Μύθοι και αλήθειες για την επιπεφυκίτιδα

Η επιπεφυκίτιδα είναι μία από τις συχνότερες λοιμώξεις των ματιών, καθώς σε ετήσια βάση προσβάλλει σχεδόν ένα στα έξι άτομα του γενικού πληθυσμού. Παρότι όμως είναι τόσο συχνή, είναι πολλοί οι μύθοι που επικρατούν γι' αυτήν.

«Η επιπεφυκίτιδα είναι η φλεγμονή του επιπεφυκότα, δηλαδή της διαφανούς μεμβράνης που καλύπτει εξωτερικά τον σκληρό χιτώνα του ματιού (την μεγάλη λευκή επιφάνεια, που βλέπουμε στον βολβό του ματιού) και εσωτερικά το βλέφαρο», αναφέρει ο Xειρουργός Oφθαλμίατρος δρ Αναστάσιος-Ι. Κανελλόπουλος, MD, ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision, καθηγητής Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. «Προκαλεί κοκκίνισμα και κνησμό (φαγούρα) στα μάτια. Ωστόσο δεν υπάρχει ένας τύπος, αλλά μπορεί να έχει πολλές και διαφορετικές αιτίες, κάθε μία από τις οποίες χρειάζεται ξεχωριστή αντιμετώπιση».

Ο δρ Κανελλόπουλος παραθέτει 8 συνηθισμένους μύθους για την επιπεφυκίτιδα και την αλήθεια γι' αυτούς.

Μύθος 1: Η επιπεφυκίτιδα προσβάλλει σπάνια τους ενήλικες

Η αλήθεια: Η επιπεφυκίτιδα προσβάλλει άτομα όλων των ηλικιών. Μάλιστα υπάρχουν κάποιες ηλικίες στις οποίες είναι ιδιαίτερα αυξημένο η συχνότητά της, όπως στα πολύ μικρά παιδιά (ηλικίες έως 4 ετών), καθώς και στους νεαρούς ενήλικες (η κορύφωση των κρουσμάτων στις νεαρές γυναίκες είναι τα 22 χρόνια και στους άνδρες τα 28 χρόνια).

Στους ενήλικες, το 80% των κρουσμάτων οφείλεται σε διάφορους ιούς. Η ιογενής επιπεφυκίτιδα είναι πιο συχνή το καλοκαίρι. Ακολουθεί σε συχνότητα στους ενήλικες η βακτηριακή επιπεφυκίτιδα που είναι πιο συχνή από τον Δεκέμβριο έως τον Απρίλιο.

Στα μικρά παιδιά η πιο συχνή είναι η βακτηριακή επιπεφυκίτιδα.

Σε όλες τις ηλικίες, όμως, η πιο συχνή είναι η αλλεργική επιπεφυκίτιδα, από την οποία πάσχει το 15-20% του πληθυσμού. Αυτή οφείλεται σε αντιδράσεις υπερευαισθησίας σε αλλεργιογόνα, όπως η γύρη, ο καπνός, ακόμα και το χλώριο στις πισίνες.

Μύθος 2: Μεταδίδεται με την άμεση επαφή με τον πάσχοντα

Η αλήθεια: Εξαρτάται από την αιτία της. Τα βακτήρια και οι ιοί όντως μεταδίδονται με την άμεση επαφή με έναν ασθενή. Μεταδίδονται όμως και έμμεσα, μέσω των αντικειμένων που αυτός έχει μολύνει (π.χ. κοινή χρήση πετσέτας ή μακιγιάζ) ή με το τρίψιμο των ματιών με βρώμικα χέρια. Ειδικά η ιογενής επιπεφυκίτιδα μπορεί να μεταδοθεί και με τον αέρα (π.χ. με τον βήχα ή το φτάρνισμα ενός πάσχοντος από λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού).

Υπάρχει επίσης η νεογνική επιπεφυκίτιδα, που προκαλείται από απόφραξη του δακρυϊκού πόρου, ερεθισμό ή λοίμωξη. Η έγκυος μπορεί, λ.χ., να μεταδώσει σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (π.χ. χλαμύδια ή βλεννόρροια) στο μωρό κατά τον τοκετό και εκείνο να αναπτύξει χλαμυδιακή ή βλεννορροϊκή επιπεφυκίτιδα.

Επιπλέον, η αλλεργική επιπεφυκίτιδα προκαλείται μέσω αερομεταφερόμενων αλλεργιογόνων, όπως η γύρη, και όχι από επαφή με τον ασθενή ή μολυσμένα αντικείμενα.

Μύθος 3: Η επιπεφυκίτιδα είναι πολύ μεταδοτική

Η αλήθεια: Και πάλι εξαρτάται από τον τύπο της. Η αλλεργική επιπεφυκίτιδα δεν είναι μεταδοτική (λοιμώδης). Η βακτηριακή μεταδίδεται από άτομο σε άτομο από τη στιγμή που εκδηλώνονται τα συμπτώματα έως και 24-48 ώρες μετά την έναρξη της αντιβιοτικής θεραπείας. Η ιογενής είναι λοιμώδης για όσο καιρό έχει ο ασθενής συμπτώματα και μπορεί να μεταδοθεί ακόμα και από το ένα μάτι στο άλλο. Μερικές φορές, δε, είναι μεταδοτική και πριν καν εκδηλωθούν τα συμπτώματα.

Μύθος 4: Δεν παθαίνει επιπεφυκίτιδα όποιος δεν τρίβει τα μάτια του

Η αλήθεια: Όπως προαναφέρθηκε, η επιπεφυκίτιδα μεταδίδεται με πολλούς τρόπους. Το τρίψιμο των ματιών είναι μόνο ένας από τους τρόπους εξ επαφής μόλυνσης των ματιών από βακτήρια και ιούς. Πολλά περιστατικά οφείλονται σε φακούς επαφής που δεν έχουν καθαριστεί καλά, σε μολυσμένο μέικ απ, στις μολυσμένες πετσέτες, στο άγγιγμα του υγιούς ματιού με την άκρη ενός κολλύριου που άγγιξε το άλλο μάτι το οποίο είχε επιπεφυκίτιδα κ.λπ. Επομένως, όποιος δεν τρίβει τα μάτια του προστατεύεται μόνο από τον συγκεκριμένο τρόπο μετάδοσης.

Μύθος 5: Το κοκκίνισμα των ματιών σημαίνει πάντα επιπεφυκίτιδα

Η αλήθεια: Πολλοί ερεθισμοί και προβλήματα προκαλούν κοκκίνισμα στα μάτια. Η επιπεφυκίτιδα προκαλεί ανοικτόχρωμο ερύθημα στην επιφάνεια του ματιού. Το έντονο κόκκινο χρώμα πάνω ή γύρω από το μάτι συχνά υποδηλώνει άλλες καταστάσεις, όπως ένα ξένο σώμα στο μάτι, γλαύκωμα, λοίμωξη στον οφθαλμικό κόγχο ή τραυματισμό στην επιφάνεια του ματιού (π.χ. εκδορά, έλκος).

Μύθος 6: Η επιπεφυκίτιδα χρειάζεται πάντα θεραπεία με αντιβιοτικά

Η αλήθεια: Μόνο εάν οφείλεται σε βακτήριο θα χρειασθεί αντιβιοτική θεραπεία. Η ιογενής και η αλλεργική δεν χρειάζονται αντιβιοτικά, εκτός κι αν υπάρξει επιπλοκή. Την αιτία και την θεραπεία θα καθορίσει ο οφθαλμίατρος.

Μύθος 7: Δεν είναι τόσο σοβαρή, ώστε να χρειάζεται έλεγχο από τον οφθαλμίατρο

Η αλήθεια: Είναι γεγονός πως η επιπεφυκίτιδα συχνά υποχωρεί με απλά μέτρα στο σπίτι (π.χ. ενυδατικά κολλύρια, ψυχρά ή θερμά επιθέματα και, αν είναι αλλεργική, αντισταμινικά κολλύρια). Ωστόσο το τι ακριβώς πρέπει να κάνετε, εξαρτάται από την αιτία της και αυτήν μπορεί να προσδιορίσει μόνο ο οφθαλμίατρος. Χώρια που μερικές φορές έχει σοβαρές αιτίες ή προκαλεί επιπλοκές. Επομένως σε κάθε περίπτωση απαιτείται έλεγχος από τον ιατρό.

Ο έλεγχος είναι απαραίτητος επειγόντως εάν το κοκκίνισμα των ματιών συνοδεύεται από ευαισθησία στο φως (ειδικά αν είναι σοβαρή), θόλωμα της όρασης, μείωση της όρασης, πόνο στο μάτι ή/και έκκριμα από το μάτι (ιδιαίτερα αν είναι κίτρινο ή πράσινο). Είναι επίσης απαραίτητος επειγόντως αν παρουσιάσετε επιδείνωση της κατάστασής σας.

Μύθος 8: Οι ασθενείς πρέπει να μένουν στο σπίτι μέχρι να περάσει

Η αλήθεια: Το αν θα χρειαστεί να περιορίσουν ή όχι τις επαφές τους με άλλα άτομα, εξαρτάται από τον τύπο της επιπεφυκίτιδας που έχουν. Οι πάσχοντες από αλλεργική επιπεφυκίτιδα, λ.χ., μπορούν να συνεχίσουν κανονικά την καθημερινότητά τους, αν και μπορεί να μην το θέλουν στην οξεία φάση που ταλαιπωρούνται από έντονο κνησμό.

Στους ασθενείς με βακτηριακή επιπεφυκίτιδα συνήθως συνιστάται να μείνουν στο σπίτι για ένα 24ωρο από τη στιγμή που θα αρχίσουν αντιβιοτική θεραπεία. Οι πάσχοντες από βακτηριακή ή ιογενή μορφή που έχουν έκκριμα από το μάτι, επίσης μπορεί να χρειασθεί να μείνουν στο σπίτι. Ο οφθαλμίατρος θα δώσει τις κατάλληλες συστάσεις κατά περίπτωση.

«Ακόμα και για τις διαταραχές που φαινομενικά είναι απλές, έχει μεγάλη σημασία η σωστή διάγνωση και θεραπεία. Ο διαχωρισμός μεταξύ της επιπεφυκίτιδας που προκαλείται από ιούς με εκείνην που οφείλεται σε βακτήρια δεν είναι εύκολος. Είναι επίσης πολλοί οι παθογόνοι μικροοργανισμοί που την προκαλούν και η θεραπεία είναι διαφορετική. Επομένως αν έχετε κοκκίνισμα και κνησμό στα μάτια, καλό είναι να αποφύγετε την αυτοδιάγνωση και αυτοθεραπεία και να απευθυνθείτε σε έναν οφθαλμίατρο», καταλήγει ο δρ Κανελλόπουλος.

Ο Ιανουάριος έχει οριστεί ως Μήνας Ενημέρωσης για το Γλαύκωμα από τον Διεθνή Οργανισμό Πρόληψης της Τύφλωσης (International Agency for the Prevention of Blindness), με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού για μία από τις κύριες αιτίες τύφλωσης στη Δύση.

Το γλαύκωμα είναι πολύ συχνό, αλλά τουλάχιστον οι μισοί από τους πάσχοντες δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν από αυτό. Υπολογίζεται ότι το 2020 υπήρχαν 43 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο με αδιάγνωστο γλαύκωμα και ότι θα φτάσουν τα 67 εκατομμύρια μέχρι το 2040. Επιπλέον, 7,7 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως έχουν μειωμένη όραση ή τύφλωση εξαιτίας της νόσου.

Στη χώρα μας οι πάσχοντες υπολογίζονται σε περίπου 250.000, με τους μισούς  να είναι αδιάγνωστοι. Ωστόσο αν το γλαύκωμα γίνει αντιληπτό νωρίς, μπορεί να ληφθούν μέτρα για την προστασία της όρασης.

«Το γλαύκωμα είναι μια ομάδα οφθαλμικών παθήσεων με κοινό χαρακτηριστικό την προοδευτική βλάβη του οπτικού νεύρου. Το επακόλουθο είναι η βαθμιαία απώλεια της όρασης, η οποία μπορεί να είναι σημαντική έως ότου την αντιληφθούν οι ασθενείς», εξηγεί ο δρ Αναστάσιος-Ι. Κανελλόπουλος, MD, Χειρουργός-Οφθαλμίατρος, ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision, Καθηγητής Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Η μείωση συνήθως αρχίζει από την περιφερειακή όραση, δηλαδή ό,τι μπορούμε να δούμε με το πλάι του ματιού κοιτάζοντας ευθεία μπροστά μας. Χωρίς θεραπεία, θα επηρεαστεί και η κεντρική όραση την οποία χρειαζόμαστε για να βλέπουμε ό,τι βρίσκεται μπροστά μας, να διαβάζουμε, να οδηγούμε κ.λπ.

Η απώλεια της όρασης εξαιτίας του γλαυκώματος είναι μη αναστρέψιμη. Ωστόσο υπάρχουν τρόποι για να προστατευθούν οι πάσχοντες από την τύφλωση. Ο πρώτος είναι φυσικά οι τακτικές προληπτικές εξετάσεις μετά τα 40 έτη, ώστε να γίνει εγκαίρως η διάγνωση. Υπάρχουν, όμως, και πολλοί άλλοι που μπορούν να προστατεύσουν τα μάτια και την όραση. Ο δρ Κανελλόπουλος εξηγεί ποιοι είναι οι σημαντικότεροι:

Να παίρνετε σωστά τα φάρμακά σας

Για να διαχειριστείτε το γλαύκωμα μπορεί να χρειάζεστε διάφορες οφθαλμικές σταγόνες (κολλύρια) στη διάρκεια της ημέρας. Πρέπει να τηρείτε σχολαστικά το πρόγραμμα χρήσης και τις δόσεις που έχει συστήσει ο γιατρός, αν θέλετε να διαφυλάξετε την όρασή σας από περαιτέρω βλάβες, τονίζει ο καθηγητής.

Προσέξτε τη διατροφή σας

Ορισμένα τρόφιμα περιέχουν βιταμίνες και ιχνοστοιχεία που ωφελούν τα μάτια. Μελέτες έχουν δείξει ότι σκουροπράσινα φυλλώδη λαχανικά και πολύχρωμα φρούτα είναι καθημερινά απαραίτητα στους ασθενείς, διότι περιέχουν μεταξύ άλλων βιταμίνες Α, C και τα αντιοξειδωτικά λουτεΐνη και ζεαξανθίνη που προστατεύουν το οπτικό νεύρο από τις βλάβες. Η συχνή κατανάλωση βραστών ή ψητών ψαριών επίσης μπορεί να βοηθήσει, επειδή σχετίζεται με μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης.

Ενημερώστε τον οφθαλμίατρο, εάν χρειασθείτε κορτικοστεροειδή (κορτιζόνη)

Τα φάρμακα αυτά χορηγούνται για την αντιμετώπιση πολλών αυτοάνοσων και φλεγμονωδών νοσημάτων. Παρότι παρέχουν πολλά οφέλη, η χρήση τους έστω και για ένα μήνα μπορεί να αυξήσει σημαντικά την πίεση μέσα στο μάτι (ενδοφθάλμια πίεση) που είναι η πιο συνηθισμένη αιτία για το γλαύκωμα.

Ο κίνδυνος υπάρχει με όλες τις μορφές κορτικοστεροειδών, όπως τα κορτιζονούχα ρινικά σπρέι και τα εισπνεόμενα για τις παθήσεις των πνευμόνων, τα χάπια που λαμβάνονται από το στόμα, οι εγχύσεις για τις αρθρώσεις, οι κορτιζονούχες κρέμες που αλείφονται στο δέρμα και τα κολλύρια που χορηγούνται για άλλες παθήσεις. Αν παίρνετε τέτοιου είδους φάρμακα, πρέπει οπωσδήποτε να ενημερώσετε τον οφθαλμίατρό σας.

Να γυμνάζεστε με προσοχή

Η έντονη αεροβική άσκηση που αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό, αυξάνει και την ενδοφθάλμια πίεση. Ωστόσο το περπάτημα με γρήγορο βήμα και γενικότερα οι ασκήσεις με μέτρια ένταση μπορεί να μειώσουν την ενδοφθάλμια πίεση και να βελτιώσουν την υγεία. Καλό είναι να συμβουλευθείτε τον γιατρό σας για τις ασκήσεις που μπορείτε να κάνετε, χωρίς να επιβαρύνετε το γλαύκωμά σας.

Προστατεύστε τα μάτια σας από τραυματισμούς

 Ένας τραυματισμός στο μάτι μπορεί να προκαλέσει το λεγόμενο δευτεροπαθές γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας (ή μετατραυματικό γλαύκωμα). Να φοράτε πάντοτε προστατευτικά γυαλιά όταν παίζετε σπορ (ειδικά τένις ή πυγμαχία, όπου συμβαίνουν πιο συχνά κακώσεις σχετιζόμενες με γλαύκωμα) και όταν κάνετε δουλειές στον κήπο. Μην κυκλοφορείτε επίσης ποτέ στο ημίφως, διότι αυξάνεται ο κίνδυνος πτώσης και τραυματισμού.

Μη σκύβετε

Μην έχετε το κεφάλι σας χαμηλότερα από το επίπεδο της καρδιάς για πολλή ώρα, γιατί μπορεί να αυξηθεί σημαντικά η ενδοφθάλμια πίεση. Αυτό ισχύει είτε έχετε γλαύκωμα, είτε διατρέχετε αυξημένο κίνδυνο να το εκδηλώσετε (επειδή π.χ. έχετε οικογενειακό ιστορικό ή παίρνετε κορτιζόνη). Οι πάσχοντες από σοβαρό γλαύκωμα ίσως πρέπει να αποφεύγουν και ορισμένες ασκήσεις γιόγκα, καθώς και να σηκώνουν μεγάλο βάρος. Συμβουλευθείτε τον γιατρό σας γι' αυτό.

Να κοιμάστε στη σωστή θέση

Αν έχετε γλαύκωμα, δεν πρέπει να κοιμάστε με το μάτι να πιέζετε στο μαξιλάρι ή στο χέρι σας. Επιπρόσθετα, αν εκδηλώνετε άπνοιες την ώρα που κοιμάστε (δηλαδή διακόπτεται προσωρινά η αναπνοή σας και ύστερα ξαναρχίζει) μπορεί να παρουσιάσετε επιδείνωση του γλαυκώματος. Αν έχετε υπνική άπνοια, συμβουλευθείτε έναν ειδικό στον ύπνο. Υπάρχουν τρόποι για να αντιμετωπιστεί και έτσι θα διαφυλαχθεί (και) η όρασή σας.

Μιλήστε με τον οφθαλμίατρό σας για τα χάπια της πίεσης

Αν παίρνετε φάρμακα για την υπέρταση και η πίεσή σας πέφτει πολύ στη διάρκεια του ύπνου, μπορεί να επιδεινωθούν οι βλάβες από το γλαύκωμα. Αυτό είναι πιθανότερο να συμβεί εάν  παίρνετε τα χάπια της πίεσης τη νύχτα ή έχετε συμπτώματα υπότασης (π.χ. ζαλίζεστε). Σε τέτοια περίπτωση μιλήστε στον οφθαλμίατρό σας. Ενδέχεται να χρειασθεί να συνεννοηθεί με τον καρδιολόγο σας. Ωστόσο μην αλλάξετε την αγωγή σας  χωρίς να το ξέρουν οι γιατροί σας.

«Το γλαύκωμα είναι μία πάθηση που μπορεί να αντιμετωπιστεί με τα κατάλληλα μέτρα. Τους ασθενείς μπορούν να βοηθήσουν και άλλα πράγματα, όπως η αποφυγή της έκθεσης των ματιών στον ήλιο και του καπνίσματος και η διατήρηση υγιούς σωματικού βάρους. Οι περισσότεροι ασθενείς δεν θα φθάσουν στην τύφλωση εξαιτίας του, εάν ακολουθούν τις συστάσεις των ιατρών και κάνουν συστηματικά τον απαιτούμενο επανέλεγχο. Απαιτείται όμως πειθαρχία και συμμόρφωση που αφορά πολλές πτυχές του τρόπου ζωής», καταλήγει ο δρ Κανελλόπουλος.

Οι περισσότεροι από εμάς παίρνουμε μαζί στην παραλία τα γυαλιά ηλίου μας, αλλά πόσο τα χρησιμοποιούμε και πόσο έξυπνα τα έχουμε επιλέξει; Είναι τα μόνα που χρειαζόμαστε για να διαφυλάξουμε τα μάτια μας από τα στοιχεία της φύσης που τα απειλούν; Και τι πρέπει να κάνουμε αν μπει άμμος στα μάτια ή τα ανοίξουμε κάτω από το νερό;

«Είναι γεγονός πως οι περισσότεροι άνθρωποι θυμούνται να πάρουν στην παραλία τα γυαλιά ηλίου τους. Ωστόσο μόλις το 45% τα φορούν όσο κάθονται στις ξαπλώστρες ή ασχολούνται με δραστηριότητες εκτός νερού (π.χ. ρακέτες), σύμφωνα με έρευνα που είχε δημοσιευθεί το 2016», αναφέρει ο δρ Αναστάσιος-Ι. Κανελλόπουλος, MD, Χειρουργός-Οφθαλμίατρος, ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision και καθηγητής Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. «Επιπλέον, μόλις οι τρεις στους δέκα γνωρίζουν ότι, όπως το δέρμα κινδυνεύει να πάθει ηλιακό έγκαυμα όταν κάθονται στην παραλία χωρίς αντηλιακό, έτσι και τα μάτια τους κινδυνεύουν να υποστούν έγκαυμα όταν δεν τα προστατεύουν με γυαλιά ηλίου».

Το ηλιακό έγκαυμα που μπορεί να προκληθεί στα μάτια από την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία (UV) του ηλίου, είναι η φωτοκερατίτιδα, μία επώδυνη οφθαλμοπάθεια. Μακροπρόθεσμα, εξάλλου, η έκθεση των ματιών στην UV αυξάνει τον κίνδυνο για εκδήλωση χρόνιων οφθαλμοπαθειών, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και ο καταρράκτης.

Ωστόσο, δεν αρκεί να φοράμε στην παραλία οποιαδήποτε γυαλιά ηλίου. «Τα γυαλιά πρέπει να διαθέτουν μεγάλους, καλής ποιότητας φακούς για να προστατεύουν τα μάτια. Αυτό μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο όταν τα προμηθευόμαστε από καλά καταστήματα οπτικών και όχι από άλλου είδους εμπορικά καταστήματα ή πλανόδιους πωλητές», τονίζει ο κ. Κανελλόπουλος. «Απαραίτητο είναι ακόμα να μην διαθέτουν πολύ σκούρους φακούς και να μην είναι πολύ φθηνά. Οι προστατευτικοί φακοί έχουν ένα σχετικό κόστος, ενώ το σκούρο χρώμα διαστέλλει την κόρη των ματιών, επιτρέποντας έτσι την είσοδο περισσότερης UV στο εσωτερικό των ματιών.

Να αγοράζετε τα γυαλιά ηλίου σας από έναν οπτικό της εμπιστοσύνης σας και να βεβαιώνεστε ότι πληρούν τις προδιαγραφές αποτελεσματικής προστασίας (πρέπει να φέρουν τις ενδείξεις CE και UV400 ή 100% UV Protection)», συνιστά. Να προτιμάτε επίσης γυαλιά ηλίου που καλύπτουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιφάνεια γύρω από τα μάτια σας. Αν έχετε μυωπία ή άλλη διαθλαστική ανωμαλία, θα χρειασθείτε διορθωτικά γυαλιά ηλίου.

- Μόνο τα γυαλιά, όμως, δεν είναι αρκετά για να προστατεύσετε τα μάτια σας στην παραλία. Ένα καπέλο με φαρδύ γείσο θα προστατεύσει τα μάτια σας (και) μέσα στο νερό από την UV που έρχεται κατακόρυφα από τον ουρανό.

Δεν θα τα προστατεύσει, όμως, από την UV που αντανακλάται στο νερό, όταν η θάλασσα δεν έχει κύματα. Ούτε θα τα προστατεύσει εάν ασχολείστε με τα θαλάσσια σπορ. Σε τέτοια περίπτωση δεν χρειάζεστε κοινά γυαλιά ηλίου, αλλά ειδικά προστατευτικά γυαλιά για σέρφερ, λάτρεις του τζετ σκι ή του θαλάσσιου σκι κ.λπ.

Τα γυαλιά αυτά μειώνουν την έκθεση των ματιών στην UV, ελαττώνουν την λάμψη και προστατεύουν τα μάτια από τον αέρα και τις σταγόνες του θαλασσινού νερού. Οι φακοί τους συνήθως είναι αντιθαμβωτικοί και ανθεκτικοί στις προσκρούσεις.

- Τα γυαλιά για θαλάσσια σπορ πρέπει να καλύπτουν περιμετρικά τα μάτια. Σε τέτοια περίπτωση θα βελτιώνουν την όρασή σας κάτω από το νερό και θα μειώνουν τον κίνδυνο μόλυνσης των ματιών.

Προστατεύουν, επίσης, τα μάτια και από μία πάθηση που αποκαλείται «μάτι του σέρφερ». Με τον όρο αυτό αποκαλείται κοινώς το πτερύγιο του επιπεφυκότα, μία καλοήθης αλλοίωση, η οποία οφείλεται στην παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο και δευτερευόντως στον αέρα και στο θαλασσινό νερό.

Το πτερύγιο του επιπεφυκότα χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη ενός ιστού με τριγωνικό σχήμα στο πρόσθιο τμήμα του ματιού. Τις περισσότερες φορές ο ιστός αυτός αρχίζει από την εσωτερική γωνία του ματιού και εκτείνεται προς το μέσον του.

- Τα προστατευτικά αθλητικά γυαλιά μπορούν να προφυλάξουν τα μάτια σας και από άλλες παγίδες της παραλίας, όπως η άμμος που στροβιλίζεται, οι μπάλες, ακόμα και τα έντομα.

Αν, πάντως, σας αρέσουν οι βουτιές με ανοιχτά μάτια, καλό είναι να μάθετε να τις κάνετε φορώντας γυαλιά κατάλληλα για κολυμβητές. Η υψηλή συγκέντρωση άλατος στη θάλασσα και η συνεχής έκθεση για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να ερεθίσει τα μάτια και να προκαλέσει οίδημα (πρήξιμο) στον κερατοειδή χιτώνα (είναι η επιφανειακή στοιβάδα τους).

Ειδικά εάν συνδυάζεται με συγχρωτισμό ατόμων στις πολυσύχναστες παραλίες, μπορεί να σημαίνει ότι το νερό είναι γεμάτο βακτήρια και ιούς. Ο κίνδυνος αυτός είναι ιδιαιτέρως μεγάλος στις παραλίες που βρίσκονται σε κλειστούς κόλπους, χωρίς ρεύματα. Αν βουτήξετε σε μολυσμένο νερό, κινδυνεύετε να υποστείτε κάποια μόλυνση στα μάτια (ακόμα και εάν είναι κλειστά). Χώρια ο κίνδυνος από την άμμο που μπορεί να μπει στα μάτια σας, αν κάνετε μακροβούτια στα ρηχά, όπου ανακινείται η άμμος στον πυθμένα της θάλασσας από τους άλλους λουόμενους.

- Αν στην καθημερινότητά σας φοράτε φακούς επαφής, δεν είναι καθόλου καλή ιδέα να τους πάρετε μαζί στην θάλασσα. Οι φακοί μπορεί να παγιδεύσουν επικίνδυνα μικρόβια στην επιφάνεια των ματιών, όπου θα βρουν πρόσφορο έδαφος για να αναπαραχθούν και να προκαλέσουν σοβαρές λοιμώξεις. Το ιδανικό είναι να βγάζετε προσεκτικά τους φακούς επαφής πριν μπείτε στο νερό και να τους αποθηκεύετε στις προστατευτικές θήκες τους σε σκιερό μέρος.

Αν παρόλα αυτά επιμένετε να κολυμπάτε με τους φακούς σας για να βλέπετε καλύτερα, φροντίστε να είναι μιας χρήσεως. Μετά την έξοδο από το θαλασσινό νερό, να περιμένετε τουλάχιστον 15 λεπτά πριν βγάλετε τους φακούς, για να μην τραυματίσετε τον κερατοειδή σας. Όταν τους αφαιρέσετε, πετάξτε τους αμέσως.

Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στα νησιά, όπου χρησιμοποιείται βρόχινο νερό από στέρνες για το μπάνιο μετά την παραλία. Το στάσιμο νερό στις στέρνες μπορεί να έχει επιμολυνθεί με πρωτόζωα όπως η ακανθαμοιβάδα, που αποτελεί τον χειρότερο κίνδυνο για τους χρήστες φακών επαφής.

- Πολύ σημαντικό είναι ακόμα να μην αφήνετε να σας ξεγελάει η συννεφιά. Είτε η μέρα στην παραλία είναι ηλιόλουστη είτε όχι, χρειάζεστε τα γυαλιά ηλίου σας και ό,τι άλλα γυαλιά χρησιμοποιείτε αναλόγως με τις ασχολίες σας. Να θυμάστε ότι τα σύννεφα απορροφούν ελάχιστη UV. Η περισσότερη περνάει και φθάνει έως την επιφάνεια της γης.

- Αν τυχόν παρουσιάσετε ερεθισμό ή τσούξιμο στα μάτια μετά από μία βουτιά, η λύση είναι να τα ξεπλύνετε με φυσιολογικό ορό. «Μπορεί να ακούγεται οξύμωρο, γιατί και ο φυσιολογικός ορός περιέχει αλάτι (χλωριούχο νάτριο), αλλά η περιεκτικότητά του είναι συνήθως 0,9%, ενώ η μέση περιεκτικότητα της θάλασσας σε αλάτι είναι 3,5%», εξηγεί ο κ. Κανελλόπουλος.

- Ο φυσιολογικός ορός μπορεί να σας βοηθήσει και σε περίπτωση που μπει αντηλιακό ή άμμος στα μάτια σας. Ρίξτε άφθονο φυσιολογικό ορό και βλεφαρίστε μερικές φορές. Αν μισή έως μία ώρα αργότερα εξακολουθείτε να νιώθετε ερεθισμένα τα μάτια σας, συμβουλευθείτε τον οφθαλμίατρό σας. Φροντίστε, μόνο, πριν ρίξετε τον φυσιολογικό ορό στα μάτια σας, να έχετε αφαιρέσει τους φακούς επαφής σας, εάν τυχόν τους φοράτε.

«Τα μάτια είναι πολύ ευαίσθητα στον ήλιο, στον αέρα και στο θαλασσινό νερό, αλλά παραδόξως πολύ περισσότεροι άνθρωποι φορούν γυαλιά ηλίου στο αυτοκίνητο, όταν η άσφαλτος αντανακλά μόνο το 9% της UV, παρά στην παραλία όπου το νερό αντανακλά έως και το 100% της UV», τονίζει ο κ. Κανελλόπουλος. «Αυτό ενέχει κινδύνους και είναι μία συμπεριφορά που καλό είναι να αποφασίσουμε να αλλάξουμε, από το εφετινό κιόλας καλοκαίρι».