HPRT.GR: Μα, καμιά πρωτοτυπία βρε παιδί μου, ουδεμία έμπνευση;
Του Σωτήρη Δαματόπουλου*
Το ξέρει, ήδη, όλο το Δίκτυο, «βρωμάει», που λένε, το Twitter και το Facebook απ’ τα απαξιωτικά σχόλια των διαβατών του απανταχού, οπότε και δεν είναι πλέον είδηση· προσφέρει, όμως, θυμηδία, γέλιο τρελό στ’ αλήθεια, να βλέπεις τις απέλπιδες προσπάθειες των κάποιων ν’ αποδείξουν, μ’ όποιον τρόπο βρουν μπροστά τους, ό,τι τους κάτσει, τέλος πάντων, πως δεν είναι η ΕΡΤ, καλοί μου άνθρωποι, κι ούτε βεβαίως έχουνε και καμιά ιδιαίτερη σχέση μ’ εκείνους τους παράνομους, τους έγκλειστους καταληψίες, που κατ’ αυτούς λυμαίνονται τη δημόσια περιουσία κι επιμένουν (αχ, γιατί επιμένετε κι εσείς, μωρέ συνάδελφοι και δυσκολεύετε τη Δ.ημόσια Τ.ηλεοπτική νιρβάνα μας, τώρα που πάμε να ησυχάσουμε κι όλα καλά, όπως παλιά…).
Αλλά επιμένουμε εμείς, έλα που επιμένουμε!
Κι έτσι, σπασμωδικά, όπως κι «ανέβασαν» το site του τραγέλαφου μορφώματος, έσπευσαν, στο κατόπι, να κατεβάσουν το «αρχείο», τις παλιές δημοσιεύσεις προ της 11ης του Ιούνη, που ως εκ θαύματος είχαν εμφανιστεί στον ιστοχώρο της Δοτής (που όχι καλέ, δεν είναι ΕΡΤ, θα σκίσω και τα ρούχα μου), αλλά μετά άλλαξαν γνώμη, πάλι (φωνή λαού, οργή θεού) κι είπαν, απλώς, να αφαιρέσουν τις υπογραφές των συναδέλφων μου απ’ τα κείμενα, που τότε υπογράφαμε περήφανα και τώρα απλώς γελάμε… (αν και ούτε κι αυτό κατάφεραν σωστά και πλήθος αναρτήσεων φέρει ακόμη τ’ όνομά μου από κάτω, κι άλλων πολλών φίλων και συναδέλφων, που ασφαλώς και φυσικά και ηλίου φαεινότερο, όχι απλώς δεν πήγαμε μαζί τους, αλλ’ ούτε και μας πέρασε, ποτέ, απ’ το μυαλό – γιατί πώς θα κοιμόμασταν τα βράδια, ύστερα, με μόνη συντροφιά τη λερωμένη μας συνείδηση;)
Ω, πόσο γελάμε με την αφελέστατη ανοησία τους, που νόμισαν οι κακόμοιροι ότι μανιπουλάροντας το εφήμερο στο φαίνεσθαι κάποιον ιστοσελίδων, στο γλωσσοδέτη site τους και στ’ άλλα δίκτυα όπου απαντάται η κοινωνία, θα διαγράψουν και την ιστορία την ίδια, που πλέον καταγράφεται σε αποκεντρωμένους υπολογιστές αλληλεγγύων, σ΄ ολόκληρο τον κόσμο…
Μια βόλτα απ’ το έιτς – πι –αρ – τι αρκεί κανείς για να πειστεί πως η οκνηρία αποτελεί κακή επιλογή… πανομοιότυπο το site μ΄εκείνο το παλιό κι ηρωικό της ΕΡΤ, και το μοδάτο παιχνιδάκι στο Twitter έχει ήδη εφευρεθεί: «Βρες τις διαφορές» διασκεδάζουν οι επισκέπτες του, αλλά δεν έχει, βέβαια, και κάποια δυσκολία… Ουδεμία! Ως και τα σφάλματά τους στις σελίδες, τα 404 που όλος ο κόσμος ξέρει πια, λογότυπο της ΕΡΤ περήφανα επεδείκνυαν και πρότειναν ανερυθρίαστα επιστροφή στην αρχική… στο ERT.gr, το όντι! ;) Διάδοχο Σχήμα, ακούω μια φωνούλα να ψελλίζει, ή μήπως είν’ η ιδέα μου και, όχι, βρε, εμείς είμαστε οι άλλοι;
Κι όσο για κείνον τον έρημο «περιφραγμένο κήπο» που είν’ το Facebook, όπου λίγα λουλούδια μοναχά ανθίζουνε κι όχι χιλιάδες, όπως έξω του, εκεί να δείτε τα ωραία που γίνονται, όσο προκάμετε ακόμη, πριν κατεβάσουν λογοκρίνοντας τα σχόλια των χρηστών: στο https://www.facebook.com/hprtgr?filter=2 βρίσκει κανείς εκατοντάδες τα «χεστήρια», τη χλεύη και οργή των προδομένων πολιτών να εκφράζεται περίτρανα (ένα γέλιο θα τους θάψει) κι ίσως, ακόμη… δύο («2» και αριθμητικώς, μην μπερδευτείτε ), ακριβώς, σχόλια επαινετικά για την αντιγραφή που κάνουνε – από αφελέστερους ακόμη, να υποθέσω…
Ευχαριστούμε, πρώην συνάδελφοι, για την τιμή και κολακεία, ευχαριστούμε που είστε ατζαμήδες τόσο, ώστε να έχουμε ήδη κερδίσει από τη σέντρα καρδιές, ψυχή κι εμπιστοσύνη όλων (μα δύο, μόνο, βρε παιδί μου, γρήγορα κυρ-Μουρούτη μας να σπεύσει η Ομάδα της Αλήθειας και να πνίξει, τόσα λεφτά για μπάντζετ έχουμε, το φέισμπουκ σε σχόλια θετικά).
Θα την αξιοποιήσουμε σωστά, με προσοχή και σεβασμό την πίστη όλων που μας στήριξαν, που συνεχίζουν να στηρίζουν αλληλέγγυοι τη μόνη, αλήθεια, Ελεύθερη Ραδιοφωνία και Τηλεόραση (και όλα τ’ άλλα που ήδη ξέρετε), που ανήκει σ’ όλους μας, Έλληνες κι όχι μόνο, γιατί την έχουμε ανάγκη τώρα και στο μέλλον που, αν αφήσουμε στα χέρια τους, διαγράφεται ο ζόφος…
Κι έτσι επιμένουμε εμείς, έλα που επιμένουμε! ;)