Καταδικάστηκαν οι 21 από τους 26 δράστες του πογκρόμ κατά προσφύγων και μεταναστών στην πλατεία Σαπφούς στη Μυτιλήνη τον Απρίλιο του 2018. Η έδρα αναγνώρισε το ρατσιστικό κίνητρο και δεν αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό. Στους καταδικασθέντες, οι οποίοι δεν επέδειξαν ίχνος μεταμέλειας και ακόμη και μέσα στη δικαστική αίθουσα αναπαρήγαγαν ρατσιστικές απόψεις, επιβλήθηκαν ποινές από δύο ως έξι χρόνια με τριετή αναστολή και εξαγοράσιμες με 5 ευρώ την ημέρα, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες οι κατηγορούμενοι θα ασκήσουν έφεση.

Τέσσερις από τους 26 συνολικά κατηγορούμενους, κρίθηκαν ένοχοι για επικίνδυνη σωματική βλάβη με ρατσιστικά χαρακτηριστικά κατά των προσφύγων και επιπλέον ένοχοι χωρίς ρατσιστικά κίνητρα για επιθέσεις σε αλληλέγγυους και αστυνομικούς και τους επεβλήθη ποινή φυλάκισης με αναστολή από 5 χρόνια και 9 μήνες έως 6 χρόνια. Πρόκειται για την πρώτη καταδικαστική απόφαση από δικαστήριο της Λέσβου που αναγνωρίζει το ρατσιστικό κίνητρο.

Ακόμα 13 εκ των κατηγορουμένων κρίθηκαν ένοχοι για διακεκριμένη διατάραξη κοινής ειρήνης, και άλλοι για απλή διατάραξη κοινής ειρήνης και τους επεβλήθησαν ποινές έως ένας χρόνος με αναστολή και εξαγοράσιμη. Κρίθηκαν αθώοι για τις κατηγορίες της αντίστασης κατά της αρχής, για εξύβριση και για τις φθορές.

Οι περισσότεροι από τους καταδικασθέντες θα υποβάλουν ένσταση κατά της απόφασης.

Όπως μεταδίδει η ιστοσελίδα stonisi.gr, για το βράδυ εκείνο, όπου είχε προηγηθεί η καθιερωμένη κυριακάτικη υποστολή της σημαίας, αλλά και διαδικτυακό κάλεσμα από την «Πατριωτική Κίνηση Μυτιλήνης» ακούστηκαν πολλά κατά την ακροαματική διαδικασία, και μάλιστα κάποια πρωτόγνωρα που δεν αποδεικνύονταν και δεν έπεισαν τους δικαστές: όπως ότι οι πρόσφυγες που βρίσκονταν στην πλατεία Σαπφούς χλεύασαν την ελληνική σημαία κατεβάζοντας το παντελόνι τους. Αν και αυτό ακούστηκε στις αγορεύσεις και από έναν μάρτυρα, δεν εντοπίζεται σε κανένα ντοκουμέντο βιντεοληπτικό ή δημοσίευμα εκείνης της εποχής.

Από την άλλη, η πλειονότητα των κατηγορουμένων δια των συνηγόρων τους δεν φάνηκαν μετανιωμένοι για τα επεισόδια, αρνούμενοι ή μη ότι τα προκάλεσαν, αλλά τα δικαιολόγησαν, επικαλούμενοι τη «χλεύη» και την «ασέβεια» των αιτούντων άσυλο ως προς τον τόπο που τους φιλοξενούσε, κάνοντας λόγο ακόμα και για «κατάλυση» της δημοκρατίας και «ρατσισμό» κατά των ντόπιων από τις αρχές. Οι συνήγοροι υπεράσπισης ήταν ο Δημήτρης Καλλίας, ο Στρατής Ηλιογραμμένος, ο Ταξιάρχης Κουφέλος, η Μαριλού Χατζηκομνηνού, ο Παράσχος Σαμαράς και ο Παναγιώτης Καρκούλας εξ Αθηνών.

Διαβάστε περισσότερα και δείτε βίντεο με τις δηλώσεις των δικηγόρων των προσφύγων στο stonisi.gr

Μπορεί να πέρασαν έξι χρόνια από το ρατσιστικό πογκρόμ στην πλατεία Σαπφούς στη Μυτιλήνη, τη νύχτα της 22ας Απριλίου του 2018, με δράστες ομάδες φασιστών και θύματα πρόσφυγες που διαμαρτύρονταν για τις άθλιες συνθήκες στον καταυλισμό της Μόριας, αλλά η δίκη ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί και συνεχίζεται, μετά από πολλές διακοπές στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Μυτιλήνης.

Οι 26 κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν τα εξής αδικήματα:

• διακεκριμένη περίπτωση αντίστασης κατά της Αρχής, κατά συναυτουργία, τελεσθείσα από πρόσωπα που φέρουν αντικείμενα με τα οποία μπορεί να προκληθεί σωματική βλάβη και σε βάρος προσώπων που διέτρεξαν σοβαρό προσωπικό κίνδυνο
• διακεκριμένη περίπτωση φθοράς ξένης περιουσίας, κατά συναυτουργία με αντικείμενο πράγμα που χρησιμεύει για κοινό όφελος τελεσθείσα με φωτιά,
• παράνομη κατοχή και χρήση κροτίδων και φωτοβολίδων κατά συναυτουργία, διατάραξη της κοινής ειρήνης κατά συναυτουργία,
• εξύβριση με ρατσιστικά χαρακτηριστικά, κατά συρροή και συναυτουργία,
• απειλή με ρατσιστικά χαρακτηριστικά, κατά συρροή και συναυτουργία.

Οι 7 από τους παραπάνω κατηγορούνται για απόπειρα βαριάς σωματικής βλάβης με ενδεχόμενο δόλο κατά συναυτουργία και κατά συρροή τελεσθείσα υπό την επιβαρυντική περίσταση του αρ. 81α περ. ΑΕΔ.Β του ποινικού κώδικα ως ίσχυε προ της κατάργησής του.

Όπως αναφέρει το αναλυτικό ρεπορτάζ της ενημερωτικής ιστοσελίδας «Στο Νησί», εξετάστηκαν μέχρι στιγμής αρκετοί αστυνομικοί της Ασφάλειας, κάποιοι εκ των οποίων αναγνώρισαν και ταυτοποίησαν τους κατηγορούμενους όπως στις αρχικές καταθέσεις τους, ενώ άλλοι δήλωσαν ότι δεν θυμούνται πια.

Για τον λόγο αυτό, την Παρασκευή 31 Μαΐου όταν και συνεχίζεται η δίκη, θα προβληθούν βίντεο από τα επεισόδια.

Η αμηχανία κατά την κατάθεση των αστυνομικών, κατά τη διαδικασία την Δευτέρα 27 Μαϊου, ήταν σαφής, καθώς γνωρίζονταν με κάποιους από τους κατηγορούμενους και έπρεπε να αναφέρουν συγκεκριμένες ενέργειες, συγκεκριμένων ανθρώπων έχοντας τους συνηγόρους υπεράσπισης να ρωτούν επίμονα και δικαιολογημένα για τους δικούς τους εντολείς.

Κατέθεσαν τουλάχιστον τρεις αυτόπτες μάρτυρες, εκ των οποίων ένας ντόπιος, τότε φοιτητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου και ένας Διδάκτορας, ερευνητής του παρατηρητηρίου Προσφυγικής Κρίσης τότε του Τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Οι δυο τους αναγνώρισαν κάποιους κατηγορούμενους, ενώ ο τελευταίος εξήγησε αναλυτικά τα ρατσιστικά χαρακτηριστικά των επιθέσεων.

 

Τότε, εξαγριωμένο πλήθος,μετά την καθιερωμένη Κυριακάτικη υποστολή της σημαίας, στην οποία είχε καλέσει διαδικτυακά κόσμο η «Πατριωτική» Κίνηση Μυτιλήνης, μεταφέρθηκε στην πλατεία Σαπφούς, μπροστά από το άγαλμα, ενώ απέναντι διαμαρτύρονταν αιτούντες άσυλο για τις συνθήκες στον καταυλισμό της Μόριας, ζητώντας να φύγουν από το νησί.

Τη νύχτα εκείνη πετάχτηκαν μπουκάλια πλαστικά και γυάλινα, πέτρες και ξηλωμένα μάρμαρα, εναντίον προσφύγων, γυναικών και παιδιών, ενώ δεν έλειψε και η παρουσία κάποιου που καταφέρθηκε με λάστιχο και νερό εναντίων των προσφύγων, έχοντας όλοι σχηματίσει κλοιό, ώστε να μην μπορέσουν οι εντός του κλοιού να αποδράσουν.

Τα επεισόδια έληξαν με προσαγωγές και συλλήψεις των αιτούντων άσυλο στις 5 το πρωί της επόμενης ημέρας, για παράνομη κατασκήνωση σε δημόσιο χώρο, αδίκημα από το οποίο απαλλάχθηκαν σε σχετικό δικαστήριο.

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ το επίπεδο της βίας εκείνης της νύχτας απέναντι σε άοπλους, γυναίκες και παιδιά, το τυφλό μίσος και τον απανθρωπισμό» είπε χαρακτηριστικά ένας μάρτυρας, ενώ ένας από τους αστυνομικούς στην ασφάλεια σε σχετική ερώτηση δικηγόρου διευκρίνισε: «Πέτρες πετούσαν, όχι τριαντάφυλλα».

Ενδιαφέρουσα ήταν και η κατάθεση της συντονίστριας του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής βίας, το οποίο έχει συλλέξει μαρτυρίες των θυμάτων εκείνης της νύχτας, για την οποία τόνισε ότι η βάση όλων των επιθέσεων ήταν ο ρατσισμός και ότι η επίθεση ήταν οργανωμένη, χαρακτηρίζοντας ρατσιστικό το έγκλημα.

Τα επεισόδια έγιναν και η υπεράσπιση δεν τα αμφισβητεί, το θέμα είναι αν ταυτοποιούνται οι δράστες.

Πάντως πέρα από τους κατηγορούμενους, που χασκογελούσαν με την έδρα ή έδειχναν με κάθε ευκαιρία την έντασή τους, όσο κατέθεταν οι μάρτυρες, υπήρχαν και κάποιοι σιωπηλοί, με τις οικογένειές τους να περιμένουν απ’ έξω, επισημαίνοντας στο «Ν» ότι «με παρέσυρε η κακιά στιγμή, το έχω μετανιώσει»…

Τη νύχτα της 6ης προς 7ης Σεπτέμβρη 1955 τέθηκε σε εφαρμογή ένα καλομελετημένο σχέδιο, που είχε αποδοθεί στην ίδια την κυβέρνηση του τότε πρωθυπουργού Αντνάν Μεντερές.
Η εφαρμογή του είχε συνδυαστεί με την προβοκατόρικη ενέργεια της τοποθέτησης βόμβας στο σπίτι όπου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη ο Κεμάλ Ατατούρκ. Το γεγονός διατυμπανίστηκε από όλες τις τουρκικές εφημερίδες της Κωνσταντινούπολης με έκτακτες εκδόσεις. χαρακτηριστικό είναι ότι η «Ισταμπούλ Εξπρές», από την ανυπομονησία της έθεσε σε κυκλοφορία το παράρτημά της μισή ώρα νωρίτερα από την έκρηξη της βόμβας στη θεσσαλονίκη!

Υστερα απ’ αυτό, οργανωμένες ομάδες τραμπούκων με λοστούς, ρόπαλα, με στρατιωτική πειθαρχία, κάτω από την παρότρυνση της αστυνομίας και με σύνθημα: «σπάστε, καταστρέψτε, αλλά μη σκοτώνετε», ισοπέδωσαν και λεηλάτησαν κάθε τι το ελληνικό στην Κωνσταντινούπολη.

Αποτέλεσμα ήταν ο θάνατος 10 Ελλήνων, ο τραυματισμός εκατοντάδων, η λεηλάτηση 4.384 ελληνικών καταστημάτων, η καταστροφή 3.000 ελληνικών κατοικιών, ο βιασμός 200 Ελληνίδων, η πυρπόληση 59 εκκλησιών, η σύληση τάφων, μέχρι και η εκταφή πτωμάτων στα ελληνικά νεκροταφεία…

Οι υλικές ζημιές, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των τουρκικών αρχών, έφτασαν το ένα δισεκατομμύριο δολάρια της εποχής.

Παρόμοιες αγριότητες συνέβησαν εις βάρος τους ελληνικού στοιχείου και στη Σμύρνη.

Στην «Αυγή» της 8ης Σεπτέμβρη 1955 στο κύριο άρθρο (συντάκτης του είναι μάλλον ο διευθυντής της εφημερίδας Βασίλης Εφραιμίδης), με τον τίτλο «Ο θύτης και το θύμα» διαβάζουμε: «Σμυρνιοί, Μικρασιάται, ΟΛΟΙ οι Ελληνες! Τ’ ακούσατε; Το διαβάσατε; Φλόγες πάλι στη Σμύρνη! Φλόγες και στην Κωνσταντινούπολη! Οι Τούρκοι σοβινισταί, με το ΝΑΤΟΣΗΜΟ σφραγισμένο κατακούτελά τους, τσαλαπατώντας την «εγκάρδιον ελληνο – τουρκικήν φιλίαν», καίνε, κλέβουν, δέρνουν, ατιμάζουν!… Είναι υπεύθυνοι, αναγκαίοι συνεργοί η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση, γιατί δεν έσπευσαν και δε σπεύδουν ακόμη να αποκαθηλώσουν τη χώρα από την προκρούστεια κλίνη της ψυχροπολεμικής πολιτικής που επιβάλλουν το ΝΑΤΟ και τα παραρτήματα του… Αυτή η εθελόδουλη επίσημη ελληνική πολιτική, η προσκόλληση ως την υποταγή στο σύστημα των μονόπλευρων συμμαχιών, που φορτώνουν τη χώρα με βάρη, δεσμεύσεις και θυσίες χωρίς κανένα δικαίωμα, όπλισε τους Αγγλους αποικιστάς με τη θρασύτητα και το χέρι των Τούρκων σοβινιστών με το δαυλό που άναψε τις φλόγες στη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη».


Αναδημοσίευση imerodromos