Η εκκλησία απέστειλε ευχαριστήρια επιστολή σε μέλη του Ρουβίκωνα για τη βοήθειά τους στην κατάσβεση της φωτιάς που είχε ξεσπάσει στην Πεντέλη τον Αύγουστο.

Ο Ιωάννης Σαββάκης, πρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου, έστειλε εκ μέρους του Ιερού Ναού Αγίας Μεγαλομάρτυρος Παρασκευής και Οσίας Παρασκευής της Επιβατηνής στη Νέα Πεντέλη, επιστολή ευχαριστώντας τον Ρουβίκωνα για τη συμβολή μελών του στην αντιμετώπιση της πυρκαγιάς.

Αναλυτικά η επιστολή έχει ως εξής:

«Αγαπητοί φίλοι,

Μετά από την καταστροφική πυρκαγιά της 12ης Αυγούστου που έπληξε κυρίως τη Νέα Πεντέλη και άφησε πίσω της πολλούς ενορίτες μας άστεγους, εμείς ως ενορία επιδοθήκαμε σε έναν αγώνα ανακούφισης των πληγέντων προσφέροντας καθημερινά φαγητό και άλλα είδη καθημερινής διατροφής.

Απευθυνθήκαμε σε εσάς ζητώντας να μας συνδράμετε ώστε να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε αυτή την έκτακτη ανάγκη.

Εσείς μας βοηθήσατε με προθυμία και αλληλεγγύοι όλοι μαζί μπορέσαμε να βοηθήσουμε τους αναγεκέμνους συμπολίτες μας.

Σας μεταφέρω την ευγνωμοσύνη όσων βοηθήθηκαν καθώς και τις προσωπικές μου ευχαριστίες.

Εύχομαι η Αγία Παρασκευή να ευλογεί τον κάθε έναν από εσάς και να σας ενδυναμώσει στο κοινωνικό έργο που προσφέρετε».

Ρουβίκωνας: «Δεν είναι τρολιά»

Ο Γιώργος Καλαϊτζίδης, μέλος της οργάνωσης, ανέφερε σε ανάρτησή του:

«”Παιδιά σας ευχαριστούμε πολύ για όλα όσα κάνατε για μας. Σας στέλνει η εκκλησία αυτή την ευχαριστήρια επιστολή και δεν έχει πρόβλημα να τη δημοσιεύσετε. Σας ευχαριστώ πολύ εκ μέρους των κατοίκων της Πεντέλης”.

Το παραπάνω μήνυμα μας στάλθηκε σήμερα μαζί με την ευχαριστήρια επιστολή που βλέπετε στην φωτο.

Ειναι αληθινή δεν είναι τρολιά.»

Ανατροπή του χριστιανικού γάμου και του θεσμού της ελληνικής οικογένειας βλέπει η Ιερά Σύνοδος πίσω από την επικείμενη νομοθετική ρύθμιση για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.

Στην εγκύκλιο που αναμένεται να διαβαστεί στις 4 Φεβρουαρίου στις εκκλησίες η ηγεσία της ελληνικής ορθόδοξης Εκκλησίας δηλώνει κατηγορηματικά αντίθετη στον γάμο και επιχειρηματολογεί με τρόπο σκοταδιστικό έως και ανιστόρητο, χαρακτηρίζοντας την ομοφυλοφιλία ως «αμαρτία».

«Η χριστιανική παραδοσιακή οικογένεια αποτελείται από πατέρα, μητέρα και παιδιά, και σε αυτήν την οικογένεια τα παιδιά αναπτύσσονται, γνωρίζοντας την μητρότητα και την πατρότητα που θα είναι απαραίτητα στοιχεία στην μετέπειτα εξέλιξή τους» αναφέρεται στο κείμενο και προστίθεται «ηΕκκλησία βασίζεται σε αυτήν την Παράδοση, που δόθηκε από τον Θεό στους Αγίους, και δεν μπορεί να αποδεχθή κάθε άλλη μορφή Γάμου, πολλώ δε μάλλον τον λεγόμενο ''ομοφυλοφιλικό γάμο''».

Η Ιερά Σύνοδος αφήνει, μάλιστα, και σαφείς αιχμές προς την Πολιτεία ισχυριζόμενη ότι έχει την αρμοδιότητα να καταρτίζει νομοσχέδια και να ψηφίζει νόμους «ώστε στην κοινωνία να υπάρχει ενότητα, ειρήνη και αγάπη», ενώ συμπληρώνει ότι η Εκκλησία «είναι θεσμός αρχαιότατος, έχει διαχρονικές παραδόσεις αιώνων, συμμετέχει σε όλες τις κατά καιρούς δοκιμασίες του λαού»

Η ανακοίνωση καταλήγει με το ότι: «η Εκκλησία καταδικάζει την κάθε αμαρτία ως απομάκρυνση του ανθρώπου από το Φως και την αγάπη του Θεού, συγχρόνως αγαπά τον κάθε αμαρτωλό, διότι και αυτός έχει το ''κατ’ εικόνα Θεού'' και μπορεί να φθάση στο ΄΄καθ’ ομοίωσιν΄΄, εάν συνεργήση στην Χάρη του Θεού».

Αναλυτικά το κείμενο:

Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ 3 0 8 5

Πρός τό Χριστεπώνυμο Πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Θέμα: «Ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος περί τοῦ Γάμου»

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Όπως έχετε ενημερωθή, μόλις πριν από λίγες ημέρες, δηλαδή την 23η Ιανουαρίου 2024, συνήλθε η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, που είναι η Ανωτάτη Αρχή της Εκκλησίας μας, για να μελετήση το θέμα που ανέκυψε στις ημέρες μας, δηλαδή την θέσπιση του «πολιτικού γάμου» των ομοφυλοφίλων, με όλες τις συνέπειες που επιφέρει αυτό στο οικογενειακό δίκαιο.

Η Ιεραρχία συζήτησε επαρκώς το θέμα αυτό με υπευθυνότητα και νηφαλιότητα, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά την ενότητά της, και στην συνέχεια ομόφωνα αποφάσισε τα δέοντα που έχουν ανακοινωθή.
Μια από τις αποφάσεις που έλαβε είναι να ενημερώση το πλήρωμά της, το οποίο θέλει να ακούση τις αποφάσεις της και τις θέσεις της. Μέσα στο πλαίσιο αυτό, η Ιεραρχία απευθύνεται προς όλους εσάς, για να διατυπώση την αλήθεια για το σοβαρό αυτό θέμα.

1. Το έργο της Εκκλησίας, διά μέσου των αιώνων, είναι διπλό, δηλαδή θεολογικό, με το να ομολογή την πίστη της, όπως την αποκάλυψε ο Χριστός και την έζησαν οι Άγιοί της, και ποιμαντικό, με το να ποιμαίνη τους ανθρώπους στην κατά Χριστόν ζωή.

Αυτό το έργο της φαίνεται στην Αγία Γραφή και στις αποφάσεις των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων, οι οποίες θέσπισαν όρους για την ορθόδοξη πίστη και ιερούς κανόνες, που καθορίζουν τα όρια μέσα στα οποία πρέπει να κινούνται όλα τα μέλη της, Κληρικοί, Μοναχοί και Λαικοί.

Έτσι, η Εκκλησία ποιμαίνει, δηλαδή θεραπεύει τις πνευματικές ασθένειες των ανθρώπων, ώστε οι Χριστιανοί να ζούν σε κοινωνία με τον Χριστό και τους αδελφούς τους, να απαλλαγούν από την φιλαυτία και να αναπτυχθή η φιλοθεία και η φιλανθρωπία, δηλαδή η ιδιοτελής, φίλαυτη αγάπη να γίνη ανιδιοτελής αγάπη.

2. Ο Θεός αγαπά όλους τους ανθρώπους, δικαίους και αδίκους, αγαθούς και κακούς, αγίους και αμαρτωλούς∙ αυτό κάνει και η Εκκλησία. Άλλωστε, η Εκκλησία είναι πνευματικό Νοσοκομείο που θεραπεύει τους ανθρώπους, χωρίς να αποκλείη κανέναν, όπως δείχνει η παραβολή του Καλού Σαμαρείτου, την οποία είπε ο Χριστός (Λουκ. ι΄, 3037). Το ίδιο κάνουν και τα νοσοκομεία και οι ιατροί για τις σωματικές ασθένειες. Όταν οι ιατροί κάνουν χειρουργικές επεμβάσεις στους ανθρώπους, κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθή ότι δεν έχουν αγάπη.

Αλλά οι άνθρωποι ανταποκρίνονται διαφορετικά σε αυτήν την αγάπη της Εκκλησίας∙ άλλοι την επιθυμούν και άλλοι όχι. Ο ήλιος αποστέλλει τις ακτίνες του σε όλη την κτίση, άλλοι όμως φωτίζονται και άλλοι καίγονται, και αυτό εξαρτάται από την φύση αυτών που δέχονται τις ηλιακές ακτίνες.
Έτσι, η Εκκλησία αγαπά όλα τα βαπτισθέντα παιδιά της και όλους τους ανθρώπους που είναι δημιουργήματα του Θεού, μικρούς και μεγάλους, αγάμους και εγγάμους, Κληρικούς, Μοναχούς και Λαικούς, επιστήμονες και μη, άρχοντες και αρχομένους, ετεροφύλους και ομοφυλοφίλους, και ασκεί την φιλάνθρωπη αγάπη της, αρκεί, βέβαια, να το θέλουν και οι ίδιοι και να ζούν πραγματικά στην Εκκλησία.

3. Η Θεολογία της Εκκλησίας για τον Γάμο απορρέει από την Αγία Γραφή, την διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας και την διάταξη του Μυστηρίου του Γάμου.
Στο βιβλίο της Γενέσεως γράφεται: «Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν, άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς. Και ευλόγησεν αυτούς λέγων˙ αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην και κατακυριεύσατε αυτήν και άρχετε των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού και πάντων των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπετών των ερπόντων επί της γης» (Γεν., 1, 2728).
Αυτό σημαίνει ότι «η δυαδικότητα των δύο φύσεων και η συμπληρωματικότητά τους δεν αποτελούν κοινωνικές επινοήσεις, αλλά παρέχονται από τον Θεό»∙ «η ιερότητα της ένωσης άνδρα και γυναίκας παραπέμπει στην σχέση του Χριστού και της Εκκλησίας»∙ «ο χριστιανικός Γάμος δεν είναι απλή συμφωνία συμβίωσης, αλλά ιερό Μυστήριο, διά του οποίου ο άνδρας και η γυναίκα λαμβάνουν την Χάρη του Θεού για να προχωρήσουν προς την θέωσή τους»∙ «ο πατέρας και η μητέρα είναι συστατικά στοιχεία της παιδικής και της ενήλικης ζωής».

Όλη η θεολογία του Γάμου φαίνεται καθαρά στην ακολουθία του Μυστηρίου του Γάμου, στα τελούμενα και τις ευχές. Σ’ αυτό το Μυστήριο η ένωση ανδρός και γυναικός ιερολογείται εν Χριστώ Ιησού, με τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Τα αποτελέσματα του εν Χριστώ Γάμου είναι η δημιουργία καλής συζυγίας και οικογενείας, η γέννηση παιδιών, ως καρπού της αγάπης των δύο συζύγων, άνδρα και γυναίκας, και η σύνδεσή τους με την εκκλησιαστική ζωή. Η μη ύπαρξη παιδιών χωρίς την ευθύνη των συζύγων, δεν διασπά την εν Χριστώ συζυγία.

Η χριστιανική παραδοσιακή οικογένεια αποτελείται από πατέρα, μητέρα και παιδιά, και σε αυτήν την οικογένεια τα παιδιά αναπτύσσονται, γνωρίζοντας την μητρότητα και την πατρότητα που θα είναι απαραίτητα στοιχεία στην μετέπειτα εξέλιξή τους.

Εξ άλλου, όπως φαίνεται στο «Ευχολόγιο» της Εκκλησίας, υπάρχει σαφέστατη σύνδεση μεταξύ των Μυστηρίων του Βαπτίσματος, του Χρίσματος, του Γάμου, της Εξομολογήσεως και της Θείας Κοινωνίας του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Κάθε διάσπαση αυτής της σύνδεσης δημιουργεί εκκλησιολογικά προβλήματα.

Επομένως, βαπτιζόμαστε και χριόμαστε για να κοινωνήσουμε του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Γίνεται ο Γάμος ώστε οι σύζυγοι και η οικογένεια να συμμετέχουν στο Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας και να κοινωνούν του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Κάθε διάσπαση της σχέσεως αυτής των Μυστηρίων συνιστά την εκκοσμίκευση.

Η Εκκλησία βασίζεται σε αυτήν την Παράδοση, που δόθηκε από τον Θεό στους Αγίους, και δεν μπορεί να αποδεχθή κάθε άλλη μορφή Γάμου, πολλώ δε μάλλον τον λεγόμενο «ομοφυλοφιλικό γάμο».

4. Σε ένα ευνομούμενο Κράτος η Πολιτεία με τα συντεταγμένα όργανά της έχει την αρμοδιότητα να καταρτίζη νομοσχέδια και να ψηφίζη νόμους, ώστε στην κοινωνία να υπάρχη ενότητα, ειρήνη και αγάπη.
Η Εκκλησία, όμως, είναι θεσμός αρχαιότατος, έχει διαχρονικές παραδόσεις αιώνων, συμμετέχει σε όλες τις κατά καιρούς δοκιμασίες του λαού, συνετέλεσε αποφασιστικά στην ελευθερία του, όπως φαίνεται από την ιστορία, την παλαιότερη και την πρόσφατη, και πρέπει όλοι να στέκονται με σεβασμό, τον οποίο κατά καιρούς διακηρύσσουν. Άλλωστε και όλοι οι άρχοντες, εκτός από μερικές εξαιρέσεις, είναι δυνάμει και ενεργεία μέλη της. Η Εκκλησία ούτε συμπολιτεύεται ούτε αντιπολιτεύεται, αλλά πολιτεύεται κατά Θεόν και ποιμαίνει όλους. Γι’ αυτό και έχει ιδιαίτερο λόγο που πρέπει να γίνεται σεβαστός.

Στο θέμα του λεγομένου «πολιτικού γάμου των ομοφυλοφίλων», η Ιερά Σύνοδος όχι μόνον δεν μπορεί να σιωπήση, αλλά πρέπει να ομιλήση, από αγάπη και φιλανθρωπία σε όλους. Γι’ αυτό η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος στην πρόσφατη απόφασή της με ομόφωνο και ενωτικό τρόπο, για λόγους τους οποίους αιτιολόγησε, δήλωσε ότι «είναι κάθετα αντίθετη προς το προωθούμενο νομοσχέδιο».
Και αυτή η σαφής απόφασή της στηρίζεται στο ότι «οι εμπνευστές του νομοσχεδίου και οι συνευδοκούντες σε αυτό προωθούν την κατάργηση της πατρότητας και της μητρότητας και την μετατροπή τους σε ουδέτερη γονεικότητα, την εξαφάνιση των ρόλων των δύο φύλων μέσα στην οικογένεια και θέτουν πάνω από τα συμφέροντα των μελλοντικών παιδιών τις σεξουαλικές επιλογές των ομοφυλοφίλων ενηλίκων».

Επί πλέον, η θέσπιση της «υιοθεσίας παιδιών» «καταδικάζει τα μελλοντικά παιδιά να μεγαλώνουν χωρίς πατέρα ή μητέρα σε ένα περιβάλλον σύγχυσης των γονεικών ρόλων», αφήνοντας δε ανοικτό παράθυρο για την λεγόμενη «παρένθετη κύηση», που θα δώση κίνητρα «για την εκμετάλλευση ευάλωτων γυναικών» και αλλοίωση του ιερού θεσμού της οικογενείας.

Όλα αυτά η Εκκλησία, η οποία πρέπει να εκφράζη το θέλημα του Θεού και να καθοδηγή ορθόδοξα τα μέλη της, δεν μπορεί να τα αποδεχθή, διότι διαφορετικά θα προδώση την αποστολή της. Και το κάνει αυτό όχι μόνο από αγάπη στα μέλη της, αλλά από αγάπη και στην ίδια την Πολιτεία και τους θεσμούς της, ώστε να προσφέρουν στην κοινωνία και να συντελούν στην ενότητά της.
Αποδεχόμαστε, βέβαια, τα δικαιώματα των ανθρώπων τα οποία κινούνται σε επιτρεπτά όρια, σε συνδυασμό με τις υποχρεώσεις τους, αλλά η νομιμοποίηση του απολύτου «δικαιωματισμού», που είναι θεοποίηση των δικαιωμάτων, προκαλεί την ίδια την κοινωνία.

5. Η Εκκλησία ενδιαφέρεται για την οικογένεια, η οποία αποτελεί το κύτταρο της Εκκλησίας, της κοινωνίας και του Έθνους. Σε αυτό πρέπει να συντείνη και η Πολιτεία, όπως διαλαμβάνεται στο ισχύον Σύνταγμα ότι «η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο Γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους» (αρ. 21).

Σύμφωνα δε με τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, που είναι νόμος του Κράτους (590/1977), «η Εκκλησία της Ελλάδος συνεργάζεται μετά της Πολιτείας, προκειμένου περί θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος ως… της εξυψώσεως του θεσμού του γάμου και της οικογενείας» (αρ. 2).

Έτσι, προτρέπουμε την Πολιτεία να προβή στην αντιμετώπιση του Δημογραφικού προβλήματος «που εξελίσσεται σε βόμβα έτοιμη να εκραγεί» και είναι το κατ’ εξοχήν εθνικό θέμα της εποχής μας, του οποίου η επίλυση υπονομεύεται από το προς ψήφιση νομοσχέδιο, και την καλούμε να υποστηρίξη τις πολύτεκνες οικογένειες που προσφέρουν πολλά στην κοινωνία και το Έθνος.

Όλα τα ανωτέρω η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος ανακοινώνει σε όλα τα μέλη της «με αίσθημα ποιμαντικής ευθύνης και αγάπης», διότι όχι μόνο ο λεγόμενος «γάμος των ομοφυλοφίλων» είναι ανατροπή του Χριστιανικού Γάμου και του θεσμού της πατροπαράδοτης ελληνικής οικογένειας, αλλάζοντας το πρότυπό της, αλλά και διότι η ομοφυλοφιλία έχει καταδικαστή από την σύνολη εκκλησιαστική παράδοση, αρχής γενομένης από τον Απόστολο Παύλο (Ρωμ. α΄, 2432), και αντιμετωπίζεται με την μετάνοια, η οποία είναι αλλαγή τρόπου ζωής.

Εννοείται, βέβαια, ότι υφίσταται η βασική αρχή ότι, ενώ η Εκκλησία καταδικάζει την κάθε αμαρτία ως απομάκρυνση του ανθρώπου από το Φως και την αγάπη του Θεού, συγχρόνως αγαπά τον κάθε αμαρτωλό, διότι και αυτός έχει το «κατ’ εικόνα Θεού» και μπορεί να φθάση στο «καθ’ ομοίωσιν», εάν συνεργήση στην Χάρη του Θεού.

Αυτόν τον υπεύθυνο λόγο απευθύνει η Ιερά Σύνοδος σε σας, τους ευλογημένους Χριστιανούς, τα μέλη της, και σε όλους όσοι αναμένουν τον λόγο της, διότι η Εκκλησία «αληθεύει εν αγάπη» (Εφ. δ΄, 15) και «αγαπά εν αληθεία» (Β΄ Ιω. α΄, 1).

† Ο Αθηνών Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ο Καρυστίας και Σκύρου Σεραφείμ
† Ο Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιος
† Ο Νικαίας Αλέξιος
† Ο Νικοπόλεως και Πρεβέζης Χρυσόστομος
† Ο Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου Θεόκλητος
† Ο Μαρωνείας και Κομοτηνής Παντελεήμων
† Ο Κίτρους και Κατερίνης Γεώργιος
† Ο Ιωαννίνων Μάξιμος
† Ο Ελασσώνος Χαρίτων
† Ο Θήρας, Αμοργού και Νήσων Αμφιλόχιος
† Ο Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Νικηφόρος
† Ο Αιτωλίας και Ακαρνανίας Δαμασκηνός

Ο Αρχιγραμματεύς
Αρχιμ. Ιωάννης Καραμούζης

Πρόστιμο ύψους 9.000 ευρώ σε μαθητή που απορρίφθηκε το αίτημα των γονιών του για απαλλαγή από θρησκευτικά καλείται να πληρώσει η Ελλάδα. Το γεγονός, που οδήγησε σε ακόμη μια ντροπιαστική καταδίκη είναι πως οι αρχές επιβάλλουν στους γονείς να αιτούνται απαλλαγή μόνο «για λόγους θρησκευτικής συνείδησης», αντίθετα με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.

Ο δικηγόρος Βασίλης Σωτηρόπουλος δήλωσε: «η Ελλάδα δεν προσφέρει εναλλακτικό ισότιμο μάθημα για παιδιά που απαλλάσσονται από τα θρησκευτικά και επειδή παρά τις αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων το Υπουργείο Παιδείας και το ΣτΕ εμμένουν να επιβάλλουν στους γονείς να αιτούνται απαλλαγή μόνο «για λόγους θρησκευτικής συνείδησης», αντίθετα φυσικά στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.

«Μέχρι τώρα η Ελλάδα δεν έχει συμμορφωθεί πλήρως με την απόφαση. Αναμένονται και άλλες σχετικές αποφάσεις από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου» υπογραμμίζει.

Η υπόθεση:
«9.000€ πληρώνει η Ελλάδα σε μαθητή – που εκπροσωπώ ως δικηγόρος – επειδή απορρίφθηκε αίτημα γονέων του για απαλλαγή από θρησκευτικά.

Με σημερινή του διάταξη, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ενέκρινε τον φιλικό διακανονισμό για το συγκεκριμένο χρηματικό ποσό, χωρίς να δικάσει την ουσία της υπόθεσης. Καταλήγει ότι η συμφωνία μας με την Ελλάδα δεν είναι εις βάρος των ανθρώπινων δικαιωμάτων του (πρώην πια) μαθητή.

Στην υπόθεση αυτή, το Α’ Λύκειο Γέρακα αρνήθηκε να απαλλάξει τον μαθητή επειδή οι γονείς του κατέθεσαν δήλωση χωρίς να μνημονευόσουν ότι «δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος», όπως επέβαλε η εγκύκλιος του Υπουργού Παιδείας Ανδρέα Λοβέρδου.

Είχε μόλις εκδοθεί η απόφαση της Αρχής Προατασίας Δεδομένων 28/2019 που απαγόρευε να γράφεται το μη-θρήσκευμα. Έτσι το παιδί δεν έλαβε απαλλαγή για το πρώτο τετράμηνο. Στη συνέχεια προσβάλαμε δικαστικά την άρνηση του σχολείου, αλλά το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών άργησε να εκδώσει την απόφαση και δικαίωσε τον μαθητή στο τέλος του Ιανουαρίου 2020, όποτε έλαβε τελικά απαλλαγή για το υπόλοιπο σχολικό έτος. Ενδιαμέσως προσφύγαμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο που το ίδιο πρότεινε φιλικό διακανονισμό 9.000€ που αποδέχθηκε η Κυβέρνηση για να μην προχωρήσουμε σε δίκη.

Το γραφείο μας εκπροσωπεί επίσης άλλες δύο οικογένειες που προσέφυγαν φέτος στο ΕΔΔΑ επειδή η Ελλάδα δεν προσφέρει εναλλακτικό ισότιμο μάθημα για παιδιά που απαλλάσσονται από τα θρησκευτικά και επειδή παρά τις αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων το Υπουργείο Παιδείας και το ΣτΕ εμμένουν να επιβάλλουν στους γονείς να αιτούνται απαλλαγή μόνο «για λόγους θρησκευτικής συνείδησης», αντίθετα φυσικά στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.

Το γραφείο μας κέρδισε την πρώτη τέτοια υπόθεση στο ΕΔΔΑ το 2019, όταν επιδικάστηκε αποζημίωση 21.000 ευρώ για δύο οικογένειες. Μέχρι τώρα η Ελλάδα δεν έχει συμμορφωθεί πλήρως με την απόφαση. Αναμένονται και άλλες σχετικές αποφάσεις από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Θα συνεχίσουμε μέχρι η Ελλάδα να εφαρμόσει πλήρως το ευρωπαϊκό δίκαιο σχετικά με το μάθημα των θρησκευτικών».

TAGS Πηγή: www.rosa.gr

Δεκάδες χιλιάδες γυναίκες γέννησαν κρυφά και κακοποιήθηκαν στη μεταπολεμική Φλάνδρα, στο Βέλγιο, με την εκκλησία να τις αναγκάζει να εγκαταλείψουν τα παιδιά τους, τα οποία στη συνέχεια δόθηκαν για υιοθεσία έναντι πολλών χρημάτων, με τις καλόγριες που επιδίδονταν σε αυτές τις πράξεις να κατηγορούνται σήμερα από τα θύματα για εμπορία ανθρώπων.

Συνολικά, υπολογίζεται πως περίπου 30 χιλιάδες γυναίκες οδηγήθηκαν σε κάτι σαν καταφύγια και γέννησαν δίχως να καταγράφονται, ενώ στη συνέχεια η Εκκλησία πουλούσε τα παιδιά έναντι μεγάλων χρηματικών ποσών. Πολλές γυναίκες υποβλήθηκαν σε γενική αναισθησία χωρίς να ερωτηθούν, ενώ άλλες στειρώθηκαν χωρίς τη συγκατάθεσή τους.

Ορισμένα από τα παιδιά που γεννήθηκαν σε αυτό το καθεστώς αλλά και τα ίδια τα θύματα μίλησαν για πρώτη φορά σε podcast της εφημερίδας Het Laatste Nieuws.

Η 56χρονη Debby Mattys, η οποία υιοθετήθηκε και η ίδια ως μωρό και αναζητούσε τη βιολογική της μητέρα για περισσότερα από 20 χρόνια, αφηγήθηκε την ιστορία της. Ακόμη και αφού βρήκε τη μητέρα της, η αναζήτησή της δεν τελείωσε. Εδώ και χρόνια, βοηθάει άλλους ανθρώπους να ερευνήσουν το παρελθόν τους, αναζητώντας συγγενείς που δεν γνώρισαν ποτέ.

«Πιστεύεται ότι υπάρχουν μεταξύ 20.000 και 40.000 από αυτούς. Κανείς δεν γνωρίζει τον ακριβή αριθμό, επειδή δεν έχει καταγραφεί. Τα αρχεία έχουν μάλιστα καταστραφεί. Αλλά ο αριθμός είναι τεράστιος», τόνισε.

Η φρίκη ξεκίνησε στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και διήρκεσε μέχρι τη δεκαετία του 1980, σύμφωνα με την Marleen Adriaens, η οποία ίδρυσε τον σύλλογο Mater Matuta για να βοηθήσει τις βιολογικές μητέρες της υπόθεσης. Σπίτια δημιουργήθηκαν σε όλη τη χώρα για να δέχονται ανήλικα κορίτσια -μέχρι το 1990, τα άτομα ενηλικιώνονταν στα 21- και νεαρές ανύπαντρες έγκυες γυναίκες.

Εκείνη την εποχή, η απόκτηση παιδιού ήταν δυνατή και επιτρεπτή μόνο στο πλαίσιο του γάμου, ενώ οι αμβλώσεις απαγορεύονταν. Μόνο στη Φλάνδρα υπήρχαν δέκα με δεκαπέντε σπίτια που μάζευαν αυτά τα κορίτσια. Το πιο διαβόητο ίδρυμα είναι το Tamar στο Lommel. «Παντού υπήρχε ψυχολογική πίεση και κατάχρηση εξουσίας. Στο Tamar, υπήρχε επίσης σωματική βία. Οι γυναίκες έπρεπε να εργάζονται εκεί και σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρξε ακόμη και σεξουαλική κακοποίηση».

Όπως αναφέρουν δημοσιεύματα, όταν οι γυναίκες έπρεπε να γεννήσουν, μεταφέρονταν σε κοντινά νοσοκομεία ή στη βόρεια Γαλλία, όπου μπορούσαν να γεννήσουν ανώνυμα. Γεννούσαν κάτω από ένα σεντόνι ή με μια μάσκα στο πρόσωπό τους, ώστε να μην μπορούν να δουν το μωρό τους. Κάποιες επίσης αναισθητοποιήθηκαν με τη βία. Όταν ξυπνούσαν, στις περισσότερες περιπτώσεις το παιδί είχε ήδη απομακρυνθεί. Δεν το είδαν ποτέ ξανά. Μερικές φορές έπρεπε να υπογράψουν ένα έγγραφο που έλεγε ότι παραιτούνται από το παιδί τους ή τους έλεγαν ότι το παιδί είχε γεννηθεί νεκρό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν υπήρχε κανένα έγγραφο για να ξεκινήσουν την αναζήτησή τους σε μεταγενέστερη ημερομηνία.

Τα παιδιά κατέληγαν σε θετούς γονείς, οι οποίοι συχνά πλήρωναν πολλά χρήματα. «Κυμαίνονταν από 10.000 έως 30.000 βελγικά φράγκα», λέει η Mattys. Σε ορισμένες περιπτώσεις, πολύ περισσότερα. Ειδικά όταν οι γυναίκες γεννούσαν στη βόρεια Γαλλία, οι μοναχές μπορούσαν να ζητήσουν τεράστια ποσά.

«Γνωρίζω κάποια που πουλήθηκε για 100.000 φράγκα. Εκείνη την εποχή, αυτά ήταν πολλά χρήματα. Σύμφωνα με κάποιους, παραχωρούνταν επιπλέον δικαιώματα αν πλήρωνες περισσότερα. Γνωρίζω μια θετή μητέρα που πήγε να παραλάβει ένα παιδί από ένα ίδρυμα στο Hassel», λέει η Mattys και συνεχίζει: «Τηλεφώνησε την Πέμπτη και το Σάββατο μπορούσε ήδη να παραλάβει το παιδί της. Η αδελφή την έστειλε στο σπίτι της και της είπε: Δοκιμάστε το μια φορά. Αν δεν σας αρέσει, φέρτε το πίσω».

Τι κοινό είχαν λοιπόν όλα αυτά τα «σπίτια»; Διοικούνταν από καλόγριες. «Υπήρχε πάντα ένα καθολικό στοιχείο και τα περισσότερα ιδρύματα είχαν επαφή μεταξύ τους», λέει η Adriaens. «Μπορούμε να υποθέσουμε ότι σχεδόν όλες οι μονές προσέφεραν τις υπηρεσίες τους. Εκείνη την εποχή, μπορούσες να απευθυνθείς μόνο σε θρησκευόμενους ανθρώπους. Είχαν το μονοπώλιο, επειδή δεν υπήρχαν οι αμβλώσεις».

«Μπορεί να ξεκίνησε με καλές προθέσεις, αλλά στο τέλος διακυβεύονταν τόσα πολλά χρήματα. Ο λογαριασμός πληρωνόταν από τρία μέρη. Προφανώς, η θετή οικογένεια, η οποία πλήρωνε πολλά για τα παιδιά. Αλλά και οι γονείς του κοριτσιού έπρεπε να πληρώσουν για την επέμβαση και την παραμονή στο ίδρυμα. Και μερικές φορές, πλήρωναν και οι πατέρες που είχαν βιάσει το κορίτσι ή το είχαν αφήσει έγκυο παρά τη θέλησή της. Έτσι, το τίμημα μπορούσε να είναι πολύ υψηλό. Ήταν καθαρή εμπορία ανθρώπων. Οι καλόγριες δεν το έκαναν από φιλανθρωπία, αλλά για τα χρήματα», λέει με νόημα.

Η ίδια η Debby Mattys πωλήθηκε το 1967 για 20.000 βελγικά φράγκα, σημερινά 500 ευρώ. «Η μητέρα μου ήταν 18 ετών όταν έμεινε έγκυος χωρίς να θέλει. Εκείνη την εποχή, ήταν ένα πραγματικό σκάνδαλο. Οι γονείς της την πήγαν στο σπίτι της Ελισάβετ στο Μόρτελ. Μετά από έναν τρομερό τοκετό, με πήραν αμέσως μακριά από τη μητέρα μου. Τέσσερις ημέρες αργότερα, την έβαλαν σε ένα τραμ και την έστειλαν στο σπίτι της.»

Μετά από είκοσι χρόνια έντονης αναζήτησης, η Mattys βρήκε τη μητέρα της. Υπήρξε μόνο μια συνάντηση. «Νομίζω ότι η μητέρα μου είναι τραυματισμένη. Το να με σκέφτεται ακόμα φαίνεται να την πληγώνει πολύ. Της ραγίζει την καρδιά». Σύμφωνα με τη Mattys, η Εκκλησία έχει μια τρομερή ευθύνη. «Όχι μόνο για ό,τι συνέβη στο παρελθόν. Αλλά και τώρα, εξακολουθούν να κάνουν κατάχρηση της εξουσίας τους, εξαφανίζοντας αρχεία ή μη συνεργαζόμενες ενεργά για την πρόσβαση σε αρχεία».

Ο αριθμός των ανηλίκων που έπεσαν θύματα σεξουαλικής επίθεσης από ιερωμένους στην Ισπανία μπορεί να υπερβαίνει τις 200.000, σύμφωνα με ανακοίνωση μιας ανεξάρτητης ερευνητικής επιτροπής για την εγκλματικότητα σε βάρος παιδιών στους κόλπους της Καθολικής εκκλησίας.

Στην έκθεση δεν αναφέρονται ακριβείς αριθμοί, όμως περιλαμβάνεται μια δημοσκόπηση, που πραγματοποιήθηκε κατόπιν αιτήματος της επιτροπής μεταξύ περισσότερων από 8.000 προσώπων, σύμφωνα με την οποία το 0,6% του ενήλικου πληθυσμού της Ισπανίας αναφέρει πως δέχθηκε σεξουαλική επίθεση από ιερωμένο όταν ήταν παιδιά.

Δώρα Αντωνίου

Λιγότερο από ένα χρόνο μετά την πανηγυρική εξαγγελία του πρότζεκτ «Green Σχιστό», ενός μεγαλεπήβολου σχεδίου αξιοποίησης από την Εκκλησία της Ελλάδος μιας έκτασης μεγαλύτερης των 3.000 στρεμμάτων στο Σχιστό-Σκαραμαγκά, στο έργο μπαίνει «ταφόπλακα».

Ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, που στην αρχική φάση του έργου είχε υποστηρίξει την ταχεία υλοποίησή του, ενημέρωσε τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο ότι το έργο δεν θα πραγματοποιηθεί και εισηγήθηκε τη διάλυση της «Σχιστό Α.Ε.», της εταιρείας που είχε συσταθεί από την Εκκλησία για να προχωρήσει το πρότζεκτ. Η παρουσίαση του φιλόδοξου εγχειρήματος είχε γίνει στις 14 Σεπτεμβρίου 2022 σε πανηγυρική τελετή στο Σχιστό, παρουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αρχιεπισκόπου. Τότε υπεγράφη η συμφωνία ανάμεσα στην Εκκλησία της Ελλάδος και το ΤΑΙΠΕΔ για την αξιοποίηση της έκτασης.

Ο ενθουσιασμός για το έργο ήταν πολύ μεγάλος και περιγραφόταν ως ένα «μικρό Ελληνικό», καθώς προβλέπονταν εμπορικές και οικονομικές χρήσεις, συνδυασμένες με οικιστική ανάπτυξη και διαμόρφωση χώρου πρασίνου συνολικής έκτασης περίπου 1.200 στρεμμάτων. Στις λεπτομέρειές του το σχέδιο περιελάμβανε την κατασκευή γραφείων και κατοικιών, αποθηκών και χώρων στάθμευσης, κέντρου logistics, εκθεσιακού και συνεδριακού κέντρου, ιατρικού κέντρου, εμπορικού κέντρου και σταθμών εξυπηρέτησης αυτοκινητιστών, χώρους για τοποθέτηση και λειτουργία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, πιθανότατα φωτοβολταϊκών. Προβλεπόταν, επίσης, η κατασκευή κοιμητηρίων για Εβραίους και μουσουλμάνους.

Στην παρουσίαση του σχεδίου αξιοποίησης της έκτασης γινόταν λόγος για επένδυση της τάξεως των 700-800 εκατ. ευρώ, χρηματοδότηση του έργου από ίδιους πόρους της Εκκλησίας της Ελλάδος και αρχικό χρονοδιάγραμμα έναρξης λειτουργίας έπειτα από περίπου τέσσερα χρόνια.

Ανυπέρβλητα εμπόδια το μεγάλο κόστος, οι αντιδράσεις από τους όμορους δήμους και τα προβλήματα με τις χρήσεις γης.

Η παρουσίαση του έργου έγινε σε κλίμα πανηγυρικό και η προβολή του από την Εκκλησία υπήρξε ενθουσιώδης, καθώς παρουσιάστηκε ως το υπόδειγμα του τι μπορεί να κάνει για την αξιοποίηση της περιουσίας της. Μάλιστα, στο συνοδικό μέγαρο της Μονής Πετράκη αναρτήθηκαν γιγαντοαφίσες και τοποθετήθηκαν μακέτες που διαφήμιζαν το σχεδιαζόμενο έργο.

Μεταστροφή του κλίματος

Λίγους μήνες αργότερα, πάντως, το κλίμα άρχισε να μεταστρέφεται και ο αρχικός ενθουσιασμός έδωσε τη θέση του σε έντονο προβληματισμό για το κατά πόσον αυτό που σχεδιάστηκε επί χάρτου ήταν υλοποιήσιμο. Μια πρώτη, βασική διαπίστωση που προκάλεσε προβληματισμό ήταν ότι το έργο δεν έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τους δήμους της περιοχής, που προέβαλαν ενστάσεις για το εγχείρημα. Παράλληλα άρχισαν να ακούγονται από συνοδικούς ιεράρχες, που έχουν γνώση από αντίστοιχες επενδύσεις, σοβαροί προβληματισμοί για το χρονοδιάγραμμα και την τελική ανάπτυξη του έργου, με δεδομένο ότι υπήρχαν άλυτα ζητήματα που είχαν να κάνουν με θέματα όπως οι χρήσεις γης κ.λπ.

Η παρουσίαση στην Ιερά Σύνοδο των σχεδίων και η προσεκτικότερη μελέτη τους ανέδειξε μια σειρά από αδυναμίες στον σχεδιασμό και πολλά ερωτήματα για τον ρεαλισμό των εκτιμήσεων για τις οικονομικές παραμέτρους του έργου, που στην τελική ευθεία θα επιβάρυναν την Εκκλησία. Και μόνο η πρόταση για τη διενέργεια μελέτης ωρίμανσης από το ΤΑΙΠΕΔ, που ξεπερνούσε σε κόστος το 1,5 εκατ. ευρώ, συνάντησε αντιδράσεις και ενστάσεις, καθώς το ποσό ήταν πολύ μεγάλο και χωρίς να υπάρχει κάποιας μορφής διαβεβαίωση ότι το έργο επρόκειτο να ολοκληρωθεί. Μια σειρά από ενστάσεις διατυπώθηκαν και για τα περιουσιακά στοιχεία που θα έπρεπε να μεταβιβαστούν στη νεοσυσταθείσα εταιρεία «Σχιστό Α.Ε.». Τελικά, οι αμφιβολίες και οι ενστάσεις αντί να περιορίζονται έδειχναν να μεγαλώνουν όλο και περισσότερο. Μάλιστα, εκκλησιαστικές πηγές αναφέρουν ότι το τελευταίο διάστημα ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος είχε πάψει να πιστεύει στο έργο και θεωρούσε ότι δεν έγινε σωστή παρουσίαση των δεδομένων στην αρχική φάση, που είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί πλασματική εικόνα. Το πρότζεκτ στο Σχιστό θεωρήθηκε ως test drive της συνεργασίας Εκκλησίας και Δημοσίου για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως οδηγός για την υλοποίηση και άλλων επενδυτικών σχεδίων. Οι τίτλοι τέλους αλλάζουν τα δεδομένα.

Πηγή: kathimerini.gr

Οι λάτρεις της ηλεκτρονικής μουσικής γνωρίζουν ίσως καλύτερα τον καθολικό ναό της Παναγίας της Φάτιμα στην πόλη Χάρλοου στην Αγγλία. Το αντιπροσωπευτικό του μοντερνισμού κτίριο έχει φωτογραφηθεί για το εξώφυλλο του άλμπουμ των Chemical Brothers του 1998 «Gonna Work It Out».

Η εκκλησία εντάχθηκε πλέον στη λίστα προστατευόμενων κτιρίων και τοποθεσιών της Αγγλίας που διαχειρίζεται ο οργανισμός Historic England (Ιστορική Αγγλία). Χτίστηκε το 1960 και έχει «μοντέρνο στυλ, εντυπωσιακό κωδωνοστάσιο και εντυπωσιακά βιτρό».

Ο ναός ήταν ήδη καταχωρημένος στη λίστα με τα προστατευόμενα κτίρια στη βαθμίδα II και τώρα πλέον είναι στη βαθμίδα ΙΙ* που αντανακλά την ιστορική και αρχιτεκτονική του σημασία», αναφέρει το BBC.

Η εκκλησία σχεδιάστηκε τη δεκαετία του 1950 από τον Τζέραλντ Γκόλεν, ο οποίος συνεργαζόταν με τον αρχιτέκτονα Φρέντερικ Γκίμπερντ, σχεδιάζοντας εργοστάσια για τις βιομηχανικές περιοχές του Χάρλοου.

Ο Ντάνκαν Γουίλσον, διευθύνων σύμβουλος του οργανισμού Historic England δήλωσε: «Η εκπληκτική εκκλησία δημιουργήθηκε ως μέρος της νέας πόλης του Χάρλοου, προσφέροντας ένα λαμπρότερο και καλύτερο μέλλον στα μεταπολεμικά χρόνια και από τότε βρίσκεται στην καρδιά της κοινότητας».

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ανεξάρτητη επιτροπή στην Πορτογαλία, η οποία επί σχεδόν ένα χρόνο και βασιζόμενη σε περισσότερες από 500 μαρτυρίες, μελέτησε καταγγελίες για κακοποιήσεις από μέλη της καθολικής εκκλησίας της χώρας, αποκάλυψε ότι τουλάχιστον 4.815 ανήλικοι έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά τα τελευταία 70 χρόνια.

«Οι μαρτυρίες αυτές μας επέτρεψαν να φτάσουμε σε ένα δίκτυο θυμάτων πολύ μεγαλύτερο, το οποίο εκτιμάται ότι είχε το λιγότερο 4.815 θύματα στην Πορτογαλία», δήλωσε ο συντονιστής της επιτροπής ειδικών, ο παιδοψυχίατρος Πέδρο Στρεχτ στη διάρκεια της παρουσίασης της έκθεσης.

«Θέλουμε να αποτίσουμε ειλικρινή φόρο τιμής σε όσους ήταν θύματα κακοποίησης στη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας και τόλμησαν να δώσουν φωνή στη σιωπή», πρόσθεσε. «Είναι κάτι περισσότερο από ένα στατιστικό στοιχείο», τόνισε ο Στρεχτ.

Πέντε καταγγελίες δεν έχουν παραγραφεί

Τα περισσότερα από τα εγκλήματα που κατήγγειλαν τα θύματα έχουν παραγραφεί, ωστόσο 25 μαρτυρίες, παραδόθηκαν στην εισαγγελία, διευκρίνισε ο ίδιος.

Το 77% των δραστών των κακοποιήσεων ήταν ιερείς και τα περισσότερα θύματα αγόρια, σημείωσε ο Στρεχτ, ενώ πρόσθεσε ότι κακοποιήθηκαν σε καθολικά σχολεία, σε σπίτια ιερέων και σε εξομολογητήρια, μεταξύ άλλων.

Οι καταγγελίες για τις κακοποιήσεις προήλθαν από ανθρώπους διαφορετικού κοινωνικού υπόβαθρου, που κατάγονται από κάθε επαρχία της Πορτογαλίας αλλά και από Πορτογάλους πολίτες σε άλλες χώρες της Ευρώπης, της Αφρικής και της αμερικανικής ηπείρου.

Η ανεξάρτητη επιτροπή ξεκίνησε την έρευνά της τον Ιανουάριο του 2022, αφού έκθεση που δημοσιεύθηκε στη Γαλλία αποκάλυψε ότι περίπου 3.000 ιερείς και άλλοι θρησκευτικοί αξιωματούχοι κακοποίησαν σεξουαλικά περισσότερα από 200.000 παιδιά.

Πάπας Φραγκίσκος: Πλήρης μάχη εναντίον της παιδοφιλίας

Αντιμέτωπος με χιλιάδες περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης από καθολικούς ιερείς που αποκαλύφθηκαν σε όλο τον κόσμο και τις καταγγελίες περί απόκρυψης των περιστατικών από μέλη της εκκλησίας, ο πάπας Φραγκίσκος δεσμεύθηκε το 2019 να διεξάγει «πλήρη μάχη» εναντίον της παιδοφιλίας στην εκκλησία.

Η πορτογαλική καθολική εκκλησία ζήτησε από τον Στρεχτ να συστήσει επιτροπή για να εξετάσει το φαινόμενο των σεξουαλικών κακοποιήσεων παιδιών στους κόλπους της.

Εκτός από τη Γαλλία και την Πορτογαλία και άλλες χώρες έχουν προσπαθήσει να ερευνήσουν αντίστοιχες καταγγελίες, όπως η Ιρλανδία, η Γερμανία, η Ολλανδία και η Αυστραλία.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Με νέο νόμο η κυβέρνηση της Ουκρανίας επιχειρεί να βάλει φρένο, όπως λέει, στις αντιπατριωτικές κινήσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας που υπάγεται στη Μόσχα, θέτοντας την εκτός νόμου εφόσον συνεχίσει να υπακούει τις εντολές της Ρωσίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας αντιτάχθηκε επίσημα στον πόλεμο, και αποστασιοποιήθηκε από το Πατριαρχείο Μόσχας, ωστόσο το Κίεβο ανησυχεί ότι ενεργεί για τη διείσδυση Ρώσων πρακτόρων στα μετόπισθεν.

Τον τελευταίο μήνα οι ουκρανικές υπηρεσίες ασφαλείας πραγματοποίησαν εφόδους και έρευνες σε ορθόδοξες μονές και θρησκευτικά ιδρύματα, αναζητώντας δολιοφθορείς μεταξύ των ιερωμένων. Η ουκρανική υπηρεσία ασφαλείας SBU έχει ανακρίνει δεκάδες ανώτατους κληρικούς, υποβάλλοντας ορισμένους από αυτούς σε ηλεκτρονικό τεστ αληθείας.

H υπηρεσία ανέφερε σε πόρισμά της ότι «εντόπισε έντυπο υλικό που αρνείται την ύπαρξη γηγενούς ουκρανικού πληθυσμού, ουκρανικής γλώσσας και αμφισβητεί το δικαίωμα της Ουκρανίας να υπάρχει σαν κράτος». Περισσότεροι από 30 ιερείς έχουν συλληφθεί από τον Φεβρουάριο για διοχέτευση πληροφοριών σε Ρώσους εισβολείς.

Η Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία

Περίπου τα δύο τρίτα των Ουκρανών προσδιορίζονται ως ορθόδοξοι χριστιανοί στις έρευνες κοινής γνώμης. Το ποσοστό αυτό δεν έχει αλλάξει πολύ εδώ και δεκαετίες, αλλά κατανέμεται διαφορετικά. Σταθερά λιγότεροι δηλώνουν πίστη στην εκκλησία που υπάγεται στη Μόσχα και ένας αυξανόμενος αριθμός  προσεγγίζει την νέα αυτοκέφαλη ουκρανική εκκλησία. Την ίδια στιγμή πολλοί δηλώνουν απλώς ορθόδοξοι χωρίς να εκφράζουν προτίμηση σε κάποια από τις δύο εκκλησίες.

Το 2019, οι ηγέτες της Ορθοδοξίας διεθνώς αναγνώρισαν επίσημα την Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, μια κίνηση στην οποία αντιτάχθηκε σφόδρα η ρωσική εκκλησία. Χιλιάδες ενορίες έχουν αλλάξει πίστη στο νέο κλάδο, αν και χιλιάδες άλλες παραμένουν πιστές στη Μόσχα, σύμφωνα με τους New York Times.

Αντιδρά η Ρωσία

Σε τηλεοπτικό διάγγελμά του την Πέμπτη, ο Ουκρανός πρόεδρος είπε ότι το νομοσχέδιο «θα καταστήσει αδύνατο σε θρησκευτικές οργανώσεις, που διατηρούν δεσμούς με κέντρα επιρροής στη Ρωσική Ομοσπονδία, να λειτουργούν στο ουκρανικό έδαφος. Θα εγγυηθούμε την πνευματική ανεξαρτησία και δεν θα επιτρέψουμε στη Ρωσία να χειραγωγεί τους Ουκρανούς και να υποσκάπτει εκ των έσω τη χώρα μας. Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να χτίσει αυτοκρατορία μέσα στην ουκρανική ψυχή». 

Ωστόσο ο ουκρανός πρόεδρος δεν εξήγησε πώς πρόκειται να έχει εφαρμογή ένας τέτοιος νόμος που ανοίγει εκ των πραγμάτων και θέματα ελευθεριών και ανεξιθρησκείας. Η αντίδραση της Ρωσίας ήταν έντονη. Ένας εκπρόσωπος της ρωσικής εκκλησίας, ο Βλαντιμίρ Λεγκόιντα, έγραψε στο Telegram ότι η πρόταση του  Ζελένσκι παραβιάζει τόσο το διεθνές δίκαιο όσο και την κοινή λογική. Ο Μεντβέντεφ ανέφερε «οι σημερινές ουκρανικές αρχές έχουν γίνει ανοιχτά εχθροί του Χριστού και της ορθόδοξης πίστης».

Ανεξιθρησκεία και φιλελευθερισμός

Το Σύνταγμα της Ουκρανίας εγγυάται «το δικαίωμα στην ελευθερία της προσωπικής φιλοσοφίας και της θρησκείας», συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος «να εκτελούν μόνοι ή συλλογικά και χωρίς περιορισμούς θρησκευτικές τελετές και τελετουργίες και να ασκούν θρησκευτική δραστηριότητα». Αλλά επιτρέπει επίσης περιορισμούς του δικαιώματος αυτού «προς το συμφέρον της προστασίας της δημόσιας τάξης».

Αν η Ουκρανία θέσει εκτός νόμου μια θρησκευτική ομάδα, θα είναι ανάμεσα σε δεκάδες χώρες που το έχουν κάνει, αλλά οι περισσότερες είναι αυταρχικά κράτη που απέχουν πολύ από το είδος της φιλελεύθερης δημοκρατίας που η Ουκρανία υπερασπίζεται ως ταυτότητά της. Ο κατάλογος περιλαμβάνει τη Ρωσία, η οποία έχει απαγορεύσει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, μεταξύ άλλων, ως εξτρεμιστές.

«Δεν είμαστε η Ρωσία, που μπορεί απλώς να απαγορεύει θρησκευτικές οργανώσεις», δήλωσε ο Ihor Kozlovsky, θεολόγος στην Επιστημονική Εταιρεία Σεβτσένκο, μια ουκρανική και αμερικανική ομάδα που εδρεύει στη Νέα Υόρκη.

Η δήλωση του προέδρου, είπε, είχε σκοπό να στείλει ένα σαφές μήνυμα στην ηγεσία της εκκλησίας να αποφασίσει «αν είναι εκκλησία του ουκρανικού λαού» ή υποστηρικτές της ρωσικής κοσμοθεωρίας.

Εισαγγελική έρευνα έχει διαταχθεί για τον Αρχιεπίσκοπο Κολωνίας Καρδινάλιο Βέλκι, καθώς υπάλληλος της Αρχιεπισκοπής κατήγγειλε ότι ο Βέλκι γνώριζε τουλάχιστον από το 2015 για υποθέσεις παιδεραστίας μέσα στους κόλπους της καθολικής εκκλησίας. 

Ωστόσο, ο ίδιος ο καρδινάλιος της Κολωνίας έχει δηλώσει ενόρκως ότι έμαθε για τις περιπτώσεις παιδεραστίας μόλις τον περασμένο Ιούνιο… Πλέον κορυφαία στελέχη της καθολικής εκκλησίας ζητούν τώρα να τεθεί σε «υποχρεωτική άδεια».

Για το «απόλυτο χαμηλό σημείο» του Αρχιεπισκόπου Κολωνίας έκανε λόγο η Μαρία Μεσριάν, εκπρόσωπος της πρωτοβουλίας «Maria 2.0» για τη διερεύνηση των περιστατικών κακοποίησης ανηλίκων στους κόλπους της καθολικής εκκλησίας και τονίζει ότι «ο Καρδινάλιος θα πρέπει να έχει επίγνωση της μπερδεμένης κατάστασης και να αφήσει για την ώρα τα γραφεία του στην ησυχία τους».

Η έρευνα της Εισαγγελίας αφορά το πότε ενημερώθηκε ο Καρδινάλιος για τις κατηγορίες που βάρυναν τον πρώην προϊστάμενό του Βίνφριντ Πιλτς. Ο ίδιος δήλωσε ότι έλαβε τη σχετική πληροφόρηση την τέταρτη εβδομάδα του Ιουνίου του 2022.

Η Χίλντεγκαρντ Νταμ όμως, βοηθός της πρώην επικεφαλής τμήματος διαχείρισης προσωπικού της Αρχιεπισκοπής, τον διέψευσε, υποστηρίζοντας ότι το 2015 είχε η ίδια συντάξει για τον Καρδινάλιο κατάλογο με τα ονόματα 14 ιερέων οι οποίοι κατηγορούνταν για κακοποίηση.

Σε αυτό τον κατάλογο περιλαμβανόταν και το όνομα του Βίνφριντ Πιλτς. Δήλωσε μάλιστα απολύτως βέβαιη ότι ο Καρδινάλιος Βέλκι είχε δει τον κατάλογο. «Για αυτό και τρομοκρατήθηκα με τις δηλώσεις του», ανέφερε.

Από την πλευρά του ο Αρχιεπίσκοπος Κολωνίας εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία κάνει λόγο για «προσπάθεια συγκεκριμένων κύκλων να επαναφέρουν ιστορίες που έχουν προ πολλού ξεκαθαριστεί», ειδικά ενόψει της επίσκεψής του, την επόμενη εβδομάδα στο Βατικανό και την επικείμενη συνάντησή του με τον Πάπα. Στην ανακοίνωση επισημαίνεται ακόμη ότι η Αρχιεπισκοπή θα εξετάσει και το ενδεχόμενο επιβολής «μέτρων εργατικής νομοθεσίας» σε βάρος της υπαλλήλου, «επειδή χρησιμοποίησε την ευαίσθητη θέση της στη διαχείριση προσωπικού».

«Ένα τέλος με τρόμο θα ήταν προτιμότερο από έναν τρόμο χωρίς τέλος», σχολίασε στην Rheinische Post η πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής των Γερμανών Καθολικών (ZdK) Ίρμε Στέτερ-Καρπ και σημείωσε ότι οι τελευταίες εξελίξεις «είναι απλώς ένα ακόμη σημείο σε μια μακρά σειρά πολύ ανησυχητικών γεγονότων». Η ίδια τόνισε ακόμη ότι «ο δεσμός εμπιστοσύνης μεταξύ του Καρδινάλιου και των πιστών στην Κολωνία έχει προ πολλού καταστραφεί».