσάνθη Μπαδέκα

Σοφία Πετρίδου, Ιάσονας Πετρούτσος

Ναυαγοσώστης: Κωνσταντίνα Αλεξίου

Υποστήριξη Ψηφιακής Εικαστικής Επιμέλειας: Κωνσταντίνος Νησίδης

Μέρος του προγράμματος: EMAP/EMARE

Mε συγχρηματοδότηση από το πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Με την υποστήριξη: Nautilus Dive Center, Villa Anasa (Kratiras SA)

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Andrej Boleslavský

Ο Andrej Boleslavský (SK/CZ) είναι ένας βραβευμένος καλλιτέχνης ψηφιακών μέσων, που ερευνά την τεχνολογία στα πεδία της διαμεσιακής τέχνης, της εικονικής πραγματικότητας, των φωτιστικών εγκαταστάσεων και του physical computing.

Σε προηγούμενα έργα του με την καλλιτέχνιδα Μάρια Γιούντοβα (Mária Júdová), εξερευνεί τα όρια μεταξύ του πραγματικού και του ψηφιακού. Έχει αναπτύξει πολλές διαδραστικές εγκαταστάσεις και έχει δώσει ομιλίες για την χρήση λογισμικών ανοικτού κώδικα και δημιουργικού προγραμματισμού. Ακόμη, εργάζεται ως τεχνολόγος σε συνεργασία με άλλους καλλιτέχνες και interaction designers.

Τα τελευταία χρόνια, τα συνεργατικά έργα του εμπνέονται από το σύγχρονο χορό και τις ψηφιακές τεχνολογίες. Δημιουργώντας αλληλεπιδράσεις μεταξύ αυτών των δύο φαινομενικά αντικρουόμενων μέσων, στοχεύει στη δημιουργία πολύπλοκων αλλά καλλιτεχνικά ουσιαστικών εμπειριών.

THE EUROPEAN MEDIA ART PLATFORM - EMAP

Μια ευρωπαϊκή συνεργασία 11 εταίρων, με σκοπό να στηρίξει ανερχομένους καλλιτέχνες ώστε να δημιουργήσουν νέα έργα. Ανάμεσά τους και η Στέγη.

Η Στέγη συνεχίζει να υποστηρίζει καλλιτεχνικές πρακτικές που κινούνται στο όριο τέχνης, επιστήμης και τεχνολογίας, συμμετέχοντας μαζί με άλλους δέκα εταίρους στην Ευρωπαϊκή πλατφόρμα για την τέχνη των νέων μέσων που προσφέρει την ευκαιρία σε ανερχόμενους καλλιτέχνες των νέων μέσων από τους χώρους των εικαστικών, του design, του κινηματογράφου, της μουσικής και του ήχου, να συμμετάσχουν σε φιλοξενίες καλλιτεχνών (residencies) και να δημιουργήσουν νέα καλλιτεχνικά έργα που θα παρουσιαστούν σε φεστιβάλ και εκδηλώσεις στις χώρες-εταίρους.

Συνεργαζόμενοι φορείς:

Werkleitz Centre for Media Art (Γερμανία), Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (Ελλάδα), Ars Electronica Center (Αυστρία), Bandits Mages (Γαλλία), Foundation for Art & Creative Technology / FACT (Ην. Βασίλειο), IMPAKT (Ολλανδία), Kontejner (Κροατία), LaBoral Centro de Arte y Creación Indstrial (Ισπανία), M-Cult (Φινλανδία), RIXC (Λετονία), WRO Center for Media Art Foundation (Πολωνία)

Τον συντονισμό του δικτύου EMAP έχει το Werkleitz Centre for Media Art (Γερμανία)

Πληροφορίες

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

4 - 5 Ιουλίου 2019 | 18:00-21:00

Εκθεσιακός Χώρος -1

Έκθεση: Είσοδος ελεύθερη

Συζήτηση με τους συντελεστές: Είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας.

Κράτηση θέσης στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η συζήτηση θα διεξαχθεί στα αγγλικά, χωρίς μετάφραση.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:

Πέμπτη 4 Ιουλίου 

18:00-19:15 Συζήτηση με τους συντελεστές

19:15-21:00 Έκθεση

Παρασκευή 5 Ιουλίου

18:00-21:00 Έκθεση