Ακραίες εξωτερικές θερμοκρασίες και σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2

Οι ακραίες εξωτερικές θερμοκρασίες -όλο και πιο συχνές λόγω της κλιματικής αλλαγής- είναι γνωστό ότι επιδεινώνουν τα χρόνια νοσήματα όπως καρδιαγγειακές, αναπνευστικές και εγκεφαλικές παθήσεις. Τώρα, μια μελέτη με σχεδόν 3 εκατομμύρια γεωγραφικά διαφορετικούς ασθενείς προσθέτει και τον διαβήτη τύπου 2 στη λίστα των επηρεαζόμενων νόσων.

Η θερμορυθμιστική απόκριση συχνά διαταράσσεται σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας με διαβήτη, καθιστώντας τους ευάλωτους στην υπερβολική ζέστη ή το κρύο.

Δεν έχουν γίνει πολλές μελέτες για τη σχέση μεταξύ ακραίων θερμοκρασιών και Σακχαρώδη Διαβήτη. Κυρίως έχει μελετηθεί η επίδραση των υψηλών θερμοκρασιών, όπως π.χ. το τι συμβαίνει τους καλοκαιρινούς μήνες, σε διαβητικούς.

«Τόσο ο ζεστός όσο και ο κρύος καιρός καθιστούν δύσκολη τη διατήρηση μιας σχετικά σταθερής τιμής γλυκόζης στο αίμα και αυξάνουν τις καρδιαγγειακές επιπλοκές», αναφέρει ο κ. Αντώνιος Π. Λέπουρας Ειδικός Παθολόγος - Διαβητολόγος, Διευθυντής Παθολογικής - Διαβητολογικής Κλινικής και Διαβητολογικού Κέντρου Metropolitan General και συνεχίζει:
«Η υπερβολική ζέστη επιδρώντας αρνητικά στα αιμοφόρα αγγεία και το νευρικό σύστημα, θέτει τους ανθρώπους σε κίνδυνο για μειωμένη ενδοκάρδια παροχή αίματος και αρρυθμία. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι, ο διαβήτης βλάπτει την θερμορυθμιστική ικανότητα του σώματος να διαχέει την υπερβολική θερμότητα μέσω της εφίδρωσης, οδηγώντας σε υπερθέρμανση. Αυτό πιθανότατα οφείλεται και στην αφυδάτωση που προκαλείται, αλλά θα μπορεί επίσης να σχετίζεται και με διεσταλμένα αιμοφόρα αγγεία στο δέρμα, που μειώνουν τη ροή του αίματος στην καρδιά.

Το κρύο με τη σειρά του είναι από μόνο του στρεσογόνος παράγοντας για την καρδιά, που επιβάλει την αύξηση της παροχής αίματος ώστε να αυξήσει καύσεις για να επιτύχει θερμορύθμιση, αποτελώντας ένα έντονο τεστ κοπώσεως και αυξάνοντας τους κινδύνους επιπλοκών για τη “διαβητική” καρδιά. Ένα άλλο πρόβλημα για τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 που εξαρτώνται από την ινσουλίνη είναι ότι η αυξημένη ροή αίματος που προκύπτει από την ξηρή ανταλλαγή θερμότητας με το περιβάλλον, προκαλεί την ταχύτερη κατανομή της ινσουλίνης σε όλο το σώμα, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας. Επιπλέον, η ζέστη συχνά μειώνει την όρεξη, η οποία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε χαμηλό σάκχαρο στο αίμα. Αντίθετα το υπερβολικό κρύο μειώνοντας την αιματική κυκλοφορία μπορεί να οδηγήσει σε υπεργλυκαιμία με ακολουθούμενη απορρύθμιση του διαβήτη» προσθέτει.

Τι συμβαίνει με τις υψηλές θερμοκρασίες;

Τα άτομα με διαβήτη αντιδρούν πιο αργά και πιο αδύναμα στη θερμότητα από εκείνα με υγιή μεταβολισμό. «Αυτό συμβαίνει επειδή η φυσιολογική τους ικανότητα να προσαρμόζονται στη θερμότητα μπορεί να μειωθεί και να λειτουργήσει με περιορισμένο τρόπο. Ο λόγος για αυτό είναι η μειωμένη δραστηριότητα των οδών του συμπαθητικού συστήματος που είναι υπεύθυνες για τη ρύθμιση των ιδρωτοποιών αδένων και των αιμοφόρων αγγείων, με αποτέλεσμα την καθυστερημένη απορρόφηση της ινσουλίνης οδηγώντας σε παράδοξα αυξημένες τιμές γλυκόζης στο αίμα.

Το κύριο αίτιο είναι η εξασθένηση της ανταλλαγής θερμότητας μέσω της εφίδρωσης και η ξηρή ανταλλαγή θερμότητας μέσω του δέρματος, η οποία διαχέει τη θερμότητα μέσω της διαστολής των αιμοφόρων αγγείων στην περιφέρεια.

Η βλάβη των περιφερικών νεύρων (περιφερική νευροπάθεια) αλλά και η σοβαρή παχυσαρκία μειώνουν περαιτέρω την ικανότητα προσαρμογής στη θερμότητα αλλά και στο ψύχος. Η παχυσαρκία επηρεάζει αρνητικά την ικανότητα του σώματος να διαχέει τη θερμότητα επειδή η επιφάνεια του σώματος έχει γίνει μικρότερη σε σχέση με το σωματικό βάρος. Επίσης, η διάχυση θερμότητας μέσω του λιπώδους ιστού είναι πιο αργή από ότι μέσω του μυϊκού ιστού. Παράλληλα στη ζέστη σε αντίθεση με το κρύο, αυξάνεται η παροχή αίματος στην περιφέρεια επιταχύνοντας την ταχύτητα απορρόφησης της ινσουλίνης, αυξάνοντας έτσι επιπλέον τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας.

Επιπροσθέτως, το θερμικό στρες μπορεί να μειώσει τη ροή του αίματος στο ήπαρ και ως εκ τούτου να επιβραδύνει την ικανότητα του ήπατος να μετατρέπει ορισμένα φάρμακα από την ενεργή σε ανενεργή μορφή τους. Η δράση ενός ισχυρού υπογλυκαιμικού φαρμάκου στον οργανισμό, όπως η ινσουλίνη, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ισχυρότερα από τα προβλεπόμενα αποτελέσματα στις τιμές της γλυκόζης (υπογλυκαιμία)» τονίζει ο ειδικός.

Τι γίνεται με το κρύο;

«Ο κρύος καιρός μπορεί να είναι εξίσου κακός με τη ζέστη για ορισμένα αποτελέσματα διαβήτη. Επιδημιολογικές μελέτες σε άτομα με διαβήτη τύπου 2 έδειξαν φτωχότερο έλεγχο της γλυκόζης (δηλαδή υψηλότερα επίπεδα γλυκόζης) κατά τους χειμερινούς μήνες. Εκτός από αυτήν καθαυτή την επίδραση του κρύου στη μεταβολική και θερμορυθμιστική ικανότητα του σώματος των ατόμων με διαβήτη, μερικές άλλες αιτίες μπορεί να είναι οι αλλαγές στη σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια του χειμώνα, οι διατροφικές συνήθειες, η κατανάλωση υγρών, η ικανότητα αναζήτησης ιατρικής περίθαλψης και οι ψυχοκοινωνικοί στρεσογόνοι παράγοντες.

Το κρύο προκαλώντας αγγειοσύσπαση στα περιφερικά αγγεία, μειώνει την απορρόφηση και ως εκ τούτου τη δραστικότητα της ινσουλίνης, οδηγώντας σε ανεξήγητη αύξηση της γλυκόζης με απορρύθμιση του διαβήτη, αυξάνοντας τον κίνδυνο επιπλοκών» επισημαίνει ο κ. Λεπουρας.

Ακραίες καιρικές θερμοκρασίες και οι μελέτες για τα άτομα με Διαβήτη

Μια πιλοτική έρευνα, που διεξήχθη από το Penn και τους συνεργάτες, του Penn's Perelman School of Medicine, υποδηλώνει ότι οι πολύ υψηλές ή χαμηλές εξωτερικές θερμοκρασίες αυξάνουν την εμφάνιση τριών δυνητικά απειλητικών για τη ζωή καταστάσεων για τους ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2, όπως: σοβαρή υπογλυκαιμία (χαμηλό σάκχαρο αίματος), διαβητική κετοξέωση (υπερβολικά όξινο αίμα) και αιφνίδια καρδιακή ανακοπή/κοιλιακή αρρυθμία (απότομη απώλεια της καρδιακής λειτουργίας/πολύ γρήγορος καρδιακός ρυθμός).

Η μελέτη τους, «Κλιματική αλλαγή και ακραία θερμοκρασία περιβάλλοντος: Συσχέτιση με σοβαρή υπογλυκαιμία, διαβητική κετοξέωση και αιφνίδια καρδιακή ανακοπή/κοιλιακή αρρυθμία σε άτομα με διαβήτη τύπου 2», εμφανίζεται στο Diabetes Care Ιανουάριος 2024.

Το συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι, ο διαβήτης τύπου 2 είναι πιο δύσκολο να ρυθμισθεί σε ακραίες θερμοκρασίες. Η ομάδα διαπίστωσε ότι κατά τη διάρκεια περίπου δύο ετών, τα άτομα της μελέτης παρουσίασαν υψηλότερα ποσοστά υπογλυκαιμίας και ξαφνικής καρδιακής ανακοπής τόσο σε υψηλές (πάνω από 100 F/37.7 C) όσο και σε χαμηλές θερμοκρασίες (κάτω από 10 F/12.2 C) από ότι κατά τη διάρκεια πιο ήπιου καιρού. Με τη διαβητική κετοξέωση, η συχνότητα εμφάνισης αυξήθηκε όταν έπεφταν οι θερμοκρασίες, αλλά όχι όταν ανέβαιναν.

Σε μια άλλη μελέτη  που διεξήχθη από τον Aayush Visaria, Τμήμα Ιατρικής, Ιατρική Σχολή Rutgers Robert Wood Johnson, New Brunswick, New Jersey, και συνεργάτες η οποία δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 7 Δεκεμβρίου 2023 Diabetes Care, οι ερευνητές αξιολόγησαν τη συσχέτιση μεταξύ της θερμότητας του περιβάλλοντος και του κινδύνου για υπογλυκαιμία σε περίπου 2 εκατομμύρια και περίπου 283.000 ασθενείς ηλικίας 65-100 ετών με διαβήτη από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ταϊβάν, αντίστοιχα, που λάμβαναν ινσουλίνη:

• Ως σοβαρό υπογλυκαιμικό συμβάν ορίστηκε η επίσκεψη στο τμήμα επειγόντων περιστατικών ή μια απρογραμμάτιστη εισαγωγή σε νοσοκομείο για υπογλυκαιμία από την 1η Ιουνίου έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2023
• Η χρήση φαρμάκων προσδιορίστηκε με τουλάχιστον μία συνταγογραφούμενη (σύστημα Medicaire), χορήγηση ινσουλίνης εντός 90 ημερών από το συμβάν του δείκτη
• Ο μέσος δείκτης θερμότητας (HI), ένας συνδυασμός θερμοκρασίας περιβάλλοντος και έκθεσης σε υγρασία, υπολογίστηκε με ταχυδρομικό κώδικα και ομαδοποιήθηκε σε εκατοστημόρια: ≥ 99η, 95-98η, 85-94η, 76-84η, 25-74η και < 25η
• Μεταξύ των χρηστών ινσουλίνης συνολικά, 32.461 και 10.162 ηλικιωμένοι από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ταϊβάν, αντίστοιχα, παρουσίασαν υπογλυκαιμικό επεισόδιο
• Ο κίνδυνος για ένα σοβαρό υπογλυκαιμικό επεισόδιο ήταν περίπου 40% υψηλότερος μεταξύ των χρηστών ινσουλίνης όσο πιο υψηλή ήταν η θερμοκρασία και η υγρασία στο περιβάλλον, (≥ 99η)
• Αντίθετα, τις ημέρες με χαμηλό HI (< 25ο εκατοστημόριο), ο κίνδυνος για υπογλυκαιμία μεταξύ των χρηστών ινσουλίνης μειώθηκε
• Δεν παρατηρήθηκαν ουσιαστικές διαφορές στον κίνδυνο για υπογλυκαιμικά συμβάντα και HI ανά κλιματική περιοχή σε καμία από τις χώρες, όπως μεταξύ των βορειοανατολικών και νοτιοδυτικών ΗΠΑ.

Στην πράξη: Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 που θεραπεύονται ανεπαρκώς, σε υψηλές ακραίες θερμοκρασίες, μπορεί να απορρυθμιστούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο μαζί με το περιβαλλοντικό στρες να προκληθούν οξείες επιπλοκές. Επίσης, συνοδά δευτερογενή νοσήματα, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση και τα καρδιαγγειακά νοσήματα, μπορεί να επιδεινωθούν σε υψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες. Ο κίνδυνος για καρδιακή προσβολή που προκαλείται από τη θερμότητα αλλά και το ψύχος σε άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη είναι αυξημένος λόγω της κακής παροχής αίματος στην καρδιά.

Καλό να γνωρίζουμε ότι: Οι ακόλουθοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο μειωμένης ανοχής στις ακραίες θερμοκρασίες σε άτομα με διαβήτη:

• Μεγάλη ηλικία
• Μακροχρόνιος Σακχαρώδης Διαβήτης, ιδίως αν δεν είναι καλά ρυθμισμένος
• Παχυσαρκία
• Θεραπεία με ινσουλίνη
• Συννοσηρότητες και συνοδά δευτερογενή νοσήματα

Γενικές - χρήσιμες οδηγίες για άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη

• Πίνετε αρκετά υγρά: Το να πίνετε αρκετά υγρά είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Εξ ίσου σημαντική είναι και η κατανάλωση λαχανικών και φρούτων, μη επεξεργασμένων ολικής άλεσης υδατανθράκων και πρωτεϊνών με χαμηλά λιπαρά, για ενέργεια και κάλυψη ηλεκτρολυτικών διαταραχών. Αυτή η συμβουλή ισχύει ιδιαίτερα για άτομα μεγαλύτερης ηλικίας με διαβήτη. Συνιστάται τουλάχιστον 1,5-2,5 λίτρα την ημέρα, ιδανικά με τη μορφή νερού ή άλλων ροφημάτων χωρίς θερμίδες, όπως το τσάι χωρίς ζάχαρη. Τα ποτά με προσθήκη ζάχαρης και αλκοόλ πρέπει να αποφεύγονται. Σε περίπτωση συμπτωμάτων, όπως ζάλη ή κόπωση, ιδιαίτερα οι ηλικιωμένοι θα πρέπει να αναζητήσουν αμέσως ιατρική βοήθεια
• Αποθηκεύστε την ινσουλίνη σωστά: Όσοι χρειάζονται ινσουλίνη θα πρέπει να βεβαιωθούν ότι έχουν επαρκή ποσότητα και ότι αποθηκεύεται σωστά στους 2 έως 10 βαθμούς. Η συσκευή τύπου πένας που χρησιμοποιείται αυτή τη στιγμή δεν πρέπει να φυλάσσεται σε θερμοκρασίες κάτω από 2 ή σε θερμοκρασίες που υπερβαίνουν τους 30 βαθμούς, δηλαδή όχι στην προεξοχή του παραθύρου ή σε άμεσο ηλιακό φως. Η ινσουλίνη είναι πολύ ευαίσθητη στις υψηλές θερμοκρασίες και γίνεται ανενεργή όταν εκτίθεται σε θερμοκρασίες άνω των 30 βαθμών. Λάβετε υπόψη ότι η ινσουλίνη επίσης δεν μπορεί να καταψυχθεί καθώς θα γίνει ανενεργή
• Κρατήστε τις συσκευές μέτρησης και τις ταινίες μέτρησης μακριά από ακραίες θερμοκρασίες: Οι ακραίες θερμοκρασίες μπορούν επίσης να επηρεάσουν αρνητικά τις συσκευές και τις ταινίες μέτρησης του σακχάρου στο αίμα. Οι συσκευές μέτρησης οι ταινίες μέτρησης, οι αντλίες ινσουλίνης και άλλα βοηθήματα θεραπείας του διαβήτη θα πρέπει να φυλάσσονται σε κανονική θερμοκρασία δωματίου. Δεν πρέπει επίσης να βρίσκονται στο ψυγείο, καθώς η χαμηλή θερμοκρασία μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένες ενδείξεις
• Προσαρμόστε τις δόσεις ινσουλίνης και φαρμάκων: Σε ζεστό ή πολύ κρύο καιρό, όσοι θεραπεύονται με ινσουλίνη ή και με δισκία θα πρέπει να μιλήσουν με το γιατρό τους για να συζητήσουν τη δοσολογία των δισκίων μείωσης του σακχάρου στο αίμα και την πιθανή προσαρμογή τους. Τα άλλα φάρμακα, όπως τα φάρμακα για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, θα πρέπει επίσης να ελέγχονται
• Τακτικός έλεγχος των επιπέδων σακχάρου στο αίμα: Γενικά, τις ημέρες με ακραίες θερμοκρασίες, όσοι έχουν Διαβήτη τύπου 2, ιδίως αν θεραπεύονται με ινσουλίνη, θα πρέπει να ελέγχουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους τουλάχιστον δύο με τρεις φορές την ημέρα

Εκτός από αυτές τις ιδιαίτερες οδηγίες, τις υπερβολικά ζεστές ή τις πολύ κρύες ημέρες, μπορούν και καλό είναι να ακολουθούν τις ίδιες γενικές συμβουλές, που δίνονται σε άτομα με υγιή μεταβολισμό.

Ακόμη και τον χειμώνα ή το καλοκαίρι, η επαρκής άσκηση και σωματική δραστηριότητα παραμένει απαραίτητη. Τις ιδιαίτερα ζεστές ή πολύ κρύες ημέρες, η σωματική δραστηριότητα πρέπει να γίνεται νωρίς το πρωί ή το απόγευμα σε κλειστό κλιματιζόμενο χώρο για να αποφύγετε το στρες του καρδιαγγειακού συστήματος.

«Με τη σωστή εκπαίδευση και την τακτική επικοινωνία με τη θεραπευτική τους ομάδα, τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2, μπορούν να αποφύγουν ή να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τις δυσμενείς επιπτώσεις στη ρύθμιση του διαβήτη, σε ακραίες καιρικές θερμοκρασίες που δυστυχώς είναι πλέον συνήθεις μαζί με την πιθανά επερχόμενη κλιματική αλλαγή» καταλήγει ο κ. Λέπουρας.

Ακραίες εξωτερικές θερμοκρασίες και σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2

Οι ακραίες εξωτερικές θερμοκρασίες -όλο και πιο συχνές λόγω της κλιματικής αλλαγής- είναι γνωστό ότι επιδεινώνουν τα χρόνια νοσήματα όπως καρδιαγγειακές, αναπνευστικές και εγκεφαλικές παθήσεις. Τώρα, μια μελέτη με σχεδόν 3 εκατομμύρια γεωγραφικά διαφορετικούς ασθενείς προσθέτει και τον διαβήτη τύπου 2 στη λίστα των επηρεαζόμενων νόσων.

Η θερμορυθμιστική απόκριση συχνά διαταράσσεται σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας με διαβήτη, καθιστώντας τους ευάλωτους στην υπερβολική ζέστη ή το κρύο.

Δεν έχουν γίνει πολλές μελέτες για τη σχέση μεταξύ ακραίων θερμοκρασιών και Σακχαρώδη Διαβήτη. Κυρίως έχει μελετηθεί η επίδραση των υψηλών θερμοκρασιών, όπως π.χ. το τι συμβαίνει τους καλοκαιρινούς μήνες, σε διαβητικούς.

«Τόσο ο ζεστός όσο και ο κρύος καιρός καθιστούν δύσκολη τη διατήρηση μιας σχετικά σταθερής τιμής γλυκόζης στο αίμα και αυξάνουν τις καρδιαγγειακές επιπλοκές», αναφέρει ο κ. Αντώνιος Π. Λέπουρας Ειδικός Παθολόγος - Διαβητολόγος, Διευθυντής Παθολογικής - Διαβητολογικής Κλινικής και Διαβητολογικού Κέντρου Metropolitan General και συνεχίζει:
«Η υπερβολική ζέστη επιδρώντας αρνητικά στα αιμοφόρα αγγεία και το νευρικό σύστημα, θέτει τους ανθρώπους σε κίνδυνο για μειωμένη ενδοκάρδια παροχή αίματος και αρρυθμία. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι, ο διαβήτης βλάπτει την θερμορυθμιστική ικανότητα του σώματος να διαχέει την υπερβολική θερμότητα μέσω της εφίδρωσης, οδηγώντας σε υπερθέρμανση. Αυτό πιθανότατα οφείλεται και στην αφυδάτωση που προκαλείται, αλλά θα μπορεί επίσης να σχετίζεται και με διεσταλμένα αιμοφόρα αγγεία στο δέρμα, που μειώνουν τη ροή του αίματος στην καρδιά.

Το κρύο με τη σειρά του είναι από μόνο του στρεσογόνος παράγοντας για την καρδιά, που επιβάλει την αύξηση της παροχής αίματος ώστε να αυξήσει καύσεις για να επιτύχει θερμορύθμιση, αποτελώντας ένα έντονο τεστ κοπώσεως και αυξάνοντας τους κινδύνους επιπλοκών για τη “διαβητική” καρδιά. Ένα άλλο πρόβλημα για τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 που εξαρτώνται από την ινσουλίνη είναι ότι η αυξημένη ροή αίματος που προκύπτει από την ξηρή ανταλλαγή θερμότητας με το περιβάλλον, προκαλεί την ταχύτερη κατανομή της ινσουλίνης σε όλο το σώμα, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας. Επιπλέον, η ζέστη συχνά μειώνει την όρεξη, η οποία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε χαμηλό σάκχαρο στο αίμα. Αντίθετα το υπερβολικό κρύο μειώνοντας την αιματική κυκλοφορία μπορεί να οδηγήσει σε υπεργλυκαιμία με ακολουθούμενη απορρύθμιση του διαβήτη» προσθέτει.

Τι συμβαίνει με τις υψηλές θερμοκρασίες;

Τα άτομα με διαβήτη αντιδρούν πιο αργά και πιο αδύναμα στη θερμότητα από εκείνα με υγιή μεταβολισμό. «Αυτό συμβαίνει επειδή η φυσιολογική τους ικανότητα να προσαρμόζονται στη θερμότητα μπορεί να μειωθεί και να λειτουργήσει με περιορισμένο τρόπο. Ο λόγος για αυτό είναι η μειωμένη δραστηριότητα των οδών του συμπαθητικού συστήματος που είναι υπεύθυνες για τη ρύθμιση των ιδρωτοποιών αδένων και των αιμοφόρων αγγείων, με αποτέλεσμα την καθυστερημένη απορρόφηση της ινσουλίνης οδηγώντας σε παράδοξα αυξημένες τιμές γλυκόζης στο αίμα.

Το κύριο αίτιο είναι η εξασθένηση της ανταλλαγής θερμότητας μέσω της εφίδρωσης και η ξηρή ανταλλαγή θερμότητας μέσω του δέρματος, η οποία διαχέει τη θερμότητα μέσω της διαστολής των αιμοφόρων αγγείων στην περιφέρεια.

Η βλάβη των περιφερικών νεύρων (περιφερική νευροπάθεια) αλλά και η σοβαρή παχυσαρκία μειώνουν περαιτέρω την ικανότητα προσαρμογής στη θερμότητα αλλά και στο ψύχος. Η παχυσαρκία επηρεάζει αρνητικά την ικανότητα του σώματος να διαχέει τη θερμότητα επειδή η επιφάνεια του σώματος έχει γίνει μικρότερη σε σχέση με το σωματικό βάρος. Επίσης, η διάχυση θερμότητας μέσω του λιπώδους ιστού είναι πιο αργή από ότι μέσω του μυϊκού ιστού. Παράλληλα στη ζέστη σε αντίθεση με το κρύο, αυξάνεται η παροχή αίματος στην περιφέρεια επιταχύνοντας την ταχύτητα απορρόφησης της ινσουλίνης, αυξάνοντας έτσι επιπλέον τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας.

Επιπροσθέτως, το θερμικό στρες μπορεί να μειώσει τη ροή του αίματος στο ήπαρ και ως εκ τούτου να επιβραδύνει την ικανότητα του ήπατος να μετατρέπει ορισμένα φάρμακα από την ενεργή σε ανενεργή μορφή τους. Η δράση ενός ισχυρού υπογλυκαιμικού φαρμάκου στον οργανισμό, όπως η ινσουλίνη, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ισχυρότερα από τα προβλεπόμενα αποτελέσματα στις τιμές της γλυκόζης (υπογλυκαιμία)» τονίζει ο ειδικός.

Τι γίνεται με το κρύο;

«Ο κρύος καιρός μπορεί να είναι εξίσου κακός με τη ζέστη για ορισμένα αποτελέσματα διαβήτη. Επιδημιολογικές μελέτες σε άτομα με διαβήτη τύπου 2 έδειξαν φτωχότερο έλεγχο της γλυκόζης (δηλαδή υψηλότερα επίπεδα γλυκόζης) κατά τους χειμερινούς μήνες. Εκτός από αυτήν καθαυτή την επίδραση του κρύου στη μεταβολική και θερμορυθμιστική ικανότητα του σώματος των ατόμων με διαβήτη, μερικές άλλες αιτίες μπορεί να είναι οι αλλαγές στη σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια του χειμώνα, οι διατροφικές συνήθειες, η κατανάλωση υγρών, η ικανότητα αναζήτησης ιατρικής περίθαλψης και οι ψυχοκοινωνικοί στρεσογόνοι παράγοντες.

Το κρύο προκαλώντας αγγειοσύσπαση στα περιφερικά αγγεία, μειώνει την απορρόφηση και ως εκ τούτου τη δραστικότητα της ινσουλίνης, οδηγώντας σε ανεξήγητη αύξηση της γλυκόζης με απορρύθμιση του διαβήτη, αυξάνοντας τον κίνδυνο επιπλοκών» επισημαίνει ο κ. Λεπουρας.

Ακραίες καιρικές θερμοκρασίες και οι μελέτες για τα άτομα με Διαβήτη

Μια πιλοτική έρευνα, που διεξήχθη από το Penn και τους συνεργάτες, του Penn's Perelman School of Medicine, υποδηλώνει ότι οι πολύ υψηλές ή χαμηλές εξωτερικές θερμοκρασίες αυξάνουν την εμφάνιση τριών δυνητικά απειλητικών για τη ζωή καταστάσεων για τους ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2, όπως: σοβαρή υπογλυκαιμία (χαμηλό σάκχαρο αίματος), διαβητική κετοξέωση (υπερβολικά όξινο αίμα) και αιφνίδια καρδιακή ανακοπή/κοιλιακή αρρυθμία (απότομη απώλεια της καρδιακής λειτουργίας/πολύ γρήγορος καρδιακός ρυθμός).

Η μελέτη τους, «Κλιματική αλλαγή και ακραία θερμοκρασία περιβάλλοντος: Συσχέτιση με σοβαρή υπογλυκαιμία, διαβητική κετοξέωση και αιφνίδια καρδιακή ανακοπή/κοιλιακή αρρυθμία σε άτομα με διαβήτη τύπου 2», εμφανίζεται στο Diabetes Care Ιανουάριος 2024.

Το συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι, ο διαβήτης τύπου 2 είναι πιο δύσκολο να ρυθμισθεί σε ακραίες θερμοκρασίες. Η ομάδα διαπίστωσε ότι κατά τη διάρκεια περίπου δύο ετών, τα άτομα της μελέτης παρουσίασαν υψηλότερα ποσοστά υπογλυκαιμίας και ξαφνικής καρδιακής ανακοπής τόσο σε υψηλές (πάνω από 100 F/37.7 C) όσο και σε χαμηλές θερμοκρασίες (κάτω από 10 F/12.2 C) από ότι κατά τη διάρκεια πιο ήπιου καιρού. Με τη διαβητική κετοξέωση, η συχνότητα εμφάνισης αυξήθηκε όταν έπεφταν οι θερμοκρασίες, αλλά όχι όταν ανέβαιναν.

Σε μια άλλη μελέτη  που διεξήχθη από τον Aayush Visaria, Τμήμα Ιατρικής, Ιατρική Σχολή Rutgers Robert Wood Johnson, New Brunswick, New Jersey, και συνεργάτες η οποία δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 7 Δεκεμβρίου 2023 Diabetes Care, οι ερευνητές αξιολόγησαν τη συσχέτιση μεταξύ της θερμότητας του περιβάλλοντος και του κινδύνου για υπογλυκαιμία σε περίπου 2 εκατομμύρια και περίπου 283.000 ασθενείς ηλικίας 65-100 ετών με διαβήτη από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ταϊβάν, αντίστοιχα, που λάμβαναν ινσουλίνη:

• Ως σοβαρό υπογλυκαιμικό συμβάν ορίστηκε η επίσκεψη στο τμήμα επειγόντων περιστατικών ή μια απρογραμμάτιστη εισαγωγή σε νοσοκομείο για υπογλυκαιμία από την 1η Ιουνίου έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2023
• Η χρήση φαρμάκων προσδιορίστηκε με τουλάχιστον μία συνταγογραφούμενη (σύστημα Medicaire), χορήγηση ινσουλίνης εντός 90 ημερών από το συμβάν του δείκτη
• Ο μέσος δείκτης θερμότητας (HI), ένας συνδυασμός θερμοκρασίας περιβάλλοντος και έκθεσης σε υγρασία, υπολογίστηκε με ταχυδρομικό κώδικα και ομαδοποιήθηκε σε εκατοστημόρια: ≥ 99η, 95-98η, 85-94η, 76-84η, 25-74η και < 25η
• Μεταξύ των χρηστών ινσουλίνης συνολικά, 32.461 και 10.162 ηλικιωμένοι από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ταϊβάν, αντίστοιχα, παρουσίασαν υπογλυκαιμικό επεισόδιο
• Ο κίνδυνος για ένα σοβαρό υπογλυκαιμικό επεισόδιο ήταν περίπου 40% υψηλότερος μεταξύ των χρηστών ινσουλίνης όσο πιο υψηλή ήταν η θερμοκρασία και η υγρασία στο περιβάλλον, (≥ 99η)
• Αντίθετα, τις ημέρες με χαμηλό HI (< 25ο εκατοστημόριο), ο κίνδυνος για υπογλυκαιμία μεταξύ των χρηστών ινσουλίνης μειώθηκε
• Δεν παρατηρήθηκαν ουσιαστικές διαφορές στον κίνδυνο για υπογλυκαιμικά συμβάντα και HI ανά κλιματική περιοχή σε καμία από τις χώρες, όπως μεταξύ των βορειοανατολικών και νοτιοδυτικών ΗΠΑ.

Στην πράξη: Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 που θεραπεύονται ανεπαρκώς, σε υψηλές ακραίες θερμοκρασίες, μπορεί να απορρυθμιστούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο μαζί με το περιβαλλοντικό στρες να προκληθούν οξείες επιπλοκές. Επίσης, συνοδά δευτερογενή νοσήματα, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση και τα καρδιαγγειακά νοσήματα, μπορεί να επιδεινωθούν σε υψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες. Ο κίνδυνος για καρδιακή προσβολή που προκαλείται από τη θερμότητα αλλά και το ψύχος σε άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη είναι αυξημένος λόγω της κακής παροχής αίματος στην καρδιά.

Καλό να γνωρίζουμε ότι: Οι ακόλουθοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο μειωμένης ανοχής στις ακραίες θερμοκρασίες σε άτομα με διαβήτη:

• Μεγάλη ηλικία
• Μακροχρόνιος Σακχαρώδης Διαβήτης, ιδίως αν δεν είναι καλά ρυθμισμένος
• Παχυσαρκία
• Θεραπεία με ινσουλίνη
• Συννοσηρότητες και συνοδά δευτερογενή νοσήματα

Γενικές - χρήσιμες οδηγίες για άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη

• Πίνετε αρκετά υγρά: Το να πίνετε αρκετά υγρά είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Εξ ίσου σημαντική είναι και η κατανάλωση λαχανικών και φρούτων, μη επεξεργασμένων ολικής άλεσης υδατανθράκων και πρωτεϊνών με χαμηλά λιπαρά, για ενέργεια και κάλυψη ηλεκτρολυτικών διαταραχών. Αυτή η συμβουλή ισχύει ιδιαίτερα για άτομα μεγαλύτερης ηλικίας με διαβήτη. Συνιστάται τουλάχιστον 1,5-2,5 λίτρα την ημέρα, ιδανικά με τη μορφή νερού ή άλλων ροφημάτων χωρίς θερμίδες, όπως το τσάι χωρίς ζάχαρη. Τα ποτά με προσθήκη ζάχαρης και αλκοόλ πρέπει να αποφεύγονται. Σε περίπτωση συμπτωμάτων, όπως ζάλη ή κόπωση, ιδιαίτερα οι ηλικιωμένοι θα πρέπει να αναζητήσουν αμέσως ιατρική βοήθεια
• Αποθηκεύστε την ινσουλίνη σωστά: Όσοι χρειάζονται ινσουλίνη θα πρέπει να βεβαιωθούν ότι έχουν επαρκή ποσότητα και ότι αποθηκεύεται σωστά στους 2 έως 10 βαθμούς. Η συσκευή τύπου πένας που χρησιμοποιείται αυτή τη στιγμή δεν πρέπει να φυλάσσεται σε θερμοκρασίες κάτω από 2 ή σε θερμοκρασίες που υπερβαίνουν τους 30 βαθμούς, δηλαδή όχι στην προεξοχή του παραθύρου ή σε άμεσο ηλιακό φως. Η ινσουλίνη είναι πολύ ευαίσθητη στις υψηλές θερμοκρασίες και γίνεται ανενεργή όταν εκτίθεται σε θερμοκρασίες άνω των 30 βαθμών. Λάβετε υπόψη ότι η ινσουλίνη επίσης δεν μπορεί να καταψυχθεί καθώς θα γίνει ανενεργή
• Κρατήστε τις συσκευές μέτρησης και τις ταινίες μέτρησης μακριά από ακραίες θερμοκρασίες: Οι ακραίες θερμοκρασίες μπορούν επίσης να επηρεάσουν αρνητικά τις συσκευές και τις ταινίες μέτρησης του σακχάρου στο αίμα. Οι συσκευές μέτρησης οι ταινίες μέτρησης, οι αντλίες ινσουλίνης και άλλα βοηθήματα θεραπείας του διαβήτη θα πρέπει να φυλάσσονται σε κανονική θερμοκρασία δωματίου. Δεν πρέπει επίσης να βρίσκονται στο ψυγείο, καθώς η χαμηλή θερμοκρασία μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένες ενδείξεις
• Προσαρμόστε τις δόσεις ινσουλίνης και φαρμάκων: Σε ζεστό ή πολύ κρύο καιρό, όσοι θεραπεύονται με ινσουλίνη ή και με δισκία θα πρέπει να μιλήσουν με το γιατρό τους για να συζητήσουν τη δοσολογία των δισκίων μείωσης του σακχάρου στο αίμα και την πιθανή προσαρμογή τους. Τα άλλα φάρμακα, όπως τα φάρμακα για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, θα πρέπει επίσης να ελέγχονται
• Τακτικός έλεγχος των επιπέδων σακχάρου στο αίμα: Γενικά, τις ημέρες με ακραίες θερμοκρασίες, όσοι έχουν Διαβήτη τύπου 2, ιδίως αν θεραπεύονται με ινσουλίνη, θα πρέπει να ελέγχουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους τουλάχιστον δύο με τρεις φορές την ημέρα

Εκτός από αυτές τις ιδιαίτερες οδηγίες, τις υπερβολικά ζεστές ή τις πολύ κρύες ημέρες, μπορούν και καλό είναι να ακολουθούν τις ίδιες γενικές συμβουλές, που δίνονται σε άτομα με υγιή μεταβολισμό.

Ακόμη και τον χειμώνα ή το καλοκαίρι, η επαρκής άσκηση και σωματική δραστηριότητα παραμένει απαραίτητη. Τις ιδιαίτερα ζεστές ή πολύ κρύες ημέρες, η σωματική δραστηριότητα πρέπει να γίνεται νωρίς το πρωί ή το απόγευμα σε κλειστό κλιματιζόμενο χώρο για να αποφύγετε το στρες του καρδιαγγειακού συστήματος.

«Με τη σωστή εκπαίδευση και την τακτική επικοινωνία με τη θεραπευτική τους ομάδα, τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2, μπορούν να αποφύγουν ή να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τις δυσμενείς επιπτώσεις στη ρύθμιση του διαβήτη, σε ακραίες καιρικές θερμοκρασίες που δυστυχώς είναι πλέον συνήθεις μαζί με την πιθανά επερχόμενη κλιματική αλλαγή» καταλήγει ο κ. Λέπουρας.

Με 1,2 εκατ πολίτες να νοσούν με σακχαρώδη διαβήτη στην Ελλάδα, η διαχείριση της νόσου και η επίτευξη της ρύθμισης του σακχάρου που κρατά τα άτομα με διαβήτη μακριά από τον κίνδυνο των επιπλοκών  καθίσταται ολοένα και πιο δύσκολη, καθώς οι ασθενείς αντιμετωπίζουν προβλήματα σε πολλά μέτωπα. 

της Αλεξίας Σβώλου

Μια νέα έρευνα χτυπά τον κώδωνα του κινδύνου για τις απανωτές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα με διαβήτη στην πατρίδα μας, τα οποία σύμφωνα με τα στοιχεία της ΗΔΙΚΑ ανέρχονται σε 1.193.003 ανθρώπους.

Η έρευνα δείχνει ότι το 40% των ασθενών αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες στην αποπληρωμή λογαριασμών  π.χ. ΔΕΚΟ ή ενοικίου και φυσικά αυτή η πίεση έχει μεγάλο αντίκτυπο στην υγεία τους και την ποιότητα ζωής τους.

Την έρευνα πραγματοποίησε το 2^βάθμιο όργανο των Συλλόγων Ασθενών η Πανελλήνια  Ομοσπονδία Σωματείων-Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ σε συνεργασία με τον  επίκουρο καθηγητή Οικονομικών της Υγείας και Αξιολόγησης των τεχνολογιών Υγείας του ΠΑΔΑ, Κώστα Αθανασάκη. Παράλληλα, οι ασθενείς έχουν να αντιμετωπίσουν νέους περιορισμούς στα αναλώσιμα του διαβήτη (όπως οι ταινίες μέτρησης), νέους προβληματισμούς για την ποιότητα των αναλωσίμων που χρησιμοποιούν καθημερινά για την ρύθμιση του σακχάρου, αλλά και το κλείσιμο 40 ιατρείων διαβήτη, στα νοσοκομεία της χώρας, όπως επισημαίνει ο πρόεδρος της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ, Χρήστος Δαραμήλας. 

Τα ευρήματα της έρευνας σε συνδυασμό με τα δεδομένα της πραγματικότητας δείχνουν ότι τα άτομα με διαβήτη πληρώνουν τουλάχιστον 27 ευρώ δαπάνη τον μήνα από την τσέπη τους στα φαρμακεία, ποσό που ανέρχεται τουλάχιστον στα 330 ευρώ ετησίως και ο διαβήτης είναι ισόβιο νόσημα.

Όπως επισημαίνει από την δική της μεριά η Διοικήτρια του ΕΟΠΥΥ Θεανώ Καρποδίνη,

• αν ο ρυθμισμένος ασθενής κοστίζει ετησίως στο Σύστημα Υγείας 1000 ευρώ (σε φάρμακα, αναλώσιμα, εξετάσεις),
• ο αρρύθμιστος που υφίσταται επιπλοκές κοστίζει και 15.000 και 20.000 και 30.000 ευρώ ετησίως.

Θυμίζουμε στο σημείο αυτό ότι οι πιο συχνές επιπλοκές που επιβαρύνουν πολύ την υγεία των ατόμων με διαβήτη  περιλαμβάνουν την νεφρική ανεπάρκεια (πολλοί  ασθενείς  κάνουν αιμοκάθαρση σε Μονάδα Τεχνητού Νεφρού) και οι καρδιολογικές επιπλοκές οι οποίες αποτελούν το συχνότερο αίτιο θανάτου στους διαβητικούς. Ετησίως στον κόσμο πεθαίνουν εξαιτίας του διαβήτη 5,5 εκατ. άτομα με διαβήτη και το 80% των θανάτων οφείλεται σε καρδιολογικό συμβάν, κυρίως σε έμφραγμα του μυοκαρδίου. 

Επίσης το 6% των ασθενών είναι ανασφάλιστο –γεγονός που πάλι μεταφράζεται σε μεγαλύτερο κίνδυνο απορρύθμισης.

Όπως λέει ο Χρήστος Δαραμήλας, βλέπουμε συχνά ανθρώπους που ξεκινούν αγωγή με νέες τεχνολογίες να επιστρέφουν σε παλιάς κοπής φάρμακα, λόγω των δυσκολιών  που αντιμετωπίζουν. Επίσης τα νέα συστήματα συνεχούς καταγραφής της γλυκόζης του αίματος όπως είναι το Free Style Libre μέχρι στιγμής αποζημιώνεται μόνο για τον διαβήτη τύπου 1 και όχι για τον διαβήτη τύπου 2,  παρότι στην δεύτερη κατηγορία ανήκει η συντρηπτική πλειονότητα των ασθενών. 

Ο διαβήτης είναι μια δύσκολα διαχειρίσιμη «επιδημία» καθώς κάθε ασθενής έχει και συννοσηρότητες.

Αν λοιπόν ένα ποσοστό ασθενών που εκτιμάται στο 10-15% αμελεί να πάρει την αγωγή του, ο κίνδυνος των επιπλοκών αυξάνεται και από τα υποκείμενα νοσήματα. Οι δυσκολίες στην προσήλωση της αγωγής δημιουργούνται ενίοτε και από το γεγονός ότι οι συσκευασίες των φαρμάκων περιέχουν δόση για 28 ημέρες και όχι για 31. Δημιουργούνται λοιπόν 3ημερες καθυστερήσεις στην  λήψη της αγωγής που μπορούν να λυθούν με την συνταγογράφηση δύο συσκευασιών.

Ωστόσο, η διπλή συνταγογράφηση πρέπει να είναι ελεγχόμενη ώστε να μην έχουμε άλλα φαινόμενα, όπως «πλαστή συνταγογράφηση» ή να «βαφτίζονται» άλλα άτομα διαβητικοί για να πάρουν με συνταγή τα αντιδιαβητικά φάρμακα για την παχυσαρκία, οπότε τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος να στερηθούν την  αγωγή τους οι διαβητικοί.

Οι ελλείψεις άλλωστε σε αυτήν την κατηγορία φαρμάκων είναι πολύ μεγάλες.

Επιπλέον προβλήματα υπάρχουν και σε ό,τι αφορά την κακή ποιότητα κάποιων αναλωσίμων που έχουν ημερομηνία λήξης σε 7 ημέρες ή 15 ημέρες, αλλά στην πραγματικότητα αχρηστεύονται στο μισό χρονικό διάστημα, όπως υπογραμμίζει ο Χρήστος Δαραμήλας.

Εδώ το πρόβλημα είναι σύνθετο, με την Διοικήτρια του ΕΟΠΥΥ να εξηγεί ότι η μεγάλη διαφοροποίηση των υλικών δημιουργεί κωλύματα  στην αξιολόγησή τους, με συνέπεια χώρες σαν την Γαλλία και τη Γερμανία που επιδίωξαν να κάνουν αυστηρή αξιολόγηση τελικά κατέληξαν να δημιουργούν πρόσθετες δυσκολίες στην πρόσβαση των ατόμων με διαβήτη σε αυτές τις νέες τεχνολογίες.

Το πρόβλημα δηλαδή ξεπερνά τα σύνορα της Ελλάδας και δημιουργεί ανησυχίες το γεγονός πως η ηγέτιδα δύναμη της Ευρώπης-η Γερμανία-με τόσο κραταιό σύστημα υγείας  δεν έχει καταφέρει να λύσει με επιτυχία αυτόν τον γόρδιο δεσμό.   Τα παραπάνω ευρήματα παρουσιάστηκαν στην διάρκεια του πρώτου Diabetes Empowerment Forum που πραγματοποιήθηκε στο Ναύπλιο, με την συμμετοχή των Συλλόγων Ασθενών και δημοσιογράφους οι οποίοι βοήθησαν τους εκπροσώπους των τοπικών συλλόγων να εκπαιδευτούν καλύτερα στο πως να χρησιμοποιήσουν τα socialmedia για την υλοποίηση εκστρατειών ενημέρωσης και διάδοσης ενημερωτικών μηνυμάτων για την πρόληψη και την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση του διαβήτη.    

Πηγή: medly.gr

Η επίπτωση του Σακχαρώδη Διαβήτη δυστυχώς αυξάνει παγκοσμίως με ταχύτατους ρυθμούς. Από 529 εκατομμύρια το 2021 οι πάσχοντες από διαβήτη θα ξεπεράσουν τα 1,3 δισεκατομμύρια το 2050 (The Lancet Diabetes & Endocrinology). Είναι επιβεβαιωμένο σε πολλές μελέτες αύξηση διαγνώσεων έως και 40% των νέων περιστατικών Σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 2 (ΣΔΤ2), σε άτομα που νόσησαν με COVID-19,  ενώ σε πολλούς δεν υπήρχε κανένας προδιαθεσικός παράγοντας για ΣΔ2. 

Σχέση «αίτιου - αιτιατού» ή τυχαίο εύρημα; Πιθανές εξηγήσεις

Πιθανολογούμενη συσχέτιση με απευθείας βλάβη του ιού στα κύτταρα, ή μηχανισμούς λανθασμένης διέγερσης, εξ αιτίας του ιού, του ανοσιακού μας συστήματος, είναι κάποιες υποθέσεις για να εξηγηθεί αυτή η αύξηση από την επιστημονική κοινότητα. Τι γίνεται όμως με τον ινσουλινοεξαρτώμενο ή Νεανικό Διαβήτη τύπου 1;

Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Lancet Diabetes & Endocrinology, από τον  Mikael Knip, MD,  New Children's Hospital, Helsinki, Finland και τους συνεργάτες του, τόσο η συχνότητα εμφάνισης του διαβήτη τύπου 1 όσο και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων κατά την εμφάνιση, αυξήθηκαν μεταξύ των παιδιών και των εφήβων στη Φινλανδία στους πρώτους 18 μήνες της πανδημίας COVID-19, αλλά δεν είναι σαφές εάν αυτό οφειλόταν στον ίδιο τον ιό SARS-CoV-2, καθώς λίγοι είχαν επιβεβαιωθεί με  λοίμωξη πριν από τη διάγνωση. Δυστυχώς, σχεδόν έως και το ένα τέταρτο του πληθυσμού της μελέτης δεν είχε υποβληθεί σε τεστ SARS-CoV-2.

Οι ερευνητές στα συμπεράσματα τους, ισχυρίζονται ότι τα αποτελέσματά αυτής της μελέτης, υποδηλώνουν πως η αύξηση του ποσοστού της νόσου και της συχνότητας της σοβαρής και επικίνδυνης επιπλοκής, δηλαδή της διαβητικής κετοξέωσης σχετίζεται με τα προληπτικά μέτρα που εισήχθησαν στην αρχή της πανδημίας, όπως το lockdown και η φυσική απόσταση και πολύ λιγότερο με την άμεση επίδραση του SARS-CoV-2.

«Παρόλα αυτά εκτός από την ερμηνεία της αιτιώδους συνάφειας, δηλαδή ότι τα lockdown και όχι ο ιός μπορεί να παίζουν τον πιο σημαντικό ρόλο, μια διαφορετική άποψη είναι ότι υπάρχει μια εμπλοκή του ιού, είτε μέσω φλεγμονής είτε ακόμη και άμεσης καταστροφικής επίδρασης στα βήτα κύτταρα του παγκρέατος.

Η υπόθεση αυτή στηρίζεται σε προηγούμενες μελέτες, όπου ο ιός έχει συνδεθεί με την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 1, οι οποίες έχουν επίσης δείξει ότι μπορεί τα παιδιά να μην έχουν απαραίτητα 100% θετικότητα στον έλεγχο για αντισώματα λόγω της ετερογένειας της απόκρισης των Τ-κυττάρων και της αδυναμίας των τεστ να τον ανακαλύψουν. 

 Επικρατεί λοιπόν μεγάλη διαφωνία μεταξύ των «ειδικών» στο θέμα σε σχέση με τον Διαβήτη και την λοίμωξη COVID-19, δηλαδή σε τι βαθμό ο ιός παίζει ρόλο στην εμφάνιση νέων περιστατικών.
Υπάρχουν σίγουρα στοιχεία ότι ακόμη και οι ήπιες λοιμώξεις από τον SARS-CoV-2, αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2. Αυτό από μόνο του χρειάζεται στενή διαχρονική προληπτική ιατρική παρακολούθηση με την πάροδο του χρόνου», επισημαίνει ο κ. Αντώνιος Λέπουρας Ειδικός Παθολόγος-Διαβητολόγος, Διευθυντής Παθολογικής-Διαβητολογικής Κλινικής και Διαβητολογικού Κέντρου Metropolitan General.

Η Διάγνωση του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 ήταν πιο συχνή κατά την εποχή της πανδημίας COVID-19

Ο Knip και οι συνεργάτες του συνέκριναν δεδομένα από το Φινλανδικό Μητρώο Παιδιατρικού Διαβήτη για την περίοδο από 1 Μαρτίου 2020 έως 31 Αυγούστου 2021, με εκείνα των ίδιων περιόδων για τα έτη 2014-2019. Συνολικά 785 παιδιά ηλικίας κάτω των 15 ετών διαγνώστηκαν κατά τη διάρκεια της 18μηνης πανδημικής περιόδου (3/20-8/21) και συνολικά 2.096 διαγνώστηκαν κατά τη συνδυασμένη περίοδο αναφοράς των 54 μηνών (3/14-8/19).

Η επίπτωση του διαβήτη τύπου 1 ήταν 61 ανά 100.000 πληθυσμού ηλικίας κάτω των 15 ετών κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σημαντικά υψηλότερη από 52,3 ανά 100.000 που παρατηρήθηκε κατά την περίοδο αναφοράς. Συγκρίνοντας τις δύο περιόδους, η αναλογία ποσοστού επίπτωσης προσαρμοσμένη στην ηλικία και το φύλο ήταν 1,16, η οποία ήταν στατιστικά σημαντική. 
Τα περισσότερα παιδιά είχαν σοβαρή επιπλοκή με διαβητική κετοξέωση  στη διάγνωση κατά τη διάρκεια της πανδημίας (30,8% έναντι 22,6%) και με σημαντικά μεγαλύτερη συχνότητα  κατά την εμφάνιση διαβήτη τύπου 1 (8,8% έναντι 5,6%).

Από τα 583 παιδιά στα οποία αναλύθηκαν τα αντισώματα SARS-CoV-2, (το 25,7% των ατόμων της μελέτης που διαγνώστηκαν με διαβήτη τύπου 1), μόνο 5 (1%) θεωρήθηκε ότι είχαν οξεία λοίμωξη COVID-19 πριν από τη διάγνωση με βάση δύο διαφορετικές εξετάσεις αντισωμάτων.

Μπορεί να φταίει ο ιός, αλλά μπορεί και το “κλείδωμα στο σπίτι” (Lockdown)

Τα προκαταρκτικά στοιχεία υποδηλώνουν ότι το ποσοστό του διαβήτη τύπου 1 έχει μειωθεί στα παιδιά της Φινλανδίας μετά την άρση του περιορισμού της πανδημίας το καλοκαίρι του 2021. Καταγράφηκαν 211 νέα κρούσματα μεταξύ Σεπτεμβρίου 2021 και Φεβρουαρίου 2022, σε σύγκριση με 301 από την 1η Μαρτίου 2020 έως 31 Αυγούστου 2021.

Μπορεί να μην φταίει ο ιός για την αύξηση, αλλά ο εγκλεισμός

«Σύμφωνα με αυτό που είναι γνωστό ως υπόθεση της βιοποικιλότητας, η μικροβιακή έκθεση και οι λοιμώξεις στην πρώιμη παιδική ηλικία μπορούν να ενισχύσουν την προστασία από αυτοάνοσα νοσήματα. Η μείωση των επαφών σε σχέση με το κοινωνικό lockdown μείωσε σημαντικά τις οξείες λοιμώξεις στα παιδιά, οι οποίες μπορεί να έχουν αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης ανάπτυξη Διαβήτη τύπου 1.
Ο αντίλογος βέβαια είναι ότι η συσχέτιση που παρατηρήθηκε στη μελέτη δεν πρέπει να εξισωθεί ως αιτιολογική, ειδικά χωρίς βιοδείκτες ή συγκρίσεις μικροχλωρίδας εντέρου που θα μπορούσαν ενδεχομένως να τεκμηριώσουν τη βιολογική αληθοφάνεια αυτής της παρατήρησης. Επίσης το ίδιο το στρες της κοινωνικής απομόνωσης μαζί με το άγχος θανάτου που καλλιεργήθηκε συστηματικά από τα ΜΜΕ, αποτελούν από μόνα τους παράγοντες ενεργοποίησης, παθολογικών μηχανισμών αυτοανοσίας με τελικό αποτέλεσμα αυτοκαταστροφής των εκκρινόντων ινσουλίνη  β-κυττάρων  του παγκρέατος. 

Οι ακριβείς μηχανισμοί για να εξηγήσουν πώς τα μέτρα κοινωνικής απομόνωσης επηρεάζουν την αυτοανοσία και τη βιοποικιλότητα, είναι πολύ δύσκολο να τεκμηριωθούν και  δεν έχουν ακόμη εξεταστεί.
Το μήνυμα αυτής της μελέτης είναι πώς πιθανόν να μην είναι αποκλειστικά υπεύθυνος ο ιός για την αύξηση των περιστατικών Σακχαρώδη Διαβήτη κατά την πανδημία. Τουλάχιστον για τον τύπο 1 ο προστατευτικός εγκλεισμός, δυστυχώς, μείωσε την μικροβιακή εν γένει έκθεση και τις λοιμώξεις, μειώνοντας με αυτό τρόπο τους μηχανισμούς αυτοπροστασίας του ανοσιακού μας συστήματος», καταλήγει ο κ. Λέπουρας.

-Η Πανελλήνια Ένωση Αγώνα Κατά του Νεανικού Διαβήτη (Π.Ε.Α.Ν.Δ.) μαζί με την Ελένη Τσολάκη βάζουν στόχο να ομορφύνουν τον κόσμο των παιδιών με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1 (ΣΔτ1) είναι μία αυτοάνοση χρόνια πάθηση που πλήττει κατά κύριο λόγο τα παιδιά και τους εφήβους. Στην Ελλάδα, περισσότερα από 150 παιδιά ετησίως διαγιγνώσκονται με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1, ενώ παγκοσμίως ο αριθμός των διαγνωσμένων παιδιών και εφήβων υπερβαίνει το 1,1 εκατομμύριο! Τα ποσοστά της χρόνιας αυτής πάθησης παρουσιάζουν δυστυχώς αυξητική πορεία τόσο στη χώρα μας όσο και παγκοσμίως και η πάθηση τείνει να εκδηλώνεται σε όλο και μικρότερες ηλικίες. Ο ΣΔτ1 δεν κληρονομείται, δεν προλαμβάνεται και δεν «κολλάει». Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί σε κάθε παιδί.

Η καμπάνια της Π.Ε.Α.Ν.Δ. «Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΜΑΣ» απευθύνεται τόσο στο ευρύ κοινό όσο και στα άτομα (παιδιά και νέους) με ΣΔτ1. Επιχειρεί να ενημερώσει και να ξεκαθαρίσει το τοπίο από στερεότυπα και προκαταλήψεις για τον ΣΔτ1 κάνοντας κατανοητό σε όλους ότι ο διαβήτης είναι μια διαχειρίσιμη χρόνια πάθηση και δεν πρέπει να αισθάνεται κανείς άβολα μιλώντας γι’ αυτόν.

Η άγνοια και η έλλειψη ενημέρωσης του ευρύ κοινού, αλλά και των συμμαθητών των παιδιών κάνουν τα άτομα με διαβήτη να αισθάνονται «διαφορετικά» και κάποιες φορές «ένοχα» για την πάθησή τους.

Προχωρώντας ένα βήμα, η ΠΕΑΝΔ στο πλαίσιο της καμπάνιας «Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΜΑΣ» δημιουργεί το πρώτο συλλεκτικό κόσμημα - μια καραμέλα!

Εμπνευσμένη από την δύναμη των παιδιών με ΣΔτ1 σε χρώμα μπλε, από τον μπλε κύκλο που αποτελεί το παγκόσμιο σύμβολο του Διαβήτη.

Το συλλεκτικό κόσμημα διατίθεται σε μενταγιόν με αλυσίδα από επιχρυσωμένο ατσάλι 24Κ αλλά και σε βραχιόλι με οικολογικό δέρμα δίνοντας την ευκαιρία να φορεθεί από άνδρες, γυναίκες και παιδιά όλων των ηλικιών! Το χρώμα της καραμέλας είναι από υλικό σμάλτου.

Το κόσμημα   θα διατίθεται Πανελλαδικά από την αλυσίδα καταστημάτων και το e-shop της Galerie De Beaute (www.galeriedebeaute.gr), στη συμβολική τιμή των 12€.

Τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν από τις πωλήσεις του κοσμήματος θα διατεθούν για τη δημιουργία Πολυχώρου της Π.Ε.Α.Ν.Δ. που θα αποτελεί το πρώτο σημείο αναφοράς για τις οικογένειες των παιδιών με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1.

Η Π.Ε.Α.Ν.Δ. στοχεύει να κάνει viral την καμπάνια του κοσμήματος, προτρέποντας το κοινό που θα το αγοράσει, να φωτογραφηθεί με αυτό και να ανεβάσει τη φωτογραφία του στα social media, προσθέτοντας τα hashtag #ΗΔυναμηΤουΚυκλουΜας και κάνοντας tag την @peand_, συνεισφέροντας έτσι ακόμα περισσότερο στη διάδοση του μηνύματος.

Το κόσμημα-καραμέλα της Π.Ε.Α.Ν.Δ. σχεδιάστηκε από την Power of Symbol και την συνεργάτιδά της Νατάσα Πιτσά, αφιλοκερδώς και για το σκοπό της δημιουργίας τους Πολυχώρου για τα άτομα με ΣΔτ1.

Λίγα λόγια για το όραμα της ΠΕΑΝΔ για τον νέο Πολυχώρο

Στον Πολυχώρο της Π.Ε.Α.Ν.Δ. θα υπάρχει ιατρείο, το οποίο θα στελεχώνεται από εξειδικευμένη ομάδα ιατρών, νοσηλευτών, διαιτολόγων και ψυχολόγων που θα συμβουλεύουν και θα υποστηρίζουν τα παιδιά κυρίως σε κρίσιμα θέματα καθημερινής ρύθμισης του διαβήτη. Στο χώρο θα πραγματοποιούνται επίσης ενημερωτικές εκδηλώσεις, εκπαιδεύσεις και δράσεις του συλλόγου για τα μέλη και μη της Π.Ε.Α.Ν.Δ., για όλα τα νεοδιαγνωσμένα παιδιά με ΣΔτ1 και τις οικογένειές τους, επιστημονικές διαλέξεις, επιμορφωτικά σεμινάρια, συναντήσεις των παιδιών, καθώς και ψυχαγωγικές δράσεις.

Μάθετε περισσότερα για το έργο της Π.Ε.Α.Ν.Δ.: www.peand.gr

«Κενό γράμμα» η εξειδίκευση στον Σακχαρώδη Διαβήτη

ΣΕ ΔΙΑΛΥΣΗ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΙΑΤΡΕΙΑ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ

 «Εκπαίδευση για την προστασία του αύριο», είναι το μήνυμα της ενημερωτικής εκστρατείας που διεξάγει η Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία (ΕΔΕ) για τον Σακχαρώδη Διαβήτη, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Διαβήτη (

Επικοινωνιακό όχημα της ενημερωτικής εκστρατείας είναι spot με τον ηθοποιό Νίκο Κουρή, ο οποίος εστιάζει στη σημασία της αυτοφροντίδας του Διαβήτη, (θα προβληθεί ως κοινωνικό μήνυμα για 2^η χρονιά). O πρωταγωνιστής του spot παροτρύνει, με άμεσο τρόπο, τα άτομα με Διαβήτη να ζητήσουν τη βοήθεια του γιατρού τους, να ακολουθήσουν την αγωγή τους, έναν υγιεινό τρόπο ζωής και να μην αμελούν τον εμβολιασμό κατά των λοιμώξεων.

Εκτός από το spot, η εκστρατεία περιλαμβάνει ενημερωτικό υλικό (θεματικές αφίσες, εκπαιδευτικό οδηγό Εκστρατείας για τον Διαβήτη) το οποίο θα αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της ΕΔΕ, https://www.ede.gr/ και θα διανεμηθεί σε Συλλόγους Ατόμων με Διαβήτη, στα Διαβητολογικά Ιατρεία και Κέντρα, πανελλαδικά.

Η Πρόεδρος της ΕΔΕ, κ. Μαυρογιαννάκη Αναστασία, Παθολόγος–Διαβητολόγος, Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, Διευθύντρια Β' Παθολογικής Κλινικής & Υπεύθυνη Διαβητολογικού Κέντρου ΓΝΑ «ΝΙΜΤΣ», αναφερόμενη στο μήνυμα της φετινής εκστρατείας επισημαίνει ότι: «Οι επαγγελματίες υγείας πρέπει να έχουν τη βέλτιστη εκπαίδευση για να παρέχουν την καλύτερη δυνατή φροντίδα στα άτομα με Διαβήτη, τα οποία χρειάζονται πρόσβαση σε συνεχή εκπαίδευση για να διαχειρίζονται σωστά την καθημερινότητά τους και να παραμένουν υγιή. Στόχος μας ως επιστημονική εταιρεία είναι η εξασφάλιση ποιοτικής εκπαίδευσης. Προϋπόθεση για την επίτευξη του στόχου είναι η ύπαρξη εξειδικευμένων λειτουργών Υγείας. Η θεσμοθετημένη, από το 2018, εξειδίκευση Παθολόγων και Παιδιάτρων στον Διαβήτη παραμένει μέχρι σήμερα ανενεργής, αφού δεν έχουν εκδοθεί οι απαραίτητες εφαρμοστικές διατάξεις για την ενεργοποίησή της και δεν υπάρχει δυνατότητα να εξειδικευτούν νέοι γιατροί».

Η κ. Μαυρογιαννάκη επισημαίνει ότι: «Η Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και τονίζει ότι είναι επιτακτική ανάγκη να δράσει η Πολιτεία άμεσα με νομοθετική ρύθμιση για την επανέναρξη της εξειδίκευσης και τη στελέχωση των 22 Διαβητολογικών Κέντρων και 62 Διαβητολογικών Ιατρείων της χώρας. Επιπλέον, ζητά να απονεμηθεί ο τίτλος της εξειδίκευσης σε όλους τους Παθολόγους και Παιδιάτρους που έχουν μετεκπαιδευτεί και διαθέτουν πιστοποιητικό».

Ο Γενικός Γραμματέας της ΕΔΕ, κ. Μακρυλάκης Κωνσταντίνος, Καθηγητής Παθολογίας-Μεταβολικών Νοσημάτων, Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ, Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ «ΛΑΪΚΟ», Μέλος Δ.Σ. International Diabetes Federation (IDF) Europe, τόνισε μεταξύ άλλων ότι: «Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μια ύπουλη και πολύπλοκη νόσος, που οδηγεί σε επιπλοκές και επιβάρυνση της ποιότητας ζωής. Εκτιμάται ότι το 12% του ελληνικού πληθυσμού ζει με Διαβήτη, το 29,1% των ατόμων με Διαβήτη είναι αρρύθμιστοι και το 12,4% του πληθυσμού παρουσιάζει προδιαβήτη. Συνολικά, 2.700.000 άτομα σχετίζονται με τη νόσο. Οι επαγγελματίες Υγείας είναι απαραίτητο να γνωρίζουν πώς να ανιχνεύουν και να διαγιγνώσκουν τη νόσο νωρίς ώστε να παρέχουν τη βέλτιστη δυνατή φροντίδα στα άτομα με Διαβήτη. Είναι πράγματι επιτακτική η ανάγκη  για επανενεργοποίηση της εξειδίκευσης στον Διαβήτη των Παθολόγων και Παιδιάτρων, η οποία παραμένει κενό γράμμα νόμου για 4 και πλέον έτη. Τα Διαβητολογικά Κέντρα και Διαβητολογικά Ιατρεία της χώρας οδηγούνται σιγά-σιγά με μαθηματική ακρίβεια σε απαξίωση αν συνεχιστεί η σημερινή απαράδεκτη κατάσταση της υποστελέχωσής τους και της έλλειψης εξειδικευομένων ιατρών, με δυσμενέστατες επιπτώσεις στην υγεία των ατόμων με Διαβήτη».

                      ΣΕ ΔΙΑΛΥΣΗ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΙΑΤΡΕΙΑ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ

Την ανάγκη εξειδικευμένων γιατρών στον Διαβήτη που θα βρίσκονται δίπλα στα άτομα με Διαβήτη, ανεξαρτήτως αν αυτά κατοικούν εντός ή εκτός μικρών ή μεγάλων αστικών κέντρων, τόνισε ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ) κ. Χρήστος Δαραμήλας.

Ο Πρόεδρος της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ επισημαίνει ότι: «Η εκπαίδευση των ατόμων με Διαβήτη παρέχεται από τα Διαβητολογικά Κέντρα και Ιατρεία, τα οποία δυστυχώς έχουν οδηγηθεί σε διάλυση, καθώς είναι υποστελεχωμένα, χωρίς τους κατάλληλα εκπαιδευμένους επαγγελματίες Υγείας που θα στηρίξουν και θα εκπαιδεύσουν το άτομα με Διαβήτη στη διαχείριση της νόσου. Καθίσταται αυτονόητο, ότι για την επίλυση του θέματος δεν πρέπει να υπάρχει άλλη καθυστέρηση της νομοθετικής ρύθμισης και της λήψης των αποφάσεων που θα έπρεπε να ληφθούν από την Πολιτεία».

Την αναγκαιότητα της εξειδίκευσης στον Διαβήτη για τους Παθολόγους και τους Παιδιάτρους, την άμεση και επαρκή στελέχωση των Διαβητολογικών Κέντρων και Ιατρείων με εξειδικευμένους ιατρούς σε όλη την ελληνική επικράτεια, τη συνεχή εκπαίδευση των ιατρών στον Διαβήτη, καθώς και τη σωστή ενημέρωση του μητρώου ασθενών, για τη βέλτιστη φροντίδα των ασθενών με Διαβήτη, ώστε να μπορέσουν να έχουν ποιότητα ζωής στην καθημερινότητά τους, υπογράμμισε και ο κ. Δημήτρης Συκιώτης, Πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας για τον Διαβήτη (ΕΛΟΔΙ) «Πλέον είναι ορατός ο κίνδυνος υποβάθμισης της ποιότητας και επάρκειας της υγειονομικής περίθαλψης προς τα εκατοντάδες χιλιάδες άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη».

Την εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της ΕΔΕ για τον Σακχαρώδη Διαβήτη, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Διαβήτη 2022, στηρίζουν οι εταιρείες: 

Boehringer Ingelheim, ΦΑΡΜΑΣΕΡΒ Lilly, Novo Nordisk, Servier.

Νέα εντυπωσιακά δεδομένα και οι νεότερες εξελίξεις στα μεταβολικά νοσήματα και ιδιαίτερα στον Σακχαρώδη Διαβήτη. θα παρουσιαστουν στο 5^ο συνέδριο του Ε. ΚΟ. ΜΕ. Ν. πραγματοποιείται στο Πόρτο – Χέλι από τις 23 έως τις 25 Ιουνίου 2022.

Ενδεικτικά:

• Τα νέα επιδημιολογικά δεδομένα επιβεβαιώνουν τον χαρακτηρισμό του διαβήτη ως σύγχρονη μεταβολική πανδημία. Έτσι η μελέτη ΕΜΕΝΟ (της διαβητολογικής εταιρείας και του Πανεπιστημίου) σε 4398 άτομα πανελλήνια έδειξε επιπολασμό ΄ΣΔ 12% ενώ δεδομένα από τον ΗΔΙΚΑ έδειξαν ότι σε θεραπευτικά πρωτόκολλα ΣΔ είναι το 10% του πληθυσμού. Εάν ληφθεί υπ’ όψιν ότι παγκόσμια εκτιμάται ότι το 20 – 40% των ατόμων με διαβήτη δεν γνωρίζουν την νόσο τους τότε ο εκτιμώμενος επιπολασμός ΣΔ είναι πλησίον του 15% του πληθυσμού. Έναντι 3% της συχνότητας του ΣΔ στην 10ετία του’80!!!

• Νέα εβδομαδιαία ενέσιμη αγωγή στην αντιμετώπιση του ΣΔ2 . Μετά την ντουλαγλουτίδη που τα τελευταία χρόνια προσέφερε πολλά στην αντιμετώπιση των παχύσαρκων διαβητικών κυκλοφορούν επιπλέον και η σεμαγλουτίδη που είναι αγωνιστής των υποδοχέων GLP-1 προσφέρει δεδομένα της πλέον υψηλής αντιδιαβητικής αγωγής καθώς μειώνει έως 1,8% την γλυκοζυλιωμένη Hb και μειώνει το σωματικό βάρος κατά 6,5 kg στην δοσολογία του 1mg/εβδομαδιαίως με το 30% αυτών στους οποίους χορηγήθηκε να χάνουν τουλάχιστον 10% του σωματικού τους βάρους. Επίσης η αγωγή αυτή παρουσιάζει ιδιαίτερη καρδιονεφροπροστατευτική δράση μειώνοντας σημαντικά κατά 26% τον κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβαμάτων.

• Νέα εντυπωσιακά δεδομένα θα παρουσιαστούν για την αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης (> 50% των περιπτώσεων καρδιακής ανεπάρκειας). Μέχρι τώρα εκτός από το διουρητικό Lasix δεν υπήρχε άλλη αγωγή για αυτόν τον τύπο καρδιακής ανεπάρκειας. Στο Ευρωπαϊκό Καρδιολογικό Συνέδριο 2021 παρουσιάσθηκαν τα δεδομένα της EMPEROR-preserved μελέτης σύμφωνα με τα οποία η εμπαγλιφλοζίνη, ο γνωστός αναστολέας SGLT-2, μείωσε σημαντικά κατά 21% τον κίνδυνο νοσηλείας για καρδιακή ανεπάρκεια ή καρδιαγγειακού θανάτου σε όλους τους ασθενείς με αυτόν τον τύπο καρδιακής ανεπάρκειας, διαβητικούς και μη, που έλαβαν την αγωγή αυτή σε διάστημα παρακολούθησης 2 ετών. Ενώ πρόσφατα προκαταρκτικές ανακοινώσεις από την μελέτη DELIVER έδειξαν ότι και η νταπαγλιφλοζίνη επίσης δρα ευνοϊκά σε αυτόν τον τύπο καρδιακής ανεπάρκειας. Φαίνεται πλέον ότι για κάθε είδος καρδιακής ανεπάρκειας οι SGLT-2 είναι η νέα αναδυόμενη αποτελεσματική αγωγή.

• Οι αγωνιστές υποδοχέων GLP-1 και GIP (Οι λεγόμενοι διπλοί αγωνιστές) είναι η νέα εντυπωσιακή ενέσιμη εβδομαδιαία αγωγή του μέλλοντος στον διαβήτη και την παχυσαρκία. Θα παρουσιασθούν τα τελευταία δεδομένα σύμφωνα με τα οποία η τιρζεπατίδη ( ο διπλός αγωνιστής) σε παρακολούθηση 40 εβδομάδων μείωσε την γλυκοζυλιωμένη Hb 2,46% και το σωματικό βάρος κατά 11,4 kg στους παχύσαρκους ασθενείς με ΣΔ που έλαβαν την αγωγή στις ενώ επίσης σε παχύσαρκους μη διαβητικούς στην μελέτη SUMOUNT μείωσε το σωματικό βάρος κατά 22,5% !! Πρόσφατα από το FDA η αγωγή αυτή πήρε ένδειξη για τους παχύσαρκους γενικά, γιατί τα αποτελέσματα της είναι πλέον εφάμιλλα με τα αποτελέσματα της βαριατρικής χειρουργικής.

• Η νόσηση από COVID 19 αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης του ΣΔ2 ακόμα και 1 χρόνο μετά την νόσηση. Θα παρουσιασθούν δεδομένα σύμφωνα με τα οποία μετά νόσηση COVID 19 αυξάνει ο κίνδυνος εμφάνισης ΣΔ2 κατά 40 έως 200% μέσα σε ένα χρόνο μετά την νόσηση στα πλαίσια long COVID συνδρόμου. Ακόμα και η ήπια νόσηση (νοσηλεία στο σπίτι χωρίς συμπτωματολογία) αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ΣΔ2 κατά 40%

• Τέλος, παρουσιάζονται δεδομένα για νέες αγωγές στην αντιμετώπιση της υπερχοληστερολαιμίας όπως το μπεμπεδοικό οξύ (από το 2020 κυκλοφορεί στην Αμερική) που αναστέλλει ένζυμα που συμμετέχουν στην παραγωγή LDL χοληστερόλης από το ήπαρ, μειώνει την LDL κατά 20% και μπορεί να συγχορηγηθεί με στατίνες. Μοναδικό μειονέκτημα η αύξηση των επιπέδων ουρικού οξέος. Επίσης το μονοκλωνικό αντίσωμα που στοχεύει τον συνδιασμό 3/8 της angiopoietin-like Protein (ANGPTL) με αποτέλεσμα μείωση έως και 70% των τριγλυκεριδίων (πρόσφατα δεδομένα από μελέτη φάσης ΙΙ). Είναι η τελευταία εξέλιξη στο πέδιο των νέων ελπιδοφόρων αγωγών για την αντιμετώπιση της υπερχοληστερολαιμίας και υπερτριγλυκεριδαιμίας.

Περισσότερα από 425 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν με το Σακχαρώδη Διαβήτη. Σχεδόν οι μισοί από αυτούς δεν το γνωρίζουν.

Ο κίνδυνος από την πανδημία του Σακχαρώδη Διαβήτη σε όλο τον κόσμο αυξάνεται κι αυτό πρέπει να αλλάξει. Παρόλο που η ευαισθητοποίηση γύρω από τη νόσο αυξάνεται επίσης, πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ακόμη περισσότερη ενημέρωση και για πιο έγκαιρη διάγνωση. Αυτός είναι ο λόγος που η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη είναι μια πολύ σημαντική ημέρα που υπηρετεί απόλυτα το στόχο αυτό.

Η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη γιορτάζεται από το 1991, αλλά μόλις το Δεκέμβριο του 2006 αναγνωρίστηκε ως μια επίσημη Ημέρα των Ηνωμένων Εθνών με την έγκριση του ψηφίσματος 61/225 του ΟΗΕ. Στη φετινή χρονιά γιορτάζουμε τη 11η επέτειο από την αναγνώριση της Παγκόσμιας Ημέρας Διαβήτη ως επίσημη Ημέρα από τα Ηνωμένα Έθνη.

Αυτή είναι επίσης η 11η επέτειος για το γαλάζιο κύκλο, το παγκόσμιο σύμβολο για την ευαισθητοποίηση για τη νόσο του Σακχαρώδη Διαβήτη.

Ο κύκλος συμβολίζει πρωτίστως την ενότητα αλλά και το θετικό πνεύμα και τη δύναμη που χρειάζεται η αντιμετώπιση του Σακχαρώδη Διαβήτη ενώ το γαλάζιο χρώμα συνδέεται με το χρώμα του ουρανού και της σημαίας των Ηνωμένων Εθνών.

Η εταρεία Novo Nordisk Hellas στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Διαβήτη στις 14 Νοεμβρίου 2018, υποστηρίζει τον πολιτισμό και συνεργάζεται με τη θεατρική παράσταση «Προσωπική Συμφωνία» του Ρόναλντ Χάργουντ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά με τους Νικήτα Τσακίρογλου, Χρήστο Βαλαβανίδη, Αλέξανδρο Μπουρδούμη, Άννα Ελεφάντη, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Παναγιώτη Γουρζουλίδη, Κώστα Κουτρούλη, Δημήτρη Μπούρα στο «Από Μηχανής Θέατρο» - (Ακαδήμου 13, Κεραμεικός). Τα έσοδα από την πώληση των εισιτηρίων της παράστασης «Προσωπική Συμφωνία», από την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018 έως και την Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018, θα δοθούν ως ενίσχυση σε Σύλλογο Ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη. Στόχος της παραπάνω συνεργασίας, η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του γενικού πληθυσμού της χώρας για τη νόσο του Σακχαρώδη Διαβήτη.

Λίγα λόγια για το έργο:

Στη Ναζιστική Γερμανία, ο Βίλχελμ Φουρτβένγλερ θεωρείται ο σημαντικότερος Διευθυντής Ορχήστρας γι’ αυτό και χαίρει της εύνοιας του Αδόλφου Χίτλερ. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο κατεχόμενο Βερολίνο, ο Φουρτβένγκλερ θα κατηγορηθεί για τη σχέση του με το Ναζιστικό καθεστώς και θα υποβληθεί σε ανάκριση από τους Αμερικανούς. Την ανάκριση του μαέστρου αναλαμβάνει ο ταγματάρχης Άρνολντ, ο οποίος δείχνει αποφασισμένος να αποδείξει πως ο μουσικός υπήρξε στέλεχος των Ναζί κι εκμεταλλεύτηκε τα προνόμια που του προσέφερε το Κόμμα. Τα αποδεικτικά στοιχεία είναι μηδαμινά μόλο ταύτα, τα επιχειρήματα του Φουρτβένγκλερ σχετικά με τη «διατήρηση της Γερμανικής μουσικής παράδοσης και των υψηλών αξιών», συγκρούονται με τις ανεξίτηλες μνήμες του Ταγματάρχη από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους αμέτρητους νεκρούς. O μάρτυρας που θα αλλάξει την τροπή της ανάκρισης είναι ο Ρόντε, δεύτερο βιολί της Φιλαρμονικής του Βερολίνου, ο οποίος με αντάλλαγμα την προσωπική του απαλλαγή, προδίδει κρυφές πτυχές του μαέστρου.

Οι ώρες έναρξης των παραστάσεων του θεατρικού έργου «Προσωπική Συμφωνία» είναι: Τετάρτη – Κυριακή 18:00 μ.μ. & Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο 21:00 μ.μ.