Όπως ανέφερε μεταξύ άλλων, ο κ. Τσίπρας: «Ξέραμε και ξέρουμε ότι η μεγάλη, η τεράστια πλειοψηφία εκείνων που σηκώνουν το επαχθές βάρος των μνημονίων έχουν πειστεί και πείθονται όλο και πιο πολύ καθημερινά ότι οι λεγόμενες θυσίες δεν οδηγούν πουθενά αλλού, παρά σε νέες θυσίες. Ξέραμε και ξέρουμε την οργή, τις αντιστάσεις, την απόγνωση, τις κινητοποιήσεις, τα κινήματα, τις εκρήξεις, όλα τα φαινόμενα μιας κοινωνίας που συνθλίβεται κάτω από μια τεράστια πίεση. Με δυο λόγια: Ξέραμε και ξέρουμε ότι τα μνημόνια δεν έχουν κοινωνική συναίνεση, ότι οι από κάτω δεν θέλουν. Γι' αυτό ακριβώς, επειδή δεν θέλουν, έχει εξαπολυθεί εναντίον τους ένας βρώμικος πόλεμος φόβου, τρομοκράτησης, ψεύδους, διεθνών εκβιασμών και εσωτερικών απειλών. Αλλά δεν θέλουν. Τελεία και παύλα. Και δεν θα θέλουν όλο και πιο πολύ, ολοένα και περισσότεροι.  Αυτό είναι καθοριστικό, γενεσιουργός αιτία για τις σαρωτικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό και στους πολιτικούς συσχετισμούς. Το καινούργιο όμως, που πρέπει να σημειώσουμε, να εκτιμήσουμε, να υπολογίσουμε, γιατί απαιτεί από μας την πιο μεγάλη επαγρύπνηση, την πιο μεγάλη αποφασιστικότητα και το πιο μεγάλο αίσθημα ευθύνης, είναι ότι: Σήμερα όχι μόνο οι από τα κάτω δεν θέλουν, αλλά και οι από τα πάνω δεν μπορούν.  Δεν μπορούν πια. Κι αυτό έχει τεράστια σημασία.  Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν μπορεί. Είναι σε τόσο κατάφωρη αντίθεση με τη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, με τη θέληση της κοινωνίας, ώστε να διαβρώνεται κάθε μέρα. Να κατατρώγεται από εσωτερικές αντιθέσεις, να θρυμματίζεται από ηθικές εκπτώσεις, να γίνεται όλο και πιο επιρρεπής στον αυταρχισμό, στη φαιά και μαύρη προπαγάνδα, στη χρήση της προβοκάτσιας ως πολιτικού όπλου, ακόμα και στη φαλκίδευση της δημοκρατίας, ακριβώς επειδή δεν μπορεί να σταθεί και να κυβερνήσει αλλιώς.  Και όσο περισσότερο φανερώνεται ότι δε μπορούν τόσο περισσότερο επικίνδυνοι γίνονται. Αν αυτή η εκτίμηση είναι σωστή, και πιστεύω βαθιά ότι είναι, τότε βρισκόμαστε μπροστά στην πιο κρίσιμη στιγμή της μεταπολίτευσης.  Απέναντί μας έχουμε μια κυβέρνηση που σαπίζει και μαζί της σαπίζουν θεσμοί αναγκαίοι για τη δημοκρατική ομαλότητα και την κοινωνική ισορροπία. Μια κυβέρνηση τελειωμένη, που στηρίζεται σε ξένα δεκανίκια, και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την υπονόμευση της ίδιας της δημοκρατίας. Μια κυβέρνηση όμως, που δίκην εργολάβου, πρέπει να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο για το οποίο την έχουν επιλέξει και τη στηρίζουν τόσο η διεθνής τοκογλυφία, όσο και η εσωτερική κερδοσκοπία. Εκείνοι που βλέπουν στα μνημόνια τη μεγάλη ευκαιρία όχι μόνο να αυξήσουν αλλά και να παγιώσουν τα κέρδη τους και να ελέγξουν ασφυκτικά, ολοκληρωτικά και απόλυτα τη χώρα.Μπορούμε συνεπώς να περιμένουμε το χειρότερο. Και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε το χειρότερο και το χειρότερο του χειρότερου με ψυχραιμία, αποφασιστικότητα, δημοκρατική εμμονή, και επίγνωση του γεγονότος ότι όλα τα μέσα θα χρησιμοποιηθούν για να μην επιτρέψουν στην αριστερά και στους συμμάχους της την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας. Ήδη ενεργοποιούνται μηχανισμοί, ζυμώνονται σενάρια, καταρτίζονται κυβερνητικά σχήματα επί χάρτου, ούτως ώστε να διασφαλίσουν την ίδια πολιτική με νέες κυβερνητικές εκδοχές. Και να αποφύγουν το πικρό ποτήρι των εκλογών. Ήδη παίζουν στα σκοτεινά με σχέδια αντιδημοκρατικών μέτρων. Μια μειοψηφική ομάδα γύρω από τον κ. Σαμαρά, επιχειρείσε να εμφανίσει το ΣΥΡΙΖΑ ως εσωτερικό εχθρό και να κινητοποιήσει εφεδρείες, κρατικές και παραδημοσιογραφικές για να τον διαβάλουν, να τον συκοφαντήσουν, να τον στιγματίσουν. Το σχέδιο τους κατέρρευσε παταγωδώς. Γιατί ήμασταν  έτοιμοι, και σε εγρήγορση. Γιατί ήμασταν αποφασιστικοί και θα είμαστε αμείλικτοι προς όσους υπερέβησαν εσκαμμένα. Αλλά και γιατί το σχέδιο τους, αμφισβητήθηκε τόσο από την πλειοψηφεία των πολιτών, αλλά και από δικά τους στελέχη.Τους καλώ να σοβαρευτούν. Ούτε το κράτος έχει πλέον αντικομμουνιστικά και αντιαριστερά στεγανά, ούτε ο διεθνής περίγυρος είναι αυτός που ήταν τη δεκαετία του 50 και του 60. Τίποτα δεν είναι όπως το έχουν στο κεφάλι τους. Για αυτό και γελοιοποιούνται. Αυτά τα δεδομένα καθορίζουν πιστεύω και την τακτική μας στο άμεσο μέλλον. Η αντίστροφη μέτρηση για τη μεγάλη ανατροπή έχει αρχίσει. Η αντίστροφη μέτρηση για την ανάληψη της μέγιστης ευθύνης από την αριστερά. Από το μπλοκ των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που προτείνουν, παλεύουν, δίνουν μάχες για μια άλλη, ριζικά διαφορετική από τη σημερινή πολιτική, έχει αρχίσει. Είμαστε, ήδη, έτοιμοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να παρεμποδίσει την πορεία της χώρας προς τη δημοκρατική ανατροπή».
Ακολούθως, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επισήμανε πως: «Υπάρχουν πολλά δεδομένα που πιστοποιούν την εκτίμηση ότι η κυβέρνηση Σαμαρά δεν μπορεί πια, γι' αυτό είναι επικίνδυνη. Ας πάρουμε για παράδειγμα το περίφημο success story τους. Ο ελληνικός λαός λέει «κάθε θαύμα τρεις ημέρες». Το success story του κ. Σαμαρά, πριν καλά καλά το πιστέψει και η μονταζιέρα που το επεξεργάστηκε, τελείωσε μέσα σε λοιδορίες και ανέκδοτα. Και σήμερα συγκινεί μόνο τους γελοιογράφους.   Το χρηματοδοτικό κενό, σύμφωνα με την λογική των Μνημονίων απαιτεί νέα μέτρα. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μιλάει ανοιχτά για κούρεμα. Οι άλλοι δύο της τρόικας δεν θέλουν ούτε να ακούνε για κάτι τέτοιο. Όλοι έχουν άποψη και πρόταση. Μόνο η ελληνική κυβέρνηση δε παίρνει θέση. Η θέση της είναι : ¨ότι αποφασίσουν οι δανειστές¨. Άλλωστε κατά αυτούς, όπως δήλωσε ο Υπουργός οικονομικών, το μνημόνιο είναι το σοβαρότερο κείμενο που έχει γραφτεί ποτέ για την Ελλάδα. Άντε μετά να πιστέψεις ότι αυτοί είναι σε θέση να διαπραγματευτούν και να υπερασπιστούν τα δίκια του λαού μας.  Ακόμα και για το πετρέλαιο θέρμανσης επιλέγουν να ξεπαγιάσουμε και να πεθάνουν άνθρωποι από το κρύο, παρά να επιτρέψουν μια μικρή αλλαγή στην αριθμητική των μνημονίων. Όταν η εφαρμογή του μέτρου όχι μόνο είχε τρομακτικές κοινωνικές επιπτώσεις αλλά αποδείχτηκε και καταστροφικό ως προς τα δημόσια έσοδα. Παρόλα αυτά οι εμπνευστές του μνημονίου αλλά και οι εν Ελλάδι θαυμαστές του που ανέλαβαν την υποχρέωση να το εφαρμόσουν, επιμένουν ότι όσο η πραγματικότητα τους διαψεύδει, τόσο το χειρότερο για τη πραγματικότητα. Και ετοιμάζονται τώρα να μπήξουν για Τρίτη φορά το μαχαίρι στη πληγή, με τρίτο μνημόνιο και νέο πακέτο μέτρων. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με τρόμο την προοπτική νέων μέτρων. Ήδη στις γραμμές της πλειοψηφίας ακούγονται φωνές προκαταβολικής άρνησης και οργής για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Εξ ου και επιλέγουν τη γνωστή γραμμή της δημαγωγίας. Δήθεν διαπραγματεύονται, δήθεν έχουν κόκκινες γραμμές, δήθεν εκφράζουν την αντίθεσή τους σε όσα σχεδιάζει η τρόικα. Δήθεν, δήθεν, δήθεν. Αξίζει όμως να ασχοληθούμε μ' αυτά; Υπάρχει ένας έστω άνθρωπος στη χώρα, ανεξάρτητα από τα πολιτικά του πιστεύω, που πιστεύει στην προπαγάνδα και στα δήθεν της κυβέρνησης; Αμφιβάλλω σοβαρά. Και είναι βέβαιο ότι αμφιβάλλουν και πολλοί μέσα στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Αν κάτι πιστοποιούν πάντως οι σπασμοί και οι αφροί και τα τινάγματά τους, ανάμεσα στους άτεγκτους ξένους επιτηρητές και επιτετραμμένους από τη μια και την κοινωνική κατακραυγή από την άλλη, είναι αυτό που προανέφερα:
Δεν μπορούν πια. Έχουν σαπίσει πολιτικά και η προπαγάνδα, και η δημαγωγία τους και οι ίδιοι. Η μόνη επιλογή είναι να τελειώσουμε με τα μνημόνια και με τους θαυμαστές των μνημονίων, πριν μας τελειώσουν ολοκληρωτικά».
 
.

Μιλώντας για τη λεγόμενη θεωρία των δύο άκρων, ο κ. Τσίπρας, είπε: «Το τελευταίο σκαλοπάτι της πολιτικής κατρακύλας της κυβέρνησης Σαμαρά, είναι η επιχείρηση με τον κωδικό «θεωρία των δύο άκρων» . Για χρόνια έκαναν τα στραβά μάτια απέναντι στο φασιστικό φαινόμενο. Έκλειναν ιστοσελίδες, απαγόρευαν θεατρικές παραστάσεις, και συγκέντρωναν λίστες με παιδιά μεταναστών στους παιδικούς σταθμούς κατόπιν παραγγελίας του Παναγιώταρου και του Κασιδιάρη. Καταψήφιζαν την άρση της κοινοβουλευτικής ασυλίας των ναζί. Και εσχάτως, κάποιοι από αυτούς, τους έκαναν και ανοίγματα κυβερνητικής συνεργασίας. Τώρα παρουσιάζονται ως τιμωροί. Κάλιο αργά παρά ποτέ λέμε εμείς, αλλά μη μας τρελάνετε κιόλας. Αναγκαστήκατε να προχωρήσετε στο αυτονόητο, σε αυτό που σας καλούσαμε να πράξετε δυο χρόνια τώρα. Δεν το επιλέξανε. Συρθήκανε. Η κατακραυγή στο εσωτερικό και το εξωτερικό, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τους ανάγκασε να αλλάξουν στάση. Αποφάσισαν επιτέλους να αντιμετωπίσουν τους ναζί ως αυτό που είναι. Ως εγκληματική συμμορία. Αλλά την ίδια στιγμή δε χάνουν ευκαιρία να δείχνουν τις πραγματικές τους προθέσεις και το πραγματικό τους νταλκά.
Ο νταλκάς τους δεν είναι οι νεοναζί και η ακροδεξιά.
Ο νταλκάς τους είναι η αριστερά.
Κάποιοι από αυτούς μάλιστα μας απειλούν ότι για μας φυλάνε τις σφαίρες τους και όχι για τους νεοναζί.
Και αυτοί οι κάποιοι συνεχίζουν παρά τα εμφυλιοπολεμικά τους παραληρήματα, να χαίρουν της εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού. Ανοίγουν, λοιπόν, κάτω από τη διεθνή πίεση και την εσωτερική κατακραυγή, καθυστερημένο μέτωπο με τους ναζί, αλλά με την ευκαιρία επιχειρούν να ανοίξουν νέα μέτωπα συκοφάντησης της αριστεράς, επειδή δεν μπορούν να την αντιμετωπίσουν αλλιώς.   Αυτό είναι η περιβόητη θεωρία των δύο άκρων.
Έτσι τις τελευταίες μέρες βλέπουμε περίεργα πράγματα. Όπως την ενεργοποίηση μηχανισμών που διακινούν περίεργες πληροφορίες. Πληροφορίες που διοχετεύουν σε έντυπα με σκοτεινούς χρηματοδότες, με ακόμα πιο σκοτεινές διασυνδέσεις. Και όλα αυτά για να αποφύγουν το επερχόμενο τέλος της πολιτικής και της εξουσίας τους. Λοιπόν, καθαρές κουβέντες μια και καλή. Δεν θα αφήσουμε όχι μόνο εμείς, αλλά όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες, τη σαπίλα, το ψέμα και τη διαστροφή να γίνουν καθεστώς. Δεν θα τους βγει, γιατί είναι τόσο βρώμικο, τόσο αμήχανο και τόσο πολιτικά άθλιο, που υπερβαίνει ακόμα και την αξιοπρέπεια των δικών τους στελεχών. Υπερβαίνει ακόμα και την πολιτική αντοχή του δικού τους κόσμου. Που έχει γνωρίσει την Νέα Δημοκρατία ως ένα συντηρητικό μεν, αλλά δημοκρατικό αστικό κόμμα και όχι ως έναν μηχανισμό παραγωγής ακροδεξιάς λάσπης, μίσους και  ανοησίας.
Η Αριστερά δεν αντιμετωπίζεται με συκοφαντικές επιχειρήσεις λάσπης και απειλές. Και με τέτοια μέσα δεν ανακόπτεται η θέληση του λαού να επιβάλει αλλαγή πολιτικής, κυβέρνησης και πορείας. Ας ξεκαθαρίσουμε με την ευκαιρία και κάτι σημαντικό. Εμείς επιδιώκουμε με μέσα ειρηνικά, δημοκρατικά, με σεβασμό στο παρόν Σύνταγμα και με τη στήριξη του ελληνικού λαού, να αλλάξουμε πολλά από τα κοινωνικά και πολιτικά δεδομένα. Να επιβάλλουμε τη δημοκρατική ομαλότητα, να σταματήσουμε την κατρακύλα της χώρας, να φέρουμε στο προσκήνιο τον ενεργό πολίτη.Να μετατρέψουμε την αλληλεγγύη σε πολιτική γραμμή, να βάλουμε τον ανθρωπισμό πάνω από τις σκοπιμότητες, τον άνθρωπο πάνω από κάθε είδους υπολογισμούς, το διάλογο πάνω από κάθε είδους επιβολή.  Στόχος μας να καταργήσουμε τα μνημόνια και να ανοίξουμε το δρόμο για ριζικές αλλαγές στην κοινωνία και στο πολιτικό σύστημα».

Για την Ε.Ε. και τo KEA: «Προχτές, στη Μαδρίτη, το προεδρείο του ΚΕΑ αποφάσισε να προτείνει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για την θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Η πρόταση αυτή είναι εξαιρετικά τιμητική.
Δεν αναφέρομαι στο πρόσωπό μου, όπου η τιμή είναι αυτονόητη.
Αναφέρομαι πρώτα από όλα στον ΣΥΡΙΖΑ και βέβαια στην ίδια μας την χώρα και στους αγώνες του λαού μας, που αναγνωρίζονται από τα κόμματα ευρωπαϊκής της αριστεράς, ως η πρωτοπορία των λαϊκών αντιστάσεων σε όλη την Ευρώπη.  
 
Πρόκειται για μια ηθική πολιτική αναγνώριση αλλά για και ιδεολογική δικαίωση για τα Κόμμα μας. Ηθική αναγνώριση γιατί οι σύντροφοί μας στην Ευρώπη πιστώνουν στο ΣΥΡΙΖΑ το πρωτοπόρο ρόλο στον αγώνα ενάντια στη λιτότητα και για την αλλαγή των συσχετισμών. Πολιτική γιατί αναγνωρίζεται η κρισιμότατη και ισχυρότατη συμβολή του κόμματός μας στην ίδια τη συγκρότηση του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Ιδεολογική γιατί επιβεβαιώνει αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε από την αρχή της ελληνικής κρίσης:¨Ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μια ελληνική ιδιαιτερότητα αλλά με μια κρίση ευρωπαϊκή, που ζητά και λύσεις ευρωπαϊκές. Ότι η Ευρώπη είναι το πεδίο των ταξικών συγκρούσεων και των πολιτικών αντιπαραθέσεων.
Πολλοί με ρωτάνε, μετά τη χθεσινή πρόταση: Τώρα που θα κάνεις αγώνα στη Ελλάδα ή στην Ευρώπη;
Τους απαντώ : Η Ευρώπη βρίσκεται σε πόλεμο. Σε πόλεμο οικονομικό με εκατομύρια θύματα. Δε πολεμάνε οι λαοί μεταξύ τους.
Πολεμάνε οι λαοί και οι εργαζόμενοι από τη μια μεριά με το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, το επιθετικό κεφάλαιο και τους τραπεζίτες από την άλλη. Η πρώτη γραμμή του πολέμου, το μέτωπο αυτού του πολέμου είναι στον ευρωπαϊκό Νότο, είναι στην Ελλάδα. Αν λοιπόν οι σύντροφοί μας με τιμούν προτείνοντας να είμαι εγώ μπροστά στη μάχη των ευρωεκλογών, σε μια μάχη καθοριστική για την έκβαση του πολέμου, δε το κάνουν για να με πάρουν από τη πρώτη γραμμή, από το μέτωπο.
Το κάνουν για να ενισχύσουν στο μέτωπο. Εδώ λοιπόν θα δώσουμε τη μάχη. Στο μέτωπο, στη πρώτη γραμμή. Μια μάχη που τη δίνουμε στη χώρα μας για λογαριασμό όλων των λαών της Ευρώπης. Μια μάχη ενάντια στη λιτότητα και στα μνημόνια. Μια μάχη για να αλλάξουν οι συσχετισμοί δύναμης σε όλη την Ευρώπη, ώστε κανένας λαός να μη βιώσει αυτά που ο Ελληνικός λαός βίωσε εξαιτίας των μνημονίων. Μια μάχη για να βάλουμε φρένο στο κύμα εθνικής αναδίπλωσης που εκφράζουν σε μια σειρά από χώρες δεξιά ή ακροδεξιά κινήματα.
Απόφαση και προσδοκία της Ευρωπαικής Αριστεράς, να συγκροτήσουμε το αντίπαλο δέος στις πολιτικές της κ. Μέρκελ. Να συγκροτήσουμε το μπλοκ των δυνάμεων που θα σώσει την Ευρώπη από τη λιτότητα. Όσο πιο ισχυρό είναι αυτό το μπλοκ των δυνάμεων, τόσο το καλύτερο για τον ελληνικό λαό. Όσο πιο ισχυρό είναι αυτό το μπλοκ τόσο το χειρότερο για τους ανά χώρα εφαρμοστές και χειροκροτητές των μνημονίων. Το μήνυμα είναι ότι: όπως από την Ελλάδα ξεκίνησε η πολιτική των Μνημονίων και της καταστροφικής λιτότητας, έτσι από την Ελλάδα θα ανοίξει ο καινούριος δρόμος για μια Ευρώπη της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δουλειάς, της ανάπτυξης για τις ανθρώπινες ανάγκες».