Σοβαρές καταγγελίες για τις συνθήκες εργασίας στην Εθνική Τράπεζα, κάνει ο Σύλλογος Δανειζόμενου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα. Αναλυτικά η ανακοίνωσή του:

 

"Αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων είναι σύμφωνα με την απόφαση της Επιθεώρησης Εργασίας η συνδικαλιστική δράση και η ενημέρωσή τους από το σωματείο τους. Στην Επιθεώρηση είχε προσφύγει ο σύλλογός μας μετά την απαγόρευση εισόδου σε μέλη του ΔΣ του Σ.Υ.ΔΑ.Π.Τ.Τ. σε κτίρια της Εθνικής Τράπεζας στα οποία εργάζονται ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι.

 

Η Εθνική Τράπεζα προέβαλλε για άλλη μία φορά τα ίδια έωλα επιχειρήματα. Υποστήριξε ότι δεν έχει την ιδιότητα του έμμεσου ή άμεσου εργοδότη, ότι δήθεν τα μέλη του ΔΣ που προσήλθαν δεν επέδειξαν την ιδιότητά τους στο προσωπικό ασφαλείας, ότι θα έπρεπε να είχε ζητηθεί η άδεια των τρίτων εταιρειών για την είσοδο σε κτίριο της τράπεζας (!).

Είναι εξαιρετικά δύσκολο στην διοίκηση της Τράπεζας να αποδεχτεί το δικαίωμα του συνδικαλίζεσθε στους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους που στις κεντρικές διευθύνσεις της Τράπεζας αποτελεί το 50% έως και το 99% του προσωπικού τους.

 

Είναι φανερό ότι θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να παρεμποδίσει την δράση του νεοσύστατου σωματείου μας.

Την ίδια ημέρα που η Επιθεώρηση Εργασίας εξέδωσε την παραπάνω απόφαση μας ανακοινώθηκαν οι μετακινήσεις του προέδρου και του ταμία του ΣΥ.ΔΑ.Π.Τ.Τ. Προφανώς κατʼ εντολή της Τράπεζας αποφασίστηκε η μετακίνηση του προέδρου στην έδρα της ICAP OUTSOURCING SOLUTIONS και του ταμία στους Ασφαλιστικούς φορείς.

 

Με αυτό τον τρόπο ελπίζουν ότι θα τους απομακρύνουν από τους υπόλοιπους συναδέλφους και θα αποδυναμώσουν την δράση του σωματείου μας. Ο φόβος τους και ο πανικός μπροστά στο γεγονός ότι και οι ενοικιαζόμενοι ζητούν ίση μεταχείριση με το τακτικό προσωπικό, ότι απαιτούν να εφαρμόζονται οι νόμοι (απλήρωτες υπερωρίες) είναι ολοφάνερος.

Αντί να συζητήσουν με τους εκπροσώπους των εργαζομένων που στηρίζουν την Τράπεζά τους εδώ και 18 χρόνια, τρομοκρατούν με κάθε τρόπο τους εργαζόμενους. Είτε διαμέσου των εκπροσώπων των εταιρειών, είτε διαμέσου (δυστυχώς) των ίδιων των προϊσταμένων τους, υπαλλήλων της Εθνικής και μελών του Σ.Υ.Ε.Τ.Ε.

Από τους τελευταίους ελπίζαμε ότι θα είχαν κατανοήσει την αναγκαιότητα του συνδικαλισμού μετά τα τόσα οφέλη που οι ίδιοι έχουν αποκομίσει από την μακρόχρονη δράση του δικού τους σωματείου. Ο νόμος  (1264/82) ρητά ορίζει ότι «απαγορεύεται στους εργοδότες, σε πρόσωπα που ενεργούν για λογαριασμό τους και σε οποιοδήποτε τρίτο, να προβαίνουν σε οποιαδήποτε πράξη ή παράλειψη που κατατείνει στην παρακώλυση της άσκησης των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων».

Ιδρύσαμε το σωματείο, μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, για να μπει ένα τέλος σε αυτή την κατάσταση, παλεύουμε για να υπερασπίσουμε τα εργατικά δικαιώματα, παλεύουμε για να σταθεί η κοινωνία όρθια".