Το "Site Specific" performance είναι αυτή τη στιγμή το πλέον αναπτυσσόμενο είδος θεάτρου στην Ευρώπη. Το Site Specific Festival έχει ως στόχο να συγκεντρώσει, να αναδείξει και να αναπτύξει το Site Specific στη χώρα μας - και μάλιστα, σε έναν από τους πιο ξεχωριστούς, πιο ιδιαίτερους και άρα πιο κατάλληλους χώρους της Αθήνας, στο Βυρσοδεψείο.

Φέτος, το πρόγραμμα είναι ακόμα πιο πολυσυλλεκτικό, με performances, installations, video, παραστάσεις, χορό και live μουσική. Δεκαεννιά ομάδες και ανεξάρτητοι εικαστικοί καλλιτέχνες - performers - χορευτές –μουσικοί, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, δημιουργούν έχοντας ως βάση τους το Βυρσοδεψείο, σε μια τριήμερη γιορτή αφιερωμένη στις τέχνες και το θέατρο.

Πληροφορίες:

Διεύθυνση: Ορφέως 174, Βοτανικός
Τηλέφωνο: 210 34 53 203

Παραστάσεις:
Παρασκευή 4, Σάββατο 5, Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013, Ώρα: 20:00

Είσοδος (ημέρας): 8 ευρώ (με μπύρα ή ποτό)
Είσοδος (τριήμερο): 12 ευρώ

www.vyrsodepseio.com

Το Πρόγραμμα:

• ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ  >< μετα-κίνηση

"Η πόλις"

(workshop)

Σάββατο & Κυριακή στις 12.00

Oι σκηνοθέτες Μαριέλα Νέστορα και Βασίλης Νούλας προσκαλούν όσους καλλιτέχνες, εικαστικούς, περφόρμερς, μουσικούς, χορευτές έχουν την περιέργεια και την επιθυμία να δοκιμάσουν τα όρια της φαντασίας τους, στο Βυρσοδεψείο το Σάββατο 5 Οκτωβρίου στις 12.00 το μεσημέρι. Από κοινού θα εξελίξουν παραστατικό υλικό πάνω σε μια θεματική που θα ορίσουν επί τόπου. Έχουν στην διάθεσή τους μόνο τον χώρο, τον εαυτό τους και 10 ώρες για να παρουσιάσουν μια παράσταση που θα κλείσει το 2o Site Specific Festival. Σκοπός αυτού του workshop είναι να δημιουργηθεί μια κοινή δράση / παράσταση και να ανακαλύψουμε όλοι μαζί τις δυνατότητες εξέλιξης υλικού site specific με πολύ περιορισμένο χρόνο προβών. Κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου, θα επεξεργαστούμε διαφορετικές τεχνικές και υλικά, που θα οδηγήσουν στη σύνθεση μιας site specific performance η οποία θα παρουσιαστεί την Κυριακή 6 Οκτωβρίου στις 22.30.

(Κόστος συμμετοχής: 20ευρώ)

• «Μινώταυρος»

Μάκης Κυριακόπουλος

(installation)

Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή από τις 20:00

Τα τελευταία χρόνια η Ευρώπη και κυρίως ο νότος βιώνει μια βαθιά οικονομική κρίση που σαν αποτέλεσμα έχει την εξαθλίωση και την φτώχειας, ιδιότητες που αμέσως εργαλειοποιήθηκαν από οργανώσεις και κυβερνήσεις, δημιουργώντας μια μηχανή που σαν στόχο έχει τη χειραγώγηση και την υποταγή. Παραστρατιωτικές οργανώσεις έχουν πάρει το πάνω χέρι με ανθρωποθυσίες, φόρο σε ένα φασισμό που τελικά πάντα υπήρχε και συντηρείται μέχρι σήμερα, για να εκφραστεί με τη μέθοδο `καρμπόν`. Βρέθηκε Θησέας;

• “A Finger in Every Pie”

Alexandra Phillips

(installation)

Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή απo τίς 20:00

An excavation. Collecting, constructing, cataloging and displaying "relics of today". This work will attempt to organize the chaotic array of objects found on and around Orfeos. As an artist working with found material the area of Votanikos has overwhelmed my senses. This is a response to that hyper stimulation. It is a way to synthesize and organize found and fabricated objects. The installation employs the organization system of museums, of markets, of auctions. It is a case study of the area engaged in a dialogue with the artist. There will be a document describing each object and it's origin.  After the Site Specific Festival the objects that make up this installation will be separated and sold at the upcoming festival Greece For Sale.

• «Ιστορίες Αποχωρητηρίων»

Στέλλα Παππά, Μάνος (nef) Παπαδάκης

(performance/installation)

Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή απo τίς 20:00

Δημόσια αποχωρητήρια. Σε πανεπιστήμια, σχολεία, μπαρ, καφενεία, κοινωνικούς χώρους παντός είδους. Πίσω από τις κλειστές πόρτες. Μία τόσο προσωπική στιγμή μεταμορφώνεται σε κοινωνική συνεύρεση. Ένας μαρκαδόρος στη τσέπη, πολλές ιστορίες. Ποίηση, συνθήματα, διάλογοι, αυτοκόλλητα πολιτικής προπαγάνδας, ερωτικές εξομολογήσεις. Η φωτογραφική αποτύπωση των λαϊκών αυθόρμητων παρεμβάσεων στα δημόσια αποχωρητήρια.

• Φωτεινή Πολυδώρου, Μάνος Κορνελάκης, Μηνάς Μηλιαράς

(installation)

Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή απo τίς 20:00

[1]  "Όταν με τιμωρούν, μιλώ μιαν άλλη γλώσσα" video installation, Φωτεινή Πολυδώρου διάρκεια 60΄

[2]  "Μη μιλάς για μια στιγμή, άκου πως απλώνονται τα άκρα μου."  φωτογραφία, Φωτεινή Πολυδώρου

[3]  "Καθαριστικό ρυνικής εκφώνησης"  site specific installation, Φωτεινή Πολυδώρου

• Μαρία Παπαχαραλάμπους- Αχιλλέας Κεντώνης

(video-installation)

Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή απo τίς 20:00

[1] Βίντεο σε τρισδιάστατο περιβάλλον με την κιβωτό της γνώσης, ως συμβολικό εγχείρημα διάσωσης της αρχέγονης γνώσης αλλά και την συνύπαρξη της με τα καινούργια δεδομένα της φυσικής επιστήμης και της μεταφυσικής. Η γνώση σαν αντίδοτο αλλά και αντίδωρο στη συνέπεια που έχει αναπτύξει ο άνθρωπος σε συγκεκριμένες και ιδιαίτερες συμπεριφορές αυτοκαταστροφής του, ωσάν να αποτελούν ένα μυστικό κώδικα της ανθρώπινης εξέλιξης. Υλοποίηση 3D video animation Μπάμπης Βενετόπουλος

[2] Βίντεο, το χρυσόψαρο που ξεχνά και επαναλαμβάνει ατέρμονα την ίδια κίνηση πηδώντας πάνω από την γέφυρα που δεν οδηγεί πουθενά....ξανά και ξανά επαναλαμβάνοντας συμβολικά την ιστορία του ανθρώπινου είδους. Η όλη εικόνα είναι ένας αντικατοπτρισμός μέσα σε μια επιφάνεια νερού – το μεγαλύτερο μυστήριο -η οποία εικόνα αυτοκαταστρέφεται και επαναδημιουργείται με τη βοήθεια των σταγόνων που πέφτουν από το ταβάνι...

Και ο Ντεριντά δηλώνει σε μια από τις τέσσερεις πλευρές της κιβωτού: "Όλα αυτά είναι μια ουτοπία αλλά εγώ ορίζω ένα ραντεβού."

• “First Love-Slaughter”,

Κυριακή Φετφατζή, Δημήτρης Μαόφης 

εικαστική εγκατάσταση (installation)

Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή απo τίς 20:00

Μια σπουδή που λειτουργεί ως τρίπτυχο, πάνω στην έννοια της προδοσίας και την αρχετυπική μορφή της Μήδειας ˙ αποτέλεσμα της συνεύρεσης μιας ερμηνεύτριας και ενός φωτογράφου στη διαδικασία αποτύπωσης μιας ιστορίας.

• «Kατω απο το δερμα»

Ελίνα Νιάρχου

(installation)

Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή από τις 20:00

H παρουσα εικαστικη δουλεια εχει ως θεμα ,τι απομενει κατω απο το δερμα και αναφερεται στο αποτελεσμα του ανθρωπου κινηγοντας αγρια ζωα με σκοπο την εκμεταλευση τους,οχι ως τροφη αλλα ως χρηστικα αντικειμενα .Η βαση της καλιτεχνικης μου αποτυπωσης και εμπνευσης πατα πανω στο βιβλιο  ``The end of the game``του Peter Beard  το οποιο δημιουργησε μετα απο το ταξιδι του στην Αφρικη και το ενδιαφερον του να καταγραψει με κειμενα και φωτογραφιες τις βιεες σχεσεις  των αγριων ζωων τοσο με τους ντοπιους αλλα και με τους αποικους αυτων των χωρων οι οποιοι ειχαν ως απασχοληση το κινηγι.

• «Απώλεια 2.1 - Performance for two parallel worlds» 

Σόφτση Μαρία,  Αγγελική Παπαδοπούλου

(performance / installation)

Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή από τις 20:00

Η εγκατάσταση, η οποία προσεγγίζει το θέμα του τίτλου της βιωματικά, μέσα από τα υλικά ίχνη πραγματικών ανθρώπων που έγιναν απουσίες, θα παρουσιαστεί αυτή τη φορά σε μία νέα εκδοχή, εμπλουτισμένη από δύο παράλληλες και αντιστικτικές performance.

 Δύο άτομα, δύο κόσμοι ασύμπτωτοι, δύο ψυχές που όμως παλεύουν κι οι δυο με αυτό που έχει χαθεί: η μία είναι εγκλωβισμένη στην επίγνωση της απώλειας και η άλλη περιπλανιέται χωρίς ακόμα να την έχει  συνειδητοποιήσει. Δύο performers, δύο διαφορετικοί χώροι, δύο soli που θα εκτυλίσσονται ταυτόχρονα μα χωρίς ποτέ να συναντηθούν, καθ'όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ.

• «Τα Καβούρια της Φρίκης»

Θάνος Κοσμίδης, Κωνσταντής Μιχαήλ, Supermarionetta

(Πειραματική μουσικ, performance & live video projections)

Παρασκευή στις 23:00

Τα καβούρια της Φρίκης είναι μια αυτοσχεδιαστική performance-εγκατάσταση, κατά την οποία η ζωντανή μουσική συνδιαλέγεται με την εικόνα. Κιθάρες εναλλάσονται με συνθεσάιζερ και φωνές καθώς αέρινες μελωδίες διαδέχονται βιομηχανικές ατμόσφαιρες και beats. Παράλληλα προβάλλεται βίντεο που δημιουργείται εκείνη τη στιγμή με μια κάμερα, είτε μιξάρεται έτοιμο υλικό (V.J.) το οποίο χτίζει μια σουρεαλιστική ιστορία. Κάποιες φορές κάνει την εμφάνισή της η σωματική δράση μεταφέροντας το οπτικό αντικείμενο από την επίπεδη επιφάνεια της βιντεοπροβολής στο χώρο.

• «Rubbish dump»

Βιλελμίνη Ανδριώτη, Αντώνης Ρεμούντος

(performance)

Παρασκευή στις 21:00 & Σάββατο στις 21:30

Ως χορογράφος και performer, καταγράφω τα όνειρά μου και τα μεταφέρω επί σκηνής. Δε με αφορά τόσο η ερμηνεία αυτών όσο η σουρεαλιστική και ποιητική προσέγγιση που αναδύεται. Η 'Χωματερή' ,ως όνειρο, περιγράφει μια καλοντυμένη γυναίκα που έχει ετοιμάσει ένα γιορτινό τραπέζι και κάθεται ενώ περιμένει το άγνωστο. Η άδεια καρέκλα απέναντι της τονίζει την απουσία του παρόντα. Με αυτή τη παράσταση επιμένω στο συναίσθημα που μου άφησε το όνειρο , αναμονή και επικοινωνία. Ο θεατής καλείται να κάτσει στην καρέκλα και να δοκιμάσει μαζί μου κατά πόσο η παρουσία  του αγγίζει την απουσία στις σχέσεις του. Η διάδραση μπορεί να είναι ένα 'τίποτα', ένα  βλέμμα, μια χειρονομία, μια αγκαλιά, μια στροφή, ένα τανγκό, ένα τσιγάρο, ένα ποτό, ένα σημείωμα, ένα παιγνίδι....ΥΓ. Θα υπάρχει ένα σημειωματάριο πάνω στο τραπέζι για να καταγράψετε την εμπειρία σας.

• «dock»

Εύα Πυρνοκόκη

(performance)

Παρασκευή στις 21:30, Σάββατο & Κυριακή στις 20:00

Το “dock” είναι μία solo site specific performance η οποία είναι σε διαδικασία εξέλιξης. Στην τωρινή της μορφή το ημίγυμνο σώμα είναι δεμένο με μία αλυσίδα. H απόγνωση του σώματος, η τρέλλα, ο εγκλεισμός, η επαναληπτικότητα είναι τα στοιχεία που εκφράζει το συμβολικό σώμα μέσα από την κίνηση και τον ήχο. Ένα σώμα απομονωμένο στο οποίο αναπόφευκτα ο θεατής “εισχωρεί” και το "παραβιάζει".  

«Τα βήματά μου είναι αληθινά το κάθε μου βήμα το έχω μελετήσει όλα είναι εκεί    η αναπνοή μου (   ) η αναπνοή μου είναι εκεί έτοιμη να κοπεί όπως και η δική σου    κι ας είναι οι λόγοι διαφορετικοί νομίζω ότι θα σταματήσει το σώμα να αναπνέει και η καρδιά θα σταματήσει και η πνοή θα φύγει θα απομακρυνθεί και μια ζωή γι΄αυτή θα  ψάχνω   να την ανακτήσω να την επαναφέρω και δεν ξέρω να  παλεύω αλλά θα ήθελα κάτι με τραβάει μακριά  αλλά εσύ είσαι εδώ για να το αντιληφθείς       λίγο λίγο είσαι εδώ για να με κρίνεις γιατί όλοι κρίνουμε ο ένας τον άλλον           άθελά μας».

• «Μιλώντας επιγραμματικά για την ανάγκη δημιουργίας του νέου ανθρώπου»

Θωμάς Διάφας, Σεμέλη Χαβιάρα, Μαρία Κατσοπούλου, Αθηνά Αλεξοπούλου, Λιάνα Σαλαμσά, Εντγκάρντο Κάμπος, Τόμυ Λέλλος, Γιώργος Τσάμης, Ρεβέκκα Βάρναλη,  Γιώτα Καλλίνη, Ελευθερία Κατσούπη, Νατάσα Κούμη, Σταύρος Παλταδάκης, Ντιάνα Παπαναγιωτάκη, Λιάνα Σαλαμσά, Νέλλυ Σκουφάτογλου, Βαλεντίνος Τσίλογλου, Τίνα Χαβιάρα, Γιώργος Χουσάκος

(παράσταση)

Παρασκευή & Κυριακή στις 22:00, Σάββατο στις 20:30

''Ο άνθρωπος δεν αρκείται πια στις μέχρι τώρα θεωρήσεις φιλοσοφικές και μη και νιώθει την ανάγκη δημιουργίας μιας δικής του νέας κοσμοθεωρίας.''

Ένα μουσείο όπου τα εκθέματα είναι από αρχέτυπα έως και ήρωες της επανάστασης.

Ακίνητοι, όρθιοι, ξεχασμένοι από τα χρόνια. Με λάσπες και λευκή μπογιά να στάζει από πάνω τους. Ένας ποιητής από το Τώρα τους φέρνει ξανά στη ζωή για να του δώσουν απαντήσεις σε κάποια βασικά του ερωτήματα.

Το κείμενο της παράστασης δεν θα έχει προετοιμαστεί. Θα βρίσκεται στους τοίχους της σκηνής και θα έρθουν σε επαφή με αυτό οι ηθοποιοί την ημέρα της παράστασης. Μια αρένα. Ένα πείραμα. Η ανάγκη μας να εκφράσουμε τις

σκέψεις μας.

• “Με μουσικήν και σημαίας”

Κωνσταντίνος Γεραντώνης, Τζίνα Αποστολοπούλου

(παράσταση)

Παρασκευή στις 21:00, Σάββατο & Κυριακή στις 20:30

Ένα σκηνικό σχόλιο για την αποτυχία της ευτυχίας

Μία οπτικοακουστική performance πάνω στο ομώνυμο ποίημα του Κ.Π. Καβάφη. Ένα σκηνικό τοπίο με αντικείμενα καθημερινής χρήσης και μία τηλεόραση που προβάλει εικόνες lifestyle, συνθέτουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο, ένας άντρας και μία γυναίκα, μέσα από μία στείρα και φοβική επαναληπτικότητα, επικοινωνούν συναισθηματικά και ψυχικά. Η εικόνα έρχεται σε αντιπαράθεση με τους στίχους του ποιήματος που ακούγονται ηχογραφημένοι, αλλοιωμένοι και ανακατεμένοι μαζί με άλλους ήχους μιας πόλης που ουρλιάζει και ενός “συστήματος” που ρουφάει ότι αναπνέει και αναπτύσσεται.

Performance βασισμένη στο ποίημα του Κ.Π. Καβάφη «Το σύνταγμα της ηδονής»

• «Ομόκεντρο»

Χριστίνα Τσακουμάκου

            (performance)

Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή από τις 20:30

Το δέρμα ως όργανο αφής. Η ανθρώπινη επαφή ως μέσο επικοινωνίας και μεταβίβασης ενέργειας και τα όρια της στο πλαίσιο του δημόσιου χώρου.

• «Ενώ η πόλη κοιμάται»

Εύη Δόβελου, η Στέφανος Αχιλλέως και η Αγγέλικα Σταυροπούλου

(παράσταση)

Παρασκευή, Κυριακή στις 20:30 & 22:00, Σάββατο στις 20:00 & 22:00

Σε μια μικρή πόλη όπου ο ουρανός ειναι θολός, ο ήλιος στραβός, τα καθαρά σεντόνια καφέ και όλοι έχουν από έναν λεκέ, οι κάτοικοι ζουν ευτυχισμένοι. Η καθημερινότητα κυλάει ομαλά όπως πάντα. Τα παιδιά πίνουν το κίτρινο γάλα τους και πλατσουρίζουν στα πράσινα νερά της    πλαστικής τους πισινούλας. Οι μητέρες σφουγγαρίζουν με λασπωμένο νερό και αγοράζουν χαρούμενες σάπιο κρέας από το χασάπη της γειτονιάς. Οι πατεράδες φροντίζουν στοργικά το μαραμένο κήπο τους τραγουδώντας έναν παράφωνο σκοπό. Ώσπου μια μέρα το "όμορφο" εισβάλλει στη ζωή τους για να διαταράξει κάθε ηρεμία. Μπορεί να αφομοιωθεί ή πρέπει να εξολοθρευτεί; Η ζωή πως συνεχίζεται μετά από αυτό;

• "Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα"

Elena Friedrich, Παναγιώτης Ανδρονικίδης

             (performance)

             Παρασκευή & Κυριακή στις 20:00 & 21:30, Σάββατο στις 20:30 & 21:30

• Βία2

Βασίλης Σκαρμούτσος, Μαριλού Ανδρίκου,Τζένη Βαγκοπούλου, Έυα Μιχαηλίδου,Βάσια Πασπάλη, Χριστίνα Τσάτσου

(performance/installation)

Παρασκευή στις 20:30, Σάββατο στις 22:00, Κυριακή στις 21:00

Βία είναι διαφορετικές πράξεις επιθετικότητας που προκαλούν ή αποσκοπούν να προκαλέσουν τραύμα φυσικό ή μη. Η βία αποτελεί μία πραγματικότητα που όλοι αντιλαμβανόμαστε, αναπαράγουμε ή βιώνουμε, με διαφορετική μορφή και ένταση. Οι πράξεις βίας έχουν τις περισσότερες φορές στόχο άλλα φυσικά πρόσωπα. Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις όπου η βία προκαλείται και βιώνεται από το ίδιο άτομο: είτε άμεσα, είτε μέσω άλλων ατόμων.

Η performance/installation «Βία2»  βασίζεται στην προηγούμενη performance “:βία” διατηρώντας την αίσθηση της ,έχει εξελιχθεί σε μία durational , διαδραστική performance με κύριο άξονα πορτρέτα ανθρώπων ,των οποίων οι ζωές συνδέθηκαν άμεσα ή έμμεσα με τη βία.

• meta.fear era

Πάρης Λεγάκης, Νατάσα Μπρουζιώτη, 4elements1, Νέλλη Πουλοπούλου

(performance)

Παρασκευή στις 20:30, Σάββατο & Κυριακή στις 21:30

Πως αντιμετωπίζουμε την ανάγκη για μεταφορά σε μια άλλη συνθήκη, σε μια νέα πραγματικότητα; Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχει αδρανήσει με αποτέλεσμα την μη-επιθυμία για μεταφορά ή αλλιώς για αλλαγή. Τι μας καθιστά ανήσυχους και όμως αδρανείς; Μπορεί ένας καινούργιος κόσμος να χτιστεί πάνω σε παλιά θεμέλια;