Η Αναμνηστική Σειρά Γραμματοσήμων «Κοστούμια του Θεάτρου», που κυκλοφορούν τα Ελληνικά Ταχυδρομεία αυτές τις μέρες, αποτελείται από πέντε γραμματόσημα που απεικονίζουν κοστούμια κορυφαίων δημιουργών από παραστάσεις – σταθμούς του Εθνικού Θεάτρου.
Κάθε γραμματόσημο και ένα κοστούμι βγαλμένο από τον πλούτο του βεστιαρίου του Εθνικού Θεάτρου, με έμφαση στις λεπτομέρειες της ενδυμασίας, στις υφές και στους χρωματικούς συνδυασμούς αλλά και στην ποικιλία των υλικών και στην καλλιτεχνική σύλληψη του δημιουργού.
Η σειρά γραμματοσήμων μάς ταξιδεύει σε μεγάλους σταθμούς του ελληνικού θεάτρου:
ο Α’ Θεατρίνος του Αντώνη Φωκά από τον Άμλετ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή (1955). Το κοστούμι φορούσε ο Γιάννης Αποστολίδης.
ο Όμπερον του Σπύρου Βασιλείου από το Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν (1952). Το κοστούμι φορούσε ο Θάνος Κωτσόπουλος.
ο Φιλοκτήτης του Διονύση Φωτόπουλου από τον Φιλοκτήτη του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου (1991). Το κοστούμι φορούσε ο Νίκος Κούρκουλος.
η Γκρούσα, της Ιωάννας Παπαντωνίου από Τον κύκλο με την κιμωλία του Μπέρτολτ Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου (2005). Το κοστούμι φορούσε η Λυδία Κονιόρδου.
η Χορεύτρια, του Γιώργου Βακαλό από τον Αρχοντοχωριάτη του Μολιέρου, σε σκηνοθεσία Σωκράτη Καραντινού (1952). Το κοστούμι φορούσε η Φλώρα Γεωργίου.
Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία ευχαριστούν ιδιαιτέρως το Εθνικό Θέατρο για τη συνεργασία στον σχεδιασμό αυτής της Σειράς Γραμματοσήμων.
Λίγα λόγια για τους σπουδαίους Έλληνες δημιουργούς, τα έργα των οποίων απεικονίζονται στην Αναμνηστική Σειρά Γραμματοσήμων «Κοστούμια του Θεάτρου»:
Γιώργος Βακαλό (1902-1991)
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και παράλληλα με τη γυμνασιακή του εκπαίδευση, έκανε μαθήματα ζωγραφικής και μικρογραφίας με τον μινιατουρίστα ζωγράφο Λύσανδρο Πράσινο. Το 1928 πήγε στο Παρίσι για να σπουδάσει εικαστικές τέχνες (École des Arts Décoratifs, Académie de la Grande Chaumière, Académie Julien). Εντάχθηκε στην παρισινή ζωή, συμμετείχε σε εκθέσεις ζωγραφικής και σκηνογραφίας και συνεργάστηκε με θέατρα. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1940. Συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο, τη Λυρική Σκηνή, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και πολλούς θιάσους του ελεύθερου θεάτρου. Συνέχισε παράλληλα την εικαστική του εργασία συμμετέχοντας σε πολυάριθμες εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Στα τέλη του 1949 συμμετείχε στην ίδρυση της καλλιτεχνικής ομάδας Στάθμη. Το 1958 με τη σύζυγό του Ελένη Βακαλό, τον Παναγιώτη Τέτση και τον Φραντζή Φραντζεσκάκη ίδρυσαν τη Σχολή Βακαλό, την πρώτη σχολή διακοσμητικής στην Ελλάδα.
Οι σκηνικές του προτάσεις με τα ζωγραφικά σκηνικά και κοστούμια έδωσαν στις παραστάσεις μια σύγχρονη, αναθεωρημένη αισθητική. Η αισθητική πρόταση του Βακαλό ενσωμάτωσε το προσωπικό του ύφος και τη σύγχρονη όψη με αναφορές σε μνήμες και παραδόσεις.
Σπύρος Βασιλείου (1902-1985)
Γεννήθηκε στο Γαλαξίδι και σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Με τα σχέδιά του για τις τοιχογραφίες του Αγίου Διονυσίου του Αεροπαγίτη, κέρδισε το Μπενάκειο Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, με το οποίο ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ευρώπη. Κυρίως ζωγράφος, ήταν και αγιογράφος, χαράκτης, σκηνογράφος αλλά και συγγραφέας-κριτικός και δάσκαλος. Στα χρόνια της Κατοχής το χαρακτικό του έργο θα σημαδέψει την τέχνη της Αντίστασης. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος των ομάδων «Τέχνη» και «Σταθμός». Τα έργα του παρουσιάστηκαν σε πλήθος ατομικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Επίσης, έλαβε μέρος σε πολλές ομαδικές και πανελλήνιες εκθέσεις καθώς και στις Μπιενάλε της Βενετίας του 1934 και του 1964, της Αλεξάνδρειας το 1957 και του Σάο Πάολο το 1959. Τιμήθηκε με το βραβείο Γκούγκενχαϊμ και με τον Ταξιάρχη του Φοίνικα.
Η πλούσια θεατρική του δραστηριότητα ξεκίνησε ήδη από τη δεκαετία του ’20.
Σε όλα του τα έργα αποδίδει το ελληνικό στοιχείο μέσα από μια ποιητική πραγματικότητα. Φυσικά, συναισθηματικά τοπία, πολυπρόσωπες συνθέσεις, νεκρές φύσεις, φαινομενικά ασυνάρτητα αντικείμενα συνθέτουν ένα απροσδόκητο κλίμα ρεμβασμού και αναπόλησης. Ένας μαγικός ρεαλισμός, όπου υποφώσκει η ιδέα της «ελληνικότητας» μεταφέρεται και στο σκηνογραφικό και ενδυματολογικό του έργο.
Ιωάννα Παπαντωνίου (1936)
Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε σκηνογραφία και ενδυματολογία στο Wimbledon School of Art στο Λονδίνο. Η συνεργασία της με τον Αλέξη Σολομό υπήρξε γόνιμη και πλούσια. Η Παπαντωνίου είναι η πρώτη γυναίκα ενδυματολόγος της Επιδαύρου που έσπασε την έως τότε ανδρική παράδοση, με τον σχεδιασμό των κοστουμιών της παράστασης Ορέστης (1971) σε σκηνοθεσία του Σολομού με τον Νίκο Κούρκουλο στον ομώνυμο ρόλο.
Το 1974 ίδρυσε το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα (νυν Ίδρυμα Βασίλη Παπαντωνίου), με σκοπό την έρευνα, καταγραφή, μελέτη, διάσωση και διάδοση του νεότερου ελληνικού και παγκόσμιου πολιτισμού. Το 1989, η υπουργός Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη ανέθεσε στο ΙΒΠ το Εθνικό Αρχείο Ενδυμασίας. Το 2003 η Παπαντωνίου ίδρυσε την Ελληνική Εταιρεία Ενδυμασιολογίας. Έχει διδάξει στα τμήματα Θεάτρου των Πανεπιστημίων Πατρών και Αθηνών και έχει πλούσιο συγγραφικό έργο.
Ανάμεσα στις διακρίσεις που έχει λάβει είναι το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1981), ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικος (2000), το Lifetime Achievement Award της European Museum Academy (2013).
Οι όψεις της Παπαντωνίου επιβάλλονται με τη χρωματική τους δύναμη, τον πλούτο και την εσωτερικότητά τους. Σκηνικοί χώροι σε διάλογο με τα κοστούμια διατυπώνουν με αμεσότητα το πνεύμα του συγγραφέα.
Αντώνης Φώκας (1889-1986)
Ενδυματολόγος, χάριν του οποίου επινοήθηκε ο όρος αυτός από τον Κωστή Μπαστιά, ορίζοντας το νέο επάγγελμα στο ελληνικό θέατρο.
Σπούδασε οικονομικά στη Λωζάννη και χρημάτισε υπάλληλος της Λαϊκής Τράπεζας. Αυτοδίδακτος, με αλάνθαστη διαίσθηση και σπάνια καλλιέργεια, πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο ως ερασιτέχνης ηθοποιός. Πέρασε τη ζωή του ανάμεσα στα εργαστήρια του Εθνικού Θεάτρου –παρακολουθώντας τις μοδίστρες ή ράβοντας κι ο ίδιος– και στην αγορά –ψάχνοντας για καινούργια υλικά και υφάσματα, ανακαλύπτοντας τη σωστή φόρμα, συνδυάζοντας την υφή του υφάσματος με το ύφος του ρόλου και χρωματίζοντας τα υλικά του με φυτικές βαφές δικής του επινόησης. Το 1932 διορίστηκε μόνιμος ενδυματολόγος του Εθνικού Θεάτρου και δούλεψε αδιάκοπα έως τη συνταξιοδότησή του (1967) και συνέχισε με σποραδικές συνεργασίες έως το 1981. Πρωτοπόρος, με εμπνεύστριά του την Εύα Σικελιανού, εκσυγχρόνισε και καθόρισε για πολλά χρόνια το ύφος της τραγικής σκευής, αναζωογονημένης με τα χρώματα της φύσης και το αίσθημα της νεοελληνικής λαογραφίας.
Για το έργο του τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών (1978).
Διονύσης Φωτόπουλος (1943)
Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1943 και σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Εργάστηκε ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος, με έργο υψηλής στάθμης και διεθνή καριέρα. Από το 1966 έκανε κοστούμια για το θέατρο και τον κινηματογράφο, έχοντας βραβευτεί πολλές φορές σε ελληνικά και ξένα φεστιβάλ, σε διεθνείς εκθέσεις σκηνογραφίας και του έχει δοθεί ο τιμητικός τίτλος του Royal Designer for Industry of the Royal Society of Arts. Έχει καταθέσει και σημαντικό συγγραφικό έργο.
Έχει σκηνογραφήσει όλα τα είδη θεάτρου, χρησιμοποιώντας τις σύγχρονες τάσεις και τα καινούργια υλικά και δημιουργώντας χώρους θεατρικής μαγείας, οι οποίοι, ενώ φέρουν την προσωπική του αισθητική σφραγίδα, αναδεικνύουν το πνεύμα του συγγραφέα και του έργου. Τον ενδιέφερε ιδιαίτερα η έρευνα για την αναβίωση του αρχαίου δράματος γι’ αυτό και δούλεψε για όλες τις σωζόμενες τραγωδίες, σε ορισμένες από αυτές περισσότερο από μια φορά. Οι εκθέσεις με το σκηνογραφικό του έργο (μακέτες, κοστούμια, μάσκες, αντικείμενα, προβολές) αναδεικνύουν έναν όγκο δουλειάς ο οποίος, αυτονομούμενος από τη θεατρική τέχνη, οργανώνει ένα σύμπαν.
Αποκαθίσταται η δυνατότητα αποστολής ταχυδρομικών αντικειμένων στο εξωτερικό
Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία είναι στην ευχάριστη θέση να ενημερώσουν ότι έχει, πλέον, αποκατασταθεί η ταχυδρομική σύνδεση με τις περισσότερες χώρες του εξωτερικού και καθίσταται, και πάλι, δυνατή η αποστολή ταχυδρομικών αντικειμένων προς τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους προορισμούς, όπως οι Η.Π.Α, η Ρωσία κ.α.
Υπενθυμίζουμε ότι οι περιορισμοί στις αεροπορικές μεταφορές παγκοσμίως, λόγω της εξάπλωσης του COVID-19, έχουν προκαλέσει πολλές δυσχέρειες στην ανταλλαγή ταχυδρομείου μεταξύ των χωρών.
Η αποκατάσταση της ταχυδρομικής σύνδεσης της χώρας μας με το εξωτερικό είναι αποτέλεσμα συντονισμένων προσπαθειών των Ελληνικών Ταχυδρομείων, σε συνεργασία με ταχυδρομικούς φορείς του εξωτερικού, προκειμένου να ξεπεραστεί ο σκόπελος των αεροπορικών διαβιβάσεων και να βρεθούν εναλλακτικοί τρόποι μεταφοράς της αλληλογραφίας.
Ωστόσο, τα ΕΛΤΑ ενημερώνουν ότι οι χρόνοι επίδοσης της αλληλογραφίας διαφοροποιούνται από προορισμό σε προορισμό και προειδοποιούν για καθυστερήσεις. Τέλος, σημειώνεται ότι πολλές χώρες του εξωτερικού έχουν διακόψει την αποστολή ταχυδρομικών αντικειμένων προς την Ελλάδα.
Για άμεση ενημέρωση και δεδομένου ότι οι εξελίξεις είναι συνεχείς, τα Ελληνικά Ταχυδρομεία καλούν τους ενδιαφερόμενους να ανατρέχουν συχνά στην ιστοσελίδα τους www.elta.gr, όπου αναρτάται ο επικαιροποιημένος πίνακας των χωρών που εξυπηρετούνται.
Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1828 ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας υπογράφει το ΙΖ’ ψήφισμα που εκδίδεται στον Πόρο «περί συστάσεως τακτικής ταχυδρομικής συγκοινωνίας» ιδρύοντας «Ταχυδρομείον Γενικόν». Με το ίδιο ψήφισμα συστήνονται τα πέντε πρώτα κεντρικά ταχυδρομεία «εις Άργος, εις Τριπολιτσάν, εις Επίδαυρον, εις Αίγιναν και εις Σύραν». Εννέα πεζοί και δεκαέξι έφιπποι ταχυδρόμοι συνέλεγαν την αλληλογραφία από την ύπαιθρο και την διένειμαν στους παραλήπτες της.
Την ίδια μέρα διορίζεται ο Αλέξιος Λουκόπουλος ως Πρώτος Γενικός Διευθυντής του Ταχυδρομείου της Ελλάδας, με υπογραφή του Γραμματέα Επικράτειας Σπυρίδωνα Τρικούπη, «κατά το ψήφισμα υπ΄ αρ. 6550 και κατά τας διατάξεις της Κυβερνήσεως υπ΄αρ. 6557». Ο Αλέξιος Λουκόπουλος μαζί με τον Δημήτριο Περρούκα συνέταξαν τον πρώτο κανονισμό των Ταχυδρομείων που εκδόθηκε το 1828.
Εκατόν ενενήντα χρόνια αργότερα, τα Ελληνικά Ταχυδρομεία παραμένουν πρωταγωνιστές, εκσυγχρονισμένα και προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις της νέας εποχής, με 6.000 εργαζόμενους, 672 Καταστήματα και 577 ταχυδρομικά Πρακτορεία.
Η ΕΛΤΑ Α.Ε. είναι σήμερα η μακροβιότερη ελληνική εταιρία, και λειτουργεί σε πλήρως ανταγωνιστικό περιβάλλον διατηρώντας την ιδιαίτερη ταυτότητα και τις αξίες που διαμόρφωσε μέσα από πορεία δύο αιώνων.
ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ- ΔΙΑΘΕΣΗ: Κυκλοφορούν στις 09 Οκτωβρίου 2018 και θα διατίθενται από τα Ταχ. Καταστήματα μέχρι 23 Σεπτεμβρίου 2019, εκτός αν εξαντληθούν νωρίτερα. Πλήρεις Σειρές θα διατίθενται από τα Ταχ. Καταστήματα και από το Κεντρικό Φιλοτελικό Κατάστημα μέχρι την απόσυρσή τους, εφόσον δεν εξαντληθούν νωρίτερα.
Έχουν παράσταση σχετική με το θέμα της σειράς και διατίθενται προς 6,10€ ανά σετ.
2. ΦΥΛΛΑ 8 ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΩΝ (10.000τεμ.)
Θα διατίθενται από 15 Νοεμβρίου προς 7,88€ ανά τεμάχιο.
Όλα τα Φιλοτελικά προϊόντα θα πωλούνται από το Κεντρικό Φιλοτελικό Κατάστημα (Λυκούργου 5 & Απελλού–100 38 ΑΘΗΝΑ) και από τα Ταχυδρομικά Καταστήματα μέχρι εξαντλήσεως. Εξαιρούνται οι Φ.Π.Η.Κ. που θα αποσυρθούν στις 23 Σεπτεμβρίου 2019.
Εκδήλωση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων και των Ελληνικών Ταχυδρομείων για την παρουσίαση της Αναμνηστικής Σειράς γραμματοσήμων με θέμα «8 Μαρτίου- Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών»
Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Γυναικών,
η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων και τα Ελληνικά Ταχυδρομεία
σας προσκαλούν
στην εκδήλωση παρουσίασης της Αναμνηστικής Σειράς γραμματοσήμων,
«8 Μαρτίου- Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών»
που κυκλοφορούν για πρώτη φορά προς τιμήν της Παγκόσμιας Ημέρας Γυναικών.
Την Πέμπτη, 8 Μαρτίου 2018 και ώρα 13:00 στην αίθουσα τελετών του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», Πλ. Αγίου Γεωργίου Καρύτση 8.
Στην εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί και απονομή βράβευσης της πρώτης Γενικής Γραμματέα Ισότητας των Φύλων, κας Χρυσάνθης Λαΐου – Αντωνίου, για τη σημαντική συμβολή της στην ουσιαστική και θεσμική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των γυναικών.
