Κραυγή αγωνίας από την ΕΙΝΑΠ για την κατάσταση που διαμορφώνεται στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) σαν αποτέλεσμα των συνολικών προβλημάτων στο χώρο της Υγείας. Στην ανακοίνωσή της η ΕΙΝΑΠ σημειώνει πως: "Σε 70 δημόσια νοσοκομεία της χώρας έχουν αναπτυχθεί συνολικά 634 κλίνες Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), Μονάδων Εντατικής Νεογνών (ΜΕΝ) και Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ). Αυτές οι κλίνες αποτελούν τη λεγόμενη «αλυσίδα επιβίωσης»  για τα βαριά περιστατικά στην ώρα της ανάγκης. Σ' αυτές δεν περιλαμβάνονται οι ειδικές κλίνες των Μονάδων Εμφραγμάτων (ΜΕ), των  Μονάδων Τεχνητού Νεφρού (ΜΤΝ), των Μονάδων Μεταμόσχευσης Οργάνων (ΜΜΟ) και των Μονάδων Ανάνηψης (ΜΑ).
 Για να καλυφθούν με επάρκεια και ασφάλεια οι ανάγκες του πληθυσμού της χώρας στη δύσκολη ώρα της επιβίωσης θα έπρεπε - με βάση τα διεθνή στάνταρ - οι κλίνες των ΜΕΘ, ΜΑΦ και ΜΕΝ να αποτελούν το 9 - 11% των κλινών των δημόσιων νοσοκομείων. Θα έπρεπε, δηλαδή, να έχει αναπτυχθεί τουλάχιστον διπλάσιος αριθμός κλινών ΜΕΘ.
 Δυστυχώς όμως για τον ελληνικό λαό, η πολιτική των άγριων περικοπών στο δημόσιο σύστημα υγείας κρατά αυτή τη στιγμή «κλειστά», λόγω έλλειψης προσωπικού, 200 έτοιμα, εξοπλισμένα κρεβάτια ΜΕΘ - αριθμός ρεκόρ απ' τη αρχή λειτουργίας των κλινών ΜΕΘ στην τελευταία 25ετία. Το αποτέλεσμα είναι δραματικό: Καθημερινά και μόνο στο λεκανοπέδιο Αττικής κοντά στους 40 ασθενείς μένουν σε μια άτυπη λίστα αναμονής για το πολύτιμο κρεβάτι στη ΜΕΘ.
 Με δεδομένο, μάλιστα, ότι σε κάθε κρεβάτι ΜΕΘ νοσηλεύονται περίπου 28 ασθενείς το χρόνο, τα 200 «κλειστά» κρεβάτια στερούν πολύτιμες υπηρεσίες για τη διατήρηση στη ζωή σε 5.600 ασθενείς (28Χ200).  Και δε χάνονται μόνο οι ζωές εκείνων που δεν έχουν την υποστήριξη των ΜΕΘ, αλλά και εκείνων που θα μπορούσαν να χαρίσουν ζωή με τη δωρεά οργάνων, σε περίπτωση έλευσης του μοιραίου.
 Εκτός απ' την απώλεια του πολυτιμότερου αγαθού της ζωής, τα λουκέτα στις κλίνες των ΜΕΘ ακυρώνουν την πολύτιμη εμπειρία του προσωπικού που υπηρετεί σε αυτές, αφού οι όποιες προσλήψεις γίνονται είναι με συμβάσεις που έχουν ημερομηνία λήξης. Αυτή τη στιγμή το μόνιμο προσωπικό αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες των κλινών που λειτουργούν. Και προκαλούν, τουλάχιστον, απορία οι βαρύγδουπες υποσχέσεις της κυβέρνησης ότι θα ανοίξει τα 200 «κλειστά» με την πρόσληψη 240 συμβασιούχων μέσω του ΚΕΕΛΠΝΟ, όταν οι διεθνείς προδιαγραφές είναι 4 νοσηλευτές ανά 1 κλίνη ΜΕΘ.
Πρόσφατα, ο Σύλλογος Εργαζομένων στον Ευαγγελισμό (ΣΕΝΕ) απέδειξε ότι για να λειτουργήσουν 100 ειδικές κλίνες χρειάζονται 450 νοσηλευτές (ΤΕ ή ΠΕ + ΔΕ). Η Διοίκηση, λόγω κρίσης, όρισε ως ελάχιστο όριο τους 220 νοσηλευτές, αλλά τελικά υπηρετούν μόνο 155! Αντίστοιχα δραματικές αναλογίες υπάρχουν και σε άλλα νοσοκομεία.
 Με πολύ χειρότερες αναλογίες λειτουργούν οι ΜΕΘ στον πολυδιαφημισμένο ιδιωτικό τομέα. Όμως το κόστος για τα ταμεία και τα νοικοκυριά είναι αντιστρόφως δυσβάσταχτο με τις υποδομές τους. Αλίμονο στον ασθενή που θα χρειαστεί τις υπηρεσίες τους! Πρέπει να ξεπουληθεί η οικογένειά του για να αποπληρώσει τις επιπλέον χρεώσεις πέρα απ' τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια (ΚΕΝ), που καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ. Αντιμετωπίζουμε, σχεδόν καθημερινά, δραματικές εκκλήσεις συγγενών ασθενών που νοσηλεύονται σε ΜΕΘ του ιδιωτικού τομέα, να μεταφερθεί ο άνθρωπός τους σε δημόσιο νοσοκομείο, γιατί έχουν εξαντληθεί οικονομικά!
 Τα πράγματα είναι βέβαια τραγικά για κάποιον που είναι ανασφάλιστος και πρέπει να πληρώσει απ' την τσέπη του αστρονομικά ποσά, είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα. Όμως και για τους ασφαλισμένους τα πράγματα έγιναν δυσκολότερα με τα νέα χαράτσια στην υγεία, τα ΚΕΝ, τις αυξημένες συμμετοχές όταν νοσηλεύονται σε ιδιωτικά νοσηλευτήρια και τους ιδιώτες ελεγκτές που θα εγκατασταθούν και στα δημόσια νοσοκομεία.
Δεν χωρούν πια μισόλογα: Το κίνημα των υγειονομικών, οι  επιστημονικοί φορείς και το λαϊκό κίνημα πρέπει να απαιτήσουν αγωνιστικά την αποκατάσταση των κομμένων κρίκων στην «αλυσίδα της επιβίωσης».
Να απαιτήσουν από κοινού:
-Άμεση πρόσληψη του απαραίτητου μόνιμου προσωπικού για τις ΜΕΘ, καθώς οι προσλήψεις συμβασιούχων και με το σταγονόμετρο, δεν αποτελούν λύση.
-Οι εργαζόμενοι στις ΜΕΘ έχουν το σύνδρομο εξουθένωσης (Burn Out) σε ποσοστό 40%, και δεν αντέχουν άλλο. Θα πρέπει να εργάζονται 6 ώρες, 5 μέρες και 30 ώρες τη βδομάδα, με σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας. Οι γιατροί να κάνουν μόνο μία εφημερία τη βδομάδα.
-Όλοι οι υγειονομικοί να έχουν αξιοπρεπείς μισθούς και ωρομίσθιο εφημερίας και όχι να αμείβονται οι νοσηλευτές με 1 ευρώ και οι γιατροί με 3 ευρώ την ώρα.
-Να διεκδικήσουμε αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας με δωρεάν υπηρεσίες.
-Να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δράση στην υγεία.
Επιχειρηματική δράση χωρίς κέρδος δεν υπάρχει. Όμως κέρδος και υγεία είναι ασύμβατα μεγέθη".