Ο Σερό γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1944 στο Λεζινιέ, ένα χωριουδάκι της δυτικής Γαλλίας, όπου σήμερα ένας δρόμος φέρει το όνομά του. Ο πατέρας του ήταν ζωγράφος ενώ η μητέρα του είχε ασχοληθεί με το σχέδιο Μεγάλωσε στο Παρίσι και στα 16 του εντάχθηκε στο θεατρικό όμιλο του λυκείου Λουί-λε-Γκραν. Σε ηλικία μόλις 21 ετών συμμετείχε στο φεστιβάλ του Νανσί παρουσιάζοντας ένα έργο του Μαριβό ενώ στα 22 ανέλαβε τη διεύθυνση του πρώτου θεάτρου του στο Σατρουβίλ, στην περιοχή του Παρισιού. Το 1969 συνεργάστηκε με το Πίκολο Τεάτρο του Μιλάνου ενώ από το 1972 μέχρι το 1981 ήταν συνδιευθυντής του Εθνικού Λαϊκού Θεάτρου του Βιλερμπάν, κοντά στη Λιόν, όπου μεταξύ άλλων ανέβασε και το έργο Πέερ Γκιντ του Ίψεν.

Συνέχισε να σκηνοθετεί έργα στο θέατρο της Ναντέρ και να παρουσιάζει στο κοινό μια νέα γενιά Γάλλων ηθοποιών, ενώ ταυτόχρονα εμφανίστηκε και ο ίδιος σε κινηματογραφικές ταινίες, όπως στο Δαντών του Αντρέι Βάιντα το 1982. Από το 1989 και μετά, επηρεασμένος από το θάνατο πολλών φίλων του και κυρίως του θεατρικού συγγραφέα Μπερνάρ Μαρί Κολτές από AIDS αφιερώθηκε περισσότερο στην όπερα και τον κινηματογράφο, όμως κατά περιόδους επέστρεφε ξανά στο θέατρο. Ανέβασε όπερες κλασικών συνθετών, όπως του Μότσαρτ και του Βάγκνερ, συνεργαζόμενος μεταξύ άλλων με τους Ζορζ Πετρ ("Τα παραμύθια του Χόφμαν"), Πιερ Μπουλέζ, Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ ("Ντον Τζοβάνι", "Τριστάνος και Ιζόλδη") και Ντάνιελ Χάρντινγκ ("Έτσι κάνουν όλες").

Στο κινηματογράφο, γύρισε την πρώτη του ταινία, την "Ορχιδέα του θανάτου" με την Σαρλότ Ράμπλινγκ το 1974. Με τη "Βασίλισσα Μαργκό", το 1994, τιμήθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών και απέσπασε πέντε βραβεία Σεζάρ, τα γαλλικά Όσκαρ.

Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ