Στην ανακοίνωσή της η ΔΟΕ αναφέρει μεταξύ άλλων, ότι: «Η Ελλάδα διανύει ήδη τον πέμπτο χρόνο ύφεσης! Μιας ύφεσης που διαρκώς βαθαίνει, εξαιτίας των πολιτικών που εφαρμόζονται από τις Κυβερνήσεις της Ελλάδας σύμφωνα με τις εντολές της Τρόικα (Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ., Ε.Ε.) από το 2010, με πρόσχημα τη σωτηρία της χώρας από τον κίνδυνο του τεράστιου δημοσίου χρέους της και της επαπειλούμενης χρεοκοπίας και περιλαμβάνει ιδιαίτερα σκληρά και επώδυνα μέτρα εις βάρος του συνόλου της ελληνικής Κοινωνίας. Οι αντοχές των εργαζομένων αλλά και συνολικά της χειμαζόμενης ελληνικής κοινωνίας, από την οικονομική κρίση και τις ασκούμενες πολιτικές, δοκιμάζονται ξανά μπροστά στην αναλγησία όλων εκείνων που εξακολουθούν να αναπαράγουν την ίδια αδιέξοδη και αντικοινωνική μνημονική πολιτική. Αυτή η κοινωνικά άδικη πολιτική, που εκφράζεται κυρίως μέσα από τις διαρκείς μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις συνεχείς επιθέσεις στα εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα, τη φορολογική αφαίμαξη των εισοδημάτων και τη συρρίκνωση των Δημοσίων Υπηρεσιών και του κοινωνικού κράτους, είναι αδιέξοδη και αναποτελεσματική, καθώς αντί να οδηγεί στη δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης κι έτσι να δημιουργεί την ελπίδα για έξοδο από την κρίση, βυθίζει τη χώρα σε όλο και μεγαλύτερη ύφεση. Παρά το γεγονός, ότι η αναποτελεσματικότητα αυτής της πολιτικής διαφαινόταν ήδη από το 2010, οι ελληνικές κυβερνήσεις και η Τρόικα επέμειναν στην εφαρμογή της, με αποτέλεσμα να λάβουν αλλεπάλληλα μέτρα, ιδιαίτερα σκληρά, για τους εργαζόμενους τόσο στο Δημόσιο (δραματικές μειώσεις εισοδημάτων μέσα από το Ενιαίο Μισθολόγιο, κατάργηση 13ου και 14ου μισθού, μειώσεις σε κύριες, επικουρικές συντάξεις και τα εφάπαξ βοηθήματα, ανατροπή ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, μεθόδευση και πραγματοποίηση με κάθε τρόπο των απολύσεων ακόμα και μονίμων δημοσίων υπαλλήλων) όσο και στον Ιδιωτικό Τομέα (μείωση του κατώτατου μισθού, κατάργηση κλαδικών συμβάσεων με συνέπεια την περαιτέρω μείωση των αποδοχών, κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, μείωση των αποζημιώσεων και του απαιτούμενου χρόνου προειδοποίησης σε περίπτωση απόλυσης και περαιτέρω ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων). Οι μειώσεις που έχουν υποστεί τα εισοδήματά μας ξεπερνούν το 40%».