Η ελληνική κυβέρνηση εδώ και καιρό έχει ζητήσει τη βοήθεια Γερμανών ειδικών για τη βελτίωση του ελληνικού ΕΣΥ. Μάλιστα ο Άδωνις Γεωργιάδης έχει φροντίσει να ενσωματώσει ακόμη και τον Γερμανικό τρόπο τιμολόγησης της νοσηλείας (ΚΕΝ) στα ελληνικά νοσοκομεία. Τι θα επακολουθήσει; Έλληνες γιατροί και ειδικοί φοβούνται πως όλα τα μέτρα που σήμερα ισχύουν στη Γερμανία στην Υγεία, πολύ σύντομα θα τα δούμε και στην Ελλάδα. 
 

Γράφει ο Δημήτρης Κρεντήρης, Γενικός Ιατρός

Ενημερωνόμαστε καθημερινά για τις προσπάθειες και τις αντίστοιχες συμφωνίες του υπουργείου υγείας , να μεταγγιστεί «τεχνογνωσία και εμπειρία» στο ελληνικό σύστημα υγείας από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά και ιδίως το γερμανικό.

Προτού όμως  «πετάξουμε από τη χαρά μας» γι` αυτή τη μετάγγιση γνώσης, ας  δούμε πώς είναι δομημένο το γερμανικό σύστημα υγείας και ας αναλογιστούμε τις συνέπειες που θα έχει η εφαρμογή του (ιδιαίτερα η τυφλή εφαρμογή) στην ελληνική πραγματικότητα. Όσα θα διαβάσετε παρακάτω αφορούν συνθήκες που ισχύουν εδώ και χρόνια στην καθημερινότητα της υγείας των Γερμανών  και δεν είναι προφητείες ή εικασίες για το τι μπορεί να ισχύσει στη χώρα μας τις επόμενες εβδομάδες ή μήνες.

1. Στη Γερμανία δεν υπάρχουν δομές όπως τα Κέντρα Υγείας ή τα ΙΚΑ. Οι ασφαλισμένοι εξυπηρετούνται στα ιδιωτικά ιατρεία και εργαστήρια με την κάρτα ασφάλισης από το ταμείο τους (ή πληρώνοντας ως ιδιωτικοί ασθενείς για να έχουν ταχύτερη εξυπηρέτηση). Τα ταμεία (δημόσιες και ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες) συμβάλλονται με γιατρούς για να καλύψουν τους ασφαλισμένους τους, συνήθως σε πολύ χαμηλές τιμές (οι αμοιβές μπορεί να φθάνουν και τα τρία ευρώ ανά επίσκεψη και είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο η πλειοψηφία των Γερμανών γιατρών μεταναστεύει στο εξωτερικό για εργασία)

2. Οι ιδιώτες γιατροί που συνεργάζονται με τις ασφαλιστικές εταιρείες έχουν περιορισμούς στις δαπάνες τους (πλαφόν ανά ασθενή αλλά και συνολικά) τόσο για τα φάρμακα που συνταγογραφούν όσο και για τις εργαστηριακές εξετάσεις που παραπέμπουν.

3. Σε γερμανικές κλινικές εφαρμόζεται για τους γιατρούς κυλιόμενο ωράριο (8ωρο), ώστε να περιορίζεται στο ελάχιστο η διάρκεια της εφημερίας και οι αντίστοιχες ιατρικές αμοιβές.

4. Η πλειοψηφία των ασθενών κατευθύνεται (ακόμα και από νοσοκομεία) προς  τους ελευθεροεπαγγελματίες ιατρούς και ελάχιστα επείγοντα περιστατικά φθάνουν στα νοσοκομεία που συνήθως εφημερεύουν καθημερινά σε 24ωρη βάση. Αυτό ελαττώνει πολύ τις ανάγκες σε εφημερεύοντες νοσοκομειακούς γιατρούς.

5. Οι ειδικευόμενοι γιατροί (ακόμα και οι πρωτοδιόριστοι) μπορούν να εφημερεύουν χωρίς τη φυσική παρουσία ειδικευμένου ιατρού (ο οποίος είναι σε ετοιμότητα και πληρώνεται ανάλογα) με τις αντίστοιχες συνέπειες στο κόστος των εφημεριών, αλλά και την ασφάλεια των ασθενών.

6. Πολλές κλινικές, κυρίως στην επαρχία, πέρα από το μόνιμο ιατρικό προσωπικό πλήρους απασχόλησης συνεργάζονται με ελευθεροεπαγγελματίες γιατρούς για την κάλυψη των εφημεριών ή και των πρωινών τους ωραρίων, παρότι είναι στην πλειοψηφία τους δημόσιες (όπως ήδη γίνεται και στη χώρα μας).

7. Τηρούνται ευλαβικά οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς και χρηματοοικονομικά κριτήρια για τη λειτουργία των νοσοκομείων και των κλινικών (για παράδειγμα, το 2007 ανακοινώθηκε, και φυσικά ίσχυσε, πως όσες γυναικολογικές-μαιευτικές κλινικές δεν θα έφθαναν τους 700 τοκετούς ετησίως θα έκλειναν, ανεξάρτητα απ` το εάν κάλυπταν δύσκολες γεωγραφικά περιοχές και ιδιαίτερες κοινωνικές ανάγκες).

8. Παρατηρείται εκβιαστική άρνηση χορήγησης των ρεπό ιδίως στους ειδικευομένους, ή αντικατάστασή τους με επιπλέον ημέρες κανονικής άδειας σε περιόδους που οι κλινικές δεν έχουν αυξημένες ανάγκες. (Προσφάτως δε σε δημόσιο νοσοκομείο της Δανίας ανακοινώθηκε η κατάργηση των αμειβομένων εφημεριών για τους ειδικευμένους γιατρούς και η αντικατάστασή τους με «εθελοντικές» εφημερίες δίχως χορήγηση ρεπό την επομένη – φυσικά ατύπως, καθώς παραβιάζεται το ευρωπαϊκό δίκαιο).


ΟΙ  ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ:

Μείωση των δαπανών για αμοιβές των ιατρών (νοσοκομειακών και ελευθεροεπαγγελματιών) και κυρίως των ειδικευμένων, με αντίστοιχη μείωση των εισοδημάτων τους.

Μείωση του κόστους για παροχές υγείας αλλά και μείωση του αριθμού των συμβεβλημένων γιατρών. Για τη Γερμανία ο χρόνος αναμονής για εξέταση μπορεί ανάλογα με την περιοχή και την ειδικότητα να φθάνει από έναν έως έξι μήνες, οπότε οι ασθενείς αναγκάζονται για να εξυπηρετηθούν να μη χρησιμοποιούν τον ασφαλιστικό τους φορέα, αλλά να πληρώνουν τη δαπάνη από την τσέπη τους ως ιδιωτικοί ασθενείς.

Μείωση των δαπανών για στέγαση και συντήρηση των δομών τύπου ΙΚΑ. Οι γιατροί επιφορτίζονται στα ιατρεία τους το λειτουργικό κόστος.

Σε πολλές κλινικές που λειτουργούν με λίγο προσωπικό και βάρδιες του ιατρικού προσωπικού, οι γιατροί δε φθάνουν για να καλύψουν ούτε τις εφημερίες ούτε τις πρωινές υποχρεώσεις των κλινικών, με αποτέλεσμα την εξάντληση και φυσικά τη μειωμένη απόδοσή τους και τα ιατρικά λάθη.


*Ο Δημήτρης Κρεντήρης είναι Γενικός Ιατρός, υπηρετεί ως επιμελητής ΕΣΥ σε νησιωτικό Κέντρο Υγείας και προσφάτως επέστρεψε από τη Γερμανία, μετά από ολιγοετή παραμονή εκεί.


Πηγές: ygeianet.gr, iatropedia.gr, ΕΝΩΣΗ ΙΑΤΡΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ (Ε.Ι.Ν.Ν.ΕΥΒ.)