της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

 

Την θρεπτική αξία του γάλακτος έχει σκοπό να προωθήσει η Παγκόσμια Ημέρα του Γάλακτος η οποία σε όλο τον κόσμο εορτάζεται την 1η Ιουνίου.

Να σημειωθεί ότι ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) δημιούργησε αυτή την ημέρα το 2001, για να αναδεικνύονται οι αξίες του γάλακτος, όπως : η φυσική προέλευση του, η θρεπτική του αξία, τα πολλά και νόστιμα γαλακτοκομικά προϊόντα που απολαμβάνουν τόσοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο και η οικονομική σημασία του γάλακτος για τις αγροτικές περιοχές και την τροφική αλυσίδα στο σύνολο της.

Το γάλα είναι μια πολύ πλούσια, υψηλής διατροφικής αξίας τροφή, που έχουμε ανάγκη από πολύ μικροί για να κτίσουμε και να διατηρήσουμε έναν υγιή και γερό οργανισμό. Το γάλα περιέχει μεγάλη ποικιλία συστατικών, (πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λίπη, άλατα και βιταμίνες) σε υψηλή συγκέντρωση και άμεσα διαθέσιμων για αφομοίωση από τον οργανισμό. Η μεγάλη σημασία του γάλατος και των προϊόντων του στη ανάπτυξη και διατήρηση της υγείας, σε όλα τα στάδια της ζωής ( παιδική, εφηβική, ενήλικη ) υπογραμμίζεται και από τις συστάσεις Διεθνών Οργανισμών Υγείας που ξεχωρίζουν τα Γαλακτοκομικά ως ιδιαίτερη ομάδα τροφίμων συστήνοντας την κατανάλωση 2 ή 3 μερίδων  καθημερινά στο πλαίσιο  μιας ισορροπημένης διατροφής.

Πρωτεΐνες


Οι πρωτεΐνες αποτελούν το βασικό δομικό συστατικό του οργανισμού. Διασφαλίζουν τη σωστή λειτουργία του καθώς και την ανάπτυξη των μυών. Πρόσληψη  2 ποτηριών γάλακτος την ημέρα  καλύπτει το 25% των ημερήσιων αναγκών ενός μέσου ανθρώπου σε πρωτεΐνη.

Καζεϊνη


Το γάλα είναι το μοναδικό τρόφιμο στη φύση που περιέχει την υψηλής βιολογικής σημασίας πρωτεΐνη, γνωστή ως καζεΐνη Η διατροφική  αξία της καζεΐνης ξεπερνά την κλασική έννοια της θρεπτικότητας και επεκτείνεται στην λειτουργικότητα και την επίδρασή της στη φυσιολογία και στην υγεία  του οργανισμού. Σύμφωνα με τα δεδομένα νεότερων επιστημονικών ερευνών, τα πεπτίδια που προέρχονται από την καζεΐνη έχουν μεταξύ άλλων τις ακόλουθες ιδιότητες :

•   Ενισχύουν τη φυσική άμυνα του οργανισμού

•   Ρυθμίζουν τη σωστή πίεση του αίματος

•   Βοηθούν στην αντιμετώπιση του στρες

Έχει δειχθεί  επίσης ότι τα πεπτίδια που προέρχονται από την καζεϊνη έχουν και καταπραϋντικές ιδιότητες. Αυτό εξηγεί τη συνήθεια του μέσου καταναλωτή να δίνει ένα ποτήρι γάλα στο ανήσυχο παιδί.

Λακτόζη


Το γάλα είναι το μοναδικό τρόφιμο στη φύση που περιέχει τον υδατάνθρακα λακτόζη. Η λακτόζη διασπάται με αργό ρυθμό στον οργανισμό σε γλυκόζη και γαλακτόζη και αποτελεί σημαντική πηγή ενέργειας για τον οργανισμό.

Η μοναδικότητα της λακτόζης συνίσταται επίσης στο γεγονός ότι τα προϊόντα διάσπασής της (γαλακτόζη), χρησιμοποιούνται στη σύνθεση ουσιών που αποτελούν συστατικά του αναπτυσσόμενου εγκεφάλου και των νεύρων των παιδιών.

Το γάλα είναι μια θαυμάσια πηγή βιταμινών


Το σημαντικό γεγονός είναι ότι το γάλα περιέχει λιποδιαλυτές και υδατοδιαλυτές βιταμίνες. Οι περισσότερες τροφές, όπως π.χ. τα λαχανικά και τα φρούτα περιέχουν κυρίως υδατοδιαλυτές βιταμίνες, ενώ το λάδι της ελιάς μόνο λιποδιαλυτές. Δύο ποτήρια γάλα καλύπτουν σημαντικό ποσοστό των ημερήσιων αναγκών σε βιταμίνες Α, Β12, Β1,Β3, Παντοθενικό οξύ.  Το γάλα, σε σύγκριση με  άλλα ζωϊκά προϊόντα, περιέχει επίσης και μικρή ποσότητα  βιταμίνης C, πολύτιμο αντιοξειδωτικό και απαραίτητη για τον σχηματισμό και τη ανάπτυξη των ιστών.

Βιταμίνη D

Η βιταμίνη D έχει βασικό ρόλο στον ανθρώπινο οργανισμό για τη διατήρηση κανονικών επιπέδων ασβεστίου και φωσφόρου. Είναι απαραίτητη για την απορρόφηση από το έντερο του ασβεστίου. Συμβάλλει καθοριστικά στην κατασκευή και διατήρηση των οστών.

Το ενισχυμένο σε βιταμίνη D γάλα, γαλακτοκομικά και άλλα προϊόντα (δημητριακά προγεύματος), είναι καλές πηγές της εν λόγω βιταμίνης.

Βιταμίνη Κ

Η βιταμίνη Κ έχει σημαντικό ρόλο στην πήξη του αίματος και στην υγεία των οστών.

Βιταμίνη Α

Το γάλα είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α. Βοηθά τα μάτια, την όραση, συμβάλλει στην άμυνα του οργανισμού, στην ανάπτυξη και στην υγεία του δέρματος.

Βιταμίνη C

Η βιταμίνη C είναι ισχυρός αντιοξειδωτικός παράγοντας πολύτιμος για τον οργανισμό. Παράλληλα βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου από το έντερο.

Πιθανόν να συμβάλλει στην πρόληψη ορισμένων καρκίνων, βοηθά στην επούλωση των πληγών και βοηθά στην απορρόφηση του σιδήρου.

Βιταμίνη Β2 (Ριβοφλαβίνη)

Η ριβοφλαβίνη έχει σημαντικό ρόλο για υγιές δέρμα και καλή όραση. Επίσης είναι αναγκαία για την υγεία του καρδιαγγειακού συστήματος και την παραγωγή ενέργειας.

Βιταμίνη Β1 (Θειαμίνη)

Τα κύτταρα του νευρικού συστήματος απαιτούν βιταμίνη Β1 για να λειτουργούν κανονικά. Είναι αναγκαία για τον καταβολισμό των υδατανθράκων, των λιπών, των πρωτεϊνών και για την παραγωγή ενέργειας για τον οργανισμό (ATP). Έχει ιδιαίτερη σημασία για τη μνήμη και τις γνωσιακές ικανότητες.

Βιταμίνη Β3 (Νιακίνη)

Η βιταμίνη Β3 εμπλέκεται στη ρύθμιση της χοληστερόλης, στην απελευθέρωση ενέργειας από τους υδατάνθρακες, στον καταβολισμό του αλκοόλ και στο μεταβολισμό των λιπών.

Βιταμίνη Η (Βιοτίνη)

Η βιοτίνη παίζει σημαντικό ρόλο στις χημικές αντιδράσεις κατά τις οποίες γίνεται επεξεργασία λιπών, υδρογονανθράκων και για την παραγωγή ενέργειας.

Βιταμίνη Β5 (Παντοθενικό οξύ)

Πρόκειται για βιταμίνη απαραίτητη για το μεταβολισμό πρωτεϊνών, υδατανθράκων και λιπιδίων. Βοηθά στη σύνθεση αντισωμάτων, στο μεταβολισμό ανόργανων στοιχείων και ιχνοστοιχείων. Είναι απαραίτητο για τη διατήρηση κανονικών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα.

Βιταμίνη Β9 (Φολικό οξύ)

Το φολικό οξύ είναι υδατοδιαλυτή βιταμίνη. Βοηθά στη δημιουργία των ερυθρών αιμοσφαιρίων, αποτρέπει ορισμένες αναιμίες και συμβάλλει στη σύνθεση του γενετικού υλικού σε όλα τα κύτταρα του οργανισμού.

Το φολικό οξύ είναι απαραίτητο στις φάσεις ανάπτυξης κατά την κύηση και στην παιδική ηλικία. Η έλλειψη φολικού οξέος στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης είναι δυνατό να οδηγεί σε εκ γενετής ανωμαλίες του νευρικού συστήματος.

Οι γυναίκες που είναι πιθανόν να μείνουν έγκυες, θα πρέπει καθημερινά να λαμβάνουν φολικό οξύ. Θα πρέπει να αρχίζουν την πρόληψη αυτή προτού ακόμη μείνουν έγκυες.

Επίσης το φολικό οξύ βοηθά τις πνευματικές λειτουργίες, τη μνήμη και συμβάλλει κατά των καρδιοπαθειών. Θεωρείται ότι βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου του μαστού, του παχέος εντέρου και βοηθά εναντίον των καρδιακών παθήσεων.

Βιταμίνη Β12

Η βιταμίνη Β12 είναι αναγκαία για το αιμοποιητικό σύστημα και για το νευρικό σύστημα.

Ασβέστιο

Η κατανάλωση των γαλακτοκομικών προϊόντων αποτελεί την κύρια πηγή εξασφάλισης στον οργανισμό της αναγκαίας ποσότητας Ασβεστίου (π.χ  2 ποτήρια γάλα καλύπτουν το 75% των ημερήσιων αναγκών σε Ασβέστιο).

Η περιεκτικότητα του  γάλακτος σε ασβέστιο και η ευκολία με την οποία απορροφάται από τον οργανισμό, σε σχέση με τη πτωχή απορροφησιμότητα των φυτικών 

πηγών ασβεστίου., βοηθούν στο «χτίσιμο» και στην προστασία του σκελετού από την οστεοπόρωση  και στην εξασφάλιση της υγείας  των δοντιών.

Το ασβέστιο χρησιμεύει επίσης

•   στη διατήρηση της κανονικής πίεσης του αίματος

•   στην μετάδοση των νευρικών ερεθισμάτων  και στη σύσπαση των μυών

Ασβέστιο, σύμμαχος στο αδυνάτισμα;


Εκτός  από τις παραπάνω ιδιότητες του Ασβεστίου, πρόσφατες  έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση 1000 – 1200 mg   Ασβεστίου (3-4 μερίδες ημι- και αποβουτυρωμένων γαλακτοκομικών καθημερινά) φαίνεται να συνεισφέρει στη ρύθμιση του σωματικού βάρους και στην απώλεια λίπους. 

Φωσφόρος

Ο φωσφόρος είναι μεταλλικό ανόργανο στοιχείο το οποίο απαιτείται από κάθε κύτταρο στο σώμα για να λειτουργήσει σωστά. Ο φωσφόρος είναι απαραίτητος για την κατασκευή και διατήρηση των οστών και των δοντιών. Επιπρόσθετα είναι βασικό στοιχείο στους μηχανισμούς παραγωγής ενέργειας του οργανισμού.

Μαγνήσιο

Το μαγνήσιο είναι απαραίτητο στο μεταβολισμό των οστών, των πρωτεϊνών και τη σύνθεση λιπαρών οξέων που είναι απαραίτητα για τη δημιουργία νέων κυττάρων. Η έκκριση ινσουλίνης και η λειτουργία της, απαιτούν μαγνήσιο.

Η ενεργοποίηση των βιταμινών Β, η χαλάρωση των μυών, η πήξη του αίματος, η μείωση της αρτηριακής πίεσης και η παραγωγή ενέργειας στον οργανισμό (ATP), χρειάζονται μαγνήσιο.
 

Κάλιο

Η διατροφή πλούσια σε κάλιο βοηθά στη διατήρηση της πίεσης σε κανονικά επίπεδα. Το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, ιδιαίτερα το γιαούρτι, παρέχουν ικανοποιητικές ποσότητες καλίου.

Ιώδιο

Το ιώδιο είναι βασικό στοιχείο για τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα.

Σελήνιο

Το σελήνιο έχει δράσεις στην πρόληψη κατά του καρκίνου.

Λινολεϊκό οξύ

Το συζευγμένο λινολεϊκό οξύ είναι ευεργετικό λιπαρό οξύ που σε πειραματόζωα καταστέλλει διάφορες μορφές καρκίνου. Επίσης σε έρευνες βρέθηκε ικανό να σκοτώνει κύτταρα καρκίνου των ανθρώπων όπως αυτά του καρκίνου του δέρματος, του παχέος εντέρου, του μαστού. Επίσης μπορεί να μειώνει τη χοληστερόλη και να προλαμβάνει την αθηρωμάτωση.

Ενδεικτική μέση περιεκτικότητα του αγελαδινού γάλακτος σε σημαντικά κύρια και δευτερεύοντα συστατικά.

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ	ΠΕΡΙΕ ΚΤΙΚΟ ΤΗΤΑ	ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ	ΠΕΡΙΕ ΚΤΙΚΟ ΤΗΤΑ
Κύρια συστατικά		Βιταμίνες
Νερό (%)	87,3	Βιταμίνη Α (mg/L)	0.4
Λακτόζη (%)	4,60	Βιταμίνη D (mg/L)	0.0006
Λίπος (%)	3,90	Βιταμίνη Ε (mg/L)	0.98
Πρωτεΐνη (%)	3,25	Θειαμίνη, Β1 (mg/L)	0.44
Ανόργανα συστατικά  (%)	0,65	Ριβοφλαβίνη, Β2 (mg/L)	1.75
Ανόργανα συστατικά		Νιασίνη (mg/L)	0.94
Ασβέστιο (mg/100g)	125	Παντοθενικό οξύ (mg/L)	3.46
Φώσφορος (mg/100g)	100	Βιταμίνη Β6 (mg/L)	0.64
Κάλιο (mg/100g)	150	Βιοτίνη (mg/L)	0.031
Νάτριο (mg/100g)	44	Φυλλικό οξύ (mg/L)	0.050
Μαγνήσιο (mg/100g)	13	Βιταμίνη Β12 (mg/L)	0.0043
Ψευδάργυρος (μg/kg)	3900	Βιταμίνη C (mg/L)	21.1
Σίδηρος (μg/kg)	200

Συμπερασματικά ο άνθρωπος είναι το μόνο θηλαστικό που συνεχίζει να καταναλώνει γάλα μετά το τέλος της περιόδου θηλασμού του, δείχνει την αναγκαιότητα πρόσληψης γάλακτος, κυρίως λόγω της πλούσιας περιεκτικότητας του σε ασβέστιο, βιταμίνη D και άλλα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Ο αντίλογος στην πρόσληψη γάλακτος στον ενήλικα στηρίζεται σε 3 κυρίως θέματα: στην υπερκατανάλωση (χρειάζεται πρόσληψη στον αναγκαίο βαθμό), στη δυσανεξία στη λακτόζη (εναλλακτικά: γαλακτοκομικά με "προ-μεταβολισμένη" λακτόζη, γάλα από σόγια, και χυμοί πλούσιοι σε ασβέστιο) και η κατανάλωση γάλακτος από υπερπαραγωγή με χρήση ορμονών και άλλων πιθανώς βλαπτικών μεταβολιτών. Ο καθένας πρέπει να ζυγίσει τα υπερ και τα κατά και να διαμορφώσει ένα κατάλληλο για αυτόν διαιτολόγιο.

Το βασικό ένζυμο που διασπά τη λακτόζη είναι η λακτάση και αυτή απουσιάζει σε πολλούς ενήλικες. Ο οργανισμός μας σταματάει να παράγει λακτάση από δύο χρονών και έπειτα. Πολλοί επιστήμονες σήμερα υποστηρίζουν ότι η ιδιαιτερότητα δεν είναι να μην μπορείς να χωνέψεις το γάλα αλλά το να μπορείς και κατηγοριοποιούν αυτούς τους ανθρώπους ως lactase tolerant people. Το μεγαλύτερο ποσοστό αυτής της κατηγορίας απαντάται στους Βορειοευρωπαίους όπου στην κορυφή βρίσκονται οι Σκανδιναβοί που δείχνουν να απολαμβάνουν ανενόχλητοι το γάλα τους. Αντίθετα όσο κατεβαίνουμε προς το νότο οι ενήλικες υποφέρουν συχνά πίνοντας το.  Οι δε Αφρικανοί και Ασιάτες δεν μπορούν να το χωνέψουν σε συντριπτική πλειοψηφία. Μια θεωρεία υποστηρίζει ότι στη Βόρεια Ευρώπη λόγω της έλλειψης ήλιου και της βιταμίνης D o οργανισμός προσαρμόστηκε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να απορροφά τα πολύτιμα στοιχεία του γάλακτος.

Όταν κάποιος είναι δυσανεκτικός στη λακτόζη η κατανάλωση γαλακτοκομικών που την περιέχουν προκαλεί συμπτώματα όπως τυμπανισμό, κοιλιακό άλγος ή διαρροϊκές κενώσεις. Στην περίπτωση λοιπόν που ο ενήλικας δεν μπορεί να πέψη το γάλα και συχνά ούτε το γιαούρτι, μπορεί να προμηθευτεί το ασβέστιο και από άλλες τροφές όπως το κίτρινο τυρί, τα μικρά ψάρια με το κόκαλο (ιδίως οι σαρδέλες), το σουσάμι και τα παράγωγα του, οι ξηροί καρποί και τα αποξηραμένα φρούτα

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου 

Τα τελευταία χρόνια η νευροενδοκρινολογία έχει εξηγήσει σχεδόν ολοκληρωτικά την ερωτική συμπεριφορά.

Όπως αποδεικνύεται από τις μελέτες και έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί πάνω στο θέμα, η ερωτική αγάπη και οι ερωτικοί δεσμοί είναι προϊόν νευροχημικών διαδικασιών. Συγκεκριμένα κάθε ερωτική έκφραση έχει και ανάλογο ορμονικό υπόβαθρο.

Η φύση παίζει μαζί μας παράξενα ερωτικά παιχνίδια με όπλο τις ορμόνες που εκκρίνονται, ιδίως από κάποιους νευρώνες του νωτιαίου μυελού. Η στιγμή της κορύφωσης της ερωτικής πράξης παρομοιάζεται από τους νευροεπιστήμονες με θύελλα που ξεσπά στον εγκέφαλο κάτι σαν έκρηξη πυροτεχνημάτων στο κέντρο του εγκεφάλου , στον υποθάλαμο, που δημιουργείται λόγω της μαζικής παραγωγής ορμονών. Υπάρχουν, επίσης, κάποιες ορμόνες, οι φερομόνες, από τις οποίες ξεκινά το παιχνίδι της σαγήνης επειδή σχετίζονται με την ερωτική ορμή. Είτε το θέλουμε είτε όχι, είμαστε δέσμιοι της χημείας και της φύσης. Κι αυτή η δέσμευση, που άρχισε εκατομμύρια χρόνια πριν, εξακολουθεί να ασκεί την ίδια έντονη επιρροή «τραβώντας» μας κυριολεκτικά από τη μύτη! Γι αυτό, άλλωστε, έχουμε την τάση να φοράμε κολόνιες και αρώματα. Θέλουμε να εκπέμπει το σώμα μας μυρωδιές και αρώματα για να είμαστε πιο ελκυστικοί και αρεστοί στους άλλους. Οι εταιρίες καλλυντικών δημιουργούν αρώματα και κολόνιες που είναι πραγματικά ακαταμάχητα. Όχι επειδή απλώς μυρίζουν ωραία αλλά επειδή περιέχουν παράγωγα φερομονών όπως η ανδροστενόνη, η γαλακτολίνη και εξαλτονίνη. Αυτού του τύπου οι κολόνιες μας κάνουν να νιώθουμε μια ευχάριστη έλξη για τους ανθρώπους που τα φορούν μόνο και μόνο γιατί μας άγγιξε το άρωμά τους!
Η παραγωγή φερομονών σχετίζεται και με το ανοσοποιητικό σύστημα. Θεωρείται ότι πρόκειται για μια προσπάθεια του οργανισμού να επιλέξει -βάσει της μυρωδιάς- τον ιδανικό σύντροφο, ώστε να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή συμβατότητα των ανοσοποιητικών συστημάτων των δύο ατόμων, με απώτερο σκοπό να αποκτήσουν γερά παιδιά.
Όταν κάποιος είναι ερωτευμένος, το σώμα του βιώνει πραγματικές αλλαγές. Από πλευράς νευροχημείας, το ερωτικό φαινόμενο περιγράφεται ως διακρινόμενο σε τρεις φάσεις: τη φάση της Λαγνείας, τη φάση της Έλξης και τη φάση της Προσκόλλησης. Τα έντονα συναισθήματα που βιώνει ο ερωτευμένος σε κάθε μία από αυτές τις φάσεις οφείλονται σε συγκεκριμένες – ανά φάση – νευροχημικές ουσίες.

Η φάση της Λαγνείας οφείλεται στην παραγωγή τεστοστερόνης στους άντρες και οιστρογόνων στις γυναίκες, γεγονός που τους ωθεί να συνάψουν σεξουαλικές σχέσεις. Η τεστοστερόνη, πρόκειται για μια ορμόνη που αυξομειώνεται ανεβοκατεβάζοντας έτσι και την επιθυμία στο ερωτικό παιχνίδι. Η έλλειψή της είναι και καταλυτική για την εμφάνιση της κατάθλιψης. Πράγμα που συνοδεύεται και από την έλλειψη της επιθυμίας. Στους άνδρες, η ορμόνη τεστοστερόνη που μεταξύ άλλων αυξάνει την επιθετικότητα και τη σεξουαλική ορμή, μειώνεται. Αντίθετα στις γυναίκες, η τεστοστερόνη που συνήθως βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και είναι υπεύθυνη για τη σεξουαλική ορμή των γυναικών, αυξάνεται. Το γεγονός ότι η τεστοστερόνη μειώνεται στους άνδρες ενώ αυξάνεται στις γυναίκες, ερμηνεύεται ως μια προσπάθεια της φύσης να μειώσει τις διαφορές μεταξύ των δύο. Η μείωση των διαφορών συμβάλλει στη σύναψη στενών και ισχυρών σχέσεων μεταξύ των ερωτευμένων. Ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα τεστοστερόνης στα ερωτευμένα ζευγάρια από ένα μέχρι δύο χρόνια μετά την έναρξη του έρωτά τους και βρήκαν ότι η τεστοστερόνη επέστρεψε στα φυσιολογικά της επίπεδα.

Η ερωτική έλξη είναι καθαρά θέμα βιοχημικών μεταβολών στο σώμα μας. Η φάση της Έλξης χαρακτηρίζεται από παραγωγή φαινυλεθυλαμίνης που απελευθερώνει ντοπαμίνη και σεροτονίνη, νευροδιαβιβαστές που ευθύνονται για τη ρύθμιση συναισθημάτων χαράς, ευτυχίας και ενθουσιασμού. Το αποτέλεσμα είναι ένα αίσθημα ευδαιμονίας. Τα προβλήματα προσωρινά εξαφανίζονται, το ίδιο και αισθήματα άγχους ή στρες, και κάποιες φορές παρατηρείται και αναλγητική δράση. Αξίζει επίσης να σημειωθεί εδώ πως, χημικά, τα αποτελέσματά της σεροτονίνης στην ερωτική τρέλα, είναι παρόμοια με τα συμπτώματα ανθρώπων με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, πράγμα που μπορεί να εξηγήσει γιατί οι ερωτευμένοι δεν μπορούν να σκεφτούν τίποτε άλλο. Το ερωτικό πάθος, το «κουμαντάρει» η ορμόνη ντοπαμίνη. Είναι ο νευροδιαβιβαστής που έχει άμεση πρόσβαση στο κέντρο «επιβράβευσης – ικανοποίησης» του εγκεφάλου. Ανάλογα με την ποσότητα της ντοπαμίνης έχουμε και την μεγαλύτερη ή μικρότερη αίσθηση της ηδονής.
Στο στάδιο της καταπληκτικής εκείνης περίοδου που αισθανόμαστε πραγματικά ερωτοχτυπημένοι και δεν μπορούμε να σκεφτούμε τίποτα άλλο τρεις βασικοί νευροδιαβιβαστές, η αδρεναλίνη, η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη, αποτελούν τους κύριους υπαίτιους για τα ακραία, αλλά υπέροχα αισθήματά μας.
Η αρχική κατάσταση κατά την οποία κάποιος αισθάνεται ότι ερωτεύεται συνδέεται με το άγχος που προκαλεί η επικείμενη συνάντηση με το αγαπημένο του πρόσωπο, που επιφέρει αύξηση των επιπέδων αδρεναλίνης και κορτιζόλης στο αίμα του. Αυτός είναι και ο λόγος που αισθανόμαστε την καρδιά μας να χτυπάει δυνατά, να ιδρώνουμε και να στεγνώνει το στόμα μας, όταν συναντηθούμε αναπάντεχα με το πρόσωπο που μας ενδιαφέρει.
Η ντοπαμίνη προκαλεί μία έντονη ορμή προς ευχαρίστηση, η οποία διεγείρει την επιθυμία και την ανάγκη ανταμοιβής, προκαλώντας στον εγκέφαλο τα ίδια αποτελέσματα που έχει η κοκαΐνη. Η αυξημένη έκκριση ντοπαμίνης ευθύνεται για το γεγονός ότι οι ερωτευμένοι νιώθουν μικρότερη ανάγκη για ύπνο και φαγητό, καθώς η προσοχή τους εστιάζεται και αντλεί ευχαρίστηση από τις πιο μικρές λεπτομέρειες της νέας σχέσης.
Ο τρίτος νευροδιαβιβαστής που συνθέτει την εικόνα του ερωτευμένου ατόμου, η σεροτονίνη, είναι μία από τις πιο σημαντικές χημικές ουσίες του έρωτα που μπορεί να εξηγήσει το γεγονός ότι το πρόσωπο με το οποίο είμαστε ερωτευμένοι εμφανίζεται συνεχώς στις σκέψεις μας.
Επίσης, με τη βοήθεια πλέον και μηχανημάτων, όπως ο μαγνητικός τομογράφος, οι επιστήμονες μπορούν να αντλήσουν στοιχεία για τη λειτουργία του εγκεφάλου την ώρα της διέγερσης τους. Έρευνες σε ερωτευμένα ζευγάρια έδειξαν ότι υπάρχει ενεργοποίηση ενός πολύπλοκου συστήματος στον εγκέφαλο, που προσομοιάζει με αυτό που συμβαίνει όταν γίνεται λήψη κοκαΐνης.

Η φάση της Προσκόλλησης έρχεται συνήθως ως μοιραία κατάληξη των δύο προηγούμενων σταδίων. Κατά την φάση αυτή, δημιουργούνται συναισθηματικοί δεσμοί ανάμεσα στο ζευγάρι ενώ οι συσχετιζόμενες χημικές ουσίες εκκρίνονται σε περίοδο από 90 μέρες έως και 3 χρόνια μετά τη φάση της Έλξης. Τα χημικά αυτά συνιστούν η ορμόνες οκυτοκίνη και βασοπρεσσίνη. Μια ηδονή που γίνεται σιγά – σιγά συναίσθημα όταν ενεργοποιείται η ορμόνη του έρωτα που είναι η οκυτοκίνη. Η οξυτοκίνη εκκρίνεται από τον υποθάλαμο στο κεντρικό νευρικό σύστημα και αποθηκεύεται στην υπόφυση. Είναι η ορμόνη της αφής και της αγάπης. Διεγείρει τα άτομα στο να είναι μαζί και να συνυπάρχουν αγαπημένα. Από αυτή την ορμόνη δημιουργείται και η αίσθηση της στοργής.

Η οκυτοκίνη είναι μία ισχυρή ορμόνη που παράγεται στους άντρες και τις γυναίκες κατά τη διάρκεια του οργασμού και ενισχύει το αίσθημα της σύνδεσης, της εγγύτητας και της οικειότητας που δημιουργείται ανάμεσα στο ζευγάρι. Συμβάλλει αποφασιστικά στη δημιουργία των συσπάσεων της μήτρας (οργασμό), την αγγειοδιαστολή (ξάναμμα), και στο θηλασμό (στοργική μητέρα).
Θεωρείται πάντως ως η ορμόνη της προσκόλλησης και της δέσμευσης, δημιουργεί αισθήματα ικανοποίησης, ασφάλειας και ηρεμίας και είναι επίσης εκείνη η οποία βοηθά, μέσω της έκκριση της κατά το θηλασμό, στο να δημιουργηθούν και να εδραιωθούν δεσμοί αγάπης μεταξύ μητέρας και παιδιού. Με παρόμοιο και ανάλογο τρόπο ενεργεί και μεταξύ των ερωτευμένων.
Η βασοπρεσσίνη ενισχύει τη μακροπρόθεσμη δέσμευση του ζευγαριού και επίσης εκλύεται μετά την ερωτική συνεύρεση. Πρόκειται για την ορμόνη που σχετίζεται με τα νεφρά και ελέγχει το αίσθημα της δίψας. Η ίδια αυτή ορμόνη αυξάνει την αφοσίωση του ενός ατόμου στο άλλο και ενισχύει την τάση τους να προστατεύουν το σύντροφό τους από άλλους επίδοξους διεκδικητές.
Σύμφωνα με έρευνα που έγινε το 2004, φέρεται να είναι υπεύθυνη για τη θεμελίωση της πίστης ανάμεσα σε ένα ζευγάρι που έχει εισέλθει στη φάση Προσκόλλησης. Σύμφωνα με τους ερευνητές, κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης συμβαίνει στη γυναίκα έκλυση βασοπρεσσίνης, η οποία κατόπιν συλλαμβάνεται από τον άνδρα μέσω ειδικών υποδοχέων, δίνοντας του αίσθημα πληρότητας και ικανοποίησης, και άρα την επιθυμία να παραμείνει με τη σύντροφο που έχει. Εντυπωσιακό εύρημα αποτελεί το ότι μια γενετική διαφοροποίηση σε έναν από αυτούς τους υποδοχείς βασοπρεσσίνης συνδέεται με το φόβο της δέσμευσης και κατά συνέπεια την απιστία. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι η βασοπρεσσίνη σχετίζεται με το συναισθηματικό δέσιμο και την ερωτική πίστη στους άντρες.

Και στα δύο φύλα αυξάνεται σημαντικά η κορτιζόνη που είναι η κατ’ εξοχήν ορμόνη του στρες.

O συντονισμός όλων αυτών των ορμονών γίνεται από τον εγκέφαλο με βάση την μνήμη και καθοδήγηση από διάφορα γονίδια.
Όπως αποδεικνύεται, η ερωτική αγάπη και οι ερωτικοί δεσμοί είναι προϊόν νευροχημικών διαδικασιών. Αντίθετα με ό,τι πιστεύουμε και μας κάνει πολύ συχνά να απογοητευόμαστε και να εγκαταλείπουμε, φαίνεται πως η αντίληψη ότι όταν ο έρωτας σβήνει, δεν ξανανάβει, δεν είναι και τόσο σωστή. Το ερωτικό πάθος, αν και λιγότερο έντονο από ό,τι στην αρχή, μπορεί να αναβιώσει ξανά και ξανά σε μια σχέση στην οποία έχει αναπτυχθεί εμπιστοσύνη και οικειότητα. Διότι, επίσης αντίθετα με αυτό που πιστεύεται, δεν είναι η σεξουαλική επιθυμία που τροφοδοτεί το ερωτικό συναίσθημα, αλλά τα τρυφερά συναισθήματα που ξυπνούν την επιθυμία για τον άλλον.

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

 

Τα σέσκουλα (Beta Vulgaris var. cicla) συγγενεύουν με το κοκκινογούλι και στην πραγματικότητα είναι γογγύλια. Ανήκουν στην οικογένεια των χηνοποδίων (chenopodiaceae).
Είναι λαχανικό με πλούσιο φύλλωμα και ιδιαίτερη γεύση. Με μεγάλα, γυαλιστερά, αρκετά σκληρά και γραμμωτά φύλλα, τα σέσκουλα έχουν μια στυφή γεύση. Υπάρχουν σε διάφορα χρώματα π.χ. κόκκινο ή άσπρο. Άλλες ονομασίες του σέσκουλου είναι λαχανίδα ή σέσκλο ή γλυκορίζι.
 

Το καλλιεργούμε για τα φύλλα του τα οποία τρώγονται μαγειρεμένα ή σε σαλάτες. Η καλλιέργεια μπορεί να γίνει είτε από σπόρους είτε από φιντάνια. Τα σέσκουλα προτιμούν ανοικτές και ηλιόλουστες θέσεις και εδάφη γόνιμα, υγρά αλλά με καλή αποστράγγιση. Σπέρνουμε ανάλογα με το πότε θέλουμε την καλλιέργεια. Σε περιοχές με ήπιο χειμώνα αναπτύσσονται όλο το χρόνο. Σπορά σέσκουλων αργά το καλοκαίρι δίνει  συγκομιδή την άνοιξη. Σπορά το φθινόπωρο δίνει συγκομιδή τέλη της άνοιξης με καλοκαίρι. Μετά την κοπή τους τα σέσκουλα πρέπει να χρησιμοποιούνται γιατί αλλιώς μαραίνονται.

Τα σέσκουλα περιέχουν αντιοξειδωτικές και αντικαρκινικές ουσίες. 

 

Πλούσια σε βιταμίνες Κ, C και β-καροτίνη, τα σέσκουλα διαθέτουν τις περισσότερες φυτικές ίνες από οποιοδήποτε άλλο πράσινο φυλλώδες λαχανικό. Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι οι γυναίκες που καταναλώνουν μεγαλύτερη ποσότητα φυτικών ινών, έχουν μικρότερες πιθανότητες (σε ποσοστό ως και 25%) να εμφανίσουν καρδιακές διαταραχές συγκριτικά με εκείνες που δεν καταναλώνουν. Το ένα φλιτζάνι μαγειρεμένα σέσκουλα περιέχουν περισσότερα 3,7 γρ. φυτικές ίνες, συμβάλλοντας έτσι στην πρόληψη της δυσκοιλιότητα.

Tα σέσκουλα είναι ισχυρά αντιοξειδωτικά που μπορούν να εμποδίσουν την πρώιμη ανάπτυξη του καρκίνου!!!! Είναι πλούσια σε βιταμίνη Α, σε β-καροτένιο, λουτεϊνη και ζεαξανθίνη και φυλλικό οξύ που είναι απαραίτητες για τα μάτια.

Πολλές μελέτες σε πειραματόζωα έχουν δείξει ότι τα σέσκουλα έχουν μοναδικά οφέλη στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα. Οι μελέτες δείχνουν ότι το συριγγικό οξύ, ένα φλαβονοειδές που περιέχεται στα σέσκουλα, έχει την ικανότητα να αναστέλλει τη δράση ενός ενζύμου που ονομάζεται α-γλυκοσιδάση. Η άλφα-γλυκοσιδάση είναι ένα ένζυμο (γλυκοσιδάση) που χρησιμοποιείται για την διάσπαση των υδατανθράκων σε απλά σάκχαρα. Όταν το ένζυμο αυτό αναστέλλεται, μειώνετε η διάσπαση των υδατανθράκων, με αποτέλεσμα το σάκχαρο στο αίμα να παραμένει πιο σταθερό. Αυτή η διαδικασία σταθερότητας του σακχάρου στο αίμα φαίνεται να λειτουργεί ιδιαίτερα μετά από ένα γεύμα.

Κατάλληλος μήνας για κατανάλωση είναι από Οκτώβριο μέχρι και Αύγουστο. Βρείτε βιολογικά σέσκουλα καλύτερα για να μην έχουν πολλά φυτοφάρμακα.. αλλιώς οι ιδιότητες τους λιγοστεύουν!

ΠΡΟΣΟΧΗ στην υπερβολή
Επειδή όμως έχει υψηλά επίπεδα οξαλικού οξέος  ΔΕΝ πρέπει να καταναλώνονται σε μεγάλη ποσότητα από όσους έχουν προβλήματα με τα νεφρά.

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Η παχυσαρκία, η καθιστική ζωή, το κάπνισμα, η υπέρμετρη χρήση αλκοόλ, δίαιτες υψηλές σε υδατάνθρακες, διάφορα φάρμακα, ακόμη και διάφορες παθήσεις όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και χρόνιες νόσοι των νεφρών, έχουν σαν αποτέλεσμα την άνοδο των τριγλυκεριδίων στο αίμα. 

Τα τριγλυκερίδια ονομάζονται και ουδέτερα λίπη. Είναι οργανικές χημικές ενώσεις, και το μόριό τους αποτελείται από ένα μόριο γλυκερόλης, ενωμένο με τρία μόρια ανώτερων λιπαρών οξέων. Από αυτήν ακριβώς τη σύνθεση λαμβάνουν και το χαρακτηριστικό τους όνομα τριγλυκερίδια. Τα διάφορα τριγλυκερίδια μπορεί να είναι στερεά στη συνήθη θερμοκρασία δωματίου, δηλαδή είναι λίπη, είτε να είναι υγρά, οπότε και αποκαλούνται έλαια.

Τα τριγλυκερίδια αποτελούν τα λίπη του αίματος και συνιστούν σημαντικό βαρόμετρο μεταβολικής υγείας: οι υψηλές τιμές σχετίζονται με στεφανιαία νόσο, διαβήτη και λιπώδες ήπαρ. Σημειώνεται ότι, εκτός από τα τριγλυκερίδια, τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου αυξάνουν και οι υψηλές τιμές LDL-χοληστερόλης και οι χαμηλές τιμές HDL-χοληστερόλης. 

Τα τριγλυκερίδια παράγονται τόσο από το φυτικό όσο και από το ζωικό οργανισμό, με τη μορφή των ελαίων και λιπών. Γι’ αυτό τα τριγλυκερίδια περιέχονται τόσο στη φυτική τροφή (κατά κύριο λόγο μέσα σε σπόρους και καρπούς), όσο και στην τροφή ζωικής προέλευσης (ζωικό λίπος, βούτυρο γάλακτος, συκώτι, αλλά και άλλα κρέατα και εντόσθια). Στον άνθρωπο, τα τριγλυκερίδια συντίθενται, κατά κύριο λόγο, μέσα στα ηπατικά κύτταρα (δηλαδή μέσα στο συκώτι), καθώς και μέσα στα λιποκύτταρα, δηλαδή μέσα στα κύτταρα του λιπώδη ιστού του σώματος.

• Το ιδανικό επίπεδο των τριγλυκεριδίων είναι κάτω από 150 mg/dL (1,7 mmol/L).
• Το άνω όριο είναι μεταξύ 150-199 mg/dL (1,7-2,2 mmol/L).
• Όταν τα τριγλυκερίδια φτάνουν σε επίπεδα 200-499 mg/dL (2,3-5,6 mmol/L) θεωρούνται αυξημένα.
• Αν ξεπεράσουν τα 500 mg/dL (5,6 mmol/L) είναι πολύ αυξημένα.

 

H αναθεώρηση των «ιδανικών» τιμών των τριγλυκεριδίων και η μείωσή τους σε κάτω από 100 (από κάτω  150) mg/dl, υπογραμμίζει και πάλι την ανάγκη αναθεώρησης και των συνηθειών διατροφής και τρόπου διαβίωσης για τους υπερτριγλυκεριδικούς.

Οι συστάσεις της ΑΗΑ  (Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία) για τα «Τριγλυκερίδια και τις καρδιαγγειακές νόσους» είναι:
α) η μείωση των θεωρούμενων ως «optional» επιπέδων της τριγλυκεριδαιμίας σε μικρότερη των 100 mg/dl, αντί αυτών των κάτω των 150 mg/dl, τα οποία γίνονταν αποδεκτά μέχρι σήμερα
β) η μέτρηση των τριγλυκεριδίων σε κατάσταση «μη νηστείας», και
γ) η καθιέρωση της αξιολόγησης των τριγλυκεριδίων ως αρχικής εξέτασης, κατά την εκτίμηση του καρδιαγγειακού κινδύνου.
Η έκδοση αυτών των συστάσεων προέκυψε μετά από ανάλυση περισσότερων από 500 μεγάλων, διεθνών, μελετών της τελευταίας 30ετίας, η οποία πραγματοποιήθηκε από Ειδική Επιστημονική Επιτροπή, που συστάθηκε από την ΑΗΑ και τα εξειδικευμένα Συμβούλιά της (Councils). 

Τα υψηλά τριγλυκερίδια του αίματος βοηθούν στην αναγνώριση ατόμων με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο που χρειάζονται ιατρική παρέμβαση. Τα τριγλυκερίδια προέρχονται από τις πολύ χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνες (VLDL- very low density lipoprotein). Όπως οι αυξημένες LDL (χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνες) έτσι και ορισμένες από τις πολύ χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνες προκαλούν ή επιτείνουν την αθηροσκληρυντική διαδικασία. Σαν αθηρογόνες χαρακτηρίζονται οι μικρές πολύ χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνες που αντιστοιχούν σε τιμές τριγλυκεριδίων στο αίμα περίπου 200-500 mg/dl. Οταν τα τριγλυκερίδια του αίματος είναι πολύ υψηλά > 1000 mg/dl, τότε οι πολύ χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνες, από τις οποίες προέρχονται, δεν προκαλούν αθηρωμάτωση αλλά ευθύνονται γιά παγκρεατίτιδες. 
Σήμερα είναι γνωστό ότι επί υψηλών τριγλυκεριδίων, 200-500 mg/dl, ο στεφανιαίος κίνδυνος δεν προέρχεται μόνο από την LDL, αλλά και από τις πολύ χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνες. Το άθροισμα LDL χοληστερόλη + VLDL χοληστερόλη αποτελεί τη λεγόμενη non- HDL χοληστερόλη , η οποία πρέπει να μειωθεί στα επιθυμητά επίπεδα ώστε να μειωθεί ο στεφανιαίος κίνδυνος.

Οι μακροχρόνιες συνέπειες των αυξημένων τριγλυκεριδίων είναι η στεφανιαία νόσος (σε μικρότερο βαθμό όμως από όσο η αυξημένη χοληστερίνη) και η παγκρεατίτιδα (σοβαρή οξεία κατάσταση με δυνατό πόνο στην κοιλιά που χρειάζεται άμεση εισαγωγή σε νοσοκομείο) και παρατηρείται σε περιπτώσεις μεγάλης αύξησης των τριγλυκεριδίων στο αίμα (όταν είναι πάνω από 1.000 mg/dl).

Η αύξηση των τριγλυκεριδίων οφείλεται σε διαταραχή του μεταβολισμού του οργανισμού και σε αυξημένη πρόσληψη με το φαγητό. Άλλα αίτια που σχετίζονται με αυξημένες τιμές τριγλυκεριδίων είναι:

• η γενετική προδιάθεση,
• ο αρρύθμιστος διαβήτης,
• η αύξηση του βάρους σώματος,
• η απουσία φυσικής άσκησης,
• η κατάχρηση αλκοόλ,
• το κάπνισμα,
• ο υποθυρεοειδισμός,
• η κύηση,
• κάποια αυτοάνοσα νοσήματα, όπως π.χ. ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος,
• η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια,
• το νεφρωσικό σύνδρομο (το σύνδρομο αυτό περιλαμβάνει μεγάλη απώλεια πρωτεΐνης στα ούρα, χαμηλά επίπεδα πρωτεΐνης στο αίμα, οίδημα και αυξημένη χοληστερόλη) και
• κάποια φάρμακα (κορτιζόνη, οιστρογόνα, κυκλοσπορίνη, ταμοξιφαίνη, β-αδρενεργικοί αποκλειστές για την υπέρταση, όχι όμως η καρβεντιλόλη, τα θειαζιδικά διουρητικά κ.α.).

Θεραπεία
O πρώτιστος στόχος στη δυσλιπιδαιμία είναι η μείωση της LDL χοληστερίνης σας. Σε περίπτωση όμως που τα τριγλυκερίδια σας είναι πάνω από 500 mg/dl, θα πρέπει να ξεκινήσετε από την αρχή φαρμακευτική αγωγή ειδικά για μείωση των τριγλυκεριδίων (ασχέτως της τιμής της LDL χοληστερίνης) προς αποφυγή του κινδύνου να πάθετε παγκρεατίτιδα. Θα πρέπει δηλαδή να πάρετε φιβράτη ή νικοτινικό οξύ παράλληλα φυσικά με δίαιτα χαμηλή σε λίπος (κάτω από το 15% της ημερήσιας πρόσληψης θερμίδων να είναι από λίπος) και σωματική άσκηση.

Ακόμη και σε άτομα χωρίς υψηλές τιμές τριγλυκεριδίων, αν η διατροφή είναι πλούσια σε σάκχαρα, περιλαμβανομένων και αυτών που αποδίδονται από το αλκοόλ, θα επέλθει αργά ή γρήγορα αύξηση των τριγλυκεριδίων. Συνεπώς, πρέπει γενικά να επιδιώκεται, άσχετα από τις τιμές των τριγλυκεριδίων, η κατανάλωση σύμπλοκων, πλούσιων σε ίνες υδατανθράκων, όπως αυτοί των λαχανικών και των δημητριακών ολικής άλεσης, αντί για λήψη απλών σακχάρων. Στη διαμόρφωση χαμηλών τιμών τριγλυκεριδίων συμβάλλουν:

A) H απώλεια βάρους: Mείωση σωματικού βάρους κατά 5-10% επιφέρει μείωση των τριγλυκεριδίων κατά 20%. Η μείωση των τριγλυκεριδίων σχετίζεται άμεσα με το μέγεθος της απώλειας βάρους.
B) H ποιότητα των χρησιμοποιούμενων τροφίμων: ο υγιεινός τρόπος διατροφής περιλαμβάνει τον περιορισμό της πρόσληψης άλατος, των στερεών λιπαρών – όπως γαλακτοκομικά προϊόντα πλήρη σε λιπαρά, κρέας και μερικά τροπικά έλαια όπως λάδι καρύδας – πρόσθετων σακχάρων και επεξεργασμένων σπόρων-κόκκων ενώ παράλληλα δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα σε πιο θρεπτικά φαγητά και ποτά –λαχανικά, φρούτα, ίνες, γαλακτοκομικά χαμηλά σε λιπαρά, θαλασσινά, άπαχα κρέατα και πουλερικά, φασολάκια, καρύδια και σπόρους.
Γ) Tο είδος των προσλαμβανομένων υδατανθράκων: Τρόφιμα που περιέχουν μεγάλες ποσότητες σακχάρων, ειδικά φρουκτόζης, αυξάνουν τα τριγλυκερίδια.
Δ) Tα κορεσμένα και trans λιπαρά αυξάνουν τα τριγλυκερίδια, σε αντίθεση με τα ακόρεστα λιπαρά, ειδικά τα ω-3 που βρίσκονται κυρίως στα λιπαρά ψάρια, τα οποία μειώνουν τα τριγλυκερίδια.
E) Tο αλκοόλ, σε μεγάλες ποσότητες, αυξάνει τα τριγλυκερίδια σε μερικά άτομα. Επί υπερτριγλυκεριδαιμίας συνιστάται αποχή από το αλκοόλ, σε συνδυασμό με περιορισμό της πρόσληψης κορεσμένων λιπαρών.
ΣT) H φυσική δραστηριότητα παίζει σημαντικό ρόλο στη μείωση των τριγλυκεριδίων. Η επίδραση που ασκεί η φυσική άσκηση επί των τιμών των τριγλυκεριδίων ποικίλλει ανάλογα με τις αρχικές τιμές τριγλυκεριδίων, την ένταση της άσκησης, την κατανάλωση θερμίδων και την διάρκεια της άσκησης.

Διατροφή

Για να μειώσετε τα επίπεδα τριγλυκεριδίων πρέπει να δώσετε έμφαση στη διατροφή σας και γενικότερα στον τρόπο ζωής σας. 

1. Μειώστε το συνολικό λίπος και κυρίως το κορεσμένο που είναι ζωικής προέλευσης (π.χ. από τυριά, κρέατα και γλυκά).

2. Ελαττώστε την πρόσληψη των απλών υδατανθράκων (π.χ. ζάχαρη).

3. Περιορίστε την κατανάλωση αλκοόλ.

4. Μην καταναλώνετε περισσότερο από 25-30% της συνολικής σας θερμιδικής πρόσληψης από λίπος και προτιμήστε το ελαιόλαδο και λιγότερα τα πολυακόρεστα λάδια (σπορέλαια κ.ά).

5. Καταναλώστε τρόφιμα με ω-3 λιπαρά οξέα (όπως παχιά ψάρια π.χ. σκουμπρί, σαρδέλα, σολομό, τσιπούρα, γαύρο, τσιπούρα).

6. Μαγειρέψτε πιο υγιεινά, με αποφυγή του τηγανίσματος και περισσότερο βράσιμο και ψήσιμο, αποφύγετε τις λιπαρές σάλτσες και κάντε δικές σας με βάση το ελαιόλαδο, το λεμόνι και το ξύδι.

7. Μειώστε την προσλαμβανόμενη χοληστερίνη από τροφές.

8. Μειώστε το κάπνισμα και αυξήστε τη σωματική άσκηση και την καθημερινή σας δραστηριότητα, μέσα από απλές έστω ασχολίες όπως το περπάτημα.

9. Αυξήστε την πρόσληψη φυτικών ινών από λαχανικά, φρούτα, δημητριακά, βρώμη, όσπρια και μειώστε την κατανάλωση απλών και ραφιναρισμένων υδατανθράκων όπως λευκό ψωμί και δημητριακά, αρτοσκευάσματα κ.ά.

10. Αυξήστε  την κατανάλωση προϊόντων ολικής άλεσης, ξηρών καρπών

11.Αυξήστε  την  φυσική δραστηριότητα ( καθημερινό περπάτημα)

12. Αποκτήστε το ιδανικό σας βάρος.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Είναι μερικά σάκχαρα πιο επιβλαβή από άλλα
Εκτός από τον περιορισμό των πρόσθετων σακχάρων, οι πάσχοντες από υπερτριγλυκεριδαιμία πρέπει να περιορίσουν την κατανάλωση φρουκτόζης σε 50-100γρ την ημέρα, γιατί η φρουκτόζη αυξάνει τα τριγλυκερίδια. Η φρουκτόζη ή σάκχαρο των φρούτων, είναι μονοσακχαρίτης που βρίσκεται σε πολλά φαγητά και φρούτα. Πρόκειται για έναν από τους τρεις σημαντικούς διατροφικούς μονοσακχαρίτες, μαζί με τη γλυκόζη και τη γαλακτόζη. Αποτελεί δε μέρος της χημικής δομής της σουκρόζης ή αλλιώς της κοινής ζάχαρης.

 

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΜΟΛΗΨΙΑ

Η αιμοληψία για διερεύνηση των τιμών των τριγλυκεριδίων γίνεται παραδοσιακά μετά από νηστεία 12 ωρών. Τώρα, όμως, προτείνεται η μέτρηση των τριγλυκεριδίων σε συνθήκες «μη νηστείας» ως αρχικό τεστ. Παρ’ ότι, όμως, αναθεωρείται τώρα το όριο για τον χαρακτηρισμό των τριγλυκεριδίων ως «υψηλών» και μειώνεται από τα 150mg/dl σε μικρότερο από 100mg/dl.

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Το κάλιο-Κ+ είναι ένα πολύ σημαντικό μέταλλο, απαραίτητο για την σωστή λειτουργία όλων των κυττάρων, των ιστών και των οργάνων του σώματος. Το κάλιο είναι ένας ηλεκτρολύτης που, μαζί με τους υπόλοιπους ηλεκτρολύτες, ρυθμίζει την κατανομή του νερού στο σώμα, επηρεάζει το pH και συμβάλλει στην διέγερση των νεύρων και των μυών.

Περίπου το 95% του καλίου στο σώμα αποθηκεύεται στο εσωτερικό των κυττάρων, ενώ άλλοι ηλεκτρολύτες, όπως το νάτριο και το χλώριο, βρίσκονται κυρίως έξω από τα κύτταρα. Το κάλιο εισέρχεται στο σώμα μέσω των τροφών. Το κάλιο είναι το κύριο ενδοκυτταρικό κατιόν και είναι απαραίτητο για τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού. Η βασική λειτουργία του καλίου είναι η ρύθμιση της κυτταρικής λειτουργίας, διατηρώντας σταθερό το ηλεκτρικό φορτίο των κυτταρικών μεμβρανών. Επίσης το κάλιο είναι απαραίτητο συστατικό σε πολλές ενζυμικές αντιδράσεις των κυττάρων, στη διατήρηση των επιπέδων των ηλεκτρολυτών στο αίμα και γενικότερα της οξεοβασικής ισορροπίας. Μέρος του διακινείται προς το εσωτερικό των κυττάρων και αποβάλλεται κυρίως από τους νεφρούς και σε μικρότερο ποσοστό από το έντερο με τα κόπρανα και από το δέρμα με τον ιδρώτα. Διαταραχές σε οποιοδήποτε από αυτά τα στάδια μπορεί να προκαλέσει υποκαλιαιμία.

Πηγές καλίου

Καλές πηγές καλίου είναι: τα φρούτα, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και το κρέας. Τροφές πλούσιες σε κάλιο είναι τα φρούτα (οι μπανάνες περιέχουν 422mg Καλίου) και τα λαχανικά το μαγειρεμένο κρέας και ψάρι, το γάλα (ημιάπαχο 366mg Καλίου/ποτήρι), το γιαούρτι.

Τρόφιμα που περιέχουν πολύ κάλιο

Φρούτα		Λαχανικά
Βερίκοκο, ακατέργαστο ξηρα		Κολοκύθια Αγκινάρα
Σύνολο αβοκάντο
Σύνολο μπανανών		φασόλια ξηρά φασόλια και μπιζέλια
Πεπόνι		Καρότα, ακατέργαστα
Ξηροί καρποί		Τεύτλα,
Σύκα, ξηρά		Κινεζικό λάχανο
Χυμός γκρέιπφρουτ		Μπρόκολο, που μαγειρεύεται
Ακτινίδιο		λαχανάκια Βρυξελλών
Mango		Πράσινα, εκτός από το κατσαρό λάχανο
Νεκταρίνι		Γογγύλι
Πορτοκάλι		Φακές
Χυμός από πορτοκάλι		Όσπρια
Παπαγια		Μανιτάρια, που κονσερβοποιούνται
Ρόδι  Χυμός ροδιών		Πατάτες,
Δαμάσκηνα Χυμός δαμάσκηνων		Κολοκύθα
Σταφίδες		Σπανάκι, που μαγειρεύεται
		Ντομάτες/προϊόντα ντοματών
		Φυτικοί χυμοί
Άλλα τρόφιμα
Πίτουρο/προϊόντα πίτουρου
Σοκολάτα
Μελάσες
Γάλα,
Θρεπτικά συμπληρώματα:   Καρύδια/σπόροι
Βούτυρο φυστικιών
Αλατισμένο άλας υποκατάστατα/Lite
Αλατισμένος ελεύθερος ζωμός
καπνός μασήματος
Γιαούρτι

Ποια είναι τα συμπτώματα ανεπάρκειας καλίου;

Εμφανίζονται συνήθως όταν η υποκαλιαιμία φθάσει τα 2.5-3meq/L. Προέρχονται κυρίως από τους μυς ως μυϊκή αδυναμία και την καρδιά ως αρρυθμίες. Σε ευαίσθητες ομάδες (π.χ. άτομα με καρδιακή ανεπάρκεια) οι αρρυθμίες μπορεί να εμφανιστούν και σε υψηλότερες τιμές καλίου.

 

Τα χαμηλά επίπεδα καλίου προκαλούν συμπτώματα όπως

• μυϊκή αδυναμία,
• σύγχυση,
• ευερεθιστικότητα,
• κούραση,
• έλλειψη ενέργειας,
• μυϊκές κράμπες,
• διαταραχές στο στομάχι, ακόμα και
• καρδιακές διαταραχές.

 

Η υποκαλιαιμία είναι μια κατάσταση επικίνδυνη για τη ζωή και πρέπει να αντιμετωπίζεται πάντοτε με τη βοήθεια του γιατρού.

Επίσης αυξάνεται ο κίνδυνος νεφρολιθίασης και οστεοπόρωσης (λόγω αυξημένης νεφρικής αποβολής ασβεστίου).

Επίσης ανεπαρκής πρόσληψη καλίου αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών ασθενειών και ιδιαίτερα εγκεφαλικών επεισοδίων. Το κάλιο δρα προστατευτικά στην οστεοπόρωση, σε αντίθεση με το νάτριο. Ενώ το νάτριο αυξάνει τη νεφρική απέκκριση του ασβεστίου, το κάλιο την μειώνει. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια πρακτική αντικατάστασης του νατρίου από το κάλιο στη διατροφή, λόγω αυτής της προστατευτικής δράσης στην εξοικονόμηση ασβεστίου.

Η υπερκαλιαιμία από την άλλη πλευρά είναι τοξική και μπορεί να προκαλέσει καρδιακές διαταραχές. Είναι όμως σχεδόν αδύνατο να προκληθεί σε άτομα με φυσιολογική νεφρική λειτουργία, μιας και το κάλιο ελέγχεται από τον οργανισμό εντός ενός στενού εύρους με μεγάλη ακρίβεια.

Μυϊκή αδυναμία

Μπορεί να κυμαίνεται από ήπια ως παράλυση. Τυπικά προσβάλλονται πρώτα μύες στα κάτω άκρα ενώ όσο χειροτερεύει η κατάσταση μπορεί να συμμετέχουν ο κορμός και τα άνω άκρα. Αν προσβληθούν οι αναπνευστικού μύες τότε υπάρχει κίνδυνος αναπνευστικής ανεπάρκειας. Ενίοτε συμμετέχουν και οι λείοι μύες του γαστρεντερικού δημιουργώντας εικόνα παραλυτικού ειλεού.

Καρδιακή αρρυθμία

Μπορεί να είναι έκτακτες κολπικές ή κοιλιακές συστολές, φλεβοκομβική βραδυκαρδία, παροξυσμική κολπική ταχυκαρδία, κολποκοιλιακό block, κοιλιακή ταχυκαρδία ή μαρμαρυγή.  

Ο κίνδυνος αρρυθμιών είναι μεγαλύτερος σε άτομα με στεφανιαία νόσο και σε όσους λαμβάνουν διγοξίνη. Αρρυθμίες ςμφανίζονται σε τοξικά επίπεδα διγοξίνης ή σε φυσιολογικά επίπεδα αν συνυπάρχει υποκαλιαιμία.

Ραβδομυόλυση

Ραβδομυόλυση είναι σημαντική βλάβη των μυών και μπορεί να προκαλέσει οξεία νεφρική βλάβη. Μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα με σοβαρή υποκαλιαιμία. Η απελευθέρωση του  καλίου από τα μυικά κύτταρα, συμβάλει στην αύξηση της αιματικής ροής στους μύες κατά την άσκηση, κάτι που αναστέλλεται επί υποκαλιαιμίας. Έτσι παρατηρείται μειωμένη αιματική ροή που μπορεί να προκαλέσει μυική ισχαιμία.

Νεφρική δυσλειτουργία

Η υποκαλιαιμία μπορεί να προκαλέσει πολυδιψία και πολυουρία.

Επηρεάζει και την ικανότητα αποβολής νατρίου. Οπότε επί δίαιτας χαμηλού καλίου μπορεί να παρατηρηθεί αυξημένη κατακράτηση νατρίου, γεγονός που μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή πίεση. Αν αυξηθεί η πρόσληψη καλίου ίσως διαπιστωθεί πτώση της αρτηριακής πίεσης κατά 5-7 mmHg σε υπερτασικά άτομα με αυξημένη πρόσληψη νατρίου.

Αιτίες υποκαλιαιμίας

Ελαττωμένη διαιτητική πρόσληψη

Δεν είναι πολύ συχνή γιατί οι περισσότερες τροφές περιέχουν κάλιο. Μπορεί όμως να παρατηρηθεί σε ηλικιωμένους, ασθενείς που λαμβάνουν παρεντερική διατροφή.

Αυξημένη είσοδος στα κύτταρα

Διάφοροι παράγοντες μπορεί να προκαλέσουν μετακίνηση του καλίου από τον εξωκυττάριο χώρο προς το εσωτερικό των κυττάρων με αποτέλεσμα τη μείωση των επιπέδων του στο πλάσμα.

•   Αυξημένο εξωκυττάριο pH (αλκάλωση)

•   Χορήγηση ινσουλίνης

•   Β2-διεγέρτες για τη θεραπεία του άσθματος

•   Θεραπεία μεγαλοβλαστικών αναιμιών (δηλαδή λόγω έλλειψης Β12, φυλλικού), χορήγηση αυξητικού παράγοντα λευκών για λευκοπενία (π.χ. μετά από χημειοθεραπεία)

•   Περιοδική υποκαλιαιμική παράλυση

•   Ψευδοϋποκαλιαιμία

•   Υποθερμία

Αυξημένες απώλειες από τους νεφρούς

Η αποβολή του καλίου από τους νεφρούς καθορίζεται κυρίως από την έκκρισή του  στο αθροιστικό σωληνάριο. Αυξημένη αποβολή που μπορεί να οδηγήσει σε υποκαλιαιμία, συμβαίνει επί περίσσειας αλατοκορτικοειδών και σε καταστάσεις με αυξημένη ροή νερού και νατρίου στον άπω νεφρώνα (συμβαίνει σε Συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, αποφρακτική ουροπάθεια, σύνδρομο Sjögren, υπερασβεστιαιμία, διάφορες λευχαιμίες). Υπάρχουν  και κληρονομικά νοσήματα όπως τα σύνδρομα Bartter, Gitelman, Liddle που η διάγνωσή τους είναι εξ΄αποκλεισμού άλλων καταστάσεων με παρόμοια ευρήματα, όπως χρήση διουρητικών, έμετοι.

Αυξημένη αποβολή καλίου παρατηρείται και σε

• διαβητική κετοξέωση,
• πολλαπλούς εμετούς,
• μετά από εισπνοή κόλλας (τολουένιο),
• σε υψηλές δόσεις πενικιλίνης.

Αυξημένες απώλειες από το γαστρεντερικό

Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, απελευθερώνονται μέσα στο γαστρεντερικό σωλήνα 3-6 λίτρα γαστρικών, παγκρεατικών, χολικών και εντερικών υγρών που το μεγαλύτερο ποσοστό τους επαναρροφάται. Όλα τα προαναφερθέντα υγρά περιέχουν κάλιο. Συνεπώς η απώλεια σημαντικής ποσότητας κάποιου από αυτά μπορεί να οδηγήσει σε υποκαλιαιμία. Έτσι έμμετοι , ο ρινογαστρικός σωλήνας (γαστρικό υγρό), οι διάρροιες, τα εντερικά συρίγγια, η χρόνια κατάχρηση υπακτικών (εντερικό υγρό ), μπορεί να την προκαλέσουν. 

Αυξημένες απώλειες από το δέρμα

Μικρές ποσότητες καλίου χάνονται καθημερινά με τον ιδρώτα, του οποίου η ποσότητα κάτω από φυσιολογικές συνθήκες δεν είναι μεγάλη και η περιεκτικότητα του σε κάλιο είναι μικρή.

Σε άτομα όμως που γυμνάζονται έντονα σε θερμό κλίμα ο αποβαλλόμενος ιδρώτας μπορεί να φθάσει τα 10 L. Αν λοιπόν δεν αναπληρωθούν οι απώλειες του καλίου, μπορεί να προκύψει υποκαλιαιμία.  Είναι καλά τεκμηριωμένο πως τόσο η αφυδάτωση, όσο και η μείωση των ηλεκτρολυτών μειώνει σημαντικά την αθλητική απόδοση και αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης θερμικών διαταραχών. Για το λόγο αυτό η κατανάλωση υγρών που περιέχουν ηλεκτρολύτες έχει σημαντική ευεργετική δράση στην αθλητική απόδοση με τους κάτωθι τρόπους: α) Διατηρεί το αίσθημα της δίψας. Οι αθλητές δυστυχώς σπάνια καλύπτουν τις απαιτήσεις σε υγρά κατά τη διάρκεια της άσκησης, μιας και το αίσθημα της δίψας μειώνεται προτού αντιμετωπιστεί η αφυδάτωση. β) Επιταχύνει την απορρόφηση των υγρών. Οι ηλεκτρολύτες βοηθούν την καλύτερη απορρόφηση και κατακράτηση των υγρών στο σώμα. γ) Διατηρεί τον όγκο του αίματος. Κατά την άσκηση και ιδιαίτερα σε συνδυασμό με την αφυδάτωση μειώνεται ο όγκος του αίματος, με αποτέλεσμα την εμφάνιση ταχυκαρδίας και εξάντλησης. Η πρόσληψη ποτών που περιέχουν ηλεκτρολύτες βοηθά στη διατήρηση του όγκου του αίματος.

Υπομαγνησιαιμία

Συνυπάρχει συχνά με την υποκαλιαιμία. Σε ορισμένες περιπτώσεις η αιτία είναι κοινή (π.χ, τοξικότητα από το χημειοθεραπευτικό σισπλατίνη, πρωτοπαθής υπερπαθυρεοειδισμός) ενώ σε άλλες η ίδια η υπομαγνησιαιμία προκαλεί υποκαλιαιμία. Επίσης η υπομαγνησιαιμία συνυπάρχει συχνά με υπασβεστιαιμία. Έτσι αν διαπιστώσουμε υποκαλιαιμία και υπασβεστιαιμία σε έναν ασθενή, θα πρέπει να ελέγξουμε και το μαγνήσιό του.

Η διόρθωση της υποκαλιαιμίας δεν επαρκεί αν δε διορθωθεί ταυτόχρονα και το μαγνήσιο. 

Πολυουρία

Οι φυσιολογικοί άνθρωποι επί υποκαλιαιμίας μπορούν να μειώσουν το αποβαλλόμενο με τα ούρα κάλιο. Αν όμως ο όγκος των ούρων ξεπερνά τα 10L την ημέρα τότε το αποβαλλόμενο κάλιο θα είναι αρκετό για να προκαλέσει υποκαλιαιμία. Αυτό συμβαίνει κυρίως στην ψυχογενή πολυδιψία αλλά και στον κεντρικό άποιο διαβήτη.

Φάρμακα

Αμφοτερικίνη Β και L-dopa

Αιμοκάθαρση-Περιτοναϊκή

Στην αιμοκάθαρση χρησιμοποιούνται διαλύματα χαμηλού καλίου για να απομακρυνθεί η περίσσεια καλίου. Στην περιτοναϊκή τα διαλύματα δεν περιέχουν κάλιο. Αν η πρόσληψη είναι χαμηλή, μπορεί να εμφανιστεί υποκαλιαιμία και να χρειαστεί υποκατάσταση με σκεύασμα καλίου.

Διάγνωση

Συνήθως είναι εμφανής από το ιστορικό όπου μπορεί να αναφέρονται εμετοί, διάρροιες, λήψη διουρητικών. Στις περιπτώσεις που δεν είναι εμφανής χρήσιμη διαγνωστικά είναι η μέτρηση του αποβαλλόμενου με τα ούρα καλίου και ο έλεγχος της οξεοβασικής ισορροπίας.

Χρήσιμη είναι και η μέτρηση του χλωρίου στα ούρα.

Θεραπεία

Η θεραπεία στοχεύει τόσο στη διόρθωση της υποκαλαιμίας όσο και στη διόρθωση της αιτίας που την προκάλεσε.

Απαραίτητη είναι η εκτίμηση των λειτουργικών επιπτώσεων της υποκαλιαιμίας με διενέργεια ηλεκτροκαρδιογραφήματος και αξιολόγηση της μυϊκής αδυναμίας. Από  τη σοβαρότητα των  ευρημάτων θα  εξαρτηθεί η ποσότητα και ο ρυθμός χορήγησης του καλίου.

Υπάρχουν διάφορες μορφές από του στόματος ή ενδοφλέβιου καλίου. Καταλληλότερο στις περισσότερες περιπτώσεις θεωρείται το KCl. Η λήψη από του στόματος μπορεί αν προκαλέσει ελκώδεις και στενωτικές βλάβες στο γαστρεντερικό.  Σε ασθενείς που δεν μπορούν να λάβουν από του στόματος αγωγή ή σε σοβαρές παρενέργειες από την υποκαλιαιμία, θα πρέπει να χορηγείται κάλιο ενδοφλέβια.

Σε υπεραλδοστερονισμό η θεραπεία μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την αιτία που τον προκαλεί. Στο μονόπλευρο αδένωμα ή καρκίνωμα συνιστάται  χειρουργική αφαίρεση του επινεφριδίου που όμως δεν έχει θέση στην αντιμετώπιση της αμφοτερόπλευρης υπερπλασίας. Στην υπερπλασία καταλληλότερη είναι η χορήγηση καλιοσυντηρητικού διουρητικού (σπιρονολακτόνη, αμιλορίδη, τριαμτερένη) για ομαλοποίηση του καλίου. και διόρθωση της υπέρτασης. Η αμιλορίδη ίσως είναι η καλύτερα ανεκτή. Σαν συμπληρωματική αντιυπερτασική αγωγή, χρήσιμη είναι η προσθήκη αναστολέα της αγγειοτενσίνης ή  του μετατρεπτικού ενζύμου. 

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

«Θα κρυώσεις», έλεγαν οι μαμάδες μας για να μας προειδοποιήσουν τις κρύες μέρες του χειμώνα, αν φεύγαμε από το σπίτι χωρίς να στεγνώσουμε επαρκώς τα μαλλιά μας ή χωρίς να ντυθούμε σωστά.
 

Eίναι μύθος η αλήθεια ότι το κρύο μας κάνει ευάλωτους σε ασθένειες;

Για πάρα πολλά χρόνια υπάρχει η αντίληψη αν εκτεθούμε σε χαμηλές θερμοκρασίες θα κρυολογήσουμε. Σχετίζεται πράγματι το κρύο με το κρυολόγημα και τη γρίπη ή όλα αυτά είναι ένας μύθος;

Όμως, το κοινό κρυολόγημα και η γρίπη προκαλούνται από ιό.

Έτσι, αν έχετε βρέξει τα μαλλιά σας και πρέπει να φύγετε από το σπίτι επειγόντως ή αν βγείτε χωρίς μπουφάν, άραγε θα πρέπει να ανησυχείτε για την προειδοποίηση της γιαγιάς σας;

Το μόνο σίγουρο είναι ότι για να αρρωστήσετε θα πρέπει να εκτεθείτε στον μολυσματικό παράγοντα.
 

Σε περιόδους ψυχρού καιρού κυκλοφορούν περισσότερο ιοί της γρίπης και ιοί του κρυολογήματος.

Πιστεύεται πως η πρωταρχική αιτία είναι ο αυξημένος χρόνος παραμονής μεγάλου αριθμού πληθυσμού σε κλειστούς χώρους, ειδικά των παιδιών όταν επιστρέφουν στα σχολεία.

Ωστόσο, μπορεί να έχει να κάνει και με αλλαγές στο αναπνευστικό σύστημα, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα την ευκολότερη μετάδοση της λοίμωξης.

Τα χαμηλά επίπεδα υγρασίας στο περιβάλλον μπορούν να αυξήσουν τα ποσοστά μετάδοσης λόγω του ξηρού αέρα, ο οποίος επιτρέπει στα σταγονίδια να σκορπίζονται ακόμα πιο μακριά και να παραμένουν στην ατμόσφαιρα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Επίσης, η υποθερμία μειώνει τις αντιστάσεις του ανοσοποιητικού συστήματος.

Συγκεκριμένα, μια ομάδα επιστημόνων του πανεπιστημίου του Υale ανακοίνωσε την ανακάλυψη ότι οι χαμηλότερες θερμοκρασίες αποδυναμώνουν την πρώτη γραμμή άμυνας της μύτης (βλέννα και τριχίδια).

Οι ερευνητές ξεκίνησαν τροποποιώντας ένα στέλεχος του ρινοϊού-το είδος του ιού που προκαλεί τα περισσότερα κρυολογήματα-και μόλυναν ποντικούς.

Η τροποποίηση ήταν απαραίτητη επειδή οι περισσότεροι ιοί που μολύνουν τους ανθρώπους δεν αποδεικνύεται ότι μολύνουν τα τρωκτικά.

Στη συνέχεια δοκιμάστηκε το πόσο καλά τα κύτταρα που βρίσκονται στους αεραγωγούς του ποντικιού ανταποκρίνονται στον ιό σε διαφορετικές θερμοκρασίες, διαπιστώνοντας ότι σε ψυχρότερες θερμοκρασίες υπήρχε πιο αργή ανοσολογική απόκριση και συνεπώς μεγαλύτερη ευαισθησία σε λοιμώξεις.

Επομένως, ο κρύος καιρός εμποδίζει στην πραγματικότητα τις άμυνές μας ενάντια στον ρινοϊό.

Σύμφωνα με το τμήμα υγείας του πανεπιστημίου του Harvard, οι ειδικοί που μελετούν το ζήτημα υποστηρίζουν ότι η νορμάλ έκθεση σε μέτριο κρύο δεν αυξάνει την ευαισθησία μας στις λοιμώξεις.

Οι περισσότεροι ειδικοί υγείας συμφωνούν ότι ο λόγος για τον οποίο ο χειμώνας είναι η περίοδος του κρυολογήματος και της γρίπης δεν είναι η χαμηλή θερμοκρασία.

Ένας παράγοντας μπορεί να είναι η χαμηλή ηλιοφάνεια και η μικρή διάρκεια των ημερών, καθώς η έλλειψη της βιταμίνης D που παίρνουμε από τον ήλιο μπορεί ίσως να επηρεάσει το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Επιπρόσθετα, έρευνα του Εθνικού Αμερικανικού Ινστιτούτου Υγείας απέδειξε ότι το περίβλημα του ιού της γρίπης γίνεται πιο σκληρό και ανθεκτικό σε θερμοκρασίες κοντά στο μηδέν, καθιστώντας τον ιό πιο ενεργό και πιο εύκολο να μεταδοθεί το χειμώνα.

Eπίσης πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι το κρύο σφίγγει τα αιμοφόρα αγγεία με αποτέλεσμα τα λευκά αιμοσφαίρια που είναι υπεύθυνα για την καταστολή των ιώσεων να καθυστερούν και συνεπώς το ανοσοποιητικό σύστημα γίνεται πιο ασθενές.

Το μόνο σίγουρο πάντως, είναι ότι δεν είναι η έκθεση στο κρύο που ευνοεί τις λοιμώξεις, αλλά η παραμονή σε κλειστούς χώρους!

Κι αυτό γιατί πολύ απλά οι άνθρωποι έρχονται έτσι σε στενότερη επαφή με άλλους ανθρώπους που μπορούν να μεταφέρουν μικρόβια, καθώς ως γνωστόν οι λοιμώξεις αυτές οφείλονται σε ιούς

Συμπερασματικά, όντως είναι πιθανότερο να αρρωστήσουμε όταν κάνει πολύ κρύο όμως δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε για μέτρια έκθεση στο κρύο καθώς δεν έχει δυσμενή επίδραση στο ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Οπότε για να είμαστε σίγουροι, καλό είναι τον χειμώνα να βγαίνουμε έξω, αλλά να βάζουμε και ένα ρούχο παραπάνω. 

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής Βιολόγου, medlbabnews.gr iatrikanea
 

Όλο και πιο πολλοί ταλαιπωρούνται τις τελευταίες μέρες από το κοινό κρυολόγημα και την γρίπη και τα συμπτώματά τους. Τα κυριότερα και πιο ενοχλητικά είναι ο πυρετός, οι μυϊκοί πόνοι και οι πόνοι στις αρθρώσεις και φυσικά η ενοχλητική καταρροή.

Η θεραπευτική αντιμετώπιση τόσο του κοινού κρυολογήματος όσο και της γρίπης γίνεται συμπτωματικά. Στοχεύει δηλαδή στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων, στο να αυξάνει την άνεση του ασθενούς και στο να αποτρέπει πιθανή επιπλοκή εξαιτίας της νόσου.

Η ανάπαυση τους ασθενούς σε θερμό περιβάλλον, η λήψη πολλών υγρών και ζεστών ροφημάτων κρίνονται απαραίτητα στην αντιμετώπιση των ιογενών λοιμώξεων.  Επιπλέον, η χορήγηση φαρμάκων μπορεί να συμβάλει σε άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Ειδικότερα, συνιστάται η λήψη αντιβηχικών σιροπιών ή σπρέι, αποχρεμπτικών για να διευκολύνουν τη ρευστοποίηση των φλεγμάτων και αποσυμφορητικών έτσι ώστε να μειώνεται η συμφόρηση στις αναπνευστικές διόδους. Δε θα πρέπει να παραλείψουμε τη χορήγηση αναλγητικών και αντιπυρετικών, όπως η παρακεταμόλη και η ιβουπροφένη. Η χρήση ασπιρίνης πρέπει να αποφεύγεται καθώς είναι πιθανόν να προκαλέσει ένα σπάνιο σύνδρομο που αποκαλείται "σύνδρομο Reyes".

Τα αντιβιοτικά ΔΕΝ έχουν θέση στη θεραπεία του κοινού κρυολογήματος και της γρίπης καθώς είναι αναποτελεσματικά έναντι των ιών.

Τα όπλα της φύσης:

ΠΟΝΟΣ ΣΤΟΥΣ ΜΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ

Όταν πονάει όλο το κορμί με αιτία το κρυολόγημα, μια φυσική λύση μπορεί να είναι η εξής:



Αλοιφή για μασάζ:

Τι θα χρειαστείτε: 
100 γρ. αμυγδαλέλαιο 
25 σταγ. έλαιο πεύκο (Pinus sylvestris) 
25 στ. έλαιο ευκάλυπτο (Eucalyptus globules) 
25 στ. έλαιο κέδρο (Juniper) 
15 στ. έλαιο δεντρολίβανο 

Η συνταγή: Προσθέστε στο αμυγδαλέλαιο τα αιθέρια έλαια και χρησιμοποιήστε το μείγμα για να κάνετε μασάζ πρωί και βράδυ.

Αφέψημα για ανακούφιση:

Τι θα χρειαστείτε: 
5 γρ. θυμάρι (Thymus vulgaris)  
5 γρ. μελισσόχορτο (Melissa officinalis)  
5 γρ. κουφοξυλιά (Sambucus nigra) 

Η συνταγή: Βάλτε τα βότανα σε ένα σουρωτήρι και τοποθετήστε τα στο φλιτζάνι. Γεμίστε το με 750 ml βραστό νερό. Καλύψτε το για 10'. Αφήστε το να κρυώσει και πίνετε 5 φλιτζάνια.

ΠΥΡΕΤΟΣ

Όταν η θερμοκρασία του σώματός σας ανεβαίνει επικίνδυνα και νιώθετε κρυάδες, αποτελεσματικό μπορεί να είναι το εξής:



Επιθέματα:

Τι θα χρειαστείτε: 1/2 κιλό νερό κρύο, 1 κουταλάκι κονιάκ, 3 σταγόνες ευκάλυπτο, 4 σταγόνες λεμόνι.

Η συνταγή: Διαλύουμε στο κονιάκ τις σταγόνες από τα δύο αιθέρια έλαια και στη συνέχεια το ρίχνουμε στο νερό. Παίρνουμε πετσέτες, τις βρέχουμε με το διάλυμα και τις τοποθετούμε στο μέτωπό μας.

Σιρόπι για ήπιο πυρετό:

Τι θα χρειαστείτε: 
ένα μεγάλο κρεμμύδι (allium cepa)  
μέλι (όσο το μέγεθος του κρεμμυδιού) 

Η συνταγή: Βάλτε το κρεμμύδι στο φούρνο και ψήστε το για 40 λεπτά στους 200°C .  Πολτοποιήστε το και αναμείξτε το με το μέλι. Λαμβάνετε 1-2 κ.γ. ανά ώρα, μέχρι 8 φορές την ημέρα.  



Ρόφημα για υψηλό πυρετό:

Τι θα χρειαστείτε: 
1 κ.γ. χιλιόφυλλο (Achillea millefolium) 
1 κ.γ. ευπατόριο (Eupatorium perfoliatum)  
μία πρέζα τσίλι (Capsicum frutescens) 

Η συνταγή: Φτιάξτε το έγχυμα των βοτάνων σε ένα φλιτζάνι νερό. Πίνετέ το ζεστό, μέχρι και 4 φλιτζάνια την ημέρα. Μπορείτε να προσθέσετε στο μείγμα 2-3 μοσχοκάρφια. 
Σημείωση: Αποφύγετέ το αν είστε έγκυες. 



ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΝΟΛΑΙΜΟ

Γαργάρες:

Τι θα χρειαστείτε: 1/2 ποτήρι νερό, 1 κουταλάκι κονιάκ, 3 σταγόνες λεμόνι, 3 σταγόνες περγαμόντο.

Η συνταγή: Διαλύουμε τις σταγόνες από τα δύο αιθέρια έλαια στο κονιάκ και στη συνέχεια το προσθέτουμε στο ποτήρι με το νερό. Σε περίπτωση που δεν έχουμε λεμόνι και περγαμόντο, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε λεβάντα με ευκάλυπτο ή λεμόνι με μέντα.

Μασάζ (τοπικά στα σημεία όπου εμφανίζουμε πόνο): 1 κουταλάκι αμυγδαλέλαιο, 2 σταγόνες περγαμόντο, 1 σταγόνα λεμόνι.

Ρόφημα: Βράζουμε σε νερό τη ρίζα του τζίντζερ. Μόλις πάρει βράση, ρίχνουμε τον χυμό από ένα λεμόνι και προσθέτουμε μία κουταλιά μέλι.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΗΧΑ

Ρόφημα: Βράζουμε σε νερό μαντζουράνα και μόλις πάρει βράση ρίχνουμε είτε 2 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονιού (διαλυμένες σε 1 κουταλάκι κονιάκ) είτε στύβουμε φυσικό χυμό από ένα λεμόνι.

ΡΙΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Η μύτη σας τρέχει ή είναι βουλωμένη, δυσκολεύεστε να κοιμηθείτε, ενώ η όσφρηση και η γεύση σας έχουν αλλοιωθεί. Υπάρχουν φυσικές λύσεις που θα σας ανακουφίσουν.

Εισπνοές για την καταρροή:

Τι θα χρειαστείτε: 
15 γρ. ευκαλύπτου ή 5-15 σταγόνες αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου 

Η συνταγή: Εγχύστε το βότανο ή προσθέστε τις σταγόνες από το έλαιό του σε 750 ml νερό. Εισπνεύστε για 10'. 

Έγχυμα για τη συμφόρηση:

Τι θα χρειαστείτε: ½ κ.γ. θυμάρι  
½ κ.γ. ευπατόριο (Eupatorium cannabinum)

Η συνταγή: Φτιάξτε το έγχυμα των βοτάνων σε ένα φλιτζάνι νερό. Πίνετε μέχρι 3-4 φλιτζάνια την ημέρα.

 

Τι πρέπει να προσέξουμε

Η χρήση αιθέριων ελαίων ευκαλύπτου και μέντας πρέπει να αποφευχθεί από όσους κάνουν ομοιοπαθητική.

Οι καρκινοπαθείς και οι έγκυοι δεν πρέπει να χρησιμοποιούν τα αιθέρια έλαια.

Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι τα αιθέρια έλαια λειτουργούν και ως φάρμακα και για τον λόγο αυτό πρέπει πάντα να χρησιμοποιούμε λίγες σταγόνες. Οι μεγάλες δόσεις μπορεί να φέρουν αντίθετα αποτελέσματα. Η πιο γνωστή δοσολογία είναι 5 ml αλκοόλη προς 3 σταγόνες αιθέριου ελαίου.

ΙΣΧΥΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΡΙΠΗ ΜΕ ΜΕΛΙ, ΤΖΙΝΤΖΕΡ ΚΑΙ ΛΕΜΟΝΙ!

Όταν το
- Μέλι συναντά το
- τζίντζερ και το
- λεμόνι, έχουμε ένα άριστο συνδυασμό για μια ισχυρή θεραπεία για την γρίπη, το κρυολόγημα, τις ιώσεις.

Η συνταγή είναι απλή: Κόβουμε ένα λεμόνι (βιολογικό) και το συνδυάζουμε με μια μέτρια πιπερόριζα (τριμμένη) σε ένα γυάλινο βάζο. Καλύπτουμε το μείγμα αυτό με μέλι ( βιολογικό) και σφραγίζουμε το βάζο σφιχτά. Βάζουμε το βάζο μας στο ψυγείο και περιμένουμε να σχηματιστεί ένας στερεός ζελές. Και έτοιμο το φάρμακο μας!
Απλό, εύκολο, θεραπευτικό και πολύ νόστιμο.

Την επόμενη φορά που δεν θα αισθάνεστε καλά, βάλτε μια κουταλιά από το μείγμα σε μια κούπα με ζεστό νερό και πιείτε το σιγά σιγά σαν τσάι. Αν επιθυμείτε μπορείτε να παρασκευάσετε αυτό το γλυκό φάρμακο και να το προσφέρετε σαν δώρο σε ένα αγαπημένο άρρωστο φίλο -φίλη που το χρειάζεται! Πιστέψετε με θα σας ευγνωμονεί για πολύ πολύ καιρό!

Να θυμάστε ότι αυτό το μελένιο φάρμακο δεν είναι μόνο για την γρίπη μπορείτε να το χρησιμοποιείτε όποτε αισθάνεστε κουρασμένοι, η εξασθενημένοι. 
Καλή Ανάρρωση!


Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η ηλεκτρική κουβέρτα μπορεί να προθερμάνει το κρεβάτι σας και να το διατηρήσει ζεστό καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας. Η ένταση της θερμότητας που εκλύεται είναι ιδανική για ένα ήρεμο και ζεστό ύπνο ενώ απομακρύνει την υγρασία από το στρώμα και τα σεντόνια.

Η χρήση της ηλεκτρικής κουβέρτας έχει επιδράσεις στην υγεία: 

μειώνει τους μυϊκούς πόνους καθώς και πόνους που σχετίζονται με την αρθρίτιδα και την ινομυαλγία κτλ, 

μειώνει τις αλλεργίες και έχει και θετική επίδραση στα προβλήματα ιγμορίτιδας.

 

Ο όρος ηλεκτρική κουβέρτα χρησιμοποιείται για να περιγράφει δύο διακριτές κατηγορίες προϊόντων: την ηλεκτρική κουβέρτα (electrical blanket) και την ηλεκτρική υποκουβέρτα (electric underblanket) ή αλλιώς ηλεκτρικό υπόστρωμα (electric mattress pad).

Η διαφορά ηλεκτρικής κουβέρτας και ηλεκτρικού υποστρώματος είναι ότι η μεν πρώτη (κουβέρτα) χρησιμοποιείται σαν κάλυμμα, όπως δηλαδή η τυπική κουβέρτα, ενώ το ηλεκτρικό υπόστρωμα ως υπόστρωμα, δηλαδή κάτω από το σεντόνι πάνω στο οποίο κοιμόμαστε.

Μέσα στο ύφασμα της ηλεκτρικής κουβέρτας βρίσκεται μονωμένη καλωδίωση η οποία ζεσταίνεται καθώς τροφοδοτείται με ηλεκτρική τάση, με τρόπο παρόμοιο με αυτό των ηλεκτρικών καλοριφέρ, ήτοι με αντιστάσεις. Η μόνωση προστατεύει από την ηλεκτροπληξία ενώ η θέρμανση εκπέμπεται, ζεσταίνοντας το περιβάλλον.

Οι πιο μοντέρνες κουβέρτες χρησιμοποιούν ίνες άνθρακα (carbon fibres) οι οποίες είναι πιο διακριτικές, ελαφριές και ανθεκτικές από άλλα πιο παραδοσιακά μέταλλα.

Πόσο ασφαλής είναι η ηλεκτρική κουβέρτα;

 

Ο σημαντικότερος κίνδυνος από την χρήση ηλεκτρικής κουβέρτας ήταν μέχρι πριν λίγα χρόνια η εκδήλωση φωτιάς. Παλαιότερης τεχνολογίας κουβέρτες ήταν επισφαλείς ως προς αυτό και κυρίως κουβέρτες που είχαν ήδη σημειώσει μεγάλη διάρκεια ζωής (πάνω από δέκα χρόνια). 

Από το 2001 και έπειτα, οι ηλεκτρικές κουβέρτες κατασκευάζονται με ενσωματωμένα συστήματα ασφαλείας, με μηχανισμό αυτόματης διακοπής τροφοδοσίας ανάλογα με την επιθυμητή θερμοκρασία (θερμοστάτη) ή τον χρόνο λειτουργίας (χρονοδιακόπτη) ή και τα δύο.

Ο κίνδυνος της ηλεκτροπληξίας επίσης είναι υπαρκτός, για αυτό θα πρέπει κατά την αγορά μιας κουβέρτας (αλλά και κατά περιόδους) να ελέγχουμε διεξοδικά την επιφάνεια για τυχόν εκδορές ή φθορές. Οι σύγχρονες κουβέρτες βέβαια έχουν πολύ ισχυρή μόνωση και αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι είναι πλενόμενες, και μάλιστα και στο πλυντήριο.

Όσον αφορά στην χρήση της ηλεκτρικής κουβέρτας, έχουν εκφραστεί επιφυλάξεις σχετικά με τις επιπτώσεις της στην υγεία.

Οι επιφυλάξεις αυτές αφορούν την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, ακτινοβολία εξαιρετικά χαμηλής συχνότητας. Η χρήση του ηλεκτρισμού έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας. Το 1996, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) ξεκίνησε το Διεθνές Πρόγραμμα Ηλεκτρομαγνητικών Πεδίων (Ιnternational EMF Project) για να διερευνήσει τους πιθανούς κινδύνους υγείας που σχετίζονται με τις τεχνολογίες που εκπέμπουν EMF. Τα εξωτερικά ELF μαγνητικά πεδία επάγουν ηλεκτρικά πεδία και ρεύματα στο σώμα που, στις πολύ υψηλές εντάσεις πεδίων, προκαλούν νευρική και μυϊκή διέγερση, όπως και αλλαγές στη δυνατότητα διέγερσης των νευρικών κυττάρων στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Ένα μεγάλο μέρος της επιστημονικής έρευνας που εξετάζει τους μακροπρόθεσμους κινδύνους από την έκθεση σε ELF μαγνητικά πεδία έχει εστιάσει στην παιδική λευχαιμία. Τα στοιχεία σχετικά με την παιδική λευχαιμία δεν είναι αρκετά ισχυρά, ώστε να θεωρηθούν αιτιώδη.

Πάντως είναι σκόπιμο ευπαθείς κατηγορίες ανθρώπων όπως βρέφη, μικρά παιδιά, διαβητικοί, καρδιοπαθείς και ηλικιωμένοι να μην κοιμούνται με την ηλεκτρική κουβέρτα στην πρίζα, αλλά να την χρησιμοποιούν για να ζεστάνουν το κρεβάτι πριν ξαπλώσουν. 

Έτσι καλό είναι να ενεργοποιείται η ηλεκτρική κουβέρτα στην ανώτερη σκάλα λίγες ώρες προτού πέσετε για ύπνο, αρκετές για να αποθηκευτεί η ζέστη στο στρώμα και στα σκεπάσματα. Πριν πέσετε για ύπνο μπορείτε είτε να την κλείσετε, είτε να την ρυθμίσετε στην χαμηλότερη σκάλα, ανάλογα με την προτίμηση σας.

 

Τι πρέπει να προσέχουμε κατά την χρήση της ηλεκτρικής κουβέρτας:

• Δεν πρέπει να ενεργοποιούμε την ηλεκτρική κουβέρτα ενόσω είναι ακόμα διπλωμένη.

• Δεν πρέπει να ενεργοποιούμε την ηλεκτρική κουβέρτα αν έχει φθορές και χτυπήματα

• Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε δοχεία με ζεστά νερά ταυτόχρονα με την ηλεκτρική κουβέρτα

• Δεν πρέπει να ερχόμαστε σε επαφή με την κουβέρτα με βρεγμένα χέρια ή πόδια

• Δεν πρέπει να καρφώνουμε την ηλεκτρική κουβέρτα στο κρεβάτι με καρφιά.

• Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε ηλεκτρική κουβέρτα σε πτυσσόμενα κρεβάτια και αν το κάνουμε αυτό θα πρέπει να φροντίζουμε να μην υπάρχει κίνδυνος να μπλεχτεί ή τσαλακωθεί το καλώδιο τροφοδοσίας.

• Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε ηλεκτρική κουβέρτα σε κρεβάτια ανήμπορων ανθρώπων, βρεφών, ή ανθρώπων που πάσχουν από κάποιο πρόβλημα που τους καθιστά υπερευαίσθητους στην θερμότητα.

• Δεν πρέπει να επιτρέπουμε την χρήση της ηλεκτρικής κουβέρτας σε μικρά παιδιά

• Δεν πρέπει να επιτρέπουμε την ολονύχτια χρήση από ανθρώπους που έχουν βηματοδότη.

Επίσης:

• Διεξάγουμε τακτικούς οπτικούς ελέγχους για να βεβαιωθούμε ότι η ηλεκτρική κουβέρτα είναι σε καλή κατάσταση.

• Αν η κουβέρτα που έχετε είναι παλαιότερη από δέκα ετών, ίσως είναι καλύτερα να την αντικαταστήσετε.

Κατά την αποθήκευση:

• Ακολουθούμε τις οδηγίες του κατασκευαστή.

• Δεν χρησιμοποιούμε χημικά για προστασία από το σκόρο ή άλλη αιτία.

• Δεν τοποθετούμε πάνω στην ηλεκτρική κουβέρτα βαριά αντικείμενα.

Ηλεκτρική κουβέρτα και εγκυμοσύνη

Οι περισσότεροι άνθρωποι ανησυχούν ότι η χρήση ηλεκτρικής κουβέρτας μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, προκαλώντας έτσι αποβολή. Μια άλλη λογική που δίνεται συχνά είναι ότι μια ηλεκτρική κουβέρτα παράγει ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που οδηγεί σε γενετικές ανωμαλίες ή αποβολή του μωρού.
Ο φόβος ότι μια ηλεκτρική κουβέρτα μπορεί να αυξήσει τη θερμοκρασία του σώματός σας είναι αβάσιμη. Έρευνα σχετικά με την ασφάλεια της ηλεκτρικής κουβέρτας αποκαλύπτει ότι είναι εξαιρετικά απίθανο ότι μια ηλεκτρική κουβέρτα μπορεί να αυξήσει τη θερμοκρασία του σώματός. Γενικά, αποβολή ή βλάβη στο νωτιαίο νεύρο μπορεί να συμβεί μόνο όταν η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται σημαντικά πάνω από τους 39 βαθμούς Κελσίου που δεν είναι δυνατή από την χρήση ηλεκτρικής κουβέρτας.

Με τις σύγχρονες ηλεκτρικές κουβέρτες, η ασφάλεια βελτιώνεται πολύ περισσότερο καθώς συνοδεύονται από σύστημα ελέγχου θερμοκρασίας. Αυτό τις καθιστά πολύ πιο ασφαλείς στη χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και εξαλείφει ακόμη και τις δυνατότητες σύλληψης φωτιάς ή καύσης του σώματός σας κατά τη διάρκεια του ύπνου. 
Αν και το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που παράγεται από ηλεκτρικές κουβέρτες δεν προκαλεί καμία βλάβη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, υπάρχουν ορισμένα πλεονεκτήματα καθώς και κίνδυνοι που συνδέονται με τη χρήση της σε διάφορα στάδια της εγκυμοσύνης. Παρόλο που το αποτέλεσμα ερευνών δεν ήταν απολύτως σαφές, επιβεβαίωσε ότι όταν οι έγκυες γυναίκες που χρησιμοποίησαν ηλεκτρική κουβέρτα με πολύ υψηλές ρυθμίσεις, υπήρχε αυξημένος κίνδυνος αποβολής ειδικά κατά τις πρώτες επτά εβδομάδες της κύησης. 
Οι γιατροί προτείνουν ότι μια έγκυος γυναίκα πρέπει να αποφεύγει τη χρήση ηλεκτρικής κουβέρτας, ειδικά κατά τις πρώτες επτά εβδομάδες της εγκυμοσύνης της όταν οι πιθανότητες αποβολής και του καρκίνου του ενδομητρίου λόγω του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου είναι αυξημένες.
Οι ειδικοί συμβουλεύουν τη χρήση ενός επιπλέον χονδρού παπλώματος ή μπουκάλι ζεστού νερού για να κρατήσει το σώμα ζεστό αντί της ηλεκτρικής κουβέρτας.

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

Επιμέλεια: Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, Μορ. Βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Το κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα αποτελεί μία σπάνια αλλά επιθετική μορφή καρκίνου που αναπτύσσεται στο τοίχωμα των πνευμόνων και κατά κανόνα προκαλείται από την έκθεση σε αμίαντο.

Ο αμίαντος είναι μια φυσική ουσία που αποτελείται από ισχυρές ίνες, οι οποίες αντιστέκονται στη θερμότητα και σε χημικές ουσίες. Λόγω των χαρακτηριστικών αυτών ο αμίαντος έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως σαν υλικό απομόνωσης, στην οικοδομική βιομηχανία, σε μηχανικές κατασκευές, στα αυτοκίνητα, στα φρένα κ.α.

Ωστόσο ο αμίαντος αποτελεί μια σοβαρή απειλή για την ανθρώπινη ζωή και έχει απασχολήσει έντονα την ιατρική κοινότητα κατά τις τελευταίες δεκαετίες, σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου. Εξαιρετικά μεγάλη έκθεση σε αμίαντο είχαν οι διασωθέντες αλλά και οι διασώστες που βρέθηκαν στην καταστροφή των δίδυμων πύργων στην Νέα Υόρκη. Αμίαντος επίσης έχει βρεθεί σε καλλυντικά και σε παιδικές πούδρες με βάση το ταλκ. Στην Ελλάδα ήρθε στην επιφάνεια ως σοβαρό θέμα υγείας μετά από μεγάλες πυρκαγιές, όπως ήταν η φωτιά που κατέστρεψε το Μάτι, καθώς η καύση των υλικών που βρίσκονται στα κτήρια απελευθέρωσαν στην ατμόσφαιρα μεγάλες ποσότητες σκόνης αμιάντου. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια το Ελληνικό Δημόσιο μετά από αγωγές αποζημίωσε τις οικογένειες απόστρατων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού που εκτέθηκαν κατά τη θητεία τους σε αμίαντο χωρίς προφυλάξεις, και δεκαετίες μετά νόσησαν από μη ιάσιμο καρκίνο.

Η σύνδεση του αμίαντου με το κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα παρατηρήθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 50’ από τον Chris Wagner ο οποίος ήταν Ουαλός παθολογοανατόμος και εργαζόταν ως γιατρός στη Νότιο Αφρική. Μέσα στα καθήκοντά του ήταν και οι νεκροτομές. Παρατήρησε ότι οι εργάτες των ορυχείων αμιάντου πέθαιναν από έναν καρκίνο του υπεζωκότα που ονομαζόταν μεσοθηλίωμα. Δημοσίευσε τα ευρήματά του στο 1960 στο περιοδικό British Journal of Industrial Medicine και ήταν ο πρώτος που σαφώς απέδειξε τη σχέση του αμίαντου με αυτόν τον καρκίνο ανοίγοντας μία νέα εποχή στην εργασιακή και περιβαλλοντολογική ιατρική.

Η άμεση και πρώτη επαφή με τον αμίαντο δεν προκαλεί εμφανή σημεία ασθένειας. Ωστόσο η έκθεση σε αμίαντο μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση προβλημάτων υγείας, καθώς οι ίνες του αμίαντου που υπάρχουν στον αέρα μπορεί να εισέλθουν στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω του αναπνευστικού και του πεπτικού συστήματος. Ο αμίαντος γίνεται κίνδυνος για την υγεία όταν εισπνέονται υψηλές συγκεντρώσεις ινών για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα άτομα τα οποία εργάζονται καθημερινά με τον αμίαντο και εκτίθενται σ' αυτόν συνεχώς μπορούν να υποστούν σοβαρές βλάβες στην υγεία τους. Μία από τις πιο σοβαρές ασθένειες που προκαλεί ο αμίαντος είναι το κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα.

Κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα

Το μεσοθηλίωμα είναι ένας πολύ κακοήθης όγκος. Η διάγνωση της νόσου γίνεται συνήθως με καθυστέρηση, με συνέπεια οι περισσότεροι ασθενείς να εμφανίζουν προχωρημένη ή μεταστατική νόσο και να έχουν γενικά πτωχή πρόγνωση. Συγκεκριμένα, η διάμεση επιβίωση των ασθενών με προχωρημένο ή μεταστατικό κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα που δεν έχουν λάβει προηγούμενη θεραπεία, ανέρχεται σε 12 έως 14 μήνες, ενώ το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης είναι περίπου 10%.

Ο ακριβής μηχανισμός της ασθένειας παραμένει άγνωστος, καθώς επίσης και τα αίτια αυτής. Η μόνη γνωστή αιτία του μεσοθηλιώματος είναι η έκθεση του ατόμου σε ίνες αμιάντου.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ακόμα και πολύ περιορισμένη εισπνοή αρκεί για να προκαλέσει καρκίνο. Έτσι και το τρύπημα με ένα τρυπάνι μιας πλάκας αμιάντου και εισπνοή της σκόνης ή το πριόνισμα μιας πλάκας αμιαντοτσιμέντου, είναι δυνατόν να αποδειχθούν καρκινογόνα.

Συμπτώματα

Συνήθως, τα συμπτώματα της νόσου αναπτύσσονται ακόμα και 20 έως 50 χρόνια μετά την αρχική έκθεση στον αμίαντο και εμφανίζονται όταν οι όγκοι εξαπλώνονται, μεγαλώνουν και πιέζουν το θωρακικό τοίχωμα. Η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες των ασθενών να επωφεληθούν από περισσότερες επιλογές θεραπείας. Επειδή τα συμπτώματα μοιάζουν με αυτά άλλων, κοινών ασθενειών, μια αρχική εσφαλμένη διάγνωση είναι συχνή. Είναι σημαντικό ο ασθενής να γνωρίζει το ιστορικό έκθεσης στον αμίαντο και να το συζητήσει με το γιατρό του το συντομότερο δυνατό.

Τα συμπτώματα του κακοήθους μεσοθηλιώματος του υπεζωκότα περιλαμβάνουν:

• Πόνο στο στήθος
• Δυσκολία στην αναπνοή
• Ξηρό βήχα
• Κόπωση
• Βραχνάδα
• Δυσκολία στην κατάποση
• Ανεξήγητη απώλεια βάρους
• Πυρετό
• Μυϊκή αδυναμία
• Οίδημα στο πρόσωπο και στα χέρια

Όταν τα συμπτώματα εντοπίζονται και αντιμετωπίζονται γρήγορα, οι ασθενείς μπορεί να ωφεληθούν από υψηλότερη ποιότητα ζωής και βελτιωμένο προσδόκιμο ζωής. Ο έλεγχος των συμπτωμάτων αποτελεί ζωτικό σημείο της αντιμετώπισης της νόσου.

Διάγνωση

Ανάλογα με τα συμπτώματα του ασθενούς, ο γιατρός θα συστήσει διάφορες εξετάσεις όπως αξονική ή μαγνητική τομογραφία θώρακος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι απεικονιστικές εξετάσεις για άλλη ασθένεια μπορεί να αποκαλύψουν την ύπαρξη μεσοθηλιώματος. Σε άλλες περιπτώσεις, ένα γνωστό ιστορικό έκθεσης στον αμίαντο μπορεί να οδηγήσει στην απόφαση λήψης ιστού για βιοψία.

Δεν υπάρχει σαφές πρωτόκολο για τη διάγνωση του καρκίνου μεσοθηλιώματος του υπεζωκότα για κάθε ασθενή. Η παροχή του πλήρους ιστορικού εργασίας του ασθενή στον γιατρό είναι απαραίτητη για τη διαγνωστική διαδικασία. Ο γιατρός είναι πολύ δύσκολο να υποψιαστεί την ασθένεια εκτός και αν ο ασθενής αναφέρει τη φύση της εργασίας του όπου μπορεί να έχει συμβεί έκθεση σε αμίαντο.

Θεραπεία

Το κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα αντιμετωπίζεται με συμβατικές θεραπείες όπως η χειρουργική επέμβαση, η χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία. Νέες θεραπείες για τον καρκίνο, συμπεριλαμβανομένης της ανοσοθεραπείας, είναι επίσης διαθέσιμες για ορισμένους ασθενείς. Αν και δεν είναι κάθε ασθενής κατάλληλος για κάθε τύπο θεραπείας της νόσου, οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να επωφεληθούν από την παρηγορητική φροντίδα που βοηθά στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Νέες θεραπείες

Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι η φαρμακευτική εταιρεία Bristol Myers Squibb έλαβε έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τον συνδυασμό nivolumab με ipilimumab για την πρώτης γραμμής θεραπεία ενηλίκων ασθενών με ανεγχείρητο κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα. Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής βασίζεται σε αποτελέσματα από τη μελέτη CheckMate -743, την πρώτη και μοναδική θετική μελέτη Φάσης 3 που αφορά ανοσοθεραπεία ως πρώτης γραμμής θεραπεία κακοήθους μεσοθηλιώματος του υπεζωκότα. Η μελέτη πέτυχε το πρωτεύον καταληκτικό σημείο, καταδεικνύοντας μεγαλύτερη συνολική επιβίωση (OS) με τον συνδυασμό nivolumab με ipilimumab έναντι χημειοθεραπείας (πεμετρεξίδη και σισπλατίνη ή καρβοπλατίνη) στο σύνολο των τυχαιοποιημένων ασθενών. Επιπρόσθετα, το προφίλ ασφάλειας για τον συνδυασμό nivolumab με ipilimumab ως πρώτης γραμμής θεραπεία του κακοήθους μεσοθηλιώματος του υπεζωκότα ήταν διαχειρίσιμο, βάσει των καθιερωμένων πρωτοκόλλων διαχείρισης ανεπιθύμητων ενεργειών. Επίσης, το προφίλ ασφάλειας ήταν αντίστοιχο με εκείνο που έχει αναφερθεί σε προηγούμενες μελέτες του εν λόγω συνδυασμού σε άλλους τύπους όγκων.

«Ύστερα από πολλά χρόνια μικρής προόδου στη θεραπεία του κακοήθους μεσοθηλιώματος του υπεζωκότα, διαπιστώνουμε σημαντικό κλινικό όφελος για τους ασθενείς που έλαβαν τον συνδυασμό nivolumab με ipilimumab στο πλαίσιο της μελέτης CheckMate -743», δήλωσε ο Paul Baas, M.D., Ph.D., Τμήμα Ογκολογίας Θώρακα, Αντικαρκινικό Ινστιτούτο Ολλανδίας και Πανεπιστήμιο του Λάιντεν. «Με την έγκριση του συγκεκριμένου συνδυασμού διπλού ανοσοαποκλεισμού από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι ασθενείς και οι γιατροί θα έχουν πλέον στη διάθεσή τους μία νέα θεραπευτική επιλογή, η οποία έχει δείξει σημαντική βελτίωση της επιβίωσης και επιτρέπει πλέον την καλύτερη διαχείριση της ανθεκτικής αυτής νόσου».

Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επιτρέπει τη χρήση του συνδυασμού nivolumab με ipilimumab ως πρώτης γραμμής θεραπεία για το ανεγχείρητο κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα στα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και στην Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία. Εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο συνδυασμός έχει λάβει έγκριση σε έξι χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ πρόσθετες αιτήσεις για έγκριση βρίσκονται υπό αξιολόγηση από ρυθμιστικές αρχές παγκοσμίως.

 

«Η έγκριση του συνδυασμού nivolumab με ipilimumab από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποτελεί ένα κρίσιμης σημασίας βήμα για την αντιμετώπιση των ακάλυπτων αναγκών των ασθενών με κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα. Στη μελέτη CheckMate -743, ο εν λόγω συνδυασμός διπλού ανοσοαποκλεισμού έδειξε κλινικά ουσιαστική βελτίωση της επιβίωσης έναντι της καθιερωμένης θεραπείας, με 41% των ασθενών που έλαβαν τον συνδυασμό nivolumab με ipilimumab να παραμένουν εν ζωή στα δύο έτη, σε σύγκριση με μόλις 27% των ασθενών που έλαβαν χημειοθεραπεία», δήλωσε ο Abderrahim Oukessou, M.D., Αντιπρόεδρος, επικεφαλής του τμήματος ανάπτυξης καρκίνου του θώρακα της Bristol Myers Squibb. «Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους ασθενείς και τους ερευνητές που συμμετείχαν στη μελέτη CheckMate -743, η συμβολή των οποίων ήταν απαραίτητη για να προσφέρουμε την πρώτη ανοσοθεραπευτική επιλογή για τη συγκεκριμένη νόσο σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση».

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

Σίγουρα δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να αναγνωρίσει κανείς και να παραδεχτεί ότι το παιδί του είναι χρήστης ναρκωτικών και χρήζει βοήθειας. Αυτό εξαρτάται από τον βαθμό χρήσης των ουσιών ωστόσο μετά και από μελέτες έχει διαφανεί ότι υπάρχουν κάποια σημάδια που προδίδουν την χρήση ή και εξάρτηση ενός ατόμου.

Σε μια εποχή του πλαστού και του φαίνεσθε ο γονείς οφείλουν να είναι σε εγρήγορση και να έχουν τα μάτια τους ανοικτά για τα παιδιά τους από την προεφηβική κιόλας ηλικία.
Έρευνες από ερωτηματολόγια και γιατρούς έχουν δείξει ότι υπάρχουν παιδιά που ξεκίνησαν να κάνουν χρήση κάνναβης από τα 11 τους χρόνια.

Σίγουρα για κανένα γονέα δεν είναι ότι πιο ευχάριστο να βρεθεί αντιμέτωπος με μια τέτοια αλήθεια ή ένα τόσο λυπηρό γεγονός, ωστόσο οι ειδικοί ψυχολόγοι συνιστούν μετά την παραδοχή της πραγματικότητας, την γρήγορη αντίδραση.
Όχι με αστυνομικά μέτρα και τιμωρίες. Αν γνωρίζετε καλά τα παιδιά σας και ξέρετε τι συμβαίνει στη ζωή τους, τότε θα μπορέσετε να καταλάβετε ευκολότερα αν κάποιες αλλαγές πρέπει να προκαλέσουν ανησυχία ή όχι. Είναι όμως ζωτικής σημασίας να μην πανικοβληθείτε και να μην αρχίσετε να παριστάνετε τον ντεντέκτιβ. Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει έλλειψη εμπιστοσύνης και φόβο, καθώς και να επιτείνει τις διαφορές ανάμεσά σας.

Το καλύτερο είναι να ζητήσετε την βοήθεια ενός ειδικού. Ελάτε σε επαφή με το γιατρό σας, το τοπικό Νοσοκομείο ή Κέντρο Υγείας, μιλήστε στον ιερέα της ενορίας σας ή στον σχολικό σύμβουλο. Κοιτάξτε στον κατάλογο για τα τηλέφωνα των Κέντρων Αποτοξίνωσης. Μιλήστε στους φίλους ή τους γείτονές σας.

Σχετικά με το αν κάποιο εξαρτημένο άτομο μπορεί να διακόψει τη χρήση από μόνο του χωρίς ιατρική/ψυχολογική βοήθεια,  η απάντηση σύμφωνα με τους ψυχολόγους  είναι ότι μπορεί να το κάνει αυτό και πολλοί χρήστες διακόπτουν από μόνοι τους.
Είτε λάβει κανένας επαγγελματική βοήθεια είτε όχι είναι απαραίτητο να έχει κίνητρα, να έχει λάβει από μόνος του την απόφαση να διακόψει. Η μόνη περίπτωση που συστήνουμε απαραιτήτως λήψη ιατρικής βοήθειας για τη διακοπή της χρήσης, είναι η χρόνια εξάρτηση από το αλκοόλ με σωματική εξάρτηση, διότι το στερητικό σύνδρομο είναι πολύ επικίνδυνο και ενέχει κινδύνους για τη ζωή.

ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα συμπτώματα της χρήσης ουσιών, ιδιαίτερα όταν το παιδί μπορεί να βρίσκεται στα αρχικά στάδια. Όμως, είναι σημαντικό οι γονείς να έχουν μια τέτοια συναισθηματική σχέση με το παιδί τους, ώστε πολύ νωρίτερα να αναγνωρίσουν χαρακτηριστικά που δεν σχετίζονται άμεσα με τη χρήση και την εξάρτηση αλλά μπορεί να αφορούν προβληματική ανάπτυξη του παιδιού. 

Υπάρχουν κάποια σημάδια που οι γονείς μπορεί να προσέξουν όπως,

ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΝΤΥΣΙΜΟ, ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ Ή ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ 
Οι ψυχολόγοι επισημάνουν πως όλα αυτά είναι σημάδια ότι το παιδί σας υποκύπτει στην πίεση των συνομηλίκων του. Αυτό σημαίνει ότι κινδυνεύει να υποκύψει στην ίδια παρεΐστικη πίεση και με τα ναρκωτικά. Όλοι θέλουμε να είμαστε "ενσωματωμένοι" στην κοινωνία -ιδιαίτερα τα παιδιά - και το να ενδίδεις στις απαιτήσεις της παρέας σου δεν είναι αναγκαστικά κακό πράγμα.

ΚΑΚΕΣ ΠΑΡΕΕΣ 
Ξαφνικά το παιδί σας αποκτά νέες κακές παρέες. Οι φίλοι του παιδιού σας είναι σαν ένας καθρέφτης για το γιο ή την κόρη σας. Κοιτάξτε σ' αυτόν τον καθρέφτη και προσπαθήστε να δείτε το δικό σας παιδί.

ΑΡΓΟΠΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΚΑΣΙΑΡΧΕΙΑ 
Τα παιδιά είναι εκπληκτικά στο να καλύπτονται συνεπώς οι γονείς οφείλουν να ελέγχουν διακριτικά κατά πόσον τα παιδιά τους είναι συνεπή στις υποχρεώσεις τους στο σχολείο κυρίως. Δεν είναι κακό αν υποψιάζεστε κάτι να πάρετε ένα τηλέφωνο στο σχολείο να ρωτήσετε για τις απουσίες του.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ για οτιδήποτε και κυρίως για το σχολείο. Αν το παιδί σας πειραματίζεται με τα ναρκωτικά, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να δείτε τέτοιες αλλαγές συμπεριφοράς. Συχνά οι γονείς αυτό το βλέπουν σαν φυσιολογική εφηβική συμπεριφορά - που μπορεί και να είναι φυσικά.
ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΙΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΥΠΝΟΥ Μήπως κοιμάται πολύ ή λίγο ;

ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΗ ΧΡΗΣΗ ΒΡΩΜΙΚΗΣ Η ΑΝΗΘΙΚΗΣ ΓΛΩΑΣΣΑΣ
Μήπως το παιδί σας ξαφνικά άρχισε να μιλά με βρομόλογα; Αυτό θα σας υποδείκνυε ότι άρχισε να ενδίδει στην πίεση της παρέας του και θα ήταν ένα σημάδι προειδοποίησης για σας.  

Επίσης, άλλα σημάδια για εγρήγορση είναι τα ξεσπάσματα θυμού, η παράνοια, τα ψέματα, οι κυκλοθυμικές στάσεις, η υπερβολική και αργή χρήση ομιλίας.

Μερικές φορές είναι δύσκολο να αναγνωρίσει κάποιος τη διαφορά ανάμεσα στην κανονική εφηβική συμπεριφορά και στη συμπεριφορά που δημιουργείται από τη χρήση ουσιών. Αλλαγές που είναι ακραίες ή που διαρκούν περισσότερο από μερικές μέρες μπορεί να είναι μια ένδειξη.

Σκεφτείτε τις επόμενες ερωτήσεις:
Φαίνεται το παιδί σας απόμακρο, μελαγχολικό, κουρασμένο, απρόσεχτο σε σχέση με την προσωπική του περιποίηση;
Έχει αρχίσει να γίνεται εχθρικό, επιθετικό και μη συνεργάσιμο ;
Έχει ξαφνικές αλλαγές στη διάθεσή του από χαρούμενο και ζωηρό σε σκυθρωπό, αμίλητο και κακόκεφο;
Έχουν χειροτερέψει οι σχέσεις του παιδιού σας με τα άλλα μέλη της οικογένειας;
Έχει απομακρύνει ή παρατήσει τους παλιούς του φίλους;
Παρουσιάζει χαμηλή σχολική απόδοση και πολλές απουσίες;
Έχει χάσει το ενδιαφέρον του για τις αγαπημένες του δραστηριότητες;
Έχουν αλλάξει οι συνήθειες του παιδιού σας όσον αφορά τη διατροφή και τον ύπνο του (π.χ. υπνηλία ή αϋπνία, απώλεια όρεξης);
Λέει πολλά ψέματα και παρουσιάζει έντονη μυστικοπάθεια;
Παρουσιάζονται ανεξήγητες απώλειες χρημάτων ή αντικειμένων από το σπίτι;
Παρουσιάζονται ασυνήθιστες μυρωδιές, λεκέδες ή σημάδια στο σώμα, τα ρούχα ή στο δωμάτιό του;
Έχετε βρει ασυνήθιστη σκόνη, χάπια, κομμάτια αλουμινόχαρτο, πλαστικά καλαμάκια, χαρτάκια για τσιγάρο, βελόνες ή σύριγγες
Θετικές απαντήσεις στην πλειοψηφία αυτών των ερωτήσεων μπορεί να δείχνουν ότι το παιδί κάνει χρήση ουσιών. Όμως, κάποιες από αυτές τις ενδείξεις μπορεί, επίσης, να εμφανίζονται σε ένα παιδί το οποίο δεν χρησιμοποιεί ουσίες αλλά μπορεί να έχει άλλα προβλήματα. Εάν έχετε αμφιβολία, ζητήστε βοήθεια.

ΕΙΔΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ

01. Ινδική κάνναβις
Η μαριχουάνα/χασίς επηρεάζει τη μνήμη, την κρίση και την αντίληψη.

 02. 'Εκσταση
'Εκσταση είναι η ονομασία που χρησιμοποιείται για τη μεθιλενοδιοσιμεταμφεταμίνη. Κυκλοφορεί συνήθως σε μορφή χρωματιστών χαπιών με διάφορα σχέδια, όπως καρδιές, αστέρια, κ.α.

03. Κοκαΐνη
H κοκαΐνη είναι μια ουσία με βραχεία διεγερτική επίδραση στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και με ιδιότητες τοπικού αναισθητικού.

04. Κράκ
Το κρακ είναι μια μορφή free-base κοκαΐνης που η διαδικασία παραγωγής του είναι σχετικά εύκολη. Αυτό κάνει την ουσία αρκετά φθηνή στην παράνομη αγορά, άρα και πιο προσιτή

05. Παραισθησιογόνα
Τα παραισθησιογόνα είναι μια σειρά από ουσίες που έχουν την ιδιότητα να διαταράσσουν τον ψυχικό κόσμο του ατόμου και να προκαλούν αντιληπτικές διαταραχές, όπως οπτικές και ακουστικές παραισθήσεις.

06. Μεθαμφεταμίνη (speed)
Το speed είναι διεγερτικό που συχνά κατασκευάζεται από το ανακάτεμα διάφορων διεγερτικών φαρμάκων.

07. Ηρωίνη
Η ηρωίνη προέρχεται από την οπιούχο παπαρούνα που χρησιμοποιείται και για τη δημιουργία της κατηγορίας αναλγητικών-ναρκωτικών φαρμάκων όπως η κωδείνη και η μορφίνη.

08. Rohypnol
Το Rohypnol ανήκει στην κατηγορία των βενζοδιαζεπινών (όπως το Stedon και το Xanax) και στην Ελλάδα κυκλοφορεί με τα ονόματα Hypnocedon και Vulbegal (λεξιλόγιο πιάτσας: ύπνος, βούλμπε, κουμπιά, βενζίνες κ.ά.).

09. GHB
To GHB κυκλοφορεί συνήθως σε μορφή σκόνης ή διαλυμένο σε κάποιο υγρό. Στην υγρή μορφή του ο χρήστης δεν μπορεί να γνωρίζει την περιεκτικότητα του GHB στο υγρό και για αυτό το λόγο πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός.

10. Κεταμίνη
Η Κεταμίνη κυκλοφορεί σε υγρή μορφή ή σε λευκή σκόνη και η χρήση της ποικίλει. Μπορεί να καπνιστεί, να χορηγηθεί ενδοφλεβίως, ή να ληφθεί από το στόμα ή τη μύτη.

11. Εισπνεόμενα - πτητικά
Τα εισπνεόμενα είναι ουσίες που περιέχονται σε προϊόντα καθημερινής χρήσης και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αλλαγή της ψυχικής διάθεσης του ατόμου.

12. Ηρεμιστικά
Τα ηρεμιστικά είναι χημικές φαρμακευτικές ουσίες που χορηγούνται με ιατρική συνταγή σε άτομα που έχουν προβλήματα άγχους και αϋπνίας.

επιμέλεια , μοριακή βιολόγος,Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή medlabnews.gr iatrikanea