Απόψε στην ΕΡΤ3 το ντοκιμαντέρ το «ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΔΑΔΙΑΣ»
ΣΑΒΒΑΤΟ 31 Ιανουαρίου 2015 «ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΔΑΔΙΑΣ», στις 21.30
Ενα υπέροχο ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραθανάση αφιερωμένο στο υπέροχο Δάσος της Δαδιάς στον Εβρο, μεταδίδεται από την ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΡΤ και από την ΕΤ 3
Στο κέντρο του νομού Έβρου, 14 χλμ. από το Σουφλί, στις νοτιοανατολικές υπώρειες της οροσειράς της Ροδόπης, απλώνεται ένα μνημείο της ελληνικής φύσης. Παγκοσμίως γνωστό για τη μοναδικότητά του, το Δάσος της Δαδιάς - Λευκίμμης - Σουφλίου.
To Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου είναι μια από τις σημαντικότερες προστατευόμενες περιοχές σε Εθνικό,Ευρωπαϊκό και Διεθνές επίπεδο. Βρίσκεται στο σταυροδρόμι της Ευρώπης και της Ασίας και κοντά στον ανατολικότερο μεταναστευτικό διάδρομο πολλών ειδών ορνιθοπανίδας. Προσφέρει, λοιπόν, καταφύγιο σε πολλά είδη πουλιών, καθώς και άλλων ειδών χλωρίδας και πανίδας της Βαλκανικής, της Ασίας και της Ευρώπης.
●Είναι μία από τις πρώτες περιοχές στην Ελλάδα που τέθηκαν σε καθεστώς προστασίας.
Το μωσαϊκό τοπίων που διαμορφώνεται από δάση πεύκης και δρυός,τα οποία διακόπτονται από ξέφωτα, βοσκοτόπια και καλλιεργούμενες εκτάσεις αποτελεί το ιδανικό περιβάλλον για τα αρπακτικά πουλιά. Στο Εθνικό Πάρκο συναντώνται τρία από τα τέσσερα είδη γύπα της Ευρώπης (Μαυρόγυπας, Όρνιο και Ασπροπάρης), ενώ φιλοξενεί τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ αποικία Μαυρόγυπα στα Βαλκάνια.
Τη σημασία και τη μοναδικότητα της περιοχής αντιλήφθηκε ο άνθρωπος ήδη από τον 11ο - 10ο αιώνα π.Χ. όπως αποκαλύπτουν τα πρώτα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας. Στην εποχή εκείνη ανάγονται τα μεγαλιθικά μνημεία και οι πετρογραφίες που βρίσκονται στην περιοχή του Δερείου.
●Από αρχαιοτάτων χρόνων η περιοχή θεωρείται καταφύγιο όχι μόνο της χλωρίδας και πανίδας, αλλά και του ανθρώπου.
Η περιοχή χαρακτηρίστηκε προστατευόμενη το 1980 και περιλαμβάνει δύο ζώνες αυστηρής προστασίας, έκτασης 72.900 στρεμμάτων και μια περιφερειακή ζώνη έκτασης 357.100 στρεμμάτων.
Στην περιοχή αυτή έχουν καταγραφεί πάνω από 200 είδη πουλιών,40 είδη ερπετών και αμφιβίων, πολλά μεγάλα και μικρά θηλαστικά. Τα αρπακτικά πουλιά είναι το στοιχείο που κάνει το δάσος γεμάτο από πεύκα, δρυς, οξιές, ξεχωριστό. Γύπες, αετοί, γερακίνες, γεράκια βρίσκουν εδώ καταφύγιο και ανάμεσά τους συγκαταλέγονται είδη που βρίσκονται στα ΠΡΟΘΥΡΑ ΤΗΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ, όπως ο μαυρόγυπας, ο θαλασσαετός και ο βασιλαετός.
Το τοπίο και η βλάστηση χαρακτηρίζονται από έντονη ποικιλομορφία. Τα δάση εναλλάσσονται με ολόδροσες ρεματιές, μικρά χωράφια και βοσκότοπους, που μαζί με τα φυτά και τα λουλούδια δημιουργούν ένα σπάνιο μωσαϊκό βιότοπων
Ενα υπέροχο ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραθανάση αφιερωμένο στο υπέροχο Δάσος της Δαδιάς στον Εβρο, μεταδίδεται από την ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΡΤ και από την ΕΤ 3
Στο κέντρο του νομού Έβρου, 14 χλμ. από το Σουφλί, στις νοτιοανατολικές υπώρειες της οροσειράς της Ροδόπης, απλώνεται ένα μνημείο της ελληνικής φύσης. Παγκοσμίως γνωστό για τη μοναδικότητά του, το Δάσος της Δαδιάς - Λευκίμμης - Σουφλίου.
To Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου είναι μια από τις σημαντικότερες προστατευόμενες περιοχές σε Εθνικό,Ευρωπαϊκό και Διεθνές επίπεδο. Βρίσκεται στο σταυροδρόμι της Ευρώπης και της Ασίας και κοντά στον ανατολικότερο μεταναστευτικό διάδρομο πολλών ειδών ορνιθοπανίδας. Προσφέρει, λοιπόν, καταφύγιο σε πολλά είδη πουλιών, καθώς και άλλων ειδών χλωρίδας και πανίδας της Βαλκανικής, της Ασίας και της Ευρώπης.
●Είναι μία από τις πρώτες περιοχές στην Ελλάδα που τέθηκαν σε καθεστώς προστασίας.
Το μωσαϊκό τοπίων που διαμορφώνεται από δάση πεύκης και δρυός,τα οποία διακόπτονται από ξέφωτα, βοσκοτόπια και καλλιεργούμενες εκτάσεις αποτελεί το ιδανικό περιβάλλον για τα αρπακτικά πουλιά. Στο Εθνικό Πάρκο συναντώνται τρία από τα τέσσερα είδη γύπα της Ευρώπης (Μαυρόγυπας, Όρνιο και Ασπροπάρης), ενώ φιλοξενεί τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ αποικία Μαυρόγυπα στα Βαλκάνια.
Τη σημασία και τη μοναδικότητα της περιοχής αντιλήφθηκε ο άνθρωπος ήδη από τον 11ο - 10ο αιώνα π.Χ. όπως αποκαλύπτουν τα πρώτα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας. Στην εποχή εκείνη ανάγονται τα μεγαλιθικά μνημεία και οι πετρογραφίες που βρίσκονται στην περιοχή του Δερείου.
●Από αρχαιοτάτων χρόνων η περιοχή θεωρείται καταφύγιο όχι μόνο της χλωρίδας και πανίδας, αλλά και του ανθρώπου.
Η περιοχή χαρακτηρίστηκε προστατευόμενη το 1980 και περιλαμβάνει δύο ζώνες αυστηρής προστασίας, έκτασης 72.900 στρεμμάτων και μια περιφερειακή ζώνη έκτασης 357.100 στρεμμάτων.
Στην περιοχή αυτή έχουν καταγραφεί πάνω από 200 είδη πουλιών,40 είδη ερπετών και αμφιβίων, πολλά μεγάλα και μικρά θηλαστικά. Τα αρπακτικά πουλιά είναι το στοιχείο που κάνει το δάσος γεμάτο από πεύκα, δρυς, οξιές, ξεχωριστό. Γύπες, αετοί, γερακίνες, γεράκια βρίσκουν εδώ καταφύγιο και ανάμεσά τους συγκαταλέγονται είδη που βρίσκονται στα ΠΡΟΘΥΡΑ ΤΗΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ, όπως ο μαυρόγυπας, ο θαλασσαετός και ο βασιλαετός.
Το τοπίο και η βλάστηση χαρακτηρίζονται από έντονη ποικιλομορφία. Τα δάση εναλλάσσονται με ολόδροσες ρεματιές, μικρά χωράφια και βοσκότοπους, που μαζί με τα φυτά και τα λουλούδια δημιουργούν ένα σπάνιο μωσαϊκό βιότοπων