Στο απυρόβλητο της Δικαιοσύνης τέθηκε η ηγεσία του Λιμενικού σώματος κατά την προκαταρκτική εισαγγελική εξέταση από το Ναυτοδικείο Πειραιά, για το προσφυγικό ναυάγιο στην Πύλο, καθώς δεν κλήθηκε καν, «παρότι, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει σαφώς ότι (…) προκύπτουν ευθύνες (…) και του Αρχηγού και του Υπαρχηγού του Λιμενικού Σώματος, καθώς, ενώ είχαν ιδιαίτερη νομική υποχρέωση, ενώ γνώριζαν για την κατάσταση κινδύνου του σκάφους “Adriana”, δεν ενήργησαν, ως όφειλαν, επιχείρηση για τη διάσωση των επιβαινόντων στο σκάφος», όπως τονίζει η Πρωτοβουλία δικηγόρων και νομικών για το ναυάγιο της Πύλου.

Στο κείμενο της Πρωτοβουλίας, που συνυπογράφου φορείς και οργανώσεις, γίνεται λόγος για «εκκωφαντική η απουσία αναζήτησης ευθυνών από τα αρμόδια όργανα έρευνας και διάσωσης και από την ηγεσία του λιμενικού σώματος και της ελληνικής ακτοφυλακής».

«Η δικαστική διερεύνηση και η απόδοση ευθυνών για το ναυάγιο της Πύλου είναι ζήτημα λειτουργίας του κράτους δικαίου» αναφέρουν ακόμη και προσθέτουν:

«Εγείρει, δε, ανησυχία και ερωτηματικά το γεγονός ότι, μετά την παρέλευση 18 μηνών, παραμένουν πολλά τα αναπάντητα ερωτήματα ακόμα και ως προς την αποτύπωση των ενεργειών των αρμοδίων λιμενικών αρχών. Θα πρέπει να υπάρξει διαφάνεια και να εξασφαλισθεί η πρόσβαση σε όλα τα πιθανά στοιχεία προκειμένου να διερευνηθούν από τις δικαστικές αρχές, γιατί ακόμα και σήμερα δεν έχει δοθεί καμία λογική εξήγηση για τις εγκληματικές πράξεις και παραλείψεις των ελληνικών λιμενικών αρχών ως προς την έρευνα και διάσωση του σκάφους «Adriana» (…)».

Ολόκληρη η ανακοίνωση:

«Περάτωση προκαταρκτικής εξέτασης από την εισαγγελία του Ναυτοδικείου Πειραιά για το ναυάγιο της Πύλου

Εκκωφαντική η απουσία αναζήτησης ευθυνών από τα αρμόδια όργανα έρευνας και διάσωσης και από την ηγεσία του λιμενικού σώματος και της ελληνικής ακτοφυλακής

Οι δικηγόροι που εκπροσωπούμε τους επιζώντες και θύματα του ναυαγίου του αλιευτικού σκάφους «Adriana», που έλαβε χώρα δυτικά της Πύλου στις 14/06/2023, ενημερωθήκαμε, προ ολίγων ημερών, για την περάτωση της προκαταρκτικής εξέτασης που διενήργησε η αρμόδια Αντεισαγγελέας του Ναυτοδικείου Πειραιώς και τη διαβίβαση της δικογραφίας στην Προϊσταμένη της Εισαγγελίας του Δικαστηρίου ενώ, παράλληλα, κληθήκαμε να παραλάβουμε αντίγραφο της σχηματισθείσας δικογραφίας.

Κατ’ αρχάς από την πρώτη επεξεργασία της ογκώδους δικογραφίας προκύπτουν τα κάτωθι:

• Ενώπιον της αρμόδιας Εισαγγελέως κλήθηκαν προς παροχή έγγραφων εξηγήσεων ο πλοίαρχος και τα μέλη του πληρώματος του ΠΠΛΣ 920 και τα επιβαίνοντα σε αυτό μέλη του Κλιμάκιου Ειδικών Αποστολών(ΚΕΑ) του Λιμενικού Σώματος για τα αδικήματα α) της πρόκλησης ναυαγίου που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο μεγάλου αριθμού ατόμων (άρθρο 277 παρ. 1 δ Π.Κ.), β) της επικίνδυνης παρέμβασης στη συγκοινωνία πλοίων που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλων (άρθρο 291 παρ. 1 δδ Π.Κ.), γ) της έκθεσης από την οποία προκλήθηκε ο θάνατος (άρθρο 306 παρ. 2 Π.Κ.), δ) της παράλειψης προσφοράς βοήθειας (άρθρο 307 Π.Κ.) και ε) της κατά συρροή ανθρωποκτονίας εξ αμελείας (άρθρο 302 Π.Κ.) και της κατά συρροή σωματικής βλάβης εξ αμελείας (άρθρο 314 παρ. 1 και 2Π.Κ).
• Ωστόσο, δεν κλήθηκαν για έγγραφες εξηγήσεις από την αρμόδια Εισαγγελέα, οι κατ’ εξοχήν και εκ του νόμου αρμόδιοι και υπεύθυνοι για τις πλημμέλειες και παραλείψεις της Επιχείρησης Έρευνας & διάσωσης, και δη, τα αρμόδια όργανα του Εθνικού Κέντρου Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης (ΕΚΣΕΔ), του Κέντρου Επιχειρήσεων (ΚΕΠΙΧ) και οι ιεραρχικά Προϊστάμενοί τους ήτοι, η ηγεσία του Λιμενικού Σώματος. Και τούτο, παρότι, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει σαφώς ότι, πλέον των ευθυνών του πλοιάρχου και των μελών του πληρώματος του ΠΠΛΣ 920, προκύπτουν ευθύνες, κατά λόγο αρμοδιότητας, για όλους τους ανωτέρω, συμπεριλαμβανομένων και του Αρχηγού και του Υπαρχηγού του Λιμενικού Σώματος, καθώς, ενώ είχαν ιδιαίτερη νομική υποχρέωση, ενώ γνώριζαν για την κατάσταση κινδύνου του σκάφους «Adriana», δεν ενήργησαν, ως όφειλαν, επιχείρηση για τη διάσωση των επιβαινόντων στο σκάφος. Από την πρώτη στιγμή του εντοπισμού του σκάφους «Adriana» έως και την ανατροπή και βύθιση αυτού, η εποπτεία, η επιχειρησιακή διαχείριση και ο συντονισμός ενεργειών των κέντρων ΕΚΣΕΔ και ΚΕΠΙΧ, ασκήθηκε, κατά αποκλειστική αρμοδιότητα, από τα στελέχη και τους ιεραρχικά προϊσταμένους τους, οι οποίοι ήταν ενήμεροι για την κατάσταση κινδύνου, στην οποία βρισκόταν το σκάφος και οι επιβαίνοντες σε αυτό, καθώς και την ανάγκη διάσωσής τους.

Σήμερα, οι δικηγόροι που εκπροσωπούμε τους επιζώντες και θύματα του ναυαγίου της Πύλου, καταθέσαμε αίτηση ενώπιον της αρμόδιας Εισαγγελέως του Ναυτοδικείου Πειραιά ζητώντας, μεταξύ άλλων, την άσκηση ποινικής δίωξης και την αυτονόητη διερεύνηση και απόδοση ευθυνών για την τέλεση των καταγγελλόμενων πράξεων και στα αρμόδια στελέχη του ΕΚΣΕΔ και ΚΕΠΙΧ και στους υπεύθυνους ανώτερων ιεραρχικά ή εποπτευουσών διευθύνσεων και οργάνων, οι οποίοι βαρύνονται με πράξεις και παραλείψεις που οδήγησαν στο ναυάγιο και στο θάνατο 600 ανθρώπων. Στο μεταξύ, ενημερωθήκαμε ότι η προϊσταμένη της εισαγγελίας διαβίβασε εκ νέου τη δικογραφία στην εισαγγελέα που διενήργησε την προκαταρκτική για περαιτέρω ενέργειες.

Ζητήσαμε επίσης την διενέργεια επιπλέον ανακριτικών πράξεων προκειμένου να υπάρξουν στοιχεία για τα πολλά ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα, καθώς σοβαρά κενά και παραλείψεις παρουσιάζονται στη σχηματισθείσα δικογραφία και αφορούν ιδίως:

• την αποτύπωση των επικοινωνιών του ΕΚΣΕΔ καθ’ όλο το επίδικο διάστημα καθώς, παρότι προκύπτει από τις καταθέσεις στελεχών του ΕΚΣΕΔ και του πλοιάρχου του ΠΠΛΣ 920 ότι υπήρχαν επικοινωνίες τόσο μεταξύ τους όσο και με το Adriana, ουδόλως αυτές έχουν περιληφθεί στη σχηματισθείσα δικογραφία,
• την ελλιπή έρευνα των συσκευών κινητών τηλεφώνων των μελών του πληρώματος του ΠΠΛΣ 920, η οποία έλαβε χώρα χωρίς καμία αξιολόγηση ή εγκληματολογική ανάλυση των στοιχείων που εξήχθησαν,
• την επιτακτική αναγκαιότητα για την άρση του απορρήτου των τηλεφωνικών επικοινωνιών των επαγγελματικών και ιδιωτικών τηλεφώνων των αρμόδιων στελεχών του ΕΚΣΕΔ και ΚΕΠΙΧ και των ανώτερων ιεραρχικά ή εποπτευουσών διευθύνσεων και οργάνων συμπεριλαμβανομένου του Αρχηγού και Υπαρχηγού του Λιμενικού Σώματος.

Η δικαστική διερεύνηση και η απόδοση ευθυνών για το ναυάγιο της Πύλου είναι ζήτημα λειτουργίας του κράτους δικαίου. Εγείρει, δε, ανησυχία και ερωτηματικά το γεγονός ότι, μετά την παρέλευση 18 μηνών, παραμένουν πολλά τα αναπάντητα ερωτήματα ακόμα και ως προς την αποτύπωση των ενεργειών των αρμοδίων λιμενικών αρχών.

Θα πρέπει να υπάρξει διαφάνεια και να εξασφαλισθεί η πρόσβαση σε όλα τα πιθανά στοιχεία προκειμένου να διερευνηθούν από τις δικαστικές αρχές, γιατί ακόμα και σήμερα δεν έχει δοθεί καμία λογική εξήγηση για τις εγκληματικές πράξεις και παραλείψεις των ελληνικών λιμενικών αρχών ως προς την έρευνα και διάσωση του σκάφους «Adriana». H απόδοση ευθυνών για το ναυάγιο της Πύλου και η απόδοση δικαιοσύνης για τα θύματα είναι ζητούμενο για τη δημοκρατία μας, όπως και η ανάγκη διερεύνησης όλων των θανάτων, με πιο πρόσφατους τους τραγικούς θανάτους ανοιχτά της Ρόδου, που προστέθηκαν στις εκατόμβες των ανθρώπων που χάνονται στα θαλάσσια σύνορα της χώρας μας.

Οι οργανώσεις και συλλογικότητες

Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών
Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕλΕΔΑ)
Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες – Greek Council for Refugees (ΕΣΠ)
Πρωτοβουλία δικηγόρων και νομικών για το ναυάγιο της Πύλου
Refugee Support Aegean – Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA)»

Την προκλητική καταδίκη της Ολλανδής δημοσιογράφου Ιγκεμποργκ Μπέγκελ αποφάσισε το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά, επειδή τον Ιούνιο του 2021 φιλοξένησε για λίγες μέρες στο σπίτι της στην Ύδρα Αφγανό πρόσφυγα, που τότε ζητούσε άσυλο το οποίο του παραχωρήθηκε αργότερα.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Δημήτρη Αγγελίδη στην Εφημερίδα των Συντακτών, με μια απόφαση που προκαλεί την κοινή λογική και συνιστά ακραία ποινικοποίηση της αλληλεγγύης στην πιο βασική της μορφή, αυτήν της φιλοξενίας, το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά καταδίκασε την Τετάρτη σε οκτώ μήνες φυλακή με τριετή αναστολή την Ολλανδή δημοσιογράφο Ιγκεμποργκ Μπέγκελ επειδή φιλοξενούσε για λίγες ημέρες τον Ιούνιο του 2021 στο σπίτι της στην Υδρα Αφγανό, ο οποίος τότε ζητούσε άσυλο και σήμερα έχει αναγνωριστεί πρόσφυγας.

Το δικαστήριο δέχτηκε το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου, αλλά απέρριψε το ελαφρυντικό των μη ταπεινών αιτίων και ελατηρίων, μολονότι προκύπτει ότι η φιλοξενία δεν είχε σκοπό το κέρδος.

Ο εισαγγελέας στην καταδικαστική του πρόταση παρατήρησε ότι «το αδίκημα αφορά και τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας», άγνωστο τι εννοούσε με αυτό, και επισήμανε ότι η ίδια η δημοσιογράφος, η οποία δεν ήταν παρούσα στο δικαστήριο για λόγους υγείας, παραδέχεται ότι είχε φιλοξενήσει και στο παρελθόν τον Αφγανό, «ο οποίος στερείται διαβατηρίων και νομιμοποιητικών εγγράφων», αν και το διαβατήριο δεν αποτελεί προϋπόθεση νομιμότητας για κάποιον που ζητά άσυλο.

Με διάταξη του 1991

Αλλωστε, στις 14 Ιουνίου, την επομένη της σύλληψης του Αφγανού στην Υδρα, η αστυνομία τον μετέφερε στα κρατητήρια του Α.Τ. Μοσχάτου όπου παρέμεινε μόνο δύο ώρες, όπως έγραφε η «Εφ.Συν.». Ο πρόσφυγας αφέθηκε ελεύθερος, αφού δήλωσε στην αστυνομία ότι έχει πού να μείνει και συγκεκριμένα ότι θα φιλοξενείται στο σπίτι της Ιγκεμποργκ Μπέγκελ στην Αθήνα, εξ ου και δεν θεωρήθηκε ύποπτος φυγής.

Με άλλα λόγια, η ίδια η αστυνομία διέταξε, προκειμένου να μην κρατηθεί στα κρατητήρια. να συνεχίσει να φιλοξενείται ο πρόσφυγας στο σπίτι της Ολλανδής δημοσιογράφου στην Αθήνα, κάτι που καταδίκασε το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά. Η σύλληψη και η καταδίκη της Ολλανδής δημοσιογράφου γίνονται με ενεργοποίηση προβληματικής και ξεχασμένης εν πολλοίς διάταξης που θεσπίστηκε το 1991 επί κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στο πλαίσιο της έντονης ξενοφοβίας που είχε εκδηλωθεί με αφορμή την έλευση μεγάλου αριθμού μεταναστών από την Αλβανία.

Η διάταξη, που επαναλήφθηκε στον νόμο 4251/2014, δεν είχε ενεργοποιηθεί μόνη της αλλά πάντα σε συνδυασμό με άλλα αδικήματα, όπως η διευκόλυνση παράτυπης εισόδου, η μεταφορά και η εργασιακή εκμετάλλευση. Εναντίον της απόφασης θα ασκηθεί έφεση και θα ακολουθηθούν όλα τα ένδικα μέσα μέχρι τη δικαίωση της αλληλέγγυας δημοσιογράφου.

Την οργανωμένη και συστηματική φύση των επαναπροωθήσεων αποκαλύπτει η έκθεση του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες (ΕΣΠ) φέρνοντας στο φως νέες μαρτυρίες από θύματα, που περιγράφουν αυθαίρετες κρατήσεις, ρατσιστική βία και εξευτελιστική μεταχείριση, και αναδεικνύοντας το συστημικό ζήτημα της αναποτελεσματικής ποινικής έρευνας των υποθέσεων και των παραβιάσεων δικαιωμάτων στα σύνορα, που συντηρούν ένα καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας των δραστών.
  
Τεκμηριώνοντας την παράνομη τακτική των επαναπροωθήσεων από τις ελληνικές αρχές το ΕΣΠ παρέχει λεπτομέρειες για δώδεκα υποθέσεις στα σύνορα του Έβρου και για τις δικαστικές εξελίξεις τριών υποθέσεων, οι οποίες εκπροσωπήθηκαν νομικά από το Συμβούλιο ενώπιον του ΕΔΔΑ, αλλά και στατιστικά στοιχεία για τις ελληνικές εισαγγελικές έρευνες επαναπροωθήσεων και την πορεία τους.

To σωματείο επισημαίνει πως παρά τις πολυάριθμες αναφορές για επαναπροωθήσεις χιλιάδων αιτούντων άσυλο, τις καταγεγραμμένες μαρτυρίες, και τα αποδεικτικά βί-ντεο σε ορισμένες περιπτώσεις, ούτε μία υπόθεση επαναπροώθησης δεν έχει παραπεμφθεί για να εκδικαστεί σε ελληνική δικαστική αίθουσα ούτε σε κάποια περίπτωση κινήθηκε ποινική δίωξη κατά προσωπικού των σωμάτων ασφαλείας ή άλλων προσώπων.

Όπως τονίζει το ΕΣΠ, οι επαναπροωθήσεις αποτελούν μια ολοκληρωμένη και προσεκτικά σχεδιασμένη «πολιτική» μετανάστευσης και διαχείρισης συνόρων του ελληνικού κράτους επισημαίνοντας τις πολυάριθμες αξιόπιστες αναφορές από τον ΟΗΕ, ευρωπαϊκούς και εθνικούς θεσμούς, που τεκμηριώνουν το ίδιο μοτίβο και αντικρούουν το αφήγημα της «έλλειψης αποδείξεων» που ακόμα αναπαράγεται από τις αρχές Ελλάδας και Ε.Ε.

↳ Όλο το κείμενο της έκθεσης

Τα βίαια στάδια της επιχείρησης

Στην περίληψη της έκθεσης σημειώνεται πως στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, το ένστολο και ένοπλο προσωπικό (αστυνομία και/ή στρατός) εμφανίζεται να εντοπίζει και να συλλαμβάνει άτυπα τους αιτούντες άσυλο. Άτομα -με ή χωρίς καλυμμένα πρόσωπα -ντυμένα με στρατιωτικές στολές ή πολιτικά/μαύρα ρούχα και φέροντα όπλα, συνήθως συμμετέχουν στα διάφορα βίαια στάδια της επιχείρησης επαναπροώθησης. 

Επιπλέον, άνδρες που δρουν ως “βοηθοί” των ελληνικών αρχών, οι οποίοι περιγράφονται από τα θύματα ως μετανάστες, εμπλέκονται συχνά στα τελευταία στάδια των επιχειρήσεων επαναπροώθησης, συνήθως με το να οδηγούν τις φουσκωτές βάρκες που μεταφέρουν τους αιτούντες άσυλο στην τουρκική όχθη, ακολουθώντας τις εντολές και υπό την επίβλεψη των ελληνικών αρχών.

Η έκθεση καταγράφει ότι οι περισσότερες επαναπροωθήσεις λαμβάνουν χώρα μετά την άφιξη των αιτούντων άσυλο στην ηπειρωτική περιοχή του Έβρου, σε αντίθεση με το 2022, όπου υπήρξαν πολλές περιπτώσεις άφιξης ή εγκατάλειψης αιτούντων άσυλο σε νησίδες του Έβρου. «Οι αιτούντες άσυλο, αφού διασχίσουν τα ελληνοτουρκικά σύνορα, συνήθως περνούν από ή κρύβονται σε δασικές περιοχές του Έβρου, πριν εντοπιστούν και επαναπροωθηθούν από τις ελληνικές αρχές. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι επαναπροωθήσεις πραγματοποιούνται την ίδια ημέρα του εντοπισμού και της άτυπης σύλληψης των αιτούντων άσυλο από τις ελληνικές αρχές.

»Οι επιχειρήσεις επαναπροώθησης λαμβάνουν χώρα σε αστυνομικά τμήματα, ακόμη και σε δημόσιες κεντρικές περιοχές, γεγονός ενδεικτικό του περιβάλλοντος ατιμωρησίας, μέσα στο οποίο οι αρχές δρουν αυθαίρετα, εγκληματικά και ανεμπόδιστα. Σε δύο υποθέσεις, τα θύματα επαναπροωθήθηκαν στην Τουρκία, αφού επέλεξαν να δείξουν εμπιστοσύνη και να παρουσιαστούν στην ελληνική αστυνομία με δική τους πρωτοβουλία. Συγκεκριμένα, ένας Τούρκος αιτών άσυλο επαναπροωθήθηκε, αφού παρουσιάστηκε και ζήτησε άσυλο στο Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης της Ορεστιάδας. Σε μία υπόθεση, η άτυπη σύλληψη ενός Τούρκου αιτούντος άσυλο από την ελληνική αστυνομία πραγματοποιήθηκε -σε κοινή θέα- μέσα στην καφετέρια του ΚΤΕΛ Ορεστιάδας, μία ώρα πριν από την επαναπροώθησή του». 

Το ΕΣΠ σημειώνει επίσης χαρακτηριστικά τα εξής: «Πέραν των βίαιων μεταφορών, οι επιχειρήσεις επαναπροώθησης περιλαμ- βάνουν πάντα περιόδους αυθαίρετης κράτησης. Οι αιτούντες άσυλο κρατούνται παράνομα - χωρίς καταγραφή, ενημέρωση ή πρόσβαση σε δικαιώματα και χωρίς βασικές προμήθειες - σε κλειστούς ή ανοιχτούς χώρους κράτησης, είτε μέσα σε αστυνομικά τμήματα είτε σε άγνωστες τοποθεσίες, γήπεδα ή ακόμη και μέσα σε οχήματα χωρίς πρόσβαση σε αέρα, τροφή και νερό.

»Σημαντικοί κρατικοί πόροι χρησιμοποιούνται στις επιχειρήσεις επαναπροώθησης, όπως ανθρώπινοι πόροι (προσωπικό), υποδομές και εγκαταστάσεις για την παράνομη κράτηση των θυμάτων, τα μέσα μεταφοράς για τη βίαιη μεταφορά των θυμάτων στα διάφορα στάδια της επιχείρησης επαναπροώθησης - αστυνομικά οχήματα, στρατιωτικά τζιπ, πολιτικά οχήματα, βαν, φορτηγά και φουσκωτές βάρκες.

»Οι επαναπροωθήσεις περιλαμβάνουν εξευτελισμό, αυθαίρετη κατάσχεση/ κλοπή προσωπικών αντικειμένων, απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, σωματική και ψυχική κακοποίηση, καθώς και έμφυλη βία κατά των θυμάτων - από σωματικούς ελέγχους με αφαίρεση ρούχων μέχρι παρεμβατικούς ελέγχους γεννητικών οργάνων και αναγκαστική γυμνότητα. Οι επαναπροωθήσεις περιλαμβάνουν και βία κατά παιδιών.

»Μετά την επαναπροώθησή τους στην Τουρκία, τα θύματα εκτίθενται σε κίνδυνο σύλληψης από τις τουρκικές αρχές, κράτησης ή/και φυλάκισης για παράνομη είσοδο σε στρατιωτική ζώνη, σε κίνδυνο φυλάκισης για προηγούμενες καταδίκες τους λόγω πολιτικών πεποιθήσεων (στην περίπτωση Τούρκων αιτούντων άσυλο) ή ακόμα και σε κίνδυνο επαναπροώθησης πίσω στη χώρα καταγωγής τους (π.χ. στην περίπτωση Αφγανών αιτούντων άσυλο από την Τουρκία στο Αφγανιστάν).

»Μολονότι τα τελευταία δύο χρόνια το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) εξέδωσε πάνω από 80 ασφαλιστικά μέτρα για την προστασία των νεοεισερχόμενων αιτούντων άσυλο στην περιοχή του Έβρου – σε υποθέσεις που εκπροσωπήθηκαν από το ΕΣΠ, οι δράστες συνεχίζουν να αισθάνονται ανενόχλητοι στην Ελλάδα, επιδεικνύοντας πλήρη αδιαφορία για τις αποφάσεις του Δικαστηρίου».

Όπως αναφέρει το ΕΣΠ, από τον Μάρτιο του 2022 έως τις 7 Οκτωβρίου 2024, το ΕΣΠ κατέθεσε ενώπιον του ΕΔΔΑ 85 αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων, εκπροσωπώντας νομικά συνολικά 730 Σύρους, 130 Τούρκους, 92 Ιρακινούς, 56 Παλαιστίνιους, 28 Αφγανούς, 3 Αιγύπτιους και έναν Σομαλό αιτούντα άσυλο, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά, ζητώντας να χορηγηθεί στους εντολείς του ανθρωπιστική βοήθεια και πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου. Το Δικαστήριο ενέκρινε τα αιτούμενα ασφαλιστικά μέτρα για όλες τις υποθέσεις και διέταξε την ελληνική κυβέρνηση να μην απομακρύνει τους αιτούντες άσυλο από το έδαφος της χώρας και, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, να τους παρέχει τροφή, νερό και κατάλληλη ιατρική περίθαλψη. 

Το ΕΔΔΑ ζήτησε επίσης να ενημερωθεί από την ελληνική κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, για το αν οι αιτούντες άσυλο έχουν πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου και σε νομική συνδρομή. «Μόνο σε 20 από αυτές τις 85 υποθέσεις, οι αιτούντες άσυλο συνελήφθησαν επίσημα από τις ελληνικές αρ- χές και ακολουθήθηκαν οι νόμιμες δια- δικασίες. Σε 44 από τις 85 υποθέσεις, οι αιτούντες άσυλο κατήγγειλαν στο ΕΣΠ ότι επαναπροωθήθηκαν στην Τουρκία. Σε 21 από αυτές τις 85 υποθέσεις, οι αιτούντες άσυλο εξαφανίστηκαν μετά την απόφαση του Δικαστηρίου και δεν γνωρίζουμε που βρίσκονται. Σε πολλές περιπτώσεις τα θύματα ανέφεραν ότι υπέστησαν παραπάνω από μια επαναπροώθηση.

»Σε μία από τις υποθέσεις που περιγράφονται λεπτομερώς στην έκθεση, τα θύματα – πριν επαναπροωθηθούν στην Τουρκία - είχαν δείξει στις ελληνικές αστυνομικές αρχές την απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του ΕΔΔΑ που ήταν αποθηκευμένη στο κινητό τους τηλέφωνο. Σε όλες τις υποθέσεις επαναπροώθησης που περιγράφονται λεπτομερώς στην έκθεση, η επίσημη απάντηση του ελληνικού κράτους στο ΕΔΔΑ ήταν ότι
«παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν, ο/οι προσφεύγων/οντες δεν εντοπίστηκε/θηκαν».

»Απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του ΕΔΔΑ που εκδόθηκε στις 12 Ιουλίου 2023 αφορούσε σε έναν Σύρο αναγνωρισμένο πρόσφυγα στην Ελλάδα, ο οποίος επαναπροωθήθηκε από τη Θεσσαλονίκη στην Τουρκία τον Οκτώβριο του 2022. Έκτοτε έχει επανειλημμένα επαναπροωθηθεί από την ελληνική αστυνομία – περισσότερες από 20 φορές. Οι επαναπροωθήσεις πραγματοποιούνταν από τον Έβρο προς την Τουρκία κάθε φορά που προσπαθούσε να εισέλθει ξανά στην Ελλάδα, ακόμα και μετά την επίδειξη αντιγράφου του διαβατηρίου του και της άδειας διαμονής του – που είχαν εκδοθεί στην Ελλάδα.

Συμπεράσματα και συστάσεις 

«Παρά τις πολυάριθμες αναφορές διεθνών οργανισμών προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανεξάρτητων αρχών, τις καταγεγραμμένες μαρτυρίες των θυμάτων, τα αυξανόμενα αποδεικτικά στοιχεία και τις υποθέσεις που έχουν υποβληθεί ενώπιον των ελληνικών εισαγγελικών αρχών, το ελληνικό κράτος συνεχίζει να αρνείται επισήμως τις κατηγορίες για επαναπροωθήσεις. Την ίδια στιγμή που ούτε μία υπόθεση επαναπροώθησης δεν έχει εξεταστεί σε ελληνική αίθουσα δικαστηρίου, αυξάνεται όλο και περισσότερο ο αριθμός των υποθέσεων παραβιάσεων δικαιωμάτων σε βάρος αιτούντων άσυλο και μεταναστών που έχουν εισαχθεί ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου κατά της Ελλάδας.

»Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία αναφορικά με την πορεία των ελληνικών ποινικών ερευνών για υποθέσεις επαναπροωθήσεων, σε συνδυασμό με λεπτομέρειες από τις έρευνες τριών υποθέσεων στις οποίες δεν ασκήθηκε καμία ποινική δίωξη κατά προσωπικού των σωμάτων ασφαλείας ή άλλων ορισμένων προσώπων, αναδεικνύουν ένα συστημικό ζήτημα αναποτελεσματικής διερεύνησης των καταγγελιών επαναπροωθήσεων και παραβιάσεων δικαιωμάτων στην Ελλάδα.

»Οι επαναπροωθήσεις, οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η κακο- μεταχείριση ανθρώπων που χρειάζονται διεθνή προστασία συνεχίζονται στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ ως μια συστηματική πολιτική μετανάστευσης και διαχείρισης συνόρων του ελληνικού κράτους, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής που εστιάζει στον έλεγχο των συνόρων και όχι σε ασφαλείς διαδρομές μετανάστευσης και στην προστασία του δικαιώματος στο άσυλο και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τεράστια ποσά από τον προϋπολογισμό της ΕΕ συνεχίζουν να υποστηρίζουν δραστηριότητες διαχείρισης συνόρων στην Ελλάδα, παρά τις ανησυχίες που εκφράζει το Ευρωκοινο- βούλιο για την κατάσταση του κράτους δικαίου στη χώρα και τις ανησυχητικές αναφορές, μεταξύ άλλων, από την Επι- τροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά των Βασανιστηρίων (CPT) και τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμά- των της ΕΕ (FRA) για την Ελλάδα, για κακομεταχείριση νεοεισερχόμενων αιτούντων άσυλο και συστημικά κενά και εμπόδια στις έρευνες περιστατικών απώλειας ζωής και κακομεταχείρισης στα σύνορα της ΕΕ.

»Παράλληλα, το έργο της Κοινωνίας των Πολιτών και των οργανώσεων ανθρωπί- νων δικαιωμάτων στην Ελλάδα, ειδικά εκείνων που εργάζονται για την προώθηση και την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και μεταφέρουν τις φωνές των θυμάτων κακομεταχείρισης στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, παρεμποδίζεται από την ελληνική κυβέρνηση. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι ανεξάρτητες, άμεσες και αποτελεσματικές έρευνες θα αυξήσουν τη λογοδοσία για τις παραβιάσεις δικαιωμάτων στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ και μπορούν να τερματίσουν αυτόν τον κύκλο βίας. Παράλληλα, δημόσια παρατηρητήρια, ανεξάρτητες αρχές, μηχανισμοί παρακολούθησης και ελέγχου, και η κοινωνία των πολιτών είναι απαραίτητα και θα πρέπει να ασκούν ανεμπόδιστα τις δρα- στηριότητές τους, καθώς μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ορθή λειτουργία μιας δημοκρατικής κοινωνίας, διασφαλίζοντας τον σεβασμό στο κράτος δικαίου.

»Καλούμε, λοιπόν, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Κράτη Μέλη της:

• Να δημιουργήσουν ασφαλείς και νόμιμες διαδρομές για την μετακίνηση προς και εντός της Ευρώπης.
   
• Να εφαρμόσουν και/ή να παρακολουθούν προληπτικά και να δι- ασφαλίζουν την τακτική συμμόρ- φωση της χρήσης των κονδυλίων της ΕΕ για σκοπούς διαχείρισης μετανάστευσης από τις ελληνικές αρχές με τις δεσμεύσεις της ΕΕ σχετικά με τις θεμελιώδεις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι δεν χρησιμοποιούνται αυτά για την χρηματοδότηση επιχειρήσεων που θέτουν σε κίνδυνο μετανάστες και πρόσφυγες και δεν παραβιάζουν το δίκαιο της Ε.Ε.
   
• Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οφείλει να λάβει πειθαρχικά μέτρα και να ξε κινήσει διαδικασίες επί παραβάσει κατά του ελληνικού κράτους για επαρκώς τεκμηριωμένες, μακροχρόνιες και συστηματικές παραβιάσεις του διεθνούς και Ευρωπαϊκού δικαίου κατά την μεταχείριση των αιτούντων άσυλο, συμπεριλαμ- βανομένης της διεξαγωγής επιχειρήσεων επαναπροώθησης.
   
• Να διασφαλίσει την δημιουργία ασφαλών και εμπιστευτικών μηχανισμών αναφοράς - καταγγελίας ποινικών  αδικημάτων  που διαπράττονται από τις ίδιες τις αρχές επιβολής του νόμου (π.χ. βία αστυνομικών, λιμενικών και συνοριοφυλάκων) ενώπιον αρμόδιων ανεξάρτητων αρχών, καθώς τα θύματα ενδέχεται να φοβούνται να καταθέσουν ενώπιον προσωπικού της αστυνομίας ή του λιμενικού.
   
• Να παύσει τη σύναψη αδιαφανών και αναποτελεσματικών «συμφωνιών» με τρίτες χώρες. Οι εν λόγω συμφωνίες υποσκάπτουν την συμμόρφωση της ΕΕ και των κρατών μελών της με τις υποχρεώσεις τους περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επιτρέπουν στην ΕΕ και τα κράτη μέλη της να αποφεύγουν την ευθύνη υποδοχής και φιλοξενίας προσφύγων και καθιστούν την ΕΕ και τα κράτη μέλη της ευάλωτα στην πολιτικοποίηση πιθανών ενεργειών ανθρώπινης κινητικότητας από κυβερνήσεις τρίτων χωρών.
   
• Να αντιμετωπίσει την συρρίκνωση της κοινωνίας των πολιτών και την επικίνδυνη τάση ποινικοποίησης των Υπερασπιστών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ ως επείγον ζήτημα και να καλέσει την ελληνική κυβέρνηση να θέσει άμεσα τέλος στις εν λόγω πρακτικές.

Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση και τις ελληνικές δικαστικές αρχές:

• Να θέσουν τέλος στην παράνομη πρακτική των επιχειρήσεων επαναπροώθησης.
   
• Να διασφαλίσουν, με την υπο- στήριξη της ΕΕ, ότι οι συνοριακές διαδικασίες (υποδοχή και ταυτοποίηση, καταγραφή, εξέταση και συνολική  επεξεργασία  αιτήσεων ασύλου) στα ελληνοτουρκικά σύνορα διεξάγονται σε συμμόρφωση με το δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την αρχή της μη επαναπροώθησης.
   
• Να συμμορφώνονται με όλες τις δεσμευτικές αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων που εκδίδονται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σχετικά με τη μη απομάκρυνση αιτούντων άσυλο από την ελληνική επικράτεια, και να τους παρέχουν τροφή, νερό, κατάλληλη ιατρική φροντίδα και πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου.
   
• Να διεξάγουν έρευνες που είναι ταχείες, διεξοδικές και ικανές να οδηγήσουν στην ταυτοποίηση και την τιμωρία κάθε υπευθύνου για σοβαρές καταγγελίες κακομεταχείρισης που σχετίζονται με την ελληνική αστυνομία και την ελληνική ακτοφυλακή στα σύνορα.
   
• Να διασφαλίζουν πρόσβαση στη δικαιοσύνη για τα θύματα των επαναπροωθήσεων και των παραβιάσεων δικαιωμάτων στα εξωτερικά χερσαία και θαλάσσια σύνορα της ΕΕ. Να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να επιτρέπεται η συμμετοχή των θυμάτων χωρίς φόβο σύλληψης ή απομάκρυνσής τους λόγω έλλειψης νομικού καθεστώτος. Για τον σκοπό αυτό, να παρέχουν δωρεάν νομική συνδρομή κατά τη διάρκεια των ποινικών διαδικασιών, ασφαλή στέγη και άδεια διαμονής. Αυτή η στήριξη προς τα θύματα επαναπροωθήσεων θα πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τη συνεργασία τους με τις ανακριτικές αρχές σε άλλες ποινικές υποθέσεις κατά των διακινητών.
   
• Οι ανακριτικές αρχές οφείλουν να χρησιμοποιούν τους μηχανισμούς ευρωπαϊκής και διεθνούς δικαστικής συνδρομής σε ποινικές υποθέσεις, για να λαμβάνουν έγκαιρα καταθέσεις από θύματα και μάρτυρες που δεν διαμένουν στην Ελλάδα.
   
• Να λάβουν υπόψη τους τα ευ- ρήματα του Μηχανισμού Καταγραφής Περιστατικών Άτυπων Αναγκαστικών Επιστροφών της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, τις εκθέσεις του Συνηγόρου του Πολίτη, του Γραφείου Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της FRONTEX και της CPT σχετικά με τα θεμελιώδη δικαιώματα στα σύνορα. Οι ανακριτικές αρχές οφείλουν να χρησιμοποιούν αυτά τα ευρήματα, για να εντοπίζουν και να διερευνούν δομικά προβλήματα ή να εκκινούν αυτεπάγγελτες έρευνες.
   
• Να συστήσουν εξειδικευμένες Εισαγγελίες και Δικαστήρια στελεχωμένα με Εισαγγελείς Μετανάστευσης και ειδικούς ανακριτές – δικαστές μετανάστευσης, αρμόδιους για επιτόπιες επιθεωρήσεις σε χώρους κράτησης και σημεία άφιξης νεοαφιχθέντων αιτούντων άσυλο, οι οποίοι θα διενεργούν ανεξάρτητες έρευνες για περιστατικά επαναπροωθήσεων και εγκλήματα που διαπράχθηκαν από αστυνομικούς και άλλα στελέχη των σωμάτων ασφαλείας, προκειμένου να διασφαλίζουν την αμεροληψία και ανεξαρτησία από τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμά των (FRA) της ΕΕ.
   
• Να διασφαλίσουν την εγκατάσταση και ορθή λειτουργία συστήμα- τος καταγραφής (βίντεο) -κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης (CCTV) 24ωρης λειτουργίας για την παρακολούθηση της εξωτερικής περιμέτρου των εγκαταστάσεων κράτησης, των χώρων στάθμευσης των αστυνομικών οχημάτων και των εσωτερικών κοινόχρηστων χώρων όπου κυκλοφορούν οι κρατούμενοι.
   
• Να δημιουργήσουν άμεσα, σε στενή συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έναν πραγματικά Ανεξάρτητο Μηχανισμό Επιτήρησης Συνόρων με το κατάλληλο πεδίο εφαρμογής, εντολή και εμπειρία για τη διερεύνηση επαναπροωθήσεων και παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα ελληνικά σύνορα. Οι ελληνικές κρατικές αρχές δεν πρέπει να αποτελούν μέρος αυτού του μηχανισμού, ο οποίος θα πρέπει να είναι ελεύθερος από θεσμικές συνδέσεις με Υπουργεία ή άλλες αρχές που είναι υπεύθυνες για τη διαχείριση των συνόρων. Επιπλέον, σύμφωνα με τις συστάσεις της CPT και του FRA, ο μηχανισμός παρακολούθησης θα πρέπει να έχει, μεταξύ άλλων, εντολή να διεξάγει αιφνίδιες επιθεωρήσεις σε εγκαταστάσεις των σωμάτων ασφαλείας, να επιθεωρεί τα σχετικά έγγραφα των περιπολιών που δραστηριοποιούνται στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ και να έχει πρόσβαση σε όλες τις καταγραφές από σταθερές και κινητές συσκευές παρακολούθησης και ανίχνευσης κίνησης στα εξωτερικά σύνορα, να συνεργάζεται με διεθνείς οργανισμούς και άλλους συναφείς φορείς για τη συλλογή πληροφοριών σε πραγματικό χρόνο για πιθανά περιστατικά παράνομων/παράτυπων πρακτικών. Για τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας του, οποιοσδήποτε τέτοιος μηχανισμός θα πρέπει επίσης να στελεχώνεται επαρκώς από κατάλληλα καταρτισμένο προσωπικό και να είναι εντεταλμένος να συντάσσει τακτικές και έκτακτες αναφορές μετά από αποστολές/επισκέψεις σε σημεία ενδιαφέροντος με σαφείς συστάσεις προς τις αρμόδιες αρχές, καθώς και να αναφέρει το αν εφαρμόζονται οι συστάσεις αυτές.
   
• Να διασφαλίσουν ότι οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών που υποστηρίζουν τους νεοαφιχθέντες αιτούντες άσυλο παρέχοντας ιατρική, ψυχοκοινωνική και νομική βοήθεια, καθώς και οι ιδιώτες πολίτες που ενεργούν αλληλέγγυα με αυτούς, δεν θα θεωρούνται ότι διευκολύνουν την παράνομη είσοδο υπηκόων τρίτων χωρών. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να εκδοθούν Εγκύκλιοι από την Εισαγγελία προς την αστυνομία και το λιμενικό με σαφείς οδηγίες προς υποστήριξη του έργου των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κατά της δίωξής τους.
   
• Να διασφαλίζουν ότι οι νομικοί εκπρόσωποι των αιτούντων άσυλο θα μπορούν να παρέχουν νομική συνδρομή χωρίς εμπόδια και να διασφαλίζουν την πρόσβαση των ατόμων σε δικαστική προστασία και ένδικα μέσα και βοηθήματα ενώπιον των εθνικών και διεθνών δικαστηρίων».

ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

Τα τεράστια κενά στις υπηρεσίες διερμηνείας θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή χιλιάδων προσφύγων.

Πρόσφυγες και προσφύγισσες, που διαβιούν στις απομονωμένες και -στις περισσότερες περιπτώσεις- υποστελεχωμένες δομές φιλοξενίας της ελληνικής επικράτειας αλλά και το σύνολο των αιτούντων άσυλο στη χώρα μας, βλέπουν τους τελευταίους μήνες να παραβιάζονται θεμελιώδη δικαιώματά τους και το αρμόδιο Υπουργείο Ασύλου και Μετανάστευσης να σιωπά.

Συγκεκριμένα, η σχεδόν ολοκληρωτική διακοπή της παροχής υπηρεσιών διερμηνείας από τον Απρίλιο του 2024, τόσο στα προσφυγικά καμπς της χώρας όσο και στην Υπηρεσία Ασύλου, είναι μια ιδιαίτερα ανησυχητική εξέλιξη, καθώς, μεταξύ άλλων, εμποδίζει το αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα του προσφυγικού πληθυσμού στην υγειονομική περίθαλψη ενώ υπονομεύει και την αποτελεσματική εξέλιξη των συνεντεύξεων ασύλου.

Τι συμβαίνει

Στις 14 Μαΐου 2024 η οργάνωση που μέχρι πρότινος είχε αναλάβει την παροχή υπηρεσιών διερμηνείας, ΜΕΤΑδραση, ανέστειλε τις δραστηριότητές της λόγω πολύμηνων καθυστερήσεων στις πληρωμές των υπαλλήλων από το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου.

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανοιχτή επιστολή 36 οργανώσεων προς το Υπουργείο για το εν λόγω ζήτημα, οι εργαζόμενοι διερμηνείς αναγκάστηκαν να παραμείνουν απλήρωτοι για επτά ολόκληρους μήνες, (από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο του 2024), για εργασίες που ολοκληρώθηκαν τον Δεκέμβριο του 2023), χωρίς να γνωρίζουν τον λόγο και παρά το γεγονός ότι οι υπηρεσίες διερμηνείας χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκά κονδύλια, από το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (ΤΑΜΕ), μέχρι και το 2027.

Κέντρο υποδοχής προσφύγων (αρχείου) Dimitris Kapantais / SOOC

Προκειμένου να καλυφθούν οι τεράστιες ελλείψεις που άφηνε πίσω της η αναστολή λειτουργίας της ΜΕΤΑδρασης, ο Οργανισμός της ΕΕ για το Άσυλο (EUAA) διέθεσε στην Ελλάδα συνολικά 239 διερμηνείς, (78 στα γραφεία Ασύλου και 161 στις υπηρεσίες Υποδοχής και Ταυτοποίησης), καθώς και κάποιες ώρες τηλεδιερμηνείας, με διερμηνείς από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ωστόσο, στα μέσα Σεπτεμβρίου, ο ευρωπαϊκός οργανισμός μείωσε σημαντικά την έκτακτη συνδρομή του, με αποτέλεσμα οι πρόσφυγες και οι προσφύγισσες να μείνουν και πάλι στο κενό. Βέβαια, η εν λόγω αρωγή από την ΕΕ ήταν κατεπείγοντος χαρακτήρα και δεν προοριζόταν να καλύψει τις πάγιες ανάγκες της χώρας σε διερμηνείς..

1 διερμηνέας για κάθε 267 άτομα

Ενδεικτικά του ελάχιστου αριθμού διερμηνέων που απασχολούνται στη χώρα για την εξυπηρέτηση του προσφυγικού πληθυσμού είναι τα τελευταία επίσημα στοιχεία που δημοσίευσε η οργάνωση “Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο” (RSΑ).

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η οργάνωση, από την 30η Ιουνίου 2024 υπήρχαν μόλις 69 διερμηνείες σε όλες τις προσφυγικές δομές της χώρας, τόσο στην ενδοχώρα όσο και στα νησιά. Δηλαδή, 1 διερμηνέας για κάθε 267 άτομα.

“Ο αριθμός αυτός είναι ελάχιστός, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι σε κάθε δομή υπάρχουν ανάγκες διερμηνείας σε πολλές γλώσσες. Ενδεικτικά, σε 20 από τα 32 καμπς υπήρχε ένας/μία ή και κανένας διερμηνέας”, αναφέρει.

“Συνεννοηθείτε με google translate”

Δεν είναι και δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τι δυσκολίες δημιουργούν τα γλωσσικά εμπόδια.

Τα αιτήματα εκατοντάδων προσφύγων και προσφυγισσών για διεθνή προστασία αναβάλλονται διαρκώς, οι υπηρεσίες που τους παρέχονται στις δομές φιλοξενίες, στις οποίες διαβιούν κυρίως υπό συνθήκες κράτησης και απομόνωσης, είναι ανεπαρκείς ενώ το δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση και την υγειονομική περίθαλψη παραβιάζεται συστηματικά.

Δομή φιλοξενίας Σχιστού Menelaos Myrillas / SOOC

Η Βίκυ Βρακά, κοινωνική λειτουργός στη δομή φιλοξενίας προσφύγων Σχιστού περιγράφει στο NEWS 24/7:

“Μία από τις βασικές επιπτώσεις της έλλειψης διερμηνέων στην καθημερινότητα των προσφύγων είναι ότι έχουν παγώσει τα πάντα σε ό,τι αφορά την ψυχοκοινωνική υποστήριξή τους. Ένας κοινωνικός λειτουργός δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά του, να πάρει το κοινωνικό ιστορικό, να πλαισιώσει έναν άνθρωπο, να τον βοηθήσει, γιατί δεν υπάρχει επικοινωνία. Και αναγκαζόμαστε να κάνουμε αυτό που ουσιαστικά μάς λέει το Υπουργείο, ότι ‘χρησιμοποιήστε google translate και τη γλώσσα του σώματος’ για να συνεννοηθείτε”.

Δεύτερον, ακόμα πιο βασικό, οι σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των προσφύγων. Ιδιαίτερα στο Σχιστό, όπου εργάζομαι, φιλοξενούνται άνθρωποι που στη συντριπτική πλειοψηφία τους έχουν σοβαρά θέματα υγείας. Αν δεν υπάρχει διερμηνέας, πως θα μπορέσεις να επικοινωνήσεις με έναν άνθρωπο, ο οποίος είναι καρκινοπαθής ή χρειάζεται να κάνει αιμοκάθαρση ή πρέπει να παίρνει συγκεκριμένα φάρμακα;

Και φυσικά η έλλειψη διερμηνέων προσβάλλει και θεμελιώδη δικαιώματά τους. Δηλαδή το γεγονός ότι αναγκαζόμαστε να παίρνουμε αποφάσεις για αυτούς χωρίς αυτούς, επειδή δεν υπάρχει επικοινωνία στη γλώσσα τους, σημαίνει ουσιαστικά ότι παραβιάζουμε το δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση και στην ενημέρωση. Επειδή δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν ελληνικά, δεν έχουν και το δικαίωμα να μάθουν για το τι κάνουν στη ζωή τους;”

Επίσκεψη του Υπουργού Μετανάστευσης και ασύλου Νότη Μηταράκη και της Γερμανίδας Υπουργού Εξωτερικών, Analena Baerbock , στη δομή φιλοξενίας στο Σχιστό , στις 28 Ιουλίου, 2022

Οι δυσκολίες, βέβαια, επεκτείνονται και εκτός των camps, όταν οι πρόσφυγες και οι προσφύγισσες καλούνται να μετακινηθούν στα αστικά κέντρα ή ακόμα και στα νοσοκομεία, όπου οι υπηρεσίες διερμηνείας έχουν προ πολλού σταματήσει να λειτουργούν και περιορισμένος αριθμών διερμηνέων, που προσφέρουν οργανώσεις όπως ο “Ερυθρός Σταυρός”, δεν καλύπτουν έκτακτα περιστατικά νοσηλείας, όπως επισημαίνει σε ανακοίνωσή της και η “Πρωτοβουλία εργαζομένων στα camps”.

“Δεν χρειάζεται να γνωρίζει κανείς τον μύθο της Βαβέλ για να καταλάβει πως είναι αδύνατον χωρίς διερμηνεία να λάβουν οι πρόσφυγ(ισσ)ες τις υπηρεσίες που δικαιούνται, έγκαιρα και χωρίς διακρίσεις”, προσθέτει, τονίζοντας πως “αυτά είναι τα αποτελέσματα της διαρκούς αντιμεταναστευτικής και ρατσιστικής πολιτικής”.

Συνεντεύξεις ασύλου

Εξίσου σοβαρό πρόβλημα παρατηρείται και στην Υπηρεσία Ασύλου και τα Περιφερειακά Γραφεία Ασύλου και Αυτοτελή Κλιμάκια Ασύλου, όπου λόγω της απουσίας διερμηνέων οι συνεντεύξεις των αιτούντων άσυλο αναβάλλονται, πολλές φορές χωρίς καν την έγκαιρη ενημέρωση των ενδιαφερόμενων, ενώ σε άλλες περιπτώσεις δεν επαναπρογραμματίζονται καν, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να μη γνωρίζουν πότε θα διεξαχθεί η καταγραφή ή η συνέντευξή τους.

Όπως καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η RSA, “συχνά, οι αιτούντες άσυλο καλούνται να δηλώσουν ότι αποδέχονται να διεξαχθεί η διαδικασία στα ελληνικά, υπογράφοντας υπεύθυνες δηλώσεις ότι κατανοούν τη γλώσσα. Εναλλακτικά, δίνεται η δυνατότητα να συνδράμουν ως διερμηνείς τρίτα πρόσωπα, χωρίς πιστοποίηση διερμηνέα, και πάλι με υπεύθυνες δηλώσεις των αιτούντων ότι τους αποδέχονται. 

Προφανώς, η υπογραφή των σχετικών υπεύθυνων δηλώσεων από τους αιτούντες αποσκοπεί αποκλειστικά στην απαλλαγή της Υπηρεσίας Ασύλου από την ευθύνη, ενώ ο νόμος προβλέπει, φυσικά, την υποχρεωτική παροχή υπηρεσιών διερμηνείας σε γλώσσα που κατανοούν οι αιτούντες σε όλα τα στάδια των διαδικασιών υποδοχής και ταυτοποίησης και ασύλου από την πλευρά της πολιτείας”.

Δομή φιλοξενίας προσφύγων (αρχείου) Menelaos Myrillas / SOOC

Ενδεικτικά παραθέτει και τρεις υποθέσεις τις οποίες εκπροσωπεί η οργάνωση, και, όπως αναφέρει οι γραπτές απαντήσεις των αρχών βρίσκονται στη διάθεσή της. Μία εκ των οποίων είναι η εξής:

“Σε υπόθεση οικογένειας, όπου η γυναίκα γέννησε πρόσφατα και διαμένει στο καμπ της Ριτσώνας, σε αίτημά μας προς το Περιφερειακό Γραφείο Ασύλου Πειραιά σχετικά με τις ενέργειες που είναι απαραίτητες για την καταγραφή του νεογέννητου παιδιού στην Υπηρεσία, λάβαμε γραπτή απάντηση ότι: 

«Όσο δεν υπάρχει διερμηνεία υπάρχουν δύο τρόποι για να γίνουν οι καταγραφές & αιτήσεις ισόχρονης: 1. Όταν οι αιτούντες δηλώνουν με υπεύθυνη δήλωση ότι μιλούν και κατανοούν καλά την ελληνική και μπορούν να επικοινωνούν, να ενημερώνονται και να απαντούν στις ερωτήσεις κατά τη διαδικασία της καταγραφής. 2. Με τη συμμετοχή τρίτου ατόμου σε ρόλο διερμηνέα που μιλάει τα ελληνικά. Σε αυτή την περίπτωση απαιτούνται πλήρη στοιχεία ταυτοπροσωπίας του διερμηνέα (πχ. διαβατήριο, άδεια διαμονής) και υπεύθυνη δήλωση του αιτούντος ότι αποδέχεται τον πολίτη… με στοιχεία ταυτότητας…  ως διερμηνέα για τη διαδικασία καταγραφής και η Υπηρεσία Ασύλου δεν φέρει καμία ευθύνη για την ποιότητα της διερμηνείας»”.

Οργανώσεις και εργαζόμενοι στις δομές της χώρας έχουν επανειλημμένα κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, ωστόσο καταγγέλλουν ότι το αρμόδιο υπουργείο σιωπά.

Εμείς επικοινωνήσαμε με το Γραφείο Τύπου του Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, όπου απευθύναμε σχετικά ερωτήματα, που αφορούν τόσο τις καταγγελίες περί έλλειψης διερμηνέων στις δομές φιλοξενίας προσφύγων και στην Υπηρεσία Ασύλου όσο και τα μέτρα που έχει λάβει ή πρόκειται να λάβει για την αντιμετώπιση του προβλήματος.  Μέχρι και την ώρα που δημοσιεύεται το παρόν κείμενο δεν έχουμε λάβει απάντηση. Δεσμευόμαστε, ωστόσο, πως το κείμενο θα ενημερωθεί, σε περίπτωση που έχουμε νεότερη ενημέρωση από το αρμόδιο Υπουργείο.

Πηγή: news247.gr

Άλλη μια τραγική ιστορία με θύματα πρόσφυγες - μετανάστες γράφτηκε τις τελευταίες ώρες στα αφιλόξενα νερά νότια της Ρόδου, στο Πρασονήσι.

Σύμφωνα με το Λιμενικό, ανασύρθηκαν νεκροί τέσσερις άνθρωποι, τρεις άνδρες και μία γυναίκα, ενώ εντοπίστηκαν ζωντανοί στην ξηρά συνολικά 25. 

Κατά την ίδια πηγή, τα μεσάνυχτα της Τρίτης, δύναμη της ΕΛ.ΑΣ. εντόπισε κάποιους πρόσφυγες - μετανάστες στη στεριά, οι οποίοι υποστήριξαν ότι διακινητής από τα παράλια της Τουρκίας, που τους μετέφερε με ταχύπλοο, τους ανάγκασε να βουτήξουν στη θάλασσα και τους εγκατέλειψε. Εκείνοι κολύμπησαν και βγήκαν στη στεριά, δεν τα κατάφεραν όμως όλοι.

Οι έρευνες για τον εντοπισμό και τη διάσωση τυχόν αγνοουμένων συνεχίζονται με ένα πλωτό σκάφος, δύο αεροσκάφη και ένα όχημα του Λιμενικού Σώματος. Οι διασωθέντες λένε ότι δεν επέβαιναν άλλοι στο σκάφος του διακινητή.

Η νέα έρευνα του ARTE αποκαλύπτει με σύντομο ντοκιμαντέρ που δημοσιεύθηκε στις 30 Οκτωβρίου, τον συστηματικό και οργανωμένο χαρακτήρα της επαναπροώθησης μεταναστών στην Ελλάδα. Από το 2020, χιλιάδες πρόσφυγες, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών, έχουν πεταχτεί στη θάλασσα μέσα σε σωσίβιες λέμβους από την ελληνική ακτοφυλακή και έχουν αφεθεί να παρασυρθούν στα τουρκικά ύδατα. Πλήθος πηγών επιβεβαιώνει τις εγκληματικές πρακτικές την ελληνικής ακτοφυλακής, την αδράνεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις ευθύνες της Frontex.

Το Φεβρουάριο του 2024 η ερευνητική δημοσιογραφική ομάδα ανακαλύπτει βίντεο, όπου μία ομάδα από πρόσφυγες ζητάει βοήθεια, αφού έφυγε από την Τουρκία κι έφτασε στην Ελλάδα, συγκεκριμένα στο Φαρμακονήσι. Αργότερα, η ίδια ομάδα εντοπίζεται να παρασύρεται στη θάλασσα κοντά σε ακτή της Τουρκίας.

Οι ερευνητές ανέλυσαν εκατοντάδες φωτογραφίες και βίντεο και αποκαλύπτεται ότι οι πρόσφυγες που καταφτάνουν σε ευρωπαϊκό έδαφος «επιστρέφονται πίσω» μαζικά και εγκαταλείπονται στην θάλασσα από τις ελληνικές αρχές σε σωσίβιες λεμβους. Ανάμεσα τους βρίσκονται γυναίκες και παιδιά.

«Η πράξη αυτή είναι απαγορευμένη και επικίνδυνη. Έχουμε συλλέξει μαρτυρίες και έχουμε διαπιστώσει τις προσπάθειες της Ελλάδας να αποκρύψει τα ίχνη αυτών των πρακτικών. Η έρευνά μας αποδεικνύει την συστηματικότητα αυτών των pushbacks στη θάλασσα και με ποιον τρόπο η Ευρωπαϊκή Ένωση κλείνει σκόπιμα τα μάτια μπροστά σε αυτή τη βιαιότητα» σημειώνεται χαρακτηριστικά στο ερευνητικό ντοκιμαντέρ.

Πρόκειται για μία διαδρομή που γίνεται από πρόσφυγες του Αφγανιστάν, της Συρίας, της Παλαιστίνης. Το 2023 ήταν σχεδόν 40.000 πρόσφυγες που έφυγαν από την Τουρκία και έφτασαν στα ελληνικά νησιά. Ένα από τα βασικά σημεία μέσα στην ΕΕ. Μέσα στο Tik Tok εντοπίστηκε βίντεο που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2024 και συνοδεύεται από λεζάντα κλήσης κινδύνου από ομάδα που έχει εγκλωβιστεί σε ελληνικό νησί. Το συγκεκριμένο βίντεο διαγράφηκε από την εφαρμογή άμεσα.

Αργότερα, βρέθηκε βίντεο αρκετά παρόμοιο και μετά από αρκετή επεξεργασία των ερευνητών κατάλαβαν ότι πρόκειται πράγματι για την ίδια ομάδα, καθώς αναγνώρισαν έναν συγκεκριμένο άντρα με κίτρινο μπουφάν και πράσινη κουκούλα και την γυναίκα με το ροζ παντελόνι ή το παιδί με το κόκκινο φούτερ. Αυτή τη φορά οι πρόσφυγες ενημέρωναν για την ακριβή του τοποθεσία, ήταν το Φαρμακονήσι.

Η ομάδα ερευνητών αναζήτησε περισσότερες φωτογραφίες και βίντεο.

«Μας έστειλε εκείνη τη μέρα ο πρόσφυγας την τοποθεσία GPS του μέσω του Google Maps και επιβεβαιώσαμε ότι βρισκόταν πράγματι στο ελληνικό νησί, Φαρμακονήσι. Καθώς η ομάδα βρισκόταν σε ευρωπαϊκό έδαφος είχε το δικαίωμα να κάνει αίτηση για άσυλο, αλλά δεν είχαν την δυνατότητα» εξηγούν οι ερευνητές.

Σε άλλο βίντεο καταγράφεται ένα από τα σκάφη της ελληνικής ακτοφυλακής που χρησιμοποιείται στη Μεσόγειο και φαίνεται ότι πλησιάζει για να πάρει την ομάδα προσφύγων.

Η παρέμβαση αυτή βιντεοσκοπήθηκε. 6 ώρες μετά τις εκκλήσεις των ανθρώπων για βοήθεια στην Ελλάδα, οι ίδιοι βρίσκονται να παρασύρονται στην θάλασσα και μέσα σε λέμβους. Η ομάδα ήταν θύμα pushback, μία επαναπροώθηση, πράξη αντίθετη στον ευρωπαϊκό νόμο που διασφαλίζει το δικαίωμα στο άσυλο και απαγορεύει τις συλλογικές απελάσεις.

Η ερευνητική ομάδα επικοινώνησε με το ελληνικό λιμενικό μέσω email.

Σε σχέση με το αίτημα, είπαν ότι δεν υπάρχουν τεκμήρια, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι η ακτοφυλακή δεν ζήτησε λεπτομέρειες για κανένα από όλα τα στοιχεία που είχαμε στην κατοχή μας. Η ελληνική πλευρά ισχυριζόταν ότι δεν είχε καμία γνώση για τίποτα. Παρόλα αυτά αυτή είναι μόνο μία από τις εκατοντάδες υποθέσεις επαναπροώθησης. Η Τουρκία καταγράφει σε λίστα όλα όσα θεωρεί ότι συνιστούν pushback από την Ελλάδα και, σύμφωνα με αυτές τις πληροφορίες, έχουν πραγματοποιηθεί τουλάχιστον 1000 επαναπροωθήσεις χρησιμοποιώντας λέμβους. από το 2020.

Η ερευνητική ομάδα με έδρα το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Forensic Architecture έχει δημιουργήσει μία πλατφόρμα με ανοιχτή πρόσβαση, με γεωεντοπισμό που επαληθεύει τις φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί στην θάλασσα. Έχουν, επίσης, επιβεβαιώσει τουλάχιστον 401 περιπτώσεις επαναπροώθησης μεταξύ 2020 και 2023. Συγκεκριμένες φωτογραφίες επιβεβαιώνουν αδιαμφισβήτητα την ελληνική ευθύνη. Για παράδειγμα, εδώ φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι λέμβοι ρυμουλκούνται από το ελληνικό λιμενικό που τους επιστρέφει στην Τουρκία.

«Προκειμένου να βρούμε μαρτυρίες, ακολουθήσαμε ομάδες προσφύγων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και βρήκαμε ένα σχόλιο που δημοσιεύτηκε από έναν Σύριο, τον Ahed και έγραφε “Βάλανε 26 άτομα σε μία σχεδία και μας άφησαν στην μέση της Θάλασσας”. Από την διασταύρωση αυτής της πληροφορίας, ανακαλύψαμε άλλες φωτογραφίες από την ακτοφυλακή που υποστηρίζει ότι είναι από διάσωση, ενώ ο Ahed περιγράφει σε βίντεο ότι εγκαταλήφθηκε σε μία λέμβο» περιγράφεται στο βίντεο της Arte.

Ένας πρόσφυγας από την Ακτή Ελεφαντοστού παραχώρησε, επίσης, στους ερευνητές επιβεβαιωτική μαρτυρία συμπληρώνοντας ότι «με τραυμάτισε τόσο πολύ και δεν μπορώ να το ξεχάσω».

Πρόκειται για μία πολύ επικίνδυνη τακτική, καθώς μερικές από τις σχεδίες είναι υπερφορτωμένες. Τον Απρίλιο του 2022 ο εισηγητής των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των Μεταναστών επιβεβαιώνει την συστηματική χρήση των pushbacks «Στην Ελλάδα τα pushbacks στην στεριά και στην Θάλασσα αποτελούν de facto γενική πολιτική». Η απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης σε αυτές τις κατηγορίες που έθεσαν οι ερευνητές στο Υπουργείο Εξωτερικών, μέσω της απαντητικής επιστολής του λιμενικού, ήταν ότι: Φερόμενες παράνομες πράξεις όπως αυτές που αναφέρονται στο σχετικά αίτημα δεν ανήκουν στις επιχειρησιακές πρακτικές του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής».

Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει εξήγηση για την παρουσία των εκατοντάδων σχεδίων από το 2020 που παρασύρονται μέσα στην θάλασσα. Μάλιστα, ανακαλύψαν ότι οι ελληνικές αρχές κάνουν τα πάντα για να συγκαλύψουν αυτές τις τακτικές. Η έρευνα από την Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) «Border Violence» δείχνει ότι το 95% των θυμάτων αυτής της πρακτικής στην Ελλάδα καταγγέλλει την καταστροφή ή την κλοπή του κινητού τους τηλεφώνου, όπως και προσωπικά είδη. Φαίνεται ότι υπάρχει προσπάθεια να κρυφτεί και η προέλευση των λέμβων που χρησιμοποιούνταν μέχρι το 2022, όπου αναγραφόταν μάρκα ελληνική.

Η εταιρεία που διαφήμιζε ότι σώζει ζωές διαμαρτυρήθηκε μέσω email εκφράζοντας την δυσαρέσκειά της για την χρήση των προϊόντων της ειδικά όταν «εμπλέκονται σε παράνομες δραστηριότητες». Αποτέλεσμα αυτού ήταν να αρχίσουν να κόβονται τα σημεία όπου αναγραφόταν η μάρκα της εταιρείας.

Έτσι από το 2021 ένα καινούριο μοντέλο λέμβων εμφανίζεται. Ένας ειδικός στον τομέα που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμος, λέει «είναι προφανές ότι πρόκειται για ζήτημα συγκάλυψης». Μετά από πολλή έρευνα οι ερευνητές εντόπισαν ποιο ήταν το νέο μοντέλο λέμβου, το οποίο κατασκευαζόταν από μία κινέζικη εταιρεία. Προσπάθησαν να επικοινωνήσουν αλλά ούτε η κινέζικη εταιρεία, ούτε η ελληνική πλευρά τους έδωσε απάντηση.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση που χρηματοδοτεί την επιτήρηση των ευρωπαϊκών συνόρων συμμετέχει στην αγορά των λέμβων. Στην δημόσια βάση δεδομένων των προσκλήσεων υποβολής προσφορών από την Ελλάδα βρήκαν ένα έγγραφο που αναφέρει την αγορά των λέμβων αυτών για την ελληνική ακτοφυλακή. Το 2016, 280 λέμβοι της μάρκας «ΛΑΛΙΖΑΣ ΕΛΛΑΣ Α.Ε.» αγοράζονται με την βοήθεια της ΕΕ. Η κομισιόν απάντησε σε σχετική τους ερώτηση ότι δεν έχει λάβει γνώση για χρήση των ευρωπαϊκών κονδυλίων σε παράνομες δραστηριότητες».

Σε άλλη ερώτηση σχετικά με την συνέχεια της χρηματοδότησης της για λέμβους, υποστήριξε ότι o ενωσιακός χρηματοδοτικός εξοπλισμός για την ελληνική ακτοφυλακή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει ανθρώπους που βρίσκονται σε κίνδυνο και να στηρίξει την έρευνα και τις επιχειρήσεις διάσωσης. Παρόλα αυτά, το 2020 η Κομισιόν ειδοποιήθηκε για τις περιπτώσεις pushbacks σε λέμβους και δεν προχώρησε ποτέ στην επιβολή κυρώσεων.

Η Frontex, οργανισμός που βοηθά τα κράτη μέλη στη διαχείριση των συνόρων κατηγορήθηκε σε μια έκθεση της OLAF (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης) ότι γνώριζε τις απωθήσεις και, μάλιστα, ότι τις κάλυπτε. Η έκθεση οδήγησε στην παραίτηση του διευθυντή της Frontex, ο οποίος αργότερα ήταν υποψήφιος για της εκλογές της ΕΕ με το κόμμα της ακροδεξιάς Μαρίν Λε Πεν. Η Arte τον κάλεσε για να ζητήσει εξηγήσεις κι εκείνος δεν απάντησε ποτέ.

Ολόκληρο το ντοκιμαντέρ του ARTE εδώ:

Oι ίδιες εικόνες από κοντέινερ σε κατάσταση αποσύνθεσης, με τρωκτικά και έντομα να κάνουν πάρτι, οι ίδιες διαμαρτυρίες για ελλείψεις σε ατομικά είδη υγιεινής, σε κουβέρτες και σε στρώματα, τα ίδια παράπονα για ανεπαρκή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ιδια και χειρότερη με πέρσι είναι η κατάσταση στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης της Μαλακάσας, όπως την καταγράφουν σε χθεσινή τους ανακοίνωση οι οργανώσεις Equal Rights Beyond Borders, Refugee Legal Support και Mobile Info Team επικαιροποιώντας αναλυτική έκθεση των δύο τελευταίων οργανώσεων από τον περασμένο Νοέμβριο.

Σημαντικότερο ακόμη από τις συνθήκες διαβίωσης είναι η δυσκολία να κλείσουν οι πρόσφυγες ραντεβού για να πάνε στη Μαλακάσα να καταγράψουν το αίτημά τους για άσυλο (πρόκειται για το ένα από τα δύο Κέντρα της ηπειρωτικής Ελλάδας όπου μπορούν να καταγράψουν το αίτημά τους όσοι ήρθαν στην Ελλάδα από τα χερσαία σύνορα χωρίς να περάσουν από τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου). Η ψηφιακή πλατφόρμα του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου άλλοτε είναι αδύνατο να ανοίξει, άλλοτε εμφανίζει τεχνικό πρόβλημα και άλλοτε βγάζει το μήνυμα ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα ραντεβού.

Ξεκρέμαστοι

Τέτοια προβλήματα πρόσβασης ήταν συχνά τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, θυμίζοντας, όπως παρατηρούν οι τρεις οργανώσεις, το καλοκαίρι του 2023 όταν η πλατφόρμα έμεινε κλειστή τρεισήμισι μήνες λόγω τεχνικής αναβάθμισης που προφανώς είχε πάει εντελώς στραβά. Αλλά κάθε άλλο παρά τεχνικό είναι το ζήτημα. Αν δεν καταγραφεί το αίτημα για άσυλο, ο πρόσφυγας είναι ξεκρέμαστος νομικά, εκτεθειμένος σε πιθανή σύλληψη και κράτηση, ίσως και απέλαση, ενώ δεν έχει δικαίωμα σε στέγη, σίτιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, γενικώς στις συνθήκες υποδοχής που προβλέπει ο νόμος.

Οι οργανώσεις αναφέρουν την περίπτωση πρόσφυγα που πήγαινε στη Μαλακάσα για να καταγράψει το αίτημά του, αλλά στον δρόμο συνελήφθη και πέρασε μήνες σε κέντρο κράτησης, όπου παραμένει τουλάχιστον μέχρι τις αρχές της εβδομάδας. Είναι χαρακτηριστικό ότι μπόρεσε να καταγράψει το αίτημά του όντας στο κέντρο κράτησης μόνο τρεις μήνες μετά τη σύλληψή του. Αναφέρουν επίσης την περίπτωση άστεγου πρόσφυγα που προσπαθούσε επανειλημμένα μέσα στον Οκτώβριο να μπει στην πλατφόρμα να κλείσει ραντεβού χωρίς να τα καταφέρει, με αποτέλεσμα να αναγκάζεται να διανυκτερεύει σε πάρκα της Αθήνας.

Αλλά και όσοι καταφέρουν να πάνε στη Μαλακάσα έχοντας κλείσει ραντεβού, κινδυνεύουν να μείνουν μέσα πολύ περισσότερο από 25 μέρες, το ανώτατο όριο που προβλέπει ο νόμος, σε καθεστώς ντε φάκτο κράτησης και μάλιστα παράνομης. Ως προς την παράταση της παράνομης κράτησης, στη Μαλακάσα τα πράγματα φαίνεται ότι έχουν επιδεινωθεί πολύ σε σχέση με πέρσι. Στην περσινή τους έκθεση οι οργανώσεις Mobile Info Team και Refugee Legal Support κατέγραφαν ότι περίπου οι μισοί πρόσφυγες κρατούνταν μέχρι δύο εβδομάδες, ενώ ένας είχε κρατηθεί περισσότερο από 25 μέρες. Οι τρεις οργανώσεις σημειώνουν φέτος ότι η ντε φάκτο στέρηση της ελευθερίας των προσφύγων στη Μαλακάσα φτάνει σε πολλές περιπτώσεις τις 50 μέρες, αναφέρονται σε αποφάσεις στέρησης της ελευθερίας μόνο στα ελληνικά, χωρίς μετάφραση, κάτι που παραβιάζει τον νόμο, ενώ οι πρόσφυγες αναγκάζονται εκβιαστικά να τις υπογράψουν υπό την απειλή ότι δεν θα γίνει η καταγραφή του αιτήματός τους.

Ανήλικοι

Ανάμεσα στους ντε φάκτο κρατούμενους της Μαλακάσας οι οργανώσεις κατέγραψαν περίπου 100 ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες. Καθώς μάλιστα το αίτημα για άσυλο αργεί να καταγραφεί για διάστημα που προσεγγίζει τους δύο μήνες, αυτός ο χρόνος μπορεί να μετρήσει σε ορισμένες περιπτώσεις σε βάρος της ασφυκτικής προθεσμίας που έχουν οι πρόσφυγες για να ζητήσουν οικογενειακή επανένωση από τη στιγμή που περάσουν την είσοδο της δομής και δώσουν δακτυλικά αποτυπώματα.

Πηγή: efsyn.gr

Δύο πρόσφυγες ανασύρθηκαν νεκροί από τη θαλάσσια περιοχή βόρεια της Σάμου, καθώς φέρονται να έπεσαν στο νερό από βάρκα που τους μετέφερε.

Σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης, μια γυναίκα και ένας άνδρας ανασύρθηκαν νεκροί από τη θαλάσσια περιοχή βόρεια της Σάμου, καθώς έπεσαν στο νερό από βάρκα που τους μετέφερε.

Το Λιμενικό αναφέρει πως από το σημείο που σημειώθηκε το περιστατικό έχουν διασωθεί 22 πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ συνεχίζονται οι έρευνες για τον εντοπισμό τυχόν αγνοουμένων από δύο πλωτά του Λιμενικού, ένα ιδιωτικό σκάφος και ένα ελικόπτερο της πολεμικής αεροπορίας.

Ο Ιταλός υπουργός Δικαιοσύνης Κάλο Νόρντιο, με δηλώσεις του σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Παλέρμο της Σικελίας, άσκησε κριτική ίσως και εκτός συνταγματικών ορίων στην απόφαση του δικαστηρίου της Ρώμης, η οποία αφορά την επιστροφή δώδεκα μεταναστών από τα κλειστά κέντρα παραμονής της Αλβανίας.

Πιο συγκεκριμένα, ο Ιταλός υπουργός και στενός συνεργάτης της πρωθυπουργού της χώρας Τζόρτζια Μελόνι, τόνισε:

«Όταν οι δικαστικοί ξεπερνούν τα όρια των δικαιοδοσιών τους και θεωρούν ότι έχουν αρμοδιότητες που δεν μπορούν να διαθέτουν, όπως το να χαρακτηρίζουν ασφαλή μια χώρα, πρέπει να παρέμβει η πολιτική, η οποία εκφράζει τη λαϊκή βούληση. Εμείς δίνουμε λόγο στον λαό, αν ο λαός δεν συμφωνεί με τα όσα κάνουμε, πάμε σπίτι μας. Οι δικαστικοί -οι οποίοι είναι ανεξάρτητοί και αυτόνομοι- δεν δίνουν λόγο σε κανέναν και για τον λόγο αυτό δεν μπορoύν να έχουν αρμοδιότητες, οι οποίες είναι ουσιαστικά και ξεκάθαρα πολιτικές».

Ο Ιταλός υπουργός πρόσθεσε ότι «σε σχέση με την όλη αυτή υπόθεση πρόκειται να ληφθούν πρωτοβουλίες νομοθετικού χαρακτήρα» και ότι «οι συγκεκριμένες αποφάσεις κινδυνεύουν να προκαλέσουν διπλωματικά επεισόδια, διότι το να χαρακτηρίζει, κανείς, μη ασφαλή, μια φίλη χώρα σαν το Μαρόκο, μπορεί να προκαλέσει και προβλήματα».

Οι συλλογικότητες καλούν την Κυριακή στις 11:30 στον σταθμό του μετρό στα Σεπόλια, απ’ όπου θα ξεκινήσει η πορεία στη γειτονιά

Σε αντιφασιστική συγκέντρωση και πορεία στα Σεπόλια καλούν την Κυριακή στις 11:30 η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος «η Ενότητα», ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Αριστοτέλης, η Λαϊκή Συνέλευση Κολωνού, Ακαδημίας Πλάτωνος, Σεπολίων, η ΚΕΕΡΦΑ και άλλες συλλογικότητες και οργανώσεις της αριστεράς, μετά το πογκρόμ σε δομή φιλοξενίας προσφυγόπουλων στην περιοχή.

«Ούτε στα Σεπόλια, ούτε πουθενά, έξω οι φασίστες από κάθε γειτονιά» τονίζουν οι συλλογικότητες καλώντας στον σταθμό του μετρό στα Σεπόλια, απ’ όπου θα ξεκινήσει η πορεία στη γειτονιά.

Σύμφωνα με το κάλεσμα, άτομα μεταξύ όσων εισέβαλαν στη δομή φιλοξενίας είναι «γνωστοί φασίστες στη γειτονιά» ενώ η ίδια πηγή σημειώνει ότι «η στοχοποίηση της δομής των ανηλίκων προσφυγόπουλων έχει ξεκινήσει από την αρχή της λειτουργίας της το 2017, όταν ο Κασιδιάρης και η Χρυσή Αυγή είχαν κάνει συγκέντρωση για να διώξουν από τη γειτονιά τη δομή. Το 2021 τη στοχοποίησε και πάλι ο τότε βουλευτής της ΝΔ, Μπογδάνος».

Παράλληλα, η συγκέντρωση ενάντια στον ρατσισμό, καλείται και με αφορμή τον θάνατο του Μοχάμεντ Καμράν ο οποίο βρέθηκε νεκρός με μώλωπες σε όλο το σώμα του μέσα στο Αστυνομικό Τμήμα Αγίου Παντελεήμονα.

Όσον αφορά στο πογκρόμ στη δομή φιλοξενίας ανήλικων μεταναστών στα Σεπόλια, όλα ξεκίνησαν το βράδυ της Κυριακής (13/10) όταν δύο ανήλικοι που μένουν στη δομή φιλοξενίας άρχισαν να μαλώνουν μεταξύ τους, πρώτα στο μπαλκόνι και μετά στην πυλωτή της πολυκατοικίας. Στη συνέχεια, σύμφωνα με ανάρτηση κατοίκου της περιοχής «δύο κοπέλες που περνούσαν από εκεί, τους φώναξαν να σταματήσουν να μαλώνουν» ενώ σύμφωνα με την ίδια πηγή όταν κάτοικοι στις γύρω πολυκατοικίες ρώτησαν τις κοπέλες εάν δέχθηκαν επίθεση αυτές, απάντησαν «όχι, μεταξύ τους μαλώνουν» και στη συνέχεια έφυγαν.

Αμέσως μετά σύμφωνα με την καταγγελία «στην είσοδο της πολυκατοικίας άρχισε να μαζεύεται όχλος. Κάποιοι από αυτούς φώναζαν επιθετικά του τύπου... “πάμε να τους πετάξουμε έξω τώρα”. Στη συνέχεια και αφού πρώτα έφτασε στο σημείο περιπολικό και πήρε μαζί του το ένα από τα παιδιά που μάλωναν και τον φύλακα της δομής ως υπεύθυνο, μαζεύτηκε όχλος έξω από τη δομή φιλοξενίας φωνάζοντας στους ανήλικους.... «Θα σας γα....με, να έρθει κλούβα να σας μαζέψει και να σας πετάξει στην θάλασσα... κ.ά».

Στη συνέχεια σύμφωνα πάντα με τις καταγγελίες αρκετοί από τον όχλο μπήκαν στη δομή φιλοξενίας σπάζοντας την πόρτα και κρατώντας καδρόνια ενώ από την πολυκατοικία ακούγονταν ουρλιαχτά παιδιών.

Για το βίαιο επεισόδιο κατά το οποίο τραυματίστηκε ελαφρά ένα άτομο έχει ήδη παρέμβει εισαγγελέας ζητώντας κατεπείγουσα ποινική έρευνα προκειμένου να ερευνηθεί εάν έχουν τελεστεί μεταξύ άλλων τα αδικήματα της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, της απειλής και της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας.

Αναλυτικά το κάλεσμα

«Τις τελευταίες μέρες οι κάτοικοι του Κολωνού έχουμε γίνει μάρτυρες ρατσιστικών πογκρόμ και εγκληματικών επιθέσεων ενάντια σε ανήλικους ασυνόδευτους πρόσφυγες και σε βάρος μετανάστη διανομέα.

Το πρώτο έλαβε χώρα σε δομή του υπουργείου που φιλοξενεί ανήλικα προσφυγόπουλα σε πολυκατοικία το βράδυ της Κυριακής 13/10. Άτομα, μεταξύ αυτών γνωστοί φασίστες στη γειτονιά, πρωτοπαλίκαρα του Κασιδιάρη, εισέβαλαν μέσα στη δομή σπάζοντας την πόρτα κρατώντας λοστούς και άλλα αντικείμενα και τραυματίζοντας τουλάχιστον δύο ανήλικα προσφυγοπούλα που διαμένουν στη δομή, ενώ τραμπούκισαν και τα υπόλοιπα προσφυγόπουλα. Η άλλη ρατσιστική επίθεση συνέβη λίγα στενά πιο δίπλα σε εργαζόμενο μετανάστη ντελιβερά, που συμμετείχε μάλιστα στη μεγάλη συγκέντρωση του Σαββάτου στον Αγ. Παντελεήμονα για τη δολοφονία του Μοχάμεντ Καμράν μέσα στο Αστυνομικό Τμήμα.

Του επιτέθηκαν τρεις μαυροφορεμένοι με σίδηρόγροθιές και τον έστειλαν στο νοσοκομείο με ράμματα στο κεφάλι και σπασμένα δόντια. Σύμφωνα με τον ίδιο οι άγνωστοι τον ακολούθησαν με μηχανάκια από την πλατεία Βικτωρίας μέχρι τα Σεπόλια.

Η στοχοποίηση της δομής των ανηλίκων προσφυγόπουλων έχει ξεκινήσει από την αρχή της λειτουργίας της το 2017, όταν ο Κασιδιάρης και η ΧΑ είχαν κάνει συγκέντρωση για να διώξουν από τη γειτονιά τη δομή. Το 2021 τη στοχοποίησε και πάλι ο τότε βουλευτής της ΝΔ, Μπογδάνος.

Η ΧΑ καταδικάστηκε για μία σειρά φασιστικών δολοφονιών και επιθέσεων όπως εκείνες του Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα, όμως ο φασισμός είναι εκεί έξω και περιμένει τη στιγμή να ξαμολυθεί προς υπεράσπιση αφεντικών και κεφαλαίου, εκφοβίζοντας τους ολοένα και πιο καταπιεσμένους, πιο φτωχούς και ανυπεράσπιστους αυτής της κοινωνίας.

Φράχτες παντού και pushbacks του λιμενικού για τη θωράκιση της χώρας από τον εχθρό πρόσφυγα είναι μόνο κάποιες από τις ρατσιστικές πολιτικές της Κυβέρνησης και του Κράτους εν συνόλω για να δημιουργήσει έναν εχθρό επίπλαστο και να αποστρέψει τα βλέμματα από τα προβλήματα της καθημερινότητας και από την εγκληματική πολιτική που ακολουθεί.

Φτώχεια και μονιμοποιημένη ακρίβεια, υψηλά ενοίκια και την ίδια στιγμή δαπάνες για αστυνομία, στρατό και αποστολή φρεγατών να συνδράμουν στη γενοκτονία που Ισραήλ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ διαπράττουν εδώ και ένα χρόνο σε βάρος των Παλαιστινίων και τώρα πια και των Λιβανέζων. Δηλαδή, την ίδια στιγμή που η Ελλάδα συμμετέχει ενεργά στον πόλεμο που εκτοπίζει ανθρώπους από τα σπίτια και τις χώρες τους την ίδια στιγμή υποκριτικά υψώνει φράχτες και καλλιεργεί το μίσος σε βάρος εκείνων που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους λόγω του πολέμου που ΝΑΤΟ και Ισραήλ διεξάγουν με μένος εδώ και έναν χρόνο.

Σε αυτή την προσπάθεια της αλλαγής ατζέντας στα μάτια του κόσμου που βιώνει καθημερινά την όλο και επιδεινούμενη φτωχοποίηση του, δε θα μπορούσαν να λείπουν οι φασίστες. Είναι γνωστό ιστορικά πως αποτελούν τους καλύτερους φίλους των αφεντικών και του κεφαλαίου. Ενώ όλοι ξέρουμε ότι αυτοί που μας φταίνε που δε βγαίνει η μέρα και ο μήνας είναι τα αφεντικά που υποπληρώνουν, οι ιδιοκτήτες των ακινήτων που με το έτσι θέλω αποφάσισαν να γίνουν πλούσιοι νοικιάζοντας σπίτια χρέπια σε εξωπραγματικά ποσά εκμεταλλευόμενοι την απουσία κοινωνικής πίεσης, το κεφάλαιο που αισχροκερδεί ασταμάτητα ανεβάζοντας αυθαίρετα τις τιμές σε όλα και το Κράτος που σε αυτή την προσπάθεια πρωτοφανούς πλουτισμού και ενδυνάμωσης του Κεφαλαίου είναι πάλι εκεί να συνδράμει με όποιον τρόπο μπορεί, οι φασίστες για ακόμα μία φορά βρίσκουν τους εχθρούς του κοινωνικού συνόλου στους πιο ανυπεράσπιστους και πιο ανίσχυρους αυτής της κοινωνίας. Θρασύδειλα άτομα που δεν έχουν διανοηθεί να τα βάλουν με το αφεντικό τους για τη μιζέρια τους ούτε μια φορά στη ζωή τους αλλά αντίθετα παρασιτούν όντας οι καλύτεροι φίλοι τους ενάντια στον υπόλοιπο εργαζόμενο κόσμο σπέρνουν το μίσος σε βάρος των καταπιεσμένων και των κατατρεγμένων προκειμένου να σπείρουν φόβο, να αποπροσανατολίσουν ώστε όλοι οι προαναφερόμενοι να συνεχίσουν να πλουτίζουν.

Όμως, για ακόμα μία φορά δε θα τους περάσει. Με τις μετανάστριες και τους μετανάστες ζούμε στις ίδιες γειτονιές, πηγαίνουμε στα ίδια σχολεία, δουλεύουμε στις ίδιες υποαμοιβόμενες δουλειές, θυμώνουμε κάθε φορά που μπαίνουμε στα ίδια σουπερμάρκετ, έχουμε ο ένας την άλλη και έχουμε τους ίδιους εχθρούς. Οι μόνοι που δε χωράνε στις γειτονιές μας είναι οι φασίστες, τα τσιράκια των μαφιόζων και των αφεντικών».