H δημόσια τηλεόραση όπως και η εκπαίδευση δεν είναι δαπάνη είναι επένδυση

«...Η ελληνική δημόσια τηλεόραση ήταν μία περίπτωση εξαιρετικής ποιότητας. Τα τρία τηλεοπτικά κανάλια καθημερινά εστίαζαν στον πολιτισμό, την επιστήμη, την ιστορία, τη φιλοσοφία, την τέχνη τη μουσική... ο αριθμός των εκπομπών πολύ υψηλής ποιότητας (ειδικά σε ώρες primetime) ήταν απλά εκπληκτικός. Σχεδόν καθημερινά στα πλατώ της ΕΡΤ έδιναν συνεντεύξεις φιλόσοφοι, συγγραφείς, καλλιτέχνες, επιστήμονες. Κάτι το οποίο είναι δύσκολα κατανοητό για εμάς που είμαστε συνηθισμένοι 24 ώρες την ημέρα στα τηλεσκουπίδια της δικής μας δημόσιας τηλεόρασης...

Η δημόσια ελληνική τηλεόραση κατηγορήθηκε για μικρή ακροαματικότητα, όμως μία δημόσια τηλεόραση, όπως και η εκπαίδευση, δεν είναι δαπάνη, αλλά επένδυση.

Η ΕΡΤ είχε ένα σημαντικό ρόλο στην υπεράσπιση της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού, που βρίσκονται όπως όλοι υπό την απειλή της εισβολής των αμερικάνικων προγραμμάτων των μεγάλων ιδιωτικών καναλιών. Στην ΕΡΤ δεν υπήρχε χώρος για reality και τηλεσκουπίδια που κατακλύζουν τις οθόνες αυτών των καναλιών. Η ΕΡΤ ήταν ένα βασικό εργαλείο για την προάσπιση της ελληνικής ταυτότητας και τη βελτίωση του πολιτιστικού επιπέδου του ελληνικού λαού...

Σε πολυάριθμες περιπτώσεις, ο ελληνικός λαός έχει αποδείξη τη μαχητικότητα και τις αντιστάσεις του. Δεν είναι η πρώτη φορά που μετά από μια ήττα, ανασηκώνεται και αναγεννιέται μέσα από τις στάχτες του, όπως ο φοίνικας. Ο αγώνας των εργαζομένων στη Δημόσια Ελληνική Ραδιοτηλεόραση είναι επίσης ο αγώνας ενός λαού για την ταυτότητα, την ιστορία, τον πολιτισμό του. Και λίγοι λαοί έχουν τόσους πολλούς λόγους για να μάχονται όπως οι Έλληνες.»