Η ρύθμιση για την εξαήμερη εργασία «όχι μόνο δεν αλλάζει τον χρόνο εργασίας στις επιχειρήσεις, αλλά διασφαλίζει την προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων».

Αυτό ισχυρίζεται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, ο οποίος με ανάρτησή του στο facebook επιχειρεί να κάμψει τις αντιδράσεις και να απαντήσει στα αρνητικά σχόλια.

Συγκεκριμένα ο κ. Μαρινάκης παραθέτει 10 απαντήσεις αντίστοιχες ερωτήσεις για το θέμα της εξαήμερης εργασίας.

Συγκεκριμένα γράφει:

1. Καταργήθηκε από 1/7 η πενθήμερη εργασία και το 40ωρο στην Ελλάδα;

Όχι βέβαια. Άλλωστε, οι εργαζόμενοι είναι οι πρώτοι που γνωρίζουν ότι δεν έχει αλλάξει κάτι σε ό,τι αφορά το ωράριο και τις ημέρες απασχόλησής τους.

2. Τότε τι ακριβώς είναι και ποιους αφορά η δυνατότητα έκτακτης ημέρας εργασίας;

Πρόκειται για μία ρύθμιση που αφορά αποκλειστικά επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας, 7 ημέρες την εβδομάδα, 24 ώρες την ημέρα. Δηλαδή, αφορά ελάχιστες επιχειρήσεις κυρίως βιομηχανίες με αδιάκοπη λειτουργία. Κατ’ εξαίρεση μπορεί να εφαρμοσθεί για επιχειρήσεις που λειτουργούν επί 24ώρου βάσεως 5 ή 6 ημέρες την εβδομάδα, αλλά μόνο σε περίπτωση αυξημένου φόρτου εργασίας και αφού πρώτα υποβληθεί σχετική δήλωση στο σύστημα «Εργάνη».

3. Δηλαδή δεν αλλάζουν οι συνθήκες για τους εργαζόμενους σε εμπορικά καταστήματα, σούπερ μάρκετ, γραφεία, τράπεζες ή υπηρεσίες;

Όχι, καμία απολύτως αλλαγή. Οι εργαζόμενοι, παλαιότεροι ή νέοι, σε εμπορικά, υπηρεσίες, σούπερ μάρκετ, γραφεία, κλπ δεν επηρεάζονται στο παραμικρό.

4. Άρα δεν καταργείται το πενθήμερο σύστημα εργασίας;

Όχι. Η ρύθμιση σε καμία περίπτωση δεν συνεπάγεται την κατάργηση του πενθήμερου συστήματος εργασίας. Αποτελεί μία ιδιαίτερη συνθήκη για συγκεκριμένη και περιορισμένη κατηγορία επιχειρήσεων που έρχεται να καλύψει μία έκτακτη ανάγκη η οποία πρέπει να καλυφθεί από εξειδικευμένο προσωπικό.

5. Ξέρετε ότι υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών που δίνουν τη δυνατότητα σε πολύ συγκεκριμένους κλάδους με ειδικά χαρακτηριστικά όπως πχ. η εστίαση, ο τουρισμός, κλπ να διευθετούν το κατοχυρωμένο ωράριο εργασίας των 40 ωρών για 5 ημέρες με μία επιπλέον 6η ημέρα;

Ισχύει. Συγκεκριμένοι κλάδοι εργαζομένων, έχουν συμφωνήσει με τους εργοδότες, μέσω Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, ότι μπορούν να δουλεύουν και 6η ημέρα, με ένα επιπλέον ημερομίσθιο. Ο λόγος που έχει συμβεί αυτό είναι οι ιδιαίτερες συνθήκες της παρεχόμενης υπηρεσίας, όπως είναι, για παράδειγμα, η περίπτωση της εστίασης και του τουρισμού.

6. Μήπως η νέα ρύθμιση επεκτείνει αυτή τη δυνατότητα σε όλη την αγορά εργασίας;

Όχι! Η νέα ρύθμιση δεν αφορά σε καμία περίπτωση το σύνολο της αγοράς εργασίας. Το μόνο που κάνει είναι να παρέχει τη δυνατότητα, υπό πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις, για μία κατ’ εξαίρεση ημέρα έκτακτης εργασίας. Επαναλαμβάνουμε, αφορά μόνο:
● Επιχειρήσεις που λειτουργούν 24/7, όπως για παράδειγμα εργοστάσια με κυλιόμενες βάρδιες.
● Επιχειρήσεις που λειτουργούν 5 ή 6 ημέρες επί 24 ώρες με κυλιόμενες βάρδιες.
Μάλιστα, οι επιχειρήσεις της δεύτερης κατηγορίας, πριν κάνουν χρήση της έκτακτης ημέρας εργασίας, πρέπει υποχρεωτικά να προδηλώνουν τον έξτρα φόρτο εργασίας τους στην ΕΡΓΑΝΗ. Όποιος εργοδότης επιλέξει να κάνει χρήση της έκτακτης μέρας, υποχρεωτικά καταβάλλει υψηλότερο ημερομίσθιο, προσαυξημένο κατά 40% στον εργαζόμενο αν πρόκειται για ημέρα Σάββατο και 115% αν πρόκειται για Κυριακή ή αργία. Η διασταύρωση των στοιχείων μέσα στην ΕΡΓΑΝΗ και οι έλεγχοι από τους Επιθεωρητές Εργασίας γίνονται για την αντιμετώπιση οποιασδήποτε κατάχρησης ή παράνομης χρήσης της ρύθμισης.

7. Ναι, αλλά και πάλι βλέπουμε να επεκτείνεται έστω μια περιορισμένη μορφή «εξαήμερης» εργασίας και σε άλλους κλάδους…

Δεν ισχύει αυτό. Η νέα ρύθμιση δεν είναι εξαήμερη εργασία, είναι μία έκτακτη ημέρα εργασίας, που εφαρμόζεται κάτω από πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις και μόνο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης για πολύ συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Ακόμα και έτσι μπορεί να υπάρχουν επιχειρήσεις 24ωρης λειτουργίας που λειτουργούν με κυλιόμενες βάρδιες που παρά το γεγονός ότι έχουν πλέον τη δυνατότητα για έκτακτη ημέρα εργασίας, να μη χρειαστεί να κάνουν ποτέ χρήση της. Το μόνο που κάνει η συγκεκριμένη ρύθμιση είναι να θεραπεύει την εκτενή αδήλωτη εργασία που έθιγε τα δικαιώματα και τα εισοδήματα των εργαζομένων.

8. Σε άλλες χώρες όμως αρχίζει να εφαρμόζεται η τετραήμερη εργασία, ενώ στην Ελλάδα πάμε προς τα πίσω…

Το αντίθετο συμβαίνει. Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που έχει θεσμοθετήσει και την εβδομάδα τετραήμερης εργασίας με το νόμο «Δουλειές Ξανά» ακριβώς διότι θέλουμε μια αγορά εργασίας που να παρέχει ασφάλεια αλλά και ευελιξία στον εργαζόμενο.

9. Υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας για τους εργαζόμενους;

Με την ψηφιακή κάρτα εργασίας που καθιέρωσε αυτή η κυβέρνηση -ένα πάγιο αίτημα της ΓΣΕΕ- που πλέον από φέτος εφαρμόζεται σε όλη την οικονομία, προστατεύονται τα δικαιώματα των εργαζομένων από τις απλήρωτες υπερωρίες. Τα στοιχεία της Εργάνης δείχνουν σημαντική αύξηση δηλωμένων υπερωριών και επομένως υψηλότερων εισοδημάτων για τους εργαζόμενους που ήδη χρησιμοποιούν ψηφιακή κάρτα.

10. Και με τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας τι γίνεται; Αυξάνονται ή μειώνονται;

Η κυβέρνηση πιστεύει στην αξία και τη χρησιμότητα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας διότι προστατεύουν και ρυθμίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων και τις υποχρεώσεις των εργοδοτών. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας έχουν αυξηθεί και σήμερα βρίσκονται σε ισχύ 429 Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Πηγή: ΟΤ

Ειδήσεις Σ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΖΕΡΒΑΣ

Ενώπιον ενός νέου τοπίου αναμένεται να βρεθούν εντός λίγων εβδομάδων εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στη χώρα μας, καθώς από την 1η Ιουλίου ξεκινάει η εφαρμογή της εξαήμερης εργασίας, όπως την θεσμοθέτησε η κυβέρνηση μέσω του νόμου Γεωργιάδη το περασμένο καλοκαίρι.

Υπενθυμίζεται πως η επίμαχη διάταξη προβλέπει ότι η 6η βάρδια δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 8 ώρες, καθορίζει (όχι ιδιαίτερα) αυξημένο ημερομίσθιο, ενώ προβλέπει ποιοι κλάδοι εργαζομένων δεν είναι δυνατόν να υπαχθούν σε αυτή.

Παράλληλα, σύμφωνα με τους προβλεπόμενους στην εν λόγω διάταξη όρους, η επιχείρηση είναι υποχρεωμένη να κάνει προδήλωση της 6ης ημέρας της εβδομάδας στο Πληροφοριακό Σύστημα ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, αλλά και να αποδεικνύεται ενώπιον της Επιθεώρησης Εργασίας ο αιφνίδιος και εξαιρετικός φόρτος εργασίας για τις επιχειρήσεις μη συνεχούς λειτουργίας.

Το πληροφοριακό σύστημα ΕΡΓΑΝΗ θα ορίζει την εφαρμογή της εξαήμερης εργασίας για το Δημόσιο, τις ΔΕΚΟ, τις τράπεζες και τον ιδιωτικό τομέα, καθώς και για τις επιχειρήσεις, τους οργανισμούς και τις εκμεταλλεύσεις συνεχούς λειτουργίας, που εφαρμόζουν σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας. Εξαιρούνται οι εργαζόμενοι σε τουρισμό και επισιτισμό για τους οποίους ήδη ισχύει καθεστώς εξαήμερης εργασίας.

Εξαήμερη εργασία: Τι σημαίνει στην πράξη η αλλαγή του καθεστώτος

Σε κάθε περίπτωση και παρά περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις εκ μέρους των κυβερνητικών στελεχών, πολλοί είναι εκείνοι που βλέπουν ένα ακόμη βήμα στην κατεύθυνση της  πλήρους διάλυσης των εργασιακών σχέσεων.

Μιλώντας για το ζήτημα στο tvxs ο εργατολόγος, Νίκος Ρουκλιώτης, επισημαίνει πως η εν λόγω ρύθμιση «αποτελεί βόμβα στα θεμέλια του ατομικού εργατικού δικαίου, στην εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας, που εδώ και δεκαετίες προέβλεπε- βασει όρου που έχει κανονιστική ισχύ κι έχει κυρωθεί με νόμο- 40 ώρες απασχόλησης την εβδομάδα, στο πλαίσιο πενθημέρου και όχι εξαημέρου. Από αυτή την άποψη και μόνο μιλάμε για μια πολύ βαθιά τομή. Κι αυτό γιατί ναι μεν ο νόμος προβλέπει κάποιες ασφαλιστικές δικλείδες στη βάση των διατάξεων που έχουν κωδικοποιηθεί μάλιστα στον κώδικα Εργατικού Δικαίου για τήρηση των ελαχίστων ορίων ανάπαυσης, είναι όμως άκρως ευπεπίφορος σε καταστρατηγήσεις ιδιαίτερα σε αυτό το σημείο, δηλαδή τα ελάχιστα όρια ανάπαυσης. Μιλάμε με άλλα λόγια για την εντατικοποίηση των όρων εργασίας, κάτι που προφανώς συνεπάγεται κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων» αναφέρει.

Συνεχίζοντας σημειώνει αρχικά πως «το άρθρο 2526 του νόμου 5053/2023 που εισήγαγε την δυνατότητα καταστρατήγησης της πενθήμερης απασχόλησης, με μια πρώτη ματιά δεν αλλάζει κάτι πρακτικά σε σχέση με το ισχύον καθεστώς. Απλά θα πρέπει να υποβληθεί σε μια προέγκριση από την Επιθεώρηση Εργασίας ο αυξημένος φόρτος εργασίας για τις επιχειρήσεις μη συνεχούς λειτουργίας. Υπάρχει πρόβλεψη και για τις δύο περιπτώσεις για διασφάλιση των διατάξεων εκείνων που προβλέπουν ελάχιστα όρια ανάπαυσης».

Ο κ. Ρουκλιώτης υπενθυμίζει πως «στα άρθρα 164 και 166 του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου προβλέπεται ως προς την ελάχιστη ημερήσια ανάπαυση 11 συνεχείς ώρες, ακόμη και για τις επιχειρήσεις που ακολουθείται σύστημα βαρδιών, ενώ σε επίπεδο εβδομάδας υπάρχει πρόβλεψη για εξασφάλιση ελάχιστης περιόδου συνεχούς ανάπαυσης 24 ωρών. Τέλος, ανα περίοδο τεσσάρων μηνών υπάρχει πρόβλεψη ο χρόνος εργασίας να μην υπερβαίνει τις 48 ώρες σε επίπεδο εβδομάδας» λέει.

Εξαήμερη εργασία: Οι καταστρατηγήσεις και η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας

Την ίδια στιγμή όμως ο εργατολόγος σημειώνει: «Στην πράξη πάντως όσοι ασχολούνται με αυτά τα ζητήματα, είτε είναι εργατολόγοι είτε λογιστές είτε έχουν οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα, αντιλαμβάνονται πως όλα τα παραπάνω είναι άκρως ευεπίφορα σε καταχρήσεις και καταστρατηγήσεις. Αυτό γίνεται αντιληπτό από μια πρώτη ανάγνωση και μόνο των προγραμμάτων εργασιών, τα οποία κατατίθενται μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις και στην επιθεώρηση εργασίας από επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας που ακολουθούν σύστημα βαρδιών. Εκεί έχουμε δει την πλήρη καταστρατήγηση των συγκεκριμένων διατάξεων ακόμη και πριν από την θέσπιση της απασχόλησης κατά την έκτη μέρα. Πλέον όμως μετά τον νέο νόμο διευρύνονται κατά τρόπο ακραίο τα περιθώρια καταστρατήγησης, από τη στιγμή που καθίσταται νόμιμη η δυνατότητα απασχόλησης του εργαζόμενου 48 ώρες την εβδομάδα ».

Παράλληλα υπογραμμίζει με το νέο καθεστώς ότι «προφανώς δίνεται δυνατότητα καταστρατήγησης της Κυριακάτικης αργίας. Άλλωστε, οι πιο συνήθεις περιπτώσεις καταστρατήγησης σε επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας αφορά την απασχόληση των εργαζομένων σε Κυριακές και αργίες. Αυτοί με το ισχύον πλαίσιο μπορούν να απασχολούνται αλλά υπό την προϋπόθεση πως θα λαμβάνουν αναπληρωματική μέρα ανάπαυσης εντός της επόμενης εβδομάδας ή επιπλέον προσαύξηση στο ημερομίσθιο σε περίπτωση που δεν λάβουν το προβλεπόμενο ρεπό. Δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις δεν δίνεται ούτε μέρα ανάπαυσης ούτε και προσαύξηση. Έτσι βλέπουμε εργαζόμενους, όπως φύλακες ή τεχνικούς τηλεοπτικών σταθμών -αναφέρω μόνο δύο περιπτώσεις, καθώς είναι πολλές οι κατηγορίες- που μπορεί να δουλέψουν ακόμη και επτά ημέρες μέσα στην εβδομάδα και να μη λάβουν ούτε ένα ρεπό μέσα στην επόμενη. Επιπλέον, δεν παίρνουν ούτε την προσαύξηση του 75% που προβλέπεται για το ημερομίσθιο σε περίπτωση απασχόλησης Κυριακή ή αργία» προσθέτει.

Εξαήμερη εργασία: Νομιμοποίηση της υπερεργασίας

«Στην πράξη αποτελεί πομφόλυγα αυτό που διατεινόταν ο πρώην υπουργός Εργασίας, ο κύριος Άδωνις Γεωργιάδης, ότι θα στήνονται ουρές από εργαζόμενους προκειμένου να δουλέψουν την έκτη μέρα, η οποία αν είναι κι αργία θα έχει επιπλέον προσαύξηση όχι μόνο 40% αλλά επιπλέον 75% φτάνοντας συνολικά στο 115%. Κι αυτό γιατί στην πράξη οι επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας, για τις οποίες ίσχυε μέχρι σήμερα η εν λόγω συνθήκη, είναι και οι πρώτες που το έχουν καταστρατηγήσει» τονίζει ο κ. Ρουκλιώτης.

Συνεχίζοντας ο ίδιος υπογραμμίζει: «Σε ότι αφορά το επιχείρημα πως σε έναν εργαζόμενο θα καταβάλλεται προσαύξηση 40% πλέον για την έκτη μέρα εργασίας οφείλω να παρατηρήσω πως αποτελεί στην πραγματικότητα κοροϊδία. Αν αναλογιστεί κανείς πως καθίσταται νόμιμο ωράριο το 48ωρο, διότι αυτό συνεπάγεται η ρύθμιση που θα τεθεί σε ισχύ, προφανώς και παρακάμπτεται αυτό που προβλεπόταν μέχρι σήμερα στην εργατική νομοθεσία, ότι από τις 40 στις 45 ώρες θεωρείται υπερεργασία και από τις 45 ώρες και πάνω θεωρείται υπερωρία και αποζημιώνεται με τις ανάλογες προσαυξήσεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση από τις 40 στις 48 ώρες δεν θα υπάρχει καμιά προσαύξηση για υπερωρία».

«Μιλάμε για νέο εργασιακό πεδίο, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη ότι πολλά σωματεία και ομοσπονδίες που υπογράφουν συλλογικές ή κλαδικές συμβάσεις, οι οποίες δυστυχώς δεν είναι πολλές σήμερα, προβλέπουν -και προέβλεπαν διαχρονικά- πενθήμερο σύστημα απασχόλησης. Πλέον όμως ένας κανονιστικός όρος σε μια συλλογική σύμβαση εργασίας, που είχε αποτελέσει αντικείμενο διεκδίκησης με απεργιακές κινητοποιήσεις και με προσφυγή στον ΟΜΕΔ, τελεί σε αντίθεση με μια άλλη διάταξη κανονιστικής ισχύος αναγκαστικού δικαίου, αυτή του άρθρου 2526 του νόμου 5053 που δίνει την δυνατότητα εξαήμερης εργασίας» αναφέρει ο κ. Ρουκλιώτης καταλήγοντας.

Πηγή: tvxs.gr

ΤΖΩΡΤΖΗΣ ΡΟΥΣΣΟΣ

Η κυβέρνηση επιβάλλει υποχρεωτική απασχόληση εφόσον το θελήσει ο εργοδότης

Ποιος μισθωτός ενώ έχει προσληφθεί για πενθήμερη εργασία δεν έχει εργαστεί Σάββατο ή Κυριακή; Είναι προφανές για όποιον έχει εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα ότι η εξαήμερη ή και επταήμερη εργασία κατά παρέκκλιση της πενθήμερης είναι θεσμοθετημένη εδώ και πολλές δεκαετίες. Οσον αφορά δε τη σαββατιάτικη απασχόληση, ο μνημονιακός νόμος 3846/2010 στο άρθρο 8 ορίζει ότι η αμοιβή είναι το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο προσαυξημένο κατά 30%. Αλλωστε το βασικό είναι η εβδομάδα των 40 ωρών που μπορεί να κατανέμεται είτε σε πέντε ημέρες (οκτάωρο) είτε σε έξι (έξι ώρες και 40 λεπτά).

Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι η εξαήμερη ή επταήμερη εργασία και μάλιστα στις μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας που λειτουργούν συνεχώς ή αυτές που δεν είναι από τη φύση τους συνεχούς λειτουργίας αλλά δουλεύουνε με σύστημα τεσσάρων βαρδιών. Γιατί λοιπόν ο… μπάτλερ των μεγάλων συμφερόντων Κυριάκος Μητσοτάκης με τη συνεπικουρία του Αδωνη Γεωργιάδη αφιέρωσαν τρία άρθρα στον πρόσφατο νόμο που τέθηκε σε ισχύ πριν από περίπου έξι μήνες (ν. 5053/2023) προκειμένου να περιγράψουν μια ήδη θεσμοθετημένη διαδικασία, όπως είναι η σαββατιάτικη και η κυριακάτικη απασχόληση;

Σκάσε και δούλευε

Οπως εύκολα προκύπτει, τέτοιες επιχειρήσεις είναι αυτές που απασχολούν μεγάλο αριθμό προσωπικού. Σε αυτές τις επιχειρήσεις κατά μεγάλη πλειονότητα υφίστανται και εργατικά συνδικάτα. Σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσία που ισχύει ήδη από το 1990 (άρθρο 40 ν. 1892/1990) θα πρέπει ο μισθωτός να συγκατατίθεται στην εξαήμερη ή επταήμερη απασχόληση. Συνεπώς η συμμετοχή εργαζομένου μέχρι να επέμβουν οι Μητσοτάκης και Γεωργιάδης ήταν προαιρετική. Κατ’ ουσία προβλεπόταν ατομική συμφωνία μισθωτού – εργοδότη. Ωστόσο η ύπαρξη συνδικάτου εντός της επιχείρησης ενδυνάμωνε τον εργαζόμενο ώστε να αρνηθεί, αν η προσωπική του ζωή (παιδιά, ελεύθερος χρόνος) είχε γι’ αυτόν υπέρτερη σημασία σε σχέση με την πρόσθετη αμοιβή.

Πλέον η εργασία είναι υποχρεωτική αν το θελήσει ο εργοδότης. Συγκεκριμένα, ο ν. 5053/25.09.2023 ήρε το προνόμιο υπέρ της ελεύθερης βούλησης του μισθωτού και ορίζει ότι ο εργοδότης μπορεί να βάλει το προσωπικό σε έκτη μέρα απασχόλησης με δύο προϋποθέσεις:

• Αν είναι συνεχούς λειτουργίας, αρκεί να πληρώσει ημερομίσθιο προσαυξημένο με 40% την έκτη μέρα και όχι πάνω από οκτώ ώρες εργασίας.
• Αν δεν είναι συνεχούς λειτουργίας, θα πρέπει να αποδείξει έκτακτο φόρτο εργασίας (ισχύει η πληρωμή του ημερομίσθιου με προσαύξηση 40%).

Με μονομερή απόφαση

Από αυτήν τη διατύπωση του νόμου προκύπτει εμμέσως, αφού δεν υφίσταται ως ρητή προϋπόθεση, ότι μονομερώς ο εργοδότης χωρίς τη συναίνεση του εργαζόμενου μπορεί να του επιβάλει εξαήμερη ή επταήμερη εργασία, αρκεί να αποδείξει φόρτο εργασίας. Υπό αυτά τα δεδομένα που θεσμοθέτησαν οι «γδάρτες των εργασιακών δικαιωμάτων» Μητσοτάκης και Γεωργιάδης, αν κάποια βιομηχανία, κατά κύριο λόγο, έχει «φόρτο εργασίας», μπορεί να βάζει τον μισθωτό που απασχολεί να εργάζεται αδιάκοπα δίχως ρεπό 30 ημέρες τον μήνα, χωρίς να μπορεί ο μισθωτός να αντιτάξει την κόπωσή του ή τις οικογενειακές του υποχρεώσεις.

Με τον νόμο Μητσοτάκη – Γεωργιάδη πληρώνει μεν κάποια χρήματα (ημερομίσθιο +40% για την έκτη ημέρα και ημερομίσθιο +75% για την αργία) αλλά δεν χρειάζεται να πληρώνει «πλεονάζον» προσωπικό. Ετσι όμως θεωρείται αναλώσιμο είδος, σαν τα μηχανήματα, ο μισθωτός, που κάποια στιγμή θα εξαντληθεί από την υπερκόπωση.

Πηγή: documentonews.gr